Συλλογή ασκήσεων και τεστ στα Μαθηματικά Προσανατολισμού

Civilara

Περιβόητο μέλος

Ο Civilara αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,344 μηνύματα.
Civilara, η λυση που δινεις στο γ ερωτημα δεν στεκει. Δεν ξερεις οτι η f ειναι παραγωγισιμη.

Σωστό ότι δεν γνωρίζουμε αν η f είναι παραγωγίσιμη. Θεώρησα κάπου ότι είναι παραγωγίσιμη;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Johny4Life

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Johny4Life αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Πτυχιούχος. Έχει γράψει 295 μηνύματα.
Σωστος!!! Πατατα δικια μου. Παρερμηνευσα κατι,συγνωμη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ξαροπ

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 1,575 μηνύματα.
Δεν δέχομαι υποδείξεις με τέτοιο υφάκι.



Έχει νόημα και μάλιστα μεγάλο. Κάθε λύση επιστημονικά τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.

Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να διαβάσει τις λύσεις σου όταν εσύ δεν είσαι διατεθειμένος να τον βοηθήσεις να τις καταλάβει. Καλό θα ήταν λοιπόν να το καταδεχτείς, αν γράφεις τις λύσεις για τους άλλους και όχι για τον εαυτό σου.

Άσχετα απο το αν η λύση είναι σωστή, σκοπός του thread είναι και να την καταλάβει όποιος πάει να δώσει το μάθημα των Μαθηματικών Κατεύθυσης και θέλει να ψαχτεί με παραπάνω ασκήσεις. Βάζοντας μια λύση με στοιχεία εκτός ύλης δε βοηθάει σε τίποτα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Johny4Life

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Johny4Life αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Πτυχιούχος. Έχει γράψει 295 μηνύματα.
Παιδια,χαλααρωστε.Νο reason to argue.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ξαροπ

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 1,575 μηνύματα.
Έχεις δίκιο, δεν ταιριάζουν λογομαχίες σε ένα τέτοιο thread. Ό,τι είχα να πω το είπα, σταματάω εδώ. Θα έρθω αργότερα με κάτι ωραίες ασκήσεις πάνω στην παραγωγισιμότητα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ριξε
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

panabarbes

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Πάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Κερατσίνι (Αττική). Έχει γράψει 208 μηνύματα.
Ένας ακόμη τρόπος για το ερώτημα που έθεσα: β) f(x)>2 για κάθε xεR, είναι ο εξής και πιστεύω ότι αξίζει να ειπωθεί για αυτούς που δίνουν:

Θέλουμε να δείξουμε ότι f(x)>2 δηλαδή f(x)-2>0. Θεωρούμε την συνάρτηση g(x)=f(x)-2, xεR. Αρκεί να δείξουμε σε πρώτη φάση ότι η g διατηρεί πρόσημο και, στη συνέχεια, ότι το πρόσημο της είναι θετικό.

1)Η g είναι συνεχής στο R, εφόσον η f είναι συνεχής στο R
2)g(x) (διάφορο του) 0, διότι αν υπήρχε x0 τέτοιο, ώστε g(x0)=0 <=> f(x0)-2=0 <=> f(x0)=2, τότε και f²(x0)=4, άτοπο από υπόθεση.

Άρα, σύμφωνα με συνέπεια του θ. Bolzano, η συνάρτηση g διατηρεί πρόσημο στο R.
Επιπλέον, από ερώτημα (α) έχουμε: f(0)>/4 <=> f(0) - 2 >/ 2 <=> g(0) >/2 >0 <=> g(0)>0.

Επομένως, g(x)>0 <=> f(x)>2, για κάθε xεR
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Κατά ριπάς !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

panabarbes

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Πάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Κερατσίνι (Αττική). Έχει γράψει 208 μηνύματα.
Δίνεται μιγαδικός z για τον οποίο ισχύει: . Να βρείτε το όριο:
.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Civilara

Περιβόητο μέλος

Ο Civilara αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,344 μηνύματα.
Δίνεται μιγαδικός z για τον οποίο ισχύει: . Να βρείτε το όριο:
.

Έστω z=X+Yi, όπου X,Y ανήκουν R. Έχουμε:

|2z-3i|=|2X+(2Y-3)i|=SQRT[((2X)^2)+((2Y-3)^2)]
|6z-i|=|6X+(6Y-1)i|=SQRT[((6X)^2)+((6Y-1)^2)]

|2z-3i|>|6z-i| => |2z-3i|^2>|6z-i|^2 => ((2X)^2)+((2Y-3)^2)>((6X)^2)+((6Y-1)^2) => 4(X^2)+4(Y^2)-12Y+9>36(X^2)+36(Y^2)-12Y+1 =>
=> 32(X^2)+32(Y^2)<8 => (X^2)+(Y^2)<1/4

Άρα ο γεωμετρικός τόπος των εικόνων Μ(z) είναι κυκλικός δίσκος με κέντρο την αρχή των αξόνων Ο(0,0) και ακτίνα ρ=1/2 χωρίς τα σημεία της περιφέρειας του κυκλικού δίσκου. Οι παραμετρικές εξισώσεις του κυκλικού δίσκου είναι οι εξής:

X=rσυνφ
Y=rημφ
όπου 0<=r<1/2 και 0<=φ<2π

Άρα z=X+Yi => z=rσυνφ+(rημφ)i => z=r(συνφ+iημφ)
|z|=SQRT((X^2)+(Y^2))=r => 0<=|z|<1/2

(α) Θεωρούμε την συνάρτηση f(x)=(|z|^x)+(e^(1-x)). Για να ορίζεται η f για κάθε x ανήκει R πρέπει:
|z| διάφορο 0 => z διάφορο 0 => 0<|z|<1/2

Αν θέσουμε |z|=1/R τότε 0<1/R<1/2 => R>2
Η συνάρτηση f γράφεται ισοδύναμα f(x)=((1/R)^x)+(e^(1-x))=(R^(-x))+e*(e^(-x))

Θέτουμε u=-x
lim(x->+oo)(-x)=-oo
lim(x->+oo)(R^(-x))=lim(u->-oo)(R^u)=0
lim(x->+oo)(e^(-x))=lim(u->-oo)(e^u)=0

Άρα lim(x->-oo)f(x)=0+e*0=0

(β) Αν z=0 τότε η f εκφυλίζεται στην f(x)=e^(1-x)=e*(e^(-x)), x ανήκει R
lim(x->+oo)(e^(-x))=lim(u->-oo)(e^u)=0
lim(x->+oo)f(x)=e*0=0

Επομένως σε κάθε περίπτωση είναι lim(x->+oo)f(x)=0

Αν θέσουμε y=f(x) τότε

lim(x->+oo)lnf(x)=lim(y->0+)lny=-oo
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

rebel

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Κώστας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 1,025 μηνύματα.
Θεωρούμε την συνάρτηση .
i) Nα δείξετε ότι υπάρχει μοναδικό τέτοιο ώστε
ii) Να δείξετε ότι στο
iii) Να βρεθεί το πλήθος των ριζών της εξίσωσης για κάθε τιμή της παραμέτρου

*Το cos δηλώνει το συνημίτονο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ωραία άσκηση (αν την έλυσα σωστα) :
ι) g(x)=x^3-cos^2(x) συνεχής στο R σαν πραξεις συνεχων κ παρμ/η
g'(x)=3x^2-2cosx(-sinx)=x^3+sin2x >0 για κάθε x στο [0,π/2]
αρα γν αυξουσα σε αυτό
απο bolzano στο [0,π/2] το ζητουμενο έπεται

ιι) εστω οτι δεν ηταν αυτο το ελαχιστο θα υπηρχε χ0 στο [0,π/2] τετοιο ωστε f(x0)<f(ξ)
<=> x0^3<ξ^3 <=> x0<ξ
και συν^2χ0<συν^2ξ
<=>1-ημ^2χ0<1-ημ^2ξ
<=>ημξ<ημχ0
<=>χ0>ξ
Αντίφαση αρα έχουμε ατοπο αρα το f(ξ) είναι το ελαχιστο στο [0,π/2]

Για το τελευταιο εχω μερικες σκεψεις και οταν τις ολοκληρωσω και στο χαρτι θα δωσω λυση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
στο τελευταιο μήπως εννοεις ριζες στο [0,π/2] ; :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rebel

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Κώστας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 1,025 μηνύματα.
στο τελευταιο μήπως εννοεις ριζες στο [0,π/2] ; :D
Ναι η άσκηση εννοεί ρίζες στο και κακώς δεν το γράφει στην εκφώνηση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
οκ γυρναω απο το μαθημα και θα την γραψω
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
μπακ φρομ μαθ γεν :

...

έχω για χ>ξ <=> χ^3>συν^2χ ( μεσω μονοτονιας της χ^3-συν^2χ)

αρα το μαξ εδω ειναι ο χ^3 οποτε χ^3=λ μοναδικη λυση

χ<ξ το μαξ ειναι συν^2χ=λ που μελετω μονοτονια και για καταρχας ειναι αδυνατη
αν τοτε λογωμονοτονιας γν φθινουσα για την ακριβεια (με παραγωγο ολα αυτα ) εχει μοναδικη λυση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Κώστα αν μπορείς πες μου αν είμαι σωστός γιατί έχω μερικές αμφιβολίες
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rebel

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Κώστας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 1,025 μηνύματα.
Από τα προηγούμενα ερωτήματα, αν έχεις μελετήσει την μονοτονία της , είναι εύκολο να δεις ότι

Από κει και πέρα το πλήθος των ριζών βρίσκεται από τον αριθμό των κοινών σημείων της με την ευθεία . Ένα γράφημα ίσως βοηθήσει
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Civilara

Περιβόητο μέλος

Ο Civilara αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,344 μηνύματα.
Θεωρούμε την συνάρτηση .
i) Nα δείξετε ότι υπάρχει μοναδικό τέτοιο ώστε
ii) Να δείξετε ότι στο
iii) Να βρεθεί το πλήθος των ριζών της εξίσωσης για κάθε τιμή της παραμέτρου

*Το cos δηλώνει το συνημίτονο

Για x>1 είναι x^3>1 και -1<=συνx<=1 => |συνx|<=1 => |συνx|^2<=1 => (συνx)^2<=1
Άρα (συνx)^2<=1<x^3. Επομένως για x>1 είναι f(x)=x^3

Για x<0 είναι x^3<0 και 0<=(συνx)^2<=1.
Άρα x^3<0<=(συνx)^2. Επομένως για x<0 είναι f(x)=(συνx)^2.

Μένει να καθοριστεί ο τύπος της f στο διάστημα [0,1].

Θεωρούμε την συνάρτηση g(x)=(x^3)-((συνx)^2), x ανήκει R. Η g είναι συνεχής και παραγωγίσιμη στο R με πρώτη παράγωγο:
g΄(x)=3(x^2)+ημ2x

Για 0<x<π/2 είναι 0<2x<π και επομένως 0<ημ2x<=1. Επειδή x^2>0 και ημ2x>0 για κάθε x ανήκει (0,π/2) τότε είναι g΄(x)>0 για κάθε x ανήκει (0,π/2). Η g είναι συνεχής στο [0,π/2], παραγωγίσιμη στο (0,π/2) και ισχύει g΄(x)>0 για κάθε x στο (0,π/2). Επομένως η g είναι γνησίως αύξουσα στο [0,π/2].

Έχουμε g(0)=-1<0 και g(π/2)=(π^3)/8>0, οπότε g(0)g(π/2)<0. Η g είναι συνεχής στο [0,π/2] και ισχύει g(0)g(π/2)<0. Επομένως σύμφωνα με το θεώρημα Bolzano υπάρχει ξ ανήκει (0,π/2) τέτοιο ώστε g(ξ)=0 => ξ^3=(συνξ)^2 και επειδή η g είναι γνησίως αύξουσα τότε αυτό είναι μοναδικό.

Επίσης έχουμε g(1)=1-((συν1)^2). Επειδή 0<1<π/3 τότε είναι συν(π/3)<συν1<συν0 => 1/2<συν1<1 => 1/4<(συν1)^2<1 =>
=> -1<-((συν1)^2)<-1/4 => 0<1-((συν1)^2)<3/4 => 0<g(1)<3/4

Είναι g(0)<0 και g(1)>0. Η g είναι συνεχής στο [0,π/2] και ισχύει g(0)g(1)<0. Επομένως σύμφωνα με το θεώρημα Bolzano υπάρχει x0 ανήκει (0,1) τέτοιο ώστε g(x0)=0 => x0^3=(συνx0)^2 και επειδή η g είναι γνησίως αύξουσα τότε αυτό είναι μοναδικό και ισχύει x0=ξ.

Άρα f(ξ)=ξ^3=(συνξ)^2 όπου 0<ξ<1

Με δεδομένο ότι η g είναι γνησίως αύξουσα στο [0,1] (υποσύνολο του [0,π/2]) έχουμε:
0<=x<ξ => g(x)<g(ξ) => (x^3)-((συνx)^2)<0 => (x^3)<(συνx)^2 => Άρα f(x)= (συνx)^2 για 0<=x<ξ
ξ<x<=1 => g(ξ)<g(x) => 0<(x^3)-((συνx)^2) => (x^3)>(συνx)^2 => Άρα f(x)= x^3 για ξ<x<=1

Συνοψίζοντας
f(x)=(συνx)^2, x<ξ
f(x)=(x^3), x>ξ
f(ξ)=ξ^3=(συνξ)^2

Η συνάρτηση f είναι συνεχής στα διαστήματα (-οο,ξ) και (ξ,+οο). Στο σημείο ξ έχουμε:
lim(x->ξ-)f(x)=lim(x->ξ-)((συνx)^2)=(συνξ)^2=f(ξ)
lim(x->ξ+)f(x)=lim(x->ξ-)(x^3)=ξ^3=f(ξ)
Επειδή lim(x->ξ-)f(x)=lim(x->ξ+)f(x)=f(ξ) τότε η f είναι συνεχής στο ξ. Επομένως η f είναι συνεχής στο R.

Η f είναι παραγωγίσιμη στο (-οο,ξ) με πρώτη παράγωγο f΄(x)=-ημ2x. Για 0<x<ξ<1<π/2 είναι 0<2x<2ξ<2<π, οπότε ημ2x>0 => -ημ2x<0 =>
=> f΄(x)<0 για κάθε x ανήκει (0,ξ).
H f είναι παραγωγίσιμη στο (ξ,+οο) με πρώτη παράγωγο f΄(x)=3(x^2). Για 0<ξ<x είναι x^2>0 => f΄(x)>0.
Άρα f΄(x)>0 για κάθε x στο (ξ, +οο)

Η f είναι συνεχής στο [0,ξ], παραγωγίσιμη στο (0,ξ) και ισχύει f΄(x)<0 για κάθε x στο (0,ξ). Επομένως η f είναι γνησίως φθίνουσα στο [0,ξ].
Η f είναι συνεχής στο [ξ,+οο), παραγωγίσιμη στο (ξ,+οο) και ισχύει f΄(x)<0 για κάθε x στο (ξ,+οο). Επομένως η f είναι γνησίως φθίνουσα στο [ξ,+οο).

Επειδή η f είναι συνεχής στο [0,π/2], γνησίως φθίνουσα στο [0,ξ] και γνησίως αύξουσα στο [ξ,π/2] (ως υποσύνολο του [ξ,+οο)) τότε παρουσιάζει τοπικό ελάχιστο στο ξ με τιμή: minf(x)=f(ξ)
Άρα f(ξ)=minf(x) στο [0,π/2]

Επειδή 0<ξ<1 είναι 0<ξ^3<1 => 0<f(ξ)<1 όπου f(ξ)=ξ^3=(συνξ)^2

Έχουμε lim(x->+oo)f(x)=lim(x->+oo)(x^3)=+oo

Για κάθε x ανήκει (-οο,ξ) είναι f(x)=(συνx)^2 και ισχύει 0<=(συνχ)^2<=1. Επομένως η εικόνα του (-οο,ξ) είναι το f((-oo,ξ))=[0,1]
Επειδή η f είναι συνεχής και γνησίως αύξουσα στο (ξ,+οο) τότε f((ξ,+οο))=(f(ξ),+οο)

Επίσης το 0 είναι ολικό ελάχιστο της f, δηλαδή f(x)>=0 για κάθε x ανήκει R.

Θα αναζητηθούν οι λύσεις της f(x)=λ στο R όπου 0<=λ<=(π^3)/8

(α) Θα αναζητηθούν οι λύσεις της εξίσωσης f(x)=λ στο διάστημα (-οο,ξ) όπου f(x)=(συνx)^2.
(i) Επειδή 0<=(συνx)^2<=1 για κάθε x<ξ τότε για 1<λ<=(π^3)/8 η εξίσωση f(x)=λ δεν έχει λύσεις
(ii) Αν 0<=λ<=1 τότε η εξίσωση (συνx)^2=λ έχει λύσεις. Έστω 0<=φ<=π/2 με συνφ=SQRT(λ). Έχουμε

(συνx)^2=λ => |συνx|=SQRT(λ) => συνx=SQRT(λ) ή συνx=-SQRT(λ) => συνx=συνφ ή συνx=-συνφ =>
=> συνx=συνφ ή συνx=συν(π-φ)

Για συνx=συνφ προκύπτει x=2απ+φ ή x=2βπ-φ όπου α,β ανήκουν Z
Για συνx=συν(π-φ) προκύπτει x=2γπ+π-φ ή x=2δπ-π+φ όπου γ, δ ανήκουν Z

Επειδή x<ξ τότε για τους ακέραιους α, β, γ, δ ισχύουν οι εξής περιορισμοί:

2απ+φ<ξ => α<(ξ-φ)/(2π)
2βπ-φ<ξ => β<(ξ+φ)/(2π)
2γπ+π-φ<ξ => γ<(ξ+φ-π)/(2π)
2δπ-π+φ<ξ => δ<(ξ-φ+π)/(2π)

(β) Θα αναζητηθούν οι λύσεις της εξίσωσης f(x)=λ στο διάστημα [ξ,+οο) όπου f(x)=x^3.
f(x)=λ => x^3=λ => x=λ^(1/3)

Πρέπει x>=ξ => λ^(1/3)>=ξ => λ>=ξ^3 => λ>=f(ξ)

Άρα αν 0<=λ<ξ^3 τότε η εξίσωση f(x)=λ δεν έχει λύσεις στο [ξ,+οο)
Αν ξ^3<λ<=(π^3)/8 τότε έχει μοναδική λύση την x=λ^(1/3)

Συνεπώς καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα:

(α) Αν 0<=λ<ξ^3 τότε τα x=2απ+φ, x=2βπ-φ, x=2γπ+π-φ και x=2δπ-π+φ είναι λύσεις της εξίσωσης f(x)=λ όπου συνφ=λ^(1/2) με 0<=φ<=π/2 και για τους ακεραίους α, β, γ και δ ισχύουν οι περιορισμοί:

α<(ξ-φ)/(2π)
β<(ξ+φ)/(2π)
γ<(ξ+φ-π)/(2π)
δ<(ξ-φ+π)/(2π)

Άρα σε αυτήν την περίπτωση η εξίσωση f(x)=λ έχει άπειρες πραγματικές λύσεις.

(β) Αν ξ^3<=λ<=1 τότε τα x=2απ+φ, x=2βπ-φ, x=2γπ+π-φ, x=2δπ-π+φ και x=λ^(1/3) είναι λύσεις της εξίσωσης f(x)=λ όπου συνφ=λ^(1/2) με 0<=φ<=π/2 και για τους ακεραίους α, β, γ και δ ισχύουν οι περιορισμοί:

α<(ξ-φ)/(2π)
β<(ξ+φ)/(2π)
γ<(ξ+φ-π)/(2π)
δ<(ξ-φ+π)/(2π)

Άρα σε αυτήν την περίπτωση η εξίσωση f(x)=λ έχει άπειρες πραγματικές λύσεις.

(γ) Αν 1<λ<=(π^3)/8 τότε η εξίσωση f(x)=λ έχει μοναδική λύση την x=λ^(1/3)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Guest 018946

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
παιζει καμια αλλη ντοπα ρε αλανια ;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top