Παιδιά στις λύσεις του ΟΕΦΕ στο Γ2 αναφέρει |ημχ|<|χ|, αυτό από που προκύπτει;
Πρόκειται για μια ιδιότητα που τη χρησιμοποιείς by default εκτός και αν ορίζεται διαφορετικά η άσκηση. Η συγκεκριμένη ανισότητα έχει πολλές προσεγγίσεις μελέτης με κύρια έμφαση σε συναρτήσεις που αυξάνονται ή μειώνονται γρήγορα σε σχέση με κάποιες άλλες (με βάση ότι ορίζει το κλάσμα) και ουσιαστικά ξεκινάμε συζήτηση περί προσέγγισης τιμών. Έχει ενδιαφέρον από πλευράς Αριθμητικής Ανάλυσης και όχι σχολικής άσκησης.
Φίλη
@marian,
Δυστυχώς τα Μαθηματικά δεν έχουν όριο "προαπαιτούμενης" γνώσης ως προς τι πρέπει να ξέρεις ή να μην ξέρεις επειδή υπάρχουν άπειρες ιδιότητες, ισότητες, ανισότητες και συνδυασμοί αυτών που πάντα θα στη "φυλάνε" στη γωνία της άσκησης. Οι περισσότεροι καθηγητές του σχολείου ή του φροντιστηρίου ή "μαύρων" ιδιαίτερων μαθημάτων ακολουθούν τον τσελεμεντέ του υπουργείου για την "ορθότητα" της κατάστασης και φυσικά πολλοί από αυτούς βολεύονται σε αυτή την κατάσταση καθώς πέρα από συνταγές λύσεων για ασκήσεις, δεν ξέρουν Μαθηματικά αλλά διδάσκουν Μαθηματικά (μεγάλη κουβέντα αυτή η διαπίστωση)! Όταν διδάσκεις μια γκάμα από 20 ασκήσεις κάθε χρόνο και την παραλλαγή τους με μικρές αλλαγές στην εκφώνηση, δεν σημαίνει ότι γνωρίζεις και Μαθηματικά ώστε να μπορείς ακόμη και μια πανεπιστημιακή γνώση να την φέρεις σε επίπεδο "μαθητή" σχολείου σε πιθανή απορία ή ανοιχτή συζήτηση και σκέψη μέσα στο μάθημα.
Είναι μια από τις ανεπάρκειες του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε όσοι αποφασίζουν και γίνονται καθηγητές και ασχολούνται με τις μεγάλες τάξεις σχολείου, συνηθίζεται:
- να ξεχνούν ό,τι έμαθαν στο Πανεπιστήμιο (ειδικά στις θετικές επιστήμες),
- να ακολουθούν πιστά διάφορους τσελεμεντέδες θεωρίας (βοηθήματα) και όχι όπως θα έπρεπε την επιστήμη κάτι που σωστά γίνεται σε ισοδύναμες τάξεις upper-high school άλλων χωρών π.χ. Αγγλία, Γερμανία...όπου από το σχολείο ακόμη, προτείνονται ελεύθερα συγγράμματα με ιδιαίτερα ανεβασμένο επίπεδο ύλης (θεωρίας και ασκήσεων) και έτσι ο μαθητής επιλέγει από εκείνο το σύγγραμμα που τον βοηθάει να μάθει και όχι απλά να περάσει το μάθημα ή να γράψει ένα τυπικό καλό βαθμό.
Ξαναλέω: Αναφέρομαι στις μεγάλες τάξεις του σχολείου κλάσης 11-12 που οδηγούν σε απολυτήριο (τύπου ΙΒ, GCSE, Abitur) σε ισοδυναμία με τις πανελλήνιες εξετάσεις και ό,τι αυτές πιστοποιούν.