Μετανιώνω που πήρα μετεγγραφή

[Eeeee]

Ναι,όπως τα λέει ο τίτλος. Πριν την καραντίνα ξεκίνησα να σπουδάζω Ιωάννινα,ναι μεν μακριά,αλλά μόλις έφτασα γνώρισα καλή παρέα,με τις οποίες κρατάω επαφή μέχρι και σήμερα,είχα καλούς καθηγητές,συμμετείχα ενεργά στα μαθήματα και γενικά είχα αποκτήσει ναι αυτοπεποίθηση που δεν είχα ποτέ στη ζωή μου. Έμεινα ένα εξάμηνο εκεί πριν πάρω την μετεγγραφή για τον Βόλο,που ήταν πιο κοντά. Μου έλεγαν ότι είναι καλύτερη σχολή και γενικά θα είμαι μια χαρά εκεί,ήταν και πιο κοντά κιόλας οπότε γύρω το Φεβρουάριο το πήρα. Τελικά δεν είμαι μια χαρά. Θεωρώ ότι η καραντίνα είχε ένα αντίκτυπο σε όλους μας,
εγώ έπρεπε ουσιαστικά να ξεκινήσω πάλι από το μηδέν,βρήκα ένα κουτσό στραβό σπίτι που αναρωτιέμαι πως δεν έχει γκρεμιστεί ακόμα,την πόλη την μισώ ,τα άτομα που ζουν εκεί τα μισώ,έχω αποκτήσει τεράστιο άγχος επειδή χρωστάω μαθήματα από το πρώτο εξάμηνο και γενικά τρέχω και δεν φτάνω,οι καθηγητές άλλου για αλλού,όσα μαθήματα χρωστάω τα χρωστάει η μισή σχολή. Όσο για τους συμφοιτητές μου θυμίζουν τα παιδιά του σχολείου μου,όλο κόμπλεξ,άμα δεν με πιστεύετε,είχα ένα φίλο μου,ο πρώτος που απέκτησα εκεί και τα περνούσαμε πολύ ωραία στην αρχή,πλέον δεν μου μιλάει και σαμποτάρει και τις ομαδικές γιατί δεν του έκατσα. Έλεγα για κατατακτήριες για να γυρίσω αλλά τι θα αλλάζε; Θα ήμουν ακόμα πιο πίσω απλά. Απλά τώρα θυμώνω που τα φοιτητικά μου χρόνια θα μπορούσαν να είναι καλύτερα αλλά δεν θα είναι γιατί ήμουν μια χαζή που άκουγε τους άλλους

 

[eukleidhs1821]

εμεις τι μπορουμε να κανουμε για αυτο ομως?

 

[Pak]

Ναι,όπως τα λέει ο τίτλος. Πριν την καραντίνα ξεκίνησα να σπουδάζω Ιωάννινα,ναι μεν μακριά,αλλά μόλις έφτασα γνώρισα καλή παρέα,με τις οποίες κρατάω επαφή μέχρι και σήμερα,είχα καλούς καθηγητές,συμμετείχα ενεργά στα μαθήματα και γενικά είχα αποκτήσει ναι αυτοπεποίθηση που δεν είχα ποτέ στη ζωή μου. Έμεινα ένα εξάμηνο εκεί πριν πάρω την μετεγγραφή για τον Βόλο,που ήταν πιο κοντά. Μου έλεγαν ότι είναι καλύτερη σχολή και γενικά θα είμαι μια χαρά εκεί,ήταν και πιο κοντά κιόλας οπότε γύρω το Φεβρουάριο το πήρα. Τελικά δεν είμαι μια χαρά. Θεωρώ ότι η καραντίνα είχε ένα αντίκτυπο σε όλους μας,
εγώ έπρεπε ουσιαστικά να ξεκινήσω πάλι από το μηδέν,βρήκα ένα κουτσό στραβό σπίτι που αναρωτιέμαι πως δεν έχει γκρεμιστεί ακόμα,την πόλη την μισώ ,τα άτομα που ζουν εκεί τα μισώ,έχω αποκτήσει τεράστιο άγχος επειδή χρωστάω μαθήματα από το πρώτο εξάμηνο και γενικά τρέχω και δεν φτάνω,οι καθηγητές άλλου για αλλού,όσα μαθήματα χρωστάω τα χρωστάει η μισή σχολή. Όσο για τους συμφοιτητές μου θυμίζουν τα παιδιά του σχολείου μου,όλο κόμπλεξ,άμα δεν με πιστεύετε,είχα ένα φίλο μου,ο πρώτος που απέκτησα εκεί και τα περνούσαμε πολύ ωραία στην αρχή,πλέον δεν μου μιλάει και σαμποτάρει και τις ομαδικές γιατί δεν του έκατσα. Έλεγα για κατατακτήριες για να γυρίσω αλλά τι θα αλλάζε; Θα ήμουν ακόμα πιο πίσω απλά. Απλά τώρα θυμώνω που τα φοιτητικά μου χρόνια θα μπορούσαν να είναι καλύτερα αλλά δεν θα είναι γιατί

Δε θεωρώ ότι είναι τόσο μαύρη η κατάσταση όσο τη βλέπεις. Anyway, ξέρω ότι δεν είναι εύκολο, αλλά ό,τι έγινε έγινε και πρέπει να το καταπιείς και να πας παρακάτω.
Στην τελική αν δεν μπορείς με τίποτα να συνεχίσεις εκεί κάνε ενα 10% και λογικά θα έχεις πιθανότητες να περάσεις πάλι στα Ιωάννινα.

Βέβαια θεωρώ ότι θα βρεις τα πατήματα του και ολα θα είναι κουλ, αλλά εσύ αποφασίζεις.

ήμουν μια χαζή που άκουγε τους άλλους

Ομως, μόλις αποκόμισες ένα μάθημα. Να ακούς εσένα, γιατί η ζωή είναι δική σου. Γενικότερα, όταν σφαλουμε οι ίδιοι είναι πιο εύκολο να το διαχειριστούμε και συν της άλλης διαπλαθεις και τον χαρακτήρα σου ετσι, ναι αρκετά κλισέ, αλλά αληθεύει.

εμεις τι μπορουμε να κανουμε για αυτο ομως?

Μπορεί απλά να θέλει να μοιραστεί τον πόνο της, οπότε ακου την

 

[georgia1213]

απλα κανε 10 τα εκατο για να γυρισεις πισω
σε ποια σχολη εισαι;

 

[nimbus]

απλα κανε 10 τα εκατο για να γυρισεις πισω
σε ποια σχολη εισαι;

Θα αναγκαστεί να επαναλάβει 2 εξάμηνα το λιγότερο. Δεν το βρίσκω λύση αυτό.

 

[Natsuko]

Σημασία έχει αν θα μείνεις λίγο πίσω ή αν θα είσαι χαρούμενη; Αν διορθώνεται με 10% απλά κάν'το.

 

[Guest 292010]

Πολλές φορές μας φταίνε λίγο όλα και έτσι βγάζουμε ένα γενικό συμπέρασμα και για το παρόν και για το μέλλον. Η αλήθεια είναι όμως ότι οι γενικεύσεις δεν ισχύουν.
Αρχικά να σου πω ότι ένα πρώτο βήμα θα ήταν να ψάξεις για άλλο σπίτι σιγά σιγά.
Όσον αφορά τους φίλους δεν μπορείς να βγάζεις συμπέρασμα για όλους, από μια κακή εμπειρία. Επίσης εκτός από τη σχολή,μπορεί να γνωρίσεις κόσμο και σε κάποια αλλαγή δραστηριότητα.
Τα μαθήματα που χρωστάς από το πρώτο εξάμηνο μπορείς να τα εξισορροπησεις τον Σεπτέμβριο κι όχι να αγχωθεις και να επηρεάσει και το εαρινό σου εξάμηνο.
Το ότι χρωστάς μαθήματα που τα χρωστάει η μισή σχολή (φαντάζομαι ρώτησες κάμποσα άτομα και το έβγαλες αυτό το συμπέρασμα) μπορεί να σημαίνει ότι το μάθημα έχει μια δυσκολία όχι όμως ότι θα σε δυσκόλεψει ακριβώς όσο κάποιον άλλο ή ότι δε θα το περάσεις.

Συνολικά φαίνεται με αυτά που λες ότι κάποιος άλλος σε πίεσε να κάνεις μετεγγραφή, που σημαίνει ότι εξ αρχής αυτό χρωματιστηκε αρνητικά γιατί δεν ήταν δική σου επιλογή. Τώρα όμως ανήκει στο παρελθόν και το να πηγαινοέρχεσαι σε πόλεις δε θα σου προσφέρει κάτι. Αντιθέτως δε θα νιώσεις ποτέ σταθερότητα και ασφάλεια ούτε θα μπορέσεις να χτίσεις διαπροσωπικές σχέσεις.
Σου προτείνω να προσπαθήσεις να αφήσεις στο παρελθόν την επιλογή που έκανες, να διδαχτεις από αυτή ώστε στο μέλλον να κάνεις επιλογές που θα είναι περισσότερο δικές σου και με βάση τις επιθυμίες σου και να προσπαθήσεις να χτίσεις την πραγματικότητα σου στον Βόλο.
Η πόλη δεν είναι άσχημη και γενικά όσον αφορά τη φοιτητική ζωή που λες , το πώς θα τη βιώσεις έχει να κάνει με το τι θες και κατά πόσο το έχεις αυτό που θες. Οπότε είναι στο χέρι σου να διαλέξεις μια αλλη οπτική γωνία, η οποία σίγουρα υπάρχει, αλλά είσαι ψυχολογικά πεσμένη και απογοητευμένη και δεν τη βλέπεις.

Και υπάρχει πάντα το 10% με το πρόβλημα "χρωστάω μαθήματα" πιο μεγάλο