Κατατακτήριες για Ιατρική

[Ryuzaki]

Spoiler

Εγώ δεν καταλαβαίνω πού το πας και θα ήθελα αν μπορούσες να το εξηγήσεις.
Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω! Δεν το ρωτάω με καμία επικριτική διάθεση!
Εγώ έδωσα πριν λίγα χρόνια κάποιες πολύ δύσκολες εξετάσεις (όχι κατατακτήριες) και προετοιμάστηκα στο καλύτερο γι αυτές φροντιστήριο της Αθήνας.
Είχαν πείρα οι άνθρωποι και μας προετοίμασαν συστηματικά και σωστά καλύπτοντας όλη την ύλη.
Οι περισσότεροι από μας που το είχαμε πάρει ζεστά, ρίξαμε το διάβασμα της ζωής μας και άλλοι τα κατάφεραν και άλλοι όχι!
Ούτε θέματα μας έδωσαν ούτε ΣΟΣ ούτε σημειώσεις της τελευταίας στιγμής πού την επόμενη περιέχονταν στα ερωτήματα!
Αποκλείεται δηλαδή κάποια φροντιστήρια να έχουν βγάλει τη φήμη "των μεγάλων" απλά και μόνο επειδή ξέρουν να κάνουν πολύ καλά και συνειδητοποιημένα τη δουλειά τους άρα έχουν και τις ανάλογες επιτυχίες;

Μάλλον δεν διάβασες καλά το μήνυμά μου.
Ανέφερα ότι κάποια (1-2) φροντιστήρια της Αθήνας έχουν τo μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας σε επιτυχίες. Kαι στην Αθήνα και Πάτρα/Αλεξπολη.
Έκανα σε ένα τέτοιο (όταν έδινα για Αθήνα) και όντως οι άνθρωποι δεν έχουν κάποιο μέσο για να σε βάλουν, αλλά κάνουν εξαιρετική δουλειά. Απλά είναι πολύς κόσμος που πηγαίνει σε αυτά, με αποτέλεσμα να είναι στα ύψη ο ανταγωνισμός, αυτό λέω.

Το ίδιο συμβαίνει και με ένα στη Θεσσαλονίκη απ'όπου περνούν οι περισσότεροι. Δεν προετοιμάστηκα σε αυτό δεν ξέρω τι παιζει και τι όχι.

Όμως τώρα, σε επαρχιακή πόλη και να περνά 1 στους 15 χωρίς φροντιστήριο (και μάλιστα το συγκεκριμένο αυτής της πόλης), σε εξετάσεις και διορθώσεις πίσω από κλειστές πόρτες, όπου κάνει μάθημα διδακτορικός στο τμήμα των εξετάσεων.... Όλοι είμαστε ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Και μπορεί να ναι ειλικρινείς οι άνθρωποι δεν έχω ιδέα και δεν με νοιάζει εγώ πέρασα, απλώς αναφέρω γεγονότα, ο καθένας κρίνει ανάλογα με την τσέπη του.

 

[Ουριήλ]

Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το thread μου έχει προκαλέσει μια μίνι-κατάθλιψη. Η ιατρική αληθεύει ότι είναι μια σχολή που αρκετά δύσκολα μπορείς να εισαχθείς, όμως δεν ήξερα ότι οι κατατακτήριες είναι σε επίπεδο ακόμα πιο δύσκολο. Για παράδειγμα μπήκα στη ιατρική ΑΠΘ και είδα ότι στις 18+ θέσεις 110 άτομα είχαν κάνει αίτηση. Φανταστείται τώρα από αυτά τα 110 το 70 να πηγαίνει σε φτοντιστήριο, τα 40 να διαβάζει ατέλειωτα χρόνια για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους και είναι σίγουρο ότι δεν θα μπουν όλοι οι διαβασμένοι. Ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι φεύγουν για το εξωτερικό που μπορεί να είναι πιο εύκολα ή δύσκολα. Γενικά η ιατρική ξεπερνάει όλες τις άλλες σχολές. Και την νομική με 17.200 μόρια, και τους μηχανολόγους και όλους. Όχι προς δυσκολία αλλά προς ζήτηση. Ποιος δεν θέλει να αποκαλείται Δόκτορ και να φοράει συνέχεια μια άσπρη ρόμπα ως προς ένδειξη μόρφωσης και κύρους; Το κακό είναι ότι ταυτόχρονα παιδιά φτωχών, μεταναστών, παιδιά που μπορεί να έχουν κάποια ασθένεια ή να είναι ανάπηρα να προσπαθούν μια ζωή και να μην τα καταφέρνουν λόγω που μέχρι και η κουτσή Μαρία ονειρεύεται την ιατρική. Τέλος πάντων για να μην πολυλογό έχω καταλάβει ότι η ιατρική είναι ένα επάγγελμα που χρειάζεται τις μεγαλύτερες θυσίες.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 24 Ιουνίου 2020

Υ.Γ βλέπω ότι τα φροντιστήρια καλά κρατούν μέχρι και μετά το λύκειο

 

[Κλημεντίνη]

Εγώ δεν καταλαβαίνω πού το πας και θα ήθελα αν μπορούσες να το εξηγήσεις.
Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω! Δεν το ρωτάω με καμία επικριτική διάθεση!
Εγώ έδωσα πριν λίγα χρόνια κάποιες πολύ δύσκολες εξετάσεις (όχι κατατακτήριες) και προετοιμάστηκα στο καλύτερο γι αυτές φροντιστήριο της Αθήνας.
Είχαν πείρα οι άνθρωποι και μας προετοίμασαν συστηματικά και σωστά καλύπτοντας όλη την ύλη.
Οι περισσότεροι από μας που το είχαμε πάρει ζεστά, ρίξαμε το διάβασμα της ζωής μας και άλλοι τα κατάφεραν και άλλοι όχι!
Ούτε θέματα μας έδωσαν ούτε ΣΟΣ ούτε σημειώσεις της τελευταίας στιγμής πού την επόμενη περιέχονταν στα ερωτήματα!
Αποκλείεται δηλαδή κάποια φροντιστήρια να έχουν βγάλει τη φήμη "των μεγάλων" απλά και μόνο επειδή ξέρουν να κάνουν πολύ καλά και συνειδητοποιημένα τη δουλειά τους άρα έχουν και τις ανάλογες επιτυχίες;

Για την περίπτωση που αναφέρω εγω της Ψυχολογίας ΑΠΘ απλα ο ανταγωνισμός επέβαλε να κάνεις φροντιστήριο συνδυαστικά με το γεγονός οτι δεν ειχαν χρονο λόγω εργασίας.
Μιλησα με πολυ κόσμο που πέτυχε και μου το παν ευθέως, δεν πληρώσαν αλλα χωρις φροντιστήριο και με διάβασμα μονοι τους ενα εξάμηνο δεν πέρναγαν ούτε απ έξω, αυτα στην ιατρική ισχύουν επι 10.
Φυσικά και υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις.
Απο εκει κι επειτα , ενα φεγγάρι έβγαινα με τυπο ο οποίος είχε το θράσος να μου πει ευθέως οτι πλήρωσε για να μπει Νομικη Εκπα, αρα για κάποιες σχολές αμφιβάλω πολυ για το π
ποσο αξιοκρατικά εισάγονται.
Εισάγονται και χωρίς μεσο φυσικα αλλα μη τρελαθούμε οτι τα πανεπιστήμια ειναι και ο πιο καθαρός χώρος.
Εδω ατομα τελειώνουν απο το πουθενά μονο και μόνο επειδή ειναι σε συγκεκριμένες κομματικές παρατάξεις.
Απλα αμα σκεφτόμαστε οτι ολα ειναι βρώμικα δεν προσπαθούμε ποτέ για τίποτα αρα καλύτερα να στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας και να ξεχνάμε οτι ναι όντως , κάποιες θέσεις σε κάποιες πολεις σε κάποιες σχολές ειναι ήδη δοσμένες.Γιατι είναι .

 

[Guest 699855]

Μάλλον δεν διάβασες καλά το μήνυμά μου.
Ανέφερα ότι κάποια (1-2) φροντιστήρια της Αθήνας έχουν τo μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας σε επιτυχίες. Kαι στην Αθήνα και Πάτρα/Αλεξπολη.
Έκανα σε ένα τέτοιο (όταν έδινα για Αθήνα) και όντως οι άνθρωποι δεν έχουν κάποιο μέσο για να σε βάλουν, αλλά κάνουν εξαιρετική δουλειά. Απλά είναι πολύς κόσμος που πηγαίνει σε αυτά, με αποτέλεσμα να είναι στα ύψη ο ανταγωνισμός, αυτό λέω.

Το ίδιο συμβαίνει και με ένα στη Θεσσαλονίκη απ'όπου περνούν οι περισσότεροι. Δεν προετοιμάστηκα σε αυτό δεν ξέρω τι παιζει και τι όχι.

Όμως τώρα, σε επαρχιακή πόλη και να περνά 1 στους 15 χωρίς φροντιστήριο, σε εξετάσεις και διορθώσεις πίσω από κλειστές πόρτες, όπου κάνει μάθημα διδακτορικός στο τμήμα των εξετάσεων.... Όλοι είμαστε ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Και μπορεί να ναι ειλικρινείς οι άνθρωποι δεν έχω ιδέα και δεν με νοιάζει εγώ πέρασα, απλώς αναφέρω γεγονότα, ο καθένας κρίνει ανάλογα με την τσέπη του.

Το θέμα δεν είναι αν εσύ πέρασες. Κι εγώ πέρασα.
Το θέμα είναι να μην αφήνουμε υπονοούμενα ότι υπάρχουν μέρη όπου μπορείς να περάσεις δια της πλαγίας οδού!
Εκτός πια αν έχουμε αποδείξεις οπότε πολύ καλά θα κάνουμε να το γνωστοποιήσουμε!
Πιστεύω ότι είναι πολύ άδικο για κάποιον που έχει αποφασίσει να χύσει αίμα, δάκρυα και ιδρώτα για μεγάλο χρονικό διάστημα προκειμένου να πετύχει κάτι δύσκολο, να του μπαίνει η υποψία ότι κάποιος άλλος μπορεί να το κάνει αβρόχοις ποσί!
Τον πιάνει το παράπονο, του κόβει τα φτερά και έχει κάθε δίκιο να αισθάνεται έτσι!
Κρίμα είναι!

 

[Ryuzaki]

Το θέμα δεν είναι αν εσύ πέρασες. Κι εγώ πέρασα.
Το θέμα είναι να μην αφήνουμε υπονοούμενα ότι υπάρχουν μέρη όπου μπορείς να περάσεις δια της πλαγίας οδού!
Εκτός πια αν έχουμε αποδείξεις οπότε πολύ καλά θα κάνουμε να το γνωστοποιήσουμε!
Πιστεύω ότι είναι πολύ άδικο για κάποιον που έχει αποφασίσει να χύσει αίμα, δάκρυα και ιδρώτα για μεγάλο χρονικό διάστημα προκειμένου να πετύχει κάτι δύσκολο να του μπαίνει η υποψία ότι κάποιος άλλος μπορεί να το κάνει αβρόχοις ποσί!

Γιατί είναι κακό δηλαδή;
Την 1η χρονιά που έδωσα πέρασα όλα τα μαθήματα αλλά κόπηκα για 0,5, να μην μου περάσει καν από το μυαλό και να πιστεύω ότι ζούμε στον κήπο της Εδεμ;
Ξέρεις το παράδειγμα της γάτας του Σρέντιγκερ; Πίσω από κλειστές πόρτες, όπου τα θέματα δεν υπόκεινται σε δημόσια κριτική, ούτε ο τρόπος εξέτασης/βαθμολόγησης, ούτε έχεις δικαίωμα να κυνηγήσεις τίποτα (χαχα όπως είπε μια καθηγήτρια σε μία γνωστή μου όταν είδε το γραπτό της, να θίξει δικαστικά τις ίδιες τις εξετάσεις) μπορεί να γίνεται (ή και όχι) το οτιδήποτε. Τέτοιες εξετάσεις είναι ευθύνη μου να τις δυσφημώ ως σύστημα, ή τουλάχιστον, θα τις αντιμετωπίσω ως τέτοιες και θα πω και στους άλλους να κάνουν το ίδιο.

Εδώ ο άλλος αλεξ/πολη πέρασε το 2013 με βαθμό απόλυτο 10 από Molecular Viology of.... Beograd, το ίδιο και κάποιοι ισχυροί άνθρωποι (μάλλον ήσουν λίγο μεγαλύτερη μου θα τα θυμάσαι), σιγά μην μασήσω σανο.

Πήρα το ρίσκο, κέρδισα. Οι πιθανότητες όμως ήταν συντριπτικά εναντίον μου.

 

[Ουριήλ]

Πήρα το ρίσκο, κέρδισα. Οι πιθανότητες όμως ήταν συντριπτικά εναντίον μου.

Πιστεύω χωρίς ρίσκο δεν γίνεται να πετύχουμε κάτι σημαντικό, από το γεγονός που ρίσκαρες και κέρδισες σου αξίζουν συγχαρητήρια

 

[Ryuzaki]

Πιστεύω χωρίς ρίσκο δεν γίνεται να πετύχουμε κάτι σημαντικό, από το γεγονός που ρίσκαρες και κέρδισες σου αξίζουν συγχαρητήρια

Είσαι πιο μικρός και το βλέπεις ρομαντικά... γενικά όμως συμφωνώ μαζί σου.

Κέρδισα "πολλά" αλλά έχασα και "πολλά". Άξιζε όμως τώρα που το βλέπω τον κόπο. Εάν δεν είχα περάσει, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα βέβαια. Το μόνο που έκανα ήταν να προσπαθήσω να εκμηδενίσω το (όποιο) ρίσκο και αβεβαιότητα ( πώς; )έμαθα 1500 σελίδες απ'έξω με κάθε δυνατό συνδυασμό ώστε να περάσω 1. Τελικά πέρασα 2 (καλά είναι). Γι'αυτό προσωπικά (έχοντας διαφωνήσει με άλλα παιδιά εδώ) οι πανελελέ του πλεον μου φαίνονται αστείες. Το καλύτερο όμως, είναι να πας 2 χρόνια εσπερινό επαλ και να δωσεις από εκεί είναι η καλύτερη λύση. Κι αυτό το έκανα για την περίπτωση που δεν περνούσα κ φέτος.

Κάποια παιδιά τα κατάφεραν στη ζωή τους με πολύ μικρότερο κόπο ίσως άλλοι με περισσότερο εγώ μιλάω για μενα.

 

[Samael]

Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το thread μου έχει προκαλέσει μια μίνι-κατάθλιψη. Η ιατρική αληθεύει ότι είναι μια σχολή που αρκετά δύσκολα μπορείς να εισαχθείς, όμως δεν ήξερα ότι οι κατατακτήριες είναι σε επίπεδο ακόμα πιο δύσκολο. Για παράδειγμα μπήκα στη ιατρική ΑΠΘ και είδα ότι στις 18+ θέσεις 110 άτομα είχαν κάνει αίτηση. Φανταστείται τώρα από αυτά τα 110 το 70 να πηγαίνει σε φτοντιστήριο, τα 40 να διαβάζει ατέλειωτα χρόνια για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους και είναι σίγουρο ότι δεν θα μπουν όλοι οι διαβασμένοι. Ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι φεύγουν για το εξωτερικό που μπορεί να είναι πιο εύκολα ή δύσκολα. Γενικά η ιατρική ξεπερνάει όλες τις άλλες σχολές. Και την νομική με 17.200 μόρια, και τους μηχανολόγους και όλους. Όχι προς δυσκολία αλλά προς ζήτηση. Ποιος δεν θέλει να αποκαλείται Δόκτορ και να φοράει συνέχεια μια άσπρη ρόμπα ως προς ένδειξη μόρφωσης και κύρους; Το κακό είναι ότι ταυτόχρονα παιδιά φτωχών, μεταναστών, παιδιά που μπορεί να έχουν κάποια ασθένεια ή να είναι ανάπηρα να προσπαθούν μια ζωή και να μην τα καταφέρνουν λόγω που μέχρι και η κουτσή Μαρία ονειρεύεται την ιατρική. Τέλος πάντων για να μην πολυλογό έχω καταλάβει ότι η ιατρική είναι ένα επάγγελμα που χρειάζεται τις μεγαλύτερες θυσίες.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 24 Ιουνίου 2020

Υ.Γ βλέπω ότι τα φροντιστήρια καλά κρατούν μέχρι και μετά το λύκειο

Η ιατρική είναι ένα επάγγελμα όπως όλα τα άλλα,τα φανταστικά και μαγικά πράγματα υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας . Εαν κάποιος έχει φτάσει σε σημείο να έχει εμμονή υπάρχει θέμα . Βάλε κάτω όλα τα λεφτά για να δώσεις 2-3 χρόνια πανελλήνιες,να μπεις κάπου άκυρα,να τελειώσεις και να δώσεις κατατακτήριες για να σπουδάζεις άλλα 6 χρόνια,και αυτό εαν περάσεις με την πρώτη...it just doesn't worth it . Όσα λεφτά και να βγάζεις μετά,έχεις φάει τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου και τα λεφτά των γονιών σου,χωρίς πιθανότατα να βγάζεις δικά σου και το χειρότερο...δεν πρόκειται να βγάζεις και τόσα όσο οι μεγαλογιατροί αργότερα .

Υπάρχει ένα σημείο μετά απο το οποίο βάζεις πολλά και παίρνεις πίσω ελάχιστα . Και αυτό δεν είναι θέμα του "κάνω θυσίες" είναι "κάνω σπατάλες"...χρημάτων,ψυχολογίας & χρόνου .

Τα παιδιά που περνάνε ιατρική τα προετοιμάζουν απο πολύ μικρά για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των εξετάσεων,όχι γιατί είναι πιο απαιτητική απο άλλες επιστήμες,αλλά λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού . Άλλα προσπαθούν απίστευτα πολύ και τα καταφέρνουν . Προσωπικά πιστεύω ότι εαν έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό και δεν σου βγαίνει με τίποτα...ούτε απολυτήρια,ούτε κατατακτήριες ούτε τίποτα δεν θα σε βοηθήσει,απλά δεν κάνεις...

 

[Viedo]

Ηθικό δίδαγμα, μόλις τελείωσεις την Γ' Λυκείου, πας στο εξωτερικό και σπουδάζεις ωραία και καλά Ιατρική και τελειώνουν τα βάσανα.

Έχεις γλιτώσει πολλά.
Δεν πληρώνεις φροντιστήρια για την προετοιμασία, δεν παλεύεις για κατατακτήριες, δεν παλεύεις 2η, 3η φορά για πανελλήνιες, δεν περνάνε τα χρόνια παλεύοντας για κάτι πολύ αμφίβολο. Στα 6 χρόνια είσαι Ιατρός

 

[Ουριήλ]

Η ιατρική είναι ένα επάγγελμα όπως όλα τα άλλα,τα φανταστικά και μαγικά πράγματα υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας . Εαν κάποιος έχει φτάσει σε σημείο να έχει εμμονή υπάρχει θέμα . Βάλε κάτω όλα τα λεφτά για να δώσεις 2-3 χρόνια πανελλήνιες,να μπεις κάπου άκυρα,να τελειώσεις και να δώσεις κατατακτήριες για να σπουδάζεις άλλα 6 χρόνια,και αυτό εαν περάσεις με την πρώτη...it just doesn't worth it . Όσα λεφτά και να βγάζεις μετά,έχεις φάει τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου και τα λεφτά των γονιών σου,χωρίς πιθανότατα να βγάζεις δικά σου και το χειρότερο...δεν πρόκειται να βγάζεις και τόσα όσο οι μεγαλογιατροί αργότερα .

Υπάρχει ένα σημείο μετά απο το οποίο βάζεις πολλά και παίρνεις πίσω ελάχιστα . Και αυτό δεν είναι θέμα του "κάνω θυσίες" είναι "κάνω σπατάλες"...χρημάτων,ψυχολογίας & χρόνου .

Τα παιδιά που περνάνε ιατρική τα προετοιμάζουν απο πολύ μικρά για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των εξετάσεων,όχι γιατί είναι πιο απαιτητική απο άλλες επιστήμες,αλλά λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού . Άλλα προσπαθούν απίστευτα πολύ και τα καταφέρνουν . Προσωπικά πιστεύω ότι εαν έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό και δεν σου βγαίνει με τίποτα...ούτε απολυτήρια,ούτε κατατακτήριες ούτε τίποτα δεν θα σε βοηθήσει,απλά δεν κάνεις...

Στην αρχή και στη μέση συμφωνώ μαζί σου, στο τέλος λίγο μου το χαλάς. Η ζωή είναι μία (λογικά κανένας δεν ξέρει), δεν έχει σημασία πόσα χρήματα θα ξοδέψεις και πόσο χρόνο, αν είναι να πραγματοποιήσεις αυτό που πραγματικά θέλεις τίποτα δεν μετράει. Όσον αφορά αυτό που είπες με όλο σου τον εαυτό μπορώ να σου πω ότι δεν ισχύει, είναι αρκετά δύσκολο να δώσει κάποιος όλο του τον εαυτό λόγω καταστάσεων, υγείας, οικογένειας, γνώσεων. iq κτλ. Μπορεί να το βλέπω λίγο ρομαντικά όπως είπε ο Ryu όμως ποτέ δεν θα σταματήσω να πιστεύω σε όνειρα, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.

Ηθικό δίδαγμα, μόλις τελείωσεις την Γ' Λυκείου, πας στο εξωτερικό και σπουδάζεις ωραία και καλά Ιατρική και τελειώνουν τα βάσανα.

Έχεις γλιτώσει πολλά.
Δεν πληρώνεις φροντιστήρια για την προετοιμασία, δεν παλεύεις για κατατακτήριες, δεν παλεύεις 2η, 3η φορά για πανελλήνιες, δεν περνάνε τα χρόνια παλεύοντας για κάτι πολύ αμφίβολο. Στα 6 χρόνια είσαι Ιατρός

Μακράν η καλύτερη λύση, δεν φαντάζεσαι πόσους γεωπόνους με 11 και με 14.000 μόρια αλλά και νοσηλευτές ξέρω που πήγαν στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία και έγιναν γιατροί. Ούτε χρόνια δεν έχασαν ούτε αρκετά χρήματα.

 

[Samael]

Ηθικό δίδαγμα, μόλις τελείωσεις την Γ' Λυκείου, πας στο εξωτερικό και σπουδάζεις ωραία και καλά Ιατρική και τελειώνουν τα βάσανα.

Έχεις γλιτώσει πολλά.
Δεν πληρώνεις φροντιστήρια για την προετοιμασία, δεν παλεύεις για κατατακτήριες, δεν παλεύεις 2η, 3η φορά για πανελλήνιες, δεν περνάνε τα χρόνια παλεύοντας για κάτι πολύ αμφίβολο. Στα 6 χρόνια είσαι Ιατρός

Πλήρωνεις μεν και πάλι αλλά τα λεφτά είναι εγγυημένο οτι αξιοποιούνται και δεν ρίχνονται στον βρόντο .
Βέβαια δεν έχουν όλα τα παιδιά αυτή την δυνατότητα,αλλά τα πιο έξυπνα απο αυτά θα το αντιληφθούν αυτό και θα φροντίσουν να διαβάσουν περισσότερο απ'όσο χρειάζεται για να καταφέρουν τον στόχο τους .

Η ζωή δεν είναι δίκαιη,το παίρνεις σαν δεδομένο και προετοίμαζεσαι,αξιοποιώντας ότι μπορείς ή κλαις για αυτό

 

[Ουριήλ]

Πλήρωνεις μεν και πάλι αλλά τα λεφτά είναι εγγυημένο οτι αξιοποιούνται και δεν ρίχνονται στον βρόντο .
Βέβαια δεν έχουν όλα τα παιδιά αυτή την δυνατότητα,αλλά τα πιο έξυπνα απο αυτά θα το αντιληφθούν αυτό και θα φροντίσουν να διαβάσουν περισσότερο απ'όσο χρειάζεται για να καταφέρουν τον στόχο τους .

Η ζωή δεν είναι δίκαιη,το παίρνεις σαν δεδομένο και προετοίμαζεσαι,αξιοποιώντας ότι μπορείς ή κλαις για αυτό

Εδώ δεν μου το χαλάς, αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα

 

[Guest 699855]

Πίσω από κλειστές πόρτες, όπου τα θέματα δεν υπόκεινται σε δημόσια κριτική, ούτε ο τρόπος εξέτασης/βαθμολόγησης, ούτε έχεις δικαίωμα να κυνηγήσεις τίποτα (χαχα όπως είπε μια καθηγήτρια σε μία γνωστή μου όταν είδε το γραπτό της, να θίξει δικαστικά τις ίδιες τις εξετάσεις) μπορεί να γίνεται (ή και όχι) το οτιδήποτε. Τέτοιες εξετάσεις είναι ευθύνη μου να τις δυσφημώ ως σύστημα, ή τουλάχιστον, θα τις αντιμετωπίσω ως τέτοιες και θα πω και στους άλλους να κάνουν το ίδιο.

Μπορεί να γίνεται, μπορεί και όχι. Δεν το ξέρω!
Εγώ αυτό που λέω είναι να μιλάμε με αποδείξεις και όχι με ικασίες.
Φέρε μου ένα παράδειγμα όπως με τον καθηγητή-φακελάκη των Σερρών και θα βγω στους δρόμους να διαδηλώσουμε μαζί!
Αυτό λέω, τίποτα άλλο.
Αν εσένα σε βοηθάει ν΄αντιμετωπίζεις τις οποιεσδήποτε εξετάσεις με τον τρόπο που περιέγραψες, καλά κάνεις!
Εμένα με βοηθάει να τις αντιμετωπίζω με το σκεπτικό ότι δεν υπάρχουν δράκοι, σκιές και παρασκήνιο. Κάνω πάντα κέντρο της ζωής μου αυτό που θέλω να πετύχω, δίνω το εκατό τοις εκατό των δυνατοτήτων μου και ευτυχώς μέχρι τώρα τουλάχιστον δεν έχω απογοητευτεί!
΄Οπως βολεύει τον καθένα!

 

[eukleidhs1821]

Παντως , εκτός αν θες απλα να σου εξηγήσουν κάποια πράγματα, δεν αξίζει να κανεις συστηματικά με καθηγητες που δεν έχουν σχέση με τις κατατακτήριες .Απλά θα χάσεις τα χρήματα σου.
Δυστυχώς οι πιο πολλοί περνάνε μεσω φροντιστηρίων , ειδικά αυτοί που δουλεύουν και δεν υπάρχει χρόνος να οργανώσουν την ύλη μονοι τούς.
Δεν γνωρίζω για ιατρική αλλα το ειχα ψάξει αρκετά για ψυχολογία ΑΠΘ που σίγουρα έχει μικρότερο ανταγωνισμό και ζητημα ενας να μπαίνει καθε χρόνο που δεν προέρχεται απο φροντιστήριο.
Αμα παίζουν λεφτα πιστεύω ότι αξίζει να το κάνεις οργανωμένα.
Για ψυχολογία που ήθελα ζητούσαν κάτι τρελά ποσα για αυτό και τελικά ακολούθησα τον δρόμο των πανελληνίων ,κάτι το οποίο μου φαινόταν τραγικό σαν ιδεα αλλα εν τέλει εκρινα οτι θα με βοηθούσε πιο εύκολα να πετύχω τον στόχο μου.
Στη θεση σου θα διάλεγα την πιο "ευκολη" επαρχιακή πόλη και θα εκανα τα πάντα για να πετύχω, μόνοι αυτοί εν τέλει εισάγονται σε σχολές με τέτοιο ανταγωνισμό.
Θελει τρομερή πειθαρχία ,θέληση και προσήλωση , αλλιώς δεν ξέρω αν αξίζει καν την προσπάθεια.

γελαω με την πιο ευκολη επαρχιακη πολη.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 24 Ιουνίου 2020

Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το thread μου έχει προκαλέσει μια μίνι-κατάθλιψη. Η ιατρική αληθεύει ότι είναι μια σχολή που αρκετά δύσκολα μπορείς να εισαχθείς, όμως δεν ήξερα ότι οι κατατακτήριες είναι σε επίπεδο ακόμα πιο δύσκολο. Για παράδειγμα μπήκα στη ιατρική ΑΠΘ και είδα ότι στις 18+ θέσεις 110 άτομα είχαν κάνει αίτηση. Φανταστείται τώρα από αυτά τα 110 το 70 να πηγαίνει σε φτοντιστήριο, τα 40 να διαβάζει ατέλειωτα χρόνια για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους και είναι σίγουρο ότι δεν θα μπουν όλοι οι διαβασμένοι. Ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι φεύγουν για το εξωτερικό που μπορεί να είναι πιο εύκολα ή δύσκολα. Γενικά η ιατρική ξεπερνάει όλες τις άλλες σχολές. Και την νομική με 17.200 μόρια, και τους μηχανολόγους και όλους. Όχι προς δυσκολία αλλά προς ζήτηση. Ποιος δεν θέλει να αποκαλείται Δόκτορ και να φοράει συνέχεια μια άσπρη ρόμπα ως προς ένδειξη μόρφωσης και κύρους; Το κακό είναι ότι ταυτόχρονα παιδιά φτωχών, μεταναστών, παιδιά που μπορεί να έχουν κάποια ασθένεια ή να είναι ανάπηρα να προσπαθούν μια ζωή και να μην τα καταφέρνουν λόγω που μέχρι και η κουτσή Μαρία ονειρεύεται την ιατρική. Τέλος πάντων για να μην πολυλογό έχω καταλάβει ότι η ιατρική είναι ένα επάγγελμα που χρειάζεται τις μεγαλύτερες θυσίες.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 24 Ιουνίου 2020

Υ.Γ βλέπω ότι τα φροντιστήρια καλά κρατούν μέχρι και μετά το λύκειο

φιλε αυτο το κομπλεξ μονο στην ελλαδα υπαρχει που λες με τα δοκτορ και τις ασπρες ρομπες.

 

[nPb]

Ποιος δεν θέλει να αποκαλείται Δόκτορ και να φοράει συνέχεια μια άσπρη ρόμπα ως προς ένδειξη μόρφωσης και κύρους;

Ποτέ δεν είχα αυτό το κόμπλεξ. Αξιοπρεπής θα ήθελα και θέλω να λέγομαι. Αξίζει πολλά περισσότερα...σε βάθος χρόνου από μια άσπρη ρόμπα. Δηλαδή ένας Φιλόλογος που έχει λιώσει στα θρανία των εξεταστικών δεν θέλει να δείξει τη μόρφωσή του και το κύρος του; Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση;

 

[Αλκης Κ.]

Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό το thread μου έχει προκαλέσει μια μίνι-κατάθλιψη. Η ιατρική αληθεύει ότι είναι μια σχολή που αρκετά δύσκολα μπορείς να εισαχθείς, όμως δεν ήξερα ότι οι κατατακτήριες είναι σε επίπεδο ακόμα πιο δύσκολο. Για παράδειγμα μπήκα στη ιατρική ΑΠΘ και είδα ότι στις 18+ θέσεις 110 άτομα είχαν κάνει αίτηση. Φανταστείται τώρα από αυτά τα 110 το 70 να πηγαίνει σε φτοντιστήριο, τα 40 να διαβάζει ατέλειωτα χρόνια για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους και είναι σίγουρο ότι δεν θα μπουν όλοι οι διαβασμένοι. Ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι φεύγουν για το εξωτερικό που μπορεί να είναι πιο εύκολα ή δύσκολα. Γενικά η ιατρική ξεπερνάει όλες τις άλλες σχολές. Και την νομική με 17.200 μόρια, και τους μηχανολόγους και όλους. Όχι προς δυσκολία αλλά προς ζήτηση. Ποιος δεν θέλει να αποκαλείται Δόκτορ και να φοράει συνέχεια μια άσπρη ρόμπα ως προς ένδειξη μόρφωσης και κύρους; Το κακό είναι ότι ταυτόχρονα παιδιά φτωχών, μεταναστών, παιδιά που μπορεί να έχουν κάποια ασθένεια ή να είναι ανάπηρα να προσπαθούν μια ζωή και να μην τα καταφέρνουν λόγω που μέχρι και η κουτσή Μαρία ονειρεύεται την ιατρική. Τέλος πάντων για να μην πολυλογό έχω καταλάβει ότι η ιατρική είναι ένα επάγγελμα που χρειάζεται τις μεγαλύτερες θυσίες.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 24 Ιουνίου 2020

Υ.Γ βλέπω ότι τα φροντιστήρια καλά κρατούν μέχρι και μετά το λύκειο

Μην αγχώνεσαι πήγαινε απλά σε ένα δημόσιο νοσοκομείο σε μέρα εφημερίας και μετά ελα να μας πεις τις εντυπώσεις σου και το ποσό επιθυμητό είναι αυτό το επάγγελμα. Πολλοί πάνε για το κύρος όπως είπε κάτι το οποίο είναι ελληνική πατέντα και μετά όταν αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα την κάνουν.Αν πάλι πας εκεί που σου λέω στα επείγοντα και ερωτευτείς απο όλη αυτή τη φάση τότε ναι γίνε γιατρός γιατί τέτοιους γιατρούς θέλουμε.

 

[Ουριήλ]

Μην αγχώνεσαι πήγαινε απλά σε ένα δημόσιο νοσοκομείο σε μέρα εφημερίας και μετά ελα να μας πεις τις εντυπώσεις σου και το ποσό επιθυμητό είναι αυτό το επάγγελμα. Πολλοί πάνε για το κύρος όπως είπε κάτι το οποίο είναι ελληνική πατέντα και μετά όταν αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα την κάνουν.Αν πάλι πας εκεί που σου λέω στα επείγοντα και ερωτευτείς απο όλη αυτή τη φάση τότε ναι γίνε γιατρός γιατί τέτοιους γιατρούς θέλουμε.

Θυμάμαι όταν πρόπερσι που έδινα πανελλήνιες είχα πάει στα επείγοντα για ένα θέμα, και ήταν μια γιατρός η οποία με ρώτησε τη θέλω να γίνω, όταν της είπα γιατρός μου είπε το εξής:
"Να σου πω την αλήθεια αν ήμουν στην θέση σου δεν θα γινόμουν"
Από το βλέμμα της κατάλαβα ότι το είχε μετανιώσει όμως τέλος πάντων λίγο επαναλαμβάνομαι όμως θα το πω.
Όπως είπα σε άλλο thread μου αρέσει το νοσοκομείο (ναι ακούγεται λίγο περίεργο) είναι ένα μέρος γεμάτο καταπληκτικούς ανθρώπους που δουλεύουν μέρα νύχτα για να είναι πλάι στον ασθενή, θα ήταν τιμή μου να ήμουν δίπλα τους και δίπλα στους ασθενείς!

 

[cel123]

Μην αγχώνεσαι πήγαινε απλά σε ένα δημόσιο νοσοκομείο σε μέρα εφημερίας και μετά ελα να μας πεις τις εντυπώσεις σου και το ποσό επιθυμητό είναι αυτό το επάγγελμα. Πολλοί πάνε για το κύρος όπως είπε κάτι το οποίο είναι ελληνική πατέντα και μετά όταν αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα την κάνουν.Αν πάλι πας εκεί που σου λέω στα επείγοντα και ερωτευτείς απο όλη αυτή τη φάση τότε ναι γίνε γιατρός γιατί τέτοιους γιατρούς θέλουμε.

Κ ομως μια εφημερια δεν αρκει μαλλον. Ας μπει πρωτα σε ενα προγραμμα ειδικευομενου που κανει κ 3 24ωρες εφημεριες στο νοσοκομειο τη βδομαδα κ μπορει να τυχει να παεινστο νοσοκομειο τοπρωι, να φυγει το μεσημερι-απογευμα της επομενης μερας κ μετα να ξαναπαει το επομενο πρωι κ να φυγει το επομενο ξανα μεσημερι ακουγοντας πολλες φορες κ τις φωνες ασθενων κ συγγενων (υπαρχουν κ αυτα στο προγραμμα-ενω τα τελευταια χρονια εχουν ενταθει κ τα περιστατικα χειροδικιων στα τεπ για ασημαντους λπγους-πχ ενα περιστατικο που ξερω εγω χτυπησαν ειδικευομενο οφθαλμιατρο επειδη δε δεχτηκε να κανει μετρηση μυωπιας στα επειγοντα!!!). Υπαρχουν κ οι καλες στιγμες δε λεω που σου δινουν δυναμη, αλλα δεν ειναι μονο αυτες...

 

[Ουριήλ]

Κ ομως μια εφημερια δεν αρκει μαλλον. Ας μπει πρωτα σε ενα προγραμμα ειδικευομενου που κανει κ 2-3 24ωρες εφημεριες στο νοσοκομειο κ μπορει να τυχει να παεινστο νοσοκομειο τοπρωι, να φυγει το μεσημερι-απογευμα της επομενης μερας κ μετα να ξαναπαει το επομενο πρωι κ να φυγει το επομενο ξανα μεσημερι ακουγοντας πολλες φορες κ τις φωνες ασθενων κ συγγενων (υπαρχουν κ αυτα στο προγραμμα-ενω τα τελευταια χρονια εχουν ενταθει κ τα περιστατικα χειροδικιων στα τεπ για ασημαντους λπγους-πχ ενα περιστατικο που ξερω εγω χτυπησαν ειδικευομενο οφθαλμιατρο επειδη δε δεχτηκε να κανει μετρηση μυωπιας στα επειγοντα!!!). Υπαρχουν κ οι καλες στιγμες δε λεω που σου δινουν δυναμη, αλλα δεν ειναι μονο αυτες...

Μπορεί να με πείτε τώρα λίγο τρελό όμως θα το ήθελα, είμαι άτομο που αντέχει τέτοια γεγονότα αν είναι ότι ξέρω ότι βοηθάω κάποιον! Θα το έκανα χίλιες φορές όμως αυτά είναι λόγια, ανυπομονώ να το αποδείξω όταν μου δοθεί η ευκαιρία

 

[Αλκης Κ.]

Θυμάμαι όταν πρόπερσι που έδινα πανελλήνιες είχα πάει στα επείγοντα για ένα θέμα, και ήταν μια γιατρός η οποία με ρώτησε τη θέλω να γίνω, όταν της είπα γιατρός μου είπε το εξής:
"Να σου πω την αλήθεια αν ήμουν στην θέση σου δεν θα γινόμουν"
Από το βλέμμα της κατάλαβα ότι το είχε μετανιώσει όμως τέλος πάντων λίγο επαναλαμβάνομαι όμως θα το πω.
Όπως είπα σε άλλο thread μου αρέσει το νοσοκομείο (ναι ακούγεται λίγο περίεργο) είναι ένα μέρος γεμάτο καταπληκτικούς ανθρώπους που δουλεύουν μέρα νύχτα για να είναι πλάι στον ασθενή, θα ήταν τιμή μου να ήμουν δίπλα τους και δίπλα στους ασθενείς!

Αν σε συναρπάζει αυτό και είσαι σίγουρος τότε είσαι σε πολύ καλό δρόμο.Θα κάνεις κάτι που αγαπάς και θα παίρνεις και ένα καλό μισθό (γενικά καλό όχι αναλογικά της εργασίας σου) ο τέλειος συνδιασμός. Και εγώ προσωπικά θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους γιατρούς και νοσηλευτές που κάνουν μια τόσο απαιτητική και κουραστική δουλειά. Ωστόσο εγώ αυτό το πράγμα ούτε νεκρός δεν θα μπορούσα να το κάνω για αυτό και παράτησα την ιατρική.