Προβληματισμοί για τις σπουδές μου - Από επί πτυχίω φοιτητή του Μαθηματικού Αθήνας

[bigbrownfox]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι επί πτυχίω φοιτητής του Μαθηματικού Αθήνας και διανύω το 6ο έτος σπουδών μου.

Εδώ και ένα (όχι μικρό) χρονικό διάστημα έχω ορισμένες σκέψεις για τη σχολή μου και τις σπουδές μου σε αυτή. Έχω περάσει πάνω από τα μισά μαθήματα της σχολής (συγκεκριμένα 21), μεταξύ αυτών και αρκετά δύσκολα μαθήματα (συγκεκριμένα μου απομένουν 4 υποχρεωτικά μαθήματα και τα υπόλοιπα που μου απομένουν είναι επιλογής από διάφορους καταλόγους μαθημάτων) όμως, ακόμα κι έτσι, έχω ακόμα 15 μαθήματα για το πτυχίο. Ωστόσο, θεωρώ ότι πλέον δεν μου αρέσει καθόλου το αντικείμενο της σχολής μου. Νοιώθω ότι τα εναπομείναντα 15 μαθήματα για το πτυχίο είναι βουνό. Παρ'όλα αυτά, έχω περάσει αρκετά μαθήματα ώστε να μην είμαι σε θέση να παρατήσω τόσο εύκολα τη σχολή προκειμένου να στραφώ σε κάτι άλλο, είτε σε κάποιο άλλο αντικείμενο σπουδών είτε και γενικά σε κάποιο άλλο επάγγελμα.

Γενικά σκέφτομαι ότι η απόκτηση ενός πτυχίου πανεπιστημίου ανοίγει περισσότερες διεξόδους για καλύτερες συνθήκες εργασίας παρά η μη απόκτησή του, γι'αυτό και σκοπεύω να συνεχίσω τις σπουδές μου και να μην παρατήσω τη σχολή. Ωστόσο, αυτό που με προβληματίζει είναι ότι, δεδομένου ότι δεν μου αρέσει το αντικείμενο της σχολής μου, θα πρέπει να εργαστώ σε κάποιον τομέα ο οποίος, στην πραγματικότητα, δεν θα με ευχαριστεί καθόλου. Και όλα αυτά τη στιγμή που όλο και περισσότεροι εργοδότες απαιτούν και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών, για τα οποία δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν έχω τους βαθμούς ώστε να μπορέσω να μπω σε κάποιο αξιοπρεπές μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών (ο μ.ό. μου μέχρι στιγμής είναι γύρω στο 6), ούτε και κατά πόσο η διάρκεια σπουδών μου θα επηρεάσει αρνητικά τόσο το να μπω σε κάποιο μεταπτυχιακό όσο και την επαγγελματική μου ενασχόληση (προφανώς είναι πολύ δύσκολο να τελειώσω φέτος). Ακόμα και τα μεταπτυχιακά που βρήκα (σε Ελλάδα και εξωτερικό), ύστερα από την έρευνα που έκανα, δεν μου φαίνεται να με γεμίζουν. Νοιώθω, λοιπόν, ιδιαίτερα αγχωμένος όταν σκέφτομαι την προοπτική μετά το Μαθηματικό, ακόμα και αφού πάρω πτυχίο. Σκέφτομαι: θα υπάρξει κάτι το οποίο, ακόμα και αν δεν με ευχαριστεί, τουλάχιστον θα μπορώ να το ανεχτώ;

Ο λόγος που επέλεξα το Μαθηματικό εξαρχής δεν ήταν γιατί μου άρεσαν τα μαθηματικά στο σχολείο (παρόλο που στις Πανελλήνιες έγραψα καλά), αλλά γιατί άκουγα από δω και από κει ότι υπάρχουν πολλές διέξοδοι μετά το Μαθηματικό. Από εκεί και πέρα, όμως, θεωρώ ότι δεν έκανα καλή επιλογή. Μάλιστα, συνειδητοποίησα το πόσο λίγο μου αρέσουν τα μαθηματικά αρκετά αργά, καθώς είχα πίστη ότι όλο και κάποιος κλάδος των μαθηματικών θα με ευχαριστούσε. Θεωρούσα ότι το να περάσω, για παράδειγμα, μαθήματα ανάλυσης ήταν ένα αναγκαίο κακό προκειμένου να πάρω πτυχίο και ότι θα έβρισκα μεγαλύτερη ευχαρίστηση, για παράδειγμα, στα υπολογιστικά μαθηματικά, στις διαφορικές εξισώσεις ή στις πιθανότητες και στην στατιστική. Όμως αυτό τελικά δεν φαίνεται να ισχύει και έχει συμβάλλει στην απογοήτευσή μου για τη σχολή, καθώς δεν πιστεύω ότι με ευχαριστούν ιδιαίτερα ούτε αυτοί οι κλάδοι. Επιπλέον, είχα ακούσει εξαρχής για το ότι το Μαθηματικό είναι μια αρκετά δύσκολη σχολή, όμως δεν είχα συνειδητοποιήσει εξαρχής το βαθμό δυσκολίας της. Ούτε το γεγονός ότι πολλοί καθηγητές είναι παράξενοι. Όλες αυτές οι επιλογές που έκανα θεωρώ ότι μου στέρησαν τη δυνατότητα να σπούδαζα σε κάποια άλλη σχολή, η οποία και πιθανόν να με ενδιέφερε περισσότερο.

Ίσως αυτοί οι προβληματισμοί μου να φαίνονται παράλογοι ή υπερβολικοί. Μου φαίνεται κατανοητό κάποιος να το θεωρήσει αυτό. Παρ'όλα αυτά, είναι κάποιοι προβληματισμοί που τους έχω εδώ και αρκετό καιρό και δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάποιο αντίλογο σε όλα αυτά. Θα με βοηθούσε πολύ να μάθω αν κάποιος/α έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση με τη σχολή στην οποία σπούδαζε (όχι απαραίτητα στο Μαθηματικό) ή αν συμμεριζόταν ορισμένους (αν όχι όλους) από αυτούς τους προβληματισμούς, καθώς και πώς μπόρεσε να τους υπερβεί.

Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για την όποια βοήθεια και ζητώ συγγνώμη για την μακροσκελή ανάρτηση.

 

[panos007]

Αγαπητέ φίλε έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που σκέφτεσαι. Θέλω να σου πώ όμως το εξής σαν ένας άνθρωπος 42 χρονών που δίνει πανελλαδικές τώρα. Το πτυχίο που θα πάρεις θα λειτουργεί σαν ένα φίλτρο στο βιογραφικό σου να μπορείς να σταθείς σε μια συνέντευξη απο το να δουλέψεις πακετάς μέχρι στέλεχος σε πολυεθνική. Πολλές φορές το επάγγελμα που θα κάνουμε μας διαλέγει δεν το διαλέγουμε. Το κισμέτ όπως λέμε και εμείς οι Μικρασιάτες. Είχες την ευκαιρία σε αυτά τα χρόνια να σπουδάσεις να ανοίξει το μυαλό σου, να γνωρίσεις νέα άτομα, να διαβάσεις 5 βιβλία. Χαλάρωσε επικεντρώσου στα θετικά της επιστήμης των μαθηματικών θα κάνεις ένα κουράγιο και τσουπ τελείωσε. Μετά βλέπεις και κάνεις. Δώσε κατατακτήριες σε κάτι που σε ενδιαφέρει πραγματικά/

 

[eukleidhs1821]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι επί πτυχίω φοιτητής του Μαθηματικού Αθήνας και διανύω το 6ο έτος σπουδών μου.

Εδώ και ένα (όχι μικρό) χρονικό διάστημα έχω ορισμένες σκέψεις για τη σχολή μου και τις σπουδές μου σε αυτή. Έχω περάσει πάνω από τα μισά μαθήματα της σχολής (συγκεκριμένα 21), μεταξύ αυτών και αρκετά δύσκολα μαθήματα (συγκεκριμένα μου απομένουν 4 υποχρεωτικά μαθήματα και τα υπόλοιπα που μου απομένουν είναι επιλογής από διάφορους καταλόγους μαθημάτων) όμως, ακόμα κι έτσι, έχω ακόμα 15 μαθήματα για το πτυχίο. Ωστόσο, θεωρώ ότι πλέον δεν μου αρέσει καθόλου το αντικείμενο της σχολής μου. Νοιώθω ότι τα εναπομείναντα 15 μαθήματα για το πτυχίο είναι βουνό. Παρ'όλα αυτά, έχω περάσει αρκετά μαθήματα ώστε να μην είμαι σε θέση να παρατήσω τόσο εύκολα τη σχολή προκειμένου να στραφώ σε κάτι άλλο, είτε σε κάποιο άλλο αντικείμενο σπουδών είτε και γενικά σε κάποιο άλλο επάγγελμα.

Γενικά σκέφτομαι ότι η απόκτηση ενός πτυχίου πανεπιστημίου ανοίγει περισσότερες διεξόδους για καλύτερες συνθήκες εργασίας παρά η μη απόκτησή του, γι'αυτό και σκοπεύω να συνεχίσω τις σπουδές μου και να μην παρατήσω τη σχολή. Ωστόσο, αυτό που με προβληματίζει είναι ότι, δεδομένου ότι δεν μου αρέσει το αντικείμενο της σχολής μου, θα πρέπει να εργαστώ σε κάποιον τομέα ο οποίος, στην πραγματικότητα, δεν θα με ευχαριστεί καθόλου. Και όλα αυτά τη στιγμή που όλο και περισσότεροι εργοδότες απαιτούν και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών, για τα οποία δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν έχω τους βαθμούς ώστε να μπορέσω να μπω σε κάποιο αξιοπρεπές μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών (ο μ.ό. μου μέχρι στιγμής είναι γύρω στο 6), ούτε και κατά πόσο η διάρκεια σπουδών μου θα επηρεάσει αρνητικά τόσο το να μπω σε κάποιο μεταπτυχιακό όσο και την επαγγελματική μου ενασχόληση (προφανώς είναι πολύ δύσκολο να τελειώσω φέτος). Ακόμα και τα μεταπτυχιακά που βρήκα (σε Ελλάδα και εξωτερικό), ύστερα από την έρευνα που έκανα, δεν μου φαίνεται να με γεμίζουν. Νοιώθω, λοιπόν, ιδιαίτερα αγχωμένος όταν σκέφτομαι την προοπτική μετά το Μαθηματικό, ακόμα και αφού πάρω πτυχίο. Σκέφτομαι: θα υπάρξει κάτι το οποίο, ακόμα και αν δεν με ευχαριστεί, τουλάχιστον θα μπορώ να το ανεχτώ;

Ο λόγος που επέλεξα το Μαθηματικό εξαρχής δεν ήταν γιατί μου άρεσαν τα μαθηματικά στο σχολείο (παρόλο που στις Πανελλήνιες έγραψα καλά), αλλά γιατί άκουγα από δω και από κει ότι υπάρχουν πολλές διέξοδοι μετά το Μαθηματικό. Από εκεί και πέρα, όμως, θεωρώ ότι δεν έκανα καλή επιλογή. Μάλιστα, συνειδητοποίησα το πόσο λίγο μου αρέσουν τα μαθηματικά αρκετά αργά, καθώς είχα πίστη ότι όλο και κάποιος κλάδος των μαθηματικών θα με ευχαριστούσε. Θεωρούσα ότι το να περάσω, για παράδειγμα, μαθήματα ανάλυσης ήταν ένα αναγκαίο κακό προκειμένου να πάρω πτυχίο και ότι θα έβρισκα μεγαλύτερη ευχαρίστηση, για παράδειγμα, στα υπολογιστικά μαθηματικά, στις διαφορικές εξισώσεις ή στις πιθανότητες και στην στατιστική. Όμως αυτό τελικά δεν φαίνεται να ισχύει και έχει συμβάλλει στην απογοήτευσή μου για τη σχολή, καθώς δεν πιστεύω ότι με ευχαριστούν ιδιαίτερα ούτε αυτοί οι κλάδοι. Επιπλέον, είχα ακούσει εξαρχής για το ότι το Μαθηματικό είναι μια αρκετά δύσκολη σχολή, όμως δεν είχα συνειδητοποιήσει εξαρχής το βαθμό δυσκολίας της. Ούτε το γεγονός ότι πολλοί καθηγητές είναι παράξενοι. Όλες αυτές οι επιλογές που έκανα θεωρώ ότι μου στέρησαν τη δυνατότητα να σπούδαζα σε κάποια άλλη σχολή, η οποία και πιθανόν να με ενδιέφερε περισσότερο.

Ίσως αυτοί οι προβληματισμοί μου να φαίνονται παράλογοι ή υπερβολικοί. Μου φαίνεται κατανοητό κάποιος να το θεωρήσει αυτό. Παρ'όλα αυτά, είναι κάποιοι προβληματισμοί που τους έχω εδώ και αρκετό καιρό και δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάποιο αντίλογο σε όλα αυτά. Θα με βοηθούσε πολύ να μάθω αν κάποιος/α έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση με τη σχολή στην οποία σπούδαζε (όχι απαραίτητα στο Μαθηματικό) ή αν συμμεριζόταν ορισμένους (αν όχι όλους) από αυτούς τους προβληματισμούς, καθώς και πώς μπόρεσε να τους υπερβεί.

Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για την όποια βοήθεια και ζητώ συγγνώμη για την μακροσκελή ανάρτηση.

με ψυχοπλακωσες ρε φιλε.36 μαθηματα εχετε εσυ εχεις περασεις τα 21.αρα πτυχιο με τη λογικη οτι περνας 4 μαθηματα την εξεταστικη μπορεις να παρεις για πλακα σε 1 χρονο απο τωρα ακομα αν κανεις παραπανω προσπαθεια το γεναρη.μην ψυχοπλακωνεσαι δεν υπαρχει κανενας λογος.αν ψυχοπλακωνεσαι αθηνα φαντασου να ησουνα στο πανεπιστημιο της πατρας που με εξαιρεση το παιδαγωγικο αντε και καμια φιλοσοφια τα υπολοιπα τμημα σου βγαινει ο ποπος να τα τελειωσεις.αθηνα ειναι πιο ευκολα απο οτι ξερω ειδικα στην ιατρικη που εχουν 50 εξεταστικες το χρονο οι επι πτυχιω.απο κει και περα απο τα μαθηματα που περασες πιο σου εκανε το μεγαλυτερο κλικ?

 

[Libertus]

Καλησπέρα και καλώς ήρθες. Εάν μπορείς να τελειώσεις τη σχολή σου σε ένα εύλογο διάστημα (έως 2 χρόνια από τώρα), δεν αξίζει να την αφήσεις. Ακόμα κι αν δεις ότι τραβάει πολύ η βαλίτσα θα πρέπει να αναλογιστείς τον κόπο που έχεις κάνει μέχρι τώρα. Μπορείς να στραφείς για μεταπτυχιακό σε οικονομικά ή κάποιον άλλον τομέα που σε ενδιαφέρει περισσότερο, και αφού έχεις και το ενδεχόμενο του εξωτερικού στο μυαλό σου, να βρεις δουλειά σε κάτι μη καθηγητικό. Προσπάθησε να βελτιώσεις τον μ.ο σου όσο παίρνει, αλλά μην αγχώνεσαι γι' αυτό. Ναι, μπορεί να μην πας στο κορυφαίο πανεπιστήμιο του εξωτερικού, αλλά αναμφίβολα μπορείς να πας σε ένα αξιοπρεπές πανεπιστήμιο και να βρεις δουλειά σε αυτό που θα ανακαλύψεις ότι σε ενδιαφέρει.

 

[eukleidhs1821]

Aυτο με τον μεσον ορον παντως να ξερετε ειναι πολυ μεγαλη μουφα σε πολλα μεταπτυχιακα.Δηλαδη παιρνουν ακομα και φοιτητες με 5.84

 

[Κλημεντίνη]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι επί πτυχίω φοιτητής του Μαθηματικού Αθήνας και διανύω το 6ο έτος σπουδών μου.

Εδώ και ένα (όχι μικρό) χρονικό διάστημα έχω ορισμένες σκέψεις για τη σχολή μου και τις σπουδές μου σε αυτή. Έχω περάσει πάνω από τα μισά μαθήματα της σχολής (συγκεκριμένα 21), μεταξύ αυτών και αρκετά δύσκολα μαθήματα (συγκεκριμένα μου απομένουν 4 υποχρεωτικά μαθήματα και τα υπόλοιπα που μου απομένουν είναι επιλογής από διάφορους καταλόγους μαθημάτων) όμως, ακόμα κι έτσι, έχω ακόμα 15 μαθήματα για το πτυχίο. Ωστόσο, θεωρώ ότι πλέον δεν μου αρέσει καθόλου το αντικείμενο της σχολής μου. Νοιώθω ότι τα εναπομείναντα 15 μαθήματα για το πτυχίο είναι βουνό. Παρ'όλα αυτά, έχω περάσει αρκετά μαθήματα ώστε να μην είμαι σε θέση να παρατήσω τόσο εύκολα τη σχολή προκειμένου να στραφώ σε κάτι άλλο, είτε σε κάποιο άλλο αντικείμενο σπουδών είτε και γενικά σε κάποιο άλλο επάγγελμα.

Γενικά σκέφτομαι ότι η απόκτηση ενός πτυχίου πανεπιστημίου ανοίγει περισσότερες διεξόδους για καλύτερες συνθήκες εργασίας παρά η μη απόκτησή του, γι'αυτό και σκοπεύω να συνεχίσω τις σπουδές μου και να μην παρατήσω τη σχολή. Ωστόσο, αυτό που με προβληματίζει είναι ότι, δεδομένου ότι δεν μου αρέσει το αντικείμενο της σχολής μου, θα πρέπει να εργαστώ σε κάποιον τομέα ο οποίος, στην πραγματικότητα, δεν θα με ευχαριστεί καθόλου. Και όλα αυτά τη στιγμή που όλο και περισσότεροι εργοδότες απαιτούν και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών, για τα οποία δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν έχω τους βαθμούς ώστε να μπορέσω να μπω σε κάποιο αξιοπρεπές μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών (ο μ.ό. μου μέχρι στιγμής είναι γύρω στο 6), ούτε και κατά πόσο η διάρκεια σπουδών μου θα επηρεάσει αρνητικά τόσο το να μπω σε κάποιο μεταπτυχιακό όσο και την επαγγελματική μου ενασχόληση (προφανώς είναι πολύ δύσκολο να τελειώσω φέτος). Ακόμα και τα μεταπτυχιακά που βρήκα (σε Ελλάδα και εξωτερικό), ύστερα από την έρευνα που έκανα, δεν μου φαίνεται να με γεμίζουν. Νοιώθω, λοιπόν, ιδιαίτερα αγχωμένος όταν σκέφτομαι την προοπτική μετά το Μαθηματικό, ακόμα και αφού πάρω πτυχίο. Σκέφτομαι: θα υπάρξει κάτι το οποίο, ακόμα και αν δεν με ευχαριστεί, τουλάχιστον θα μπορώ να το ανεχτώ;

Ο λόγος που επέλεξα το Μαθηματικό εξαρχής δεν ήταν γιατί μου άρεσαν τα μαθηματικά στο σχολείο (παρόλο που στις Πανελλήνιες έγραψα καλά), αλλά γιατί άκουγα από δω και από κει ότι υπάρχουν πολλές διέξοδοι μετά το Μαθηματικό. Από εκεί και πέρα, όμως, θεωρώ ότι δεν έκανα καλή επιλογή. Μάλιστα, συνειδητοποίησα το πόσο λίγο μου αρέσουν τα μαθηματικά αρκετά αργά, καθώς είχα πίστη ότι όλο και κάποιος κλάδος των μαθηματικών θα με ευχαριστούσε. Θεωρούσα ότι το να περάσω, για παράδειγμα, μαθήματα ανάλυσης ήταν ένα αναγκαίο κακό προκειμένου να πάρω πτυχίο και ότι θα έβρισκα μεγαλύτερη ευχαρίστηση, για παράδειγμα, στα υπολογιστικά μαθηματικά, στις διαφορικές εξισώσεις ή στις πιθανότητες και στην στατιστική. Όμως αυτό τελικά δεν φαίνεται να ισχύει και έχει συμβάλλει στην απογοήτευσή μου για τη σχολή, καθώς δεν πιστεύω ότι με ευχαριστούν ιδιαίτερα ούτε αυτοί οι κλάδοι. Επιπλέον, είχα ακούσει εξαρχής για το ότι το Μαθηματικό είναι μια αρκετά δύσκολη σχολή, όμως δεν είχα συνειδητοποιήσει εξαρχής το βαθμό δυσκολίας της. Ούτε το γεγονός ότι πολλοί καθηγητές είναι παράξενοι. Όλες αυτές οι επιλογές που έκανα θεωρώ ότι μου στέρησαν τη δυνατότητα να σπούδαζα σε κάποια άλλη σχολή, η οποία και πιθανόν να με ενδιέφερε περισσότερο.

Ίσως αυτοί οι προβληματισμοί μου να φαίνονται παράλογοι ή υπερβολικοί. Μου φαίνεται κατανοητό κάποιος να το θεωρήσει αυτό. Παρ'όλα αυτά, είναι κάποιοι προβληματισμοί που τους έχω εδώ και αρκετό καιρό και δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάποιο αντίλογο σε όλα αυτά. Θα με βοηθούσε πολύ να μάθω αν κάποιος/α έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση με τη σχολή στην οποία σπούδαζε (όχι απαραίτητα στο Μαθηματικό) ή αν συμμεριζόταν ορισμένους (αν όχι όλους) από αυτούς τους προβληματισμούς, καθώς και πώς μπόρεσε να τους υπερβεί.

Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για την όποια βοήθεια και ζητώ συγγνώμη για την μακροσκελή ανάρτηση.

Πάντα τα τελευταία μαθήματα φαίνονται βουνο.
Είναι απόλυτα φυσιολογικές ολες αυτες οι σκέψεις, απλα δεν εχουν νοημα στη φάση που είσαι.
Πίεσε τον εαυτό Σου να παρει το πτυχίο κι μετα αρχισε τέτοιου είδους αναζητήσεις.
Τωρα απλα το μονο που καταφέρνουν ειναι να σε απροσανατολιζουν απο την προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλεις.
Πάντως αυτό για το βαθμο πτυχίου δεν ισχύσει, έχεις επιλογές ακομα και με χαμηλο βαθμο πτυχίου.
Το θεμα ειναι να βρεις κατι που σε ενδιαφέρει.

 

[eukleidhs1821]

Πάντα τα τελευταία μαθήματα φαίνονται βουνο.
Είναι απόλυτα φυσιολογικές ολες αυτες οι σκέψεις, απλα δεν εχουν νοημα στη φάση που είσαι.
Πίεσε τον εαυτό Σου να παρει το πτυχίο κι μετα αρχισε τέτοιου είδους αναζητήσεις.
Τωρα απλα το μονο που καταφέρνουν ειναι να σε απροσανατολιζουν απο την προσπάθεια που πρέπει να καταβάλλεις.
Πάντως αυτό για το βαθμο πτυχίου, δεν ισχύσει, έχεις επιλογές ακομα και με χαμηλο βαθμο πτυχίου.
Το θεμα ειναι να βρεις κατι που σε ενδιαφέρει.

χωρις να θελω να σε μειωσω επουδενη ετσι μην παρεξηγηθουμε ειναι φοβερο ο φιλος απο το μαθηματικο να χρησιμοποιει καλυτερα τα σημεια στηξης απο εσενανε που εβγαλες φιλολογια.φιλικα παντα

 

[Κλημεντίνη]

χωρις να θελω να σε μειωσω επουδενη ετσι μην παρεξηγηθουμε ειναι φοβερο ο φιλος απο το μαθηματικο να χρησιμοποιει καλυτερα τα σημεια στηξης απο εσενανε που εβγαλες φιλολογια.φιλικα παντα

που να δεις κι ορθογραφια, 10 ειχα γράψει στην έκθεση.

 

[eukleidhs1821]

που να δεις κι ορθογραφια, 10 ειχα γράψει στην έκθεση.

και πως περασες φιλολογια??εννοω οι φιλολογοι απο οτι ξερω ειναι τυπολατρες σε θεματα τετοια με εκθεσεις κτλπ στη σχολη σου δεν ειχες ζορι?

 

[Κλημεντίνη]

και πως περασες φιλολογια??εννοω οι φιλολογοι απο οτι ξερω ειναι τυπολατρες σε θεματα τετοια με εκθεσεις κτλπ στη σχολη σου δεν ειχες ζορι?

Ήμασταν αρκετοί αδύναμοι φοιτητές και οι καθηγητες έδειχναν κατανόηση.
Φιλολογία Απθ δεν ειχα περάσει , εκανα μετεγγραφή.
Είχα περάσει φιλολογία στη Λευκάδα με 10.500 μορια που έγραψα.

 

[bigbrownfox]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις. Δεν πρόλαβα να απαντήσω στα παραπάνω σχόλια, οπότε θα προσπαθήσω να απαντήσω εδώ σε όλους.

Πιστεύω ότι γενικά μπορώ να τελειώσω στο εύλογο χρονικό διάστημα που περιγράφει ο Libertus, όμως ήδη έχει τραβήξει αρκετά η βαλίτσα, οπότε αυτό μπορεί να επηρεάσει ήδη αρνητικά. Για εμένα, δεν υπάρχει το ενδεχόμενο να παρατήσω τη σχολή, όπως είπα αρχικά ακριβώς λόγω της προσπάθειας που έχω καταβάλλει, όμως με προβληματίζει το τι προοπτικές θα έχω για μετά, γιατί ήδη έχω σπουδάσει αρκετά χρόνια. Μου φαίνεται αρκετά δύσκολο να δικαιολογήσω κάπως το ότι σπούδασα τουλάχιστον 6 χρόνια, ακόμα και δεδομένης της δυσκολίας της σχολής (που νομίζω ότι είναι γνωστή γενικά). Δεν έχω κάποια φιλοδοξία να πάω σε κάποιο, υποτίθεται, κορυφαίο πανεπιστήμιο του κόσμου, αλλά σε κάποιο έστω στοιχειωδώς αξιοπρεπές μεταπτυχιακό το οποίο να έχει κάποιο αντίκρυσμα. Επίσης, δεν έχω απορρίψει το καθηγητικό, γιατί έχει και κάποια καλά στοιχεία όπως, για παράδειγμα, το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνει το να κάθεσαι όλη μέρα σε ένα γραφείο και να κάνεις πράγματα στον υπολογιστή (όχι ότι θα με πείραζε να το κάνω προφανώς, αν υπήρχε κάτι σχετικό που να με ενδιέφερε). Το κακό, όμως, είναι ότι η δουλειά μου θα ήταν, μεταξύ άλλων, να μάθω στα παιδιά μαθηματικά και να προσπαθήσω να τα κάνουν να τα αγαπήσουν, κάτι που θα ήταν μάλλον δύσκολο να το πετύχω, δεδομένου ότι δεν αρέσουν ούτε σε εμένα.

Όσον αφορά το σχόλιο της Alizoula2, κατανοώ αυτά που γράφει, παρ'όλα αυτά δεν μου φαίνεται παράλογο το να σκέφτεται κανείς τι θα κάνει μετά τις σπουδές του. Σκέφτομαι ότι ίσως είναι αποπροσανατολιστικός για εμένα ο τρόπος που σκέφτομαι, όχι το να σκέφτομαι τι θα κάνω μετά τη σχολή ως τέτοιο, γι'αυτό και είπα να κάνω αυτή την ανάρτηση μήπως βοηθηθώ ώστε να ξεπεράσω τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μου.

Όσον αφορά το σχόλιο του eukleidhs1821, δεν ισχύει ότι στην Αθήνα είναι πιο εύκολα. Αυτό για τις ιατρικές ισχύει όντως, αλλά στο Μαθηματικό δεν ισχύει αυτή η κατάσταση. Γενικά, σε εμάς τα 12 από τα 14 υποχρεωτικά προσφέρονται και στα δύο εξάμηνα. Όμως, όσον αφορά τα μαθήματα επιλογής που είναι περισσότερα, έχει να γίνει διπλή εξεταστική εδώ και τουλάχιστον 3 χρόνια, ώστε να μπορέσεις να εξεταστείς στα μαθήματα του άλλου εξαμήνου. Σίγουρα αυτό συμβάλλει στο να αυξηθεί η διάρκεια σπουδών, όμως ίσως δεν μπορεί να αποτελεί πάντα δικαιολογία.

Όσον αφορά το σχόλιο του panos007, πάλι κατανοώ αυτά που γράφει. Δεν έχω κανένα παράπονο από τη φοιτητική ζωή, ίσα-ίσα που, αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι που γνώρισα, πιθανότατα θα είχα ήδη παρατήσει τη σχολή προ πολλού. Το θέμα είναι ότι δυσκολεύομαι να βρω θετικά στα μαθηματικά. Επίσης, το θέμα με τις κατατακτήριες το σκέφτομαι σοβαρά για το μέλλον, όμως τώρα θέλω καταρχάς να τελειώνω με το Μαθηματικό και να κάνω, σε γενικές γραμμές, κάποιο μεταπτυχιακό ώστε να βρω κάποια δουλειά για αρχή.

Τέλος, όσον αφορά τα μεταπτυχιακά και τους μ.ό., παρατηρώ ότι συχνά δεν εξετάζονται οι γενικοί μ.ό. αλλά οι βαθμοί σε μεμονωμένα μαθήματα που σχετίζονται με το αντικείμενο του μεταπτυχιακού. Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα γι'αυτό, πιστεύω ότι έχω πάει καλύτερα σε μαθήματα που σχετίζονται με διαφορικές εξισώσεις, όμως έχω την εντύπωση ότι τα μεταπτυχιακά που σχετίζονται με αυτό είναι πιο "ακαδημαϊκά" και ταιριάζουν περισσότερο σε όσους θέλουν κάπως να γίνουν καθηγητές πανεπιστημίου ή να ασχοληθούν με την έρευνα. Γενικά φαίνεται ότι υπάρχει μεγαλύτερη τάση οι απόφοιτοι να ασχολούνται, πέρα από τη διδασκαλία, είτε με τα οικονομικά (που με ενδιαφέρουν ελάχιστα έως καθόλου) είτε με πληροφορική, προγραμματισμό κλπ. (που τα ανέχομαι κάπως περισσότερο, αλλά όχι τόσο πολύ).

Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι όλους σας για τις απαντήσεις.

 

[Jocaste]

Ήμασταν αρκετοί αδύναμοι φοιτητές και οι καθηγητες έδειχναν κατανόηση.
Φιλολογία Απθ δεν ειχα περάσει , εκανα μετεγγραφή.
Είχα περάσει φιλολογία στη Λευκάδα με 10.500 μορια που έγραψα.

Έχει τμήμα Φιλολογίας στη Λευκάδα;
Τι ειδίκευση ήσουν;

 

[Samael]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι επί πτυχίω φοιτητής του Μαθηματικού Αθήνας και διανύω το 6ο έτος σπουδών μου.

Εδώ και ένα (όχι μικρό) χρονικό διάστημα έχω ορισμένες σκέψεις για τη σχολή μου και τις σπουδές μου σε αυτή. Έχω περάσει πάνω από τα μισά μαθήματα της σχολής (συγκεκριμένα 21), μεταξύ αυτών και αρκετά δύσκολα μαθήματα (συγκεκριμένα μου απομένουν 4 υποχρεωτικά μαθήματα και τα υπόλοιπα που μου απομένουν είναι επιλογής από διάφορους καταλόγους μαθημάτων) όμως, ακόμα κι έτσι, έχω ακόμα 15 μαθήματα για το πτυχίο. Ωστόσο, θεωρώ ότι πλέον δεν μου αρέσει καθόλου το αντικείμενο της σχολής μου. Νοιώθω ότι τα εναπομείναντα 15 μαθήματα για το πτυχίο είναι βουνό. Παρ'όλα αυτά, έχω περάσει αρκετά μαθήματα ώστε να μην είμαι σε θέση να παρατήσω τόσο εύκολα τη σχολή προκειμένου να στραφώ σε κάτι άλλο, είτε σε κάποιο άλλο αντικείμενο σπουδών είτε και γενικά σε κάποιο άλλο επάγγελμα.

Γενικά σκέφτομαι ότι η απόκτηση ενός πτυχίου πανεπιστημίου ανοίγει περισσότερες διεξόδους για καλύτερες συνθήκες εργασίας παρά η μη απόκτησή του, γι'αυτό και σκοπεύω να συνεχίσω τις σπουδές μου και να μην παρατήσω τη σχολή. Ωστόσο, αυτό που με προβληματίζει είναι ότι, δεδομένου ότι δεν μου αρέσει το αντικείμενο της σχολής μου, θα πρέπει να εργαστώ σε κάποιον τομέα ο οποίος, στην πραγματικότητα, δεν θα με ευχαριστεί καθόλου. Και όλα αυτά τη στιγμή που όλο και περισσότεροι εργοδότες απαιτούν και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών, για τα οποία δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν έχω τους βαθμούς ώστε να μπορέσω να μπω σε κάποιο αξιοπρεπές μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών (ο μ.ό. μου μέχρι στιγμής είναι γύρω στο 6), ούτε και κατά πόσο η διάρκεια σπουδών μου θα επηρεάσει αρνητικά τόσο το να μπω σε κάποιο μεταπτυχιακό όσο και την επαγγελματική μου ενασχόληση (προφανώς είναι πολύ δύσκολο να τελειώσω φέτος). Ακόμα και τα μεταπτυχιακά που βρήκα (σε Ελλάδα και εξωτερικό), ύστερα από την έρευνα που έκανα, δεν μου φαίνεται να με γεμίζουν. Νοιώθω, λοιπόν, ιδιαίτερα αγχωμένος όταν σκέφτομαι την προοπτική μετά το Μαθηματικό, ακόμα και αφού πάρω πτυχίο. Σκέφτομαι: θα υπάρξει κάτι το οποίο, ακόμα και αν δεν με ευχαριστεί, τουλάχιστον θα μπορώ να το ανεχτώ;

Ο λόγος που επέλεξα το Μαθηματικό εξαρχής δεν ήταν γιατί μου άρεσαν τα μαθηματικά στο σχολείο (παρόλο που στις Πανελλήνιες έγραψα καλά), αλλά γιατί άκουγα από δω και από κει ότι υπάρχουν πολλές διέξοδοι μετά το Μαθηματικό. Από εκεί και πέρα, όμως, θεωρώ ότι δεν έκανα καλή επιλογή. Μάλιστα, συνειδητοποίησα το πόσο λίγο μου αρέσουν τα μαθηματικά αρκετά αργά, καθώς είχα πίστη ότι όλο και κάποιος κλάδος των μαθηματικών θα με ευχαριστούσε. Θεωρούσα ότι το να περάσω, για παράδειγμα, μαθήματα ανάλυσης ήταν ένα αναγκαίο κακό προκειμένου να πάρω πτυχίο και ότι θα έβρισκα μεγαλύτερη ευχαρίστηση, για παράδειγμα, στα υπολογιστικά μαθηματικά, στις διαφορικές εξισώσεις ή στις πιθανότητες και στην στατιστική. Όμως αυτό τελικά δεν φαίνεται να ισχύει και έχει συμβάλλει στην απογοήτευσή μου για τη σχολή, καθώς δεν πιστεύω ότι με ευχαριστούν ιδιαίτερα ούτε αυτοί οι κλάδοι. Επιπλέον, είχα ακούσει εξαρχής για το ότι το Μαθηματικό είναι μια αρκετά δύσκολη σχολή, όμως δεν είχα συνειδητοποιήσει εξαρχής το βαθμό δυσκολίας της. Ούτε το γεγονός ότι πολλοί καθηγητές είναι παράξενοι. Όλες αυτές οι επιλογές που έκανα θεωρώ ότι μου στέρησαν τη δυνατότητα να σπούδαζα σε κάποια άλλη σχολή, η οποία και πιθανόν να με ενδιέφερε περισσότερο.

Ίσως αυτοί οι προβληματισμοί μου να φαίνονται παράλογοι ή υπερβολικοί. Μου φαίνεται κατανοητό κάποιος να το θεωρήσει αυτό. Παρ'όλα αυτά, είναι κάποιοι προβληματισμοί που τους έχω εδώ και αρκετό καιρό και δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάποιο αντίλογο σε όλα αυτά. Θα με βοηθούσε πολύ να μάθω αν κάποιος/α έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση με τη σχολή στην οποία σπούδαζε (όχι απαραίτητα στο Μαθηματικό) ή αν συμμεριζόταν ορισμένους (αν όχι όλους) από αυτούς τους προβληματισμούς, καθώς και πώς μπόρεσε να τους υπερβεί.

Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για την όποια βοήθεια και ζητώ συγγνώμη για την μακροσκελή ανάρτηση.

Έτσι όπως περιγράφεις τα πράγματα πιστεύω οτι έχεις μπουχτίσει απλά .
Είναι σαν κάθε μέρα να τρως το ίδιο φαΐ . Αλλά μην απογοητεύεσαι είναι πολύ νορμάλ αντίδραση , έχει συμβεί σε πολλούς μεγάλους μετέπειτα επιστήμονες κατά τα προπτυχιακά τους χρόνια .

Θα σου πρότεινα όταν νιώθεις έτσι απλά να απομακρύνεσαι για λίγο και να φροντίσεις να αποφορτίζεις το μυαλό σου τόσο απο τις ανησυχίες για την επαγγελματική σου κατάληξη(που δεν είναι καν της παρούσης,έχεις ακόμα κάποια μαθήματα) όσο και απο το ίδιο το διάβασμα . Κάνε κάτι που σε ευχαριστεί,δες μια ταινία,πήγαινε βόλτα,κάνε γυμναστική,διάβασε κάποιο βιβλίο οτιδήποτε,αρκεί να σου αρέσει και να μην νιώθεις οτι το κάνεις απο υποχρέωση.

Επίσης δεν θα σου πω ψέματα,ο βαθμός σου είναι χαμηλός για μεταπτυχιακό,συνήθως προτιμάται 7 και πάνω . Στην θέση σου θα προσπαθούσα πάρα πολύ με όσα μαθήματα έχουν μείνει . Απο εκεί και πέρα , να είσαι σίγουρος οτι δεν χρειάζεται να ισχύει "do math just for the sake of math" . Mπορούν να κολλήσουν σε πολύ διαφορετικά αντικείμενα και καταστάσεις που ίσως σου ταιριάζουν πολύ καλύτερα . Εαν θες μπορείς να μου στείλεις προσωπικό μήνυμα για να σου πω κάποιους τομείς που αξίζει πολύ να ψάξεις παραπάνω . Το οτι πίεσες τον εαυτό σου να μάθει λόγου χάρη ανάλυση ή οτι θα πάρεις πτυχίο σε έναν τομέα που δεν σου κεντρίζει απο μόνος του το ενδιαφέρον δεν σημαίνει οτι είνα άδικος κόπος . Είσαι σε θέση να γνωρίζεις πράγματα που μπορούν να σου δώσουν τις βάσεις να αντιληφθείς πολύ ανώτερες έννοιες και διαδικασίες που είναι κρίσιμες για αρκετά απο τα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα . Και όταν ασχοληθείς με αυτά θα δεις πως όλη αυτή η γνώση ακόμα και εαν προήλθε απο την νοοτροπία του "αναγκαίου κακού" αποδεικνύεται ανεκτίμητη . Σίγουρα κάποιες γνώσεις θα είναι περιττές για αυτό που θα καταλήξεις να κάνεις αλλά αυτό ισχύει για όλα τα πτυχία στο κάτω κάτω .

 

[nPb]

Τέλος, όσον αφορά τα μεταπτυχιακά και τους μ.ό., παρατηρώ ότι συχνά δεν εξετάζονται οι γενικοί μ.ό. αλλά οι βαθμοί σε μεμονωμένα μαθήματα που σχετίζονται με το αντικείμενο του μεταπτυχιακού. Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα γι'αυτό, πιστεύω ότι έχω πάει καλύτερα σε μαθήματα που σχετίζονται με διαφορικές εξισώσεις, όμως έχω την εντύπωση ότι τα μεταπτυχιακά που σχετίζονται με αυτό είναι πιο "ακαδημαϊκά" και ταιριάζουν περισσότερο σε όσους θέλουν κάπως να γίνουν καθηγητές πανεπιστημίου ή να ασχοληθούν με την έρευνα. Γενικά φαίνεται ότι υπάρχει μεγαλύτερη τάση οι απόφοιτοι να ασχολούνται, πέρα από τη διδασκαλία, είτε με τα οικονομικά (που με ενδιαφέρουν ελάχιστα έως καθόλου) είτε με πληροφορική, προγραμματισμό κλπ. (που τα ανέχομαι κάπως περισσότερο, αλλά όχι τόσο πολύ).

Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι όλους σας για τις απαντήσεις.

Σαν συνάδελφος σου προτείνω να ασχοληθείς με τις διαφορικές εξισώσεις και:

1). Να τις στρέψεις προς αριθμητική ανάλυση δηλαδή να ασχοληθείς με τομείς: Numerical Simulation - Finite Element Methods, Computational Engineering, Computational Mathematics. Βέβαια σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να μάθεις καλά Γαλλικά ή Γερμανικά και να ξεχάσεις την Ελλάδα ως χώρα διαμονής. Eννοείται ότι θα βελτιώσεις δεξιότητες προγραμματισμού κυρίως σε Matlab και Python. Η Γαλλία και η Γερμανία έχει τις καλύτερες βιομηχανίες και επιστημονικά κέντρα στην Αριθμητική Ανάλυση και Υπολογιστική Προσομοίωση παγκοσμίως.

A numerical simulation is a calculation that is run on a computer following a program that implements a mathematical model for a physical system. Numerical simulations are required to study the behaviour of systems whose mathematical models are too complex to provide analytical solutions, as in most nonlinear systems.

2). Oι διαφορικές εξισώσεις σε θεωρητικό υπόβαθρο σου δίνει προοπτικές να ασχοληθείς με ένα μεταπτυχιακό πάνω στην Συναρτησιακή Ανάλυση. Οι καλές σπουδές στα Μαθηματικά αν μπορούν να πλασαριστούν σωστά, έχουν καλές προοπτικές. Με τις ξένες γλώσσες κυρίως Αγγλικά, θα μπορούσες να γίνεις Expert Educator / Examiner για ΙΒ-Mathematics και Μathematics για τα επίπεδα KS3-5 / Pre-College Level του εκπαιδευτικού συστήματος της Αγγλίας-Ουαλίας και Β.Ιρλανδίας. Υπάρχουν πολλά διεθνή σχολεία και προσφέρουν ανταγωνιστικά πακέτα εργασίας (αν δεν θες να μπεις στον κόσμο των εταιριών / ερευνητικών κέντρων) με προοπτικές εξέλιξης σε διευθυντικό στέλεχος σπουδών κλπ. Τα Μαθηματικά ειδικά σε ανώτερο επίπεδο προσφέρουν ανταγωνιστικές θέσεις διδασκαλίας. Καμία σχέση με το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Είναι λογικό αυτό που περνάς επειδή η Ελλάδα ως γνωστό έχει πάρει την κάτω βόλτα και η οικονομία της δεν σηκώνει προοπτικές φυσιολογικής αγοράς εργασίας. Πόσο μάλλον για τα Μαθηματικά που είναι μια επιστήμη με ιδιαιτερότητες ως προς το είδος των επαγγελματικών προοπτικών. Θα σου πρότεινα να μην κινηθείς μόνο με γνώμονα την γενική παραδοχή οικονομικά / data science / πληροφορική αλλά με βάση τι είναι πιο κοντά σε σένα. Πίστεψέ με, υπάρχουν πολλές προοπτικές και λύσεις αρκεί να σκεφτείς ορθολογικά και μην επηρεάζεσαι από γνώμες άσχετων στην Ελλάδα. Το Linkedin θα μπορούσε να σου δώσει μια εικόνα για τις εργασιακές προοπτικές Ελλήνων και ξένων πάνω στα Μαθηματικά και φυσικά στον κλάδο των διαφορικών εξισώσεων. Οι διαφορικές εξισώσεις είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος των σύγχρονων Εφαρμοσμένων Μαθηματικών επειδή εξετάζουν αρκετούς θεωρητικούς κλάδους των Μαθηματικών και φυσικά αποτελούν τη γλώσσα της Φυσικής / Θεωρητικής Μηχανικής. Τελευταία αρκετά μοντέλα της Χρηματο-οικονομίας εξετάζονται μέσω διαφορικών εξισώσεων.

 

[eukleidhs1821]

Ήμασταν αρκετοί αδύναμοι φοιτητές και οι καθηγητες έδειχναν κατανόηση.
Φιλολογία Απθ δεν ειχα περάσει , εκανα μετεγγραφή.
Είχα περάσει φιλολογία στη Λευκάδα με 10.500 μορια που έγραψα.

οκ παντως παρα το χαντικαπ μαγκια σου που τελειωσες στην ωρα σου την ωρα που πολλοι αριστουχοι των πανελληνιων ειναι αιωνιοι φοιτητες.και φιλολογια στα ματια τα δικα μου ειναι πολυ καλη σχολη

 

[Μάρκος Βασίλης]

Να ρωτήσω εγώ κάτι τώρα. Εσύ, πέρα από τα μαθηματικά - που δε σε ενδιαφέρουν -, ξέρεις τι ακριβώς σε ενδιαφέρει; Εννοώ, έχεις βρει 2-3 γνωστικά αντικείμενα που να λες «Α, εδώ είμαστε» ή απλώς ξέρεις ως τώρα τι δε σου αρέσει;

Γιατί, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μια αλλαγή και να φύγεις από εκεί που είσαι αν δεν ξέρεις που θες να καταλήξεις - άσχετα με το αν, τελικά, θα καταλήξεις εκεί.

 

[bigbrownfox]

Να ρωτήσω εγώ κάτι τώρα. Εσύ, πέρα από τα μαθηματικά - που δε σε ενδιαφέρουν -, ξέρεις τι ακριβώς σε ενδιαφέρει; Εννοώ, έχεις βρει 2-3 γνωστικά αντικείμενα που να λες «Α, εδώ είμαστε» ή απλώς ξέρεις ως τώρα τι δε σου αρέσει;

Γιατί, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μια αλλαγή και να φύγεις από εκεί που είσαι αν δεν ξέρεις που θες να καταλήξεις - άσχετα με το αν, τελικά, θα καταλήξεις εκεί.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Είναι σωστό το ερώτημα που θέτεις.

Τα ενδιαφέροντά μου τελευταία όχι απλά δεν έχουν σχέση με τα μαθηματικά, αλλά δεν έχουν ούτε καν σχέση με τις θετικές επιστήμες εν γένει. Προσωπικά βρίσκω περισσότερο ενδιαφέρον στις κοινωνικές/ανθρωπιστικές επιστήμες, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί δρόμοι που να συνδέουν τα μαθηματικά με αυτά. Είναι ίσως κάτι που έχει περισσότερο νόημα για δεύτερο πτυχίο παρά για μεταπτυχιακό.

Από εκεί και πέρα επειδή, όπως, είπα, δεν είμαι προφανώς σε θέση να παρατήσω τις σπουδές στο Μαθηματικό και επειδή δεν βλέπω κάποια σύνδεση των σπουδών μου με τα ενδιαφέροντά μου, ίσως θα πρέπει να ψάξω και για άλλες εναλλακτικές. Οι προτάσεις του nPb έχουν πράγματι πολύ ενδιαφέρον, ομολογώ ότι δεν γνώριζα για τα εν λόγω αντικείμενα και ενδεχομένως να ήταν πιο ανεκτά για εμένα. Ειδικά, δε, όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς στη Βρετανία, έχω ακούσει ότι γενικά υπάρχει μεγάλη προσφορά και ψάχνουν για εκπαιδευτικούς ακόμα και από το εξωτερικό. Παρ'όλα αυτά, ισχύουν αυτά που είπα παραπάνω για τη διδασκαλία. Όπως και να'χει, τον ευχαριστώ για τις προτάσεις του, είναι πολύ χρήσιμες.

 

[nPb]

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Είναι σωστό το ερώτημα που θέτεις.

Τα ενδιαφέροντά μου τελευταία όχι απλά δεν έχουν σχέση με τα μαθηματικά, αλλά δεν έχουν ούτε καν σχέση με τις θετικές επιστήμες εν γένει. Προσωπικά βρίσκω περισσότερο ενδιαφέρον στις κοινωνικές/ανθρωπιστικές επιστήμες, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί δρόμοι που να συνδέουν τα μαθηματικά με αυτά. Είναι ίσως κάτι που έχει περισσότερο νόημα για δεύτερο πτυχίο παρά για μεταπτυχιακό.

Από εκεί και πέρα επειδή, όπως, είπα, δεν είμαι προφανώς σε θέση να παρατήσω τις σπουδές στο Μαθηματικό και επειδή δεν βλέπω κάποια σύνδεση των σπουδών μου με τα ενδιαφέροντά μου, ίσως θα πρέπει να ψάξω και για άλλες εναλλακτικές. Οι προτάσεις του nPb έχουν πράγματι πολύ ενδιαφέρον, ομολογώ ότι δεν γνώριζα για τα εν λόγω αντικείμενα και ενδεχομένως να ήταν πιο ανεκτά για εμένα. Ειδικά, δε, όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς στη Βρετανία, έχω ακούσει ότι γενικά υπάρχει μεγάλη προσφορά και ψάχνουν για εκπαιδευτικούς ακόμα και από το εξωτερικό. Παρ'όλα αυτά, ισχύουν αυτά που είπα παραπάνω για τη διδασκαλία. Όπως και να'χει, τον ευχαριστώ για τις προτάσεις του, είναι πολύ χρήσιμες.

Όχι μόνο Βρετανία. Το Βρετανικό πρόγραμμα διδάσκεται σε πολλές χώρες του κόσμου (πρώην και μη- αποικίες) και φυσικά, αναφέρω το παράδειγμα για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (UAE) όπου προσφέρονται μισθοί tax-free (χωρίς φορολογία), επιπλωμένο σπίτι, ιδιωτική κοινωνική ασφάλιση, πτήσεις προς την πατρίδα κλπ πληρωμένα από το σχολείο.

Mε την παραπάνω απάντηση θα ήθελα να δώσω ιδέες και για κλάδους των Μαθηματικών που δεν οδηγούν στις ολίγον προβλέψιμες πιθανές λύσεις για δουλειές στον χώρο της Στατιστικής, Οικονομίας και ευρύτερης Πληροφορικής μιας και ο χώρος έχει γεμίσει κυριολεκτικά! Υπάρχει κορεσμός από πτυχία πάνω σε αυτές τις επιστήμες έτσι ώστε να υπάρχει και ο ανταγωνισμός από Μαθηματικούς. Δεν αναφέρομαι μόνο στην Ελλάδα καθώς και στο εξωτερικό έχουν βάλει τέτοια προγράμματα σπουδών από Κολέγια μέχρι Πανεπιστήμια και όλοι καταλήγουν στον ίδιο χώρο εργασίας με διαφορετικές ονομασίες ειδικοτήτων και πτυχίων. Θέλω να πω ότι εμείς οι Μαθηματικοί θα μπορούσαμε να δούμε πρώτα τι συμβαίνει στο "χωράφι" μας και ευτυχώς υπάρχουν επιλογές για να μην μπαίνουμε σε άδικο ανταγωνισμό, όχι τουλάχιστον σε βαθμό που επικρατεί σε άλλες εν γένει Μαθηματικές-wanna be-επιστήμες. Μάλιστα σε μια εποχή που οι δεξιότητες εκτός Μαθηματικών, αλλάζουν σε βάθος 2ετίας και έτσι ένα συναφές μεταπτυχιακό μπορεί να είναι απαρχαιωμένο γιατί απλά τα δεδομένα έχουν αλλάξει από τους επιστήμονες των άλλων ειδικοτήτων που τα Μαθηματικά απλά συμμετέχουν!

Παρ' όλα αυτά, μια αξιόλογη καριέρα με βάθος χρόνου και συνέπεια στον κλάδο των Υπολογιστικών Μαθηματικών και Διαφορικών Εξισώσεων ή σε διεθνές σχολείο δεν αποτελεί μια εύκολη διαδρομή. Για την πρώτη ευκαιρία, θέλει καλές μαθηματικές και υπολογιστικές δεξιότητες και όχι επιφανειακές σπουδές πάνω σε "έτοιμα" Μαθηματικά μοντέλα με έμφαση σε συγκεκριμένες εφαρμογές π.χ. Οικονομικά, κάτι που συμβαίνει σε τέτοια μεταπτυχιακά γραμμής για συγκεκριμένες δεξιότητες. Συνεπώς θέλει μια μαθηματική σταδιοδρομία για να σταθείς σε μια ερευνητική ομάδα π.χ. της εταιρίας Unilever. Η δεύτερη ευκαιρία θέλει καλές δεξιότητες και σε θέματα παιδαγωγικά, διοικητικά για ένα σχολείο καθώς ένας καθηγητής δεν είναι μόνο επιστήμονας αλλά και ειδικός παιδαγωγός. Oι διοικητικές δεξιότητες για ένα σχολείο εκτός Ελλάδας, είναι από το σύγχρονο management και εκπαιδευτική ψυχολογία.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Είναι σωστό το ερώτημα που θέτεις.

Τα ενδιαφέροντά μου τελευταία όχι απλά δεν έχουν σχέση με τα μαθηματικά, αλλά δεν έχουν ούτε καν σχέση με τις θετικές επιστήμες εν γένει. Προσωπικά βρίσκω περισσότερο ενδιαφέρον στις κοινωνικές/ανθρωπιστικές επιστήμες, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί δρόμοι που να συνδέουν τα μαθηματικά με αυτά. Είναι ίσως κάτι που έχει περισσότερο νόημα για δεύτερο πτυχίο παρά για μεταπτυχιακό.

Από εκεί και πέρα επειδή, όπως, είπα, δεν είμαι προφανώς σε θέση να παρατήσω τις σπουδές στο Μαθηματικό και επειδή δεν βλέπω κάποια σύνδεση των σπουδών μου με τα ενδιαφέροντά μου, ίσως θα πρέπει να ψάξω και για άλλες εναλλακτικές. Οι προτάσεις του nPb έχουν πράγματι πολύ ενδιαφέρον, ομολογώ ότι δεν γνώριζα για τα εν λόγω αντικείμενα και ενδεχομένως να ήταν πιο ανεκτά για εμένα. Ειδικά, δε, όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς στη Βρετανία, έχω ακούσει ότι γενικά υπάρχει μεγάλη προσφορά και ψάχνουν για εκπαιδευτικούς ακόμα και από το εξωτερικό. Παρ'όλα αυτά, ισχύουν αυτά που είπα παραπάνω για τη διδασκαλία. Όπως και να'χει, τον ευχαριστώ για τις προτάσεις του, είναι πολύ χρήσιμες.

ΜΙΘΕ; Ή ΙΦΕ όπως το λένε τώρα πια; Ιστορία και Φιλοσοφία της Επιστήμης.

Σε σχέση τώρα με διαφορικές εξισώσεις, αριθμητικές αναλύσεις κ.λπ., θα το έκανες επειδή σε ενδιαφέρει ή επειδή έτσι δε θα νιώθεις ότι πέταξες 6-7 χρόνια από τη ζωή σου; (που, για εμένα, δεν τα πέταξες γιατί έκανες τον κόπο να σπουδάσεις κάτι, αλλά αυτά είναι υποκειμενικά ζητήματα) Σεβαστός κάθε λόγος, απλά είναι καλό να έχεις όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται στο μυαλό σου τις αιτίες που σε ωθούν σε διάφορες κινήσεις στη ζωή σου.

 

[Κλημεντίνη]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις. Δεν πρόλαβα να απαντήσω στα παραπάνω σχόλια, οπότε θα προσπαθήσω να απαντήσω εδώ σε όλους.

Πιστεύω ότι γενικά μπορώ να τελειώσω στο εύλογο χρονικό διάστημα που περιγράφει ο Libertus, όμως ήδη έχει τραβήξει αρκετά η βαλίτσα, οπότε αυτό μπορεί να επηρεάσει ήδη αρνητικά. Για εμένα, δεν υπάρχει το ενδεχόμενο να παρατήσω τη σχολή, όπως είπα αρχικά ακριβώς λόγω της προσπάθειας που έχω καταβάλλει, όμως με προβληματίζει το τι προοπτικές θα έχω για μετά, γιατί ήδη έχω σπουδάσει αρκετά χρόνια. Μου φαίνεται αρκετά δύσκολο να δικαιολογήσω κάπως το ότι σπούδασα τουλάχιστον 6 χρόνια, ακόμα και δεδομένης της δυσκολίας της σχολής (που νομίζω ότι είναι γνωστή γενικά). Δεν έχω κάποια φιλοδοξία να πάω σε κάποιο, υποτίθεται, κορυφαίο πανεπιστήμιο του κόσμου, αλλά σε κάποιο έστω στοιχειωδώς αξιοπρεπές μεταπτυχιακό το οποίο να έχει κάποιο αντίκρυσμα. Επίσης, δεν έχω απορρίψει το καθηγητικό, γιατί έχει και κάποια καλά στοιχεία όπως, για παράδειγμα, το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνει το να κάθεσαι όλη μέρα σε ένα γραφείο και να κάνεις πράγματα στον υπολογιστή (όχι ότι θα με πείραζε να το κάνω προφανώς, αν υπήρχε κάτι σχετικό που να με ενδιέφερε). Το κακό, όμως, είναι ότι η δουλειά μου θα ήταν, μεταξύ άλλων, να μάθω στα παιδιά μαθηματικά και να προσπαθήσω να τα κάνουν να τα αγαπήσουν, κάτι που θα ήταν μάλλον δύσκολο να το πετύχω, δεδομένου ότι δεν αρέσουν ούτε σε εμένα.

Όσον αφορά το σχόλιο της Alizoula2, κατανοώ αυτά που γράφει, παρ'όλα αυτά δεν μου φαίνεται παράλογο το να σκέφτεται κανείς τι θα κάνει μετά τις σπουδές του. Σκέφτομαι ότι ίσως είναι αποπροσανατολιστικός για εμένα ο τρόπος που σκέφτομαι, όχι το να σκέφτομαι τι θα κάνω μετά τη σχολή ως τέτοιο, γι'αυτό και είπα να κάνω αυτή την ανάρτηση μήπως βοηθηθώ ώστε να ξεπεράσω τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μου.

Όσον αφορά το σχόλιο του eukleidhs1821, δεν ισχύει ότι στην Αθήνα είναι πιο εύκολα. Αυτό για τις ιατρικές ισχύει όντως, αλλά στο Μαθηματικό δεν ισχύει αυτή η κατάσταση. Γενικά, σε εμάς τα 12 από τα 14 υποχρεωτικά προσφέρονται και στα δύο εξάμηνα. Όμως, όσον αφορά τα μαθήματα επιλογής που είναι περισσότερα, έχει να γίνει διπλή εξεταστική εδώ και τουλάχιστον 3 χρόνια, ώστε να μπορέσεις να εξεταστείς στα μαθήματα του άλλου εξαμήνου. Σίγουρα αυτό συμβάλλει στο να αυξηθεί η διάρκεια σπουδών, όμως ίσως δεν μπορεί να αποτελεί πάντα δικαιολογία.

Όσον αφορά το σχόλιο του panos007, πάλι κατανοώ αυτά που γράφει. Δεν έχω κανένα παράπονο από τη φοιτητική ζωή, ίσα-ίσα που, αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι που γνώρισα, πιθανότατα θα είχα ήδη παρατήσει τη σχολή προ πολλού. Το θέμα είναι ότι δυσκολεύομαι να βρω θετικά στα μαθηματικά. Επίσης, το θέμα με τις κατατακτήριες το σκέφτομαι σοβαρά για το μέλλον, όμως τώρα θέλω καταρχάς να τελειώνω με το Μαθηματικό και να κάνω, σε γενικές γραμμές, κάποιο μεταπτυχιακό ώστε να βρω κάποια δουλειά για αρχή.

Τέλος, όσον αφορά τα μεταπτυχιακά και τους μ.ό., παρατηρώ ότι συχνά δεν εξετάζονται οι γενικοί μ.ό. αλλά οι βαθμοί σε μεμονωμένα μαθήματα που σχετίζονται με το αντικείμενο του μεταπτυχιακού. Για να μιλήσω πιο συγκεκριμένα γι'αυτό, πιστεύω ότι έχω πάει καλύτερα σε μαθήματα που σχετίζονται με διαφορικές εξισώσεις, όμως έχω την εντύπωση ότι τα μεταπτυχιακά που σχετίζονται με αυτό είναι πιο "ακαδημαϊκά" και ταιριάζουν περισσότερο σε όσους θέλουν κάπως να γίνουν καθηγητές πανεπιστημίου ή να ασχοληθούν με την έρευνα. Γενικά φαίνεται ότι υπάρχει μεγαλύτερη τάση οι απόφοιτοι να ασχολούνται, πέρα από τη διδασκαλία, είτε με τα οικονομικά (που με ενδιαφέρουν ελάχιστα έως καθόλου) είτε με πληροφορική, προγραμματισμό κλπ. (που τα ανέχομαι κάπως περισσότερο, αλλά όχι τόσο πολύ).

Σας ευχαριστώ πολύ και πάλι όλους σας για τις απαντήσεις.

Επειδή εχω βρεθεί στην ίδια θέση , αυτο που εννοούσα είναι οτι δεν εχει νοημα η υπεραναλυση τώρα .Ειναι πολύ δύσκολο να διαβάζεις συγκεντρωμένος, σκεπτόμενος αν όντως θα βγει καπου ολο αυτό.
Παρολαυτα εννοείται η σκέψη καθαυτή είναι απόλυτα φυσιολογική και αναμενόμενη, δεν βρίσκω τίποτα λαθος σε αυτο.
Προσωπικα στο τέταρτο έτος ειχα αποφασίσει ηδη οτι θα ξαναδωσω για αλλη σχολή.Δεν έβρισκα νοημα να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό, όταν ξεκάθαρα δεν με ενδιεφερε κάποιο.Τοσα λεφτά και τόσος χρόνος επιπλεον .Ετσι το έβλεπα.
Πηρα λοιπόν την απόφαση , κατέβαλλα όλες μου τις δυνάμεις να παρω το πτυχίο, και δυο μηνες μετα την ορκωμοσία μου αρχισα διάβασμα
Απλα απο το μήνυμα σου φοβήθηκα μηπως αφηνες τη σχολή τωρα, μια ανασα πριν το πτυχίο.
Απο εκει και έπειτα εννοείται πρέπει να συλλογίζεσαι τι θα κάνεις μετά.
Καλή επιτυχία εύχομαι

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 5 Μαΐου 2020

Έχει τμήμα Φιλολογίας στη Λευκάδα;
Τι ειδίκευση ήσουν;

Φιλολογία Απθ ειχα περάσει και τελείωσα το Μνες