Οι θυσίες και ο αγώνας των επιτυχόντων και μη

[Bl4Ck_PyTh0N!]

Και για μένα ήταν μια δύσκολη χρονιά η φετινή.Φροντιστήριο-σχολείο κι ανάποδα 6 μέρες την εβδομάδα (ναι,και Σάββατο πρωί-πρωί!!! ).Δεν στερήθηκα τις βόλτες,κάθε Σάββατο έβγαινα.Το μόνο που στερήθηκα ήταν ο αθλητισμός και ο ύπνος μιας που κάθε μέρα έκλεινα το πολύ 5 ώρες ύπνου.Το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό αφού περνάω μάλλον στην δεύτερη μου σχολή προτίμησης(πρώτη επιλογή στο μηχανογραφικό όμως ).Εντάξει,εγώ νιώθω και πάλι ικανοποιημένος με τον εαυτό μου αφού ξέρω ότι προσπάθησα αρκετά και δεν το άφησα να περάσει έτσι.Δε θα ρίξω τις ευθύνες στην τύχη και στα δύσκολα θέματα που έκραξαν πολλοί φέτος αφού βρέθηκε τουλάχιστον ένα άτομο να ξεπεράσει το φράγμα των 18,500 μορίων.Συνεπώς για όλους τους υποψήφιους τα θέματα ήταν δύσκολα.Δε με ενδιαφέρει καθόλου τι σχολιάζουν οι γνωστοί και φίλοι μου μιας που,"όποιος βρίσκεται έξω από το χορό,χορεύει καλύτερα απ'όλους".Τέλος,θέλω να αναφέρω κάτι που θεωρώ σημαντικό.Ο αγώνας που έχει τη μέγιστη σημασία είναι αυτός που θα κάνουμε μέσα στη σχολή μας.Άλλωστε όλοι ξέρουμε άτομα που μπήκαν αλλά ποτέ δε βγήκαν.Έτσι δε είναι!?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

εμένα μου είχε λείψει ο ύπνος,Ο ΥΠΝΟΣ, ο ύπνος, ο ύπνος...

τον αναπλήρωσα με το παραπάνω, μετά. όπως και τις βόλτες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moxa15]

εμένα μου είχε λείψει ο ύπνος,Ο ΥΠΝΟΣ, ο ύπνος, ο ύπνος...

τον αναπλήρωσα με το παραπάνω, μετά. όπως και τις βόλτες!

ο i feel you,κυριως υπνο τον εχουμε ολοι ΛΙΩΣΕΙ...χεχε μεχρι να μπουμε στη σχολή τον Οκτώβρη θα αραζω και θα
χουζουρεύω

Και για μένα ήταν μια δύσκολη χρονιά η φετινή.Φροντιστήριο-σχολείο κι ανάποδα 6 μέρες την εβδομάδα (ναι,και Σάββατο πρωί-πρωί!!! ).Δεν στερήθηκα τις βόλτες,κάθε Σάββατο έβγαινα.Το μόνο που στερήθηκα ήταν ο αθλητισμός και ο ύπνος μιας που κάθε μέρα έκλεινα το πολύ 5 ώρες ύπνου.Το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό αφού περνάω μάλλον στην δεύτερη μου σχολή προτίμησης(πρώτη επιλογή στο μηχανογραφικό όμως ).Εντάξει,εγώ νιώθω και πάλι ικανοποιημένος με τον εαυτό μου αφού ξέρω ότι προσπάθησα αρκετά και δεν το άφησα να περάσει έτσι.Δε θα ρίξω τις ευθύνες στην τύχη και στα δύσκολα θέματα που έκραξαν πολλοί φέτος αφού βρέθηκε τουλάχιστον ένα άτομο να ξεπεράσει το φράγμα των 18,500 μορίων.Συνεπώς για όλους τους υποψήφιους τα θέματα ήταν δύσκολα.Δε με ενδιαφέρει καθόλου τι σχολιάζουν οι γνωστοί και φίλοι μου μιας που,"όποιος βρίσκεται έξω από το χορό,χορεύει καλύτερα απ'όλους".Τέλος,θέλω να αναφέρω κάτι που θεωρώ σημαντικό.Ο αγώνας που έχει τη μέγιστη σημασία είναι αυτός που θα κάνουμε μέσα στη σχολή μας.Άλλωστε όλοι ξέρουμε άτομα που μπήκαν αλλά ποτέ δε βγήκαν.Έτσι δε είναι!?

εχεις δικιο αλλα οκ πρεπει να εισπραξεις και κατι απο την προσπαθεια σου(πχ εισαγωγη σε σχολη εστω και 2ης προτιμησης)
κοιτα οκ ορισμενες ευθυνες στα θεματα θα επρεπε να ριξεις αλλα οκ ειναι προσωπικο το θεμα,ασε που,αν μπουμε εκι που θελουμε ποιος τα ....τα θεματα
σε ο,τι αφορα γνωστους και φιλους ε οκ αφησε τους δεν φταινε αυτοι,απλα δεν ειναι σε θεση να σε καταλαβουν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bl4Ck_PyTh0N!]

ο i feel you,κυριως υπνο τον εχουμε ολοι ΛΙΩΣΕΙ...χεχε μεχρι να μπουμε στη σχολή τον Οκτώβρη θα αραζω και θα
χουζουρεύω




εχεις δικιο αλλα οκ πρεπει να εισπραξεις και κατι απο την προσπαθεια σου(πχ εισαγωγη σε σχολη εστω και 2ης προτιμησης)
κοιτα οκ ορισμενες ευθυνες στα θεματα θα επρεπε να ριξεις αλλα οκ ειναι προσωπικο το θεμα,ασε που,αν μπουμε εκι που θελουμε ποιος τα ....τα θεματα
σε ο,τι αφορα γνωστους και φιλους ε οκ αφησε τους δεν φταινε αυτοι,απλα δεν ειναι σε θεση να σε καταλαβουν...

Η είσπραξη είναι το γεγονός ότι προσπάθησες ανεξάρτητα με το αν πέρασες στην πρώτη σου επιλογή.Εντάξει,δε μπορούμε όλοι να περνάμε στην πρώτη μας επιλογή,δεν είμαστε όλοι το ίδιο καλοί.Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση από τον αγώνα είναι η καθαρή συνείδηση.Ξέρεις πως έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό,από'κει και πέρα τα άλλα είναι λεπτομέρειες.Σχετικά με τις ευθύνες,δε μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου.Εντάξει,μπήκαν δύσκολα θέματα αλλά υποτίθεται ότι γι αυτό το λόγο τρέχαμε όλοι στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα και διαβάζαμε πολλές ώρες.Θα μπορούσα να δεχθώ τον ψυχολογικό παράγοντα εδώ ως λόγο αποτυχίας.Ωστόσο συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο σου σημείο περί φίλων και γνωστών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dmitsos]

Tα 19416 μορια μου στερησαν καθ' ολη τη διαρκεια της χρονιας τον υπνο, τις βολτες, την ξεκουραση και πανω απ' ολα...την ξενοιασια. Να λεω οτι "Σημερα δεν εχω αγχος για κατι, σημερα ειναι μια ωραια μερα που θα βγω να περπατησω εξω και δε θα τρεχω με γρηγορο βημα και ουτε θα εχω μια τσαντα 10 κιλων στην πλατη μου".
Το θεμα ομως ειναι οτι η επιτυχια ειναι μεγαλη ανταμοιβη. Οχι μονο να αριστευεις, αρκει να περνας στη σχολη που θες. Ειναι ενα συναισθημα απεριγραπτο. Μολις εμαθα τα αποτελεσματα και συνειδητοποιω οτι το ονειρο μου θα γινει πραγματικοτητα ετρεμα απο πανω μεχρι κατω, εβαλα τα κλαματα, ξανα εβαλα τα κλαματα και μετα αρχισα να γελαω Μ' ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ. Αυτη ηταν για εμενα η ανταμοιβη.
Τωρα πλεον υπαρχει απλετος χρονος και για υπνο και για βολτες και για τις σεξουαλικες μας αναγκες και για ολα αυτα που αφησαμε πισω μια χρονια για να επιβιβαστουμε στο τρενο που μας ταξιδεψε απο δυσκολες διαδρομες και σε λιγο καιρο απο τωρα θα μας αφησει στην πρωτη μερα της υπολοιπης ζωης μας!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moxa15]

Η είσπραξη είναι το γεγονός ότι προσπάθησες ανεξάρτητα με το αν πέρασες στην πρώτη σου επιλογή.Εντάξει,δε μπορούμε όλοι να περνάμε στην πρώτη μας επιλογή,δεν είμαστε όλοι το ίδιο καλοί.Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση από τον αγώνα είναι η καθαρή συνείδηση.Ξέρεις πως έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό,από'κει και πέρα τα άλλα είναι λεπτομέρειες.Σχετικά με τις ευθύνες,δε μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου.Εντάξει,μπήκαν δύσκολα θέματα αλλά υποτίθεται ότι γι αυτό το λόγο τρέχαμε όλοι στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα και διαβάζαμε πολλές ώρες.Θα μπορούσα να δεχθώ τον ψυχολογικό παράγοντα εδώ ως λόγο αποτυχίας.Ωστόσο συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο σου σημείο περί φίλων και γνωστών.

ναι οκ εχεις ενα δικιο η προσπαθεια απο μονη της ειναι μια επιβραβευση αλλα,δεν νομιζω οτι ειναι αρκετη....η πρωτη μας επιλογή παντως δεν είναι μονο θεμα του ποσο καλος εισαι,ειναι και αν ειναι ρεαλιστικοι οι στοχοι μας..(πχ αν μια ζωη εγραφες ασχημα δεν μπορεις να απαιτεις να μπεις ιατρικη με το ιδιο διαβασμα...)
ε οκ δεν ειναι οτι μπηκαν δυσκολα αλλα και πως μπηκαν.δεν ειχα προβλημα με τα μαθ. κ φυσ,κατ.το ηξερα θα ηταν δυσκολα αλλα οταν αρχιζω με πεσμενη ψυχολογια απο τα μαθ γπ δεν με βοηθαει ιδιαιτέρως...(αρα συμφωνουμε με τα bold)

Tα 19416 μορια μου στερησαν καθ' ολη τη διαρκεια της χρονιας τον υπνο, τις βολτες, την ξεκουραση και πανω απ' ολα...την ξενοιασια. Να λεω οτι "Σημερα δεν εχω αγχος για κατι, σημερα ειναι μια ωραια μερα που θα βγω να περπατησω εξω και δε θα τρεχω με γρηγορο βημα και ουτε θα εχω μια τσαντα 10 κιλων στην πλατη μου".
Το θεμα ομως ειναι οτι η επιτυχια ειναι μεγαλη ανταμοιβη. Οχι μονο να αριστευεις, αρκει να περνας στη σχολη που θες. Ειναι ενα συναισθημα απεριγραπτο. Μολις εμαθα τα αποτελεσματα και συνειδητοποιω οτι το ονειρο μου θα γινει πραγματικοτητα ετρεμα απο πανω μεχρι κατω, εβαλα τα κλαματα, ξανα εβαλα τα κλαματα και μετα αρχισα να γελαω Μ' ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ. Αυτη ηταν για εμενα η ανταμοιβη.
Τωρα πλεον υπαρχει απλετος χρονος και για υπνο και για βολτες και για τις σεξουαλικες μας αναγκες και για ολα αυτα που αφησαμε πισω μια χρονια για να επιβιβαστουμε στο τρενο που μας ταξιδεψε απο δυσκολες διαδρομες και σε λιγο καιρο απο τωρα θα μας αφησει στην πρωτη μερα της υπολοιπης ζωης μας!!!

τι να πω μπρβο,συγχαρητηρια.πωπω φιλε εσκασες αλλα αφου δικαιώθηκες, ολα μια χαρα...(εισαι απο του τυχερους,μακαρι να μπουμε και εμεις εκει που επιθυμουμε )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Thalamos]

Καλα μονο μονο σε μενα η και σε αλλους ,μεσα απο διαφορα ποστ ,φαινεται να απορρεει μια θεοποιηση των ιατρικων;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[aluteros]

ζησε και λιγο... για να μην καταληξεις καπως ΕΤΣΙ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moxa15]

ζησε και λιγο... για να μην καταληξεις καπως ΕΤΣΙ

ωραιο βιντεο κωμικοτραγικο....αχ αυτη θα ειναι η ζωη μας;;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πικάπα]

nPb
έχεις εν μέρει δίκαιο. Και όλοι , με τρανταχτό παράδειγμα εμένα, είμαστε μέρος του προβλήματος. Να τονίσω και αυτό: το μύνημά μου είχε αποτρεπτικό χαρακτήρα, για να μην κάνει κάποιος το λάθος που έκανα εγώ, ούτε παρηγοριά ούτε μπράβο ούτε συγχαρητήρια ζήτησα από κανέναν.
Όμως ούτε θα απαρνηθούμε το υπάρχον σύστημα, σε αυτό ζούμε. Αλλιώς θα μας πετάξει. Συγχαρητήρια άξίζουν όχι σε μένα, αλλά σε αυτούς που κοντραρίστηκαν με το σύστημα και υπέστησαν τις συνέπειες. Ειλικρινά μπράβο τους. Όμως εγώ δυστυχώς δεν είμαι τέτοιος. Ούτε ιδεολόγος είμαι ούτε προσποιούμαι ότι είμαι (δεν αναφέρομαι σε σένα nPb)Εγώ συμβιβάστηκα με αυτό για να επιβιώσω. (Τραγική ειρωνεία που εύχομαι να ισχύει μόνο για μένα: αυτή η προσπάθεια για επιβίωση παραλίγο να με οδηγήσει στην καταστροφή).

FAIL όμως.
Δε φταίει ούτε το σύστημα ούτε κανένας άλλος. Εσύ φταις που επέλεξες να θυσιάσεις τον εαυτό σου για να αποδείξεις πως είσαι κάποιος που δεν είσαι. Αν φίλε ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ικανός να μπεις Ιατρική με τη πρώτη προσπάθεια διαμορφώνεις ανάλογα τους στόχους σου, δεν διαλύεις τη ζωή σου.

Τι να κάνουμε, δεν είμαστε καλοί σε όλα! Ξέρεις πόσοι υπάρχουν που έγραψαν τα μόρια σου με μεράκι επειδή γούσταραν να το κάνουν και πέρασαν μια πολύ γεμάτη χρονιά (ακόμα και να κουράστηκαν)? ΑΡΚΕΤΟΙ για να γεμίσει η σχολή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[petran_r21]

Θυμηθηκα και εγω τα περσινα.Οταν τελειωσαν οι πανεληνιες ενιωθα ελευθερος.Και το συμπερασμα μου για την ολη ιστορια ηταν και ειναι οτι προκειται για μια ψυχοφθορα διαδικασια που της εδωσα περισσοτερο σημασια απο οτι θα επρεπε και απο οτι θα αξιζε.Οι περισσοτεροι αυτο παθαινουν και δεν φταινε οι ιδιοι εξ ολοκληρου.Τοσα ακουμε για το ποσο σημαντικες ειναι οι πανελληνιες.Και ειναι ως ενα βαθμο λογω του εκπαιδευτικου συστηματος που κρινει την εισαγωγη σου σε μια σχολη απο 3ωρες εξετασεις και απο την προσπαθεια μηνων.Δεν θα μπω στο τρυπακι να εξετασω αν ειναι δικαιο η οχι.Ισως ειναι αλλα δεν θεωρω το εκπαιδευτικο μας συστημα αξιοκρατικο και σωστο απο καθε αποψη.Και χαρηκα οταν ενημερωθηκα οτι θα αλλαξει.Η ενδεχομενη επιτυχια στο τελος της χρονιας οντως ειναι πολυ μεγαλη ικανοποιηση.Αλλα θα μπορουσε να ερθει με αλλον τροπο και οχι με αγχος,ψυχικη και σωματικη κουραση.Με καποιο τροπο θα πρεπει να εισαγονται με δικαιο και αξιοκρατικο τροπο οι μαθητες στα πανεπιστημια αλλα δεν νομιζω οτι οι πανεληνιες ειναι ο καταλληλος.Και μια ενδεχομενη αποτυχια η και περισσοτερο ο φοβος οτι αυτη θα ερθει,δεν ειναι σωστο να ταυτιζεται με την
καταστροφη(και το λεω εγω που ημουν πολυ αγχωμενος μηπως ερθει η αποτυχια).Ας δουμε τα πραγματα πιο χαλαρα.Απετυχες να περασεις σε μια σχολη που ειχες θεση ως στοχο?εχεις πολλες εναλακτικες.Να ξαναδωσεις πανελληνιες,να φυγεις εξωτερικο,να κανεις 10%,ακομα και να επιλεξεις μια αλλη σχολη που πολυ πιθανο να ειναι καλυτερη επιλογη.Και προς θεου δεν λεω να φτασουμε στο αλλο ακρο.Εξαλλου το κινιτρο να περασεις σε μια σχολη που θες ειναι πολυ ισχυρο και σου δινει δυναμη.Ολα με μετρο ομως χωρις υπερβολες και δεν χρειαζεται να πιεσουμε τον εαυτο μας σε υπερβολικο βαθμο γιατι να τα αποτελεσματα,προβληματα υγειας.Και ξερω και αλλα παιδια που αντιμετωπισαν παρομοια προβληματα αγχους,γιατι δεν μπορουν να διαχειριστουν ολοι τα ιδια προβληματα.Και θα υπαρξουν και αλλες δυσκολες στιγμες στην ζωη μας που θα καταλαβουμε πως ειναι περισσοτερο σημαντικες.Θα βρεθουμε σε καταστασεις που θα πρεπει να παρουμε αποφασεις,που ο φοβος το αγχος και η απογοητευση θα εχουν ολες τις απαραιτητες συνθηκες για να γεννηθουν και να ωριμασουν στην ψυχη μας.Που για την αντιμετωπιση τους πρεπει να ειμαστε πιο δυνατοι.Και σκεφτομαι οτι αν οι πανελληνιες μπορουν να σου διμιουργησουν τοσο μεγαλο προβλημα(και μενα μου ειχαν διμιουργησει οχι σε τετοιο βαθμο που αναφερομαστε),τοτε με τις καταστασεις που αναφερα πως θα γινει σωστη διαχειριση τους?Παει το χασαμε το παιχνιδι.Υπαρχουν σοβαροτερα προβληματα κατα την γνωμη μου ας μην δινουμε τοση σημασια σε καθε ειδους μικροπραγματα(γενικα μιλαω)

Και ελπιζω αυτοι που εβγαλαν τοσα πολλα μορια που κοπιασαν πραγματικα,να το εκαναν με σκοπο να εισαχθουν σε μια σχολη ονειρο για αυτους.Γιατι ειναι τραγικο να συνηδητοποιεις οτι καποιος εκανε εναν τετοιο μεγαλο αγωνα για λογους οπως να ικανοποιησει τους γονεις του και τον εγωισμο του ως καλος μαθητης,η για να παει σε μια σχολη με κυρος και οχι επειδη του αρεσει στα αληθεια η νομιζει οτι του αρεσει.Γιατι υπαρχουν πολυ που απο μικρα παιδια λενε θελω να γινω γιατρος αλλα δυστηχως δεν ειναι ολοι ετσι.Δεν ειναι τυχαιο αλλωστε που σε συντριπτικη πλειοψηφια οι μαθητες που βγαζουν πολυ υψηλα μορια δηλωνουν αναλογες σχολες.Η μηπως ολοι αυτοι εχουν τα ιδια ενδιαφεροντα δηαλαδη να γινουν η γιατροι,η μηχανικοι η δικιγοροι?Ολοι?
Και θα ηθελα να ρωτησω το παιδι που ανοιξε το θεμα,τωρα που τελειωσαν ολα,πως κρινεις τον εαυτο σου?Πιστευεις πως ηταν λαθος η ολη αντιμετωπιση σου ως προς τις πανελληνιες?(Η δικια μου ηταν ως ενα βαθμο,απο εκει που ξεφευγε απο τα ορια του ισχυρου κινιτρου και εγινε ενας αγχωδη αγωνας ζωης...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

drama queen thread

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chemwizard]

drama queen thread

Πολύ θα απολάμβανα τη δική σου εξιστόρηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Σίγουρα κάποιοι κουράστηκαν στον άγώνα των πανελλαδικών. Αλλά μη είμαστε υπερβολικοί υπάρχουν και πιο σκληροί αγώνες της ζωής από τις πανελλαδικές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Πολύ θα απολάμβανα τη δική σου εξιστόρηση.

Η αλήθεια είναι ότι πριν τις πανελλήνιες έκανα και εγώ θυσίες.Θυσιάσα δύο τροφαντά βόδια στον Δία,πέντε τσιπούρες στον Ποσειδώνα,έναν ταύρο στον Odin,τρία φύδια στον Anubis,ένα pokemon στον Μίθρα και κάτι μπαόκια στον Τούτατις.Εννοείται έλεγξα τα συκώτια όλων των ζώων για να δω τους οιωνούς.Στη συνέχεια,γύρω απ'το τοτέμ που είχα στήσει στο δωμάτιό μου,χόρεψα τελετουργικά τραγουδώντας "it's fun to stay at the Y-M-C-A" και "Macarena" και μετά ξεφλούδισα το πεός μου με κυνηγετικό μαχαίρι.Ύστερα πήρα τις φλούδες και τις έδωσα στον μέγα σαμάνο,ο οποίος τις τοποθέτησε πάνω στο ιερό μενίρ,για να ξεροψηθούν στον ήλιο.Όταν ψήθηκαν,τις κατάπια ολόκληρες και για να ολοκληρωθεί η τελετή σνιφάρισα Jack Daniels απ'τον αφαλό του σεβασμιότατου δρυΐδη.Εν τέλει,με έχρισαν Μέγα Μάγιστρο 33ου βαθμού και πήγα να δώσω εξετάσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[petran_r21]

Και ο μυθος διαβασε στο σχολειο μετα αρχιζει ο παραδεισος που λεγεται φοιτιτικη ζωη.Ελεος.Οταν εισαι φοιτητης σπουδαζεις και δυστηχως πολλοι ξεχνανε τις υποχρεωσεις που εχεις οπως παρακολουθηση διαλεξεων και εργαστηριων,διαβασμα,εργασιες,εξεταστικες.Εγω αλλιως τον φανταζομουν τον παραδεισο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chemwizard]

Μερικές φορές αναρωτιέμαι σε τι είδους Νιρβάνα γράφεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[selc]

εγώ πάντως ούτε ύπνο θυσίασα ούτε βόλτες ούτε προσωπική ζωή !
απλά όταν έπρεπε να ήμουν εκεί(στο διάβασμα) ήμουν
Βέβαια πέρυσι όπως άκουγα τα πράγματα έλεγα ότι θα είναι τραγικά αλλά τελικά αποδείχθηκαν φήμες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moxa15]

Η αλήθεια είναι ότι πριν τις πανελλήνιες έκανα και εγώ θυσίες.Θυσιάσα δύο τροφαντά βόδια στον Δία,πέντε τσιπούρες στον Ποσειδώνα,έναν ταύρο στον Odin,τρία φύδια στον Anubis,ένα pokemon στον Μίθρα και κάτι μπαόκια στον Τούτατις.Εννοείται έλεγξα τα συκώτια όλων των ζώων για να δω τους οιωνούς.Στη συνέχεια,γύρω απ'το τοτέμ που είχα στήσει στο δωμάτιό μου,χόρεψα τελετουργικά τραγουδώντας "it's fun to stay at the Y-M-C-A" και "Macarena" και μετά ξεφλούδισα το πεός μου με κυνηγετικό μαχαίρι.Ύστερα πήρα τις φλούδες και τις έδωσα στον μέγα σαμάνο,ο οποίος τις τοποθέτησε πάνω στο ιερό μενίρ,για να ξεροψηθούν στον ήλιο.Όταν ψήθηκαν,τις κατάπια ολόκληρες και για να ολοκληρωθεί η τελετή σνιφάρισα Jack Daniels απ'τον αφαλό του σεβασμιότατου δρυΐδη.Εν τέλει,με έχρισαν Μέγα Μάγιστρο 33ου βαθμού και πήγα να δώσω εξετάσεις.

για αλλη μια φορα θεος....υποκλινομαι,μου θυμισζεις τον blogger στο https://faeenamalaka.blogspot.com/
και για να μην ξεχνιόμαστε

Και ο μυθος διαβασε στο σχολειο μετα αρχιζει ο παραδεισος που λεγεται φοιτιτικη ζωη.Ελεος.Οταν εισαι φοιτητης σπουδαζεις και δυστηχως πολλοι ξεχνανε τις υποχρεωσεις που εχεις οπως παρακολουθηση διαλεξεων και εργαστηριων,διαβασμα,εργασιες,εξεταστικες.Εγω αλλιως τον φανταζομουν τον παραδεισο...

ε οκ αλλα να μην διασκεδάσεις και λίγο;;;( ε οκ το 1ο κ 2ο εξαμηνο τα εχεις ολα χωρις ιδιαιτερο διαβασμα αλλα,μετα ναι εχεις δικιο...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ELISAVET]

Τα 18440 π εβγαλα η αλήθεια είναι οτι δεν με ικανοποίησαν. Περιμενα λίγο παραπάνω.. όχι για να πω οτι εβγαλα περισσοτερα,αλλα γιατι θεωρουσα πως το διάβασμα π ειχα κανει άξιζε άλλα μόρια. Anyway,νομική πιάνω λογικά οπότε δεν με πολυνοιάζει. Αυτό π μ εμεινε είναι περίεργο όμως.Ανέκαθεν διάβαζα,μου άρεσε να εξελίσσομαι και φέτος αισθάνθηκα πως έμαθα πράγματα.Παρόλο που στη θεωρητικη ειχε πολλη αποστήθιση, ο τρόπος που γινόταν το μαθημα σε σχολειο & φροντιστήριο μου άφησε γνώσεις που δεν παπαγαλίζονται.Πέρασα ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!Γούσταρα πολύ . Και ξαφνικά δεν γούσταρα. Και κάπου στο Μάρτιο βαρέθηκα. Κι είπα θα παω Φιλολογία. Δεν μπορώ να πιεστώ άλλο κλπ.. Εειδή όμως είμαι άνθρωπος με νεύρο,δεν μπορούσα να επαναπαυθώ ξαφνικά. Ένιωθα οτι ήμουν σε τέλμα,οτι μια ζωη θα μετανιωνω που τα παρατησα στη μεση. Και προσευχήθηκα.Προσευχηηθκα πολυ να μου ερθει μια δύναμη..γιατι απ την αυπνία δεν ειχα δυναμη ουτε να φάω.Και ήρθε..είναι ωραίο συναίσθημα να παλεύεις για κάτι που σ΄αρέσει. Ξαναγυρίζω στις δύσκολες στιγμές.Κάπου το Νοεμβρη εμφανιστηκε ξανα η αλλεργια μου. Και δως του αντισταμινικα,και δωστου υπνηλια και δωστου προσπαθειες να διαβαζω που ομως ηταν ακαρπες! Αυτό που σιχάθηκα είναι οτι κοιμόμουν και ένιωθα τύψεις.Είναι φοβερό αυτό το πράγμα. Να κλείνει το βλέφαρο και εσυ με το ζόρι να του λες "όχι θα καθίσεις εκεί,ανοιχτό,γιατι αν δεν βγάλεις το προσφυγικό σήμερα δεν θα το βγάλεις ποτέ". Βασανιστήριο απλά! Συνεχίζω.. Μέρες τρόμου ειναι αυτές που δεν σου ΒΓΑΙΝΕΙ να ανοιξεις όχι το βιβλίο,ούτε την τσάντα!! Εκει που χαζευεις τηλεόραση,ίντερνετ και λες απο μέσα σου"πρέπει να διαβάσω" & ακούς μια φωνή να λέει "ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ". Εκει δεν ανησυχησα. Το αποδέχτηκα. Είπα "νομική,αλλά δεν θα πεθάνω κιόλας". Και σάχλες είδα στην τηλεόραση, και έκατσα ώρες στο ιντερνετ,αλλά δεν πιστεύω πως αν δεν το ειχα κανει θα ειχα γρψει καπου καλύτερα. Και αυτο ειναι το σημαντικο νομίζω. Όταν είδα το πρόγραμμα,φρίκαρα. Είπα πάειι άντε γεια. Κλάμα άγχος υστερία. Ό,τι δεν εκανα ολη τη χρονια το εκανα τον τελευταίο μήνα. Το βράδυ πριν καθε μαθημα,έκλαιγα. Έλεγα αύριο είναι το τέλος μας. Μετα απο καθε μαθημα εβγαινα εξω κ ετρεμα σαν το ψαρι. Ψυχολογία σκατά. Πριν τα αρχαία τεράστιο πατατρακ. Προφητικό! Δεν μπορούσα να διαβάσω καθόλου εισαγωγή ,δεν είχα βγάλει Πρωταγόρα!Σκατα! και η απάντηση της καθηγητριας μου απ' το ακουστικό " Λοιπον,θα στο πω ήρεμα. Κλείσε τώρα τα βιβλία,τα ξέρεις απ'έξω όλα. Πας καλα παιδι μ; Εσυ η πιο ήρεμη μου τα θαλασώνεις; Άκου λιγο μουσική και κοιμήσου". Κι ετσι εκανα.. με βαρια καρδια. Αλλα και παλι,δεν εχασα κατι. Παραδέχομαι πως αγχωθηκα λιγο παραπανω απ οσο επρεπε.Νομιζω ομως πως με κρατησε σε μια επαγρυπνηση αναγκαία.Δεν αγχώθηκα με την ύλη.Τελη Γεναρη ειχαν τελειωσει ολα.Και αυτο με βοηθησε πραγματικα πολυ. Δεν θα ξεχασω την Τσικνοπεμπτη στο μαθημα με σουβλακια,δεν θα ξεχασω τις ατελειωτες τουρτες που ούτε να τις χαρούμε μας αφηναν γιατι επρεπε ν μπουμε μεσα γ μαθημα.Δεν θα ξεχασω ττις πραγματικα ΒΑΡΕΤΕΣ ωρες λογοτεχνιας στο σχολειο,τις ωρες γενικης που παρατηρουσα ποσο νευρικοι ηταν ολοι,ποσο ανησυχες φατσουλες ειχαν οι συμμαθητες μου. Το κλάμα που εριχνα στα κλεφτα απο το παραθυρο οταν εβλεπα αεροπλανο να περναει,γιατι ηθελα να ξεφυγω.Δεν θα ξεχασω τις ατελειωτες ωρες που εκανα πανω κατω το δωματιο με τσαι στο ενα χερι κ βιβλιο ιστοριας στο αλλο. Τις ατελειωτες ωρες που βασανιζα τη μαμα,αφου τις ελεγα σερι την ιστορια κ ειχε απηυδησει. Την ικανοποίηση οταν εγραφα καλα.Το σπασιμο οταν οι αλλοι με περνουσαν. Δεν ξεχνω τα ωραια Σαββατα που μετα το Μαρτιο δεν υπήρχαν,που ενα γλυκο πλασμα με ξεκουραζε κ με χαλαρωνε. Δεν ξεχνω τις μερες που δεν μπορουσα να αποστηθισω και έλεγα τωρα τι θα κανω; Οι μέρες που έμενα σπίτι ήταν πραγματικα ΥΠΕΡΟΧΕΣ. Δεν ξεχναω με τιποτα,τη μέρα των βαθμών π μ εβγαλαν λαθος μορια στο σχολειο κ δεν περναγα ουτε Κομοτηνη.. και τις επομενες ωρες που κοντευα να καλεσω ολη τ γειτονια στο σπιτι γιατι περνουσα την Κομοτηνη 185 μορια. Στιγμες που τη χαρα διαδεχτηκε η λυπη & το αντιστροφο. Πείτε με μαζόχα,αλλα περασα καλα.Γέλασα,έκλαψα,συγχήστηκα,λυπήθηκα,δέθηκα με κάποιους ανθρώπους.Αλλα κυρίως είμαι ένα βήμα απο το στόχο μου.Δεν αισθανθηκα πως οι πανελληνιες ειναι ενα ΤΕΡΑΣ. Ισως γιατι η οικογενεια μ δεν μ εκανε να νιωθω πως ζω μια περιεργη κατασταση. Η μονη διαφορα με αλλες χρονιες ειναι πως ο,τι ελεγα γινόταν.χαχαχα Καμια αντίρρηση Συγχωρέστε με για το συνειρμικό μου λόγο.Δε μπορω να βαλω σε σειρα τη φετινη χρονια.Δεν μπαινει σε καλούπια. Εύχομαι στον καθένα σας οι πανελληνιες να σας αφησαν γλυκούς καρπούς,να τους γευτείτε & να ζήσετε τη ζωη π ονειρεύεστε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.