Σύστημα Δεσμών

[Dias]

Να ρωτησω κατι;Παλια στις δεσμες ποιο ηταν το αριστο στα μορια;
(Τωρα ειναι τα 20000)

Στη μορφή που είχαν οι δέσμες στα τελευταία τους χρόνια (1991-1999) το άριστα ήταν 6.400 . Πώς; Όπως αναφέρθηκε το μέγιστο σε κάθε μάθημα ήταν 160 (80 από κάθε διορθωτή). Από τα 4 μαθήματα, το ένα ήταν μάθημα βαρύτητας, έπρεπε να είναι από 80 και πάνω και είχε συντελεστή 1,15 , ενώ τα άλλα 3 είχαν συντελεστή 0,95. Το άθροισμα πολλαπλασιαζόταν επί 10.
Στις δέσμες η ύλη ήταν πολλαπλάσια της σημερινής (π.χ. τώρα η Φυσική κατεύθυνσης είναι 65 σελίδες, τότε ήταν 300), οπότε τα θέματα (αν τα συγκρίνουμε μεμονωμένα με τα σημερινά) ήταν πιο εύκολα, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Όμως, από όσα λένε οι τότε καθηγητές, η βαθμολόγηση ήταν πιο αυστηρή.
Μερικά παραδείγματα βάσεων του 1998: ΗΜΜΥ ΕΜΠ (5538 ) , Ιατρική Αθήνας (5980) , Νομική Αθήνας (5735) , Φιλολογία Αθήνας (5540) , Φυσικό Αθήνας (4860) , ΤΕΙ Ορυχείων Κοζάνης (2682) , Οργάνωση και Διοίκηση ΟΠΑ (5420) , Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ (5215) , Ικάρων Ιπτάμενοι (4919). [Για αναγωγή στα σημερινά νούμερα, πολλαπλασιάστε επί 3,125].

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κομνηνός]

την καναμε την συζητηση,βατα ηταν τα θεματα οταν ξεκινησαν οι δεσμες,οσο προχωρουσαν τα χρονια γινοντουσαν πιο εξειδικευμενα και καταντησαν μεγαλα παλουκια(το βιβλιο ηταν αχρηστο εννοειται,στα 80ς ομως εβλεπες ασκησεις ακομα και απο αυτο!το οποιο μας προκαλουσε καταπληξη εμας τους μεταγενεστερους και ολιγον ζηλια)..

το βλεπεις εξαλλου απο τα ποσοστα αριστουχων καθε χρονιας συγκριτικα

επισης αν θυμαμαι καλα,δεν ειμαι και πολυ βεβαιος, ηταν κλιμακωτης δυσκολιας,αλλα οκ αυτο δεν ενεχει καμια πρωτοτυπια.
ενθυμουμαι(sic)διαβαζες καμποσες αποδειξεις για να παρεις το 2.5 στα μαθηματικα και μετα οσα ερθουν ..λολ
τελος μην ξεχναμε η εκθεση ηταν το ενα απο τα 4 μαθηματα,οπως ειπαμε διχως ασκησεις και να γραψεις κατεβατο,φαβα δηλαδη,διαβαζαν παπαγαλι ενα σωρο μεταβατικες παραγραφους,προλογους,επιχειρηματα,επιλογους(!)...τι ΓΕΛΟΙΟ μαθημα,απο αυτα που απεχθανομουν και σνομπαρα τρομερα
στις βασεις που εδωσα στο link παραπανω η τελευταια ιατρικη ειναι ελαχιστα μορια κατω απο 5600 με τις αλλες λιγο πανω.για το 1998,ωστοσο το 1996 και το 1997 ηταν πανω απο 5800

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[xarislm]

Εαν επισκέπτεστε ακόμα το forum, θα σας πω απλά μερικές πληροφορίες για εκείνη την εποχή.
1) Έδωσα εξετάσεις για πρώτη φορά το 1981 για να μπω στο Λύκειο. Δύο 20αρια, ένα δεκαοκτάρι και στην έκθεση 4. Δεν πέρασα ούτε καν Λύκειο. Η έκθεση ήταν ιδεών, είχε πρόλογο κυρίως θέμα και επίλογο. Αν δεν άρεσαν οι ιδέες σου στους εξεταστές τελείωναν τα πράγματα.
2) Στην ορθογραφία ψιλή, οξία, δασεία, απόστροφος, περισπωμένη, υποδιαστολή, και πολλά άλλα καλούδια της εποχής εαν δεν τα είχες βάλει σωστά είχες ακόμα και -1 για κάθε ένα που ξέχναγες.
3) Τα ρήματα που προηγήται το "να" και το "θα" και λήγουν σε "η" το "η" είναι πάντα ήτα π.χ, να κάνη, θα έρθη. Για να το μάθω αυτό είχα φάει πολύ ξύλο (τότε ακόμα επιτρεπόταν αλλά στην κουβέντα εδώ δεν το έχει αναφέρει κανένας), μετά έγινε "ει". Ας έγραφες αν ήθελες "αβγό".
4) Μαθηματικά. Είχες περιθώρειο για καλό βαθμό εάν ήξερες να λύσης μια άσκηση. Για να πάρεις τον καλύτερο βαθμό έπρεπε να λύσης την άσκηση με τρόπο που δεν έχεις διδαχθεί ( ) .
5) Παπαγαλία: μόνο οι κανόνες παντού (ορθογραφία, φυσική κλπ).
6) Γυμναστική. Ο καλύτερος βαθμός στην τάξη ήταν 16, και η μισή τάξη μεταξεταστέα στη γυμναστική (εκτός των άλλων μαθημάτων).
Λύκειο - δέσμες
Το 1981 καταργείται το πολυτονικό και αρχικά δεν χάνεις βαθμό αν βάλεις τόνους δασ........, ....., αλλά όσο παιρνάει ο καιρός και συνεχίζεις να βάζεις, χάνεις βαθμό. Καταργείται και το ξύλο στα σχολεία αν και στο γυμνάσιο ήταν λιγότερο από ότι στο δημοτικό.
Ναι είχες τα κύρια μαθήματα για να κάνεις κάτι αν μπορούσες με τεράστια ύλη αλλά όχι και τεράστια πάντα βιβλία (μαθητής του 14 ήμουν) αλλά η κ@... έκθεση με κυνηγούσε όλη μου τη ζωή. Δεν τους άρεσε δεν κάνεις τίποτα. Αναγκάστηκα να πάω 5η δέσμη (ούτε αυτή την αναφέρατε και ήταν για την τότε εποχή η δέσμη που έπαιρνες το απολυτήριο ή πήγαινες σε κάποιες συγκεκριμένες σχολές, πάντα με εξετάσεις) στο τέλος για συγκεκριμένη σχολή που ήθελα και για να τελειώσω κιόλας το 1986 αφού πέρασα και από Η/Υ (από τις πρώτες γιεννιές), κάτι που δεν έγινε μιας και άλλαξε το Μάρτιο (αν θυμάμαι καλά) το σχέδιο, και με υπουργική απόφαση, δεν λειτούργησε τότε η συγκεκριμένη σχολή.
Δεν έλειπαν και τα άλλα μαθήματα που έπρεπε να δώσεις και σε αυτά εξετάσεις για να περάσεις τις τάξεις. Δεν ήταν Πανελλήνιες αλλά δεν είχαν μεγάλη διαφορά παρά μόνο στο ότι ήταν στο σχολικό περιβάλλον, και μπορούσε ο καθηγητής να βάλει και θέματα που μπορεί και να μην είχαν διδαχθεί στο σχολίο, αλλά ήταν στο βιβλίο.
Συγγνώμη για τα ορθογραφικά λάθη, αλλά μετά από δύο, τρις, μπορεί και τέσσερις (ξεκίνησα με καθαρεύουσα) διαφοροποιήσεις της γλώσσας δεν ξέρω πια, πιο είναι σωστό και πιο όχι.
Πάντως μάθαμε να μιλάμε σε σχέση με τα σημερινά παιδιά που, λυπάμαι που το λέω, δεν ξέρουν που τους παν τα τέσσερα. Μόλις τελειώση η παπαγαλία δεν θυμούντε ούτε το όνομά τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[xarislm]

Και μιας και τα βρήκα (χωρίς να θέλω να κάνω διαφ/ση, δεν τους ξέρω δεν με ξέρουν αλλά από εμένα μπράβο για το αρχείο τους) τρις διαφορετικές χρονιές όπως θα τις δείτε σε κάθε σελίδα:
https://www.kelafas.gr/themata.html?filename=1986/desmes/ekthesi1234_1986_e.pdf
https://www.kelafas.gr/themata.html?filename=1991/desmes/ekthesi1234_1991_e.pdf
https://www.kelafas.gr/themata.html?filename=2006/eniaio/glossa_06.pdf
Καλό διάβασμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Εγώ έδωσα πανελλαδικές το 1995. Είχα επιλέξει 3η δέσμη κι έδωσα έκθεση, ιστορία, λατινικά και αρχαία ελληνικά. Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν τα αρχαία ελληνικά. Είχε πέσει Ισοκράτης (περί Ειρήνης), που είναι ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Μου άρεσαν -επίσης- πολύ και τα λατινικά. Και η ιστορία μου άρεσε, αλλά για να τη μάθω τέλεια διάβαζα τρεις ώρες την ημέρα (μόνο ιστορία + έξι ώρες όλα τα υπόλοιπα, τρελό διάβασμα ). Η έκθεση, ένα τόσο ωραίο μάθημα, διδασκόταν δυστυχώς πολύ "στεγνά". Για να περάσουμε, γράψαμε τυποποιημένες και κομφορμιστικές ιδέες, προκαθορισμένες άνωθεν. Δεν υπήρχε περιθώριο προσωπικής εκφρασης. Η παπαγαλία ήταν το αγκάθι των πανελλαδικών, γιατί δέσμευε τη σκέψη και εγκλώβιζε την κριτική ικανότητα. Περνώντας στο πανεπιστήμιο, λοιπόν, χρεάστηκε ένα εξάμηνο, για να προσαρμοστώ στον νέο τρόπο μελέτης (όπου χρειαζόταν να διαβάζουμε πιο κριτικά κι όχι μόνο αποστηθίζοντας την ύλη).
Υ/Γ Όσα προανέφερε ο harislm με βρίσκουν σύμφωνη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[spinalgr1990]

παιδιά, τι φάση οι Πανελλήνιες που έδιναν εξετάσεις κάποτε και στην Β Λυκείου όπως αναφέρουν οι Gramers ?

 

[fockos]

παιδιά, τι φάση οι Πανελλήνιες που έδιναν εξετάσεις κάποτε και στην Β Λυκείου όπως αναφέρουν οι Gramers ?

μετά τις ΔΕΣΜΕΣ μας είχαν βάλει πανελλήνιες και β Λυκείου και Γ Λυκείου. Το μειονεκτήμα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι δε μπορούσες να προετοιμαστείς τα προηγούμενα χρόνια για τις εξετασεις Γ Λυκείου το πλεονέκτημα είναι ότι διάβαζες σοβαρά παραπάνω μαθήματα.

Οι gramers μεν δώσανε με αυτό το σύστημα αλλά δεν ασχολήθηκαν σοβαρά με τις πανελλήνιες....

 

[Nik13]

Εγώ προσωπικά αυτό κρατάω. Όταν έχεις σάπια θεμέλια κι ένα σπίτι μπουρδέλο τι θα καταφέρεις αν αλλάζεις συνεχώς τη σκεπή;

Εγώ προσωπικά αυτό κρατάω. Όταν έχεις σάπια θεμέλια κι ένα σπίτι μπουρδέλο τι θα καταφέρεις αν αλλάζεις συνεχώς τη σκεπή;

Οι δέσμες ήταν το καλύτερο σύστημα που έχει υπάρξει ποτέ, hands down.

Το σύστημα των δεσμών ήταν το πιο δύσκολο σύστημα που πέρασε ποτέ..οι εξετάσεις των δεσμών ήταν οι πιο δυσκολες εξετάσεις σε όλο το κόσμο..Θα μιλήσω ως τέταρτο δεσμητης έδωσα δύο φορές πέρναγα σε ένα ΤΕΙ το οποίο δεν είχα δηλώσει κ δεν με ενδιέφερε..τα θέματα ήταν εξαιρετικης δυσκολίας πολύ πονηρά κ μεγάλα σε έκταση..οι τρεις ώρες δεν φτάνανε επίσης το να κρατήσεις ένα μάθημα με καλό βαθμό πάνω από 15 ήταν όνειρο..Στο βασικό μάθημα μαθηματικά με συντελεστή 1.15 βάζανε πολύ δύσκολα θέματα εκτός ύλης.. την πρώτη φορά είχα γράψει 4 κ την δεύτερη 11.5 άλλο που περίμενα 13.5..η ιστορία κ η πολιτική οικονομία ήταν εξίσου δύσκολη κ την θέλανε παπαγαλια σου κόβανε ακόμη κ από το κόμμα..η έκθεση ήταν δοκίμιο το οποίο ούτε οι ίδιοι δεν ξέρανε να το αναλύσουν..Όσον αφορά στη βαθμολογία αλλού για αλλού..διορθωνανε λες κ τους είχες σκοτώσει τη μάνα.. Κόβανε μόρια με το παραμικρό λάθος ακόμη κ ένα καί νά άλλαζες σου κόβανε μόρια..Στο σύστημα των δεσμών δεν χοραγανε οι μέτριοι μαθητές ήταν ένα σύστημα για εξαιρετικούς μαθητές άριστους.. πολύς κόσμος έμεινε εκτός σε σχέση με το καινούργιο σύστημα που μπαίνει η σαρα κ η μαρα με πολύ πιο εύκολα θέματα..Θα αναφέρω ένα φίλο μου που μαθηματικά περίμενε ότι είχε γράψει 10 κ του βάλανε 4 και δεν πέρασε πουθενά..άσχετα εάν στα υπόλοιπα είχε γράψει καλά..το ποσοστό επιτυχίας ήταν 1 στους 4. Το 60% σε όλα τα μαθήματα έγραφε κάτω από τη βάση κ στα μαθηματικά άγγιζε το 80% το χαμηλότερο ΤΕΙ ήταν στο 12,1 που ήταν άπιαστο όνειρο..σε σχέση με τώρα που μπαίνεις κ με 5 ..Αυτά έχω να πω

 

[Nik13]

 

[Dias]

Έχω βαρεθεί όπου και αν βρεθώ και με άτομα κάθε ηλικίας, να ακούω ότι <<"το σύστημα με το οποίο έδωσα ΕΓΩ εξετάσεις ήταν το χειρότερο και τη χρονιά ΜΟΥ έπεσαν τα πιο απαίσια θέματα">>. Έλεος αδέλφια. Όλα τα συστήματα έχουν και τα θετικά τους και τα αρνητικά τους. Και μην ξεχνάτε: Πρόκειται για διαγωνισμό.

​

 

[Nik13]

Την αλήθεια λέμε

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Απριλίου 2021

Την αλήθεια λέμε

Το μόνο θετικό στις δέσμες είναι ότι κράταγες μάθημα αλλά κ αυτό δεν ήταν σίγουρο γιατί την επόμενη χρονιά μπορεί να βάζανε πιο δύσκολα κ να την έτρωγες πάλι.. αυτός δεν ήταν διαγωνισμός ήταν χαντακομα καλά κάνανε και άλλαξαν το σύστημα για να μπορείς να σπουδάσεις και να μην τρέχεις εξωτερικό

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Απριλίου 2021

Την αλήθεια λέμε

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Απριλίου 2021

Το μόνο θετικό στις δέσμες ήταν ότι κράταγες μάθημα αλλά κ αυτό δεν ήταν σίγουρο γιατί την επόμενη χρονιά μπορεί να βάζανε πιο δύσκολα κ να την έτρωγες πάλι.. αυτός δεν ήταν διαγωνισμός ήταν χαντακομα καλά κάνανε και άλλαξαν το σύστημα για να μπορείς να σπουδάσεις και να μην τρέχεις εξωτερικό

 

[eukleidhs1821]

Συνοπτική αναφορά του συστήματος και της φιλοσοφίας των Δεσμών, το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ/ΑΤΕΙ μέχρι και το έτος 1999-2000, μιας και κάποιοι έχουν αναρωτηθεί…
1η Δέσμη [Πολυτεχνείο, ΦυσικοΜαθηματικοΧημειοΓεωλογία, ΓεωπονοΔασολογικοΠεριβαλλοντολογικά, Πληροφορική/Επιστήμη Υπολογιστών και φυσικά του αντίστοιχου επιστημονικού πεδίου ΤΕΙ (τότε ονομάζονταν ΤΕΙ, όχι ΑΤΕΙ].
Εξεταζόμενα Μαθήματα: Έκθεση, Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία
Βασικό μάθημα (αυξημένης βαρύτητας με τα σημερινά «Πεδία»): Μαθηματικά. Εξαιρέσεις:
Φυσική: για το Φυσικό (φυσικά...)
Χημεία: Για τη Χημεία, τα Τμήματα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής, Ζωικής Παραγωγής, Γεωργικών Βιομηχανιών (σήμερα Επιστήμη & Τεχνολογία Τροφίμων), Δασολογία-Φυσικού Περιβάλλοντος και, Περιβάλλοντος (και τα αντίστοιχου επιστημονικού αντικειμένου ΤΕΙ).
2η Δέσμη [Ιατρική, Οδοντιατρική, Φαρμακευτική, Κτηνιατρική, Βιολογία, Νοσηλευτική (ΑΕΙ), Διαιτολογία (από το 1994) και φυσικά του αντίστοιχου επιστημονικού πεδίου ΤΕΙ].
Εξεταζόμενα Μαθήματα: Έκθεση, Φυσική, Χημεία, Βιολογία
Βασικό Μάθημα: Βιολογία. Εξαιρέσεις:
Φυσική: Ραδιολογίας-Ακτινολογίας ΤΕΙ
Χημεία: Φαρμακευτική (Χημεία)
3η Δέσμη [Νομική, Φιλολογία, Ιστορία-Αρχαιολογία, Φιλοσοφία, Θεολογία/Ποιμαντική, Ξενόγλωσσες Φιλολογίες και Αρχειονομία-Βιβλιοθηκονομία και Βιβλιοθηκονομία ΤΕΙ]
Εξεταζόμενα Μαθήματα: Έκθεση, Αρχαία, Ιστορία, Λατινικά
Βασικό Μάθημα: Αρχαία. Εξαιρέσεις:
Ιστορία: ΜΜΕ, Δημοσιογραφία, Ψυχολογία, Κοινωνιολογίες
4η Δέσμη [Οικονομικές Σχολές, Οργάνωση & Διοίκηση Επιχειρήσεων, Χρηματ/κής & Τραπεζικής Διοικητικής, Επιχειρησιακή Έρευνα & Εμπορία, Ναυτιλιακά, Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πολιτικές Επιστήμες, Δημόσιας Διοίκησης και φυσικά του αντίστοιχου επιστημονικού πεδίου ΤΕΙ...]
Εξεταζόμενα Μαθήματα: Έκθεση, Μαθηματικά, Ιστορία, Κοινωνιολογία (έως και 1993)–Πολιτική Οικονομία (από το 1994)
Βασικό Μάθημα: Μαθηματικά (καμία σχέση με αυτά της 1ης Δέσμης, λιγότερη ύλη και ευκολότερα θέματα).
Εξαιρέσεις: η Ιστορία σε ΜΜΕ, Δημοσιογραφία, Ψυχολογία, Κοινωνιολογίες

Οι σχολές Στατιστικής, Βιομηχανικής Διοίκησης & Τεχνολογίας (τότε Τεχνολογίας Συστημάτων & Παραγωγής), Εφηρμοσμένης Πληροφορικής (το τμήμα στο ΕΚΠΑ τώρα ονομάζεται Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών) ήταν κοινά στην 1η και 4η Δέσμη (κατά 95% ειγάγωγή από την 4η Δέσμη),
Η σχολή Βιολογίας ήταν στην 1η και 2η Δέσμη (κατά 99% εισαγωγή απο 2η Δέσμη, πιο εύκολα έγραφες καλά στη Βιολογία από ό,τι στα Μαθηματικά)
Οι σχολές Ψυχολογίας, Κοινωνιολογίας, ΜΜΕ ήταν στην 3η και 4η Δέσμη (50-50% περίπου εισαγωγή από την κάθε Δέσμη.
Στην «Κοινή Ομάδα» Σχολών (πρόσβαση εισαγωγής από όλες τις Δέσμες) ήταν από ΑΕΙ τα Παιδαγωγικά, Φυσικής Αγωγής, Μουσικών Σπουδών, Οικιακής Οικονομίας (αργότερα «βγήκε» από τη 2η Δέσμη), Θεάτρου (αργότερα ήταν μόνο στην 3η Δέσμη), Μεθοδολογίας Ιστορίας & θεωρίας Επιστήμης (αργότερα «βγήκε» από τη 2η Δέσμη) και από ΤΕΙ Κοινωνικής Εργασίας, Νοσηλευτικής, Βρεφονηπιοκομίας, Μαιευτικής και Επισκεπτών Υγείας ήταν εντάσσονταν (εισαγωγή κατά 45% από 2η Δέσμη, 45% από 3η Δέσμη, 10% από 4η Δέσμη).

Η έκθεση (ουσιαστικά δοκίμιο) ήταν μόνο η ανάπτυξη των ιδεών σε κάποιο θέμα και όχι παράλληλα η λύση/απάντηση γλωσσολογικών «ασκήσεων», όπως γίνεται πλέον (αυτός ο χαρακτήρας εξέτασης ήταν τότε μόνο στις ενδοσχολικές εξετάσεις).
Η 4η Δέσμη ήταν γνωστή και ως η «Δέσμη του Λαού», όσοι ενδιαφέρονταν μόνο για το απολυτήριο Λυκείου κατά 95% διάλεγαν τη 4η Δέσμη μιας και θεωρείτο ως η πιο εύκολη για αποφοίτηση.
Το διάστημα 1991-1999 ο κάθε υποψήφιος είχε δικαίωμα επιλογής μέχρι και 60 σχολές της Δέσμης που ήταν υποψήφιος. Μέχρι και το 1990 υπήρχε το δικαίωμα της επιλογής σχολών μέχρι το πολύ 2 ομάδων μιας Δέσμης (ήτοι, οι σχολές της κάθε Δέσμης ήταν διαχωρισμένες σε Ομάδες).
Μέχρι και και το 1990 μέσα έπρεπε στο εκάστοτε «βασικό μάθημα» να είχες «πιάσει» τουλάχιστον τη βάση για να εισαχθείς στη σχολή, άσχετα αν στο σύνολο μορίων την «έπιανες» ή όχι.
Η κατάθεση του Μηχανογραφικού Δελτίου πραγματοποιούταν το Φεβρουάριο, άρα μερικούς μήνες πριν τις Πανελλήνιες Εξετάσεις.

Περαιτέρω, γενικότερες παρατηρήσεις επί του συστήματος των Δεσμών:
- Οι διαγωνιζόμενοι, όπως προαναφέρθηκε, ήταν «χωρισμένοι» σε δέσμες. Οι τελειόφοιτοι δεν διαγωνίζονταν (λανθασμένα χρησιμοποιείται τόσα χρόνια ο όρος εξετάσεις. Πρόκεται για διαγωνισμό!) μόνο μεταξύ τους, αλλά είχαν να αντιμετωπίσουν και τους απόφοιτους και μάλιστα η πλειοψηφία εξʼ αυτών είχε «κρατήσει» και μάθημα με ικανοποιητική (κατά την κρίση τού καθενός) βαθμολογία... Αυτό λάμβανα χώρα κατά κύριο λόγο, αφού υπήρχαν και ορισμένα τμήματα που ήταν κοινά για δύο δέσμες ή η «κοινή» ομάδα σχολών και για τις 4 δέσμες.
- Η εισαγωγή σε οποιοδήποτε ΑΕΙ/ΤΕΙ ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι σήμερα, υπό το πρίσμα ότι η αναλογία υποψηφίων/σύνολο προσφερόμενων θέσεων ήταν μικρότερη. Σήμερα (μετά το 2000) διατίθονται περίπου 75.000 (κατά μέσο όρο σε κάθε χρονιά) σε 85.000 υποψηφίους (άρα σχεδόν όλοι που τελείωσαν το λύκειο εισάγονται σε κάποια σχολή), εκτός απο την τελευταία τριετία που θεσπίστηκε σωστότατα η «βάση εισαγωγής» (ΓΒΠ 10 ή 10.000 μόρια) και οι υποψήφιοι «αυτομάτως μειώθηκαν» κάπου στους 55.000... Με το σύστημα των δεσμών έως και το 1997-1998 οι προσφερόμενες θέσεις ήταν συνολικά 40.000-45.000 και οι υποψήφιοι φυσικά κάπου 85.000. Για να μην σας μπλέξω με τα νούμερα, η αναλογία επιτυχίας ανά Δέσμη (εννοώ εδώ την εισαγωγή οπουδήποτε, όχι στη σχολή που επιθυμούσε ο καθένας) κατά μέσο όσο ήταν στην 1η Δέσμη 1 στους 2,5 υποψηφίους, στη 2η δέσμη 1 στους 4, στην 3η δέσμη 1 στους 3 και στην 4η Δέσμη 1 στους 5 (κάπως πλασματική αυτή η αναλογία, διότι στη «Δέσμη του λαού» υπήρχαν αρκετοί που απλά ήθελαν το Απολυτήριο Γενικού Λυκείου).
- Ο αριθμός των επιλογών/σχολών ήταν πολύ μικρότερος από ό,τι είναι σήμερα (η πολιτική «κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε χωριό και αΤΕΙ» άρχισε μετά το 1998-1999. Την πενταετία 1999-2003 τα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ ξεπήδησαν σαν μανιτάρια σε όλη την Ελληνική επικράτεια, λόγω της χρηματοδότησης μέσω των ΕΠΕΑΕΚ). Επομένως η «πρώτες επιλογές» ήταν, αναμενόμενα, λιγότερε. Αν σήμερα στα άρθρα των εφημερίδων διαβάζουμε «μόνο το 10% εισάγεται στη σχολή της επιθυμίας του», φανταστείτε το ποσοστό πριν από 10 χρόνια, ιδιαίτερα μάλιστα όταν έδινες για πρώτη φορά Πανελλήνιες.
- Για να «γράψεις» σε ένα μάθημα 15 έπρεπε να είχες προετοιμαστεί αρκετά καλά. Σκέψεις «είμαι για θετικές επιστήμες, δεν μπορώ την παπαγαλία» ή «δεν είμαι διαβαστερός τύπος για αυτό πήγα Τεχνολογική Κατεύθυνση» δεν ίσχυαν στην 1η και 2η Δέσμη. Τα βιβλία Φυσικής και Χημείας εκτός από τα πολλά Κεφάλαια και τα πολλά είδη ασκήσεων που έπρεπε να λύσεις είχε και... κάργα θεωρεία! (στη Φυσική ήταν πάνω απο 200 σελίδες η ύλη και κάπου 150 σελίδες για τη Χημεία. Επιπλέον, στα Μαθηματικά έπρεπε να μάθεις «παπαγαλία» την απόδειξη αρκετών των θεωρημάτων και ορισμών (μάλιστα για να καλύψεις μόλις 2.5 μονάδες)...
- Τα θέματα σχεδόν κάθε μαθήματος στις Δέσμες ήταν αρκετές φορές εκτός του «κλίματος» και «φιλοσοφίας» των σχολικών βιβλίων. Μέσα στην τάξη του σχολείου, ακόμα και οι Καθηγητές ενδιαφέρονταν για σωστό μάθημα, δεν προλάβαινες να μελετήσεις το κάθε κεφάλαιο όπως έπρεπε, φυσικά λόγω του μεγάλου αριθμού των Κεφαλαίων. Αναγκαστικά (σχεδόν) έπρεπε να έχεις βοηθήματα και να πας σε Φροντιστήριο, ειδικά σε Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Βιολογία. Για αυτό και «ιστορικά» έγινε σιγά-σιγά απαραίτητο το Φροντιστήριο.
- Οι υποψήφιοι που ενδιαφέρονταν για την εισαγωγή τους ιδιαίτερα σε κάποιο ΑΕΙ, είθισται να «κρατούσαν» για την επόμενη χρονιά (max 2 έτη μεταφοράς), συνήθως, βαθμολογίες ως εξής:
§ 1η Δέσμη: Έκθεση >12, Μαθηματικά >10, Φυσική >14, Χημεία >15
§ 2η Δέσμη: Έκθεση >14,5, Φυσική >17, Χημεία >18, Βιολογία >18
§ 3η Δέσμη: Έκθεση >15, Αρχαία >15, Ιστορία >17, Λατινικά >18,5!
§ 4η Δέσμη: Έκθεση >13, Μαθηματικά >12, Ιστορία >16, Κοινωνιολογία/Πολιτική Οικονομία >16
Βέβαια ο συνδυασμός (όλων) αυτών των βαθμολογιών αρκετές φορές δεν ήταν αρκετός για την εισαγωγή έστω σε οποιοδήποτε ΑΕΙ...
Η βαθμολογία σε κάθε μάθημα ήταν το άθροισμα δύο βαθμολογητών. Το άριστα από κάθε βααθμολογητή ήταν οι 80 μονάδες (20 μονάδες σε κάθε θέμα, σύνολο 4) και έτσι το άριστα στο κάθε μάθημα ήταν το 160 (80x2 βαθμολογητές). Το «βασικό» μάθημα πολλαπλασιαζόταν με το συντελεστή 1,15 και τα υπόλοιπα 3 με το συντελεστή 0,95. Τα τέσσερα αυτά γινόμενα αθροίζονταν, πολλαπλασιάζονταν με το δέκα και είχες τα μόριά σου (6400 το άριστα, 3200 η βάση). Στις Στρατιωτικές σχολές και Πανεπιστήμιο Κύπρου (μπήκε στις Πανελλήνιες το 1993 για πρώτη φορά) έπρεπε να είχες τουλάχιστον 3200 μόρια. Η Αστονομική Ακαδημία πρωτομπήκε στις Πανελλήνιες το 1995...

Αυτά! Ελπίζω να μη σας κούρασα με αυτή τη μακροσκελή δημοσίευση και να σας προσέφερα μια ιδέα του προηγούμενου συστήματος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Επίσης, βρήκα στον Η/Υ μου αρχείο με τις βάσεις των ετών 1992 και 1993 (εποχή που είχα δώσει εγώ Πανελλήνιες, το 1993). Οι περισσότεροι από εσάς θα διαπιστώσετε πόσες λίγες σχολές υπήρχαν τότε σε σχέση με το σήμερα, αρκετές σχολές έχουν μετονομαστεί και φυσικά μέσω των βάσεων μπορεί κάποιος να αντιληφθεί τις επιθυμίες των τότε «παιδιών» που σήμερα είναι +-30 ετών (μιλάμε για τρελλές ανατροπές σε πολλά επιστημονικά αντικείμενα με τα σημερινά δεδομένα).
Α, όσον αφορά τους ΗΜΜΥ (έχω αντιληφθεί αρκετές «μάχες» στο forum) δεν ήταν το 1992 η σχολή με την υψηλότερη βάσης στην 1η Δέσμη (εκτός των σχολών που ανήκαν και σε άλλες Δέσμες), αλλά η Μηχανικός Η/Υ & Πληροφορικής Πάτρας.

μου κανει τρομερη εντυπωση οτι η σχολη ceud ηταν πανω απο ηλεκτρολογους κτλπ.το κοιταξα 50 φορες κι ομως ηταν ετσι.επισης η φιλολογια ηταν πανω απο νομικη κατι βεβαια που το ειχα ξανακουσει οποτε δεν μου κανε τοσο εντυπωση.τα μαθηματικα απο τοτε ηταν υποβαθμισμενα δυστυχως.ενω η φιλολογια κραταγε τοτε το μαθηματικο και το φυσικο κατω απο ολες τις σχολες μηχανικων πραγμα βεβαια που ισως να οφειλοταν και στα ψυχολογικα οτι μισουνε τα μαθηματικα κτλπ.στις ιατρικες ο κακος χαμος απο τοτε εν ετει 1993 να πιασουν ιατρικη απιστευτα υψηλες οι βασεις και τοτε.που σημαινει οτι το σκεπτικο του φοκου περι κυρους οσο και αν τον κοροιδευουμε θα ισχυει μια ζωη.οι ηλεκτρολογοι κτλπ ειναι σχολες της μοδας,η ιατρικη ειναι σχολη που θα χει μια ζωη υψηλες βασεις

 

[Dias]

Ας δούμε μερικές διαφορές του συστήματος των δεσμών με το σημερινό:

1) Η ύλη (τουλάχιστον στα θετικά μαθήματα) ήταν πολλαπλάσια της σημερινής (για παράδειγμα στη Φυσική ήταν 300 σελίδες ενώ σήμερα είναι κάπου 65).Αυτό σημαίνει ότι τότε υπήρχαν SOS και τα θέματα ήταν πιο εύκολα, καθώς δεν "σκάβανε" για να βρουν τι θα βάλουν. Όσο λιγότερη είναι η ύλη, τόσο σφίγγουν τα θέματα. Το καλό με τη μεγάλη ύλη ήταν ότι έμπαιναν στα ΑΕΙ χωρίς να έχουν μεσάνυχτα από βασικά θέματα (π.χ. στη Φυσική τα Κύματα, στα Μαθηματικά τους Μιγαδικούς αριθμούς).

2) Τότε τα θέματα (στη Φυσική) ήταν: 2 καθαρή θεωρία από το βιβλίο και 2 προβλήματα. Δεν είχαν ερωτήσεις κρίσης ούτε Σ-Λ και πολλαπλής επιλογής. Κακώς δεν ζητούσαν κρίση (κάπου στο τέλος κάτι ζήτησαν), αλλά ορθώς ζητούσαν και καθαρή θεωρία. Με το τωρινό οι υποψήφιοι δεν μπορούν να δώσουν έναν ορισμό ή να διατυπώσουν ένα νόμο. Παρόμοια ίσχυαν για τη Χημεία και τα Μαθηματικά. Τα προβλήματα δεν ήταν τόσο παρανοϊκοί συνδυασμοί σαν τα σημερινά. Ένας σημερινός υποψήφιος θα λύσει αρκετά εύκολα τα τότε προβλήματα (όσα είναι σε κοινή ύλη).

3) Οι κανόνες της βαθμολόγησης ήταν πολύ πιο αυστηροί. Το "άριστα" φαινόταν με το κιάλι. Οι οδηγίες προς τους βαθμολογητές ήταν πολύ λεπτομερείς. Ήθελαν υποχρεωτικά (σωστά, καλλιτεχνικά και πλήρη) σχήματα, σωστές διατυπώσεις, αναλυτικές εξηγήσεις και δεν κάναν δεκτές τις "περίπου" λύσεις. Στα θέματα της θεωρίας ήθελαν πλήρεις απαντήσεις με βάση το σχολικό βιβλίο. Λέγεται ότι μετρούσαν και την εμφάνιση του γραπτού. Έτσι οι βαθμολογίες ήταν μικρότερες από τις σημερινές.

4) Τότε οι θέσεις ήταν πολύ λιγότερες από σήμερα. Μετά από το 2000 ιδρύθηκαν πολλές νέες σχολές παντού (ΑΕΙ και ΤΕΙ). Έτσι οι θέσεις πολλαπλασιάστηκαν και (σχεδόν) όλοι κάπου έμπαιναν. Βέβαια κάποιες νέες σχολές (π.χ. Ορυχείων Κοζάνης) ήταν φαντάσματα και έγιναν με σκοπό την ανάπτυξη της επαρχίας.

5) Το πιο μελανό σημείο των δεσμών ήταν το ότι μπορούσε κάποιος να κρατήσει μαθήματα και να δώσει την επόμενη χρονιά μόνο τα υπόλοιπα. Έτσι είχε καταντήσει σε σχολές υψηλής ζήτησης (π.χ. Ιατρική), μόνο το 20% των επιτυχόντων ήταν μαθητές και το 80% απόφοιτοι. Πολλοί που έμπαιναν σε κάποια σχολή, έδιναν ξανά την έκθεση με σκοπό να πετύχουν κάτι καλύτερο. Προφανώς ήταν απαράδεκτο να συγκρίνονται υποψήφιοι που διαγωνίστηκαν σε διαφορετικά θέματα.

6) Παρά τις διαφορές των δύο συστημάτων και τα δυο είναι ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ, άρα δεν σημαίνει τίποτα το εύκολα ή δύσκολα. Θεωρώ νηπιακό τον ισχυρισμό <<εγώ με το τάδε σύστημα θα έμπαινα>> και αστείο πολλοί να ισχυρίζονται ότι οι δικές τους εξετάσεις ήταν οι δυσκολότερες των αιώνων.

 

[Nik13]

Οκ το κάθε σύστημα έχει την δυσκολία του.. ούτε υποβαθμίζουμε οι επιτυχόντες των δεσμών το τωρινό συστημα απλά τότε ήταν πιο δύσκολο!! Πώς να το κάνουμε δηλαδή άλλο είναι να μπαίνει 1 στους 2 και άλλο 1 στους 4 υπάρχει διαφορά..

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Απριλίου 2021

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Απριλίου 2021

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Απριλίου 2021

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Απριλίου 2021

Επίσης φαίνεται και από το ποσοστό των άριστων γραπτών ότι είναι ελάχιστος.. δείτε το 2000 τι ποσοστό υπήρχε στη 4 δέσμη άριστων γραπτών..σαν την μύγα μεσα στο γάλα ήταν..

 

[jims]

Πληροφοριακά να αναφέρω μόνο ότι είχε προηγηθεί και ένα σύστημα πριν από τις δέσμες που ήταν ακόμα πιο σκληρό, αυτό της δεκαετίας του 70. Οι υποψήφιοι του κλασικού (έτσι λέγονταν οι υποψήφιοι που επέλεγαν θεωρητική κατεύθυνση ή πιο σωστά την ομάδα προσανατολισμού των ανθρωπιστικών σπουδών) δίνανε άγνωστο (γνωστό δεν είχαν) με ορθογραφία στα αρχαία, ιστορία απροσδιόριστης ύλης (δλδ δεν έλεγε από το τάδε βιβλίο θα διαβάσεις τις τάδε σελίδες και τα τάδε κεφάλαια αλλά η ύλη ήταν γενικώς και αορίστως προσδιορισμένη: αρχαία-ρωμαϊκή, βυζαντινή-μεσαιωνική, νεότερη). Στα λατινικά η ύλη δεν περιοριζόταν σε 25 κείμενα αλλά δίνανε τρία ολόκληρα έργα του Ιουλίου Καίσαρα. Το καθένα από αυτά θα πρέπει να ήταν καμιά τρακοσαριά σελίδες. Από την εποχή των δεσμών και μετά άρχισε να καλλιεργείται η λογική της πιο περιορισμένης ύλης. Να σημειώσω βεβαίως ότι ακόμα πιο σκληρό ήταν το σύστημα που υπήρχε πριν την θεσμοθέτηση των πανελλαδικών εξετάσεων. Το σύστημα αυτό ίσχυσε μέχρι και το 1962 και ήταν στα αλήθεια εξαιρετικά απαιτητικό καθώς έπρεπε να δώσεις εξετάσεις στις έδρες των πανεπιστημίων σε μαθήματα και ύλη που η κάθε σχολή όριζε.

Να μην ξεχάσω βέβαια να πω ότι ήταν σύνηθες να τους βάζουν στην έκθεση ένα αρχαία ρητό (π.χ. τα αγαθά κόποις-όχι copies-κτώνται) που έπρεπε να αναπτύξουν.

 

[Dias]

Κάποτε έγραψα...

Σύστημα Εξετάσεων πριν τις Δέσμες (ως το 1980)

1) Οι πανελλήνιες εξετάσεις γίνονταν στις αρχές Σεπτεμβρίου. Δηλαδή οι μαθητές τελείωναν το λύκειο (ή μάλλον την ΣΤ γυμνασίου) τον Ιούνιο, έπαιρναν το απολυτήριο (όσοι το έπαιρναν, γιατί τότε δεν ήταν τόσο εύκολο όπως τώρα) και είχαν το καλοκαίρι για να διαβάσουν (και να ψηθούν, καθώς τότε δεν υπήρχαν air condition).

2) Η ύλη των εξετάσεων για κάθε μάθημα ήταν σχεδόν απεριόριστη. Ήταν όλη η “διδακτέα” ύλη και των 6 τάξεων του γυμνασίου και του λυκείου. Από τα αρχαία (που τα θυμήθηκα?) μάθαμε ότι “διδακτέα” σημαίνει αυτή που πρέπει να διδαχθεί, δηλαδή όλα τα βιβλία (!). Έτσι αν ένα βιβλίο είχε π.χ. 300 σελίδες, στην ύλη ήταν μέσα και οι 300, άσχετα αν στο σχολείο διδάχτηκαν 120, 200 ή 250. Η ύλη λοιπόν σε κάθε μάθημα ήταν ατελείωτη. Για παράδειγμα η ύλη μόνον της ιστορίας μπορεί και να ξεπερνούσε τις 1500 σελίδες (!!!).

3) Τα πεδία που έχουμε εμείς, τότε τα έλεγαν κύκλους. Κάθε κύκλος είχε το δικό του πακέτο μαθημάτων και το δικό του βαθμό δυσκολίας θεμάτων. Κάθε υποψήφιος μπορούσε να δώσει εξετάσεις μόνον σε έναν κύκλο. Οι κύκλοι ήταν:
α. ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΟΣ (Άλγεβρα – Γεωμετρία – Τριγωνομετρία – Φυσική – Χημεία – Έκθεση)
β. ΦΥΣΙΚΟΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ (τα ίδια μαθήματα με τον α)
γ. ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ (Φυσική – Χημεία – Βιολογία – Ανθρωπολογία – Έκθεση)
δ. ΝΟΜΙΚΟΣ (Έκθεση – Αρχαία – Λατινικά – Ιστορία)
ε. ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ (τα ίδια με τον δ)
ζ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ (Μαθηματικά – Ιστορία – Έκθεση – Χημεία!!!!)
η. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΣ (Μαθηματικά – Αρχαία – Φυσική – Χημεία – Ιστορία – Έκθεση)
θ. ΤΕΧΝΙΚΟΣ (Μαθηματικά – Φυσική – Χημεία – Έκθεση) = περίπου σημερινά ΤΕΙ

4) Στα μόρια προσθέτανε και το βαθμό του απολυτηρίου σαν να ήταν ένα ακόμα μάθημα. Δεν υπήρχε κανένα κράτημα βαθμών και όποιος ήθελε να ξαναδώσει έδινε όλα τα μαθήματα ξανά. Από την Α λυκείου (τότε την έλεγαν Δ γυμνασίου) οι μαθητές διάλεγαν Πρακτικό ή Κλασικό (αντίστοιχα με Θετικοτεχνολογική και Θεωρητική κατεύθυνση δική μας). Όμως καθένας μπορούσε να δώσει σε όποιο κύκλο ήθελε άσχετα αν είχε τελειώσει πρακτικό ή κλασικό. Οι στρατιωτικές σχολές είχαν δικές τους ανεξάρτητες εξετάσεις (δεν υπήρχαν αστυνομικές σχολές, τότε με απολυτήριο δημοτικού γινόσουν αστυφύλακας). Τότε το γυμνάσιο-λύκειο είχε πολύ πιο αυστηρούς κανόνες και για να περάσεις την τάξη έπρεπε να είχες 10 σε όλα τα μαθήματα. Με ένα μάθημα κάτω από τη βάση έμενες ανεξεταστέος (και δεν έδινες πανελλήνιες) και με δύο έμενες στην ίδια τάξη. Μάλιστα το μισό κάτω από τη βάση χανόταν (το 9,5 γινόταν 9). Λίγοι πήγαιναν φροντιστήριο στη Β λυκείου (Ε γυμνασίου). Όλοι πήγαιναν το καλοκαίρι Β προς Γ λυκείου, στη διάρκεια της Γ λυκείου και το άλλο καλοκαίρι που τέλειωναν την ΣΤ γυμνασίου μέχρι τις εξετάσεις (δηλαδή έχαναν 2 καλοκαίρια!!). Το μηχανογραφικό συμπληρωνόταν τον Ιούνιο, δηλαδή 2 μήνες πριν τις εξετάσεις.

Υ.Γ.1. Τα παραπάνω είναι από μια εργασία που κάναμε πέρυσι στο σχολείο για τα εκπαιδευτικά συστήματα.
Υ.Γ.2. Ίσως κάπου υπάρχουν μικρές ανακρίβειες γιατί και σε εκείνο το σύστημα από χρονιά σε χρονιά γίνονταν μικρές αλλαγές.
Υ.Γ.3. Αν υπάρχει ενδιαφέρον έχω και άλλα σχετικά στοιχεία.
Υ.Γ.4. Νομίζω ότι δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε το σύστημα αυτό με το σημερινό.

 

[eukleidhs1821]

Κάποτε έγραψα...

Σύστημα Εξετάσεων πριν τις Δέσμες (ως το 1980)

1) Οι πανελλήνιες εξετάσεις γίνονταν στις αρχές Σεπτεμβρίου. Δηλαδή οι μαθητές τελείωναν το λύκειο (ή μάλλον την ΣΤ γυμνασίου) τον Ιούνιο, έπαιρναν το απολυτήριο (όσοι το έπαιρναν, γιατί τότε δεν ήταν τόσο εύκολο όπως τώρα) και είχαν το καλοκαίρι για να διαβάσουν (και να ψηθούν, καθώς τότε δεν υπήρχαν air condition).

2) Η ύλη των εξετάσεων για κάθε μάθημα ήταν σχεδόν απεριόριστη. Ήταν όλη η “διδακτέα” ύλη και των 6 τάξεων του γυμνασίου και του λυκείου. Από τα αρχαία (που τα θυμήθηκα?) μάθαμε ότι “διδακτέα” σημαίνει αυτή που πρέπει να διδαχθεί, δηλαδή όλα τα βιβλία (!). Έτσι αν ένα βιβλίο είχε π.χ. 300 σελίδες, στην ύλη ήταν μέσα και οι 300, άσχετα αν στο σχολείο διδάχτηκαν 120, 200 ή 250. Η ύλη λοιπόν σε κάθε μάθημα ήταν ατελείωτη. Για παράδειγμα η ύλη μόνον της ιστορίας μπορεί και να ξεπερνούσε τις 1500 σελίδες (!!!).

3) Τα πεδία που έχουμε εμείς, τότε τα έλεγαν κύκλους. Κάθε κύκλος είχε το δικό του πακέτο μαθημάτων και το δικό του βαθμό δυσκολίας θεμάτων. Κάθε υποψήφιος μπορούσε να δώσει εξετάσεις μόνον σε έναν κύκλο. Οι κύκλοι ήταν:
α. ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΟΣ (Άλγεβρα – Γεωμετρία – Τριγωνομετρία – Φυσική – Χημεία – Έκθεση)
β. ΦΥΣΙΚΟΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ (τα ίδια μαθήματα με τον α)
γ. ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ (Φυσική – Χημεία – Βιολογία – Ανθρωπολογία – Έκθεση)
δ. ΝΟΜΙΚΟΣ (Έκθεση – Αρχαία – Λατινικά – Ιστορία)
ε. ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ (τα ίδια με τον δ)
ζ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ (Μαθηματικά – Ιστορία – Έκθεση – Χημεία!!!!)
η. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΣ (Μαθηματικά – Αρχαία – Φυσική – Χημεία – Ιστορία – Έκθεση)
θ. ΤΕΧΝΙΚΟΣ (Μαθηματικά – Φυσική – Χημεία – Έκθεση) = περίπου σημερινά ΤΕΙ

4) Στα μόρια προσθέτανε και το βαθμό του απολυτηρίου σαν να ήταν ένα ακόμα μάθημα. Δεν υπήρχε κανένα κράτημα βαθμών και όποιος ήθελε να ξαναδώσει έδινε όλα τα μαθήματα ξανά. Από την Α λυκείου (τότε την έλεγαν Δ γυμνασίου) οι μαθητές διάλεγαν Πρακτικό ή Κλασικό (αντίστοιχα με Θετικοτεχνολογική και Θεωρητική κατεύθυνση δική μας). Όμως καθένας μπορούσε να δώσει σε όποιο κύκλο ήθελε άσχετα αν είχε τελειώσει πρακτικό ή κλασικό. Οι στρατιωτικές σχολές είχαν δικές τους ανεξάρτητες εξετάσεις (δεν υπήρχαν αστυνομικές σχολές, τότε με απολυτήριο δημοτικού γινόσουν αστυφύλακας). Τότε το γυμνάσιο-λύκειο είχε πολύ πιο αυστηρούς κανόνες και για να περάσεις την τάξη έπρεπε να είχες 10 σε όλα τα μαθήματα. Με ένα μάθημα κάτω από τη βάση έμενες ανεξεταστέος (και δεν έδινες πανελλήνιες) και με δύο έμενες στην ίδια τάξη. Μάλιστα το μισό κάτω από τη βάση χανόταν (το 9,5 γινόταν 9). Λίγοι πήγαιναν φροντιστήριο στη Β λυκείου (Ε γυμνασίου). Όλοι πήγαιναν το καλοκαίρι Β προς Γ λυκείου, στη διάρκεια της Γ λυκείου και το άλλο καλοκαίρι που τέλειωναν την ΣΤ γυμνασίου μέχρι τις εξετάσεις (δηλαδή έχαναν 2 καλοκαίρια!!). Το μηχανογραφικό συμπληρωνόταν τον Ιούνιο, δηλαδή 2 μήνες πριν τις εξετάσεις.

Υ.Γ.1. Τα παραπάνω είναι από μια εργασία που κάναμε πέρυσι στο σχολείο για τα εκπαιδευτικά συστήματα.
Υ.Γ.2. Ίσως κάπου υπάρχουν μικρές ανακρίβειες γιατί και σε εκείνο το σύστημα από χρονιά σε χρονιά γίνονταν μικρές αλλαγές.
Υ.Γ.3. Αν υπάρχει ενδιαφέρον έχω και άλλα σχετικά στοιχεία.
Υ.Γ.4. Νομίζω ότι δεν έχει νόημα να συγκρίνουμε το σύστημα αυτό με το σημερινό.

δηλαδη αυτος που δινε για φυσικομαθηματικο κυκλο δεν μπορουσε να μπει πολυτεχνειο αν και ηταν κοινα μαθηματα??αδικο θεωρω.ναι οτι θες γραψε εχει ενδιαφερον να δουμε

 

[jims]

Aνοίγοντας το κεφάλαιο των εξετάσεων στην ελληνική εκπαίδευση εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι αποτελούν την «ψυχή» των αναρίθμητων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων και αντιμεταρρυθμίσεων του αιώνα που αφήσαμε πίσω μας.

Α) από 1837 μέχρι και το 1924 δεν υπήρχαν ουσιαστικοί περιορισμοί για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, καθώς οι εισαγωγικές εξετάσεις καθιερώθηκαν σταδιακά από το 1924 μέχρι το 1962.

Η θέσπιση τους έχει ιστορικό χαρακτήρα. Στη δεκαετία του 1920, το καθεστώς της εγγραφής στο Πανεπιστήμιο, με μόνο εφόδιο το απολυτήριο του τότε Γυμνασίου ανατρέπεται για πρώτη φορά και νομοθετούνται οι εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο και ο ορισμένος αριθμός εισακτέων, ο γνωστός «numerus clausus». Την περίοδο αυτή προκρίνεται να υπάρξει φραγμός «κατά του πληθωρισμού του πνευματικού προλεταριάτου» ανάμεσα στη μέση εκπαίδευση και στο Πανεπιστήμιο.

Β) από το 1962 έως το 1965 η εισαγωγή των φοιτητών γινόταν από τα ίδια τα ιδρύματα με εισιτήριες εξετάσεις που διενεργούσε το κάθε πανεπιστήμιο χωριστά.

πηγή: https://24grammata.com/η-ιστορία-των-εισαγωγικών-εξετάσεων-α/

μάλλον ο κειμενογράφος θέλει να πει μέχρι το 1962 και όχι από το 1962 γιατί είναι λάθος

 

[Nik13]

Όντως πιο παλιά ακόμη πιο δύσκολα.. απλά υπήρχε αξία στα πτυχία των ΑΕΙ κ ΤΕΙ.. λόγω μεγάλης δυσκολίας να περάσεις στις πανελλαδικές.. Τώρα όποιον κ να ρωτήσεις έχει κ ένα πτυχίο..

 

[jims]

δηλαδη αυτος που δινε για φυσικομαθηματικο κυκλο δεν μπορουσε να μπει πολυτεχνειο αν και ηταν κοινα μαθηματα??αδικο θεωρω.ναι οτι θες γραψε εχει ενδιαφερον να δουμε

Ακριβώς! Έπρεπε να αποφασίσεις αν θα πας φυσικομαθηματικό ή πολυτεχνείο. Έπρεπε να είχες ωριμότητα. Κάτι αντίστοιχο ίσχυε με τη φιλολογία και τη νομική. Αν και τα μαθήματα ήταν κοινά έπρεπε να προαποφασίσεις τι θα κάνεις.