
Καλησπέρα aurora,καλησπέρα σε όλους.
Επέλεξα τη φιλολογία από τη μεγάλη μου αγάπη προς τα αρχαία ελληνικά, την αρχαιοελληνική φιλοσοφία και στάση ζωής. Θα μπορούσα λοιπόν να καταπιαστώ με την έρευνα, την ερμηνεία, και την ανάλυση κειμένων, να κλειστώ στο γραφείο μου και να απολαμβάνω την ενασχόλησή μου με το αγαπημένο μου θέμα. Κάτι τέτοιο θα με απομόνωνε και θα με έριχνε στη μοναξιά που βιώνει ο πνευματικός άνθρωπος. Θα γινόμουν κοινωνικός αναχωρητής σαν τον φιλόσοφο της πλατωνικής πολιτείας και θα ζούσα ευτυχισμένη στα νησιά των Μακάρων. Πιο απλά, θα ήμουν στον κόσμο μου.
Εκείνο που περισσότερο με γοήτευε, ήταν η συνεχής επαφή με το πιο ζωντανό και πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας μας, τους νέους. Τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου που παλεύουν να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο, που απορούν, που θέλουν να μάθουν τα πάντα, που χαμογελούν και την ίδια στιγμή μπορεί να θυμώσουν, αν κάτι τα προσβάλλει και να το φωνάξουν σε όλους. Ήθελα να είμαι δίπλα τους παρατηρητής αλλά και βοηθός, εμψυχωτής, συμπαραστάτης και δάσκαλος.
Για να το κάνω σωστά ,έπρεπε να έχω εφόδια πνευματικά και ψυχικά. Η ενασχόληση και η μελέτη της φιλοσοφίας, της ποίησης, της ιστορίας μου έδωσαν τα όπλα που ήθελα για να μπορέσω να δείξω στους μαθητές μου την ουσία του κόσμου και των πραγμάτων και όχι το περιτύλιγμα της ζωής. Σκέφτηκα πως έτσι θα αγαπήσουν το σχολείο και τα μαθήματα γιατί θα καταλάβουν πως είναι το μέσο για να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Η γνώση είναι δύναμη.
Το έργο του καθηγητή είναι δύσκολο και δεν έχει παύση , ούτε καν ανάπαυση. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση όμως, έρχεται μέσα από την προσφορά και από την επίτευξη του δύσκολου στόχου, όχι από τα εύκολα. Ελπίζω να συμφωνείς.