Οι γονείς μου με πιέζουν να γίνω γιατρός

[_somebody_]

Γεια σας , είμαι μαθήτρια της Β' Λυκείου και σε ένα χρόνο θα δώσω πανελλήνιες στο 2ο πεδίο με στόχο το ΗΜΜΥ.
Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς μου είναι κάθετα αντίθετοι με την απόφαση μου αυτή.
Από μικρή ήμουν πολύ καλή μαθήτρια , ιδίως στα μαθηματικά , έχοντας σημειώσει πολλές επιτυχίες σε διαγωνισμούς .
Λόγω της "εξυπνάδας" μου αυτής, οι γονείς μου αποφάσισαν ότι οφείλω να γίνω γιατρός .
Το παρουσιάζουν σχεδόν ως μονόδρομο προς την επιτυχία , και λένε συνεχώς ότι αν περάσω σε οποιαδήποτε άλλη σχολή θα υποφέρω για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Ξέρουν ότι και μόνο η ιδέα του να γίνω γιατρός μου προκαλεί φρίκη.
Παρόλαυτα πιστεύουν πως δεν έχει καμία σημασία αν αγαπάς το επάγγελμα σου, αφού συμφώνα με αυτούς θα μάθεις να σου αρέσει όταν αρχίσεις να βγάζεις πολλά χρήματα.
Εχουν ακόμα αποφανθεί πως θα σπουδάσω στην Βουλγαρία αν δεν περάσω στην Ελλάδα.
Η κατάσταση είναι τόσο τραγική που η πορεία μου ως γιατρός είναι το μόνο θέμα που συζητιέται στο σπίτι μας.
Καταφέρνουν πάντα να γυρίζουν το οποιοδήποτε θέμα στην ιατρική, και επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάριο τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα εδώ και περίπου ένα μήνα .
Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο, αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.

 

[DumeNuke]

Υπάρχουν 3 επαγγέλματα που ποτέ δεν θα πεινάσουν:
Ο γιατρός, ο νεκροθάφτης και ο ιδιοκτήτης super market.
Θες να σπουδάσεις ΗΜΜΥ. Ωραία. Γιατί;

Οι σπουδές είναι ένα ωραίο πράγματα, όταν σκέφτεσαι να τις ξεκινήσεις, αλλά τελειώνουν γρήγορα. Και το βιοποριστικό είναι σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς σου. Ο άνθρωπος αρρωσταίνει και χρειάζεται γιατρούς. Τον ηλεκτρολόγο μηχανικό τι τον θέλει; Να του φτιάξει την μπρίζα;

Οι σχόλη βγάζει άτομα τα οποία μπορούν να απασχοληθούν ως στελέχη σε εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας (κλείνει και η ΔΕΗ το '23), τηλεπικοινωνίες (ΟΤΕ, Vodafone) και παραγωγής λογισμικού.
Με το 3ο γελάω, θυμάμαι τα παιδιά της σειράς μου που πήγαιναν με αυτά τα μυαλά ΗΜΜΥ και με κορόιδευαν που δεν το δήλωσα, τώρα κοιτάνε να φύγουν εξωτερικό, γιατί, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, δεν έχουν δουλειά στην Ελλάδα.
Εάν θεωρείς ότι θέλεις και μπορείς να βρεις δουλειά στον ΟΤΕ, πήγαινε ΗΜΜΥ. Αλλά, γενικά, οι σπουδές Πληροφορικής στην Ελλάδα είναι υπερεκτιμημένες.

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να καθήσεις και να κάνεις μια συζήτηση με τους γονείς σου. Υπάρχουν βιβλία επιλογής σχολής (μοιάζουν με τα σχολικά βοηθήματα σε διαστάσεις), που παρουσιάζουν τις σχολές και τις επαγγελματικές διεξόδους τους.
Δες τι σου αρέσει. Και μετά συζήτα με τους γονείς σου εάν όντως γίνεται. Γιατί έχω χαρακτηριστική περίπτωση που σπούδασε Μοριακή Βιολογία στην Αλεξανδρούπολη, γιατί το '14 ήτανε trendy ακόμα, νόμιζε θα φορέσει άσπρη ποδιά και θα δουλεύει με googles με ειδικά specs σε εργαστήρια, και τώρα τα Bershka και τα H&M, που την πληρώνεις ημι-απασχόληση και δεν της δηλώνουν υπερωρίες.

Η Ελληνική Τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι μια απότομη, γλιστερή στροφή. Εάν προνοήσεις, καταφέρνεις να την προσπεράσεις και να βγεις στο επάγγελμα. Εάν όχι, πέφτεις στον γκρεμό. Κοινώς, πετάς 5-6 χρόνια σπουδών στα σκουπίδια.

Για να είμαι ακριβής, μου αρέσει που ο καφετζής στο Mikel έχει βγάλει Τοπογράφος ΑΠΘ και μπορώ να τον πιάσω κουβέντα για τη δουλειά μου. Αλλά δεν θα ήθελα να έχω σπουδάσει μηχανικός για να φτιάχνω και να σερβίρω καφέδες, αυτό μπορώ να το κάνω και με 6μηνη πρακτική εκπαίδευση με ένα χιλιάρικο.

 

[NightOwl]

Είσαι μικρή το ξέρω, αλλά θα κάνεις ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΣ ΕΣΥ. Ξέρω πως είναι πάρα πολύ δύσκολο να πας κόντρα στους γονείς σου, αλλά πρέπει να σκεφτείς ότι το επάγγελμα που θα επιλέξεις θα το κάνεις πιθανότατα για την υπόλοιπη ζωή σου και θα το κάνεις ΕΣΥ ΟΧΙ ΑΥΤΟΙ. Θέλεις να περάσεις τα επόμενα χρόνια κάνοντας κάτι που σου προκαλεί φρίκη; Η Ιατρική έχει ιδιαιτερότητες, δεν μπορείς να υποστείς το φορτίο αυτό επειδή το θέλει κάποιος άλλος. Τρώει υπερβολικά πολύ χρόνο από την προσωπική σου ζωή, σου δημιουργεί τεράστιο άγχος, απίστευτη κούραση, τραγικά ωράρια, παίρνεις πολύ μεγάλες ευθύνες και πολλές φορές δεν ακούς ούτε ευχαριστώ. Δεν σου μιλάω για τα χρόνια της σχολής. Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που ακολουθούν. (στα λέω από προσωπική εμπειρία, αν δεν το αγαπάς απλά δεν το κάνεις καλά και δεν κάνεις καθόλου καλό στον εαυτό σου)
Είμαι της άποψης ότι καμία δουλειά δεν σου εξασφαλίζει το μέλλον, την επιτυχία ή την αποτυχία. Αν επιλέξεις αυτό που θες εσύ τότε και μόνο τότε θα είσαι ευτυχισμένη και θα βρεις το δρόμο σου. Θα παλέψεις να κάνεις αυτό που σε ενδιαφέρει.
Έχω δει πολλά κατεστραμμένα παιδία που μπήκαν στην Ιατρική γιατί ήταν άριστοι μαθητές και είχαν γονείς που τους πίεσαν. Είναι κρίμα.
Είναι το πρώτο μεγάλο εμπόδιο που πρέπει να υπερβείς, ένα καθοριστικό εμπόδιο. Αυτό του να εναντιωθείς στους γονείς σου, να θέσεις τα όριά σου. Είσαι υπεύθυνη των επιλογών σου. Να είσαι δυναμική και σίγουρη. Πρόκειται να πάρεις την πρώτη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής σου. Σου εύχομαι τα καλύτερα.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Μπορείς, για αρχή, να κάνεις μια κουβέντα με καθηγητές και καθηγήτριες που νιώθεις άνετα να τους μιλήσεις - από το σχολείο σου ή, ενδεχομένως, από το φροντιστήριό σου. Να τους πεις τι θες, να τους πεις πώς έχουν τα πράγματα και να τους ζητήσεις να σε συμβουλεύσουν - όχι όμως να μιλήσουν στους γονείς σου, καθώς αυτό θα δημιουργούσε απλώς μία άβολη κατάσταση.

Επίσης, να ρωτήσω, αν επιτρέπεται, έχεις θέσει ποτέ ακριβώς αυτό το ζήτημα στο τραπέζι; Εννοώ, να τους πιάσεις μια μέρα και να τους πεις «Κοιτάχτε να δείτε, θέλω να μιλήσουμε για εμένα σήμερα και το μέλλον μου» και ήρεμα κι όμορφα να τους εξηγήσεις τα θέλω σου και ότι, προφανώς εκτιμάς το τι έχουν κάνει για εσένα ως τώρα, αλλά η ζωή σου είναι δική σου και μόνο δική σου και ο ρόλος τους σε αυτήν είναι, σιγά-σιγά, παραινετικός. Μπορούν να σε συμβουλεύουν, όχι όμως να σε αναγκάσουν να κάνεις κάτι που δε θέλεις. Αυτά τα λέω χωρίς να ξέρω προφανώς την κατάσταση μέσα στο σπίτι σου, σε ένα πιο γενικό πλαίσιο.

 

[adonman]

Καλησπέρα, δυστυχώς ακόμα στην Ελλάδα έχουν απομείνει αρκετά στερεότυπα, που είναι λογικό να ασπάζονται άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Το πιο άσχημο είναι όταν όμως επιβάλλον αυτές τις απόψεις οι γονείς στα παιδιά τους. Η επιλογή επαγγέλματος είναι απόφαση ζωής και πολλές φορές ξεκινάει από το αν μια επιστήμη μας εκφράζει.

Το πιο βασικό κατ΄αρχας είναι να επιλέξεις την ευρύτερη κατηγορίας επαγγελμάτων που σε εκφράζει (πχ μηχανικοί). Εγώ προσωπικά είμαι της άποψης ότι ναι μεν κοιτάμε τις προοπτικές ενός επαγγέλματος, στον κλάδο όμως, ο οποίος ανταποκρίνεται σε αυτά που μπορούμε και είμαστε ικανοί να κάνουμε.

Για να σχολιάσω κάτι που λέχθηκε παραπάνω να πω: δε μπορούμε να συγκρίνουμε διαφορετικούς κλάδους μεταξύ τους, η υγεία είναι από τις βασικές προτεραιότητές μας, όμως οι πόλεις που ζούμε και τα αγαθά που διαθέτουμε είναι μηχανικής προέλευσης. Καμία επιστήμη δεν είναι άχρηστη.

Επίσης, το ό,τι Ιατρική έχει πολύ μεγάλο βαθμό ανεργίας θα έπρεπε να είναι γνωστό σε κάποιον που έχει μια στοιχειώδη επαφή με το τι γίνεται γύρων μας. Όπως όλα θα μου πεις. Το θέμα λοιπόν είναι να είμαστε ανταγωνιστικοί και ο μόνος τρόπος είναι να γουστάρουμε αυτό που κάνουμε.

Το ΗΜΜΥ είναι τοπ επάγγελμα θέλουμε δε θέλουμε. Και υπάρχουν δουλειές για αυτούς που αξίζουν και τους αρέσει να το κυνηγάνε.

 

[sofia!]

Οι γονείς σου μπορούν να αποφασίζουν για την δική τους ζωή. Για την δικη σου ζωη θα αποφασισεις εσυ. Η επιλογη επαγγέλματος είναι απόφαση ζωής και δεν γίνεται να την πάρεις με βάση τα στερεότυπα που έχουν οι γονείς σου.
Δεν οφείλεις να γίνεις γιατρός επειδή είσαι έξυπνη..οφείλεις να διαλέξεις ένα επάγγελμα που αγαπάς!

 

[Earendil]

Μην τους ακούς κοπέλα μου,και προφανώς μην ακούς τον DumeNuke. Η εργασιακή σου απασχόληση δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα.Αν μετα απο 6-8 χρόνια που βγεις στην αγορά εργασίας τα πράγματα είναι έτσι αμφιβαλλώ αν οι πτυχιούχοι φοιτήτες θα μένουν ελλάδα για να βγάζουν ενα χιλιαρικό τον μήνα.Ήδη πολλοί φεύγουν εξωτερικό μετά τις σπουδές τους άμα δεις τα στατιστικά στοίχεια.Στην ζωή σου χρείαζεται να βγαίνεις έξω απο το "comfort zone" σου.Προφάνως και θα βρεις δουλειά πιο ευκόλα γιατρός στην Ελλάδα απο ηλεκτρολογός μηχανικός ΣΗΜΕΡΑ,το τονίζω ΣΗΜΕΡΑ,αλλα πήγαινε Γαλλια,κινα,αμερική,ιαπωνια,γερμανια κτλ κτλ να δεις πως τους χρυσοπληρωνουν(ειδίκα στην Γαλλία όσον αφορά τον τομέα της αεροπορίας).Γενικά πάντως ,να έχεις στο νου σου πως τα λεφτά δεν φέρνουν ΠΑΝΤΑ την ευτυχία.Την εξασφαλίζουν σε ενα σημαντικό βαθμό ,αλλά σκέψου να εργάζεσαι σε μια δουλειά που μισείς κάθε μερα για τα επόμενα 40 χρόνια σου...


ΥΓ: Υπάρχει και η γνωστή ζήλια στην Ελλάδα καθώς ΗΜΜΥ για την βγάλεις πρέπει να σου κόβει και όχι να παπαγαλίζεις...

 

[Γατόπαρδος.]

Αυτό που θες θα κάνεις.Θες ΗΜΜΥ πηγαινε ΗΜΜΥ.Επαγγελματικές ευκαιρίες θα βρεις .

 

[DumeNuke]

Το ΗΜΜΥ είναι τοπ επάγγελμα θέλουμε δε θέλουμε. Και υπάρχουν δουλειές για αυτούς που αξίζουν και τους αρέσει να το κυνηγάνε.

Οι ΗΜΜΥ είναι top σχολή. Το επάγγελμα είναι εντελώς άλλο παιχνίδι.

@Earendil Εάν θυμάμαι καλά, έδινες πέρσι. Το οποίο σημαίνει ότι σε ρίχνω κάποια χρόνια. Έχω τελειώσει Πολιτικός Μηχανικός και έχω δουλέψει στο αντικείμενο. Το οποίο σημαίνει ότι εκφέρω άποψη έχοντας δει την κουβέντα "Οι γονείς και εγώ θέλουμε να σπουδάσουμε διαφορετικά πράγματα" περισσότερες φορές. Και, ΚΥΡΙΩΣ, έχω δει πώς εξελίχθηκαν αυτές. Για αυτό, όσο και να διαφωνείς με τα όσα σκέφτομαι και γράφω, σε παρακαλώ, κράτα τους χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου και μόνο.

@_somebody_ Η επιλογή σχολής θα είναι όντως η σημαντικότερη επιλογή που θα κληθείς να κάνεις. Πρόσεξε όμως πολύ ένα πράγμα: Όλοι όσοι θα σε σπρώξουν να κάνεις ό,τι νομίζεις εσύ, λέγοντας σου ότι είναι επιλογή ΣΟΥ και όχι τον γονιών σου, ΔΕΝ θα είναι σε 5 χρόνια εδώ να απολογηθούν για ότι (ενδεχομένως) σε κατεύθυναν σε λάθος επιλογή. Οι γονείς σου, πρώτα ο Θεός, σε 5 χρόνια θα είναι δίπλα σου, να τους ζητήσεις τα ρέστα. Αυτή είναι μια ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ παράμετρος για να σταθμίζεις τις απόψεις των άλλων: Τι έχουν να χάσουν εάν δεν επαληθευθεί αυτό που σου προτείνουν;
Για αυτό, σου επαναλαμβάνω, κάτσε να κάνεις συζήτηση μαζί τους. ΔΕΝ είμαι υπέρ του να σπουδάσεις αυτό που λέει η μαμά και ο μπαμπάς. Θεωρώ, όμως, ότι δεν έχεις αντιληφθεί τους λόγους για τους οποίους επιμένουν να σπουδάσεις Ιατρική και όχι ΗΜΜΥ.

Ο κολλητός μου από τη σχολή έφυγε να σπουδάσει Αγγλία, μεταπτυχιακό. Έχει βρει δουλειά. Ο προγραμματισμός του είναι στα 5 χρόνια να επιστρέψει στην Ελλάδα, στο παράρτημα της εταιρείας που δουλεύει. Η διέξοδος του εξωτερικού ΔΕΝ είναι τόσο ρόδινη όσο στην παρουσιάζουν. Ο κόσμος φεύγει, βρίσκει δουλειά, αλλά αυτό που προσπαθεί είναι να επιστρέψει πίσω. Δεν είναι καλύτερο εάν δεν χρειαστεί να φύγεις;

Συνοπτικά: Έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις. Είναι κάτι που το 80-85% των μαθητών ΔΕΝ το έχει. Από τη στιγμή που έχεις τη δυνατότητα να περάσεις σε δύο από τις υψηλότερες βαθμολογικά σχολές στην Ελλάδα, αφιέρωσε το χρόνο που χρειάζεται ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ. Και αυτό, συμπεριλαμβάνει, εκτός των άλλων, να κάνεις συζήτηση με τους γονείς σου.

 

[adonman]

Οι ΗΜΜΥ είναι top σχολή. Το επάγγελμα είναι εντελώς άλλο παιχνίδι.

@Earendil Εάν θυμάμαι καλά, έδινες πέρσι. Το οποίο σημαίνει ότι σε ρίχνω κάποια χρόνια. Έχω τελειώσει Πολιτικός Μηχανικός και έχω δουλέψει στο αντικείμενο. Το οποίο σημαίνει ότι εκφέρω άποψη έχοντας δει την κουβέντα "Οι γονείς και εγώ θέλουμε να σπουδάσουμε διαφορετικά πράγματα" περισσότερες φορές. Και, ΚΥΡΙΩΣ, έχω δει πώς εξελίχθηκαν αυτές. Για αυτό, όσο και να διαφωνείς με τα όσα σκέφτομαι και γράφω, σε παρακαλώ, κράτα τους χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου και μόνο.

@_somebody_ Η επιλογή σχολής θα είναι όντως η σημαντικότερη επιλογή που θα κληθείς να κάνεις. Πρόσεξε όμως πολύ ένα πράγμα: Όλοι όσοι θα σε σπρώξουν να κάνεις ό,τι νομίζεις εσύ, λέγοντας σου ότι είναι επιλογή ΣΟΥ και όχι τον γονιών σου, ΔΕΝ θα είναι σε 5 χρόνια εδώ να απολογηθούν για ότι (ενδεχομένως) σε κατεύθυναν σε λάθος επιλογή. Οι γονείς σου, πρώτα ο Θεός, σε 5 χρόνια θα είναι δίπλα σου, να τους ζητήσεις τα ρέστα. Αυτή είναι μια ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ παράμετρος για να σταθμίζεις τις απόψεις των άλλων: Τι έχουν να χάσουν εάν δεν επαληθευθεί αυτό που σου προτείνουν;
Για αυτό, σου επαναλαμβάνω, κάτσε να κάνεις συζήτηση μαζί τους. ΔΕΝ είμαι υπέρ του να σπουδάσεις αυτό που λέει η μαμά και ο μπαμπάς. Θεωρώ, όμως, ότι δεν έχεις αντιληφθεί τους λόγους για τους οποίους επιμένουν να σπουδάσεις Ιατρική και όχι ΗΜΜΥ.

Ο κολλητός μου από τη σχολή έφυγε να σπουδάσει Αγγλία, μεταπτυχιακό. Έχει βρει δουλειά. Ο προγραμματισμός του είναι στα 5 χρόνια να επιστρέψει στην Ελλάδα, στο παράρτημα της εταιρείας που δουλεύει. Η διέξοδος του εξωτερικού ΔΕΝ είναι τόσο ρόδινη όσο στην παρουσιάζουν. Ο κόσμος φεύγει, βρίσκει δουλειά, αλλά αυτό που προσπαθεί είναι να επιστρέψει πίσω. Δεν είναι καλύτερο εάν δεν χρειαστεί να φύγεις;

Συνοπτικά: Έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις. Είναι κάτι που το 80-85% των μαθητών ΔΕΝ το έχει. Από τη στιγμή που έχεις τη δυνατότητα να περάσεις σε δύο από τις υψηλότερες βαθμολογικά σχολές στην Ελλάδα, αφιέρωσε το χρόνο που χρειάζεται ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ. Και αυτό, συμπεριλαμβάνει, εκτός των άλλων, να κάνεις συζήτηση με τους γονείς σου.

Εντάξει να σου πω κάτι όμως, για το 90% που πάει στα πολυτεχνία πιθανότατα να ισχύουν αυτά που λες, δεδομένου κιόλας ότι είναι από προσωπικές εμπειρίες. Υπάρχει όμως σε κάθε σχολή και ένα 10% (και λιγότερο ενδεχομένως) που θέλει να ασχοληθεί με έρευνα και είναι ιδιαίτερα χαρισματικό. Ποιος σου λέει ότι η κοπέλα δεν είναι πχ ο νέος Δασκαλάκης; Θέλω να πω δηλαδή ότι πολλές φορές εμείς κρίνουμε από τη δική μας σκοπιά, βλέποντας πώς θα δουλέψουμε πιο εύκολα, πιο βολικά, πώς θα μείνουμε στην Ελλάδα με τους ανθρώπους που αγαπάμε, υπάρχουν όμως και άνθρωποι που είναι ιδιαίτερα χαρισματικοί και μια λάθος επιλογή μπορεί να τους αφήσει στην αφάνεια.

 

[Johnny15]

Καλησπέρα.

Σαν σχεδόν απόφοιτος ΗΜΜΥ και έχοντας έρθει σε επαφή με πολλούς ΗΜΜΥ μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι η αξία της σχολής είναι πολύ χαμηλή, ειδικά αν υπολογίσεις την δυσκολία της. Πλέον μπορείς να πας σε ΤΕΙ και να έχεις ίδια δικαιώματα, ή ακόμα καλύτερα να πας σε τελείως άσχετη σχολή.

Η ιατρική προσφέρει πολύ καλύτερο έργο και στην κοινωνία αλλά και στον εαυτό σου. Επίσης εχει πολυ καλύτερη αποκατάσταση όχι μονο στην Ελλάδα αλλά παντού.

 

[DumeNuke]

Εντάξει να σου πω κάτι όμως, για το 90% που πάει στα πολυτεχνία πιθανότατα να ισχύουν αυτά που λες, δεδομένου κιόλας ότι είναι από προσωπικές εμπειρίες. Υπάρχει όμως σε κάθε σχολή και ένα 10% (και λιγότερο ενδεχομένως) που θέλει να ασχοληθεί με έρευνα και είναι ιδιαίτερα χαρισματικό. Ποιος σου λέει ότι η κοπέλα δεν είναι πχ ο νέος Δασκαλάκης; Θέλω να πω δηλαδή ότι πολλές φορές εμείς κρίνουμε από τη δική μας σκοπιά, βλέποντας πώς θα δουλέψουμε πιο εύκολα, πιο βολικά, πώς θα μείνουμε στην Ελλάδα με τους ανθρώπους που αγαπάμε, υπάρχουν όμως και άνθρωποι που είναι ιδιαίτερα χαρισματικοί και μια λάθος επιλογή μπορεί να τους αφήσει στην αφάνεια.

Και ποιος σου λέει ότι εάν ο Δασκαλάκης πήγαινε Ιατρική δεν θα είχε ανακαλύψει σήμερα το φάρμακο για τον κορονοϊό; Η χαμένη δυναμικότητα λειτουργεί αμφίρροπα, όχι μόνο προς την μία πλευρά...

 

[fockos]

Και ποιος σου λέει ότι εάν ο Δασκαλάκης πήγαινε Ιατρική δεν θα είχε ανακαλύψει σήμερα το φάρμακο για τον κορονοϊό; Η χαμένη δυναμικότητα λειτουργεί αμφίρροπα, όχι μόνο προς την μία πλευρά...

ο αδελφός του Δασκαλάκη είναι ιατρός και είναι ψυχίατρος.... (δε σχολιάζω άλλο). Το να είσαι καλός ιατρός δεν αρκεί η θεωρητική γνώση και η μνήμη πρέπει να έχεις skills... υπομονή, αγάπη για το συνάνθρωπο (καλά αυτό όχι απαραίτητα) :/ ...

 

[thanosmylo]

Θεωρώ τραγικό να ακολουθήσεις κάτι το όποιο δε σου αρέσει αφενός γιατί στο επιβάλουν οι γονείς σου και αφετέρου όταν μιλάμε για ιατρική δηλαδή για σπουδές 6 χρόνων, plus πρακτική plus αγροτικό κλπ μιλάμε για δέκα χρόνια καταδίκη (επειδή δε σου αρέσει).
Επίσης ερχεσαι σε επαφή με όργανα ζωτικά και αίμα που κάποιοι και μόνο στην ιδέα τρέμουν. Δε είναι προ πο ούτε μαγαζιά να ψωνίζεις το μηχανογραφικό.
Πριν δώσω έκανα επαγγελματικό προσανατολισμό και η καλύτερη συμβουλή που πήρα και ίσχυε ήταν η εξής:
Μπες και δες το πρόγραμμα σπουδών των σχολών που σε ενδιαφέρουν.
Πχ εγώ έλεγα τι ωραία η πληροφορική γιατί μου άρεσαν οι υπολογιστές και όταν είδα ότι το 50% των μαθημάτων ειναι μαθηματικά το απέρριψα κατεύθειαν. Πολλές φορές ενθουσιάζομαστε με και σχολή και όταν βλέπουμε τι διδάσκει μπαίνουμε στην πραγματικότητα.
Αν τα μαθήματα που διδάσκει σαρεσουν δήλωσε την.

Εγώ όταν είδα τις οικονομικές σχολές τι διδάσκουν γουστάρα σχεδόν όλα τα μάθηματα. Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.
Όπως και ΗΜΜΥ . Μπορεί να λες ωραία τα κυκλώματα κλπ αλλά να έχει πολύ φυσική και λίγα μαθηματικά (υποθετικό παράδειγμα) . Και τελικά να μη σαρεσει.

Φίλη μου έβγαλε πολλά μόρια ήθελε Φυσικό και οι γονείς της είπαν να δηλώσει Πολυτεχνείο λόγω των μορίων. Το αποτέλεσμα ήταν να τελειώσει το Πολυτεχνείο σε δέκα χρόνια γιατί δεν της άρεσε. Το 'χε μετανιώσει.

Μπες και δες το πρόγραμμα σπουδών των σχολών που σε ενδιαφέρουν για αν δεις αν τα μάθηματα που διδάσκουν σε ενδιαφέρουν, μίλησε και με φοιτητές που τυχόν σπουδάζουν σε αυτά τα τμήματα (σε φόρουμ, ή από τον κύκλο σου), μετά δες την επαγγελματική αποκατάσταση που έχει το καθένα και αν θες επισκέψου και έναν επαγγελματικό σύμβουλο.

Απο του χρόνου θα καθορίσεις εσύ πως θα είναι το υπόλοιπο της ζωής σου σε καμία των περιπτώσεων μην κάνεις κάτι επειδή θέλουν οι γονείς σου , θα το μετανιώσεις

(Γνωμη μου όλα τα ανωτέρω)

Εγώ προτείνω την ημέρα της δήλωσης του μηχανογραφικού να την κάνεις εσύ και να το στείλεις. Όταν πατήσεις enter ο,τι και να πουν μετά από ένα εξάμηνο θα τους περάσει.

Η μάνα μου έπαθε υστερία επειδή πέρασα σε ΤΕΙ και όταν με το που τελείωσα βρήκα αμέσως δουλειά σε σύγκριση με άλλους ελεγε πόσο καλά έκανα τελικά.

Οι γονείς είναι χειρότεροι από τους 18χρονους αυτή τη χρονιά

 

[Guest 468119]

Εγώ προτείνω την ημέρα της δήλωσης του μηχανογραφικού να την κάνεις εσύ και να το στείλεις. Όταν πατήσεις enter ο,τι και να πουν μετά από ένα εξάμηνο θα τους περάσει.

Ούτως ή άλλως είναι σε διαφορετικό πεδίο, άρα τώρα πρέπει να αποφασίσει για να ξεκινήσει από το καλοκαίρι διάβασμα για πανελλήνιες. Δεν υπάρχει τελευταία στιγμή όταν είναι σε διαφορετικο πεδίο. Εμείς βλέπουμε απλοϊκά την κατάσταση της χωρίς να γνωρίζουμε την πίεση που δέχεται από το περιβάλλον της. Αρχικά ξερει ότι αν πάει τρίτο πεδίο τα μαθηματικά θα πρέπει να τα παραμερίσει και να δώσει προτεραιότητα στα μαθήματα κατεύθυνσης. Αυτά που πρέπει να αποσαφηνίσει είναι για ποιο λόγο θέλει ημμυ, δηλαδή τι της αρέσει και τι θα ήθελε να κάνει στο μέλλον. Διότι είναι μια σχολή που ασχολείται με πλήθος αντικειμένων από ηλεκτρολόγος έως προγραμματισμό

 

[vassilis498]

Γεια σας , είμαι μαθήτρια της Β' Λυκείου και σε ένα χρόνο θα δώσω πανελλήνιες στο 2ο πεδίο με στόχο το ΗΜΜΥ.
Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς μου είναι κάθετα αντίθετοι με την απόφαση μου αυτή.
Από μικρή ήμουν πολύ καλή μαθήτρια , ιδίως στα μαθηματικά , έχοντας σημειώσει πολλές επιτυχίες σε διαγωνισμούς .
Λόγω της "εξυπνάδας" μου αυτής, οι γονείς μου αποφάσισαν ότι οφείλω να γίνω γιατρός .
Το παρουσιάζουν σχεδόν ως μονόδρομο προς την επιτυχία , και λένε συνεχώς ότι αν περάσω σε οποιαδήποτε άλλη σχολή θα υποφέρω για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Ξέρουν ότι και μόνο η ιδέα του να γίνω γιατρός μου προκαλεί φρίκη.
Παρόλαυτα πιστεύουν πως δεν έχει καμία σημασία αν αγαπάς το επάγγελμα σου, αφού συμφώνα με αυτούς θα μάθεις να σου αρέσει όταν αρχίσεις να βγάζεις πολλά χρήματα.
Εχουν ακόμα αποφανθεί πως θα σπουδάσω στην Βουλγαρία αν δεν περάσω στην Ελλάδα.
Η κατάσταση είναι τόσο τραγική που η πορεία μου ως γιατρός είναι το μόνο θέμα που συζητιέται στο σπίτι μας.
Καταφέρνουν πάντα να γυρίζουν το οποιοδήποτε θέμα στην ιατρική, και επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάριο τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα εδώ και περίπου ένα μήνα .
Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο, αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.

Αν έπρεπε να μαντέψω (και με δεδομένο πως δεν είσαι κάνα τρολ λολ) θα λεγα πως παίζουν 2 σενάρια:
α) κάποιος απ' τους γονείς σου είχε απωθημένο να γίνει γιατρός
β) είναι και οι δύο blue/pink collar workers με το βασικό που νομιζουν πως στα 50 τους ανακάλυψαν το μυστικό της επιτυχίας που δεν ήξεραν στα 20.

Δεν χρειάζεται να τσακώνεσαι με τους γονείς σου, δεν πείθεις ένα άτομο με τα διπλάσια plus χρόνια σου ενάντια στις απόψεις του. Απόφευγε το θέμα ή κάνε την πάπια όπου σε παίρνει και όταν θα χρειαστεί κάνε αυτό που θες εσύ. Κάποια στιγμή θα το αποδεχτούν.

 

[Guest 454371]

Γεια σας , είμαι μαθήτρια της Β' Λυκείου και σε ένα χρόνο θα δώσω πανελλήνιες στο 2ο πεδίο με στόχο το ΗΜΜΥ.
Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς μου είναι κάθετα αντίθετοι με την απόφαση μου αυτή.
Από μικρή ήμουν πολύ καλή μαθήτρια , ιδίως στα μαθηματικά , έχοντας σημειώσει πολλές επιτυχίες σε διαγωνισμούς .
Λόγω της "εξυπνάδας" μου αυτής, οι γονείς μου αποφάσισαν ότι οφείλω να γίνω γιατρός .
Το παρουσιάζουν σχεδόν ως μονόδρομο προς την επιτυχία , και λένε συνεχώς ότι αν περάσω σε οποιαδήποτε άλλη σχολή θα υποφέρω για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Ξέρουν ότι και μόνο η ιδέα του να γίνω γιατρός μου προκαλεί φρίκη.
Παρόλαυτα πιστεύουν πως δεν έχει καμία σημασία αν αγαπάς το επάγγελμα σου, αφού συμφώνα με αυτούς θα μάθεις να σου αρέσει όταν αρχίσεις να βγάζεις πολλά χρήματα.
Εχουν ακόμα αποφανθεί πως θα σπουδάσω στην Βουλγαρία αν δεν περάσω στην Ελλάδα.
Η κατάσταση είναι τόσο τραγική που η πορεία μου ως γιατρός είναι το μόνο θέμα που συζητιέται στο σπίτι μας.
Καταφέρνουν πάντα να γυρίζουν το οποιοδήποτε θέμα στην ιατρική, και επαναλαμβάνουν το ίδιο τροπάριο τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα εδώ και περίπου ένα μήνα .
Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο, αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.

Κοίταξε να δεις. Πριν χρόνια, συγκεκριμένα το 2011, έδινα πανελλήνιες. Παρόλο που τότε ήμουν τεχνολογική κατεύθυνση, τους είπα ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος. Εκείνη μου έλεγαν ΓΙΝΕ ΟΤΙ ΘΕΣ αλλά ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΟΧΙ. Είχαμε φασαρίες στο σπίτι. Έτυχε τότε, καθώς ζούσαμε στην Αθήνα, να γνωρίζει ο θείος μου έναν πολύ καλό σύμβουλο σπουδών. Μου είπε κάτι και με κάλυψε πλήρως σε αυτό. " Καταλαβαίνω ότι αγαπάς τη δημοσιογραφία όμως καλό θα ήταν να επιλέξεις ένα κλάδο που θα σου δίνει τη προστασία ομπρέλας. Πχ ο λογιστής μπορει μετα με ένα μεταπτυχιακο στη δημοσιογραφία ή στα bew media να κάνει οικονομικό ρεπορτάζ. Εν τέλει τελειωσα λογιστικα και χρηματοοικονομικά στα πρώην ΤΕΙ, τώρα τελειώνω και μεταπτυχιακό στο μανατζμεντ και παραλληλα εργάζομαι και εργαζόμουν εδώ και 4 συνεχόμενα χρόνια. Ξέρεις τι είδα στη ζωή μου? Ότι είναι στιγμές που μετανιώνω που δεν έγινα δημοσιογράφος, αλλά και στιγμές που δικαιώνομαι όταν βλέπω ότι κάποιους τους πέταξε το σύστημα στην απέξω και μονο που δεν ζητιανεύουν στο κέντρο της Αθήνας, ότι τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες κλείνουν όπως οι ντουλάπες με ταχύτατους ρυθμούς, τα σαιτ πληρώνουν όποτε θέλουν και εκμεταλλεύονται τη "μαύρη εργασία" και πάει λέγοντας. Στα κανάλια αν δεν είσαι στα πολιτικά δρώμενα δεν μπαίνεις και άστα να πάνε.

Τώρα θα μου πεις γιατί στα λέω όλα αυτά. Το ΗΜΜΥ είναι καλό τμήμα, πολύ δυνατό, πολυτεχνείο 5ετές, η ιατρική πολλά χρόνια σπουδές, χαμένες ώρες, αλλά ένα πολύ δυνατό επάγγελμα. Επειδή είναι διαφορετική περίπτωση από αυτή που αναφέρω εγώ,με τη δική μου, θα σου πρότεινα να κανεις αυτό που σου αρέσει γιατί τόσο το ΗΜΜΥ όσο και η ιατρική ειναι σοβαρές σπουδές. Δεν ξέρω τωρα τι συμβαίνει γιατί έχουν αλλάξει με τις δέσμες αλλά καλό θα ήταν να μιλήσεις με τους δικους σου και επιπλεον να δωσεις μεσω καποιου ειδικου να καταλάβουν ότι πρέπει να κάνεις αυτό που αγαπάς.

 

[_somebody_]

Σας ευχαριστώ όλους που αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας για να απαντήσετε.

Έχω κάνει εκτενή ερεύνα και για τις δύο σχολές και γνωρίζω πως οι απόφοιτοι της ιατρικής έχουν περισσότερη απορρόφηση και καλύτερο μισθό από εκείνους του ημμυ και των περισσότερων σχολών της χώρας.

Παρόλαυτα το επάγγελμα αυτό δεν μου ταιριάζει καθόλου και θα ήταν ανεύθυνο να πάρω μια απόφαση που θα είναι κακή όχι μόνο για εμένα αλλά και τους για μελλοντικούς μου ασθενείς.

Επειδή αναφέρθηκε ποιό πάνω , δεν με πειράζει να εργαστώ στο εξωτερικό . Φυσικά αυτό δεν αποτελεί εύκολη λύση και η μετανάστευση δεν είναι μία απλή και ευχάριστη διαδικασία . Αλλά θεωρώ πως έξω υπάρχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και περισσότερες ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης και έρευνας που με ενδιαφέρει πολύ (όπως και το 90% των μαθητών βέβαια).

Το κύριο μου προβλήμα είναι το κλίμα που επικρατεί στο σπίτι μου, και η απόλυτη άρνηση των γονιών μου να αποδεχτούν ότι δεν θα γίνω γιατρός .
Ειδικά τώρα με την καραντίνα, έχουν βρει ευκαιρία να το συζητούν συνεχώς , ενώ με πιέζουν να αλλάξω πεδίο και να διαβάσω βιολογία που δεν μου αρέσει καθόλου.
Το κλίμα είναι πολύ κακό και αυτό μου δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα.

 

[vassilis498]

Δεν τίθεται θέμα μετανάστευσης όταν μιλάμε για εξωτερικό πλέον, ειδικά όταν μιλάμε για Ευρώπη και ειδικότερα για χώρες εντός Σένγκεν. Άνθρωποι casually πάνε erasmus έξω, μεταπτυχιακά (ή και προπτυχιακά ) έξω, πρακτική έξω, αλλάζουν χώρες, βλέπουν νέα πράγματα. Δεν είσαι μετανάστης το 60 να ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου να πας μούτσος σε κάνα καράβι να φτιάξεις τη ζωή σου. Μιζέρια δεν είναι να κάνεις όλα αυτά είναι να μένεις στην πόλη που μεγάλωσες ως τα 40 και για να βάλεις μετά τη ζωή σου στο αυτόματο.

 

[eukleidhs1821]

Θα σε πω τη δικια μου προσωπικη ιστορια.Εδωσα το μακρινο 2007 πανελληνιες που ηταν χρονια με υψηλοτατες βασεις.Καταφερα και εβγαλα υψηλοτατα μορια καπου στα 19050 μορια με βαθμους υψηλοτατους.Ημουνα μεταξυ ΗΜΜυ εμπ ή καποιας ιατρικης εντελει λογω κομπλεξ καθαρα και κυρους(το παραδεχομαι) επελεξα ιατρικη γτ πιστευα βλακωδως οτι στο πολυτεχνειο θα αλλαζω λαμπες κτλπ.Ιατρικη δεν μου αρεσε καθολου μα καθολου και τωρα εχω εγκλωβιστει.Αρα για να πουλας μουρη καλο ειναι αλλα δεν σου αρεσει καθολου τι να πω.Ξερω συμφοιτητες μου που απο πλευρας εξυπναδας τους γλενταω ομως αυτοι σε θεματα ιατρικης με πατανε κατω γτ τους αρεσει πραγμα που εμενα ουτε κατα διανοια.