Ιατρική στα 24; Είναι αργά;

[Ryuzaki]

Για 3 η 4 φορά: η κλινική πρακτική ιατρική διαφέρει από την θεωρία όσο καμία άλλη επιστήμη. Όσοι είναι εκτός πεδίου, μπορεί να μην το καταλαβαίνετε, αλλά τουλάχιστον προσπαθήστε να ακούσετε κάποιον που αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα καθημερινά και έχει κάποια πρακτική εμπειρία. Όπως έλεγε και ο παλιός διευθυντής μου, εάν ακολουθούσαμε επι γράμμα τα guidelines, ούτε ένα 24ωρο δεν θα μας έφτανε να κάνουμε την δουλειά μας.


Γι αυτό βλέπουμε καθε νοσοκομείο να ακολουθεί σχεδόν δικό του διαφοροποιημενο πρωτόκολλο- και ειδικά τότε με τον Covid, αλλά και σε άλλες ασθένειες.

Να βαλουμε εαν ειναι και τους νοσηλευτες ιεκ να επιλεγουν θεραπευτικα πρωτοκολα, εξαιτιας της αυξημενης τους κλινικης εμπειριας. Μωρ'τι μας λες;

Μου αρεσει παντως που κατεληξες να μιλας για παρεκλισεις απο τις Επισημες οδηγιες αντιμετωπισης. Αυτα εν γνωση και συγκαταθεση των ασθενων έστω;

Κανένας δεν πεθαίνει επειδή πήρες μερικές μέρες αντιβίωση,

Ενδιαφερουσα αποψη. Σαν κατι παλαιας κοπης μπαρμπαδες που εδιναν κουτες μσαφ σε ραμολιμεντα, "ελα μωρε μεχρι να περασει η μεση" και τα παππουδια χεζονταν στο αιμα με αιματοκριτη 19

Πραγματικα, στο ευχομαι ολοψυχα το μηνυμα σου.

 

[paskmak]

Να βαλουμε εαν ειναι και τους νοσηλευτες ιεκ να επιλεγουν θεραπευτικα πρωτοκολα, εξαιτιας της αυξημενης τους κλινικης εμπειριας. Μωρ'τι μας λες;

Μου αρεσει παντως που κατεληξες να μιλας για παρεκλισεις απο τις Επισημες οδηγιες αντιμετωπισης. Αυτα εν γνωση και συγκαταθεση των ασθενων έστω;




Ενδιαφερουσα αποψη. Σαν κατι παλαιας κοπης μπαρμπαδες που εδιναν κουτες μσαφ σε ραμολιμεντα, "ελα μωρε μεχρι να περασει η μεση" και τα παππουδια χεζονταν στο αιμα με αιματοκριτη 19

Πραγματικα, στο ευχομαι ολοψυχα το μηνυμα σου.

Μπες καμία φορά σε κανένα νοσοκομείο και σταματά επιτέλους τις μαλακιες. Κάθε ηλίθιος σ αυτή την χώρα με το μακρύ και το κοντό του. Εξυπνάκηδες όλοι.

 

[Ryuzaki]

Μπες καμία φορά σε κανένα νοσοκομείο και σταματά επιτέλους τις μαλακιες. Κάθε ηλίθιος σ αυτή την χώρα με το μακρύ και το κοντό του. Εξυπνάκηδες όλοι.

Το να χανεις την ψυχραιμια σου και να βριζεις ενω ο αλλος προσπαθει να σου απαντησει με επιχειρηματα, δεν σου δινει κανενα ηθικο πλεονεκτημα, αντιθετα κιολας.

Τα "περι εμπειριας", συγνωμη κιολας, αλλα ειναι καταφυγια ημιμαθων ανθρωπων συγκεκριμενης χωρας του βαλκανικου νοτου. Βαρεθηκαμε απο δαυτους!

Μπορεις να ερθεις μαζι μου σε εφημερια (ανοιχτη ή κλειστη) εαν θελεις, απο εμενα ειναι οκ.

 

[Samael]

Για 3 η 4 φορά: η κλινική πρακτική ιατρική διαφέρει από την θεωρία όσο καμία άλλη επιστήμη. Όσοι είναι εκτός πεδίου, μπορεί να μην το καταλαβαίνετε, αλλά τουλάχιστον προσπαθήστε να ακούσετε κάποιον που αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα καθημερινά και έχει κάποια πρακτική εμπειρία. Όπως έλεγε και ο παλιός διευθυντής μου, εάν ακολουθούσαμε επι γράμμα τα guidelines, ούτε ένα 24ωρο δεν θα μας έφτανε να κάνουμε την δουλειά μας.


Γι αυτό βλέπουμε καθε νοσοκομείο να ακολουθεί σχεδόν δικό του διαφοροποιημενο πρωτόκολλο- και ειδικά τότε με τον Covid, αλλά και σε άλλες ασθένειες.


Κανένας δεν πεθαίνει επειδή πήρες μερικές μέρες αντιβίωση, κόψε να διαβάζεις το χαρτί παρενεργειεων.

Με συγχωρείς για την παρέμβαση και σίγουρα δεν είμαι σε θέση να κρίνω τα λεγόμενα σας σε αυτή την συζήτση , αλλά πιστεύω οτι όλες οι επιστήμες διαφέρουν απο την θεωρία στην πράξη , η ιατρική δεν αποτελεί κάποια εξαίρεση . Οπότε αυτό το βρίσκω λογικό , σίγουρα η θεωρία με την πράξη διαφέρει και στην ιατρική . Ωστόσο το να αποκλίνεις απο αυτά τα guidelines δεν μπορεί να σε βάλει σε νομικούς μπελάδες ; Κάποιον λόγο δεν έχουν που υπάρχουν ; Κάποιες επιτροπές δεν τα θέσπισαν έχοντας κάποια κριτήρια υπόψιν ; Μου φαίνεται πολύ περίεργο ο κάθε γιατρός να κάνει οτι του κατέβει στο κεφάλι βάσει της εμπειρίας μόνο . Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις αυτό που λες να σώζει ζωές ναι , αλλά στατιστικά μου φαίνεται επικίνδυνο για τον γενικό πληθυσμό των ασθενών . Αυτά ισχύουν σε όλα τα επαγγέλματα που έχουν κάποια ευθύνη ως προς την ανθρώπινη ζωή , δεν νομίζω οτι είναι παράλογα . Είτε είσαι γιατρός , είτε μηχανικός είτε δικηγόρος είτε και ηλεκτροσυγκολλητής , υπάρχουν κάποιες οδηγίες . Σίγουρα δεν είναι τέλειες και σίγουρα δεν θα δουλέψουν το ίδιο καλά για όλους . Αλλά ελαχιστοποιούν τις λάθος αποφάσεις στο σύνολο των περιπτώσεων .

Απο την εμπειρία μου σαν ασθενής , και τα όσα μου έχουν πει άλλοι γιατροί , επιβεβαιώνουν αυτό που λέει ο Ryuzaki , οτι ποτέ μα ποτέ δεν θεραπεύεις κάτι προληπτικά . Εκτός εαν το ενδεχόμενο συνεπάγεται σχεδόν σίγουρα θανάσιμη κατάληξη .

 

[paskmak]

Με συγχωρείς για την παρέμβαση και σίγουρα δεν είμαι σε θέση να κρίνω τα λεγόμενα σας σε αυτή την συζήτση , αλλά πιστεύω οτι όλες οι επιστήμες διαφέρουν απο την θεωρία στην πράξη , η ιατρική δεν αποτελεί κάποια εξαίρεση . Οπότε αυτό το βρίσκω λογικό , σίγουρα η θεωρία με την πράξη διαφέρει . Ωστόσο το να αποκλίνεις απο αυτά τα guidelines δεν μπορεί να σε βάλει σε νομικές συνέπειες ; Κάποιον λόγο δεν έχουν που υπάρχουν ; Κάποιες επιτροπές δεν τα θέσπισαν έχοντας κάποια κριτήρια υπόψιν ;

Απο την εμπειρία μου σαν ασθενής , και τα όσα μου έχουν πει άλλοι γιατροί , επιβεβαιώνουν αυτό που λέει ο Ryuzaki , οτι ποτέ μα ποτέ δεν θεραπεύεις προληπτικά .

Οι κατευθυντήριες οδηγίες αποτελούν πυξίδα για την ορθή εξάσκηση της επιστήμης. Επειδή ομως κάθε ασθενής αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση και επειδή υπάρχουν εμπειρικές τεχνικές που δεν είναι πχ παγκοσμίως γνωστές- κάποιος πχ χειρουργός μπορεί να χρησιμοποεί μια συγκεκριμένη τεχνική ή να προτιμάει μια θεραπεία με την οποία έχει δει προσωπική επιτυχία, χωρίς αυτό ομως να πει ότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις επίσημες οδηγίες η τις αναιρεί πλήρως- γίνεται η λεγόμενη „off label“ χρήση. Κάτι που γίνεται πολύ συχνά και σε πολλά νοσοκομεία του εξωτερικού.


Μια χαρά θεραπεύσουμε προληπτικά, η χορήγηση ηπαρινης πχ για την αποφυγή θρομβοεμβολικων επεισοδίων ή ακόμα και προφυλακτικές αντιβιοτικές θεραπείες( πχ σε χρονιές προστάτιδες/λοιμώξεις ουροποιητικού, single shot dose κοκ) αποτελούν τις πιο κλασικές προληπτικες θεραπείες.

 

[Ryuzaki]

@Samael συγνωμη για το σοου και την πιθανη υποδαυλιση απο μεριας μου, αλλα πραγματικα δεν ξερω πού ασκουν ιατρικη ορισμενοι.

Για να το μαζεψω, ουτε εγω γουσταρω που ο Γενικος Ιατρος ειναι "σαν βοηθος γιατρου" που εγραψα ανωτερω (fun fact, λογια Γεν.Ιατ. στην Τομυ), αλλα το ιδιο το νομικο πλαισιο δεν σε αφηνει να λειτουργησεις διαφορετικα, τουλαχιστον στην Ελλαδα.

Το "Γιατι δεν παρεπεμψες εαν δεν ησουν σιγουρος" απο ασχετους με τα ιατρικα εισαγγελεις και δικηγορους, επικρεμεται συνεχως σαν δαμοκλειος σπαθη πανω απο το κεφαλι σου.
Αντε ασκησε εσυ κι εγω σοβαρη ιατρικη σε τετοιο πλαισιο.

Αυτο εχει ως αποτελεσμα την αμυντικη ιατρικη που βλεπουμε εδω και χρονια λ.χ. υπερσυνταγογραφηση ωστε ο αλλος να ειναι καλυμμενος "εγω εκανα ο,τι μπορουσα".

Θα πας by the book και δεν θα κανεις δικιες σου αλχημειες για να εχεις το ποινικο σου καθαρο.

Ε και καποιοι πιαστηκαν απο το βοηθο γιατρου και παρεξηγηθηκαν, ενω ουσιαστικα μιλαμε ακριβως για τις ιδιες αρμοδιοτητες.

 

[Samael]

Οι κατευθυντήριες οδηγίες αποτελούν πυξίδα για την ορθή εξάσκηση της επιστήμης. Επειδή ομως κάθε ασθενής αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση και επειδή υπάρχουν εμπειρικές τεχνικές που δεν είναι πχ παγκοσμίως γνωστές- κάποιος πχ χειρουργός μπορεί να χρησιμοποεί μια συγκεκριμένη τεχνική ή να προτιμάει μια θεραπεία με την οποία έχει δει προσωπική επιτυχία, χωρίς αυτό ομως να πει ότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις επίσημες οδηγίες η τις αναιρεί πλήρως- γίνεται η λεγόμενη „off label“ χρήση. Κάτι που γίνεται πολύ συχνά και σε πολλά νοσοκομεία του εξωτερικού.

Ναι , καταλαβαίνω τι εννοείς , μου φαίνεται λογικό το να εξειδικεύεις την θεραπεία κατά την κρίση σου βάση της εμπειρίας σου για το βέλτιστο αποτέλεσμα . Το ερώτημα είναι που μπορεί να ξεκινήσει αυτή η "παρέκκλιση" στην όλη διαδικασία ώστε τόσο ο γιατρός όσο και ο ασθενής να είναι ασφαλείς ( νομικά ο ένας και απο άποψη υγείας ο άλλος ) .

Μια χαρά θεραπεύσουμε προληπτικά, η χορήγηση ηπαρινης πχ για την αποφυγή θρομβοεμβολικων επεισοδίων ή ακόμα και προφυλακτικές αντιβιοτικές θεραπείες( πχ σε χρονιές προστάτιδες/λοιμώξεις ουροποιητικού, single shot dose κοκ) αποτελούν τις πιο κλασικές προληπτικες θεραπείες.

Δεν το γνωρίζω δυστυχώς . Προληπτική θεραπεία/χειρουργίο έχω ακούσει μόνο στην περίπτωση που εαν συμβεί το ενδεχόμενο , θα αποβεί σχεδόν σίγουρα μοιραίο . Αλλά δεν έχω και λόγο να σε αμφισβητήσω προφανώς .

@Samael συγνωμη για το σοου και την πιθανη υποδαυλιση απο μεριας μου, αλλα πραγματικα δεν ξερω πού ασκουν ιατρικη ορισμενοι.

Για να το μαζεψω, ουτε εγω γουσταρω που ο Γενικος Ιατρος ειναι "σαν βοηθος γιατρου" που εγραψα ανωτερω (fun fact, λογια Γεν.Ιατ. στην Τομυ), αλλα το ιδιο το νομικο πλαισιο δεν σε αφηνει να λειτουργησεις διαφορετικα, τουλαχιστον στην Ελλαδα.

Το "Γιατι δεν παρεπεμψες εαν δεν ησουν σιγουρος" απο ασχετους με τα ιατρικα εισαγγελεις και δικηγορους, επικρεμεται συνεχως σαν δαμοκλειος σπαθη πανω απο το κεφαλι σου.
Αντε ασκησε εσυ κι εγω σοβαρη ιατρικη σε τετοιο πλαισιο.

Αυτο εχει ως αποτελεσμα την αμυντικη ιατρικη που βλεπουμε εδω και χρονια λ.χ. υπερσυνταγογραφηση ωστε ο αλλος να ειναι καλυμμενος "εγω εκανα ο,τι μπορουσα".

Αλίμονο , καταλαβαίνω την ένταση , εαν και δεν μπορώ όπως είπα να κρίνω γιατί ούτε σχετικός είμαι αλλά ούτε και έχω και εμπειρίες πάνω στα όσα συζητάτε , πέρα απο αυτή του ασθενή στο παρελθόν . Πάντως δεδομένου οτι ο ένας είναι Ελλάδα και ο άλλος εξωτερικός , ενδεχομένως να εξηγεί την διαφωνία σας . Φαντάζομαι τα πράγματα απο χώρα σε χώρα διαφέρουν . Η αλήθεια είναι οτι στην Ελλάδα τα νομικά ζητήματα που άπτονται του ιατρικού τομέα είναι αρκετά περίεργα/περιοριστικά .

 

[Johny4Life]

Όχι δεν είναι απαγορευτική η ηλικία αυτή για να ξεκινήσεις ιατρική.
Αρκει να έχεις σκεφτεί τους λογους που θες να μπεις, τι στόχο έχεις και αν φαντάζεσαι κάπως τον εαυτό σου σε μια εξαετία και βάλε από τώρα. Μην γίνεις δηλαδή απλά ένας ακόμα που θα δώσει κατατακτηριες η ξανά εξετάσεις για να μπεις απλά ιατρική για να λες ότι μπήκες.
Το δύσκολο για εμάς που είμαστε 25+ στη σχολή αυτή είναι το βιοποριστικο. Καθώς κακά τα ψέμματα από 4ο και μετά αν θες να είσαι σωστός, είναι απαγορευτικό από άποψη χρόνου να εργάζεσαι παράλληλα. Μπορείς εννοείται, αλλά θυσιάζεις πολλές ώρες που θεωρητικά θα έπρεπε να τις ρίχνεις στο πτυχίο. Για γνώσεις που πρέπει να τι έχεις γτ θα τις κουβαλάς πάντα ότι και να κάνεις μετά.
Ο 18αρης 19αρης που μπαίνει τώρα στη σχολή δεν το έχει τόσο αυτό το θέμα. Όχι πάντα βέβαια γτ υπάρχουν παιδιά που και σε αυτές τις ηλικίες παρόλο που είναι στην ιατρική εργάζονται. Και είναι πραγματικά αξία θαυμασμού.
Επιπλέον, από την εμπειρία μου μέχρι τώρα αλλιώς διαβάζει κάποιος στα 18 του για τις πανελλήνιες, αλλιώς στα 22 του αλλιώς στα 25 του και αλλιώς στα 28-30. Μπορεί να σου βγει η κούραση από το πρώτο πτυχίο σε αρκετές στιγμές και πρέπει να το διαχειριστείς. Εδώ παίζει ρόλο και η εμπειρία στο να διαχειρίζεσαι όγκο πληροφορίας κι γνώσης και όχι απλά να αποστηθιζεις αλά βιολογία γ λυκείου.
Όπως καταλαβαίνεις και από την διαφωνία που έχουν οι συνάδελφοι από πάνω οι γνώμες πολλές φορές διιστανται. Κλινική πράξη και διάβασμα πολλές φορές κοντράρονται.

Συμπεράσματικα, όχι δεν είναι απαγορευτικό αρκεί να είσαι αποφασισμένος να το κάνεις, να θυσιάσεις πράγματα και να έχεις έναν ξεκάθαρο στόχο. Προσπάθησα να σου θέσω κάποια προβλήματα που πιθανώς να συναντήσεις.

Καλή επιτυχία σε ότι και αν κάνεις

 

[Mernilopa]

Σε ευχαριστώ για την απάντηση επειδή οι υπόλοιποι βγήκαν από το θέμα.

Το καλό είναι ότι έχω πάτημα στο εξωτερικό που σημαίνει ότι είτε κατευθείαν μετά πάω για ειδικότητα ή σπουδάζω Ιατρική έξω.

Πάντως για αυτό που είπατε με τον γενικό γιατρό,στο εξωτερικό σε γενικό γιατρό πας να και εκείνος σε στέλνει μετά στις άλλες ειδικότητες, είναι αυτό που πάνε να κάνουν με τον οικογενειακό γιατρό. Είναι δηλαδή σαν να πας στο φαρμακοποιό (γενικός ιατρός) με ένα πρόβλημα και να σου συστήνει ένα φάρμακο ( ιατρική ειδικότητα). Στο εξωτερικό δεν μπορείς πχ απλά μόνος σου να πας στον χειρουργό πρέπει να σε έχει συστήσει ο γενικός.

Αυτά σε σχέση με αυτά που είπε ο πολιτικός μηχανικός..

 

[Ryuzaki]

@Mernilopa

Πολλες φορες, εαν τελικα ασχοληθεις με τη φαση, θα δεις πως η πραγματικοτητα της ιατρικης ενεχει και τετοιες συγκρουσεις, ειδικα κατα τη διαχειριση και διακινηση των περιστστικων.

Ετοιμασου για σκηνικα διαφορων ειδων. Εχε το στο νου σου.

Το ξερω οτι στο εξωτερικο δεινοπαθει κανεις να βρει ειδικο για το προβλημα του και ειναι αναγκασμενος να περασει απο τον gatekeeper γενικο.

Αλλες φορες αυτο δουλευει, αλλες φορες απλα σε αφηνει να ψηνεσαι απο τον πονο, σαν τον υποφαινομενο με χρονιο ιστορικο πυωδους αμυγδαλιτιδας που στο Ην. Βασιλειο ο GP δια τηλεφωνου του ελεγε να παρει depon και ... να περιμενει να περασει.
Ευτυχως που ο Πολιτικος μηχανικος ειναι και ... Γιατρος (την πορεια που θελεις να ακολουθησεις δηλαδη, την εκανα πριν χρονια) και ηξερε πως να αντιμετωπισει τον εαυτο του με τα πενιχρα μεσα που ειχε.

 

[eukleidhs1821]

πραγματικα Ryuzaki μπορει να σαι απιστευτα διαβαστερος και να χεις λιωσεις τομους βιβλιων αλλα η γκρινια σου και η απαισιοδοξια σου ειναι αλλο πραγμα!καλο ειναι να το διευκρινιζεις αυτο πριν γραψεις κατι για να μην λαμβανουν ιδιαιτερα υποψην αυτα που λες οι ενδιαφερομενοι

​

 

[Ryuzaki]

@eukleidhs1821

Μπορει και να εχεις δικιο ευκλειδη, αλλα καλο να υπαρχει εστω κι ενας να προειδοποιει για τα κακως κειμενα... Μετα την απομακρυνση απο το ταμειο ουδεν λαθος αναγνωριζεται!

Ξερεις ομως τι μου την σπαει;

Ολοι να θελουν να εισαχθουν ιατρικη, πολυτεχνειο και μετα απο λιγα χρονια να ανοιγουν θεματα

"Πώς μπορω να αλλαξω σχολη;"

"Υπαρχει προβλημα να δωσω στα 45 ιατρικη θα μπω;"

"Η αναισθησιολογια ή ΓΙ ειδικοτητα εχει δουλεια;"

"Πώς να παρακαμψω 12 χρονια αναμονης για δερμα/ενδο/πλαστικη/οφθαλμο;"

"Τι να κανω στο αγροτικο που με χωνουν για διακομιδες χωρις ειδικο"

"Γιατι μετα το πολυτεχνειο πληρωνομαι βασικο πώς θα ζησω"

Ολη αυτη την κλαψομουνιαση εδω και σε αλλα φορουμ δεν την μπορω.
Μετα μας φταει το κακο το κρατος, το ΔΝΤ, η κοινωνια.
Τουλαχιστον οι καινουριοι να μην λενε οτι καποιος δεν τους προειδοποιησε...
Αν με βριζουν γιατι δεν χρυσωνω το χαπι ας ειμαι το μαυρο προβατο εδω μεσα δεν πειραζει.

 

[Mernilopa]

@eukleidhs1821

Μπορει και να εχεις δικιο ευκλειδη, αλλα καλο να υπαρχει εστω κι ενας να προειδοποιει για τα κακως κειμενα... Μετα την απομακρυνση απο το ταμειο ουδεν λαθος αναγνωριζεται!

Ξερεις ομως τι μου την σπαει;

Ολοι να θελουν να εισαχθουν ιατρικη, πολυτεχνειο και μετα απο λιγα χρονια να ανοιγουν θεματα

"Πώς μπορω να αλλαξω σχολη;"

"Υπαρχει προβλημα να δωσω στα 45 ιατρικη θα μπω;"

"Η αναισθησιολογια ή ΓΙ ειδικοτητα εχει δουλεια;"

"Πώς να παρακαμψω 12 χρονια αναμονης για δερμα/ενδο/πλαστικη/οφθαλμο;"

"Τι να κανω στο αγροτικο που με χωνουν για διακομιδες χωρις ειδικο"

"Γιατι μετα το πολυτεχνειο πληρωνομαι βασικο πώς θα ζησω"

Ολη αυτη την κλαψομουνιαση εδω και σε αλλα φορουμ δεν την μπορω.
Μετα μας φταει το κακο το κρατος, το ΔΝΤ, η κοινωνια.
Τουλαχιστον οι καινουριοι να μην λενε οτι καποιος δεν τους προειδοποιησε...
Αν με βριζουν γιατι δεν χρυσωνω το χαπι ας ειμαι το μαυρο προβατο εδω μεσα δεν πειραζει.

Καταρχάς, αν θέλω πιστεύω ότι σπουδάζεις ΚΑΙ ιατρική. Στο διαδίκτυο ότι θέλει είναι ο καθένας.

Κατά δεύτερον, βλέπω σε πολλούς και εσύ είσαι ένας από αυτούς να κάνετε πράγματα και μετά να αποθαρρύνεται τους άλλους.(Μιλάω γενικά, τίποτα αποσα είπες δεν επηρέασε τις απόψεις μου.)
Τύπου βλέπεις τον γιατρό να λέει μην σπουδάσεις ιατρική, με λίγες εξαιρέσεις, για εμένα αυτό συνήθως δείχνει κακόβουλη διάθεση και κομπλεξισμό. Θέλεις η ιατρική να είναι δική σου και μόνο δική σου και υπόλοιποι που δεν είναι σαν και εσένα να πάνε να χαθούν γιατί το να φτάσουν εκεί που έφτασες παίζει με το εγώ σου.
Αν ήταν τόσο χάλια η ιατρική και οι προοπτικές ΚΟΚ γιατί δεν την παρατάς;

Όπως και να έχει το ερώτημα μου είχε να κάνει καθαρά με την ηλικία. Ουδέποτε δεν έθιξα άλλο θέμα, επιστήμης ή εξειδίκευσης. Οπότε όλα τα άλλα που λες είναι άσχετα.
Αν αρχίσω στα 24, πάλι 6 χρόνια ιατρική θα κάνω, πάλι την ίδια πορεία με τον ΜΟ θα κάνω, δεν θα μου χαρίσει κάνεις το πτυχίο, οπότε δεν καταλαβαίνω την αντίδραση σου.

Δεν ρώτησα: 42 χρονών φιλόλογος πως μέσα σε 1 χρόνο θα μάθω πληροφορική και προγραμματισμό και θα γίνω Manager IT sector στην Microsoft;


Κάπου ας ηρεμήσουμε λίγο όλοι. Στην Αμερική για να γίνεις γιατρός πρώτα σπουδάζεις κάτι άλλο 4 χρόνια.

Αλλά επειδή ζω στην Ευρώπη και στατιστικά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν, ήθελα να ρωτήσω μήπως κάποιος που το έχει κάνει μου δώσει τα φώτα του, κυρίως στο πω βιοπορίστικε τα τελευταία χρόνια πριν το πτυχίο για να δω και εγώ τι μπορώ να κάνω.

Εσύ που λες ότι έχεις παρόμοια πορεία, αντί να δώσεις την καλύτερη συμβουλή έστρεψες την συζήτηση σε άσχετα πράγματα.

Εντάξει, σπούδασες εσύ πολιτικός μηχανικός και ιατρική, είσαι αλάνι τώρα κανένας άλλος δεν επιτρέπεται να κάνει το ίδιο..

 

[Obi-Wan Kenobi]

Αν θες να δώσεις για να περάσεις Ιατρική θα το κάνεις.Μην επηρεάζεσαι απο την γνώμη κανενός γιατί αυτό αφορά την δικιά σου ζωή. Ο καθένας που μπορεί να σε αποθαρρύνει μπορεί να είχε όνειρο να περάσει Ιατρική και επειδή δεν τα κατάφερε να βγάζει το κόμπλεξ του στους άλλους. Προχώρα δυνατά μην επηρεάζεσαι και ειδικά μην αναζητάς την γνώμη για τόσο σοβαρά θέματα ανάμεσα σε αγνώστους. Στο λέω εγώ που στα 39 έδωσα πανελλαδικές και πέρασα εκει που ήθελα.

 

[Ryuzaki]

@Mernilopa

Με πιστευεις δεν με πιστευεις, η πραγματικοτητα δύσκολα αλλάζει

Το να προσπαθούν οι υπόλοιποι του κλάδου, να σου δώσουν μία προοπτική από το πώς είναι η κατάσταση στην πραγματικότητα αφιλοκερδώς, χωρίς κανένα πραγματικό όφελος για αυτούς, δεν παίζει έτσι;

Πρέπει οπωσδήποτε να μεταφράζεται σε κομπλεξισμό και κακόβουλους σκοπούς.

Η ιατρική κορίτσι μου απαιτεί θυσίες που δεν έχεις φανταστεί, τόσο πριν μπεις, όσο και κατά τη διάρκεια, και ιδιαίτερα μετά.

Το ότι σε απασχολεί η ηλικία είναι ένδειξη ότι ξεκινάς σε εντελώς λάθος βάση, και για αυτό δεν επέμεινα σε αυτό, από το πρώτο κιόλας μήνυμα που με στόμφο δηλώνεις ότι δεν το έλαβες υπόψη.

Να υποθέσω η πολυετής πείρα σου με το διάβασμα και τις συνθήκες του χώρου στο έδειξαν κι αυτό;

Οπότε ναι, το να μην έχεις ασχοληθεί καν με το ζήτημα και να σε απασχολεί πρώτα πρώτα η ηλικία, είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο με τον 42άρη φιλόλογο που θέλει να γίνει σε 1 χρόνο Sector IT στη MS.
Δηλαδή αλλού ντ'αλλού.

Όπως και ο τρόπος που θα βιοποριστείς, δεν ενδιαφέρει κανέναν ούτε έχει καμία σημασία εάν θα τρως λέσχη, θα παίρνεις ΚΕΑ ή θα μείνεις σε κάποιο άδειο αμφιθέατρο της σχολής τα βράδια. Δεν θα έχεις χρόνο να βιοποριστείς αξιοπρεπώς και να κάνεις στοχειωδώς σοβαρές σπουδές σε αυτή τη σχολή.

Και μεταξύ μας, είναι τόσοι οι απόφοιτοι που είχαν του κόσμου τα λεφτά ώστε να επικεντρωθούν 101% στη σχολή και την ειδικότητα (πολλές φορές βάζοντας κι από την τσέπη τους!), ώστε κάποιος που πατάει σε 2 βάρκες μετέπειτα να μην έχει literally, στον ήλιο μοίρα σε μάχιμες/επικερδείς ειδικότητες.

Εάν θεωρείς εαυτόν εξαίρεση, do your best και διέψευσέ μας. Αλλά μην δω κλάματα μετά για το εργασιακό.

Την καλύτερη συμβουλή στην έδωσα στο 1ο κιόλας μήνυμα, αλλά ήσουν πολύ απασχολημένη σε αυτό που θεωρείς δίκαιο για να το δεις.

Όλα αυτά λοιπόν, που εσύ τα θεωρείς κόμπλεξ, στα λέω έχοντας περάσει όλη αυτή τη διαδρομή και δει απίστευτες καταστάσεις (35άρηδες σε ειδικότητες χωρίς αντίκρυσμα, άτομα να ξεκινούν ειδικότητα μετά από 10 χρόνια στα 45, κόσμος με οικογένεια να μην έχει δουλειά στα 40 ή να κάνει 2η ειδικότητα ΓΙ "για να ζήσω" άλλοι να μην μπαίνουν ποτέ και να χαπακώνονται για χρόνια).

Όλοι αυτοί είχαν ένα κοινό: έχαψαν το παραμυθάκι της ιατρικής.

Όσο γιατί δεν τα παρατάω εγώ; Γιατί επιβίωσα σε όλα τα παραπάνω έχοντας εξασφαλίσει την εξέλιξή μου μέχρι την ανώτατη βαθμίδα του επαγγέλματος. Διαφορετικα πιθανον να μην ειχα ασχοληθει καν, τα ριγη στην προσφωνηση "γιατρε μου" ξεφουσκωνουν ευκολα και δεν αξιζουν ολον αυτο τον κοπο.
Το να μπεις στη σχολή, αν και άθλος από μόνος του, δεν αποτελεί ούτε τα πρώτα 10m του μαραθωνίου σε αυτά που απαιτεί επαγγελματική σου (πρόσεξε) επιβίωση, όχι η εξέλιξη.

 

[Drglitterstar]

Αλλά επειδή ζω στην Ευρώπη και στατιστικά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν, ήθελα να ρωτήσω μήπως κάποιος που το έχει κάνει μου δώσει τα φώτα του, κυρίως στο πω βιοπορίστικε τα τελευταία χρόνια πριν το πτυχίο για να δω και εγώ τι μπορώ να κάνω.

Θα σου πω από τους δικούς μου συμφοιτητές. Η μία είναι 30 χρονών τα καλοκαίρια δουλεύει σεζόν και την υπόλοιπη χρονιά την συντηρεί ο αρραβωνιαστικός της. Η άλλη είναι 45 την συντηρεί ο άντρας της. Η άλλη είναι 65 και παίρνει σύνταξη.

Έχω και συμφοιτητές που ταυτόχρονα δουλεύουν part-time αλλά δεν είμαι σε μεγάλο ετος για να σου πω αν βγαίνει.

Από μεγάλο έτος ξέρω μόνο μία κυρία που είναι γύρω στα 50 που επίσης την συντηρεί ο άντρας της.

Από ότι βλέπεις δύσκολα τα πράγματα. Εάν δεν έχεις οικονομική βοήθεια δεν βγαίνει.

 

[Mernilopa]

@Mernilopa

Με πιστευεις δεν με πιστευεις, η πραγματικοτητα δύσκολα αλλάζει

Το να προσπαθούν οι υπόλοιποι του κλάδου, να σου δώσουν μία προοπτική από το πώς είναι η κατάσταση στην πραγματικότητα αφιλοκερδώς, χωρίς κανένα πραγματικό όφελος για αυτούς, δεν παίζει έτσι;

Πρέπει οπωσδήποτε να μεταφράζεται σε κομπλεξισμό και κακόβουλους σκοπούς.

Η ιατρική κορίτσι μου απαιτεί θυσίες που δεν έχεις φανταστεί, τόσο πριν μπεις, όσο και κατά τη διάρκεια, και ιδιαίτερα μετά.

Το ότι σε απασχολεί η ηλικία είναι ένδειξη ότι ξεκινάς σε εντελώς λάθος βάση, και για αυτό δεν επέμεινα σε αυτό, από το πρώτο κιόλας μήνυμα που με στόμφο δηλώνεις ότι δεν το έλαβες υπόψη.

Να υποθέσω η πολυετής πείρα σου με το διάβασμα και τις συνθήκες του χώρου στο έδειξαν κι αυτό;

Οπότε ναι, το να μην έχεις ασχοληθεί καν με το ζήτημα και να σε απασχολεί πρώτα πρώτα η ηλικία, είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο με τον 42άρη φιλόλογο που θέλει να γίνει σε 1 χρόνο Sector IT στη MS.
Δηλαδή αλλού ντ'αλλού.

Όπως και ο τρόπος που θα βιοποριστείς, δεν ενδιαφέρει κανέναν ούτε έχει καμία σημασία εάν θα τρως λέσχη, θα παίρνεις ΚΕΑ ή θα μείνεις σε κάποιο άδειο αμφιθέατρο της σχολής τα βράδια. Δεν θα έχεις χρόνο να βιοποριστείς αξιοπρεπώς και να κάνεις στοχειωδώς σοβαρές σπουδές σε αυτή τη σχολή.

Και μεταξύ μας, είναι τόσοι οι απόφοιτοι που είχαν του κόσμου τα λεφτά ώστε να επικεντρωθούν 101% στη σχολή και την ειδικότητα (πολλές φορές βάζοντας κι από την τσέπη τους!), ώστε κάποιος που πατάει σε 2 βάρκες μετέπειτα να μην έχει literally, στον ήλιο μοίρα σε μάχιμες/επικερδείς ειδικότητες.

Εάν θεωρείς εαυτόν εξαίρεση, do your best και διέψευσέ μας. Αλλά μην δω κλάματα μετά για το εργασιακό.

Την καλύτερη συμβουλή στην έδωσα στο 1ο κιόλας μήνυμα, αλλά ήσουν πολύ απασχολημένη σε αυτό που θεωρείς δίκαιο για να το δεις.

Όλα αυτά λοιπόν, που εσύ τα θεωρείς κόμπλεξ, στα λέω έχοντας περάσει όλη αυτή τη διαδρομή και δει απίστευτες καταστάσεις (35άρηδες σε ειδικότητες χωρίς αντίκρυσμα, άτομα να ξεκινούν ειδικότητα μετά από 10 χρόνια στα 45, κόσμος με οικογένεια να μην έχει δουλειά στα 40 ή να κάνει 2η ειδικότητα ΓΙ "για να ζήσω" άλλοι να μην μπαίνουν ποτέ και να χαπακώνονται για χρόνια).

Όλοι αυτοί είχαν ένα κοινό: έχαψαν το παραμυθάκι της ιατρικής.

Όσο γιατί δεν τα παρατάω εγώ; Γιατί επιβίωσα σε όλα τα παραπάνω έχοντας εξασφαλίσει την εξέλιξή μου μέχρι την ανώτατη βαθμίδα του επαγγέλματος. Διαφορετικα πιθανον να μην ειχα ασχοληθει καν, τα ριγη στην προσφωνηση "γιατρε μου" ξεφουσκωνουν ευκολα και δεν αξιζουν ολον αυτο τον κοπο.
Το να μπεις στη σχολή, αν και άθλος από μόνος του, δεν αποτελεί ούτε τα πρώτα 10m του μαραθωνίου σε αυτά που απαιτεί επαγγελματική σου (πρόσεξε) επιβίωση, όχι η εξέλιξη.

Και πάλι αν θέλω το πιστεύω.

Αλλά έστω ότι ισχύει, τότε είσαι ο καλύτερος να απαντήσεις στην ερώτηση του πως συντηρείσαι; Σε συντηρούν οι γονείς σου;

Και άρα δεν είναι "αργά", γιατί στην καλύτερη στα 23 την ξεκίνησες την ιατρική. Και άρα καμία σχέση δεν έχω με τον φιλόλογο που θέλει να γίνει προγραμματιστής.. αλλιώς αυτοαναιρήσε.

Τα υπόλοιπα δεν τα σχολιάζω καν.
Δεν ξέρω γιατί είσαι τόσο αρνητικός στις απόψεις σου, αν ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα θα την παρατούσες χθες την σχολή, έχοντας ήδη πτυχίο. Δεν γίνεται να πάνε στραβά όλα σε όλους, εκτός από εσένα.

Όσο για το τι θα κάνω εγώ μετά είναι δικό μου θέμα, και δεν το φοβάμαι και καθόλου γιατί ξέρω ότι μπορώ να φύγω και τώρα έξω αν θέλω. Και γνωρίζω τι συνθήκες επικρατούν τουλάχιστον στον δημόσιο ιατρικό τομέα στο εξωτερικό.

Αυτά δεν έχω χρόνο να ξανααπαντήσω.
Κρίμα πάντως, αν όντως δεν είναι κακόβουλη διάθεση, που έχεις τέτοια οπτική των πραγμάτων, ελπίζω μεγαλώνοντας να αλλάξεις προς το πιο αισιόδοξο.
Ή απλά μπήκες στην ιατρική για τελείως λάθος λόγους και γι'αυτό δεν σε γεμίζει.

 

[fockos]

μπηκα απο κατατακτηριες και διαλεξα ειδικοτητα; δυσκολη σε νοσοκομειο με μεγαλη αναμονη ....
απο τη στιγμή που πηγα αγροτικο δε βρέθηκα ουτε μια στιγμή ανεργος *6 χρονια).....και δουλευω εντος Ελλαδος.

 

[eukleidhs1821]

ρε ηρεμηστε λιγο που καθεσαι και βγαζεις φωτο το πασο σου!σιγα δηλαδη στο ιντερνετ να καθεσαι τωρα να ασχολεισαι τι λεει ο καθενας.γιατι παντα σε αυτα τα θεματα βγαινουν παντα κομπλεξ δεν το καταλαβαινω

 

[Kostas_Athens]

Γενικά εγώ είμαι υπέρ της άποψης των σπουδών... Να σπουδάζουν οι άνθρωποι οποιασδήποτε ηλικίας. Να πραγματοποιούν τα όνειρά τους.

Αλλά ναι η ιατρική δεν αξίζει από άποψη κούρασης και τελικά ανταμοιβής. Αξίζει μόνο αν έχεις κάτι στημένο και προκαθορισμένο, πχ. ο πατέρας σου διευθυντής σε νοσοκομείο.

Φίλοι μου σπούδασαν ιατρική στην Αθήνα, πήγαν ανατολική ακτή ΗΠΑ, ξανασπούδασαν άλλα 6 χρόνια εκεί (για να πάρουν άδεια γιατρού) και τελικά είναι στα 200.000 δολάρια τον χρόνο. 45 χρονών δεν έχουν κάνει οικογένεια... Μιλάμε για 20+ χρόνια σπουδές, αγροτικά κτλ.

Οπότε αν έχεις οικονομική άνεση και μπορείς να σπουδάσεις ιατρική και δεν σε νοιάζει η επαγγελματική αποκατάσταση, απλά σου αρέσει να μάθεις το αντικείμενο, τότε ναι προσπάθησε. Αν δεν έχεις οικονομική άνεση και θες να σπουδάσεις γιατρός για να "τακτοποιηθείς" οικονομικά τότε πιστεύω δεν αξίζει.