Ιατρική ή Μοριακή Βιολογία και Γενετική;

[alexa-24]

Καλησπέρα,

Δεδομένου ότι πλησιάζει η προθεσμία συμπλήρωσης του μηχανογραφικού μου θα ήθελα αν κάποιος έχει προσωπική εμπειρία να με κατατοπίσει σχετικά με την ποιότητα σπουδών και τις δυνατότητες απορρόφησης-απολαβές των αποφοίτων του ΤΜΒ&Γ στην Ελλάδα. Αναφέρομαι σε έρευνα και φαρμακοβιομηχανίες. Είναι μονόδρομος το εξωτερικό;
Επίσης, από άποψη σταθερότητας είναι πράγματι η Ιατρική καλύτερη επιλογή και αν ναι, ποιες ειδικότητες δεν απαιτούν επαφή με ασθενείς;
Ακόμη, η Ιατρική της Αλεξανδρούπολης συσχετίζεται μέσω ερευνητικών προγραμμάτων με την Μοριακή ή έχει τουλάχιστον "πιο μοριακή" κατεύθυνση σε σχέση με τις υπόλοιπες Ιατρικές;
Να τονίσω ότι με αφορά κυρίως η έρευνα, οπότε αν κάποιος γνωρίζει για τις προοπτικές έρευνας στην Ελλάδα μέσω Ιατρικής ή συνδυασμού πτυχίων Ιατρικής και Μοριακής-Γενετικής θα ήθελα πολύ να μάθω την άποψή του!

Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε στους προβληματισμούς μου!!!

 

[Grand Duchess]

Αναφέρομαι σε έρευνα και φαρμακοβιομηχανίες. Είναι μονόδρομος το εξωτερικό;

Ε βρε τι πάθαμε με τις φαρμακοβιομηχανίες φέτος...
Που σας ήρθε από 18 χρόνων ότι θέλετε να φαρμακοβιομηχανία λες και στην Ελλάδα έχουμε τμήματα έρευνας και ανάπτυξης;;
Το τμήμα που αναφέρεις κυρίως ασχολείσαι σε εργαστήρια νοσοκομείων ή ιδιωτικά διαγνωστικά γενετικά εργαστήρια (κληρονομικών παθήσεων κτλ)

Να τονίσω ότι με αφορά κυρίως η έρευνα, οπότε αν κάποιος γνωρίζει για τις προοπτικές έρευνας στην Ελλάδα μέσω Ιατρικής ή συνδυασμού πτυχίων Ιατρικής και Μοριακής-Γενετικής θα ήθελα πολύ να μάθω την άποψή του!

Θεωρώ όλοι όσοι είστε 18 δεν είναι δυνατόν να μιλάτε για έρευνα με τόση αυτοπεποίθηση, εφόσον δεν έχετε πατήσει σε εργαστήριο ακόμη. Κάθε χρόνο πολλούς βλέπουμε εδώ και ζήτημα αν το 1/10 εν τέλει ασχοληθεί. Πηγαίνετε στην σχολή πρώτα και να είστε ανοιχτοί σε όλα τα ενδεχόμενα.

Επίσης, από άποψη σταθερότητας είναι πράγματι η Ιατρική καλύτερη επιλογή και αν ναι, ποιες ειδικότητες δεν απαιτούν επαφή με ασθενείς;

Το έχουμε ξαναπεί στο φόρουμ, δεν υπάρχει ειδικότητα που να μην απαιτεί έστω μια απλή επαφή με τον ασθενή, πέρα από τις καθαρά εργαστηριακές (μικροβιολογία, παθολογοανατομια, κυτταρολογία κτλ)
Πήγαινε στο τμήμα γενετικής για να γίνεις γενετιστής. Ή γίνε ιατρός και κάνε ειδικότητα στην κυτταρολογία.
Για περισσότερα πάνω στην κυτταρολογία, το μικρόφωνο το παίρνουν οι ιατροί του φόρουμ @fockos

 

[alexa-24]

Ε βρε τι πάθαμε με τις φαρμακοβιομηχανίες φέτος...
Που σας ήρθε από 18 χρόνων ότι θέλετε να φαρμακοβιομηχανία λες και στην Ελλάδα έχουμε τμήματα έρευνας και ανάπτυξης;;
Το τμήμα που αναφέρεις κυρίως ασχολείσαι σε εργαστήρια νοσοκομείων ή ιδιωτικά διαγνωστικά γενετικά εργαστήρια (κληρονομικών παθήσεων κτλ)

Θεωρώ όλοι όσοι είστε 18 δεν είναι δυνατόν να μιλάτε για έρευνα με τόση αυτοπεποίθηση, εφόσον δεν έχετε πατήσει σε εργαστήριο ακόμη. Κάθε χρόνο πολλούς βλέπουμε εδώ και ζήτημα αν το 1/10 εν τέλει ασχοληθεί. Πηγαίνετε στην σχολή πρώτα και να είστε ανοιχτοί σε όλα τα ενδεχόμενα.

Το έχουμε ξαναπεί στο φόρουμ, δεν υπάρχει ειδικότητα που να μην απαιτεί έστω μια απλή επαφή με τον ασθενή, πέρα από τις καθαρά εργαστηριακές (μικροβιολογία, παθολογοανατομια, κυτταρολογία κτλ)
Πήγαινε στο τμήμα γενετικής για να γίνεις γενετιστής. Ή γίνε ιατρός και κάνε ειδικότητα στην κυτταρολογία.
Για περισσότερα πάνω στην κυτταρολογία, το μικρόφωνο το παίρνουν οι ιατροί του φόρουμ @fockos

Αναφέρω τις φαρμακοβιομηχανίες λόγω συγγενών και καθηγητών μου που δουλεύουν σε αυτές (στην Ελλάδα) και μου έχουν αναλύσει τα καθήκοντά τους, τις συνθήκες εργασίας κλπ. και πιστεύω ότι είναι μια καλή προοπτική.
Το ενδεχόμενο να μην ασχοληθώ εντέλει με την έρευνα δεν το αποκλείω, γι' αυτό άλλωστε αναφέρω και την Ιατρική μέσω της οποίας θα μπορούσα ίσως να ανοίξω μικροβιολογικό.
Γνωρίζεις μήπως με τι καταπιάνονται οι μοριακοί βιολόγοι-γενετιστές (εκτός από την εκπαίδευση);
Επίσης αν κατάλαβα καλά σπουδάζεις στο τμήμα,οπότε μήπως μπορείς να μου πεις για την ποιότητα των σπουδών;
Αναφορικά με την κυτταρολογία, γίνεται κάποιος να ανοίξει ιδιωτικό εργαστήριο;

 

[Drglitterstar]

Εκτός από εκπαίδευση μπορούν να γίνουν εμβρυολογοι, να δουλεύουν σε διαγνωστικά κέντρα, εργαστηριακές αναλύσεις για νερό, έδαφος κλπ, εάν καταφέρεις να μπεις αστυνομία στον ιατροδικαστικό έλεγχο

Ο κυτταρολόγος μπορεί να ανοίξει δικό του ιατρείο. Έχε υπόψιν ότι οι εργαστηριακές ειδικότητες χρειάζονται τεράστιο μπαντζετ για κάτι τέτοιο

 

[Grand Duchess]

Ο κυτταρολόγος μπορεί να ανοίξει δικό του ιατρείο. Έχε υπόψιν ότι οι εργαστηριακές ειδικότητες χρειάζονται τεράστιο μπαντζετ για κάτι τέτοιο

Βεβαίως, αν θέλει να ανοίξει δικό της ιατρείο, ο εξοπλισμός είναι φαρμάκι...
Εκτός αν δουλέψει σε εργαστήριο άλλου ιδιοκτήτη ή σε νοσοκομείο ακόμη καλύτερα.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 11 Ιουλίου 2023

Αναφέρω τις φαρμακοβιομηχανίες λόγω συγγενών και καθηγητών μου που δουλεύουν σε αυτές (στην Ελλάδα) και μου έχουν αναλύσει τα καθήκοντά τους, τις συνθήκες εργασίας κλπ. και πιστεύω ότι είναι μια καλή προοπτική.

Βεβαίως και είναι,
Αλλά ως γενετικός βιολόγος στην Ελλάδα να μπεις σε φαρμακοβιομηχανία είναι σχεδόν απίθανο.
Διότι πολύ απλά ένας γενετιστής θα χρειαστεί σε φαρμακοβιομηχανία με τομέα R&D για να ερευνήσει την σύνδεση του φαρμάκου με το κύτταρο /υποδοχεας στόχο σε κυτταρικό επίπεδο.
Στην Ελλάδα όμως R&D δεν έχουμε γιατί είναι ένας τομέας εκατομμύριων και για ευνόητους λόγους δεν καθίσταται εφικτό στην Ελλάδα.
Μια μικρή παρένθεση αποτελεί η ίδρυση βιομηχανίας μονοκλωνικων αντισωμάτων για θεραπεία που πρόκειται να λειτουργήσει τα επόμενα χρόνια και προφανώς θα προσλάβει πολλές τέτοιες ειδικότητες, αλλά για να δούμε, θα ανοίξει;

Αν θες να μπεις σε φαρμακοβιομηχανία, οι θέσεις που ζητούν είναι οι εξής; 1) οικονομολόγοι - έχουν σκάσει από αγγελίες τα σάιτ των βιομηχανιων 2) χειριστές μηχανημάτων 3) προσωπικό για ποιοτικό έλεγχο.
Ποιοτικό έλεγχο κάνουν οι εξής
1) φαρμακοποιοί
2) χημικοί
3) χημικοί μηχανικοί.
Οπότε αυτές είναι και οι 3 σχολές που μπορείς να εργαστείς σε φαρμακοβιομηχανία πιο εύκολα. Οι θέσεις βέβαια είναι ελάχιστες και σχεδόν απίθανο να μπεις χωρίς μέσο, γιατί όλες ζητούν προϋπηρεσία 2-3 ετών που θα την αποκτήσεις κυριως από το εξωτερικό.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 11 Ιουλίου 2023

Το ενδεχόμενο να μην ασχοληθώ εντέλει με την έρευνα δεν το αποκλείω, γι' αυτό άλλωστε αναφέρω και την Ιατρική μέσω της οποίας θα μπορούσα ίσως να ανοίξω μικροβιολογικό.
Γνωρίζεις μήπως με τι καταπιάνονται οι μοριακοί βιολόγοι-γενετιστές (εκτός από την εκπαίδευση);
Επίσης αν κατάλαβα καλά σπουδάζεις στο τμήμα,οπότε μήπως μπορείς να μου πεις για την ποιότητα των σπουδών;
Αναφορικά με την κυτταρολογία, γίνεται κάποιος να ανοίξει ιδιωτικό εργαστήριο

Οι βιολόγοι γενετιστές όπως προείπα εκτός από το καθηγητηλικι εργάζονται σε εργαστήρια για έλεγχο κληρονομικών νοσημάτων ή γενετικών νοσημάτων (Παστέρ, Αρεταίειο, Αιγινητειο, και σε ιδιωτικά εργαστήρια)
Σπουδαία επιστήμη η μικροβιολογία αρκεί να έχεις κεφαλαίο για ιατρείο. Ναι οι κυτταρολόγοι μπορούν να ανοίξουν εργαστήριο αλλά πάλι ισχύει το γίγας μπατζετ που πρέπει να έχεις.
Σπουδάζω στην φαρμακευτική οπότε δεν μπορώ να μιλήσω για την ποιότητα σπουδών της ιατρικής ή του τμήματος γενετικής.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 11 Ιουλίου 2023

να μπεις αστυνομία στον ιατροδικαστικό έλεγχο

Η αστυνομία θέλει να είσαι ήδη στο σώμα αν δεν κάνω λάθος και να πάρεις δεύτερο πτυχίο (για αναλύσεις στο εγκληματολογικό εργαστήριο)
Τις ιατροδικαστικές εξετάσεις δεν τις πραγματοποιεί η αστυνομία αλλά η δημόσια υπηρεσία του εφημερεύον νοσοκομείου κατόπιν εισαγγελικής εντολής.

 

[fmarulezkd]

Καλησπέρα,

Δεδομένου ότι πλησιάζει η προθεσμία συμπλήρωσης του μηχανογραφικού μου θα ήθελα αν κάποιος έχει προσωπική εμπειρία να με κατατοπίσει σχετικά με την ποιότητα σπουδών και τις δυνατότητες απορρόφησης-απολαβές των αποφοίτων του ΤΜΒ&Γ στην Ελλάδα. Αναφέρομαι σε έρευνα και φαρμακοβιομηχανίες. Είναι μονόδρομος το εξωτερικό;
Επίσης, από άποψη σταθερότητας είναι πράγματι η Ιατρική καλύτερη επιλογή και αν ναι, ποιες ειδικότητες δεν απαιτούν επαφή με ασθενείς;
Ακόμη, η Ιατρική της Αλεξανδρούπολης συσχετίζεται μέσω ερευνητικών προγραμμάτων με την Μοριακή ή έχει τουλάχιστον "πιο μοριακή" κατεύθυνση σε σχέση με τις υπόλοιπες Ιατρικές;
Να τονίσω ότι με αφορά κυρίως η έρευνα, οπότε αν κάποιος γνωρίζει για τις προοπτικές έρευνας στην Ελλάδα μέσω Ιατρικής ή συνδυασμού πτυχίων Ιατρικής και Μοριακής-Γενετικής θα ήθελα πολύ να μάθω την άποψή του!

Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε στους προβληματισμούς μου!!!

Για έρευνα το εξωτερικό είναι μονόδρομος. Οι θέσεις στις φαρμακοβιομηχανίες στην Ελλάδα έχουν περισσότερο να κάνουν με έλεγχο ποιότητας ή πωλήσεις παρά r&d.
Το πτυχίο της ιατρικής έχει κατα βάση πλεονεκτήματα από της (μοριακής) βιολογίας για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με βιοϊατρική έρευνα και σου δίνει και την εναλλακτική της εργασίας ως γιατρός εν τέλη. Οπότε η επιλογή θα έλεγα έιναι πολύ εύκολη.

 

[pannnos1992]

Για έρευνα το εξωτερικό είναι μονόδρομος. Οι θέσεις στις φαρμακοβιομηχανίες στην Ελλάδα έχουν περισσότερο να κάνουν με έλεγχο ποιότητας ή πωλήσεις παρά r&d.
Το πτυχίο της ιατρικής έχει κατα βάση πλεονεκτήματα από της (μοριακής) βιολογίας για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με βιοϊατρική έρευνα και σου δίνει και την εναλλακτική της εργασίας ως γιατρός εν τέλη. Οπότε η επιλογή θα έλεγα έιναι πολύ εύκολη.

Για την αστυνομια δε χρειαζεται να υπηρετεις στο σωμα,παιρνουν και ιδιωτες και οσους ηδη υπηρετουν.Το πιο πιθανο ομως ειναι οτι θα χρειαστει να περιμενεις χρονια μεχρι να βγει σχετικη προκηρυξη με προσληψεις και αν θα βγει ποτε για την ειδικοτητα σου.

 

[alexa-24]

Σας ευχαριστώ όλους όσοι απαντήσατε! Για τι αρχικό κεφάλαιο μιλάμε στην περίπτωση εργαστηρίου κυτταρολογίας;

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 11 Ιουλίου 2023

Υπάρχει κάποιος που να έχει περισσότερες πληροφορίες για την κυτταρολογία και τα καθήκοντα ενός ιατρού με αυτή την εξειδίκευση;

 

[roud]

Για την αστυνομια δε χρειαζεται να υπηρετεις στο σωμα,παιρνουν και ιδιωτες και οσους ηδη υπηρετουν.Το πιο πιθανο ομως ειναι οτι θα χρειαστει να περιμενεις χρονια μεχρι να βγει σχετικη προκηρυξη με προσληψεις και αν θα βγει ποτε για την ειδικοτητα σου.

γνωριζετε αν ισχύει το ίδιο και για τους τεχνολόγους ιατρικών εργαστηρίων ?

 

[pannnos1992]

Ναι ισχυει,δεν ειναι ποτε στανταρτ ποτε θα βγει προκηρυξη και ποιες ειδικοτητες αφορά.Οποτε δε μπορεις να βασιζεσαι εκει

 

[Nemesiis]

Καλησπέρα,

Δεδομένου ότι πλησιάζει η προθεσμία συμπλήρωσης του μηχανογραφικού μου θα ήθελα αν κάποιος έχει προσωπική εμπειρία να με κατατοπίσει σχετικά με την ποιότητα σπουδών και τις δυνατότητες απορρόφησης-απολαβές των αποφοίτων του ΤΜΒ&Γ στην Ελλάδα. Αναφέρομαι σε έρευνα και φαρμακοβιομηχανίες. Είναι μονόδρομος το εξωτερικό;
Επίσης, από άποψη σταθερότητας είναι πράγματι η Ιατρική καλύτερη επιλογή και αν ναι, ποιες ειδικότητες δεν απαιτούν επαφή με ασθενείς;
Ακόμη, η Ιατρική της Αλεξανδρούπολης συσχετίζεται μέσω ερευνητικών προγραμμάτων με την Μοριακή ή έχει τουλάχιστον "πιο μοριακή" κατεύθυνση σε σχέση με τις υπόλοιπες Ιατρικές;
Να τονίσω ότι με αφορά κυρίως η έρευνα, οπότε αν κάποιος γνωρίζει για τις προοπτικές έρευνας στην Ελλάδα μέσω Ιατρικής ή συνδυασμού πτυχίων Ιατρικής και Μοριακής-Γενετικής θα ήθελα πολύ να μάθω την άποψή του!

Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε στους προβληματισμούς μου!!!

Δεν είμαι ειδικός πάνω στο θέμα αλλά επειδή και εγώ βρίσκομαι σε ένα παρόμοιο δίλημμα ( αν αξίζει να ξαναδωσω για ιατρική ή να αρκεστώ με βιολογικά/μβγ για να ασχοληθώ με έρευνα και φαρμακοβιομηχανίες ) και έχω ρωτήσει σχεδόν τους πάντες από όλους αυτούς τους κλάδους ορίστε τι έχω συγκεντρώσει μέχρι στιγμής :
Με οσους γιατρους έχω μιλήσει, ουδενος εξαιρουμένου μου έχουν τονίσει πως επειδή η ιατρική ειναι κάτι καθαρά εξειδικευμένο προς τον άνθρωπο δεν αξίζει για έρευνα. Ειναι μια καθαρά κλινική εργασία. Μια νευρολόγος, (από τις καλύτερες στον κλάδο της, χρόνια γιατρός και φίλη μας,) η οποία μπήκε στην ιατρική με στόχο την έρευνα μου είπε πως παρά τα μεταπτυχιακά και το διδακτορικό που έκανε κατά τη διάρκεια της αναμονής της για ειδικότητα οχι μονο δεν έχει χρονο να ασχοληθεί με αυτό που αγαπά δηλαδή την έρευνα αλλά το μετανιώνει τρομερά που διάλεξε την ιατρική. Η ίδια χαρακτηριστικά μου είπε πως ειναι ανέφελο από τη στιγμή που ξέρει κανείς πως θέλει έρευνα να μπει στο κόπο να μάθει ολόκληρο το μυοσκελετικό κλπ κλπ. Εξάλλου και για αυτόν τον λόγο όταν έκανε τα μεταπτυχιακά της ήταν η μοναδική γιατρος ενώ όλοι οι υπόλοιποι ήταν βιολόγοι, χημικοί και ψυχολόγοι. Χάσιμο χρόνου γενικώς, άθλιο σύστημα υγείας ( τουλάχιστον στην Ελλαδιτσα) συν ότι ειναι για τα «γερά» πορτοφόλια.
Το τμήμα μβγ από όσο έχω ρωτήσει σε περιορίζει αρκετά. Παρόλο που βγαίνεις με τα δικαιώματα του βιολογου δεν προτιμούνται οι συγκεκριμένοι απόφοιτοι στις φαρμακοβιομηχανίες παρά μόνο όταν έχει να κάνει σχέση με φαρμακογονιδιωματικη. Συν το γεγονός ότι οι περισσότεροι καθηγητές αν όχι όλοι πηγαινοέρχονται από Αθήνα όποτε και να θες να το τρέξεις η εργαστηριακή σου εμπειρία θα ειναι μειωμένη. Γνωρίζω απόφοιτο του τμήματος που παρολο που κατέχει και ένα μεταπτυχιακό σχετικά με τον καρκίνο από τα τοπ πανεπιστήμια του Λονδίνου παλεύει να βρει εργασία στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό τα πράγματα ειναι σίγουρα καλύτερα αλλά η εξειδίκευση στο προπτυχιακό επίπεδο ειναι μάλλον άσκοπη και σα περιορίζει και σε εμπειριες αλλά και σε επιλογές.
Γεγονός που με φέρνει σε μια άλλη εναλλακτική τα απλά καλά βιολογικά. Όσο και να τα σνομπάρουμε στην Ελλάδα στο εξωτερικό ένας βιολόγος έχει άπειρες εναλλακτικές σε διαφορά πεδία συμπεριλαμβανομένου και το R&D κομμάτι στις φαρμακοβιομηχανίες. Πχ αν ήσουν γιατρός δεν θα μπορούσες να συμμετέχεις στην ανακάλυψη μιας νέας δραστικής ουσίας (αυτό θα γινόταν αμα ήσουν βιολόγος ή χημικός) αλλά θα έλεγχες τον τρόπο που επιδρά αυτή στους ασθενείς. Μέλος ΔΕΠ της ιατρικής σχολής ( απόφοιτος βιολογικού) μου είπε,όπως και όλοι οι υπόλοιποι που ρώτησα , πως το προπτυχιακό δεν έχει καμία σημασία και πως όλα παίζονται στο μεταπτυχιακό. Το βιολογικό στην Κρήτη ειναι το ανώτερο για εκείνον αν και έχει χάσει την αίγλη του παρελθόντος οπως μου ειπε ενώ το βιολογικό Πάτρας το «χειρότερο» καθώς έχει 20 κάτι μόνιμα μέλη δεπ. Ο ίδιος όντας βιολογος έχει καταφέρει να ταξιδέψει όλο τον κόσμο, να φοιτησει μέχρι και στο Harvard και σε αλλά τόσα τοπ πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο, να φτιάξει την δικιά του οικογένεια και να μπορεί να περνά χρόνο με αυτήν όποτε θέλει ( σπάνιο φαινόμενο σε όσους επιλέγουν την ιατρική, αφού από την στιγμή που ειναι τοσο αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουν ξεχνούν μεχρι και να κάνουν κ οικογένεια)
Εμενα προσωπικά με συμβούλεψε να βάλω αυτό που ειναι πιο κοντά στην πόλη,ώστε να γλύτωσω τα έξοδα, και να δώσω έπειτα ιδιαίτερη σημασία στο μεταπτυχιακό.
Σε οτι αφορα το κομμάτι της σταθερότητας…Αμα μείνεις Ελλάδα θεωρώ πως ο γιατρός ειναι η πιο ασφαλής επιλογή αλλά με έρευνα δεν πιστεύω πως θα μπορέσεις να ασχοληθείς. Ο γιατρός πάντα θα ειναι σε ζήτηση αλλά η αληθεια ειναι πως η Ελλαδα ξεχειλίζει από γιατρούς. Σίγουρα θα πληρώνεσαι αλλά δεν ξερω αν το ποσό αυτό θα ειναι ικανοποιητικό σε σχέση με όλα αυτα που θα θυσιάζεις. Απο το τμήμα μβγ βγαίνεις με τα δικαιώματα βιολόγου όποτε μπορείς να ασχοληθείς στην εσχάτη περίπτωση με την εκπαίδευση. Ειναι πιο αβέβαιο σε σχέση με έναν γιατρό και προσωπικά πιστεύω πως στην χώρα μας τα πράγματα ειναι λίγο σκούρα. Σε οτι αφορα τους αποφοίτους βιολογίας και συγκεκριμένα από τμήμα βιοχημείας και βιοτεχνολογίας στην Λάρισα ξερω άτομα που με μεταπτυχιακό και διδακτορικό έχουν φύγει και έχουν πάει Αμερική και τωρα ειναι καθηγητές με ερευνητική ομάδα και βγάζουν 200 χιλιάδες δολάρια το χρόνο . Ξερω άλλους που έμειναν ελλαδα και εργάζονται σε φαρμακοβιομαχανιες στην Αθήνα με 2500€ τον μήνα ή άλλους που εργάζονται σε νοσοκομεία στον τομέα των εξωσωματικών και βγάζουν επίσης καλά λεφτά.
Αυτό που θέλω να πω κλείνοντας ειναι πως από εσένα θα εξαρτηθεί τι εξέλιξη θα έχει το επάγγελμα σου. Δε σημαίνει αναγκαστικά πως αμα γίνεις γιατρος θα βγάζεις τρέλα λεφτά ή αμα γίνεις βιολόγος θα εισαι απένταρος. Η αληθεια ειναι πως υπάρχουν και γιατροί που κάθονται και χτυπάνε μύγες αλλά και άλλοι που έχουν τρελή πελατεία και οριακα τα βγάζουν πέρα. Ειναι και οι βιολόγοι που γίνονται λέκτορες και εχουν και δικιά τους ερευνητική ομάδα σε κορυφαία πανεπιστήμια ειναι και αυτοί όμως που μένουν σε γυμνάσια και λύκεια. Το θέμα ειναι εσυ τι θες να κανείς; Αμα σου αρέσει ο άνθρωπος και έχεις συμφιλιωθεί με τις δυσκολίες του επαγγέλματος βουρ για ιατρική. Εφόσον όμως σου αρέσει η έρευνα δοκίμασε τα βιολογικά τα χημικά και την φαρμακευτική. Καλή τύχη, ελπίζω να σε βοήθησα!

 

[alexa-24]

@el1na Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες τις πληροφορίες και τον χρόνο που αφιέρωσες για να με βοηθήσεις!!!
Επειδή βλέπω ότι το έχεις ψάξει πολύ μήπως γνωρίζεις για την ειδικότητα της βιοπαθολογίας, που απ'ότι έμαθα είναι αμιγώς εργαστηριακή, τι προοπτικές έχει;
Όσον αφορά τα τμήματα Βιολογίας, Χημείας, Φαρμακευτικής και ενώ αντιλαμβάνομαι ότι έχουν πολύ καλές προοπτικές δεν ξέρω αν οικονομικά θα μπορώ να υποστηρίξω μεταπτυχιακό και διδακτορικό(πολυμελής οικογένεια).
Το τμήμα της Λάρισας ακούγεται επίσης πολύ καλή ιδέα. Απαιτεί όμως και αυτό επιπλέον εξειδίκευση ή μπορείς μόνο με το πτυχίο να απορροφηθείς σε φαρμακοβιομηχανίες;

 

[Nemesiis]

@el1na Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες τις πληροφορίες και τον χρόνο που αφιέρωσες για να με βοηθήσεις!!!
Επειδή βλέπω ότι το έχεις ψάξει πολύ μήπως γνωρίζεις για την ειδικότητα της βιοπαθολογίας, που απ'ότι έμαθα είναι αμιγώς εργαστηριακή, τι προοπτικές έχει;
Όσον αφορά τα τμήματα Βιολογίας, Χημείας, Φαρμακευτικής και ενώ αντιλαμβάνομαι ότι έχουν πολύ καλές προοπτικές δεν ξέρω αν οικονομικά θα μπορώ να υποστηρίξω μεταπτυχιακό και διδακτορικό(πολυμελής οικογένεια).
Το τμήμα της Λάρισας ακούγεται επίσης πολύ καλή ιδέα. Απαιτεί όμως και αυτό επιπλέον εξειδίκευση ή μπορείς μόνο με το πτυχίο να απορροφηθείς σε φαρμακοβιομηχανίες;

Ο βιοπαθολόγος ουσιαστικά είναι ο μικροβιολόγος απλώς με διαφορετικό όνομα και ενα επιπλέον έτος παθολογίας στην ειδικότητα.
Όντως ο βιοπαθολόγος δεν ασχολείται με ανθρώπους αλλά ούτε εμπλέκεται με φάρμακα και ερευνα. Συνήθως ,αν όχι πάντα ,οι βιοπαθολόγοι συνεργάζονται με έναν βιολόγο και ανοίγουν ένα μικροβιολογικό εργαστήριο. Μέχρι εκεί. Οι απολαβές ,ειδικά στις μεγαλουπόλεις, είναι πενιχρές αφού υπάρχει αρκετά μεγάλος ανταγωνισμός. Στην επαρχία τα πράγματα ειναι καλύτερα αλλά μην φανταστείς κάτι ουαου. Επειδή η θεία μου εχει μικροβιολογικό μπορώ να σου πω πως για έναν βιολόγο το μικροβιολογικό ειναι μια χαρά απο την άλλη για έναν γιατρό ειναι πολυ « μικρό» σε συσχέτιση με τα χρονια και τον κοπο που έχουν επενδυσει και οι δυο.
Εξάλλου ένας γιατρος προκειμενου να γίνει γιατρος πρέπει να περάσει έναν ολόκληρο γολγοθά. Οι βασικές σπουδές ειναι 6 χρόνια 30 έως 40 ωρες το κάθε εξάμηνο. Δύσκολα μαθήματα και τεράστιος όγκος πληροφοριών. Πες πως τα περνάς όλα και τελειώνεις στα 6 χρόνια. Τώρα πρέπει να διαλέξεις ειδικότητα. Καλή αναμονή λοιπόν 3-5 χρόνια ειδικά σε παιδιατρική και δερματολόγια ( εδώ εισαι νομίζω τυχερή γιατί οι εργαστηριακές ειδικότητες δεν έχουν τόση συζήτηση από όσο γνωρίζω). Οι περισσότεροι σε αυτό το διάστημα κάνουν το αγροτικό τους το οποίο βέβαια δεν ειναι πλέον υποχρεωτικό ώστε να πληρώνονται και να μην δυσκολεύουν περαιτέρω την οικογένεια τους. Θα μπορέσεις να κανείς αγροτικό από την στιγμή που δεν θες την επαφή με τον άνθρωπο ; Μετά από 3 λοιπόν χρόνια αναμονής ακολουθεί η ειδικότητα βάλε αλλά 4-5 χρόνια. Οι πληρωμές των ειδικευόμενων ήταν πάντα ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα αν και νομίζω πως πλέον τα πράγματα είναι λίγο πιο τυπικά. Η ξαδέρφη μου που είναι στο στρατό ειδικευόμενη αναισθησιολογίας πληρώνεται περίπου 1200 τα οποία προφανώς και δεν φτάνουν για να συντηρήσεις μια οικογένεια ειδικά στην Αθήνα. Τα έχει φτύσει έχω να σου πω, δεν αντέχει άλλο και καταριέται την ώρα και την στιγμή που πήγε ιατρική. Να τονίσω σε αυτό το σημείο πως η ξαδέρφη μου όπως και εσυ δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο πάθος με την ιατρική και το να σώζει ζωές, αρχιτέκτονας ηθελε να γίνει αλλά επειδή ήταν πολυ αβέβαιο της είπαν να πάει στην ιατρική.
Άμα τα αθροίσουμε λοιπόν όλα αυτα καταλήγουμε στο στο συμπέρασμα πως στα 27 περίπου θα αρχίσεις την ειδικότητα στα 31-32 θα τελειώσεις και μετά ουσιαστικά θα βγεις στην αγορά εργασίας. Από την άλλη ένας φαρμακοποιός θα τελειώσει στα 23 στη σχολή άντε να κάνει ένα μεταπτυχιακό και στα 24-25 θα βρίσκεται στην αγορά εργασίας. Μιλάμε για ένα τεράστιο χάσμα. 7 περίπου χρόνια θα στηρίζεσαι στους γονείς σου, άσε που και αφού βγεις στην αγορά εργασίας για να ανοίξεις ένα γραφείο ή ένα εργαστήριο θέλει πολλά λεφτά αλλά και χρόνο προκειμένου να βγάλεις ένα όνομα και να αρχίσεις να έχεις σταθερή πελατεία. Οικονομικά λοιπόν η ιατρική δε σου παρέχει κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα. Καταλαβαίνω πως τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά ακούγονται τρομακτικά αλλά θα διαπιστώσεις πως υπάρχουν χώρες όπως η Δανία, η Σουηδία κ.α πολλές που παρέχουν δωρεάν μεταπτυχιακά. Επίσης αμα το έχεις με την έρευνα και γουστάρεις ειναι σχετικά απλό να αναδειχθείς τόσο σε Ελλάδα αλλά και σε εξωτερικό καθώς υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί, στα βιολογικά τουλάχιστον (πχ iGem) στους οποίους μπορείς να λάβεις μέρος. Πολλοί κερδίζουν έτσι υποτροφίες. Επίσης παίζει ρόλο η σχέση που έχεις με τους καθηγητές σου. Ειναι αρκετά συχνό φαινόμενο οι καθηγητές να διαλέγουν τους καλούς μαθητές και να τους βάζουν στην ερευνητική τους ομάδα ή να τους προωθούν στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα από φαρμακοβιομηχανίες μέχρι σε νοσοκομεία. Μην αφήνεις λοιπόν το οικονομικό να σου σταθεί εμπόδιο από την στιγμή που σου αρέσει η έρευνα.
Το τμήμα της Λάρισας σε αντίθεση με αυτό της Αλεξανδρούπολης εχει περισσότερη απορρόφηση στην Ελλάδα. Ειναι πολυ καλό τμήμα με καλούς καθηγητές αλλά σχετικά δύσκολο με πολλες ώρες ανά εξάμηνο ( μο 30). Με ένα πτυχίο δεν πάει κανένας πουθενα και δάσκαλος να πας δεν πρόκειται να διοριστείς. Γνωρίζω άτομο που με ένα κατάλληλο μεταπτυχιακό σε σχέση με τα φάρμακα ,απόφοιτος του τμήματος ββ στην Λαρισα , να δουλεύει σε ηλικία 24-25 χρόνων σε μεγάλη φαρμακοβιομηχανία στην Αθήνα και να πληρώνεται 2500€ τον μήνα. Προφανώς όσο περνούσαν τα χρόνια ο μισθός αυξανόταν με αποτέλεσμα να αγγίζει τα 3 χιλιάρικα πλέον. Και όλα αυτα με ένα μεταπτυχιακό. Όποτε τα λεφτά που ενδέχεται να δαπανήσεις στο μεταπτυχιακο σίγουρα θα αξίζουν.
Αμα θες φαρμακοβιομηχανίες πηγαίνε φαρμακευτική, χημικό ή βιολογικό. Εγώ προσωπικά προτιμώ το τμημα της Λάρισας και γενικότερα τα βιολογικά γιατί ειναι πασπαρτού στην ερευνα και υπάρχουν πολλοί διέξοδοι. Τα δικαιώματα του χημικού και του φαρμακοποιού ειναι πιο σαφή όπως και τα πεδια που εμπλέκεται. Αμα προτιμάς την χημεία πήγαινε χημικό εαν αγαπάς την βιολογία καλύτερα ενα βιολογικό εγώ έτσι το σκέφτομαι. Οποίος ειναι καλός δεν χάνεται

 

[Drglitterstar]

. Οι περισσότεροι σε αυτό το διάστημα κάνουν το αγροτικό τους το οποίο βέβαια δεν ειναι πλέον υποχρεωτικό ώστε να πληρώνονται και να μην δυσκολεύουν περαιτέρω την οικογένεια τους. Θα μπορέσεις να κανείς αγροτικό από την στιγμή που δεν θες την επαφή με τον άνθρωπο ;

Μόνο τις άγονες ειδικότητες στο αγροτικό δεν είναι υποχρεωτικό δηλαδή:

α.Αιματολογία
β. Ακτινοθεραπευτική Ογκολογία
γ. Αναισθησιολογία
δ. Ιατρική Βιοπαθολογία/Εργαστηριακή Ιατρική
ε. Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος
στ. Ιατροδικαστική
ζ. Κυτταρολογία
η. Νεφρολογία
θ. Παθολογική Ανατομική
ι. Πυρηνική Ιατρική

Αυτές οι ειδικότητες δεν έχουν αναμονή, μπαίνεις κατευθείαν.

Άμα τα αθροίσουμε λοιπόν όλα αυτα καταλήγουμε στο στο συμπέρασμα πως στα 27 περίπου θα αρχίσεις την ειδικότητα στα 31-32 θα τελειώσεις και μετά ουσιαστικά θα βγεις στην αγορά εργασίας. Από την άλλη ένας φαρμακοποιός θα τελειώσει στα 23 στη σχολή άντε να κάνει ένα μεταπτυχιακό και στα 24-25 θα βρίσκεται στην αγορά εργασίας. Μιλάμε για ένα τεράστιο χάσμα. 7 περίπου χρόνια θα στηρίζεσαι στους γονείς σου, άσε που και αφού βγεις στην αγορά εργασίας για να ανοίξεις ένα γραφείο ή ένα εργαστήριο θέλει πολλά λεφτά αλλά και χρόνο προκειμένου να βγάλεις ένα όνομα και να αρχίσεις να έχεις σταθερή πελατεία. Οικονομικά λοιπόν η ιατρική δε σου παρέχει κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα.

Εάν μπει στα 18 και τελειώσει στα 24 μπορεί να ξεκινήσει ειδικότητα πριν τα 25 και στα 30 να έχει τελειώσει. Δεν είναι 7 χρόνια το χάσμα εφόσον πληρώνεσαι στην ειδικότητα ούτως ή άλλως ως φαρμακοποιός ή βιολόγος δεν θα βγάζεις ειδικά στην αρχή περισσότερα χρήματα από έναν ειδικευόμενο.

Αμα θες φαρμακοβιομηχανίες πηγαίνε φαρμακευτική, χημικό ή βιολογικό. Εγώ προσωπικά προτιμώ το τμημα της Λάρισας και γενικότερα τα βιολογικά γιατί ειναι πασπαρτού στην ερευνα και υπάρχουν πολλοί διέξοδοι. Τα δικαιώματα του χημικού και του φαρμακοποιού ειναι πιο σαφή όπως και τα πεδια που εμπλέκεται. Αμα προτιμάς την χημεία πήγαινε χημικό εαν αγαπάς την βιολογία καλύτερα ενα βιολογικό εγώ έτσι το σκέφτομαι. Οποίος ειναι καλός δεν χάνεται

Ή μπορεί να τελειώσει ιατρική και μετά να κάνει κατευθείαν διδακτορικό. Δεν χρειάζεται να κάνει ειδικότητα. Υπάρχει γενικότερα μια ιατροκεντρικοτητα, εγώ θεωρώ καλύτερο το πτυχίο ιατρικής για να δουλέψεις στην έρευνα και μετά εάν αποφασίσεις ότι δεν θες μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Στις άλλες σχολές είναι πιο περιορισμένα. Επίσης το να λες στα 18 σου ότι θες να δουλέψεις σε φαρμακοβιομηχανία είναι λίγο εκτός πραγματικότητας γιατί δεν ξέρεις τι σημαίνει φαρμακοβιομηχανία, δεν ξέρεις τι σημαίνει έρευνα. Πας στο βιολογικό πρώτο έτος και όλοι λένε εγώ θέλω να γίνω ερευνητής και τελικά καταλήγει ένας στους δέκα. Η ιατρική θα σου ανοίξει περισσότερες πόρτες

 

[Nemesiis]

Μόνο τις άγονες ειδικότητες στο αγροτικό δεν είναι υποχρεωτικό δηλαδή:

α.Αιματολογία
β. Ακτινοθεραπευτική Ογκολογία
γ. Αναισθησιολογία
δ. Ιατρική Βιοπαθολογία/Εργαστηριακή Ιατρική
ε. Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος
στ. Ιατροδικαστική
ζ. Κυτταρολογία
η. Νεφρολογία
θ. Παθολογική Ανατομική
ι. Πυρηνική Ιατρική

Αυτές οι ειδικότητες δεν έχουν αναμονή, μπαίνεις κατευθείαν.

Εάν μπει στα 18 και τελειώσει στα 24 μπορεί να ξεκινήσει ειδικότητα πριν τα 25 και στα 30 να έχει τελειώσει. Δεν είναι 7 χρόνια το χάσμα εφόσον πληρώνεσαι στην ειδικότητα ούτως ή άλλως ως φαρμακοποιός ή βιολόγος δεν θα βγάζεις ειδικά στην αρχή περισσότερα χρήματα από έναν ειδικευόμενο.


Ή μπορεί να τελειώσει ιατρική και μετά να κάνει κατευθείαν διδακτορικό. Δεν χρειάζεται να κάνει ειδικότητα. Υπάρχει γενικότερα μια ιατροκεντρικοτητα, εγώ θεωρώ καλύτερο το πτυχίο ιατρικής για να δουλέψεις στην έρευνα και μετά εάν αποφασίσεις ότι δεν θες μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Στις άλλες σχολές είναι πιο περιορισμένα. Επίσης το να λες στα 18 σου ότι θες να δουλέψεις σε φαρμακοβιομηχανία είναι λίγο εκτός πραγματικότητας γιατί δεν ξέρεις τι σημαίνει φαρμακοβιομηχανία, δεν ξέρεις τι σημαίνει έρευνα. Πας στο βιολογικό πρώτο έτος και όλοι λένε εγώ θέλω να γίνω ερευνητής και τελικά καταλήγει ένας στους δέκα. Η ιατρική θα σου ανοίξει περισσότερες πόρτες

Πες μου αλήθεια πόσους γιατρούς ξερεις να ασχολούνται με την έρευνα, ειδικά στην Ελλάδα! Η ιατρική παρόλο που σου προσφέρει θεωρητικά την δυνατότητα της έρευνας δεν σε εφοδιάζει με τις απαρατήρητες γνώσεις για αυτήν. Πως γίνεται ένα γιατρος που γνωρίζει ελάχιστα για την βιοχημεία και την φαρμακολογία να συμμετέχει στην δημιουργία ενος νέου φαρμάκου; Το πιο πιθανό ειναι να συλλέγει τα στατικά από τις διάφορες κλινικές δοκιμασίες που θα κάνει. Άντε αμα γίνει χειρουργός και ειναι τόσο λαμπρος να βρει μια νέα χειρουργική μέθοδο.Μάλιστα το προγραμμα των γιατρών ειναι τόσο πιεστικό που μόνο η πλειοψηφία ασχολείται με το ανεβάζει δημοσιεύσεις! Αν θέλει όντως να ασχοληθεί με ερευνα πρέπει να κανεί κάποιο μεταπτυχιακό τελειώνοντας την ειδικότητα, εκεί ναι. Η ιατρική είναι μια εξειδικευμένη κλινική εργασία αμα δε σου αρέσει ο άνθρωπος μην γίνεσαι γιατρος. Λεφτά ένας γιατρος θα βγάλει, ποτε δεν είπα το αντίθετο, θα αργήσει όμως . Και πονάει να βλεπεις τους συνομηλίκους σου όταν εσυ θα πασχίζεις να τελειώσεις την σχολή να έχουν ήδη βρει δουλειά και να πληρώνονται, ειδικά αν έχεις μπει στην ιατρική με στόχο να γίνεις πλούσιος. Ειναι χαζό και απερίσκεπτο να ωθουνται οι νέοι στην ιατρική για τα λεφτά και επειδή έχει πιο άμεση αποκαταστήση από την στιγμή που 20000 γιατροί έχουν φύγει στο εξωτερικό. Αμα τα πράγματα ήταν τόσο ρόδινα όπως τα περιγράφεις όλοι αυτοί θα ήταν εδώ… Την ιατρική πρέπει να την αγαπάς, και ειδικά τον ασθενή, αλλιώς δεν βγαίνει. Οποίος το κάνει για τα λεφτά και την δήθεν ασφάλεια που παρέχει το επαγγέλμα όχι μόνο θα ειναι μίζερος αλλά θα ειναι και κακός στην δουλειά του. Έχουμε αρκετούς τέτοιους «γιατρούς» και δεν έχουμε ανάγκη απο άλλους .

Τώρα το να μου λες πως στο χημικό και το βίολογικο τα πράγματα ειναι περιορισμένα ειναι απλώς αστείο. Όπως και να το κάνουμε ανήκουν στην βασικες επιστήμες. Ένας χημικός πχ μπορεί να ασχοληθεί με φάρμακα,τρόφιμα,κρασί,πετρελαίο, πράσινη ενέργεια, πλαστικά, καλλυντικά,τοξικολογία,εκπαίδευση, περιβάλλον ωκεανούς και αλλά τόσα… Δεν μου φαίνεται και τόσο περιορισμένο το πεδιο εργασίας τους.

Όντως είναι δύσκολο να γνωρίζεις από τόσο μικρή ηλικία τι γίνεται στις φαρμακοβιομηχανίες ή και γενικότερα στην ερευνα αλλά δεν ειναι αυτός λόγος να αποθαρρύνεται κανείς από το να ακολουθήσει αυτό τον κλάδο. Μέσα από την κατάλληλη ενημέρωση και την επαφή με ανθρώπους που συμμετέχουν στην βιομηχανία των φαρμάκων και ιδιαίτερα στο πεδιο της έρευνας, το πεδιο νομίζω πως θα ξεκαθαρίσει.

Τέλος ο συλλογισμός στο τέλος με τους βιολόγους τελείως άτοπος. Το βιολογικό σου παρέχει την δυνατότητα για ερευνα απλόχερα τώρα επειδή ο άλλος έκατσε με ένα πτυχίο βιολόγου και δεν το έτρεξε περαιτέρω δεν του φταίει η επιστήμη ειναι όλα θέμα ανθρώπου. Κάτι αντίστοιχο όμως συμβαίνει και με αρκετούς γιατρούς που μπαίνουν στην ιατρική δίχως να τους αρέσει η επαφή με τον ασθενή, οραματιζόμενοι πως θα ειναι επικεφαλείς ερευνητικής ομάδας κατά του καρκίνου κουμαντάροντας τους βιολόγους και όλους τους υπόλοιπους. Ακολουθούν την ογκολογία και μετά τι; Και άλλο διάβασμα; Λεφτα ποτε θα βγάλω; Οικογένεια;Ειναι υπερβολικά εξουθενωμένοι δίχως όρεξη για δουλειά, αδιαφορώντας για τους ασθενείς τους. Αμα δε σου αρέσει η ιατρική με όλα τα στραβά της περιορίζεσαι από την ίδια την επιστήμη στο να επιτυχείς τον στόχο σου.

Στον τομεα της ιατρικης έρευνας ναι τα πράγματα ειναι όντως περιορισμένα στην Ελλάδα είτε εισαι γιατρος είτε βιολόγος. Αμα η κοπελα θέλει φαρμακοβιομηχανίες ειναι προτιμότερο να γίνει φαρμακοποιός, χημικός ή βιολόγος. Μια ερευνητική ομάδα αποτελείται εξάλλου από πολλά και διαφορά μέλη, συμπεριλαμβανομένου και ενός γιατρού για τις κλινικές δοκιμές.

Ο γιατρος έχει θεοποιηθει στην Ελλάδα και κάθε πονεμένος θέλει να παινευτεί πως ο γιος του ή η κόρη του έγινε γιατρος. Το χειροκρότημα ειναι αρκετά δελεαστικό αλλά κρατάει λίγο. Μετά από λίγους μήνες όλοι θα σε έχουν ξεχάσει και θα εισαι εσυ και η σχολή σου. Όλα τα επαγγέλματα έχουν και θετικά και αρνητικά. Σημασία έχει να κανεις αυτό που σου αρεσει. Το ποσα θα βγάλεις δεν ειναι ενδεικτικό του επαγγέλματος σου. Παίζουν πολλοί παράγοντες εκεί για αυτό καλό θα ήταν να μην ειναι ο μισθος το πρωταρχικό σου μέλημα .

 

[Grand Duchess]

ασχολούνται με την έρευνα, ειδικά στην Ελλάδα! Η ιατρική παρόλο που σου προσφέρει θεωρητικά την δυνατότητα της έρευνας δεν σε εφοδιάζει με τις απαρατήρητες γνώσεις για αυτήν. Πως γίνεται ένα γιατρος που γνωρίζει ελάχιστα για την βιοχημεία και την φαρμακολογία να συμμετέχει στην δημιουργία ενος νέου φαρμάκου; Το πιο πιθανό ειναι να συλλέγει τα στατικά

Οι γιατροί δεν ασχολούνται στο RD (η Ελλάδα δεν έχει rd) χωρίς μεταπτυχιακό (γιατί δεν ξέρει ούτε χημεία φαρμάκων ούτε φαρμακολογία).
Κάνουν όμως τις κλινικές δοκιμές σε νοσοκομεία (που πάλι είναι αξιόλογο), και βάζουν την σφραγίδα αξιολόγησης κλινικα.
Όμως κατά 99% των περιπτώσεων πρόκειται για γιατρούς πανεπιστημιακών κλινικών και όχι τον καθημερινό γιατρό. Για να φτάσεις σε πανεπιστημιακη κλινική είναι άλλη διαδικασία, αλλιώς όλοι οι γιατροί θα ήταν μέλη ΔΕΠ

Όντως είναι δύσκολο να γνωρίζεις από τόσο μικρή ηλικία τι γίνεται στις φαρμακοβιομηχανίες ή και γενικότερα στην ερευνα αλλά δεν ειναι αυτός λόγος να αποθαρρύνεται κανείς από το να ακολουθήσει αυτό τον κλάδο. Μέσα από την κατάλληλη ενημέρωση και την επαφή με ανθρώπους που συμμετέχουν στην βιομηχανία των φαρμάκων και ιδιαίτερα στο πεδιο της έρευνας, το πεδιο νομίζω πως θα ξεκαθαρίσει.

Και όντως μπράβο σου που ξέρεις τι γίνεται από τόσο μικρή ηλικία. Τα παρουσιάζουν όλοι εκτός του κλάδου τόσο εύκολα που ειλικρινά δεν είναι.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 13 Ιουλίου 2023

εγώ θεωρώ καλύτερο το πτυχίο ιατρικής για να δουλέψεις στην έρευνα και μετά εάν αποφασίσεις ότι δεν θες μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.

Η έρευνα θέλει πολύ μεράκι για να σου προσφέρει μισθό για να φας ψωμί.
Συνήθως αυτοί για το βιοποριστικο γίνονται μέλη ΔΕΠ για να πάρουν τον μισθό καθηγητή/λέκτορα για να τρώνε και μετά μέσω πανεπιστημίου να μπουν σε ερευνητικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση από την ΕΕ.
Η γνώση που πρέπει αν έχεις για να πας μπροστά στην έρευνα δεν μπορεί να έρθει μόνο από την γενική ιατρική και ένα διδακτορικό. Εξάλλου αν δεις, οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί ιατροί που κάνουν έρευνα έχουν όχι μία αλλά και ΔΥΟ (έχει δει και τρεις)! ειδικότητες (πχ παθολόγος ογκολόγος αιματολογος) ή ογκολόγος-ακτινοθεραπευτης.
Οπότε ας μην κοροϊδευομαστε ότι με τα 6 χρόνια και ένα διδακτορικό θα γίνει κάποιος ερευνητής for a living.

 

[Drglitterstar]

Η έρευνα θέλει πολύ μεράκι για να σου προσφέρει μισθό για να φας ψωμί.
Συνήθως αυτοί για το βιοποριστικο γίνονται μέλη ΔΕΠ για να πάρουν τον μισθό καθηγητή/λέκτορα για να τρώνε και μετά μέσω πανεπιστημίου να μπουν σε ερευνητικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση από την ΕΕ.
Η γνώση που πρέπει αν έχεις για να πας μπροστά στην έρευνα δεν μπορεί να έρθει μόνο από την γενική ιατρική και ένα διδακτορικό. Εξάλλου αν δεις, οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί ιατροί που κάνουν έρευνα έχουν όχι μία αλλά και ΔΥΟ (έχει δει και τρεις)! ειδικότητες (πχ παθολόγος ογκολόγος αιματολογος) ή ογκολόγος-ακτινοθεραπευτης.
Οπότε ας μην κοροϊδευομαστε ότι με τα 6 χρόνια και ένα διδακτορικό θα γίνει κάποιος ερευνητής for a living.

Το έχω ακούσει από πολλούς κυρίως από άτομα που δεν τους άρεσε τόσο η ιατρική.

Προσωπικά μόνο μία κοπέλα ξέρω που τελείωσε ιατρική στην Πάτρα και έκανε M. Phil, δηλαδή ούτε καν διδακτορικο, στην Αγγλία και τώρα εργάζεται ως ερευνήτρια. Ασχολείται με την γενετική θεραπεία με νευρομυικων παθησεων.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 13 Ιουλίου 2023

Πες μου αλήθεια πόσους γιατρούς ξερεις να ασχολούνται με την έρευνα, ειδικά στην Ελλάδα! Η ιατρική παρόλο που σου προσφέρει θεωρητικά την δυνατότητα της έρευνας δεν σε εφοδιάζει με τις απαρατήρητες γνώσεις για αυτήν. Πως γίνεται ένα γιατρος που γνωρίζει ελάχιστα για την βιοχημεία και την φαρμακολογία να συμμετέχει στην δημιουργία ενος νέου φαρμάκου; Το πιο πιθανό ειναι να συλλέγει τα στατικά από τις διάφορες κλινικές δοκιμασίες που θα κάνει. Άντε αμα γίνει χειρουργός και ειναι τόσο λαμπρος να βρει μια νέα χειρουργική μέθοδο.Μάλιστα το προγραμμα των γιατρών ειναι τόσο πιεστικό που μόνο η πλειοψηφία ασχολείται με το ανεβάζει δημοσιεύσεις! Αν θέλει όντως να ασχοληθεί με ερευνα πρέπει να κανεί κάποιο μεταπτυχιακό τελειώνοντας την ειδικότητα, εκεί ναι. Η ιατρική είναι μια εξειδικευμένη κλινική εργασία αμα δε σου αρέσει ο άνθρωπος μην γίνεσαι γιατρος.

Υπάρχουν γιατροί που ασχολούνται στην έρευνα και στην Ελλάδα. Βέβαια είναι αρκετά σπάνιο να ναι γιατρός χωρίς ειδικότητα. Αλλά ειδικοί γιατροί υπάρχουν αρκετοί που ασχολούνται στην έρευνα.

Λεφτά ένας γιατρος θα βγάλει, ποτε δεν είπα το αντίθετο, θα αργήσει όμως . Και πονάει να βλεπεις τους συνομηλίκους σου όταν εσυ θα πασχίζεις να τελειώσεις την σχολή να έχουν ήδη βρει δουλειά και να πληρώνονται, ειδικά αν έχεις μπει στην ιατρική με στόχο να γίνεις πλούσιος. Ειναι χαζό και απερίσκεπτο να ωθουνται οι νέοι στην ιατρική για τα λεφτά και επειδή έχει πιο άμεση αποκαταστήση από την στιγμή που 20000 γιατροί έχουν φύγει στο εξωτερικό. Αμα τα πράγματα ήταν τόσο ρόδινα όπως τα περιγράφεις όλοι αυτοί θα ήταν εδώ… Την ιατρική πρέπει να την αγαπάς, και ειδικά τον ασθενή, αλλιώς δεν βγαίνει. Οποίος το κάνει για τα λεφτά και την δήθεν ασφάλεια που παρέχει το επαγγέλμα όχι μόνο θα ειναι μίζερος αλλά θα ειναι και κακός στην δουλειά του. Έχουμε αρκετούς τέτοιους «γιατρούς» και δεν έχουμε ανάγκη απο άλλους .

Εγώ απλά είπα ότι δεν αργείς τόσο πολύ να βγάλεις χρήματα αργείς πολύ να βγάλεις πολλά χρήματα. Άμα μπεις ειδικότητα στα 24-25 δεν θα βλέπεις τους συνομηλίκους σου να βγάζουν τα λεφτά. Τώρα εάν είσαι σε αναμονή και λοιπά είναι διαφορετικά τα πράγματα.

Τώρα το να μου λες πως στο χημικό και το βίολογικο τα πράγματα ειναι περιορισμένα ειναι απλώς αστείο. Όπως και να το κάνουμε ανήκουν στην βασικες επιστήμες. Ένας χημικός πχ μπορεί να ασχοληθεί με φάρμακα,τρόφιμα,κρασί,πετρελαίο, πράσινη ενέργεια, πλαστικά, καλλυντικά,τοξικολογία,εκπαίδευση, περιβάλλον ωκεανούς και αλλά τόσα… Δεν μου φαίνεται και τόσο περιορισμένο το πεδιο εργασίας τους.

Εννοούσα στην ιατρική έρευνα. Προφανώς και οι βιολόγοι και οι χημικοί μπορούν να ασχοληθούν με χίλια δυο πράγματα.

Τέλος ο συλλογισμός στο τέλος με τους βιολόγους τελείως άτοπος. Το βιολογικό σου παρέχει την δυνατότητα για ερευνα απλόχερα τώρα επειδή ο άλλος έκατσε με ένα πτυχίο βιολόγου και δεν το έτρεξε περαιτέρω δεν του φταίει η επιστήμη ειναι όλα θέμα ανθρώπου.

Καλά όχι και απλόχερα, είναι πολύ δύσκολη η αποκατάσταση ενός βιολόγου, ακόμα και να έχει ασχοληθεί παραπάνω με μεταπτυχιακά κλπ είναι δύσκολη η αποκατάσταση. Όπως είναι δύσκολη με οποιοδήποτε που θέλει να ασχοληθεί με έρευνα στην Ελλάδα. αλλά έστω με τη φαρμακευτική ή την ιατρική θα μπορείς να ασχοληθείς και με κάτι άλλο

Ο γιατρος έχει θεοποιηθει στην Ελλάδα και κάθε πονεμένος θέλει να παινευτεί πως ο γιος του ή η κόρη του έγινε γιατρος. Το χειροκρότημα ειναι αρκετά δελεαστικό αλλά κρατάει λίγο. Μετά από λίγους μήνες όλοι θα σε έχουν ξεχάσει και θα εισαι εσυ και η σχολή σου. Όλα τα επαγγέλματα έχουν και θετικά και αρνητικά. Σημασία έχει να κανεις αυτό που σου αρεσει. Το ποσα θα βγάλεις δεν ειναι ενδεικτικό του επαγγέλματος σου. Παίζουν πολλοί παράγοντες εκεί για αυτό καλό θα ήταν να μην ειναι ο μισθος το πρωταρχικό σου μέλημα .

Αυτό ισχύει πάρα πολύ

 

[Than003]

Εγώ πάντως δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα όσους επιλέγουν την ιατρική για την έρευνα. Η ιατρική δεν σου παρέχει ούτε την βιολογία του βιολόγου ούτε την χημεία του χημικού/φαρμακοποιού. Ειδικά σε θέματα χημείας (πχ φαρμακευτική χημεία), οι γνώσεις των γιατρών είναι σε επίπεδο λυκείου (κρίνοντας από τα προγράμματα σπουδών). Μπορεί να το σκέτομαι υπερβολικά απλοικά, αλλά το φυσικό περιβάλλον του γιατρού δεν είναι τα εργαστήρια αλλά το νοσοκομείο ( ή τουλάχιστον όπου υπάρχει επαφή με ασθενείς). Μου φαίνεται τρομερή σπατάλη χρονου και ενέργειας να ασχοληθείς με αμιγώς ιατρικά μαθήματα (χειρουργική ας πούμε), να κάνεις μεταπτυχιακά αργότερα και διδακτορικά αντί να πας σε μια πιο ερευνητική σχολή και να αποκτήσεις τις ίδιες γνώσεις-αν όχι περισσότερες- σε λιγότερο χρόνο.

 

[Grand Duchess]

Το έχω ακούσει από πολλούς κυρίως από άτομα που δεν τους άρεσε τόσο η ιατρική.

Προσωπικά μόνο μία κοπέλα ξέρω που τελείωσε ιατρική στην Πάτρα και έκανε M. Phil, δηλαδή ούτε καν διδακτορικο, στην Αγγλία και τώρα εργάζεται ως ερευνήτρια. Ασχολείται με την γενετική θεραπεία με νευρομυικων παθησεων.

Στην Αγγλία προφανώς υπάρχουν πολλές ευκαιρίες οπότε μου φαίνεται λογικό. Οι γονιδιακές θεραπείες θα αποτελούν μεγάλο μέρος της θεραπείας έως τώρα ανιατων ασθενειών, στο κοντινό μέλλον.

Εγώ πάντως δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα όσους επιλέγουν την ιατρική για την έρευνα. Η ιατρική δεν σου παρέχει ούτε την βιολογία του βιολόγου ούτε την χημεία του χημικού/φαρμακοποιού. Ειδικά σε θέματα χημείας (πχ φαρμακευτική χημεία), οι γνώσεις των γιατρών είναι σε επίπεδο λυκείου (κρίνοντας από τα προγράμματα σπουδών). Μπορεί να το σκέτομαι υπερβολικά απλοικά, αλλά το φυσικό περιβάλλον του γιατρού δεν είναι τα εργαστήρια αλλά το νοσοκομείο ( ή τουλάχιστον όπου υπάρχει επαφή με ασθενείς). Μου φαίνεται τρομερή σπατάλη χρονου και ενέργειας να ασχοληθείς με αμιγώς ιατρικά μαθήματα (χειρουργική ας πούμε), να κάνεις μεταπτυχιακά αργότερα και διδακτορικά αντί να πας σε μια πιο ερευνητική σχολή και να αποκτήσεις τις ίδιες γνώσεις-αν όχι περισσότερες- σε λιγότερο χρόνο.

Γιατί 1) παίρνουν τρελή χρηματοδότηση 2) οι γιατροί κάνουν τις κλινικές μελέτες (την παρακολούθηση των ασθενών) 3) προφανώς και δεν θα ασχοληθούν στην έρευνα για ανακάλυψη νέων φαρμάκων (αυτό το κάνουν φαρμακοποιοί χημικοί βιολόγοι (στις γονιδιακές θεραπείες) κτλ) αλλά θα ασχοληθούν με την δοκιμή των ανακαλύψεων αυτό πράγμα εξίσου σημαντικό.
Επίσης στις χειρουργικές ειδικότητες, μπορούν να ανακαλύψουν νέα μέθοδο όπου εκεί είναι σπουδαία η ανακάλυψη τους.

 

[fockos]

Εγώ πάντως δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα όσους επιλέγουν την ιατρική για την έρευνα.

Oι ιατροί κάνουν κλινικές έρευνες... πχ παρακολουθουν μια σειρά από ασθενείς που παίρνουν μια συκγεκριμένη θεραπεία αναλύουν τα δεδομένα και βγαίνουν συμεπράσαμτα αυτού του είδους την έρευνα μπορει να την κάνει καλύτερα από έναν βιολόγο ή έναν χημικό