"'Ενα εύκολο, άκρως εμπορικό προϊόν"

[pop corn]

Έ ν α ε ύ κ ο λ ο, ά κ ρ ως ε μ π ο ρ ι κ ό π ρ ο ϊ ό ν

ΟΚ, το παραδέχομαι. Κάθησα κι εγώ να παρακολουθήσω την Πάτι, αυτή την παγκόσμια σειρά - φαινόμενο, που αυτοσυστήνεται ως παιδική. Είδα βέβαια μόνο 10 λεπτά, καθότι δεν άντεξα παραπάνω. Και μοιραία αναρωτήθηκα, τι είναι αυτό που κάνει αυτή τη σαπουνόπερα τόσο θελκτική, σε σημείο μαζικής υστερίας; Να είναι αυτό το μείγμα μικρομέγαλων παιδιών και ξεμωραμένων ενηλίκων, που δρουν όλοι τους εντελώς αφύσικα για τις ηλικίες τους; Οι βλακώδεις διάλογοι; Οι γκροτέσκες φιγούρες των μεγάλων; Τα τραγούδια και τα χορευτικά; Το όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, με την έννοια ότι η σειρά είναι τελικά ένας πολτός από τίποτα; Και τελικά κατάλαβα ότι εκεί είναι το μυστικό: Στο τίποτα, στο βλέπω χωρίς να παρακολουθώ, στο "δεν με νοιάζει καν η ιστορία, ούτε αν έχω χάσει 178 επεισόδια, αφού το ίδιο είναι", στο εύκολο.

Πέρα από το αν η σειρά είναι καλή ή κακή, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι είναι άκρως εμπορική. Κι αυτό είναι το 2ο δυνατό της σημείο. Το παιδικό θέαμα πλέον είναι ένα προϊόν, με αφορμή το σίριαλ ακολουθούν περιοδείες των πρωταγωνιστών, CD, DVD, μπλουζάκια, κούπες, μπρελόκ, όλη η διαδικασία της "αρπαχτής". Η ποιότητα και τα νοήματα, η καλλιέργεια και η εκπαίδευση περνάνε σε δεύτερη, τρίτη ή και τελευταία θέση, αν τους δώσει βέβαια κανείς σημασία. Η προβολή αποενοχοποιεί τις ηλικίες, στοχεύει σε παιδιά που θέλουν να μεγαλώσουν, σε γονείς που θέλουν να μικρύνουν, σε οικογένειες που δεν ντρέπονται να δουν το σίριαλ όλες μαζί.

Αυτή η εμπορικότητα κυριαρχεί και στον αντίποδα της Πάτι, στο ποιοτικό παιδικό θέαμα: Χάρι Πότερ και "Up", "Ρατατούης" και "Σρεκ", εξαιρετικές δουλειές όλα τους και με προφανείς εμπορικούς στόχους. Και αυτό στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι απαραίτητα κακό. Το κακό όμως είναι, όταν οι κώδικες στο παιδικό θέαμα είναι απλώς κωδικοί ISIN, ή απλώς όταν επιβεβαιώνεται για πολλοστή φορά ότι "τον βλάκα πολλοί τον εμίσησαν, τη βλακεία ουδείς"...

- Βασίλης Παπαθεοδώρου, συγγραφέας εφηβικών βιβλίων
άρθρο από την εφημερίδα Καθημερινή (Τέχνες & Γράμματα), 7/4/2011

___________________________________


Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με το παραπάνω άρθρο; Σε τι συμφωνείτε ή σε τι διαφωνείτε;
Για ποιο λόγο η Πάτι έχει κάνει τέτοια επιτυχία; Συνιστά έναν "βιασμό" της παιδικής ηλικίας ή ο συγγραφέας του άρθρου υπερβάλλει;

Προτού δώσω το λόγο σε σας, θα ήθελα να πω κάτι ακόμη. Για μένα η Πάτι στάθηκε αφορμή να εκφράσω ένα γενικότερο προβληματισμό που είχα. Παρατηρώ τα παιδιά από τα γειτονικά Δημοτικά και βλέπω πιτσιρίκια με κινητά, mp3, ντύσιμο που θα το χαρακτηρίζαμε εφηβικό, και γενικότερα όλη αυτή την συμπεριφορά μικρομεγάλου που αντικατοπτρίζει η Πάτι. Δεν ξέρω αν είναι απαραίτητα κακό, αλλά νομίζω ότι τα σημερινά παιδιά δεν ζουν όσο θα πρεπε την παιδική τους ηλικία, χάνουν την εποχή της αθωότητας από πολύ νωρίς.

Πιστεύετε ότι τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν πιο γρήγορα απ' ότι στο παρελθόν; Σε τι βαθμό παιδικές σειρές όπως η Πάτι έχουν επηρεάσει αυτή την "τάση";

​

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Δεν νομίζω να αφορά την παιδική ηλικία αλλά και σε σειρές που απευθύνονται σε μεγαλύτερους. Δεν θεωρώ ότι ο Λάκης ο γλυκούλης είναι καλύτερος από το Πάττυ.

Δεν ευθύνεται η τηλεόραση που τα παιδιά έχουν να σταματήσει να ζούνε την παιδική τους ηλικία αλλά η νοοτροποία των φροντιστηρίων που ξεκινά από τη Γ Δημοτικού. Ένα παιδί που δεν παίζει δεν είναι παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

λογικα τα παιδια βλεπουν τοσο φανατικα αυτη τη σαπουνοπερα γιατι βλεπουν τα παιδια του σιριαλ και θαμπονονται απο οοολα αυτα που κανουν..χορους,τραγουδια,συμπεριφορα..ολα..
αυτο το σιριαλ δεν προβαλει και τα καλυτερα μηνηματα κατα τη γνωμη μου..π.χ. αν ενα παιδι ειναι φαν της αντονελα τι διδασκεται????να νοιαζεται μονο για μια εξωτερικη εμφανιση,μια καριερα που για να την αποκτισει κανει τα παντα...οτι και να ειναι αυτο...
ειναι πολυ κακο τα παιδια να χανουν την αθωοτιτα τους απο νωρις με ολαααα αυτα που ειπες και οι σειρες αυτες συμβαλουν πολυ σε αυτο..
ειναι και ο συγχρονος τροπος ζωης λιγο..π.χ. ενα παιδι πριν 20 χρονια που ζουσε σε ενα χωριο δεν υπηρχε περιπτωση να μοιζει σε τιποτα με ενα παιδι σημερα..το παιδι του σημερα δεχεται ολα αυτα τα προτυπα κατα τη γνωμη μου σκουπιδια κυριως απο τα ΜΜΕ κατι που με ενα παιδι πριν 20 χρονια δεν θα γινοταν..και επισης το οτι σταματανε να παιζουν απο πολυ νωρις...τα βαζουν να διαβαζουν πολλες ωρες..και οπως ειπε και ο fockos ενα παιδί που δεν παίζει δεν είναι παιδί..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chr96]

αυτο το σιριαλ δεν προβαλει και τα καλυτερα μηνηματα

δεν προβαλλει καν μηνυματα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pop corn]

..και επισης το οτι σταματανε να παιζουν απο πολυ νωρις...τα βαζουν να διαβαζουν πολλες ωρες...

Σ' αυτό που λες νομίζω ότι παίζει ρόλο και το γεγονός ότι αρκετοί γονείς για να "ξεφορτωθούν" τα παιδιά τους (λόγω κούρασης και υποχρεώσεων) τα αφήνουν με τις ώρες στον υπολογιστή ή στην τηλεόραση όπου δέχονται ένα σωρό μηνύματα που δεν μπορούν να τσεκάρουν.

Κατά τη γνώμη μου έχει πέσει πολύ και η ποιότητα των εκπομπών που απευθύνεται σε παιδιά. Συγκρίνεται η Πάτι ή η Floricienta με τους Ατρόμητους ή το Art attack; Ακόμα και καινούρια κινούμενα σχέδια που βγαίνουν μου φαίνονται πολύ ηλίθια σε σχέση με τα παλιά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Insomnie]

Σ' αυτό που λες νομίζω ότι παίζει ρόλο και το γεγονός ότι αρκετοί γονείς για να "ξεφορτωθούν" τα παιδιά τους (λόγω κούρασης και υποχρεώσεων) τα αφήνουν με τις ώρες στον υπολογιστή ή στην τηλεόραση όπου δέχονται ένα σωρό μηνύματα που δεν μπορούν να τσεκάρουν.

Κατά τη γνώμη μου έχει πέσει πολύ και η ποιότητα των εκπομπών που απευθύνεται σε παιδιά. Συγκρίνεται η Πάτι ή η Floricienta με τους Ατρόμητους ή το Art attack; Ακόμα και καινούρια κινούμενα σχέδια που βγαίνουν μου φαίνονται πολύ ηλίθια σε σχέση με τα παλιά...

πρόβλημα,πρόβλημα!πρόβλημα,πρόβλημα!πές μου πώς το λύνεις,αστυνόμος σαίνης,αστυνόμος σαίνης...ώρα για παλιμπαιδισμούς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Catalyst]

Σαν τους Ατρόμητους, το Καρουζέλ, τους Flinstones και τον Dexter() δεν έχει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

disney club

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

μικρό σπίτι στο λιβάδι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bettina]

Σ' αυτό που λες νομίζω ότι παίζει ρόλο και το γεγονός ότι αρκετοί γονείς για να "ξεφορτωθούν" τα παιδιά τους (λόγω κούρασης και υποχρεώσεων) τα αφήνουν με τις ώρες στον υπολογιστή ή στην τηλεόραση όπου δέχονται ένα σωρό μηνύματα που δεν μπορούν να τσεκάρουν.

Κατά τη γνώμη μου έχει πέσει πολύ και η ποιότητα των εκπομπών που απευθύνεται σε παιδιά. Συγκρίνεται η Πάτι ή η Floricienta με τους Ατρόμητους ή το Art attack; Ακόμα και καινούρια κινούμενα σχέδια που βγαίνουν μου φαίνονται πολύ ηλίθια σε σχέση με τα παλιά...

Art attack !!!!!!!!!! Τι μου θύμησες τώρα!!!!!!!!!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με το παραπάνω άρθρο; Σε τι συμφωνείτε ή σε τι διαφωνείτε;

Για ποιο λόγο η Πάτι έχει κάνει τέτοια επιτυχία; Συνιστά έναν "βιασμό" της παιδικής ηλικίας ή ο συγγραφέας του άρθρου υπερβάλλει;​

Προτού δώσω το λόγο σε σας, θα ήθελα να πω κάτι ακόμη. Για μένα η Πάτι στάθηκε αφορμή να εκφράσω ένα γενικότερο προβληματισμό που είχα. Παρατηρώ τα παιδιά από τα γειτονικά Δημοτικά και βλέπω πιτσιρίκια με κινητά, mp3, ντύσιμο που θα το χαρακτηρίζαμε εφηβικό, και γενικότερα όλη αυτή την συμπεριφορά μικρομεγάλου που αντικατοπτρίζει η Πάτι. Δεν ξέρω αν είναι απαραίτητα κακό, αλλά νομίζω ότι τα σημερινά παιδιά δεν ζουν όσο θα πρεπε την παιδική τους ηλικία, χάνουν την εποχή της αθωότητας από πολύ νωρίς.​

Πιστεύετε ότι τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν πιο γρήγορα απ' ότι στο παρελθόν; Σε τι βαθμό παιδικές σειρές όπως η Πάτι έχουν επηρεάσει αυτή την "τάση";​

Προβληματισμοί των οπισθίων,θα το χαρακτήριζα το άρθρο.Η γνώμη μου για την Patty?Για τον π**τσο.Για τον Harry Potter?Επίσης.Για το 90% των παιδικών?Τα ίδια.Παιδικά είναι,τι θα δείχνανε δηλαδή?Σε 8χρονα απευθύνονται,σιγά.

Γενικότερα,κάθε φορά που ακούω την γκρίνια "η νέα γενιά μπλα μπλα μπλα" δεν μπορώ παρά να δω την τεράστια ειρωνία.Και για εμάς,όταν ήμασταν στο δημοτικό,στα 90ς,τα ίδια έλεγαν,τα μεγαλύτερα αδέρφια μας ή ξαδέρφια μας.Αντίστοιχα έλεγαν και οι παλαιότεροι γι'αυτούς που γεννήθηκαν στα 80ς κοκ.Μια ζωή,με το που μεγαλώνει μια γενιά,αρχίζει να διαμαρτύρεται για την επόμενη.Δεν έχει πρότυπα,αξίες,ιδανικά,δε σέβεται,κτλ,κτλ,κτλ.Όχι παιδάκια μου.Απλά,δεν έχει την ίδια κοσμοθεωρία με εσάς.Γιατί?Γιατί όλα αυτά την ανυπαρξία των οποίων καταλογίζετε στη νέα γενιά,είναι μεταβλητές,όχι σταθερές.Παίρνουν νέες μορφές,εμφανίζονται καινούρια,άλλα χάνουν το νόημά τους και χάνονται.Η κοινωνία συνεχώς αλλάζει και μαζί μ'αυτήν και οι άνθρωποι.Ο καθένας,κρίνει τις αλλαγές βάσει των κριτηρίων που έχει ήδη διαμορφώσει,τα οποία αποτελούν στοιχεία της προηγούμενης επικρατούσας νοοτροπίας,η οποία και αυτή προέκυψε από προηγούμενες αλλαγές,γι'αυτό τον ξενίζει το καινούριο και το βρίσκει κατώτερο.Και εμείς,όσοι είμαστε π.χ. στην ηλικία 15 με 25,σε σχέση με αυτούς που ήταν στο ίδιο ηλικιακό εύρος μ'εμάς 10 χρόνια πριν,είμαστε διαφορετικοί.Ειδικά σήμερα,που οι αλλαγές γίνονται γρηγορότερα από ποτέ.So what?Οι νέοι θα τον βρουν τον δρόμο τους.Αντί να γκρινιάζετε και να κατηγορείτε τα παιδάκια,γιατί δεν κρίνετε πρώτα τον εαυτό σας?Οι επόμενοι από εμάς,δε θα είναι σαν εμάς.Καιρός να το χωνέψετε.Γιατί αλλιώς,θα καταλήξετε ανέκδοτα των καιρών.

Btw,δε βρίσκω πιο χαζή ατάκα απ'αυτό το ότι τα παιδιά δε ζουν την ηλικία τους κλπ.Κατ'αρχάς,δεν υπάρχει standard lifestyle για κάθε ηλικία,guys.Τα παιδιά μια χαρά ζουν την ηλικία τους,τα παιδιά δε ζουν την ηλικία που ζούσατε εσείς όταν ήσασταν στην ηλίκια τους.Και αυτό,γιατί όταν εσείς ήσασταν στην ηλικία των παιδιών αυτών,το καθιερωμένο lifestyle για την ηλικία εκείνη ήταν διαφορετικό.Και στο κάτω-κάτω,μάλλον μαμόθρεφτα βγαίνουν τα παιδιά,παρά ωριμάζουν πριν την ώρα τους.Πριν λίγους αιώνες,στην προεφηβική ηλικία τα παιδιά δουλεύαν,κυνηγούσαν και μπορούσαν να ζήσουν μόνα τους σ'ένα δάσος και να επιβιώσουν.Σήμερα φτάνουν 18 για να κάνουν ένα camping.

Κατά τη γνώμη μου έχει πέσει πολύ και η ποιότητα των εκπομπών που απευθύνεται σε παιδιά. Συγκρίνεται η Πάτι ή η Floricienta με τους Ατρόμητους ή το Art attack; Ακόμα και καινούρια κινούμενα σχέδια που βγαίνουν μου φαίνονται πολύ ηλίθια σε σχέση με τα παλιά...

Δεν έχει πέσει η ποιότητα,ούτε τα καινούρια είναι ηλίθια και τα παλιά έξυπνα.Απλά,εσύ μεγάλωσες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Δεν έχει πέσει η ποιότητα,ούτε τα καινούρια είναι ηλίθια και τα παλιά έξυπνα.Απλά,εσύ μεγάλωσες.

Το πάττυ είναι πιο πάτος και από τους ατρόμητους. Οι ατρόμητοι ήταν άθλια σειρά αλλά είχε πλάκα (σενάριο δεν είχε).
Και το πάττυ και οι ατρόμητοι ήταν άθλιες αντιγραφές του αξέχαστου καρουζέλ.


Πέρα από τα λατινοαμερικάνικα παλιά η τηλεόραση έδειχνε αμερικάνικες παιδικές σειρές όπως το μικρό σπίτι στο λιβάδι και το wonder years σε αντίθεση με τώρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Το πάττυ είναι πιο πάτος και από τους ατρόμητους. Οι ατρόμητοι ήταν άθλια σειρά αλλά είχε πλάκα (σενάριο δεν είχε).
Και το πάττυ και οι ατρόμητοι ήταν άθλιες αντιγραφές του αξέχαστου καρουζέλ.


Πέρα από τα λατινοαμερικάνικα παλιά η τηλεόραση έδειχνε αμερικάνικες παιδικές σειρές όπως το μικρό σπίτι στο λιβάδι και το wonder years σε αντίθεση με τώρα.

Και ποια τα κριτήρια της ποιότητας?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

Και ποια τα κριτήρια της ποιότητας?

focke, αποδειξε με μαθηματικη μεθοδο τα αντικειμενικα κριτηρια της ποιοτητας (ασε, crowley, καθαριζω εγω για σενα)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Και ποια τα κριτήρια της ποιότητας?

Βαθμολογία στο imdb

pattito feo: 2.3
Cebollitas 6.6
carrusel 8.2

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

focke, αποδειξε με μαθηματικη μεθοδο τα αντικειμενικα κριτηρια της ποιοτητας (ασε, crowley, καθαριζω εγω για σενα)

Έχω δημιουργήσει κοινό. O.o

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[grotesque_mask]

Έχω δημιουργήσει κοινό. O.o

φανατικό κιόλας. σε κάθε βήμα σου σε ακολουθεί. συνέχισε το πολύτιμο έργο σου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[garch]

Και ποια τα κριτήρια της ποιότητας?

Τα κριτήρια της ποιότητας δεν μπορούμε να τα πούμε ακριβώς, πάντως οπωσδήποτε μη-ποιοτικό χαρακτηρίζεται ό,τι αποδεδειγμένα δημιουργείται γύρω από το τίποτα για εμπορικούς σκοπούς.
Σε αυτή την κατηγορία υπάγονται οι τέτοιες σειρές.


Όσο για το άλλο που λες για τη μεταβλητότητα της κοσμοθεωρίας, των ιδανικών, των προτύπων κλπ έχεις ως ένα βαθμό δίκιο. Φυσιολογικό είναι να υπάρχουν αλλαγές από γενιά σε γενιά.
Όμως μιλάμε για τα πρότυπα και τα ιδανικά ΠΑΙΔΙΩΝ. Σε τι βαθμό είναι οι αξίες ενός παιδιού δημιουργήματα του ίδιου; Είναι πράγματα που πλάθονται από το περιβάλλον του, την οικογένεια, την κοινωνικοποίησή του, τα ενδιαφέροντά του, τις εκπομπές που παρακολουθεί.
Όταν παρατηρούμε ότι τα πρότυπα που προβάλλονται στα παιδιά τείνουν όλο και περισσότερο να είναι μικρομέγαλα που κυνηγούν τη δόξα και το χρήμα, δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνικό φαινόμενο στα ηλικιακά επίπεδα 5-16, αλλά για οργανωμένη αλλαγή της νοοτροπίας της κοινωνίας.
Και το '80 ξερω γω υπήρχαν εμπορικά παιδικά προγράμματα, αλλά πλέον είναι όλο και περισσότερα και όλο και σαχλότερα και τα πραγματικά "εκπαιδευτικά" όλο και λιγότερα. Ακόμη κι οι Thundercats είναι πιο "ποιοτικοί" από σχεδόν οτιδήποτε βγαίνει σήμερα στις οθόνες μας.
Τελικά, ένα μεγάλο κομμάτι των διαφορετικών αρχών κάθε γενιάς έχει να κάνει με τα διαφορετικά ερεθίσματα που λαμβάνει. Δεν είναι έμφυτη η αλλαγή, όταν από το '80 μέχρι σήμερα παιδιά μεγαλώνουν με τη Λιλιπούπολη και έχουν τις ίδιες αντιδράσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mr. Crowley]

Τα κριτήρια της ποιότητας δεν μπορούμε να τα πούμε ακριβώς, πάντως οπωσδήποτε μη-ποιοτικό χαρακτηρίζεται ό,τι αποδεδειγμένα δημιουργείται γύρω από το τίποτα για εμπορικούς σκοπούς.
Σε αυτή την κατηγορία υπάγονται οι τέτοιες σειρές.

1.)Γιατί?Μπορεί κάποιος να ήθελε να βγάλει φράγκα αλλά τυχαία να πέρασε κάποιο μήνυμα,άθελά του.
2.)Που ξες εσύ τους σκοπούς του σεναριογράφου?
3.)Ποιο προϊόν δε βγαίνει για εμπορικούς σκοπούς?

Όταν παρατηρούμε ότι τα πρότυπα που προβάλλονται στα παιδιά τείνουν όλο και περισσότερο να είναι μικρομέγαλα που κυνηγούν τη δόξα και το χρήμα, δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνικό φαινόμενο στα ηλικιακά επίπεδα 5-16, αλλά για οργανωμένη αλλαγή της νοοτροπίας της κοινωνίας.

Sorry to ruin your illusion,αλλά η "capitalist propaganda" (γιατί στην ουσία αυτό είναι όταν μιλάμε για δόξα και χρήμα,που στο κάτω κάτω,γιατί να είναι κακό?μια στάση ζωής είναι και αυτή),ήταν πολύ δριμύτερη όταν εμείς ήμασταν παιδιά και παλαιότερα,αφ'ενός επειδή το τηλεοπτικό κοινό ήταν πιο ανώριμο και αφ'ετέρου λόγω ψυχρού πολέμου (δες π.χ. παιδικά απ'τα 70ς ή τα 80ς).
Και τι θα πει οργανωμένη αλλαγή της κοινωνίας?Πολύ συνωμοσιολογικό μου ακούγεται.Δηλαδή υπαινίσεσαι ότι ορισμένοι shady guys with suits,έκατσαν σε ένα τραπέζι στο ρετιρέ ενός ουρανοξύστη και χάραξαν κοινή πορεία με θέμα "let's ruin childhood"?
Και τι θα πει "μικρομεγάλος"?Δες λίγο αυτά που λέω σχετικά με το lifestyle κάθε ηλικίας,το οποίο συνεχώς αλλάζει.

Και το '80 ξερω γω υπήρχαν εμπορικά παιδικά προγράμματα, αλλά πλέον είναι όλο και περισσότερα και όλο και σαχλότερα και τα πραγματικά "εκπαιδευτικά" όλο και λιγότερα. Ακόμη κι οι Thundercats είναι πιο "ποιοτικοί" από σχεδόν οτιδήποτε βγαίνει σήμερα στις οθόνες μας.

Τις ελάχιστες φορές που έχει τύχει να κάνω ζάππινγκ τις ώρες που παίζουν τα παιδικά,μάλλον περισσότερα "διδακτικά" θα έλεγα ότι υπάρχουν παρά λιγότερα.Όλο και περισσότερα παιδικά βγαίνουν "ας μάθουμε να μετράμε","ας μάθουμε αγγλικά","ας μάθουμε να βάζουμε πλυντήριο",whatever.Θυμάμαι όταν έβλεπα εγώ παιδικά,όλο ξύλο έβλεπα,Thundercats,Transformers,Power Rangers,Batman κλπ.

Τελικά, ένα μεγάλο κομμάτι των διαφορετικών αρχών κάθε γενιάς έχει να κάνει με τα διαφορετικά ερεθίσματα που λαμβάνει. Δεν είναι έμφυτη η αλλαγή, όταν από το '80 μέχρι σήμερα παιδιά μεγαλώνουν με τη Λιλιπούπολη και έχουν τις ίδιες αντιδράσεις.

Well,η κοινωνία αλλάζει,άρα αλλάζουν και τα παιδικά.Pretty simple.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[garch]

1.)Γιατί?Μπορεί κάποιος να ήθελε να βγάλει φράγκα αλλά τυχαία να πέρασε κάποιο μήνυμα,άθελά του.
2.)Που ξες εσύ τους σκοπούς του σεναριογράφου?
3.)Ποιο προϊόν δε βγαίνει για εμπορικούς σκοπούς?

1. Σπάνιο. Άλλα όπως ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, ούτε τα μέσα αγιάζουν το σκοπό.
2. Δεν τους ξέρω. Βλέπω τι παράγει. Όταν αυτό που παράγει κινείται γύρω από ένα τίποτα, δε μου χρειάζεται να τους μάθω.
3. Μμμμ... Κάποιο που δεν ξεκινά ως εμπορικό προϊόν αλλά ως πολιτιστικό;

Sorry to ruin your illusion,αλλά η "capitalist propaganda" (γιατί στην ουσία αυτό είναι όταν μιλάμε για δόξα και χρήμα,που στο κάτω κάτω,γιατί να είναι κακό?μια στάση ζωής είναι και αυτή),

ήταν πολύ δριμύτερη όταν εμείς ήμασταν παιδιά και παλαιότερα,αφ'ενός επειδή το τηλεοπτικό κοινό ήταν πιο ανώριμο και αφ'ετέρου λόγω ψυχρού πολέμου (δες π.χ. παιδικά απ'τα 70ς ή τα 80ς).

Το γιατί και αν είναι κακή αυτή η στάση ζωής από μόνη της δε θα στο πω εγώ. Το καταλαβαίνεις και μόνος σου.
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί ως "στάση ζωής" δεν είναι απαραίτητα και κάτι καλό, ή αν θες, ωφέλιμο, ή ανθρώπινο.

Ναι κι ακόμη παλαιότερα ή προπαγάνδα ήταν ακόμη πιο έντονη. So what? Φυσιολογικό είναι όταν υπάρχει πολωμένο κλίμα. Όσο κυλάει ο χρόνος όλα αυτά κρύβονται κάτω από μια δήθεν ειρηνική και συμφιλιωτική ατμόσφαιρα. Κι έτσι πλέον καταλήγουμε σε λιγότερο πολωμένα, αλλά και γενικά "λιγότερο" πράγματα, ανούσια στην πραγματικότητα, αλλά με όμορφο περιτύλιγμα και εύπεπτα (γενικότερα αποδεκτά πια) νεοφιλελεύθερα μηνύματα.

Και τι θα πει οργανωμένη αλλαγή της κοινωνίας?Πολύ συνωμοσιολογικό μου ακούγεται.Δηλαδή υπαινίσεσαι ότι ορισμένοι shady guys with suits,έκατσαν σε ένα τραπέζι στο ρετιρέ ενός ουρανοξύστη και χάραξαν κοινή πορεία με θέμα "let's ruin childhood"?

Το φαντάστηκα ότι θα έμοιαζε πολύ συνωμοσιολογικό αυτό.
Όχι, δεν υπονοεί κάποια μυστική παγκόσμια διακυβέρνηση που θέλει να καταστρέψει τις αθώες παιδικές ψυχούλες.
Έχει να κάνει περισσότερο με το ότι κάθε καθεστώς φροντίζει να μεταδίδει τις "αξίες" του για να συντηρηθεί. Και μιας και σήμερα το καθεστώς είναι το χρήμα, το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας ασχολείται με αυτό και άρα λογικά τα παραγόμενα προϊόντα της αφορούν αυτό.

Και τι θα πει "μικρομεγάλος"?Δες λίγο αυτά που λέω σχετικά με το lifestyle κάθε ηλικίας,το οποίο συνεχώς αλλάζει.

Το είδα και πριν αυτό. Όμως δεν έχει να κάνει με αυτό που λέω. Ναι, κάθε ηλικία έχει διαφορετικό lifestyle στις διάφορες εποχές, δεκτό.
Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ηλικιακή ομάδα που υιοθετεί το lifestyle μιας μεγαλύτερης, στην ίδια χρονική περίοδο. Σε κάθε εποχή τα παιδιά και οι έφηβοι προσπαθούσαν να μοιάζουν στους ενήλικες, αλλά αυτό που παρουσιάζεται σήμερα, παιδιά να έχουν χαρακτηριστικά και συμπεριφορά ενηλίκου (και ταυτόχρονα οι ενήλικες να υποβαθμίζονται με παιδικές συμπεριφορές) και να υπάρχει τέτοια σύγχυση είναι πρωτοφανές.

Τις ελάχιστες φορές που έχει τύχει να κάνω ζάππινγκ τις ώρες που παίζουν τα παιδικά,μάλλον περισσότερα "διδακτικά" θα έλεγα ότι υπάρχουν παρά λιγότερα.Όλο και περισσότερα παιδικά βγαίνουν "ας μάθουμε να μετράμε","ας μάθουμε αγγλικά","ας μάθουμε να βάζουμε πλυντήριο",whatever.Θυμάμαι όταν έβλεπα εγώ παιδικά,όλο ξύλο έβλεπα,Thundercats,Transformers,Power Rangers,Batman κλπ.

Αυτά τα (ολίγον υπέρ του δέοντος εμπορικά) διδακτικά ήταν μια μανία που νομίζω υπήρχε παλιότερα, έχει κοπάσει πια, και πλέον περιορίζεται στο "να μάθουμε τα χρώματα" και άλλα τέτοια στοιχειώδη που δε χρειάζονται σε παιδάκια άνω των 2 ετών.
Το θέμα είναι ότι ακόμη κι αυτά (που απευθύνονταν σε παιδιά δημοτικού ενώ ήταν για προνήπια) εκτός τις περιόδου "έξαρσης του φαινομένου" πνίγονται σε μια θάλασσα "ξυλικιού" χειρότερη από αυτή που θυμάσαι.
Εγώ πλέον όποτε ανοίγω και βλέπω παιδικά βλέπω συνέχεια τέρατα να σφάζονται και παραλλαγές χαρακτήρων από RPG να πολεμάνε. (αν δεν είναι κάτι τέτοιο, θα είναι χαρούμενα κοριτσίστικα παιδικά που προβάλλουν το πρότυπο της κοπέλας-μοντέλο-γλάστρα-μπάρμπι)
Τα παιδικά που αναφέρεις (που άλλωστε τα περισσότερα είναι παλαιότερα του '90, απλά στην Ελλάδα είμαστε καθυστερημένοι) είναι γατάκια μπροστά στα σημερινά.
*Οι Thundercats θυμάμαι αν δεν επρόκειτο για επεισόδιο με κομβικές μεγάλες μάχες, πάντα άφηναν ένα επιμύθιο που είχε να κάνει με κοινωνική δικαιοσύνη, φιλία, κοινωνικότητα κα

Well,η κοινωνία αλλάζει,άρα αλλάζουν και τα παιδικά.Pretty simple.

Το point είναι ότι δεν αλλάζει από μόνη της η κοινωνία που αποτελεί το κοινό των παιδικών, αλλά αυτή που τα παράγει έχει αλλάξει πιο πριν και δεν την ενοχλεί που αλλάζει και την επόμενη κατά τα δικά της πρότυπα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.