Θα πω την άποψη μου, αν και λογικά θα δυσαρεστησω αρκετούς από σας,με αποτέλεσμα να προκαλέσω ενα αίσθημα αντιπάθειας προς το πρόσωπο μου.
Οντας άτομο που δεν πληροί κάποιο κριτήριο, ώστε να δικαιουται μεταγραφή και παράλληλα το φαινόμενο των μεταγραφών δεν το επηρέασε ποτέ, άμεσα, ούτε θετικά ούτε αρνητικά εκτιμώ,και συνάμα θέλω να πιστεύω, ότι η θέση μου είναι πλήρως αντικειμενική.
Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα άδικων μεταγραφών γύρω μας.
Ο κόφτης των 2.000 κάτι μορίων(δε θυμάμαι το ακριβές νούμερο) ήταν ενα μέτρο που καθιστούσε μερικώς πιο δίκαιο το εν λόγω σύστημα,μιας και από πολλες παραμέτρους δεν κρίνεται ότι ήταν το καλύτερο δυνατό, το δικαιότερο μέτρο.
Το συστημα είναι τόσο ελαστικό, επειδή, μάλλον, εδώ κολλάει το "καλύτερα να πάρει μεταγραφή ενας που δεν τη δικαιούται, παρά να μην την πάρει ενας που τη δικαιούται", το οποίο αποτελεί, δική μου, παραλλαγή του "καλύτερα ένας ένοχος έξω παρά ένας αθώος μέσα".
Και όντως θεωρώ οτι είναι προτιμότερο να την πάρουν όλοι όσοι την εχουν ανάγκη και τη δικαιούνται και ας ευνοηθούν και κάποιοι άλλοι μαζί τους.
Δεν αγγίζω το θέμα του ποιος μπορεί να αντεπεξέλθει και που, μιας και δε θεωρώ οτι ένας βαθμός στις πανελλαδικές καθορίζει απαραίτητα τις ικανότητες και τις δυνατότητες του εκάστοτε υποψηφίου, απλα αρκούμαι στο να σχολιασω το σύστημα των μεταγραφών αυτό καθεαυτό.