Φίλε μου, Όλοι εξεγειρόμαστε μπροστά στα κακώς κείμενα και όλοι, κυνηγημένοι από τις υποχρεώσεις, τις αντιξοότητες και τα προβλήματα "ξεπουλάμε" την ψήφο μας στο κόμμα που θα πάρει το μέτρο που μας βολεύει περισσότερο στη δεδομένη χρονική στιγμή. Στην εκπαίδευση, στην οικονομία, στην κοινωνία, παντού υπάρχουν "καρότα" για να ακολουθούν τα "γαϊδουράκια". Εννοείται ότι τέτοια μέτρα σπανίως λειτουργούν τελικά θετικά, συνήθως περισσότερα προβλήματα δημιουργούν μακροπρόθεσμα, κυρίως στην οικονομία.
Και δυστυχώς, ακόμα και εκείνοι οι ελάχιστοι που αποφασίζουν να λειτουργήσουν με γνώμονα το κοινό καλό και όχι το προσωπικό/οικογενειακό τους συμφέρον στις όποιες επιλογές τους, διαπιστώνουν επώδυνα ότι όλοι οι υπόλοιποι λειτουργούν εντελώς διαφορετικά και απλά τους προσπερνούν χλευάζοντας ενίοτε...
Δε μιλώ εκ του ασφαλούς, θεωρώ ότι ανήκω κι εγώ στην επισφαλή εκείνη κατηγορία που ίσως να μετέβαλε έστω και προσωρινά την τοποθέτηση της χάρην κάποιας "διευκόλυνσης" και δεν αισθάνομαι υπερήφανη γι αυτό. Πιο δύσκολο ακόμα είναι όμως να κοιτάξει κανείς στον καθρεύτη και να αναρωτηθεί τί τον οδήγησε εκεί...
Γι' αυτό ακριβώς, ακριβέ μου φίλε, σήμερα, όταν λέμε «ελληνική οικονομία» και με όρους «παγκόσμιας αγοράς», εννοούμε μία απαρχαιωμένη Επιχείρηση, τύπο Corporation, μονοπωλιακού χαρακτήρα, με εξειδίκευση στην τουριστική αρχαιοπληξία( εξαιρέσει του αυτόνομου Αγίου Όρους, όπου προσφέρεται και ο λεγόμενος «προσκυνηματικός τουρισμός»!), και η οποία έφθασε πλέον στο ναδίρ της επιχειρηματικής της δραστηριότητας. Όπως (και από όποιον) και να γίνει η Απογραφή και αποτίμηση των περιουσιακών της στοιχείων, χωρίς πολύ μεγάλο κόπο θα διαπιστωθεί, «συν πλην», ότι όχι μόνον πλέον λειτουργεί ζημιογόνα, αλλά τα χρέη της δεν καλύπτονται, ούτε ακόμη κι αν πουληθεί ένα σημαντικό ποσοστό του «Γηπέδου» της(με τη επιχειρηματική έννοια του όρου!). Ούτως εχόντων των πραγμάτων: -[FONT="] [/FONT]η σημερινή «γενιά των 700?», θα πρέπει να θεωρεί εαυτόν προνομιούχα, σε σχέση με την επόμενη γενιά(των 350 ?),
-[FONT="] [/FONT]οι σημερινοί συνταξιούχοι(εξαιρέσει εκείνων του ΟΓΑ), μηδενός εξαιρουμένου, θα πρέπει να θεωρούν εαυτούς, σχεδόν προύχοντες, σε σχέση με εκείνους που θα συνταξιοδοτηθούν μετά από μία 5ετία( η σημερινή σύνταξη του ΟΓΑ, θα φαντάζει ως «ευμάρεια»!),
-[FONT="] [/FONT]ενόψει συλλογικής πείνας «αλβανικού τύπου 1991», και εν μέσω πλήρους αναξιοπιστίας των βασικών νεοελληνικών θεσμών, θα ήταν μάλλον φρόνιμο, ως λαός, να επανεξετάσουμε τη λειτουργική σημασία και αξία του παραδοσιακού θεσμού των «Ενοριών». Ίσως θα είναι οι πλέον χρήσιμοι, για την κατά το δυνατόν αποτελεσματικότερη εφαρμογή των «ενοριακών σισσιτίων»( κάτι ανάλογο είχαν ζήσει οι κάτοικοι της χώρας, αμέσως μετά την «Κατοχή του ʼ40) ΚΑΙ
-[FONT="] [/FONT]η επόμενη «εξέγερση των νέων», βασικά θα αφορά, τη έντεχνη( από μεριάς εξουσίας) σύγκρουση, μεταξύ των «ελληνόπαιδων» και των «μη ελληνόπαιδων»( β΄και γ΄ γενιάς των «οικονομικών μεταναστών», γιατί ήδη, ακόμη και το «Γήπεδο» θα είναι μικρό!
Δυστυχώς, έτσι κάπως έχουν τα πράγματά «μας», από οικονομολογιστική άποψη, και δεν χρειάζεται «προφητικό χάρισμα» για να το δούμε, σα να συμβαίνει ήδη. Το 2014, δεν ξέρω αν, εκτός του ΚΚΕ, ίσως και κάτι σαν το ΛΑΟΣ και διάφορα άλλα γκροπούσκουλα τύπου «ΛΑΟΣ», «Χρυσή Αυγή», θα έχουν το κουράγιο να διεκδικούν «δημοκρατικά» την κυβερνητική εξουσία!