Σχολική εκπαίδευση και επιτυχία στη ζωή

[Buggs]

Και έχω φρικάρει. Είμαι κατα της συμβατικής εκπαίδευσης. Την θεωρώ φυλακή, πλύση εγκεφάλου και τρομερή σπαταλη χρόνου, ταλέντου, δημιουργικότητας. Οι ώρες που το παιδί απασχολείται, αν επενδύονταν σε παρα πολλά άλλα πραγματα, θα απέδιδαν στο παιδί τόσο ουσιαστικές όσο και οικονομικές προοπτικές εντελώς διαφορετικές απο ότι θα έχει, στα δεκαοκτώ του βγαίνοντας απο το λύκειο.

Απλά αρκει να ξερει το παιδί, ή ο γονιός να μπορει να διαγνώσει για το παιδί, τι να ακολουθήσει και τα αποτελέσματα αν το ακολουθήσει και επενδύσει εκεί το χρονο και τη δημιουργικότητα του θα είναι έτη φωτός μακριά απο τον απόφοιτο λυκείου των 18 που δεν ξέρει τι του γίνεται.

Όμως το συστημα δεν ευνοεί στην ελλάδα ούτε να πηδάς τάξεις ούτες να μαθαίνεις ότι θέλεις. Δεν υπάρχουν στην Ελλάδα απόφοιτοι πανεπιστημίου ετών δεκαεφτά και δεκαοκτώ. Υπάρχουν μόνο υποψήφιοι φοιτητές, υποψήφιοι άνεργοι, υποψήφιοι της γενιάς των 700 ευρώ.Κι αυτά ολα πέραν της ζημιας σε επίπεδο γενικής σκέψης που δημιουργεί η βασική εκπαίδευση όταν σου πλένει τον εγκέφαλο με ενα κάρο βλακείες.

Αυτά σκέφτομαι και αισθάνομαι σαν να πηγαίνω αύριο το γιο μου στους γενήτσαρους... Οπως με πρόδωσαν εμένα οι γονείς μου, επειδή δεν μπορούσαν αλλιώς, έτσι κι εγώ πειθήνια θα τονε παω, επειδή κι εγώ δεν μπορω αλλιώς, κι ύστερα θα πρέπει να του λέω κάθε μέρα ποιος ξέρει τί για να τον πείσω να του αρέσει κιόλας.... Αν μπορούσα να κάνω κάτι αλλιώς, τουλάχιστον να μήν αποβλακωθεί το παιδί...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα Buggs.

Πέραν των γενικών γνώσεων που πιθανώς έχεις κάποιο δίκιο, στο σχολείο το παιδί μαθαίνει να λειτουργεί σε ένα ευρύτερο κοινωνικό σύνολο από αυτό της οικογένειας, κάνει φίλους, "μαθαίνει" να αλληλεπιδρά μαζί τους καθώς και με τους δασκάλους και τέλος ανεξαρτητοποιείται.

Ό,τι δε μπορεί να κάνει το σχολείο για το παιδί, το κάνεις εσύ από το σπίτι.
Κάπου το έχω ξαναγράψει, πως μια δασκάλα με "μάλωσε" που το παιδί μου έχει αυξημένη κριτική ικανότητα (και δεν την άκουγε πειθήνια προφανώς, αλλά αναρωτιόταν και ρωτούσε ).

Δυστυχώς -και δύσκολα θα βρεθεί πιστεύω κάποιος που να διαφωνεί- το εκπαιδευτικό μας σύστημα σίγουρα δεν είναι το καλύτερο, αφού δε στρέφει το παιδί προς την έρευνα και την αναζήτηση της γνώσης, αλλά το εκπαιδεύει να παπαγαλίζει και να αποστηθίζει χωρίς ίχνος συμμετοχής.

Αυτό είναι το ατυχές δεδομένο πάνω στο οποίο καλούμαστε σαν γονείς να ενσταλάξουμε στο παιδί, μια διαφορετική προσέγγιση της διαδικασίας της μάθησης.

Για μένα πάντως η μάθηση δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο σαν προπαρασκευή επαγγελματικής αποκατάστασης αλλά ως το μέσον που θα διευρύνει τους γνωσιολογικούς ορίζοντες του παιδιού ώστε να το βοηθήσει να ολοκληρωθεί σαν προσωπικότητα.

Καλή αρχή στο μπουμπούκι σου και σε όλα τα μπουμπουκάκια του φόρουμ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Με μαθηματική ακρίβεια τουλάχιστον δε θα είσαι από τους γονείς εκείνους που μεταδίδουν στα παιδιά τους την αφελέστατη αντίληψη ότι η ακαδημαική επιτυχία είναι το παν και ότι προσδίδει στους ανθρώπους κύρος και αξία. Αυτό είναι μία θαυμάσια συνθήκη καθώς ο γιος σου δε θα καταντήσει να βασίζει την αυτοεικόνα του στο τι βαθμό παίρνει κάθε πρωί στην ορθογραφία. Σταδιακά, αν έχει την κατάλληλη ενθάρρυνση και τα κατάλληλα ερεθίσματα στο σπίτι, θα καταλάβει ότι το σχολείο δεν είναι παρά μία σύμβαση και ότι η γνώση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό. Τεράστια πρόκληση πάντως για έναν ενήλικα να μιλήσει σε ένα παιδί για το φαίνεσθαι και το είναι. Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι τα πάντα είναι τόσο λάθος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Πριν αρχίσω την απάντησή μου να σου τονίσω ότι το μήνυμά σου νιώθω να με προσβάλει ως εκπαιδευτικό...

Και έχω φρικάρει. Είμαι κατα της συμβατικής εκπαίδευσης. Την θεωρώ φυλακή, πλύση εγκεφάλου και τρομερή σπαταλη χρόνου, ταλέντου, δημιουργικότητας. Οι ώρες που το παιδί απασχολείται, αν επενδύονταν σε παρα πολλά άλλα πραγματα, θα απέδιδαν στο παιδί τόσο ουσιαστικές όσο και οικονομικές προοπτικές εντελώς διαφορετικές απο ότι θα έχει, στα δεκαοκτώ του βγαίνοντας απο το λύκειο.

Δεν καταλαβαίνω πως ορίζεις την συμβατική εκπαίδευση...Εννοείς το αναλυτικό πρόγραμμα ή τις μεθόδους διδασκαλίας;
Από την άλλη η παιδεία έχει ευρύτερη έννοια και σημασία και δεν είναι μόνο η γνώση που καλείται να πάρει το παιδί από το σχολείο... Και το παιδί δεν μαθαίνει απλώς αλλά βιώνει καταστάσεις...όσο παλιά κι αν είναι η άποψη το σχολείο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας...την κοινωνίας που καλείται το παιδί να βγει ως ενήλικας...

Απλά αρκει να ξερει το παιδί, ή ο γονιός να μπορει να διαγνώσει για το παιδί, τι να ακολουθήσει και τα αποτελέσματα αν το ακολουθήσει και επενδύσει εκεί το χρονο και τη δημιουργικότητα του θα είναι έτη φωτός μακριά απο τον απόφοιτο λυκείου των 18 που δεν ξέρει τι του γίνεται.

Ζητάς από ένα εξάχρονο να ξέρει να διαγνώσει το τι του χρειάζεται;
'Η θεωρείς ότι ο κάθε γονέας χωρίς γνώση των παιδαγωγικών αρχών και θεωριών είναι σε θέση να εκπαιδεύσει το παιδί του όσο αφορά καθαρά το θέμα της γνώσης...
Και ότι θα μπορέσει να το φτάσει πιο πέρα από το λύκειο έτσι απλά;
Εγώ που είμαι εκπαιδευτικός α/βάθμιας εκπαίδευσης και δεν μπορώ να κάνω τον δάσκαλο στο παιδί του λυκείου μπορεί ένας γονέας με τις δικές του γνώσεις;

Όμως το συστημα δεν ευνοεί στην ελλάδα ούτε να πηδάς τάξεις ούτες να μαθαίνεις ότι θέλεις. Δεν υπάρχουν στην Ελλάδα απόφοιτοι πανεπιστημίου ετών δεκαεφτά και δεκαοκτώ. Υπάρχουν μόνο υποψήφιοι φοιτητές, υποψήφιοι άνεργοι, υποψήφιοι της γενιάς των 700 ευρώ.Κι αυτά ολα πέραν της ζημιας σε επίπεδο γενικής σκέψης που δημιουργεί η βασική εκπαίδευση όταν σου πλένει τον εγκέφαλο με ενα κάρο βλακείες.

Θα σου παραθέσω ένα άρθρο που έχω ήδη παραθέσει....
Και να σου επισημάνω ότι ρόλο δεν παίζει μόνο η νοητική ικανότητα αλλά και η συναισθηματική (το γνωστό πλέον EQ) η οποία αναπτύσσεται με τα χρόνια...
Το να βάλουμε το παιδί να μεταπηδήσει...να τελειώσει στα 18 του όλες τις σχολικές του υποχρεώσεις δεν σημαίνει μία μετέπειτα ευνοϊκή πορεία... Και όχι δεν μπορεί κάθε παιδί να το κάνει...και ούτε υπάρχουν τόσα πολλά χαρισματικά παιδιά τα οποία είναι το 2-5 % του πλανήτη...

H μέτρηση των επιδόσεών τους, η κατάταξή τους με βάση το δείκτη ευφυΐας και η συνεχής πίεση να είναι άριστα σε ό,τι κάνουν δεν τα βοηθούν να αποκτήσουν τη συναισθηματική ωριμότητα, που είναι απαραίτητη για να σταθούν στην κοινωνία ως ενήλικοι. O σκόπελος αυτός είναι πολύ επικίνδυνος για όλα τα παιδιά, και ίσως πολύ περισσότερο για τα προικισμένα. O λόγος άλλωστε που πολλά χαρισματικά παιδιά δεν τα "καταφέρνουν" στη ζωή τους είναι ότι συναισθηματικά δεν έχουν αναπτυχθεί, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσαρμοστούν στην κοινωνία και να γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικοι. Δεν υπάρχει, ωστόσο, μία "συνταγή" για την επίτευξη της συναισθηματικής ωριμότητας.
Πηγή 2η....

Αυτά σκέφτομαι και αισθάνομαι σαν να πηγαίνω αύριο το γιο μου στους γενήτσαρους... Οπως με πρόδωσαν εμένα οι γονείς μου, επειδή δεν μπορούσαν αλλιώς, έτσι κι εγώ πειθήνια θα τονε παω, επειδή κι εγώ δεν μπορω αλλιώς, κι ύστερα θα πρέπει να του λέω κάθε μέρα ποιος ξέρει τί για να τον πείσω να του αρέσει κιόλας.... Αν μπορούσα να κάνω κάτι αλλιώς, τουλάχιστον να μήν αποβλακωθεί το παιδί...

Εδώ πραγματικά δεν μπορώ να απαντήσω....

Το πως θα μεγαλώσεις το παιδί σου...τι γνώσεις και τι ταλέντα θα του αναπτύξεις....
Ποια κλίση θα δεις και θα την καλλιεργήσεις...ναι είναι δικαίωμα σου....Ακόμα και να επηρεάσεις την κρίση του...

Το τι θα μάθει το παιδί...τι γνώσεις θα πάρει ή όχι είναι η δική μου δουλειά....

Δεν λέω ότι το σύστημα μας είναι καλό... θέλει πολλές αλλαγές...
Αλλά βλέπω νέους δασκάλους να δουλεύουν και να αγαπούν αυτό που κάνουν...
Και ναι βλέπω παιδιά να τους αρέσει πραγματικά το σχολείο και να μην χρειάζεται κανένας γονιός να τους πείσει....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Πριν αρχίσω την απάντησή μου να σου τονίσω ότι το μήνυμά σου νιώθω να με προσβάλει ως εκπαιδευτικό...

Στη θέση σου Βίκυ, πριν προσβληθώ, θα προσπαθούσα να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνει αρκετούς γονείς να έχουν τις ίδιες ανησυχίες με τον Buggs.

Ας αφήσουμε την ευθιξία στην άκρη ώστε να καταφέρουμε να συζητήσουμε.

Με αυτό το σκεπτικό δε θα πρέπει να μιλάμε για τα κακώς κείμενα οποιουδήποτε χώρου/κλάδου αφού κάποιος θα παρεξηγηθεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Πριν αρχίσω την απάντησή μου να σου τονίσω ότι το μήνυμά σου νιώθω να με προσβάλει ως εκπαιδευτικό...

Ως προς αυτό συμφωνώ απόλυτα με τη δημοσίευση της Isiliel.

Δεν καταλαβαίνω πως ορίζεις την συμβατική εκπαίδευση...Εννοείς το αναλυτικό πρόγραμμα ή τις μεθόδους διδασκαλίας;
Από την άλλη η παιδεία έχει ευρύτερη έννοια και σημασία και δεν είναι μόνο η γνώση που καλείται να πάρει το παιδί από το σχολείο... Και το παιδί δεν μαθαίνει απλώς αλλά βιώνει καταστάσεις...όσο παλιά κι αν είναι η άποψη το σχολείο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας...την κοινωνίας που καλείται το παιδί να βγει ως ενήλικας...

Τετριμμένες εκφράσεις που έχουμε μάθει τις συμμεριζόμεθα χωρίς να τις έχουμε ποτέ σκεπτεί. Έτσι όπως μιλάς είναι σαν να λες ότι η κοινωνία ένα μωσαικό με σκληρές προεκτάσεις ως επί το πλείστον και άρα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει το παιδί πρέπει να κατορθώσει να επιβιώσει σε μία μικρογραφία. Δε σε απασχολεί όμως το γεγονός ότι τούτος ο τρόπος σκέψης ενισχύει και διαιωνίζει την παρούσα κοινωνική κατάσταση;

Είναι η κοινωνία μεγαλογραφία του σχολείου ή το σχολείο μικρογραφία της κοινωνίας; Κι αν η κοινωνία είναι έτσι όπως είναι εξαιτίας της τρέχουσας νοοτροπίας του σχολείου; Κι αν άλλαζε η τρέχουσα νοοτροπία θα άλλαζε η κοινωνία του αύριο;

Ζητάς από ένα εξάχρονο να ξέρει να διαγνώσει το τι του χρειάζεται;
'Η θεωρείς ότι ο κάθε γονέας χωρίς γνώση των παιδαγωγικών αρχών και θεωριών είναι σε θέση να εκπαιδεύσει το παιδί του όσο αφορά καθαρά το θέμα της γνώσης...
Και ότι θα μπορέσει να το φτάσει πιο πέρα από το λύκειο έτσι απλά;
Εγώ που είμαι εκπαιδευτικός α/βάθμιας εκπαίδευσης και δεν μπορώ να κάνω τον δάσκαλο στο παιδί του λυκείου μπορεί ένας γονέας με τις δικές του γνώσεις;

Ο buggs μιλάει για ένα ριζικά καινούριο πλαίσιο ενώ εσύ αυτή του τη σκέψη την εκλαμβάνεις ως πρόταση για αλλαγή στο παρόν σύστημα (στο οποίο οποιαδήποτε βελτίωση θα ήταν καταδικασμένη, δεδομένου ότι ολόκληρη η βάση είναι λάθος!).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Απαντώ κατ'αρχήν σε όλους πλήν της Βικυς, ευχαριστώντας τους για τη συμπαράσταση και τις ευχές . Στο δια ταυτα τώρα. (ακολουθεί σεντονι)

Η εκπαίδευση τωνπαιδιών μου βασίζεται στην ειλικρίνεια. Θα μου πείτε σιγά το σπουδαίο, κανείς μας δεν λέει ψέματα, όμως σε πλήρη εφαρμογή δεν είναι πραγματικά τόσο απλό.

Γιατί εκπαιδευόμαστε; Τα λιονταράκια εκπαιδεύονται στο κυνήγι, εμείς για ποιό πράγμα εκπαιδευόμαστε; Να κάνουμε τί, να είμαστε πως, να ζήσουμε πως; Η διαδικασία της εκπαίδευσης σε ποιο βαθμό είναι προέκταση των απωθημένων μας, και σε ποιο είναι κάτι καλό για το παιδί μας;

Θα πώ πως σκέφτομαι εγώ. Ενας άνθρωπος άν βγάζει , οικονομικά, τη ζωή του με άνεση και με έντιμο τρόπο, είναι αξιοπρεπής. Οσο πιο νωρίς καταφέρει να το κάνει αυτό, είμαι πεπεισμένος ότι δεν πρόκειται να του κάνει κακό.

Το νωρίς είναι ζήτημα χρονικό λοιπόν. Ας δούμε τους ενήλικες. Ξέρουν κάτι καλά, αυτό που κάνουν σαν επάγγελμα, και σε ΟΛΑ τα άλλα, έχουν εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Αν τις έχουν κι αυτές. Από όσα έμαθαν στο γυμνάσιο στο λύκειο και στο πανεπιστήμιο πολλοί ακόμη, ελάχιστα έχουν απομείνει σαν γνώση, μόνο όσα χρησιμοποιούν ακόμη. Οπότε πρός τί η εκμάθηση χιλιων πραγματων που στο μέγιστο ποσοστό θα είναι αχρηστα αργότερα; Πρός τί η επένδυση χρόνου και κόπου στο πόσες μπανάνες παράγει το Κογκό, σε κιλά, στα θρησκευτικά, και τα αρχαία;

Επειτα είναι και το άλλο. Ζούμε στην εποχή του Ιντερνετ. Οι γιοι μου εδώ και δυο χρόνια χειρίζονται υπολογιστές. Φέτος θα πάρουν και οι δυο απο ενα λάπτοπ. Ξέρουν ήδη ότι το Ιντερνετ, ειναι μια τεράστια πηγή γνώσης, αφού το λένε και εκείνοι, όταν μας ακούσουν να αναρωτιόμαστε για κάτι "γιατί δεν το ψάχνεις στο Ιντερνετ;"

Ερχομαι λοιπόν στη Βικυ. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να είναι προσωπικό δικό σου ζήτημα. Ολοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε αφού και εσύ θα αναγκάσεις-αναγκαστείς, να πάς τα παιδιά σου στο σχολείο.

Θα δικαιολογηθείς ότι δεν είναι σε θέση να ξέρει τί θέλει; Οτι δεν μπορείς να το διαγνώσεις εσύ; Κι αν η κοινωνική κουλτούρα αυτό επέβαλε εκτός απο το σχολείο; Να το βρείς, προκειμένου το παιδί να μήν χάνει χρόνο; Τότε τί θα έκανες αλήθεια δεν θα έπρεπε να ξοδεψεις κόπο χρόνο και φαιά ουσία για να το βρείς;

Για να είμαστε ειλικρινείς λοιπόν, έτσι όπως έχουν αυτή τη στιγμή τα πράγματα, και να μη γινω ψεύτης ξαφνικά και ανακόλουθος στα μάτια του παιδιού μου, μπορώ να πώ μόνο λίγα απο όσα ανέφερε η Βίκυ. Ναί, θα κάνει φίλους, κι αυτό ειναι καλό. Είναι καλό επίσης το θρανίο, γιατί κρεμασμένος απο μια τσουλήθρα δεν θα μπορέσει ποτέ να μελετήσει οτιδήποτε. Και το να μελετάς είναι καλό. Ναι, θα μάθει να δρά, ενταγμένος συμπεριφορικά, με σχετική αρμονία, σε ένα κοινωνικό σύνολο.

Πέραν αυτών όμως, όταν θα έρθουν τα μαθήματα που δεν έχουν νόημα, θα του πώ ότι αυτά αναγκαστικά τα κάνουνε, οτι τα κοινωνικά συστήματα έχουν πολλά λάθη, που τα πληρώνουν όλοι, όμως να μήν στεναχωριέται τόσο γιατί οι προηγούμενοι ζούσαν πολύ χειρότερα. Θα βρώ μια σπουδαία ευκαιρία να του μιλήσω για τον πολιτισμό και γιατί δεν υπάρχει. Επειδή ακριβώς βασιλεύει ο παραλογισμός, και τα συστήματα ανθρώπων με EQ αρνητικό. Οτι τα συστήματα δυατυχώς δσεν τα επιβάλλουν άνθρωποι σκεπτόμενοι, αλλά άνθρωποι εξουσίας, που κάθε άλλο παρά σκεπτόμενοι είναι, στην πλειοψηφία τους ξέρουν μόνο να γλύφουν και να ρουφιανεύουν.

ΟΜΩΣ, θα του πώ, όταν θα τελειώσουν όλα αυτά, θα έχει την ευκαιρία, αν το θέλει, να πάει στο πανεπιστήμιο, που αλλιώς χωρίς το απολυτήριο του Λυκείου δεν θα μπορεί. Κι εκεί θα μπορεί να ασχοληθεί με την έρευνα, που είναι η πεμπτουσία της ανθρώπινης σκέψης και κανείς δεν βαριέται ποτέ να την κάνει. Θα του συστήσω λοιπόν να κάνει υπομονή αν η έρευνα τον ενδιαφέρει.

Αν όμως, δώ ότι τον ενδιαφέρει, ενα σπορ, τα εικαστικά, η μουσική η οτιδήποτε άλλο είναι για να το μάθει μόνος του, ε πραγματικά θα του πώ να γραψει το σχολείο και να κοιτάξει πώς, χωρίς να μείνει στην ίδια ταξη, να κερδίσει όσο μπορεί περισσότερο χρόνο, απο αυτά τα 12 χρόνια του, για τον εαυτό του και για τα ενδιαφέροντα του. Για να τα κάνει, το συντομότερο δυνατόν, δύναμη που θα του αποδώσει. Για να νοιώσει αξιοπρεπές άτομο απο αυτή τη δύναμη με έλεγχο και αποψη για τη ζωή του.

Ετσι πιστεύω ότι θα είμαι και ειλικρινής και τίμιος απέναντι στα παιδιά μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Το τι θα μάθει το παιδί...τι γνώσεις θα πάρει ή όχι είναι η δική μου δουλειά....

Ευτυχώς για όλους μας όχι, δεν έχει τέτοια επίδραση ο δάσκαλος. Κι επιπλέον, ούτε καν η επιλογή της ύλης είναι δική σου δουλειά αφού λειτουργείς βάσει αναλυτικού προγράμματος μαθημάτων

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Στη θέση σου Βίκυ, πριν προσβληθώ, θα προσπαθούσα να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνει αρκετούς γονείς να έχουν τις ίδιες ανησυχίες με τον Buggs.

Ας αφήσουμε την ευθιξία στην άκρη ώστε να καταφέρουμε να συζητήσουμε.

Με αυτό το σκεπτικό δε θα πρέπει να μιλάμε για τα κακώς κείμενα οποιουδήποτε χώρου/κλάδου αφού κάποιος θα παρεξηγηθεί.

Αυτά σκέφτομαι και αισθάνομαι σαν να πηγαίνω αύριο το γιο μου στους γενήτσαρους...

Aν με αυτό τον χαρακτηρισμό Ίσι μου το θεωρείς σωστό ώστε να γίνει εποικοδομητικός διάλογος εγώ πάω πάσο....

Όσο για την ευθιξία... όσο αφορά το σχολείο και τα κατηγορώ ναι είμαι πολύ εύθικτη όταν χαρακτηρίζεται η δικιά μου δουλειά και η δικιά μου προσπάθεια καθώς και των συναδέλφων μου....

Δεν είπα ΠΟΤΕ ότι έχουμε το τέλειο σύστημα...δεν είπα ποτέ ότι το σχολείο λειτουργεί άψογα και δεν είπα ποτέ ότι δεν χρειάζεται αλλαγές ριζικές...Πρώτη εγώ θα κατηγορήσω το εκπαιδευτικό σύστημα...το αναλυτικό πρόγραμμα, τις αλλαγές που χρειάζεται αλλά και τις υλικοτεχνικές υποδομές που δεν έχουμε.... Και πρώτη εγώ θα τσακωθώ με συναδέλφους που κάθονται και δεν κάνουν τίποτα...

Αλλά δεν είμαστε γενίτσαροι...δεν είμαστε ο φόβος και ο τρόμος...δεν είμαστε φυλακή....
Ζώντας στο σχολείο...κι έχω αλλάξει πολλά στα 4 χρόνια που δουλεύω είδα συναδέλφους παλιούς και νέους με όρεξη για δουλειά... Να αγωνίζονται περισσότερο από ότι οι ίδιοι οι γονείς...Να μην έχουν τους κατάλληλους πόρους για να κάνουν το έργο τους κι όμως να είναι εκεί....

Κι έχω πολλά προσωπικά παραδείγματα γονέων που μπορώ να παραθέσω που απλά απουσιάζουν από το σχολείο...
Μην τα ρίχνουμε όλα στο σχολείο ξαφνικά...
Φταίνε και οι δύο πλευρές...

Τετριμμένες εκφράσεις που έχουμε μάθει τις συμμεριζόμεθα χωρίς να τις έχουμε ποτέ σκεπτεί. Έτσι όπως μιλάς είναι σαν να λες ότι η κοινωνία ένα μωσαικό με σκληρές προεκτάσεις ως επί το πλείστον και άρα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει το παιδί πρέπει να κατορθώσει να επιβιώσει σε μία μικρογραφία. Δε σε απασχολεί όμως το γεγονός ότι τούτος ο τρόπος σκέψης ενισχύει και διαιωνίζει την παρούσα κοινωνική κατάσταση;

Στην κοινωνία καλώς ή κακώς δεν είμαστε μόνοι...
Υπάρχουν κανόνες, νόμοι και άνθρωποι γύρω μας...
Υπάρχουν κλίκες.... τσακωμοί...φιλίες...
Υπάρχουν επιβραβεύσεις και απογοητεύσεις...
Ένα παιδί χρειάζεται την κοινωνικοποίηση... χρειάζεται να τα ζήσει αυτά....
Να έρθει σε επαφή με άλλα παιδιά.... να γελάσει και να κλάψει....

Όσο για την παρούσα κοινωνική κατάταξη είναι η κοινωνία στην οποία ζούμε...
Αν δεν αλλάξουμε εμείς...δεν θα αλλάξει η κοινωνία...

Είναι η κοινωνία μεγαλογραφία του σχολείου ή το σχολείο μικρογραφία της κοινωνίας; Κι αν η κοινωνία είναι έτσι όπως είναι εξαιτίας της τρέχουσας νοοτροπίας του σχολείου; Κι αν άλλαζε η τρέχουσα νοοτροπία θα άλλαζε η κοινωνία του αύριο;

Σου απάντησα νομίζω πιο πάνω....

Ο buggs μιλάει για ένα ριζικά καινούριο πλαίσιο ενώ εσύ αυτή του τη σκέψη την εκλαμβάνεις ως πρόταση για αλλαγή στο παρόν σύστημα (στο οποίο οποιαδήποτε βελτίωση θα ήταν καταδικασμένη, δεδομένου ότι ολόκληρη η βάση είναι λάθος!).

Το οποίο είναι ποιο;
Ο γονέας παιδαγωγός και δάσκαλος;

Είναι σαν εγώ να γίνω μηχανολόγος μηχανικός...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Ένα παιδί χρειάζεται την κοινωνικοποίηση... χρειάζεται να τα ζήσει αυτά....
Να έρθει σε επαφή με άλλα παιδιά.... να γελάσει και να κλάψει....

Εγώ μάλλον έκλαιγα πιο πολύ >->

Το οποίο είναι ποιο;
Ο γονέας παιδαγωγός και δάσκαλος;

Είναι σαν εγώ να γίνω μηχανολόγος μηχανικός...

Νομίζω ότι από δω διαφαίνεται η βάση από την οποία ξεκινάει ο Buggs:

Ερχομαι λοιπόν στη Βικυ. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να είναι προσωπικό δικό σου ζήτημα. Ολοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε αφού και εσύ θα αναγκάσεις-αναγκαστείς, να πάς τα παιδιά σου στο σχολείο.

Θα δικαιολογηθείς ότι δεν είναι σε θέση να ξέρει τί θέλει; Οτι δεν μπορείς να το διαγνώσεις εσύ; Κι αν η κοινωνική κουλτούρα αυτό επέβαλε εκτός απο το σχολείο; Να το βρείς, προκειμένου το παιδί να μήν χάνει χρόνο; Τότε τί θα έκανες αλήθεια δεν θα έπρεπε να ξοδεψεις κόπο χρόνο και φαιά ουσία για να το βρείς;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Aν με αυτό τον χαρακτηρισμό Ίσι μου το θεωρείς σωστό ώστε να γίνει εποικοδομητικός διάλογος εγώ πάω πάσο....

Όσο για την ευθιξία... όσο αφορά το σχολείο και τα κατηγορώ ναι είμαι πολύ εύθικτη όταν χαρακτηρίζεται η δικιά μου δουλειά και η δικιά μου προσπάθεια καθώς και των συναδέλφων μου....

Δεν είπα ΠΟΤΕ ότι έχουμε το τέλειο σύστημα...δεν είπα ποτέ ότι το σχολείο λειτουργεί άψογα και δεν είπα ποτέ ότι δεν χρειάζεται αλλαγές ριζικές...Πρώτη εγώ θα κατηγορήσω το εκπαιδευτικό σύστημα...το αναλυτικό πρόγραμμα, τις αλλαγές που χρειάζεται αλλά και τις υλικοτεχνικές υποδομές που δεν έχουμε.... Και πρώτη εγώ θα τσακωθώ με συναδέλφους που κάθονται και δεν κάνουν τίποτα...

Αλλά δεν είμαστε γενίτσαροι...δεν είμαστε ο φόβος και ο τρόμος...δεν είμαστε φυλακή....
Ζώντας στο σχολείο...κι έχω αλλάξει πολλά στα 4 χρόνια που δουλεύω είδα συναδέλφους παλιούς και νέους με όρεξη για δουλειά... Να αγωνίζονται περισσότερο από ότι οι ίδιοι οι γονείς...Να μην έχουν τους κατάλληλους πόρους για να κάνουν το έργο τους κι όμως να είναι εκεί....

Κι έχω πολλά προσωπικά παραδείγματα γονέων που μπορώ να παραθέσω που απλά απουσιάζουν από το σχολείο...
Μην τα ρίχνουμε όλα στο σχολείο ξαφνικά...
Φταίνε και οι δύο πλευρές...

Δηλαδή εσύ που μιλάς για αδιάφορους γονείς, πρέπει τώρα εγώ να το πάρω προσωπικά και να παρεξηγηθώ; Δεν είναι δυνατόν να εκλαμβάνουμε τη συνολική εικόνα ενός κλάδου ή μιας κοινωνικής ομάδας, ως προσωπική μας επιτυχία ή αποτυχία!

Άμα βάλουμε όλοι μπροστά την ευθιξία μας, δε θα υπάρχει θέμα που να μπορούμε να θίξουμε.

Υπάρχουν λαμπρά παραδείγματα εκπαιδευτικών (γιατρών, δικηγόρων κτλ) που με το έργο τους αποτελούν έξοχα παραδείγματα προς μίμηση. Στα έξι χρόνια που η κόρη μου ήταν στο δημοτικό συναντήσαμε κι εμείς ΜΙΑ τέτοια δασκάλα. Το σύστημα όμως δε βοηθάει τους λειτουργούς του κι αυτό μακροπρόθεσμα δημιουργεί όλο και περισσότερους αδιάφορους δασκάλους, αδιάφορους μαθητές, αδιάφορους γονείς.

Όχι, ο γονέας σε καμία περίπτωση, δε μπορεί να υποκαταστήσει το δάσκαλο (ούτε ο δάσκαλος το γονέα) γι' αυτό και αγωνιούν όσοι γονείς δεν είναι αδιάφοροι για την "θητεία" των παιδιών τους στο σχολείο, με δεδομένο δε, ότι στην ουσία δεν επιλέγουν έναν έναν τους δασκάλους και καθηγητές των παιδιών τους παρά μόνο το σχολείο και τη γενική του εικόνα (και ούτε καν αυτό σε πολλές περιπτώσεις).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Κατα βαση θα συμφωνησω με τη Βικυ, ναι μεν το "σχολειο" απο ολες τις αποψεις επιδεχεται βελτιωσης, αλλα σιχαινομαι και την καταστροφολογια...
Μου αρεσε η δηλωση του Μπαγκς, οτι εαν παρατηρησει οτι το παιδι του εχει μια κλιση στις τεχνες, δε θα το σπρωξει με το ετσι θελω προς τις επιστημες, αλλα δε μου αρεσε και η φραση "θα του πω να το γραψει στα παλια του τα παπουτσια"...
Οσα περισσοτερα ρουφηξει κανεις, τοσα περισσοτερα αργοτερα θα του μεινουν....Ή μηπως περιμενουμε πχ. στα 25 μας να μαθουμε γεωγραφια? Γιατι δυστυχως, εαν δε δωσουμε βαση στις γενικες γνωσεις που θα παρουμε αυτα τα 12 χρονια, θα το συνειδητοποιησουμε πολυ αργοτερα το ποσο λαθος καναμε....
Χαιρομαι που με εμαθαν να δινω σημασια και σε "δευτερευοντα" μαθηματα και μακαρι να ημουν ακομα περισσοτερο επιμελης, να μελετουσα και να μην παπαγαλιζα, γιατι ετσι θα θυμομουν ακομα περισσοτερα πραγματα...
Για μενα οι γενικες γνωσεις ειναι απο τα μεγαλυτερα εφοδια που μπορει να αποκτησει κανεις....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Κι εγώ, ό.τι παπαγάλισα (άρα δεν κατανόησα παρά μόνο αποστήθισα) δεν το θυμάμαι σήμερα. Όποιο μάθημα με ενδιέφερε και συμμετείχα συνειδητά το θυμάμαι ακόμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Πώς μπορούσατε να μαθαίνετε απ'έξω κείμενα χωρίς να τα καταλαβαίνετε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

....όσο για την ευθιξία... όσο αφορά το σχολείο και τα κατηγορώ ναι είμαι πολύ εύθικτη όταν χαρακτηρίζεται η δικιά μου δουλειά και η δικιά μου προσπάθεια καθώς και των συναδέλφων μου....

Δεν χαρακτηρίζεται η δικια σου δουλειά. Δεν καθορίζεις εσύ την ύλη, δεν γράφεις εσύ τα βιβλία, και, πέρα απο όλα αυτά, δεν είσαι εσύ που έχεις καθορίσει το νομικό πλαίσιο ώστε, στην Ελλαδα, να μήν μπορεί να περάσει μαθήματα και τάξεις ένα παιδί οποτεδήποτε, κερδίζοντας έτσι χρόνο. Δυστυχώς λοιπόν, σε ενα σύστημα, μια μηχανή, που είναι μονατρισμέ η εντελώς λαθος, και δουλεύει με χίλιες τριβές, έχουν ρίξει τους ταλαίπωρους τους εκπαιδευτικούς να διορθώσουν, με τιτάνιες πολλες φορές προσπάθειες, τα αδιόρθωτα.

Αλλά δεν είμαστε γενίτσαροι...δεν είμαστε ο φόβος και ο τρόμος...δεν είμαστε φυλακή....

Τα παιδιά γίνονται γενήτσαροι όχι εμείς. Γίνονται αναγκαστικά και χωρίς άλλη σκεψη φερέφωνα ιδεολογιών και πρακτικών αντιλήψεων που στην πράξη δεν τα οφελούν καθόλου. Συγκριτικά με άλλους τρόπους δράσης... Τα παιδιά είναι στη φυλακή, και γίνονται θέλοντας και μη "ενα ακόμη τούβλο στον τοιχο"

Κι έχω πολλά προσωπικά παραδείγματα γονέων που μπορώ να παραθέσω που απλά απουσιάζουν από το σχολείο...Μην τα ρίχνουμε όλα στο σχολείο ξαφνικά... Φταίνε και οι δύο πλευρές...

Καλά πολλοί γονείς απουσιάζουν γενικα,όχι μόν απο το σχολείο. Οσο για το σχολείο, μονο οι καθηγητές δεν ευθύνονται, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, για την επικρατούσα κατάσταση

Στην κοινωνία καλώς ή κακώς δεν είμαστε μόνοι... Όσο για την παρούσα κοινωνική κατάταξη είναι η κοινωνία στην οποία ζούμε... Αν δεν αλλάξουμε εμείς...δεν θα αλλάξει η κοινωνία...

Όταν όμως ενας γονέας, εν προκειμένω εγώ, δηλωνει ότι θέλει να αλλάξει, και να κάνει κάτι άλλο, δεν συμφωνείς...

Ο γονέας παιδαγωγός και δάσκαλος; Είναι σαν εγώ να γίνω μηχανολόγος μηχανικός...

Εκκατομύρια γονείς περασαν στα παιδιά τους τη τέχνη τους. Το μαγαζί τους, την επιχείρηση τους, ή απλά την αγαπη τους για κάτι που στην συνέχεια τα παιδια διέπρεψαν. Δεν γίνεσαι κάπως απόλυτη οταν αποκλείεις οτι ο γονέας ακριβώς μπορει να είναι πόλλές φορές ο καλύτερος παιδαγωγός και δάσκαλος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Θα σταθώ μόνο στο σημείο του υποτιθέμενου ρόλου του σχολείου στην κοινωνικοποίηση των παιδιών. Σχετικά με τις γνώσεις που προσφέρει το σχολείο, αλλά και στο τι είναι πραγματικά το σχολείο και η συμβατική εκπαίδευση την οποία προσφέρει με κάλυψε σχεδόν απόλυτα ο Buggs:

Την θεωρώ φυλακή, πλύση εγκεφάλου και τρομερή σπαταλη χρόνου, ταλέντου, δημιουργικότητας. Οι ώρες που το παιδί απασχολείται, αν επενδύονταν σε παρα πολλά άλλα πραγματα, θα απέδιδαν στο παιδί τόσο ουσιαστικές όσο και οικονομικές προοπτικές εντελώς διαφορετικές απο ότι θα έχει, στα δεκαοκτώ του βγαίνοντας απο το λύκειο.

Ελπίζω μόνο να μην έχει κάποιος την ίδια άποψη για τη πανεπιστημιακή εκπαίδευση, στην οποία τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.


Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να περιμένει ένα παιδί να πάει σχολείο, ίσως ούτε καν να χρειάζεται να πάει σχολείο για να βγει απ' το σπίτι, να κάνει φίλους, να αλληλεπιδράσει μαζί τους και να αρχίσει σταδιακά να παίρνει τη ζωή στα χέρια του και να ανεξαρτητοποιείται. Εγώ τουλάχιστον, από 5 χρονών, πριν ακόμα πάω Δημοτικό, έβγαινα στη γειτονιά μου, είχα κάνει φίλους και παίζαμε μαζί στις αλάνες. Το τι έπρεπε να κάνω για να γνωρίσω άτομα που δεν ήξερα και το πως να προσέχω μέχρι ένα βαθμό τις παρέες μου το έμαθα από τους γονείς μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Τσίπουρε παρομοιως, κοινωνικοποιήθηκα στην αλανα πολύ πριν το σχολείο. Αργότερα, σαν μεγάλος, η κύριες κατευθύνσεις μου σαν κοινωνικη μονάδα, επίσης καθοριζονταν απο τη ζωή μου εκτός σχολείου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Τα παιδια των μισων Ελληνων που ζουν στο λεκανοπεδιο δεν εχουν τη δυνατοτητα της αλανας...αλλα και εγω που την ειχα..στα 8 και στα 10 μου πχ. υπο την επιτηρηση των γονεων μου επαιζα στην πλατεια παρεα με μια αντε δυο φιλες που ειχα απο το σχολειο...
ενιγουει...αυτο ειναι το λιγοτερο....το σχολειο, οπως ακομα και αυτο εδω το φορουμ ειναι μια μικρη κοινωνια....μαθαινεις οταν εισαι μερος αυτης....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

Αυτές είναι λίγες σκόρπιες σκέψεις για αυτά που διάβασα ως τώρα......

Εγώ τουλάχιστον, από 5 χρονών, πριν ακόμα πάω Δημοτικό, έβγαινα στη γειτονιά μου, είχα κάνει φίλους και παίζαμε μαζί στις αλάνες. Το τι έπρεπε να κάνω για να γνωρίσω άτομα που δεν ήξερα και το πως να προσέχω μέχρι ένα βαθμό τις παρέες μου το έμαθα από τους γονείς μου.

Καλέ που έμενες? Εγώ είμαι πολύ μεγαλύτερη από σένα και αλάνες δεν είχε η γειτονιά μου!

στην Ελλαδα, να μήν μπορεί να περάσει μαθήματα και τάξεις ένα παιδί οποτεδήποτε, κερδίζοντας έτσι χρόνο. Δυστυχώς λοιπόν, σε ενα σύστημα, μια μηχανή, που είναι μονατρισμέ η εντελώς λαθος, και δουλεύει με χίλιες τριβές, έχουν ρίξει τους ταλαίπωρους τους εκπαιδευτικούς να διορθώσουν, με τιτάνιες πολλες φορές προσπάθειες, τα αδιόρθωτα.

Τα παιδιά γίνονται γενήτσαροι όχι εμείς. Γίνονται αναγκαστικά και χωρίς άλλη σκεψη φερέφωνα ιδεολογιών και πρακτικών αντιλήψεων που στην πράξη δεν τα οφελούν καθόλου. Συγκριτικά με άλλους τρόπους δράσης... Τα παιδιά είναι στη φυλακή, και γίνονται θέλοντας και μη "ενα ακόμη τούβλο στον τοιχο"


Καλά πολλοί γονείς απουσιάζουν γενικα,όχι μόν απο το σχολείο. Οσο για το σχολείο, μονο οι καθηγητές δεν ευθύνονται, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, για την επικρατούσα κατάσταση

Όταν όμως ενας γονέας, εν προκειμένω εγώ, δηλωνει ότι θέλει να αλλάξει, και να κάνει κάτι άλλο, δεν συμφωνείς...

Εκκατομύρια γονείς περασαν στα παιδιά τους τη τέχνη τους. Το μαγαζί τους, την επιχείρηση τους, ή απλά την αγαπη τους για κάτι που στην συνέχεια τα παιδια διέπρεψαν. Δεν γίνεσαι κάπως απόλυτη οταν αποκλείεις οτι ο γονέας ακριβώς μπορει να είναι πόλλές φορές ο καλύτερος παιδαγωγός και δάσκαλος;

Κούνελε έχεις ένα κόλλημα με το χρόνο που δεν το καταλαβαίνω. Ο χρόνος βιώνεται και είναι προσωπικός. Η συναισθηματική ηλικία είναι πολύ σημαντική για να μπορεί να αποκτήσει η γνώση βάθος, ουσία και να μην είναι στείρα. Εγώ δεν θα'θελα τα παιδιά μου να περάσουν τάξεις γρηγορότερα, θα'θελα το κάθε μάθημα, ο κάθε συμμαθητής, η κάθε δασκάλα/ος κάτι να του αφήνει που να μπορεί να το επεξεργαστεί αργά και με τον χρόνο του και να το αξιολογήσει ως καλό ή κακό γιατί αυτή είναι η διαδικασία της γνώσης.
Ναι, κι εγώ θα ήθελα να αλλάξουν πράγματα στο σχολείο. Αλλά δεν θα ήθελα η μόνη πηγή του παιδιού μου να είμαι εγώ γιατί αν εγώ κάνω λάθος θα είναι σαν να του έχω κλείσει όλες τις πόρτες στην ζωή.
Και καλά, αν η οικογένεια δεν έχει κάτι που να μεταδώσει στο παιδί πέραν της αγάπης της, αν δεν μπορεί να το βοηθήσει να αναπτυχθεί στις τέχνες, στις επιστήμες ... να μην υπάρχει κανείς να του δώσει προσλαμβάνουσες?
Ναι, το σχολείο "μοιάζει φυλακή" σε κάποια παιδιά και για κάποια είναι κιόλας όμως όντως είναι και μια μικρογραφία της κοινωνίας και υπάρχουν δάσκαλοι καλοί και κακοί, παιδιά καλά και κακά, ώρες βαρετές και ώρες ενδιαφέρουσες. Σε αυτήν την ίδια φυλακή αυτοί οι άνθρωποι θα ζουν και στον έξω κόσμο και αυτά τα κάγκελα των ιδεών θα πρέπει να σπάσουν για να εκφραστούν.
Επίσης στο σχολείο υπάρχει η έννοια του ανταλλάσσονται ιδέες γιατί σε κάθε τάξη τα παιδιά είναι 20 και ο δάσκαλος ένας, άρα ακόμα και με ένα κακό δάσκαλο έχεις 20 παιδιά να ανταλλάξεις ιδέες. Στο σπίτι ο μπαμπάς και η μαμά είναι δύο και τα παιδιά πόσα? 1,2,3.... Ένας φασίστας γονιός μπορεί να μην αφήσει ποτέ ένα παιδί να εκφραστεί, ένας φασίστας δάσκαλος μπορεί να αναγκαστεί να αντιμετωπίσει όμως ένα μέτωπο παιδιών με άποψη και δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει τόσο κακό στον τόπο και τον χρόνο που του δίνεται.
Επίσης έχω να σου επισημάνω κάτι που για μένα είναι πολύ βασικό: σημασία για έναν άνθρωπο δεν έχει να ασχοξηθεί με κάτι στο οποίο είναι καλός/ έχει ταλέντο/ του έρχεται εύκολο αλλά με κάτι που θα το αγαπάει. Γιατί αυτό θα τον καλλιεργήσει ψυχικά και πνευματικά, γιατί η αγάπη είναι αυτή που παιδεύει, γιατί τότε αυτό που κάνεις δεν το κάνεις ούτε από ματαιοδοξία, ούτε για να βγάλεις λεφτά αλλά γιατί είναι ο τρόπος που έχεις ανάγκη να ζεις.

Μου αρεσε η δηλωση του Μπαγκς, οτι εαν παρατηρησει οτι το παιδι του εχει μια κλιση στις τεχνες, δε θα το σπρωξει με το ετσι θελω προς τις επιστημες, αλλα δε μου αρεσε και η φραση "θα του πω να το γραψει στα παλια του τα παπουτσια"...
Οσα περισσοτερα ρουφηξει κανεις, τοσα περισσοτερα αργοτερα θα του μεινουν....Ή μηπως περιμενουμε πχ. στα 25 μας να μαθουμε γεωγραφια? Γιατι δυστυχως, εαν δε δωσουμε βαση στις γενικες γνωσεις που θα παρουμε αυτα τα 12 χρονια, θα το συνειδητοποιησουμε πολυ αργοτερα το ποσο λαθος καναμε....
Χαιρομαι που με εμαθαν να δινω σημασια και σε "δευτερευοντα" μαθηματα και μακαρι να ημουν ακομα περισσοτερο επιμελης, να μελετουσα και να μην παπαγαλιζα, γιατι ετσι θα θυμομουν ακομα περισσοτερα πραγματα...
Για μενα οι γενικες γνωσεις ειναι απο τα μεγαλυτερα εφοδια που μπορει να αποκτησει κανεις....

Κι εγώ συμφωνώ και επαυξάνω και θα'λεγα ότι η κάθε νέα γνώση σε βοηθά σε όλες τις άλλες, και θα'ταν πιό σημαντικό να ανοίγουμε το πεδίο της γνώσης παρά να το εξειδικεύουμε όπως θέλει η βιαστική και περί τα οικονομικά κινούμενη κοινωνία μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

επαιζα στην πλατεια παρεα με μια αντε δυο φολες που ειχα απο το σχολειο...

Tην καλύτερη εντύπωση σου έχουν αφήσει να φανταστώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.