Η οδύσσεια ενός νέου πτυχιούχου – «Αν δεν ξέρεις πού να πας, όλοι οι δρόμοι είναι λάθος»

[nPb]

Πηγή: Καθημερινή

Τρεις νέοι πτυχιούχοι μιλούν στην «Κ» για τις δυσκολίες στην επαγγελματική αποκατάσταση, που κατατάσσουν την Ελλάδα στην τριάδα των χωρών με τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης νέων αποφοίτων


Μπορεί ένας ή περισσότεροι ακαδημαϊκοί τίτλοι να διασφαλίσουν μια θέση στην αγορά εργασίας; Στην περίπτωση της χώρας μας, οι αριθμοί λένε –ή καλύτερα, φωνάζουν– όχι. Η Ελλάδα κατέχει μία από τις χειρότερες επιδόσεις στην απασχόληση των νέων πτυχιούχων στην Ε.Ε., με την αλήθεια των ανθρώπων να επιβεβαιώνει την πραγματικότητα των αριθμών.

Οι αριθμοί:​

• Μόλις 72,3% των νέων 20-34 ετών στην Ελλάδα που πήραν το πτυχίο τους το χρονικό διάστημα 2020-2023 εργάζονταν το 2023, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Eurostat.
• Το ποσοστό αυτό τοποθετεί τη χώρα μας στην τριάδα των χωρών με τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης νέων αποφοίτων, μαζί με τη Ρουμανία (74,8%) και την Ιταλία (67,5%), ενώ είναι σημαντικά χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, που ανέρχεται σε 83,5%.
• Σε 22 από τις 27 χώρες της Ε.Ε. το εν λόγω ποσοστό είναι άνω του 80%. Η Μάλτα έχει τον υψηλότερο δείκτη (95,8%), ενώ ακολουθούν η Ολλανδία (93,2%) και η Γερμανία (91,5%).
• Την τελευταία δεκαετία έχει παρατηρηθεί σημαντική αύξηση στο μέσο ποσοστό απασχόλησης των προσφάτως αποφοίτων στην Ε.Ε. (10%), γεγονός που προβληματίζει περαιτέρω σχετικά με τις χαμηλές επιδόσεις της Ελλάδας στον εν λόγω δείκτη.
• Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το α’ τρίμηνο του 2024, το 23,5% των νέων 20-24 ετών και το 20,2% των 25-29 ετών είναι άνεργοι.
• Το ποσοστό ανεργίας των αποφοίτων μεταδευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανέρχεται σε 17,1% και 8,3% αντίστοιχα.
• Συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., η Ελλάδα εμφανίζει το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στους νέους κάτω των 25 ετών με ποσοστό 22,5%, πίσω από την Ισπανία (25,9%), τη Σουηδία (23,9%) και την Πορτογαλία (22,9%).

Νέα παιδιά που προσπαθούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις εκείνες που θα διαμορφώσουν μια προοπτική για το μέλλον τους, δίνουν τον δικό τους πολυμέτωπο αγώνα: έλλειψη σωστού επαγγελματικού προσανατολισμού, ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον που κατά κανόνα δεν «συνομιλεί» με το επαγγελματικό γίγνεσθαι, μια σταδιοδρομία που δεν έρχεται ποτέ -ή αντικαθίσταται από συμβιβασμούς ζωής. Η συνθήκη αυτή είναι φυσικό να προκαλεί έντονο προβληματισμό και σκέψεις στο μυαλό των ίδιων των νέων: Πόσο ουσιαστική είναι η διασύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας; Είναι η αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό η καλύτερη λύση; Τα ερωτήματα, πολλά. Τις απαντήσεις, τις δίνουν οι ίδιοι.

«Αν δεν ξέρεις πού να πας, όλοι οι δρόμοι είναι λάθος»​

Αθηνά, 30 χρονών
Πτυχίο: Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Επάγγελμα: Σερβιτόρα

Η Αθηνά, 30 χρόνων, φιλόλογος και πτυχιούχος του ΕΚΠΑ που εργάζεται στον χώρο της εστίασης, σχολιάζει τη σημασία του επαγγελματικού προσανατολισμού και το πώς η σωστή καθοδήγηση από νωρίς οδηγεί σε μια ομαλή πορεία στη συνέχεια. «Σίγουρα θα επηρεαστείς από το τι έχουν κάνει οι γονείς σου ή τι σκέφτονται οι παρέες σου. Κανείς όμως από αυτούς δεν μπορεί να σου δώσει μια σαφή εικόνα για το τι ταιριάζει στις δεξιότητές σου ή τις δυνάμεις σου. Κάπως έτσι την πάτησα και εγώ. Ημουν καλή στα αρχαία και σκέφτηκα πως, αν δεν “πιάσω” Νομική, τότε θα γίνω φιλόλογος. Αν με ρωτάς τώρα, δεν ξέρω τι ακριβώς σκεφτόμουν. Μόνο ένας καθηγητής στο φροντιστήριο προσπάθησε να μου αλλάξει γνώμη, να με καθοδηγήσει να επιλέξω ένα πιο “πρακτικό” επάγγελμα, ήμουν όμως τόσο κουρασμένη από τη διαδικασία των Πανελληνίων, που πολύ απλά ήθελα να κάνω το μηχανογραφικό μου και να φύγω διακοπές».

Οσο για τη συνέχεια; «Φυσικά και υπάρχει κόσμος που στο πρώτο ή το δεύτερο έτος καταλαβαίνει ότι αυτό που σπουδάζει δεν του ταιριάζει. Ετσι συνέβη και στη δική μου περίπτωση. Τότε ήρθε και το δίλημμα: συνεχίζω, παίρνω ένα πτυχίο και προσπαθώ με μεταπτυχιακά να φέρω το πράγμα εκεί που θέλω ή παρατάω τη σχολή μου, δίνω π.χ. κατατακτήριες και πάλι από την αρχή;». Φυσικά, καθοριστικός παράγοντας είναι και ο χρόνος. «Κάθε διαφορετικό βήμα σε φέρνει πίσω χρονικά. Μιλάμε για χρόνια που, αντί να είσαι εκεί έξω και να ασχολείσαι με αυτό που αγαπάς, προσπαθείς να ισορροπείς ανάμεσα σε part-time δουλειές, λεφτά από τους δικούς σου και διάβασμα». Η ίδια επέλεξε να πάρει το πτυχίο της, ακόμα και αν αντιλήφθηκε αρκετά νωρίς πως η ανεργία στον κλάδο της δεν θα της επέτρεπε να εργαστεί ως φιλόλογος. «Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, τότε θα είχα σπουδάσει κάτι σχετικό με το Μάρκετινγκ. Αν και πιθανότατα, πάλι σε κάτι άσχετο θα κατέληγα».

«Οι μισθοί ήταν απογοητευτικοί»​

Γιώργος, 28 χρονών
Πτυχίο: Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας, ΟΠΑ
Επάγγελμα: Υπάλληλος σε συνεργείο

Τη θεωρία της επιβεβαιώνει ο Γιώργος, 28 χρονών, απόφοιτος του Τμήματος Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας του ΟΠΑ, που πλέον εργάζεται στο συνεργείο του πατέρα του πίσω στην πόλη του, στα Γιάννενα. Τα δύο πρώτα χρόνια αφότου πήρε το πτυχίο του προσπάθησε να μείνει στην Αθήνα προκειμένου να βρει δουλειά στο αντικείμενό του, τα έξοδα όμως ήταν απαγορευτικά. «Οι μισθοί που έβρισκα στις διαφημιστικές ως τζούνιορ υπάλληλος ήταν απογοητευτικοί. Ηταν της τάξεως των 500 και 600 ευρώ. Και φυσικά δεν τους απασχολούσε καν αν είχες ή όχι πτυχίο. Οσο και να αγαπάς αυτό που θέλεις να κάνεις, όταν ξέρεις ότι δεν θα μπορεί να καλύψει ούτε το ενοίκιό σου έχεις πραγματικά επιλογή;».

Ο Γιώργος όμως κάνει και ένα βήμα πίσω, αξιολογώντας και το περιβάλλον το οποίο οδηγεί χιλιάδες παιδιά όπως ο ίδιος στην ίδια κατάσταση: «Για εμένα μέρος της ευθύνης έχει και το εκπαιδευτικό σύστημα. Θα έπρεπε να λειτουργεί παράλληλα με την αγορά. Να σου δίνει τα σωστά εργαλεία και μια δυναμική εικόνα για να μπορείς να σταθείς εκεί έξω και να είσαι ανταγωνιστικός απέναντι σε αυτούς που δεν έχουν σπουδάσει κάτι σχετικό. Μπορεί π.χ. το μάρκετινγκ να έχει πολλές διαχρονικές, θεμελιώδεις αρχές, αλλά βιβλία γραμμένα πριν από 20, 30 ή 40 χρόνια δεν μου προσφέρουν κάποιο πλεονέκτημα σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν σχετικές σπουδές».

«Μια τρίμηνη ή εξάμηνη πρακτική δεν είναι η απάντηση»​

Λευτέρης, 30 χρονών
Πτυχίο, Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ
Επάγγελμα: Αρχιτέκτονας στη Βιέννη

Παρόμοια είναι και η οπτική του 30χρονου Λευτέρη, πτυχιούχου του Μετσόβιου, που μετά από αρκετή ταλαιπωρία στην αναζήτηση εργασίας αποφάσισε να αναζητήσει δουλειά στο εξωτερικό. Πλέον εργάζεται σε αρχιτεκτονικό γραφείο στη Βιέννη. Η ειρωνεία είναι πως οι τωρινοί του εργοδότες εκτίμησαν ιδιαιτέρως πως το πτυχίο του προέρχεται από το Μετσόβιο, καθώς το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών θεωρείται διαχρονικά ένα από τα κορυφαία του κόσμου. Για τον Γιώργο όμως η σχολή που τελείωσε υστερεί σε στο εξής: «θα ήθελε να υπάρχει μια πιο ουσιαστική σύνδεση του ελληνικού πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας. «Μια τρίμηνη ή εξάμηνη πρακτική δεν είναι η απάντηση – για να μην αναφερθώ καν στο τι σημαίνει αυτή η πρακτική, που πολλές φορές ισοδυναμεί με το να κάνεις καφέδες και να αρχειοθετείς. Μπορούμε να έχουμε εικόνα –ακόμα και από το πρώτο έτος– από στελέχη ή επιχειρήσεις του κλάδου μας; Μιλάω για μια ρεαλιστική εικόνα, με τα θετικά αλλά και τα αρνητικά της. Πιστεύω ότι θα έκρινε πολλά για πολλούς από εμάς, από την επιλογή ενός μεταπτυχιακού μέχρι τη στόχευση στην αναζήτηση δουλειάς σε δεύτερο χρόνο».

Οσο για την ισορροπία σε αυτή τη σχέση, λέει: «Δεν θέλω να δω τις σχολές να καταλήγουν δεξαμενές στελεχών. Από την άλλη, όμως, βρεθήκαμε στα 22 και στα 23 μας με ένα πτυχίο χωρίς να γνωρίζουμε πως στην πραγματικότητα δεν είχε κανένα οικονομικό αντίκρισμα. Και είναι κρίμα, γιατί πραγματικά το πιστεύω πως είμαστε μια γενιά που έχει να δώσει πολλά στη χώρα της – και σίγουρα περισσότερα από αυτά που της επιτρέπουν οι συνθήκες».

 

[GeorgePap2003]

Μια τρίμηνη ή εξάμηνη πρακτική δεν είναι η απάντηση – για να μην αναφερθώ καν στο τι σημαίνει αυτή η πρακτική, που πολλές φορές ισοδυναμεί με το να κάνεις καφέδες και να αρχειοθετείς.

Αυτό νομίζω είναι το βασικότερο πρόβλημα σε πολλά ΑΕΙ
Πρακτικά η πρακτική είναι άχρηστη και άμα δεν την έχεις στη «λένε» κιόλας

 

[Hecticism]

Ελλάδα στην τριάδα των χωρών με τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης νέων αποφοίτων

ε ναι αφού το >30% των τμημάτων στην ελλάδα είναι σχεδόν άχρηστα για όσο αναφορά την επαγγελματική αποκατάσταση
relevant:

Το πιο άχρηστο τμήμα ΑΕΙ (battle royale)

Καλησπέρα, σε αυτό το thread θα προσπαθήσουμε να βρούμε το πιο άχρηστο τμήμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για την αγορά εργασίας. Δηλαδή, ποιο πτυχίο σου παρέχει την μικρότερη επαγγελματική αποκατάσταση και την χαμηλότερη μισθοδοσία! Εδώ έχω επιλέξει τα top 5 τα οποία πιστεύω μπορούν να πάρουν...

www.ischool.gr

 

[GeorgePap2003]

ε ναι αφού το >30% των τμημάτων στην ελλάδα είναι σχεδόν άχρηστα για όσο αναφορά την επαγγελματική αποκατάσταση

Μα ακόμα και σχολές με «αποκατάσταση» αντιμετωπίζουν το ίδιο θέμα-η πρακτική είναι άχρηστη και ουσιαστικά δεν υπάρχει πραγματική σύνδεση με την αγορά εργασίας

 

[nPb]

ε ναι αφού το >30% των τμημάτων στην ελλάδα είναι σχεδόν άχρηστα για όσο αναφορά την επαγγελματική αποκατάσταση
relevant:

Το πιο άχρηστο τμήμα ΑΕΙ (battle royale)

Καλησπέρα, σε αυτό το thread θα προσπαθήσουμε να βρούμε το πιο άχρηστο τμήμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για την αγορά εργασίας. Δηλαδή, ποιο πτυχίο σου παρέχει την μικρότερη επαγγελματική αποκατάσταση και την χαμηλότερη μισθοδοσία! Εδώ έχω επιλέξει τα top 5 τα οποία πιστεύω μπορούν να πάρουν...

www.ischool.gr

Δεν διάβασες στο άρθρο ότι ακόμη και από τις ... χρήσιμες επιστήμες, υπάρχει ανεργία και κακή διασύνδεση;

 

[Hecticism]

Δεν διάβασες στο άρθρο ότι ακόμη και από τις ... χρήσιμες επιστήμες, υπάρχει ανεργία και κακή διασύνδεση;

κάθε σχολή στο άρθρο είναι γνωστές για την χαμηλή αποκατάσταση/μισθό τους, μάλιστα εαν ένας φίλος μου έλεγε πως θέλει να σπουδάσει αρχιτεκτονική το πρώτο πράγμα που θα συζήταγα είναι η αποκατάσταση.
Καμία επιστήμη δεν είναι "άχρηστη", ο τίτλος του thread μου ήταν ως προς την αγορά εργασίας, τα πάντα είναι supply and demand.

 

[nPb]

Yπάρχουν πολλές αιτίες π.χ., ακόμη διδάσκονται μαθήματα στα Πανεπιστήμια με σημειώσεις 20-30 χρόνων πριν. Είδατε ποτέ να αναρωτήθηκε κανείς για την ποιότητα ύλης στο Πανεπιστήμιο; Πώς ξέρουμε ότι ένας χ καθηγητής Πανεπιστημίου διδάσκει αυτό που πρέπει και όχι αυτό που βολεύει τον ίδιο;

Τελικά η μετανάστευση των νέων συνεχίζεται ακόμη με τον ίδιο ρυθμό;

κάθε σχολή στο άρθρο είναι γνωστές για την χαμηλή αποκατάσταση/μισθό τους, μάλιστα εαν ένας φίλος μου έλεγε πως θέλει να σπουδάσει αρχιτεκτονική το πρώτο πράγμα που θα συζήταγα είναι η αποκατάσταση.
Καμία επιστήμη δεν είναι "άχρηστη", ο τίτλος του thread μου ήταν ως προς την αγορά εργασίας, τα πάντα είναι supply and demand.

Ειδικά η αρχιτεκτονική ή το marketing διαφημίζονται στα έντυπα μέσα, ως επιστήμες με ... προοπτική. Η ζήτηση είναι λιγάκι υποκειμενική έννοια γιατί μπαίνουν και άλλοι παράγοντες μέσα. Για παράδειγμα, γιατί να έχουμε τόσα πολλά Τμήματα Φιλολογίας ενώ δεν ξέρουμε αν μπορούσαμε με 1-2 Τμήματα να καλύψουμε τις ίδιες ανάγκες. Πώς ξέρουμε ότι όσοι μαθητές εισάγονται στο Πανεπιστήμιο είναι κατάλληλοι για μια χ επιστήμη; Επειδή έδωσαν γραπτές εισαγωγικές εξετάσεις;

 

[Lancelot]

Πρωί πρωί λέω θα διαβάσω κάτι...αλλα διαβάζω ως συνήθως τις μπούρδες που γράφονται..

Αν δεν μπορεί να καλύψει η αγορά τους 100 αρχιτέκτονες ( ο αριθμός είναι μικρότερος) που βγαίνουν κάθε χρόνο συνολικά από όλες τις σχολές, μαντέψτε ποιος έχει το πρόβλημα....

 

[Grand Duchess]

Αυτό νομίζω είναι το βασικότερο πρόβλημα σε πολλά ΑΕΙ
Πρακτικά η πρακτική είναι άχρηστη και άμα δεν την έχεις στη «λένε» κιόλας

Και αμισθί και όλας σε πολλές σχολές, και για μήνες.
Ντροπής πράγματα.

 

[GeorgePap2003]

Και αμισθί και όλας σε πολλές σχολές,

Ο μόνος τρόπος για να μην γίνει αμισθί είναι είτε με ΕΣΠΑ είτε αν εισαι φουλ τυχερός σε καμία εταιρεία που θα σου δίνουν έστω το βασικό μισθό…
Αλλά κυρίως με ΕΣΠΑ

 

[Grand Duchess]

Ο μόνος τρόπος για να μην γίνει αμισθί είναι είτε με ΕΣΠΑ είτε αν εισαι φουλ τυχερός σε καμία εταιρεία που θα σου δίνουν έστω το βασικό μισθό…
Αλλά κυρίως με ΕΣΠΑ

Εκτός αν είσαι στην φαρμακευτική που το ΕΣΠΑ χρηματοδοτεί μόνο 3 μήνες από τους 12 και μάλιστα ανακοινώνεται εποχή που οι περισσότεροι δεν μπορούν να το διεκδικήσουν

Σε ιδιωτικές εταιρείες κάτι μπορεί να γίνει αν σε πληρώνουν οι ίδιοι.

 

[GeorgePap2003]

μαντέψτε ποιος έχει το πρόβλημα....

Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα έχουμε δουλειές μόνο για γκαρσόνια, ντελιβεράδες κτλ... Το μοντέλο "ανάπτυξης" της χώρας δεν οδηγεί πουθενά και δυστυχώς αυτό θα φανεί στο μέλλον. Ήδη είμαστε από τις τελευταίες χώρες της ΕΕ σε βιοτικό επίπεδο....

χρήσιμες επιστήμες

αφού το >30% των τμημάτων στην ελλάδα είναι σχεδόν άχρηστα

Χαλαρώστε λίγο με το πόσο "άχρηστο" ή εύκολο είναι το πτυχίο...Δεν είναι ΟΛΑ τα πτυχία άχρηστα ή θα μπορούσαν να μην είναι τουλάχιστον κάποια από αυτά. Ένας πτυχιούχος μπορεί να δουλέψει delivery, ο ντελιβεράς δεν μπορεί να σχεδιάσει οικοδομή όμως... Γι' αυτό οι μισθοί των πτυχιούχων είναι συνήθως μεγαλύτεροι από των ανειδίκευτων.

 

[Lancelot]

Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα έχουμε δουλειές μόνο για γκαρσόνια, ντελιβεράδες κτλ... Το μοντέλο "ανάπτυξης" της χώρας δεν οδηγεί πουθενά και δυστυχώς αυτό θα φανεί στο μέλλον. Ήδη είμαστε από τις τελευταίες χώρες της ΕΕ σε βιοτικό επίπεδο....

Χαλαρώστε λίγο με το πόσο "άχρηστο" ή εύκολο είναι το πτυχίο...Δεν είναι ΟΛΑ τα πτυχία άχρηστα ή θα μπορούσαν να μην είναι τουλάχιστον κάποια από αυτά. Ένας πτυχιούχος μπορεί να δουλέψει delivery, ο ντελιβεράς δεν μπορεί να σχεδιάσει οικοδομή όμως... Γι' αυτό οι μισθοί των πτυχιούχων είναι συνήθως μεγαλύτεροι από των ανειδίκευτων.

Δεν απορεί κανένας που τεχνικά πανεπιστήμια στη Γερμανία έχουν σχολές θεολογίας ;

Ό,τι να ναι. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχει εμφυσήσει αυτή η αρρώστια περί άσχετων σχολών. Σηκώνω τα χέρια ψηλά.

Επειδή αναφέρθηκε η αρχιτεκτονική πιο πάνω και έτυχε πρόσφατα να έχω έντονη συζήτηση και να ζητάνε μετά συγγνώμη, δείτε λοιπόν τις διπλωματικές που κατατίθενται σε κάθε σχολή στην Ελλάδα και μετρήστες τους αποφοίτους ανά έτος. Αν λοιπόν η Ελλάδα δεν μπορεί να καλύψει αυτόν τον πενιχρό αριθμό αρχιτεκτόνων κάτι πάει στραβά.

Επειδή θέλετε να ακούσετε και αμοιβές, το μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό γραφείο στην Ελλάδα (το όνομα μπορείτε να το βρείτε επειδή ακούγεται συχνά και στην F1) δίνει μετά βίας το 800αρι με 6/7.

Ας τελειώνει το παραμύθι περί άσχετων σχολών. Όλοι οι πτυχιούχοι είναι αναγκαίοι σε μια κοινωνία.

Στο μπουρδελιστάν όμως ισχύουν άλλα.

 

[GeorgePap2003]

Στο μπουρδελιστάν όμως ισχύουν άλλα.

Καποιος πρεπει να δημιουργήσει τις δουλειες για μη γκαρσόνια κ ντελιβερι. Δε θα δημιουργηθούν μονες τους. Είτε καποιος ελληνας ιδιώτης είτε καποια πολυεθνική που θα ερθει ( ...για ποιο λογο) Ελλαδα. Το δημοσιο γονατισε. Συσσωρευσε ενα σωρό αχρηστους με και χωρίς χαρτια ( πολλές φορές ασχετα με το αντικειμενο ...δειτε π.χ διοικητες νοσοκομειων) δημιουργώντας τις 4-5 τελευταιες γενιές που ηθελαν το παιδι να παει πανεπιστήμιο να παρει το χαρτι ( ωστε ο τοπικός βουλευτής να το βολέψει καπου απο δεκο έως δημοτικός υπαλληλος )

Δεν έχουμε πολλούς πτυχιούχους στην Ελλάδα. Αυτά είναι παραμύθια... Πολλοί μπαίνουν σε σχολή για την αναβολή ή για βόλτα και δεν τελειώνουν ποτέ.

 

[nPb]

Πρωί πρωί λέω θα διαβάσω κάτι...αλλα διαβάζω ως συνήθως τις μπούρδες που γράφονται..

Αν δεν μπορεί να καλύψει η αγορά τους 100 αρχιτέκτονες ( ο αριθμός είναι μικρότερος) που βγαίνουν κάθε χρόνο συνολικά από όλες τις σχολές, μαντέψτε ποιος έχει το πρόβλημα....

Γιατί αρπάζεσαι; Γιατί; Ε; Ε;

Μιλάμε ήρεμα και συζητάμε ένα θέμα που απασχολεί μεγάλη μερίδα κόσμου. Το πρόβλημα δεν είναι οι 100 αρχιτέκτονες, οι 400 χημικοί ή οι 500 γιατροί. Η αγορά βασικά δεν κινείται με ρυθμούς "φοιτητών". Χέστηκε για όσους σπουδάζουν.

Την ίδια στιγμή κάποιος Μάσκ, κάτι φιόγκοι με cooooooolllll εμφάνιση από μεγάλες εταιρίες π.χ. Google, Siemens, σου λένε ότι εμείς κάναμε αυτό που θέλαμε χωρίς ...σαφές πτυχίο ή χωρίς πτυχίο Πανεπιστημίου πολλές φορές. Έτσι διαμορφώνουν ένα μήνυμα τελείως διαφορετικό από αυτό που "θέλει" μια μερίδα κόσμου να πιστεύει. Μια μερίδα κοινωνίας στρέφει τα παιδιά της για πολυέξοδες σπουδές αλλά την ίδια στιγμή, οι εταιρίες ψάχνουν απλά δεξιότητες που από τη φύση τους δεν διδάσκονται σε βιβλία.

 

[Hased Babis]

Την ίδια στιγμή κάποιος Μάσκ, κάτι φιόγκοι με cooooooolllll εμφάνιση από μεγάλες εταιρίες π.χ. Google, Siemens, σου λένε ότι εμείς κάναμε αυτό που θέλαμε χωρίς ...σαφές πτυχίο ή χωρίς πτυχίο Πανεπιστημίου πολλές φορές. Έτσι διαμορφώνουν ένα μήνυμα τελείως διαφορετικό από αυτό που "θέλει" μια μερίδα κόσμου να πιστεύει. Μια μερίδα κοινωνίας στρέφει τα παιδιά της για πολυέξοδες σπουδές αλλά την ίδια στιγμή, οι εταιρίες ψάχνουν απλά δεξιότητες που από τη φύση τους δεν διδάσκονται σε βιβλία.

Να φανταστώ αυτό που σε στενοχωρεί Νίκο είναι που Ξέρουν τον Musk που είναι επιχειρηματίας (Βεβαία σπούδασε Φυσική) και όχι ας πούμε τον Adrian Newey που είναι Μηχανικός;

Πάντως θα συμφωνήσω οτί κάποιες δεξιότητες δεν μαθαίνονται στα πανεπιστήμια, Ο Ettore Bugatti δεν σπούδασε, έγινε Μηχανολόγος από μόνος του.

Ήταν όμως κακός Μηχανικός; ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ τα αυτοκίνητα του είχαν την καλύτερη φήμη και αδιαμφισβήτητα ο Bugatti παραμένει ένας από τους καλύτερους Μηχανικούς στον Χώρο της Αυτοκίνησης όπως και ο Porsche (Που δούλεψε για την Mercedes την Auto Union και για το Γερμανικό Κράτος το Ίδιο με τον Σκαραβαίο και μόνο ένα αυτοκίνητο που κατασκεύασε η εταιρία του ήταν δική του ιδέα), όπως και ο Uhlenhaut (@giannhs2001 Ψάξε αυτό το όνομα, έκανε περήφανη τη Γερμανία) και όπως έκαναν και κάνουν στα πρόσφατα χρόνια ο Newey, ο Τομπάζης (Ο Έλληνας πίσω από τις επιτυχίες του Michael Schumacher στη Formula 1) κ.α.

Και όντως το πρόβλημα δεν είναι που ο Βασίλης και η Ελένη θέλει να σπουδάσει Αρχιτεκτονική και να γίνει ο επόμενος/η Le Corbusier και Zaha Hadid, το πρόβλημα είναι οτί δεν γνωρίζουν όλες τις πόρτες που ανοίγει το Δίπλωμα του Αρχιτέκτονα ας πούμε και όπου Αρχιτέκτονας βάλτε όποια ειδικότητα θέλετε.

 

[Ryuzaki]

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Θα ακουστώ πολύ κακός, προειδοποιώ:

Αθηνά, 30 χρονών
Πτυχίο: Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Επάγγελμα: Σερβιτόρα

30 χρόνων, πολύ κοντά στην ηλικία μου, αν τα υπολογίζω καλα πρέπει να είναι του 1994. Μπήκε στη σχολή το 2012 και τελείωσε λογικά το 2016, στα 22.

Οπότε,

α) μπαίνεις σε μια σχολή στις αρχές της κρίσης, υποτίθεται ότι ξέρεις ήδη ότι οδηγεί σε προβληματικές καταστάσεις (τελευταίος γραπτός ΑΣΕΠ για εκπαιδευτούς θυμίζω το 2008 και δεν τους πήραν ποτέ). Έστω, δεν το γνώριζες, ήθελες 4 χρόνια διακοπές.

β) βγαίνεις από τη σχολη καταμεσής μιας συνεχιζομενης κρίσης, χωρίς φως στον ορίζοντα. Έστω, δεν έχεις χρήματα να αλλάξεις κλάδο σε κατι με καλύτερες προοπτικές και πρέπει να βγεις στη βιοπάλη.

Για πιο κέρατο δεν έδωσες 1 χρόνο ξανά πανελληνιες σε σώμα ασφαλείας (με την έννοια ότι ευρύτερο δημόσιο στόχευες εξαρχής πορευόμενη σε αυτή τη σχολή) ώστε να έχεις τουλάχιστον μια σίγουρη εργασία και βιοπορισμό, ενώ τα μόνα hard+soft skills του επγγέλματος που διαλεξες προσομοιάζουν αυτά του MLM;

Μέχρι τώρα, είτε θα μπορούσες να αξιοποιήσεις τις γνώσεις σου εσωτερικά και να παραμείνεις στη θέση γραφείου σου, είτε να είχες κάνει ένα αξιοπρεπές κομπόδεμα / σκεφτεί το επόμενο βήμα χωρίς το βιοποριστικό άγχος / εάν είχες κάνει τα πλάνα σου, θα μπορούσες τώρα να είσαι σε φάση παραίτησης.

30 χρόνων θα φθάσεις ούτως ή άλλως, επιλογή σου εάν θα έχεις δημιουργήσει τις συνθήκες αφενώς να επιβιώσεις, αφετέρου να εξελιχθείς σε αυτό που θες.

Γιώργος, 28 χρονών
Πτυχίο: Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας, ΟΠΑ
Επάγγελμα: Υπάλληλος σε συνεργείο

“Για εμένα μέρος της ευθύνης έχει και το εκπαιδευτικό σύστημα. Θα έπρεπε να λειτουργεί παράλληλα με την αγορά.”

«Αγορά» & Ελλάδα = Συνεργείο, Τουρισμός/Εστιαση (βλέπε την απο πάνω) για όσους κι όσες δεν έχουν μπάρμπα.

Και να γινόταν αυτό που λες, στα ίδια και χειρότερα θα βρισκόσουν λοιπόν. Ή 500€ στον κλάδο του βοηθητικό προσωπικό για πάντα, καθώς αυτή είναι η … «αγορά» στον ευρύτερο κλάδο του εγχώρια.

Επόμενο παρατράγουδο.

Λευτέρης, 30 χρονών
Πτυχίο, Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ
Επάγγελμα: Αρχιτέκτονας στη Βιέννη

Μόνο ο συνάδελφος εδώ, όπως πολύ σωστά έθεσε ο @Lancelot μυρίστηκε την μπιζνα και την έκανε για πιο υγιείς τόπους.

Καταλάβετέ το καλά, ο μέσος Έλλην εργοδότης (και δη ελευθεροεπαγγελματίας μηχανικός θα προσθέσω εγω) στο μυαλό του χάρη σου κάνει, οφείλεις να του βγάζεις έργο έργοταξιάρχη με εμπειρία 20 χρόνια στο Qatar για να σε τιμήσει με το αστρονομικό ποσό των 1.100€ (και το μπλοκάκι δικό σου).
Ως «νέος/α» 800€ και πάλι καλά να λες που δεν είναι 430€ όπως επι δεύτερου μνημονίου. Αυτή είναι η … «αγορά»
Δεν υπάρχει η κουλτούρα ότι ο εργαζόμενος είναι επένδυση και μακροπρόθεσμα θα μου επιφέρει το κέρδος που θέλω.

Όχι, μόνο κοντόφθαλμο χρήμα, αρπαχτή, και δηλωθέντα εισοδήματα κάτω του πεντοχίλιαρο.

 

[nPb]

H κοπέλα που σπούδασε φιλόλογος είπε μια αλήθεια μέσα στο άρθρο. Αρκετοί φοιτητές (και αυτό νομίζω ότι δεν ισχύει μόνο σε αυτό το τμήμα) ενώ βλέπουν την *** που κάνουν συνεχίζουν κυρίως για εγωϊστικούς λόγους μόνο και μόνο για να πείσουν τον εαυτό τους ότι θα πάρουν ένα πτυχίο. Βέβαια σε αυτό να προσθέσουμε πόσο εχθρικό είναι τόσο το κράτος (η επιλογή για τους περισσότερους είναι ξανά ...πανελλήνιες) αλλά και το οικογενειακό περιβάλλον που με το επιχείρημα ότι ξόδεψε ένα σακί ομόλογα εθνικοeurobankπειραιώς (τα λεφτά του μέσου Έλληνα) για το φροντιστήριο και τα κερατιάτικα (ενοίκια) δεν βοηθούν έναν φοιτητή να έχει ένα plan b.

 

[Hased Babis]

@Ryuzaki Η Κοπέλα που σπούδασε Φιλολογία μπορούσε να κάνει μεταπτυχιακό στα Computurial Linguistics άμα ήθελε καλύτερο μέλλον, είναι πολύ καλός κλάδος.

Πρέπει να έχεις χάρισμα όπως έχει Ο Noam Chomsky για να επιβιώσεις στον χώρο των Humanities

Να για έμενα πως θα έπρεπε να είναι κατανεμημένη η διασπορά φοιτητών:

50% του πληθυσμού σε ΣΑΕΚ και σχολές μαθητείας.

20% Σε Πολυτεχνεία, Σχολές Θετικών Επιστημών, Γεωπονικές, Ιατροφαρμακευτικές και Εφαρμοσμένων Τεχνών,

15% Σε τμήματα Νομικής, Οικονομικών, ΟΔΕ, Λογιστικής, Μάρκετινγκ, Ναυτιλιακών Και σε ΑΣΤΕ κ.α.

και μόνο το 5% Σε τμήματα Θεολογίας, Ψυχολογίας, Κοινωνιολογίας και Φιλολογίας (Ελληνικής και Ξένης).

 

[Panzerkampfwagen]

Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Θα ακουστώ πολύ κακός, προειδοποιώ:



30 χρόνων, πολύ κοντά στην ηλικία μου, αν τα υπολογίζω καλα πρέπει να είναι του 1994. Μπήκε στη σχολή το 2012 και τελείωσε λογικά το 2016, στα 22.

Οπότε,

α) μπαίνεις σε μια σχολή στις αρχές της κρίσης, υποτίθεται ότι ξέρεις ήδη ότι οδηγεί σε προβληματικές καταστάσεις (τελευταίος γραπτός ΑΣΕΠ για εκπαιδευτούς θυμίζω το 2008 και δεν τους πήραν ποτέ). Έστω, δεν το γνώριζες, ήθελες 4 χρόνια διακοπές.

β) βγαίνεις από τη σχολη καταμεσής μιας συνεχιζομενης κρίσης, χωρίς φως στον ορίζοντα. Έστω, δεν έχεις χρήματα να αλλάξεις κλάδο σε κατι με καλύτερες προοπτικές και πρέπει να βγεις στη βιοπάλη.

Για πιο κέρατο δεν έδωσες 1 χρόνο ξανά πανελληνιες σε σώμα ασφαλείας (με την έννοια ότι ευρύτερο δημόσιο στόχευες εξαρχής πορευόμενη σε αυτή τη σχολή) ώστε να έχεις τουλάχιστον μια σίγουρη εργασία και βιοπορισμό, ενώ τα μόνα hard+soft skills του επγγέλματος που διαλεξες προσομοιάζουν αυτά του MLM;

Μέχρι τώρα, είτε θα μπορούσες να αξιοποιήσεις τις γνώσεις σου εσωτερικά και να παραμείνεις στη θέση γραφείου σου, είτε να είχες κάνει ένα αξιοπρεπές κομπόδεμα / σκεφτεί το επόμενο βήμα χωρίς το βιοποριστικό άγχος / εάν είχες κάνει τα πλάνα σου, θα μπορούσες τώρα να είσαι σε φάση παραίτησης.

30 χρόνων θα φθάσεις ούτως ή άλλως, επιλογή σου εάν θα έχεις δημιουργήσει τις συνθήκες αφενώς να επιβιώσεις, αφετέρου να εξελιχθείς σε αυτό που θες.



«Αγορά» & Ελλάδα = Συνεργείο, Τουρισμός/Εστιαση (βλέπε την απο πάνω) για όσους κι όσες δεν έχουν μπάρμπα.

Και να γινόταν αυτό που λες, στα ίδια και χειρότερα θα βρισκόσουν λοιπόν. Ή 500€ στον κλάδο του βοηθητικό προσωπικό για πάντα, καθώς αυτή είναι η … «αγορά» στον ευρύτερο κλάδο του εγχώρια.

Επόμενο παρατράγουδο.



Μόνο ο συνάδελφος εδώ, όπως πολύ σωστά έθεσε ο @Lancelot μυρίστηκε την μπιζνα και την έκανε για πιο υγιείς τόπους.

Καταλάβετέ το καλά, ο μέσος Έλλην εργοδότης (και δη ελευθεροεπαγγελματίας μηχανικός θα προσθέσω εγω) στο μυαλό του χάρη σου κάνει, οφείλεις να του βγάζεις έργο έργοταξιάρχη με εμπειρία 20 χρόνια στο Qatar για να σε τιμήσει με το αστρονομικό ποσό των 1.100€ (και το μπλοκάκι δικό σου).
Ως «νέος/α» 800€ και πάλι καλά να λες που δεν είναι 430€ όπως επι δεύτερου μνημονίου. Αυτή είναι η … «αγορά»
Δεν υπάρχει η κουλτούρα ότι ο εργαζόμενος είναι επένδυση και μακροπρόθεσμα θα μου επιφέρει το κέρδος που θέλω.

Όχι, μόνο κοντόφθαλμο χρήμα, αρπαχτή, και δηλωθέντα εισοδήματα κάτω του πεντοχίλιαρο.

Για άλλη μια φορά, η πιο άρτια τοποθέτηση που θα μπορούσε να γίνει επί του ζητήματος.

Κλάψα, μοίρλα και σύνδρομο του θύματος.

Για εμένα το θέμα είναι πιο απλό: σε όλους τους κλάδους, σε όλες τις χώρες για να στρωθείς σε ένα επάγγελμα πρέπει να φας το καρότο στο κώλο στην αρχή (όπως και στο στρατό, στα νοσοκομεία, κλπ κλπ) --είναι το τίμημα της έναρξης.

Το θέμα είναι ότι ήδη για να φτάσεις εκεί θέλει κόπο και πολλή προσπάθεια οπότε "θεωρείς" πως δικαιούσαι διάφορα.

Κοινώς, το ζήτημα δεν είναι στα "hard" επαγγέλματα των ιατρικών νομικών μηχανικών κλπ. Εκεί το ζήτημα είναι να αντέξεις το αρχικό αγγούρι (άλλη κουβέντα εντελώς αυτή).

Το ζήτημα επί του παρόντος και, δη, της στατιστικής παραπάνω είναι πως απόφοιτοι βοϊδοσχολών απαιτούν να έχουν ίδια αποκατάσταση με τους ίδιους όρους με αποφοίτους ιατρικής.

Πρέπει να είσαι πολύ iq-χαλικιού για να έχεις τη ψευδαίσθηση ότι με ένα πτυχίο φιλολογίας και μόνο θα στεριώσεις σε μια δουλειά (μη-δημοσίου). Αλλά αφού είσαι σε αυτή τη φάση, μάθε γλώσσες, βγάλε δίπλωμα υπολογιστή, κάνε ενα μεταπτυχιακό με τα λεφτά που αποταμιεύεις από τον δίσκο για να περπατήσεις στο τομέα αυτό, έτσι γίνεται η πρόοδος. Η πρόοδος δε γίνεται με το να λες συνέχεια "φταίει το σύστημα που εγώ είμαι έτσι".

Ο άλλος σπουδάζει... μάρκετινγκ σε μια χώρα όπου μέχρι το 1990 δεν είχε ιδιωτική τηλεόραση και περιμένει και να βρει δουλειά γραφείου με 1000€/αρχή.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι η Ελλάδα είναι μπουρδέλο (που δε το θεωρώ προσωπικά), αλλά και με τι mindset μπαίνει ο άλλος σε ΑΕΙ. Χρόνιες παθογένειες.

Αλλά και από την άλλη, ούτε η εναλλακτική λύση είναι καλή: ωραία έχουμε πολλά ΑΕΙ, έχουμε πολλά τμήματα. Τα παρατάει ο άλλος να κάνει τι; Ντελιβεράς; Σερβιτόρος; Χαμάλης σε αποθήκη;

Κανένας δε μπορεί να δώσει λύση, πόσο δε αυτοί οι φελλοί που γράφουν τέτοια χαμηλής ποιότητας άρθρα.