Σπουδές φυσικό ΑΠΘ και αποκατάσταση

[sachinidou]

Γεια σας, είμαι μαθήτρια Β λυκείου και από την Δευτέρα Γυμνασίου λάτρευα τη φυσική. Σκέφτομαι να σπουδάσω στο φυσικό ΑΠΘ απλά φοβάμαι για την αποκατάσταση. Μετά τις σπουδές μου εδώ έχω ήδη στο νου μου να πάω στο εξωτερικό είτε για μεταπτυχιακά είτε για δουλειά (ξέρω ότι δεν υπάρχει αρκετή έρευνα στον τομέα της φυσικής στην Ελλάδα αλλά έτσι κι αλλιώς θέλω να μείνω στο εξωτερικό). Πάντα μου άρεζε η αστροφυσικη και η κβαντομηχανική. Έχω πάρει και χάλκινο μετάλλιο σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό αστροφυσικής. Με τα μαθηματικά τα πηγαίνω πολύ καλά (ο μπαμπάς μου είναι μαθηματικός οπότε με έχει βοηθήσει στο να αποκτήσω άνεση), έχω πάρει μέρος σε διαγωνισμό από το cern, σε άλλα προγράμματα citizen science κλπ. Το θέμα μου είναι ότι ο τομέας της έρευνας στη φυσική χρειάζεται διδακτορικό και μέχρι να φτάσω σε αυτό το σημείο είναι πολλά τα χρόνια σπουδών. Επίσης κάτι ακόμα που έχω ακούσει και δεν ξέρω αν ισχύει είναι ότι πολλές φορές στην έρευνα κυρίως στην αστροφυσική, χρειάζεται να μετακινείσαι κάθε λίγα χρόνια κάτι το οποίο δεν θα μου άρεζε πολύ. Θα προτιμούσα να εμένα μόνιμα κάπου πχ στην Ευρώπη. Ένα άλλο θέμα που πιστεύω ότι θα έχω είναι ο προγραμματισμός. Δεν λέω ότι δεν μου αρέσει αλλά δεν θα ήθελα να είναι αυτό με το οποίο θα ασχολούμαι όλη μέρα στην δουλειά μου (έχω ακούσει ότι στην φυσική χρησιμοποιείται πάρα πολύ ο προγραμματισμός για αυτό το αναφέρω). Μου αρέσει πολύ η πειραματική φυσική και δεν θα ήθελα να είμαι συνέχεια σε ένα γραφείο και να κάθομαι. Από την άλλη σκέφτηκα μήπως το ψάξω με το χημικό ΑΠΘ. Μπορεί να μου αρέσει αρκετά και να με ενθουσιάζει σαν ιδέα αλλά δεν πιστεύω ότι κατά βάθος μου αρέσει τόσο πολύ η χημεία όσο η φυσική. Βέβαια η χημεία μπορεί να μου δώσει κάτι πιο πρακτικό (δηλαδή τα πειράματα που κάνουν). Με την αδελφή μου η οποία σπουδάζει χημικών μηχανικών στο ΑΠΘ κάνουμε πειράματα μαζί στο σπίτι και με βοηθάει πολλές φορές στο τι χημικές ουσίες χρειάζομαι ώστε να κάνω το κάθε πείραμα που θέλω (έχω και ένα δικό μου σετ με πειράματα αν και είναι λιγάκι παιδικό) οπότε καταλαβαίνετε ότι γενικά ενθουσιάζομαι πάρα πολύ με τα πειράματα. Δεν με απασχολεί αρκετά το οικονομικό κομμάτι αρκεί αυτό που θα κάνω να μου αρέσει και να μπορώ να ζω μια άνετη ζωή. Α λυκείου έβγαλα 19.5 και με το διάβασμα δεν έχω κανένα θέμα πάντα σε διαγωνίσματα γράφω πάνω από 19 στα μαθήματα της θετικής και γενικά περνάω ευχάριστα όταν διαβάζω αυτά που μου αρέσουν. Τι προτείνετε; Τα πιο σημαντικά προβλήματα για εμένα είναι ότι 1) δεν θέλω να κάθομαι συνέχεια σε γραφείο και θέλω κάτι πειραματικό. 2) δεν θα ήθελα και τόσο προγραμματισμό αν γίνεται. 3) δεν θα ήθελα να μετακινούμαι από χώρα σε χώρα κάθε λίγα χρόνια. 4) μέχρι να φτάσω σε σημείο να κάνω διδακτορικό και να τελειώσω από αυτό θα περάσουν πολλά χρόνια και δεν θα έχω καταφέρει να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη μέχρι τότε. (Συγνώμη για τι μεγάλο κείμενο). Ευχαριστώ πολυ.

 

[Panzerkampfwagen]

Πολλά και ασυνάρτητα αυτά που λες.

Αν όντως έχεις το υπόβαθρο που επικαλείσαι (διαγωνισμοί, μαθηματικό μπαμπά κλπ.) πηγαίνεις και το βλέπεις.

100% επαγγελματική αποκατάσταση προσφέρουν μόνο σώματα ασφαλείας + στρατός. Σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο; Αν όχι, ρισκάρεις.

Πόσο δε για μια ακαδημαϊκή πορεία που έχεις προδιαγράψει για τον εαυτό σου. Καμία απόλυτη απάντηση δε μπορεί να δοθεί στα ερωτήματά σου.

 

[marikakitsou16]

Γεια σας, είμαι μαθήτρια Β λυκείου και από την Δευτέρα Γυμνασίου λάτρευα τη φυσική. Σκέφτομαι να σπουδάσω στο φυσικό ΑΠΘ απλά φοβάμαι για την αποκατάσταση. Μετά τις σπουδές μου εδώ έχω ήδη στο νου μου να πάω στο εξωτερικό είτε για μεταπτυχιακά είτε για δουλειά (ξέρω ότι δεν υπάρχει αρκετή έρευνα στον τομέα της φυσικής στην Ελλάδα αλλά έτσι κι αλλιώς θέλω να μείνω στο εξωτερικό). Πάντα μου άρεζε η αστροφυσικη και η κβαντομηχανική. Έχω πάρει και χάλκινο μετάλλιο σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό αστροφυσικής. Με τα μαθηματικά τα πηγαίνω πολύ καλά (ο μπαμπάς μου είναι μαθηματικός οπότε με έχει βοηθήσει στο να αποκτήσω άνεση), έχω πάρει μέρος σε διαγωνισμό από το cern, σε άλλα προγράμματα citizen science κλπ. Το θέμα μου είναι ότι ο τομέας της έρευνας στη φυσική χρειάζεται διδακτορικό και μέχρι να φτάσω σε αυτό το σημείο είναι πολλά τα χρόνια σπουδών. Επίσης κάτι ακόμα που έχω ακούσει και δεν ξέρω αν ισχύει είναι ότι πολλές φορές στην έρευνα κυρίως στην αστροφυσική, χρειάζεται να μετακινείσαι κάθε λίγα χρόνια κάτι το οποίο δεν θα μου άρεζε πολύ. Θα προτιμούσα να εμένα μόνιμα κάπου πχ στην Ευρώπη. Ένα άλλο θέμα που πιστεύω ότι θα έχω είναι ο προγραμματισμός. Δεν λέω ότι δεν μου αρέσει αλλά δεν θα ήθελα να είναι αυτό με το οποίο θα ασχολούμαι όλη μέρα στην δουλειά μου (έχω ακούσει ότι στην φυσική χρησιμοποιείται πάρα πολύ ο προγραμματισμός για αυτό το αναφέρω). Μου αρέσει πολύ η πειραματική φυσική και δεν θα ήθελα να είμαι συνέχεια σε ένα γραφείο και να κάθομαι. Από την άλλη σκέφτηκα μήπως το ψάξω με το χημικό ΑΠΘ. Μπορεί να μου αρέσει αρκετά και να με ενθουσιάζει σαν ιδέα αλλά δεν πιστεύω ότι κατά βάθος μου αρέσει τόσο πολύ η χημεία όσο η φυσική. Βέβαια η χημεία μπορεί να μου δώσει κάτι πιο πρακτικό (δηλαδή τα πειράματα που κάνουν). Με την αδελφή μου η οποία σπουδάζει χημικών μηχανικών στο ΑΠΘ κάνουμε πειράματα μαζί στο σπίτι και με βοηθάει πολλές φορές στο τι χημικές ουσίες χρειάζομαι ώστε να κάνω το κάθε πείραμα που θέλω (έχω και ένα δικό μου σετ με πειράματα αν και είναι λιγάκι παιδικό) οπότε καταλαβαίνετε ότι γενικά ενθουσιάζομαι πάρα πολύ με τα πειράματα. Δεν με απασχολεί αρκετά το οικονομικό κομμάτι αρκεί αυτό που θα κάνω να μου αρέσει και να μπορώ να ζω μια άνετη ζωή. Α λυκείου έβγαλα 19.5 και με το διάβασμα δεν έχω κανένα θέμα πάντα σε διαγωνίσματα γράφω πάνω από 19 στα μαθήματα της θετικής και γενικά περνάω ευχάριστα όταν διαβάζω αυτά που μου αρέσουν. Τι προτείνετε; Τα πιο σημαντικά προβλήματα για εμένα είναι ότι 1) δεν θέλω να κάθομαι συνέχεια σε γραφείο και θέλω κάτι πειραματικό. 2) δεν θα ήθελα και τόσο προγραμματισμό αν γίνεται. 3) δεν θα ήθελα να μετακινούμαι από χώρα σε χώρα κάθε λίγα χρόνια. 4) μέχρι να φτάσω σε σημείο να κάνω διδακτορικό και να τελειώσω από αυτό θα περάσουν πολλά χρόνια και δεν θα έχω καταφέρει να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη μέχρι τότε. (Συγνώμη για τι μεγάλο κείμενο). Ευχαριστώ πολυ.

Αφου σου αρεσει τοσο η φυσικη, σε οποιαδηποτε διαφορετικη σχολη αν πας , θα νιωθεις οτι σου λειπει κατι. Για εμενα να σκεφτεις ειτε το φυσικο καθως εχεις πολλες ευκαιριες και προοπτικες( να τις ψαχεις στο διαδικτυο γιατι πολλες απο τις ευκαιριες αποφοιτων δεν ειναι γνωστες). Αν εισαι καλη και το αγαπας θα πετυχεις, θα αναδειχθεις και φυσικα θα εισαι οικονομικα ανεξαρτητη.Τωρα θα σου ελεγα αμα θες να εχεις και κατι αλλο στο μυαλο σου μα σκεφτεις σεμφε εμπ . Εκει υπαρχουν δυνατοτητες να ασχοληθεις πειραματικα με φυσικη και νομιζω οτι το διπλωμα της σχολης αυτης ειναι ισως λιγο πιο δυνατο στην αγορα εργασιας.Δεν ξερω αμα σε βολευει η μετακινηση στην Αθηνα παντως, λογικα εισαι απο θεσσαλονικη

 

[sachinidou]

Αφου σου αρεσει τοσο η φυσικη, σε οποιαδηποτε διαφορετικη σχολη αν πας , θα νιωθεις οτι σου λειπει κατι. Για εμενα να σκεφτεις ειτε το φυσικο καθως εχεις πολλες ευκαιριες και προοπτικες( να τις ψαχεις στο διαδικτυο γιατι πολλες απο τις ευκαιριες αποφοιτων δεν ειναι γνωστες). Αν εισαι καλη και το αγαπας θα πετυχεις, θα αναδειχθεις και φυσικα θα εισαι οικονομικα ανεξαρτητη.Τωρα θα σου ελεγα αμα θες να εχεις και κατι αλλο στο μυαλο σου μα σκεφτεις σεμφε εμπ . Εκει υπαρχουν δυνατοτητες να ασχοληθεις πειραματικα με φυσικη και νομιζω οτι το διπλωμα της σχολης αυτης ειναι ισως λιγο πιο δυνατο στην αγορα εργασιας.Δεν ξερω αμα σε βολευει η μετακινηση στην Αθηνα παντως, λογικα εισαι απο θεσσαλονικη

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Για να πω την αλήθεια πιστεύω ότι αν πάω σε οποιαδήποτε άλλο τμήμα εκτός από το φυσικό ίσως το μετανιώσω. Για σεμφε έχω δει και μου άρεσε πάρα πολύ απλά είναι Αθήνα και δεν ξέρω κατά πόσο εφικτό είναι να πάω εκεί.

 

[Samael]

Γεια σας, είμαι μαθήτρια Β λυκείου και από την Δευτέρα Γυμνασίου λάτρευα τη φυσική. Σκέφτομαι να σπουδάσω στο φυσικό ΑΠΘ απλά φοβάμαι για την αποκατάσταση. Μετά τις σπουδές μου εδώ έχω ήδη στο νου μου να πάω στο εξωτερικό είτε για μεταπτυχιακά είτε για δουλειά (ξέρω ότι δεν υπάρχει αρκετή έρευνα στον τομέα της φυσικής στην Ελλάδα αλλά έτσι κι αλλιώς θέλω να μείνω στο εξωτερικό). Πάντα μου άρεζε η αστροφυσικη και η κβαντομηχανική. Έχω πάρει και χάλκινο μετάλλιο σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό αστροφυσικής. Με τα μαθηματικά τα πηγαίνω πολύ καλά (ο μπαμπάς μου είναι μαθηματικός οπότε με έχει βοηθήσει στο να αποκτήσω άνεση), έχω πάρει μέρος σε διαγωνισμό από το cern, σε άλλα προγράμματα citizen science κλπ. Το θέμα μου είναι ότι ο τομέας της έρευνας στη φυσική χρειάζεται διδακτορικό και μέχρι να φτάσω σε αυτό το σημείο είναι πολλά τα χρόνια σπουδών. Επίσης κάτι ακόμα που έχω ακούσει και δεν ξέρω αν ισχύει είναι ότι πολλές φορές στην έρευνα κυρίως στην αστροφυσική, χρειάζεται να μετακινείσαι κάθε λίγα χρόνια κάτι το οποίο δεν θα μου άρεζε πολύ. Θα προτιμούσα να εμένα μόνιμα κάπου πχ στην Ευρώπη. Ένα άλλο θέμα που πιστεύω ότι θα έχω είναι ο προγραμματισμός. Δεν λέω ότι δεν μου αρέσει αλλά δεν θα ήθελα να είναι αυτό με το οποίο θα ασχολούμαι όλη μέρα στην δουλειά μου (έχω ακούσει ότι στην φυσική χρησιμοποιείται πάρα πολύ ο προγραμματισμός για αυτό το αναφέρω). Μου αρέσει πολύ η πειραματική φυσική και δεν θα ήθελα να είμαι συνέχεια σε ένα γραφείο και να κάθομαι. Από την άλλη σκέφτηκα μήπως το ψάξω με το χημικό ΑΠΘ. Μπορεί να μου αρέσει αρκετά και να με ενθουσιάζει σαν ιδέα αλλά δεν πιστεύω ότι κατά βάθος μου αρέσει τόσο πολύ η χημεία όσο η φυσική. Βέβαια η χημεία μπορεί να μου δώσει κάτι πιο πρακτικό (δηλαδή τα πειράματα που κάνουν). Με την αδελφή μου η οποία σπουδάζει χημικών μηχανικών στο ΑΠΘ κάνουμε πειράματα μαζί στο σπίτι και με βοηθάει πολλές φορές στο τι χημικές ουσίες χρειάζομαι ώστε να κάνω το κάθε πείραμα που θέλω (έχω και ένα δικό μου σετ με πειράματα αν και είναι λιγάκι παιδικό) οπότε καταλαβαίνετε ότι γενικά ενθουσιάζομαι πάρα πολύ με τα πειράματα. Δεν με απασχολεί αρκετά το οικονομικό κομμάτι αρκεί αυτό που θα κάνω να μου αρέσει και να μπορώ να ζω μια άνετη ζωή. Α λυκείου έβγαλα 19.5 και με το διάβασμα δεν έχω κανένα θέμα πάντα σε διαγωνίσματα γράφω πάνω από 19 στα μαθήματα της θετικής και γενικά περνάω ευχάριστα όταν διαβάζω αυτά που μου αρέσουν. Τι προτείνετε; Τα πιο σημαντικά προβλήματα για εμένα είναι ότι 1) δεν θέλω να κάθομαι συνέχεια σε γραφείο και θέλω κάτι πειραματικό. 2) δεν θα ήθελα και τόσο προγραμματισμό αν γίνεται. 3) δεν θα ήθελα να μετακινούμαι από χώρα σε χώρα κάθε λίγα χρόνια. 4) μέχρι να φτάσω σε σημείο να κάνω διδακτορικό και να τελειώσω από αυτό θα περάσουν πολλά χρόνια και δεν θα έχω καταφέρει να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη μέχρι τότε. (Συγνώμη για τι μεγάλο κείμενο). Ευχαριστώ πολυ.

Καταρχάς μπράβο που έχεις βρει κάτι που σε ενδιαφέρει και έχεις πάθος μαζί του. Από ότι καταλαβαίνω βρίσκεσαι σε ένα πολύ πλούσιο περιβάλλον από άποψη ερεθισμάτων, και λαμβάνεις υποστήριξη από αυτό. Κάτι που είναι ιδιαίτερα καλό και αυξάνει πολύ τις προοπτικές σου να πετύχεις !

Η αγορά εργασίας είναι σκληρή, αλλά πάντα υπάρχουν κάποιες επιλογές. Η συμβουλή μου θα ήταν να επιλέξεις το τμήμα που νιώθεις ότι σε ελκύει(φυσικό) και στην συνέχεια να κάνεις κάποιο μεταπτυχιακό σε έναν πιο εφαρμοσμένο κλάδο της μηχανικής. Είναι πολύ πιθανό να μην χρειαστείς διδακτορικό μετέπειτα(εάν θες κάνεις φυσικά) για να βρεις εργασία.

Τα καλά νέα είναι ότι η προθυμία σου να πας στο εξωτερικό σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον σου για εφαρμοσμένη και πειραματική δουλειά αυξάνουν κατά πολύ τις πιθανότητες σου να αποκατασταθείς επαγγελματικά. Ομολογουμένως κάποιοι κλάδοι είναι πιο δύσκολοι από άλλους (π.χ. αστροφυσική σε σχέση με ηλεκτρονική που συνδυάζεται εύκολα με κβαντική μηχανική). Αλλά θεωρώ ότι εάν είσαι καλή θα την βρεις την άκρη. Μέχρι να τελειώσεις θα έχουν αλλάξει και τα δεδομένα ούτως η άλλως τόσο στην αγορά όσο και μέσα στο κεφάλι σου, οπότε το βλέπεις καλύτερα όταν έρθει η ώρα το με τι θα καταπιαστείς ακριβώς.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι από όποια πλευρά και να το δεις, ναι...είναι μια δύσκολη, με ρίσκα επιλογή και θα πάρει χρόνο για να αποδώσει καρπούς. Αλλά είναι λογικό, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το προνόμιο στην ζωή τους να ασχολούνται με την ανεύρεση της αλήθειας για το πώς λειτουργεί ο φυσικός κόσμος γύρω μας. Εάν είσαι σίγουρη ότι θα καταβάλλεις κάθε προσπάθεια να γίνεις καλή, ότι το θες 100% και αποδεχτείς ότι θα ρίξεις περισσότερο κόπο από όσο ίσως θα ανταμοιφθεις για αυτό, με σκοπό να ακολουθήσεις το όνειρο σου, τότε δήλωσε το άφοβα.

Το φυσικό σαν τμήμα ίσως να μην σε βγάζει άμεσα έτοιμη για την αγορά εργασίας σαν τμήμα, αλλά να είσαι σίγουρη ότι σου δίνει όλα τα απαραίτητα εφόδια και εργαλεία για να μπλεχτείς με οτιδήποτε θες, και να μάθεις οτιδήποτε θες, όσο περίπλοκο και εάν είναι αυτό. Βέβαια το 90%-95% θα είναι δική σου προσπάθεια εννοείται. Στο χέρι σου είναι να αξιοποιήσεις τον χρόνο σου εκεί για να καλλιεργήσεις πρακτικές και πνευματικές ικανότητες.

 

[sachinidou]

Καταρχάς μπράβο που έχεις βρει κάτι που σε ενδιαφέρει και έχεις πάθος μαζί του. Από ότι καταλαβαίνω βρίσκεσαι σε ένα πολύ πλούσιο περιβάλλον από άποψη ερεθισμάτων, και λαμβάνεις υποστήριξη από αυτό, το οποίο είναι ιδιαίτερα καλό και αυξάνει πολύ τις προοπτικές σου.

Η αγορά εργασίας είναι σκληρή, αλλά πάντα υπάρχουν κάποιες επιλογές. Η συμβουλή μου θα ήταν να επιλέξεις το τμήμα που νιώθεις ότι σε ελκύει(φυσικό) και στην συνέχεια να κάνεις κάποιο μεταπτυχιακό σε έναν πιο εφαρμοσμένο κλάδο της μηχανικής. Είναι πολύ πιθανό να μην χρειαστείς διδακτορικό μετέπειτα(εάν θες κάνεις φυσικά).

Τα καλά νέα είναι ότι η προθυμία σου να πας στο εξωτερικό σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον σου για εφαρμοσμένη και πειραματική δουλειά αυξάνουν κατά πολύ τις πιθανότητες σου να αποκατασταθείς επαγγελματικά. Ομολογουμένως κάποιοι κλάδοι είναι πιο δύσκολοι από άλλους (π.χ. αστροφυσική σε σχέση με ηλεκτρονική που συνδυάζεται εύκολα με κβαντική μηχανική). Αλλά θεωρώ ότι εάν είσαι καλή θα την βρεις την άκρη. Μέχρι να τελειώσεις θα έχουν αλλάξει και τα δεδομένα ούτως η άλλως.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι από όποια πλευρά και να το δεις, ναι...είναι μια δύσκολη, με ρίσκα επιλογή και θα πάρει χρόνο για να αποδώσει καρπούς. Αλλά είναι λογικό, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το προνόμιο στην ζωή τους να ασχολούνται με την ανεύρεση της αλήθειας για το πώς λειτουργεί ο φυσικό κόσμο γύρω μας. Εάν είσαι σίγουρη ότι θα καταβάλλεις κάθε προσπάθεια να γίνεις καλή, ότι το θες 100% και ότι θα ρίξεις περισσότερο κόπο από όσο ίσως θα ανταμοιφθεις για αυτό, για να ακολουθήσεις το όνειρο σου, τότε δήλωσε το άφοβα.

Το φυσικό σαν τμήμα ίσως να μην σε βγάζει άμεσα έτοιμη για την αγορά εργασίας σαν τμήμα, αλλά να είσαι σίγουρη ότι σου δίνει όλα τα απαραίτητα εφόδια και εργαλεία για να μπλεχτείς με οτιδήποτε θες, και να μάθεις οτιδήποτε θες, όσο περίπλοκο και εάν είναι αυτό. Βέβαια το 90%-95% θα είναι δική σου προσπάθεια εννοείται. Στο χέρι σου είναι να αξιοποιήσεις τον χρόνο σου εκεί για να καλλιεργήσεις πρακτικές και πνευματικές ικανότητες.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ πραγματικά ευχαριστώ!! Ίσως έχετε δίκιο και πρέπει να ακολουθήσω αυτό που με ελκύει πιο πολύ. Η αλήθεια είναι ,ότι τους τελευταίους μήνες μου αρέσει πιο πολύ η κβαντική μηχανική πάρα η αστροφυσική αν και βέβαια μέσα στη σχολή μπορεί να συναντήσω πράγματα που να μου αρέσουν πιο πολυ, κανείς δε ξέρει. Και πάλι ευχαριστώ!!!

 

[Samael]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ πραγματικά ευχαριστώ!! Ίσως έχετε δίκιο και πρέπει να ακολουθήσω αυτό που με ελκύει πιο πολύ. Η αλήθεια είναι ,ότι τους τελευταίους μήνες μου αρέσει πιο πολύ η κβαντική μηχανική πάρα η αστροφυσική αν και βέβαια μέσα στη σχολή μπορεί να συναντήσω πράγματα που να μου αρέσουν πιο πολυ, κανείς δε ξέρει. Και πάλι ευχαριστώ!!!

Πάντα να ακολουθείς αυτό που νιώθεις ότι θες. Ίσως δεν θα είναι πάντα η σωστή επιλογή αντικειμενικά, αλλά δεν πειράζει. Είναι σημαντικό να είναι η σωστή επιλογή για εσένα την στιγμη που παίρνεις την απόφαση. Καλύτερα να μετανιώσεις παρά να καταπιέσεις τις επιθυμίες σου ! Εάν και όπως είπα, δεν πιστεύω ότι θα μετανιώσεις. Εσύ απλώς κοίτα να κρατας το πάθος σου ζωντανό και να μην αφήσεις άλλους να στο σβήμουν !

Εύχομαι καλή τύχη σε ότι επιλέξεις, και για ότι άλλο θες, εννοείται μπορείς να ρωτάς εδώ στο φορουμ !

 

[physicscrazy]

Είμαι απόφοιτος φυσικού (ΕΚΠΑ αλλά δεν παίζει ιδιαίτερο ρολο), όποτε ίσως θα μπορούσα να βοηθήσω σε κάποιες απορίες

Γεια σας, είμαι μαθήτρια Β λυκείου και από την Δευτέρα Γυμνασίου λάτρευα τη φυσική. Σκέφτομαι να σπουδάσω στο φυσικό ΑΠΘ απλά φοβάμαι για την αποκατάσταση.

Η αποκατάσταση, όπως και πολλά αλλά πράγματα στη φυσική, εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από τον τομέα που θα επιλέξεις. Υπαρχουν τομείς της φυσικής που έχουν ΠΟΛΥ καλή αποκατάσταση και άλλοι που έχουν χειρότερη. Εν γενει πάντως παραμένει ένας κλάδος θετικών επιστημών, όποτε δύσκολα θα μείνει κάποιος "στο δρομο". Σίγουρα υπάρχουν σχολές με καλύτερη αποκατάσταση κατα μέσο όρο, αλλά αν σου αρέσει δεν υπάρχει λόγος να την απορρίψεις λόγω αυτού.
Ο κανόνας εν γενει είναι ότι όσο πιο εφαρμοσμένο ο τομέας, τόσο πιο εύκολο να βρεις εργασία.

Μετά τις σπουδές μου εδώ έχω ήδη στο νου μου να πάω στο εξωτερικό είτε για μεταπτυχιακά είτε για δουλειά (ξέρω ότι δεν υπάρχει αρκετή έρευνα στον τομέα της φυσικής στην Ελλάδα αλλά έτσι κι αλλιώς θέλω να μείνω στο εξωτερικό).

Αυτό είναι θετικό. Στην Ελλάδα ποτέ δεν ήταν καλά τα πράγματα στη συγκεκριμένη επιστήμη.

Πάντα μου άρεζε η αστροφυσικη και η κβαντομηχανική. Έχω πάρει και χάλκινο μετάλλιο σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό αστροφυσικής. Με τα μαθηματικά τα πηγαίνω πολύ καλά (ο μπαμπάς μου είναι μαθηματικός οπότε με έχει βοηθήσει στο να αποκτήσω άνεση), έχω πάρει μέρος σε διαγωνισμό από το cern, σε άλλα προγράμματα citizen science κλπ.

Καταρχάς, είσαι ακόμα αρχάρια και είναι λογικό να μη γνωρίζεις κάποια πράγματα. Απολύτως φυσιολογικό. Η κβαντομηχανική δεν είναι ακριβώς τομέας της φυσικής, είναι μια θεωρία. Πολλοί τομείς της φυσικής χρειάζονται γνώσεις κβαντομηχανικής, όπως πυρηνική/στοιχειώδη σωματίδια/στερεά κατάσταση... Αλλά οκ θα τα μάθεις εν καιρό αυτά. Η ενασχόληση σου με διαγωνισμούς είναι κάτι καλό, δείχνει ότι σε ενδιαφέρει. Το ότι τα πας καλά με τα μαθηματικά είναι πολύ καλό σημάδι.

Το θέμα μου είναι ότι ο τομέας της έρευνας στη φυσική χρειάζεται διδακτορικό και μέχρι να φτάσω σε αυτό το σημείο είναι πολλά τα χρόνια σπουδών.

Ναι. Η έρευνα δυστυχως παραμένει ένας πολύ παραδοσιακός κλάδος, που απαιτεί πολλά χρόνια φτώχειας και θυσίας. Πάλι βέβαια, εξαρτάται από τον τομέα. Είναι διαφορετικό πχ να κανείς έρευνα στη θεωρία χορδών, όπου τα κονδύλια είναι μόνο δημόσια και με το σταγονόμετρο και διαφορετικό στα μικροτσιπς με την ASML να σε χρηματοδοτεί.

Επίσης κάτι ακόμα που έχω ακούσει και δεν ξέρω αν ισχύει είναι ότι πολλές φορές στην έρευνα κυρίως στην αστροφυσική, χρειάζεται να μετακινείσαι κάθε λίγα χρόνια κάτι το οποίο δεν θα μου άρεζε πολύ. Θα προτιμούσα να εμένα μόνιμα κάπου πχ στην Ευρώπη.

Ισχύει. Και πάλι εξαρτάται από τον τομέα. Η ακαδημαϊκή πορεία εν γενει πάει κάπως ετσι. Καταρχάς έχεις 3 στάδια σπουδων:
1)Προπτυχιακο
2)Μεταπτυχιακο
3)Διδακτορικο

Από εκεί και πέρα, είσαι θεωρητικά έτοιμη να γίνεις ερευνητής. Η πλειονότητα των ερευνητών εργάζονται σαν ερευνητές στα διαφορά πανεπιστήμια. Ανάλογα τον τομέα, μπορείς να εργαστείς και σε ιδιωτικές εταιρείες όπου έχουν ερευνητικά τμήματα, αλλά προφανώς αυτό γίνεται σε εφαρμοσμενους τομείς. Στους θεωρητικούς ακαδημαϊκούς τομείς, όπως πχ η αστροφυσική, η πλειονότητα της χρηματοδότησης είναι δημόσια μέσω πανεπιστημίων. Άρα για να μπορέσεις να έχεις μια μόνιμη δουλειά, πρέπει να βρεις μια θέση σε κάποιο πανεπιστήμιο. Το πρόβλημα τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την κρίση, είναι ότι η δημόσια χρηματοδότηση για καθαρά ακαδημαϊκούς κλάδους, οι οποίοι δεν έχουν και πολλές πρακτικές εφαρμογές, έχει μειωθεί παρά πολύ. Επομένως και οι αντίστοιχες θέσεις έχουν μειωθεί.
Η έλλειψη χρηματοδότησης έχει οδηγήσει στην αύξηση θέσεων ερευνητών περιορισμένου χρόνου, τους λεγόμενους post-docs. Αυτές οι θέσεις είναι προφανώς πιο κακοπληρωμένες από τις μόνιμες θέσεις, και είναι για συνήθως 2-3 χρόνια. Αφού περάσει αυτή η περίοδος, πρέπει να βρεις την επόμενη θέση.
Τα τελευταία χρόνια, στους τομείς ειδικά της θεωρητικής φυσικής , η κατάσταση έχει γίνει τραγική. Ο μέσος όρος που περνάει κάποιος σε τέτοια συμβόλαια στη θεωρητική φυσική στοιχειωδών σωματιδίων για παράδειγμα είναι περίπου 10 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι ο μέσος θεωρητικός φυσικός έχει αλλάξει 5 διετή συμβόλαια, και κατα πάσα πιθανότητα έχει μετακομίσει 5 φορές μέχρι να βρει μια μόνιμη θέση, αν βρει καν. Θα σου δώσω 1 παραδειγμα για το πως μπορεί να μοιάζει αυτο:

-Καθηγητής μαθηματικής φυσική, σε μεγάλο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Ευρωπης:

-3 χρόνια διδακτορικό στη Γερμανια
-2 χρόνια post-doc στην Αγγλία,
- 2 χρόνια Post-doc στη Γερμανία σε άλλο Πανεπιστήμιο από αυτό ππυ σπουδασε
- 2 χρόνια Αμερικη, Καλιφορνια
- αλλά 2 χρόνια Αμερική, Wisconsin
-βρήκε μόνιμη θέση Αμερική, έμεινε για 4 χρόνια
-άλλαξε μόνιμη θέση στη Γερμανία, για 2 χρόνια
-ξανααλλαξε μόνιμη θέση σε άλλο πανεπιστήμιο εντός Γερμανίας.

Για 14 χρόνια ήταν με μια βαλίτσα. Keep in mind, οτι αυτα τα χρονια ηταν μεταξυ των ηλικων 28-42. Εχω δει πολυ χειροτερα επισης.

Από την άλλη, έχω δει σε εφαρμοσμενους τομείς, όπως πχ ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, άτομα να βρίσκουν μόνιμη θέση μετά το διδακτορικό κατευθείαν.

Εν κατακλείδι, κάποιοι ερευνητικοί τομείς έχουν μικρή χρηματοδότηση και λίγες θέσεις, και πρέπει να κανείς πολλές θυσίες. Άλλοι είναι πιο ανθρώπινοι. Όπως και να χει, δεν είναι κάτι που πρέπει να σε απασχολεί τώρα, καθώς το αν θα θες να ασχοληθείς με την έρευνα είναι κάτι που θα το δεις στην πορεία. Στους εφαρμοσμενους τομείς στον ιδιωτικό τομέα, τα πράγματα είναι προφανώς πολύ καλύτερα και οι μισθοί επίσης πολύ καλύτεροι.

Ένα άλλο θέμα που πιστεύω ότι θα έχω είναι ο προγραμματισμός. Δεν λέω ότι δεν μου αρέσει αλλά δεν θα ήθελα να είναι αυτό με το οποίο θα ασχολούμαι όλη μέρα στην δουλειά μου (έχω ακούσει ότι στην φυσική χρησιμοποιείται πάρα πολύ ο προγραμματισμός για αυτό το αναφέρω).

Αν κανείς μαθηματική ή θεωρητική φυσική, τότε όχι και τόσο. Αλλά οπουδήποτε άλλου ναι. Αλλά επίσης ότι και να σπουδάσεις από STEM, δεν γλιτώνεις τον προγραμματισμό.

Μου αρέσει πολύ η πειραματική φυσική και δεν θα ήθελα να είμαι συνέχεια σε ένα γραφείο και να κάθομαι.

Η πειραματική φυσική είναι κυριολεκτικά "είμαι όλη μέρα σε ένα γραφείο και καθομαι". Επίσης η πειραματική φυσική είναι κυριολεκτικά προγραμματισμός/data analysis.

Από την άλλη σκέφτηκα μήπως το ψάξω με το χημικό ΑΠΘ. Μπορεί να μου αρέσει αρκετά και να με ενθουσιάζει σαν ιδέα αλλά δεν πιστεύω ότι κατά βάθος μου αρέσει τόσο πολύ η χημεία όσο η φυσική. Βέβαια η χημεία μπορεί να μου δώσει κάτι πιο πρακτικό (δηλαδή τα πειράματα που κάνουν).

Δε γνωρίζω πως είναι τα πειραματα στη χημεία σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά πιστεύω πως είναι σαν της φυσικη: data analysis. Μη νομιζεις οτι τα πειραματα σε επαγγελματικο/ερευνητικο επιπεδο ειναι οπως στο σχολειο/προπτυχιακο. Εχεις πολλες ωρες μεσα σε ενα εργαστηριο, κατα πασα πιθανοτητα κανοντας αναλυση πειραματικων δεδομενων ή διασφαλιζοντας τη διαδικασια(να τσεκαρεις οτι οι συνθηκες του πειραματος δεν αλλοιωνονται). Αλλα σταματω εδω, γιατι ομολογω πως τα πειραματα δεν ηταν ποτε ο τομεας μου, καθως ασχοληθηκα με μαθηματικη φυσικη. Καποιος αλλος θα ξερει καλυτερα σιγουρα.

Με την αδελφή μου η οποία σπουδάζει χημικών μηχανικών στο ΑΠΘ κάνουμε πειράματα μαζί στο σπίτι και με βοηθάει πολλές φορές στο τι χημικές ουσίες χρειάζομαι ώστε να κάνω το κάθε πείραμα που θέλω (έχω και ένα δικό μου σετ με πειράματα αν και είναι λιγάκι παιδικό) οπότε καταλαβαίνετε ότι γενικά ενθουσιάζομαι πάρα πολύ με τα πειράματα. Δεν με απασχολεί αρκετά το οικονομικό κομμάτι αρκεί αυτό που θα κάνω να μου αρέσει και να μπορώ να ζω μια άνετη ζωή.

Το να ζεις μια άνετη ζωή είναι σχετικό, και μπορείς να το πετύχεις από το φυσικό, ανάλογα τι επιλογές θα κανεις.

Α λυκείου έβγαλα 19.5 και με το διάβασμα δεν έχω κανένα θέμα πάντα σε διαγωνίσματα γράφω πάνω από 19 στα μαθήματα της θετικής και γενικά περνάω ευχάριστα όταν διαβάζω αυτά που μου αρέσουν. Τι προτείνετε; Τα πιο σημαντικά προβλήματα για εμένα είναι ότι

1) δεν θέλω να κάθομαι συνέχεια σε γραφείο και θέλω κάτι πειραματικό.

προσωπικά, δεν πολυκαταλαβαινω τι εννοείς με αυτό. Είτε πείραμα είτε όχι, είτε έρευνα είτε industry κατα πάσα πιθανότητα θα κάθεσαι σε ένα γραφείο.

2) δεν θα ήθελα και τόσο προγραμματισμό αν γίνεται.

Δε γίνεται. Μόνο στη μαθηματική ή θεωρητική φυσική γίνεται αυτό, που και πάλι σε ένα βαθμό ίσως χρησιμοποιήσεις κάποιο πρόγραμμα αλλά όχι κάτι τρελό, αλλά τότε η επαγγελματική αποκατάσταση και η "άνετη ζωη" πρέπει να θυσιαστούν σε ένα βαθμό.

3) δεν θα ήθελα να μετακινούμαι από χώρα σε χώρα κάθε λίγα χρόνια.

Τότε μην ασχοληθείς με την έρευνα. Μπες στον ιδιωτικό τομέα. Η ίσως γίνεται σε κάποιον πολύ εφαρμοσμένο ερευνητικό κλάδο. Αλλά κατα πάσα πιθανότητα, αν εισαι κάθετη σε αυτό, μάλλον η ερευνητική καριέρα δεν είναι για εσένα.

4) μέχρι να φτάσω σε σημείο να κάνω διδακτορικό και να τελειώσω από αυτό θα περάσουν πολλά χρόνια και δεν θα έχω καταφέρει να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη μέχρι τότε.

Εξαρτάται τι εννοείς οικονομικά ανεξάρτητη. Όταν έκανα μεταπτυχιακό, είχα μια πολύ καλή υποτροφία και επομένως ζούσα μόνος μου, με μηδενική βοήθεια από γονείς. Τα διδακτορικά στις "καλες"(από άποψης ερευνας) χώρες πληρώνονται, επομένως πάλι μπορείς να συντηρηθείς. Αλλά τα λεφτά φτάνουν ίσα ίσα για να επιβιώσεις, όχι για πολλά παραπάνω. Αν "οικονομικά ανεξαρτητη" εννοείς να επιβιώσεις, τότε ναι γίνεται. Αν εννοείς να ζεις μια άνετη ζωή, τότε όχι. Πρέπει να περιμένεις μετά από αυτό.

 

[sachinidou]

Είμαι απόφοιτος φυσικού (ΕΚΠΑ αλλά δεν παίζει ιδιαίτερο ρολο), όποτε ίσως θα μπορούσα να βοηθήσω σε κάποιες απορίες

Η αποκατάσταση, όπως και πολλά αλλά πράγματα στη φυσική, εξαρτάται σε τεράστιο βαθμό από τον τομέα που θα επιλέξεις. Υπαρχουν τομείς της φυσικής που έχουν ΠΟΛΥ καλή αποκατάσταση και άλλοι που έχουν χειρότερη. Εν γενει πάντως παραμένει ένας κλάδος θετικών επιστημών, όποτε δύσκολα θα μείνει κάποιος "στο δρομο". Σίγουρα υπάρχουν σχολές με καλύτερη αποκατάσταση κατα μέσο όρο, αλλά αν σου αρέσει δεν υπάρχει λόγος να την απορρίψεις λόγω αυτού.
Ο κανόνας εν γενει είναι ότι όσο πιο εφαρμοσμένο ο τομέας, τόσο πιο εύκολο να βρεις εργασία.

Αυτό είναι θετικό. Στην Ελλάδα ποτέ δεν ήταν καλά τα πράγματα στη συγκεκριμένη επιστήμη.

Καταρχάς, είσαι ακόμα αρχάρια και είναι λογικό να μη γνωρίζεις κάποια πράγματα. Απολύτως φυσιολογικό. Η κβαντομηχανική δεν είναι ακριβώς τομέας της φυσικής, είναι μια θεωρία. Πολλοί τομείς της φυσικής χρειάζονται γνώσεις κβαντομηχανικής, όπως πυρηνική/στοιχειώδη σωματίδια/στερεά κατάσταση... Αλλά οκ θα τα μάθεις εν καιρό αυτά. Η ενασχόληση σου με διαγωνισμούς είναι κάτι καλό, δείχνει ότι σε ενδιαφέρει. Το ότι τα πας καλά με τα μαθηματικά είναι πολύ καλό σημάδι.

Ναι. Η έρευνα δυστυχως παραμένει ένας πολύ παραδοσιακός κλάδος, που απαιτεί πολλά χρόνια φτώχειας και θυσίας. Πάλι βέβαια, εξαρτάται από τον τομέα. Είναι διαφορετικό πχ να κανείς έρευνα στη θεωρία χορδών, όπου τα κονδύλια είναι μόνο δημόσια και με το σταγονόμετρο και διαφορετικό στα μικροτσιπς με την ASML να σε χρηματοδοτεί.

Ισχύει. Και πάλι εξαρτάται από τον τομέα. Η ακαδημαϊκή πορεία εν γενει πάει κάπως ετσι. Καταρχάς έχεις 3 στάδια σπουδων:
1)Προπτυχιακο
2)Μεταπτυχιακο
3)Διδακτορικο

Από εκεί και πέρα, είσαι θεωρητικά έτοιμη να γίνεις ερευνητής. Η πλειονότητα των ερευνητών εργάζονται σαν ερευνητές στα διαφορά πανεπιστήμια. Ανάλογα τον τομέα, μπορείς να εργαστείς και σε ιδιωτικές εταιρείες όπου έχουν ερευνητικά τμήματα, αλλά προφανώς αυτό γίνεται σε εφαρμοσμενους τομείς. Στους θεωρητικούς ακαδημαϊκούς τομείς, όπως πχ η αστροφυσική, η πλειονότητα της χρηματοδότησης είναι δημόσια μέσω πανεπιστημίων. Άρα για να μπορέσεις να έχεις μια μόνιμη δουλειά, πρέπει να βρεις μια θέση σε κάποιο πανεπιστήμιο. Το πρόβλημα τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την κρίση, είναι ότι η δημόσια χρηματοδότηση για καθαρά ακαδημαϊκούς κλάδους, οι οποίοι δεν έχουν και πολλές πρακτικές εφαρμογές, έχει μειωθεί παρά πολύ. Επομένως και οι αντίστοιχες θέσεις έχουν μειωθεί.
Η έλλειψη χρηματοδότησης έχει οδηγήσει στην αύξηση θέσεων ερευνητών περιορισμένου χρόνου, τους λεγόμενους post-docs. Αυτές οι θέσεις είναι προφανώς πιο κακοπληρωμένες από τις μόνιμες θέσεις, και είναι για συνήθως 2-3 χρόνια. Αφού περάσει αυτή η περίοδος, πρέπει να βρεις την επόμενη θέση.
Τα τελευταία χρόνια, στους τομείς ειδικά της θεωρητικής φυσικής , η κατάσταση έχει γίνει τραγική. Ο μέσος όρος που περνάει κάποιος σε τέτοια συμβόλαια στη θεωρητική φυσική στοιχειωδών σωματιδίων για παράδειγμα είναι περίπου 10 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι ο μέσος θεωρητικός φυσικός έχει αλλάξει 5 διετή συμβόλαια, και κατα πάσα πιθανότητα έχει μετακομίσει 5 φορές μέχρι να βρει μια μόνιμη θέση, αν βρει καν. Θα σου δώσω 1 παραδειγμα για το πως μπορεί να μοιάζει αυτο:

-Καθηγητής μαθηματικής φυσική, σε μεγάλο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Ευρωπης:

-3 χρόνια διδακτορικό στη Γερμανια
-2 χρόνια post-doc στην Αγγλία,
- 2 χρόνια Post-doc στη Γερμανία σε άλλο Πανεπιστήμιο από αυτό ππυ σπουδασε
- 2 χρόνια Αμερικη, Καλιφορνια
- αλλά 2 χρόνια Αμερική, Wisconsin
-βρήκε μόνιμη θέση Αμερική, έμεινε για 4 χρόνια
-άλλαξε μόνιμη θέση στη Γερμανία, για 2 χρόνια
-ξανααλλαξε μόνιμη θέση σε άλλο πανεπιστήμιο εντός Γερμανίας.

Για 14 χρόνια ήταν με μια βαλίτσα. Keep in mind, οτι αυτα τα χρονια ηταν μεταξυ των ηλικων 28-42. Εχω δει πολυ χειροτερα επισης.

Από την άλλη, έχω δει σε εφαρμοσμενους τομείς, όπως πχ ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, άτομα να βρίσκουν μόνιμη θέση μετά το διδακτορικό κατευθείαν.

Εν κατακλείδι, κάποιοι ερευνητικοί τομείς έχουν μικρή χρηματοδότηση και λίγες θέσεις, και πρέπει να κανείς πολλές θυσίες. Άλλοι είναι πιο ανθρώπινοι. Όπως και να χει, δεν είναι κάτι που πρέπει να σε απασχολεί τώρα, καθώς το αν θα θες να ασχοληθείς με την έρευνα είναι κάτι που θα το δεις στην πορεία. Στους εφαρμοσμενους τομείς στον ιδιωτικό τομέα, τα πράγματα είναι προφανώς πολύ καλύτερα και οι μισθοί επίσης πολύ καλύτεροι.

Αν κανείς μαθηματική ή θεωρητική φυσική, τότε όχι και τόσο. Αλλά οπουδήποτε άλλου ναι. Αλλά επίσης ότι και να σπουδάσεις από STEM, δεν γλιτώνεις τον προγραμματισμό.

Η πειραματική φυσική είναι κυριολεκτικά "είμαι όλη μέρα σε ένα γραφείο και καθομαι". Επίσης η πειραματική φυσική είναι κυριολεκτικά προγραμματισμός/data analysis.

Δε γνωρίζω πως είναι τα πειραματα στη χημεία σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά πιστεύω πως είναι σαν της φυσικη: data analysis. Μη νομιζεις οτι τα πειραματα σε επαγγελματικο/ερευνητικο επιπεδο ειναι οπως στο σχολειο/προπτυχιακο. Εχεις πολλες ωρες μεσα σε ενα εργαστηριο, κατα πασα πιθανοτητα κανοντας αναλυση πειραματικων δεδομενων ή διασφαλιζοντας τη διαδικασια(να τσεκαρεις οτι οι συνθηκες του πειραματος δεν αλλοιωνονται). Αλλα σταματω εδω, γιατι ομολογω πως τα πειραματα δεν ηταν ποτε ο τομεας μου, καθως ασχοληθηκα με μαθηματικη φυσικη. Καποιος αλλος θα ξερει καλυτερα σιγουρα.

Το να ζεις μια άνετη ζωή είναι σχετικό, και μπορείς να το πετύχεις από το φυσικό, ανάλογα τι επιλογές θα κανεις.



προσωπικά, δεν πολυκαταλαβαινω τι εννοείς με αυτό. Είτε πείραμα είτε όχι, είτε έρευνα είτε industry κατα πάσα πιθανότητα θα κάθεσαι σε ένα γραφείο.

Δε γίνεται. Μόνο στη μαθηματική ή θεωρητική φυσική γίνεται αυτό, που και πάλι σε ένα βαθμό ίσως χρησιμοποιήσεις κάποιο πρόγραμμα αλλά όχι κάτι τρελό, αλλά τότε η επαγγελματική αποκατάσταση και η "άνετη ζωη" πρέπει να θυσιαστούν σε ένα βαθμό.

Τότε μην ασχοληθείς με την έρευνα. Μπες στον ιδιωτικό τομέα. Η ίσως γίνεται σε κάποιον πολύ εφαρμοσμένο ερευνητικό κλάδο. Αλλά κατα πάσα πιθανότητα, αν εισαι κάθετη σε αυτό, μάλλον η ερευνητική καριέρα δεν είναι για εσένα.

Εξαρτάται τι εννοείς οικονομικά ανεξάρτητη. Όταν έκανα μεταπτυχιακό, είχα μια πολύ καλή υποτροφία και επομένως ζούσα μόνος μου, με μηδενική βοήθεια από γονείς. Τα διδακτορικά στις "καλες"(από άποψης ερευνας) χώρες πληρώνονται, επομένως πάλι μπορείς να συντηρηθείς. Αλλά τα λεφτά φτάνουν ίσα ίσα για να επιβιώσεις, όχι για πολλά παραπάνω. Αν "οικονομικά ανεξαρτητη" εννοείς να επιβιώσεις, τότε ναι γίνεται. Αν εννοείς να ζεις μια άνετη ζωή, τότε όχι. Πρέπει να περιμένεις μετά από αυτό.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση! Θα τα σκεφτώ όλα αυτά που είπατε και θα δω. Ίσως πρέπει απλά να σπουδάσω αυτό που αγαπώ και μετά βλέπω στη σχολή πως θα καταλήξει.

 

[nPb]

Αρχικά κοίτα εσένα τι σ' αρέσει και να μην επιλέξεις κάτι επειδή "πουλάει" ή επειδή αρέσει σε άλλους. Η επιλογή σου είναι η ζωή σου, είσαι εσύ.