Ενδιαφέρουσες σχολές της Θεωρητικής

[russia4ever]

Το τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού των Παρευξείνιων Χωρών και το τμήμα Σλαβικών Σπουδών είναι ενδιαφέρουσες, πώς σας φαίνονται?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MariaLoveItaly]

1) Νομική
2) Ψυχολογία
3) Φιλολογία
4) Ιταλική Φιλολογία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sotiris.Y]

Για μένα οι 10 πιο ενδιαφέρουσες σχολές του 1ου πεδίου είναι:

1. Ιστορικό-Αρχαιολογικό
2. Φιλολογία
3. Ιταλική φιλολογία
4. Γαλλική φιλολογία
5. Γερμανική φιλολογία
6. Ισπανική φιλολογία
7. Ρωσική φιλολογία
8. Θεολογία
9. Θεωρία και ιστορία της τέχνης
10. Βιβλιοθηκονομία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Ναι ρε παιδια και έγω έχω ακούσει ότι είναι πολλοί αυτοί!Τελικά οι καλύτερες σχολές της θεωρητικής έχουν πολύ υψηλές βάσεις!!!!ΕΛΕΟΣ!!!!!!!

Oι καλύτερες σχολές έχουν σχέση με ποια χώρα (και οικονομία μιλάμε) και δευτερευόντως με το πραγματικό θέλω του υποψηφίου. Τα υπόλοιπα είναι τσιχλόφουσκες να μασουλάμε. Συνήθως οι μαθητές σκέφτονται με την πλύση εγκεφάλου στους 60 βαθμούς και όχι με ότι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Revekka]

Οι καλύτερες σχολές έχουν να κάνουν πάντα με αυτό που μας αρέσει...
Σε δεύτερο, πιο πεζό επίπεδο, είναι αυτές που σου προσφέρουν κάτι συγκεκριμένο να κάνεις, έχουν συγκεκριμένο αντικείμενο, και που ταυτόχρονα μπορείς να τις εξειδικεύσεις (ή να τις ανοίξεις) όσο θες για να κάνεις παραπάνω από ένα πράγματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πύρος]

Πιστεύω πως όλες οι σχολές έχουν κάτι να πουν, όλες έχουν σπουδαία αντικείμενα και για αυτό ακόμα λειτουργούν, δέχονται φοιτητές, be it Έλληνες ή όχι.

Το αν κάποια σχολή είναι πιο ενδιαφέρουσα από κάποια άλλη, εξαρταίτα από τα θέλω και τα ενδιαφέροντα του κάθε ανθρώπου..

Συμφωνώ με την @Revekka από πάνω, νομίζω σε όλα λέει..

Απλώς θεωρώ ότι δεν χρειάζεται η σχολή να έχει πάντα ένα ξεκάθαρο αντικείμενο.. Βασικά το τι είναι ξεκάθαρο και τι όχι, έχει να κάνει με την κοινωνική και πολιτισμική κατάσταση κάθε χώρας και όχι με στοιχεία αντικειμενικά

Πχ το ΙΦΕ στην Ελλάδα θα αργήσει ΠΟΛΥ ακόμα, πιστεύω, να αναπτυχθεί, να ακουστεί ώστε οι άνθρωποι να αντιληφθούν καλύτερα το περιεχόμενό του, το οποίο σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες και στην αμερική, είναι απόλυτα ξεκάθαρο και συγκεκριμένο, και ονομάζεται ιστορία και φιλοσοφία της επιστήμης ή αλλιώς επιστημολογία και γνωσιλογία, βασικοί κλάδοι της φιλοσοφίας.

Δεν λέω ότι είναι ΤΟ τμήμα, εννοείται ότι κανένα τμημα δεν είναι (για εμένα) το καλύτερο, αλλα σαν αντικείμενο το θεωρώ το λίγοτερο, εξαιρετικό. Βέβαια η επαγγελματική αποκατάσταση του στην Ελλάδα, δεν υπάρχει εύκολα. Συνήθως οι απόφοιτοι κάνουν ένα γνωστό και ''ξεκάθαρο'' μεταπτυχιακό και εργάζονται πάνω σε αυτό..
Στο εξωτερικό ωστόσο, υπάρχουν ΠΟΛΛΆ επαγγέλματα τα οποία σχετίζονται άμεσα με τις σπουδές (ερευνητής οποιουδήποτε κλάδου, counselor, ψυχική υγεία, science policy, science writer/journalist, ιστορικός κλπ)

Νομίζω κάπως έτσι είναι όλα τα τμήματα. Αν δεν τα σπουδάσεις και δεν τα ψάξεις αναλυτικά, όλα φαίνονται μη ενδιαφέροντα ή μη χρήσιμα. Έτσι έλεγα και για τα δημοσιογραφικά αλλά τώρα τρελένομαι στην ιδέα να σπουδάσω ΜΜΕ στο ΕΚΠΑ ή έστω στο Πάντειο, γιατί η εικόνα, η επικοινωνιολογία, η ψυχολογία της επικοινωνίας και της εικόνας με ενδιαφέρουν αφάνταστα, ενώ εσύ που διαβάζεις αυτό το μήνυμα μπορεί να μην σου λένε και τίποτα, όπως και εμένα η φιλολογία, το ΔΕΣ και τα στρατιωτικά δεν μου λένε και πολλά (εκτός αν μιλάμε για τον τομέα γλωσσολογίας στη φιλολογία, τότε εντάξει )

Άρα, νιώθω ότι τελικά όλα είναι ωραία και ενδιαφέροντα και το αν θα εργαστείς πάνω σε αυτά είναι σε μεγάλο μέρος, δική σου επιλογή, άμεση ή έμμεση..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Revekka]

Εγώ θα έλεγα να μην ξεχνάτε και τον παράγοντα χρόνο. Δηλαδή μπορεί κάλλιστα να σου αρέσει κάτι τον ένα χρόνο και μετά να ανακαλύψεις κάτι που να σε ξετρελάνει αργότερα. Αλλάζουν αυτά, όπως αλλάζει και ο άνθρωπος. Γι'αυτό και βλέπουμε ανθρώπους να κάνουν τρελή στροφή σε πιο μεγάλη ηλικία.

Σχετικά με το ΙΦΕ ή το ΜΙΘΕ όπως το ξέραμε στα χρόνια μου : αυτά τα επαγγέλματα που αναφέρεις (ερευνητής οποιουδήποτε κλάδου, counselor, ψυχική υγεία, science policy, science writer/journalist, ιστορικός κλπ) δεν μπορείς να τα κάνεις αν δεν έχεις εξειδικευμένη εκπαίδευση σε κάτι.

Τι εννοώ: σε ρωτάνε, τί δουλειά κάνεις; λες ερευνητής. Σε τί; είναι η επόμενη ερώτηση. Καταλαβαίνεις το νόημα;
Πώς είναι δυνατόν να γίνεις δημοσιογράφος αν δεν έχεις σπουδάσει έστω τα βασικά; Πώς είναι δυνατόν να γίνεις σύμβουλος ψυχικής υγείας αν δεν έχεις τελειώσει ψυχολογία;

Σίγουρα, μέσα στη σχολή αυτή (και στην κάθε ανάλογη) παίρνεις κάποιες γνώσεις σχετικές-λίγο από όλα δηλαδή- αλλά σε καμία περίπτωση αυτό το επιφανειακό δεν σε κάνει ικανό επαγγελματία στον τομέα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πύρος]

Εγώ θα έλεγα να μην ξεχνάτε και τον παράγοντα χρόνο. Δηλαδή μπορεί κάλλιστα να σου αρέσει κάτι τον ένα χρόνο και μετά να ανακαλύψεις κάτι που να σε ξετρελάνει αργότερα. Αλλάζουν αυτά, όπως αλλάζει και ο άνθρωπος. Γι'αυτό και βλέπουμε ανθρώπους να κάνουν τρελή στροφή σε πιο μεγάλη ηλικία.

Σχετικά με το ΙΦΕ ή το ΜΙΘΕ όπως το ξέραμε στα χρόνια μου : αυτά τα επαγγέλματα που αναφέρεις (ερευνητής οποιουδήποτε κλάδου, counselor, ψυχική υγεία, science policy, science writer/journalist, ιστορικός κλπ) δεν μπορείς να τα κάνεις αν δεν έχεις εξειδικευμένη εκπαίδευση σε κάτι.

Τι εννοώ: σε ρωτάνε, τί δουλειά κάνεις; λες ερευνητής. Σε τί; είναι η επόμενη ερώτηση. Καταλαβαίνεις το νόημα;
Πώς είναι δυνατόν να γίνεις δημοσιογράφος αν δεν έχεις σπουδάσει έστω τα βασικά; Πώς είναι δυνατόν να γίνεις σύμβουλος ψυχικής υγείας αν δεν έχεις τελειώσει ψυχολογία;

Σίγουρα, μέσα στη σχολή αυτή (και στην κάθε ανάλογη) παίρνεις κάποιες γνώσεις σχετικές-λίγο από όλα δηλαδή- αλλά σε καμία περίπτωση αυτό το επιφανειακό δεν σε κάνει ικανό επαγγελματία στον τομέα.

Καταλαβαίνω όλες σου τις απορίες, τις ίδιες ΑΚΡΙΒΩΣ είχα και εγώ και όλοι όσοι ακουνε για το τμημα..

Αλλά,
Ρώτησα από κοντά 2 απόφοιτους (έναν όταν λεγόταν ΜΙΘΕ και έναν τώρα που λέγεται ΙΦΕ), και εκτός αυτού έψαξα σε τουλάχιστον 3 (μέχρι τώρα) ιστοσελίδες σε Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, στα οποία σπουδάζεις history and philosophy of science και που τα μαθήματά τους δεν έχουν ιδιαίτερες διαφορές με τα Ελληνικά. Ούτως ή άλλως στην τελευταία έκθεση εξωτ. αξιολόγησης του ΜΙΘΕ έλεγε ότι μπορεί άνετα να αποτελέσει παγκόσμιο κέντρο για τους σπουδαστές αυτού του αντικειμένου μπλα μπλα..

Αυτά τα οποία έμαθα (βάσει των ερωτήσεών σου), ήταν ότι:
Για να γίνεις ερευνητής οποιουδήποτε κλάδου, το ΙΦΕ σου παρέχει όλες τις βασικές σπουδές, απλώς αν δεν θες μεταπτυχιακό, μπορείς πιο εύκολα να γίνεις ερευνητής σε θέματα τεχνολογίας, φιλοσοφίας, οικονομίας, κοινωνιολογίας/κοινωνικών θεμάτων. Για τους άλλους κλάδους, ένα μεταπτυχιακό βοηθά πάρα πολύ.

Στο θέμα του δημοσιογράφου: πλέον, μπορείς να ασχοληθείς με την δημοσιογραφία από τις περισσότερες σχολές. ΑΛΛΑ, μόνο στον τομέα σου. Οι απόφοιτοι ΙΦΕ, έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για να ασχοληθούν με την επιστημονική δημοσιογραφία και την επιστημονική συγγραφή. Όταν λέω επιστημονική, εννοώ των επιστημών, όχι της δημοσιογραφικής επιστήμης (πχ μπορούν να εργαστούν σε επιστημονικά περιοδικά ακόμα και στη δημιουργία ντοκυμαντέρ)

Ο Σύμβουλος ψυχικής υγείας δεν είναι νομικά κατοχυρωμένο επάγγελμα, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στο εξωτερικό και για αυτό δεν μπορούν να ονομαστούν ψυχολόγοι, εάν δεν έχουν πτυχίο ψυχολογίας. Ο συμβουλος ψυχικής υγείας δίνει κατά κύριο λόγο συμβουλές και δεν ψυχαναλύει. Εν τέλει, οποιοσδήποτε απόφοιτος σχολής που αφορά κοινωνικές σπουδές ή φιλοσοφία, έχει την ικανότητα να ασχοληθεί με αυτό. Γιατί οι απόφοιτοι φιλοσοφίας, κοινωνικής εργασίας, κοινωνιολογίας, ανθρωπολογίας, αποκτούν με τις σπουδές τους την ικανότητα να σκέφτονται βαθύτερα τα ζητήματα της ζωής και συνεπώς κρίνονται ικανοί να συμβουλεύουν (όχι όμως να ψυχολογούν). Στο εξωτερικό τουλάχιστον, είναι πολύ σύνηθες απόφοιτοι τμημάτων φιλοσοφίας να ακολουθούν επαγγελματικά τομέα συμβουλευτικής.
Στο εξωτερικό βέβαια, έχουν και περίπου 80 διαφορετικά επαγγέλματα τα οποία αφορούν την ψυχολογία, αλλά δεν είσαι υποχρεωμένος να είσαι απόφοιτος ψυχολογίας για να τα ασκήσεις πχ mental health worker=σύμβουλος ψυχικής υγείας, art therapist, drama therapist, counselor, life coach, academic counselor, advertising agent, crisis counselor, human factors specialist, human resources advisor/manager, cognitive scientist, public relations, science writer, social worker, youth worker, editor, technical writer, κ.α. (τα έγραψα αγγλικά γιατί δεν έχουν όλα συγκεκριμενη μετάφραση και έτσι τα δίνει). Για όλα αυτά, αρκεί ένα πτυχίο φιλοσοφίας, κοινωνιολογικά, κοινωνικής εργασίας κλπ.

Ακόμα, χωρίς κανένα μεταπτυχιακό, ένας απόφοιτος ΙΦΕ μπορεί (έστω στο εξωτερικό) να εργαστεί στο science policy και science management.

Τέλος, ένας απόφοιτος φιλοσοφίας και φιλοσοφίας της επιστήμης, μπορεί να ασχοληθεί με τα παρακάτω
Archivist (αρχειονομος)
Bioethics (βιοηθική)
Medical ethics researcher (ερευνητής σε θέματα φαρμακευτικής και ιατρικής ηθικής)
Communications (το ξέρω οτι το θεωρεις παράλογο, ειδικά ως επιστήμων της επικοινωνίας, αλλά θεωρητικά μπορείς να ακολουθήσεις αυτόν τον κλάδο)
Hospice worker (λειτουργός σε κεντρα περίθαλψης
Crisis counselor (σύμβουλος σε κρίσιμες καταστάσεις)
Human rights advocate (συνήγορος ανθρωπίνων δικαιωμάτων)
Intelligence analyst (αναλυτής σε θέματα νοημοσύνης - δεν είναι αυτό που ακούγεται, αν θες ψάξε το, είναι περίεργο επάγγελμα)
Public policy analyst (αναλυτής δημόσιας πολιτικής)
Research assistant
Advertiser
Σε μερικές μάλιστα χώρες (κυρίως στο uk), μπορείς να ασχοληθείς και με παρα-νομικά επαγγέλματα


Ξέρω τι ίσως σκέφτεσαι. Ότι όλα αυτά μάλλον είναι άπιαστα και όχι πιθανά, ή πολύ τέλεια για να είναι πραγματικά. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται πάνω σε αυτά και είναι απόφοιτοι φιλοσοφίας (είτε από εδώ είτε όχι) και ξέρω ότι με ένα καλό μεταπτυχιακό (το οποίο προσωπικά θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό, ο,τι και να σπουδάσεις), είμαι αρκετά σίγουρος ότι θα τα καταφέρω έχω πολύ λίγη αυτοπεποίθηση σαν άνθρωπος, θα έλεγα μάλιστα ότι δεν έχω την δύναμη να καταφέρω σχεδόν τίποτα, αλλά όσον αφορά το επάγγελμα (ειδικά τώρα τελευταία που επισκέπτομαι ψυχολόγο που έχει κάνει και σπουδές στη συμβουλευτική επαγγελματικού προσανατολισμού και εργάζεται και στα δύο περίπου 17 χρόνια) νιώθω ΠΟΛΥ ικανός να καταφέρω κάτι εργασιακά. Είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό (μα στο εξωτερικό είναι δύσκολο και να δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα) εννοείται, το ξέρω πολύ καιρό αυτό γιατί έχω παραδείγματα ανθρώπων (συγγενείς) που το έχουν κάνει και το κάνουν και μερικοι βρήκαν εργασία χωρίς πτυχιο πανεπιστημίου πχ ενας θείος μου μόνο με κανα 2 σεμινάρια στη διοίκηση τουριστικων μοναδων, πήγε εδιμβούργο μόνο με τα ρούχα του και βρηκε μεσα σε 1 μήνα εργασια σε γνωστό τελος παντων ξενοδοχειο στη πολη και το ιδιο και η γυναίκα του (σε αλλο επαγγελμα). ΞΕΡΩ οτι δεν ειναι πάντα έτσι και ότι χιλιάδες φοιτητές φεύγουν έξω και μετα επιστρέφουν αλλα σε αυτό παίζουν ρόλο πολλά πράγματα. Εγώ προσωπικά δεν εχω κανενα προβλημα να ξεπεράσω το γενικευμενο άγχος μου και τις ανασφάλειές μου και να παω στο εξωτερικό (εχω πολλους συγγενεις σε διαφορες χωρες απο αυστραλια μεχρι ΗΠΑ, Αγγλια, Σκωτια, Σιγκαπούρη).

Δεν λεω ότι ειναι απλό και ότι αν παω όλα θα είναι ρόδινα, αλλά δεν με νοιάζει
Ούτως ή άλλως και Ελλάδα να μείνω, που είναι πολύ πιθανό, είμαι βέβαιος ότι θα βρω δουλειά, ακόμα και ως φοιτητής και μάλιστα θα είμαι εξαιρετικός και ολα θα είναι καλα!
μη ρωτήσεις πώς, απλώς το ξέρω. Μπορώ να καταβάλλω ένα τεράστιο ποσο θετικης ενεργειας και δυναμης στη ζωη μου και κατ επεκταση στο επαγγελμα μου.. δεν δεχομαι να ακούσω ότι δεν ειναι ετσι τα πραγματα γιατι πολυ απλα, θα ειναι εχω περασει πολυ ασχημα γεγονοτα στη ζωη μου, εγω η μαμα μου και ο αδερφός μου ήμασταν στα προθυρα να μείνουμε χωρίς σπίτι και για πολλα χρόνια τα ντουλαπια και το ψυγείο είχαν μονο γαλα, βουτηρο και ξερω γω μακαρονια. Λίγα χρονια πριν έζησα τον χωρισμο των γονιων μου και γενικα ολη μου τη ζωη βιωσα την ουσιαστικη απωλεια του πατέρα μου από διπλα μου. Εχω μαθει να υποστηριζω και να προστατευω οποιον αγαπω ακομα και αν αυτο σημαινει να κανω πραγματα που δεν θα εκανα υπο κανονικες συνθηκες. Και ακομα δεν εχω δειξει ουτε καν σε εμενα τίποτα για τις δυνατοτητες μου. Φαντασου, ειχα τοσο ακυρες εκπαιδευτικους απο το νηπιαγωγειο μεχρι και σημερα, που ΦΕΤΟΣ, αλήθεια ΦΕΤΟΣ συνειδητοποιησα οτι δεν ειμαι ηλιθιος επειδή δεν καταλαβαινω μαθηματικα ή αχρηστος επειδη δεν ξερω να καρφωσω μια βιδα στον τοιχο.. ειδα οτι ειμαι πολυ παρατηρητικος, αντιληπτικος με εντονη ικανοτητα γρηγορης σκεψης και εχω τις διπλασιες γνωσεις απο τους συνομιλικους μου στα περισσοτερα ανρθωπινα και μη ανθρωπινα ζητηματα. Και εκτος αυτου, η διαπροσωπικη/κοινωνικη μου νοημοσυνη ειναι υπερανεπτυγμενη από τα 3 μου, και απλώς μετά εξελίχθηκε κι άλλο.

Δεν υπαρχει η παραμικρη περιπτωση να μην βρω εργασια. Ο,ΤΙ και να διαλεξω. Οπότε, με λίγα λόγια, στο θεμα σπουδες-επαγγελμα, δεν σηκωνω κουβεντα. Θα τα καταφερω.-

με αγαπη παντα, συγγνωμη αν εγινα καπως αποτομος στο λογο μου. Σε σεβομαι πολυ και σε ξεχωριζω απο αλλα μελη γιατι εισαι και παραδειγμα μου προς μιμηση σε διαφορα θεματα, μη με παρεξηγησεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Revekka]

Δεν σε παρεξηγώ καθόλου να ξέρεις! Μπορούμε να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε!

Και για να είμαι ειλικρινής, δεν διαφωνούμε, απλά βλέπουμε διαφορετικές όψεις γιατί εγώ εργάζομαι και στον ιδιωτικό τομέα και βλέπω την αγορά εργασίας (όσο μπορώ ακόμα).

Υποθετικά μπορείς να κάνεις τα πάντα. Στο εξωτερικό πολλά περισσότερα ίσως (στην Αγγλία για καμιά 10αριά χρόνια όμως τίποτα, η κατάσταση είναι τραγική πάνω).

Αλλά ειλικρινά, ΠΟΤΕ κανείς δεν θα σε πάρει πλέον να γίνεις διαφημιστής (που είδα κάτω κάτω) αν δεν έχεις το αντίστοιχο πτυχίο η μεταπτυχιακό. Και αν η σχολή σου σε ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να κάνεις μεταπτυχιακό για να πιάσεις δουλειά, για μένα είναι μεγάλο μείον. Και αυτό ισχύει και όλα τα επαγγέλματα που είπες, ακόμα και αν επιλέξεις τον ακαδημαϊκό τομέα (πχ. ερευνητής).

Βλέπω τέτοιους φοιτητές, βλέπω τέτοιους υποψήφιους εργαζόμενους κάθε μέρα και στο λέω με όλη μου την αγάπη:
Μια σχολή που σου δίνει τόσες διαφορετικές διεξόδους, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ μεταξύ τους που άπτονται ΜΟΝΟ άλλων επαγγελμάτων (δηλαδή δεν εκφράζει έναν επαγγελματικό κλάδο) δεν είναι τόσο εύκολη.

Είναι απλά ένα πρώτο βηματάκι (έμφαση στο υποκοριστικό) ως προς αυτό που θες να κάνεις. Δεν θα σε εμποδίσει κανείς, εννοείται. Αλλά θες παραπάνω βήματα από όσα θα ήθελε ένας πιο "συγκεκριμένα εκπαιδευμένος" υποψήφιος.

(ελπίζω να γίνομαι κατανοητή.... )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jj!]

Προσυπογράφω όσα είπε η Ρεβέκκα σχετικά με την εξειδίκευση του επαγγέλματος. Καλώς ή κακώς η αγορά εργασίας είναι πολύ ανταγωνιστική και ιδιαίτερα στην Ελλάδα της κρίσης η προσφορά είναι μεγαλύτερη από τη ζήτηση, οπότε η εργασία, αν δεν είσαι κάπου εξειδικευμένος, είναι άπιαστο όνειρο. Ειδικά σε τμήματα τα οποία δεν έχουν σαφή επαγγελμματικά δικαιώματα και έχουν μόνη διέξοδο είτε την εκπαίδευση, είτε την ενασχόληση με τον δημόσιο τομέα (εγγύηση ότι δεν θα βρει ποτέ κανείς δουλειά πάνω στο αντικείμενό του ).

Είναι ωραίο να τα λέμε όλα όντες σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, όπως αυτό του σχολείου και του πανεπιστημίου, αλλά για να επιτύχει κάποιος δεν αρκεί μόνο το πάθος για το αντικείμενο. Η έρευνα και η εργασία στο εξωτερικό δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικές προοπτικές, κυρίως αν κάποιος προέρχεται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, οπότε δεν έχει back-up χρήματα από τους γονείς του για κάτι τέτοιο. Αυτό πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά ένας νέος, γιατί αν δεν μπορεί να βγει στο εξωτερικό λόγω οικονομικών προβλημάτων (παρόλο που το έβλεπε ως μία λύση ως μαθητής), τότε θα μείνει με ένα άχρηστο πτυχίο στα χέρια του και 4 χρόνια χαμένα, χωρίς εργασιακή εμπειρία και χωρίς γνωριμίες.

Εγώ δυστυχώς άργησα να τα συνειδητοποιήσω αυτά...

Spoiler

Για να χρησιμοποιήσω ένα quote από την αδερφή του Κωνσταντίνου (Κωνσταντίνου & Ελένης):

"Εργασία που δεν αποφέρει χρήματα δεν είναι εργασία· είναι χόμπι"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πύρος]

Προσυπογράφω όσα είπε η Ρεβέκκα σχετικά με την εξειδίκευση του επαγγέλματος. Καλώς ή κακώς η αγορά εργασίας είναι πολύ ανταγωνιστική και ιδιαίτερα στην Ελλάδα της κρίσης η προσφορά είναι μεγαλύτερη από τη ζήτηση, οπότε η εργασία, αν δεν είσαι κάπου εξειδικευμένος, είναι άπιαστο όνειρο. Ειδικά σε τμήματα τα οποία δεν έχουν σαφή επαγγελμματικά δικαιώματα και έχουν μόνη διέξοδο είτε την εκπαίδευση, είτε την ενασχόληση με τον δημόσιο τομέα (εγγύηση ότι δεν θα βρει ποτέ κανείς δουλειά πάνω στο αντικείμενό του ).

Είναι ωραίο να τα λέμε όλα όντες σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, όπως αυτό του σχολείου και του πανεπιστημίου, αλλά για να επιτύχει κάποιος δεν αρκεί μόνο το πάθος για το αντικείμενο. Η έρευνα και η εργασία στο εξωτερικό δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικές προοπτικές, κυρίως αν κάποιος προέρχεται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, οπότε δεν έχει back-up χρήματα από τους γονείς του για κάτι τέτοιο. Αυτό πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά ένας νέος, γιατί αν δεν μπορεί να βγει στο εξωτερικό λόγω οικονομικών προβλημάτων (παρόλο που το έβλεπε ως μία λύση ως μαθητής), τότε θα μείνει με ένα άχρηστο πτυχίο στα χέρια του και 4 χρόνια χαμένα, χωρίς εργασιακή εμπειρία και χωρίς γνωριμίες.

Εγώ δυστυχώς άργησα να τα συνειδητοποιήσω αυτά...

Spoiler

Για να χρησιμοποιήσω ένα quote από την αδερφή του Κωνσταντίνου (Κωνσταντίνου & Ελένης):

"Εργασία που δεν αποφέρει χρήματα δεν είναι εργασία· είναι χόμπι"

Εγώ γράφω ο,τι γράφω ξέροντας κάποια πράγματα.. για να λέω ότι είναι πιθανό να παω εξωτερικό, σημαίνει ότι το έχω σκεφτεί/συζητήσει και είναι κάτι δυνατό. Μάλιστα, τα περισσότερα μέλη της οικογένειας μου πιο πιθανό και εύκολο θεωρούν να πάω έξω πάρα να μείνω Ελλάδα (το οποίο επίσης δεν αποκλείω εννοείται).

Το θέμα όμως είναι, ότι δεν θα χαραμίσω εγώ τις ικανότητες μου επειδή η χώρα μου δεν έχει ακόμα μια θέση να μου προσφερει σε αυτά που θέλω..

Δεν το λέω αυτό με κάποιου είδους απέχθεια προς την Ελλάδα, απλώς ξέρω ότι τίποτα από αυτά που θέλω να κάνω επαγγελματικά, ΔΕΝ υπάρχει εδώ. Δεν θέλω να γίνω, ούτε και θα γίνω ψυχολόγος ΑΝ περάσω Ψυχολογία. Δεν θα κάνω μαθήματα αν περάσω ΦΠΨ. Δεν θα γίνω δημοσιογράφος αν περάσω ΜΜΕ και ούτε θα γίνω κοινωνικος λειτουργος αν περάσω Κοινωνική εργασία. Και αυτά είναι πράγματα δεδομένα για εμένα. Έχουν Δηλαδή ήδη διαγραφεί από τις επιλογές.

Το να σπουδάσω κάτι τύπου νομική, φιλολογια, διεθνών, στρατιωτικές κλπ αποκλείεται.

Έχω συγκεκριμένα πράγματα στο μυαλό μου και έτσι θα πάνε. Ξέρω ότι δεν είναι ρεαλιστικό στους περισσότερους αλλά έτσι είναι τα πράγματα για εμένα.

Επίσης, ποτέ δεν είπα ότι δεν θέλω εξειδίκευση αγαπώ την εξειδίκευση! Ποιο το κακο αν προέλθει από το ΙΦΕ πχ? Η φιλοσοφία είναι κάτι συγκεκριμένο και προσφέρει συγκεκριμένα επαγγελματα, κάποια τα ανέφερα μέσα στα προηγούμενα μηνύματα. Στην Ελλάδα, ναι, θα είναι δύσκολο αλλά γ ι ν ε τ α ι.

Τα Χριστούγεννα που ανέβηκα λίγο Αθήνα μετά το Εδιμβούργο, πήγα στη δουλειά της θείας μου και μια συνάδελφος της, έλεγε ότι πάει την κόρη της σε δραματικό θεραπευτή. Θεραπεία Δηλαδή ψυχολογική μέσω του θεατρικού παιχνιδιού. Η θεραπεύτρια της είπε ότι αυτό το κάνουν μόνο απόφοιτοι ψυχολογίας, Θεατρολογίας και φιλοσοφίας. Όχι φιλόλογοι κλπ. Και μάλιστα αυτή η κοπέλα έχει και πολλή πελατεία..

Ξέρω ότι θυσίες γίνονται πάντα και ευχαριστώ για τις συμβουλές σας γιατί γνωρίζω τις προθέσεις σας, όμως ξέρω τι λέω... όπως είπα, κάνω συνεδριάσεις και με σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού αυτή η κοπέλα σπούδασε κοινωνιολογία και νόμιζε ότι δεν θα καταφέρει τίποτα, και μετά έκανε ένα μεταπτυχιακό στη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και από τότε δουλεύει πάνω σε αυτό. Και μάλιστα εκτελεί χρέη και συμβούλου επιχειρήσεων. Πληρώνεται δίπλα και όλα αυτά από κοινωνιολογία Πάντειο...

Ξέρω ότι δεν είναι έτσι για όλους τους αποφοίτους, αλλά για εμένα θα είναι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alessandra Eliza]

Επαναφέρω και αυτό το θέμα
Για εμένα είναι:
Ψυχολογία (Όχι το πρώην φπψ)
Κοινωνιολογία
Ιστορικο -Αρχαιολογικο (πιο πολύ το κομμάτι της Ιστορίας )

 

[nearos]

Εγώ αν ημουν θεωρητικη θα στόχευα για ιστορικό-αρχαιολογικό. Ιδανικά θα ήθελα κατι σαν τα αμερικάνικα κολλέγια που μαθαίνουν αρχαία αιγυπτιακά, ή σουμεριακά. Έχω τεράστια αγάπη για τις αρχαίες γλώσσες και γενικά τη γλωσσομάθεια, οσο και για την ιστοραι

 

[Alessandra Eliza]

Εγώ αν ημουν θεωρητικη θα στόχευα για ιστορικό-αρχαιολογικό. Ιδανικά θα ήθελα κατι σαν τα αμερικάνικα κολλέγια που μαθαίνουν αρχαία αιγυπτιακά, ή σουμεριακά. Έχω τεράστια αγάπη για τις αρχαίες γλώσσες και γενικά τη γλωσσομάθεια, οσο και για την ιστοραι

Το μόνο μάθημα που ζήλευα που δεν έκανα γιατί δεν ήμουν θεωρητική είναι τα Λατινικά.

 

[giannhs2001]

Εγώ αν ημουν θεωρητικη θα στόχευα για ιστορικό-αρχαιολογικό. Ιδανικά θα ήθελα κατι σαν τα αμερικάνικα κολλέγια που μαθαίνουν αρχαία αιγυπτιακά, ή σουμεριακά. Έχω τεράστια αγάπη για τις αρχαίες γλώσσες και γενικά τη γλωσσομάθεια, οσο και για την ιστοραι

Ναι πως είναι αυτό που περιγράφεις στα αμερικανικά κολλέγια, Ε καμμία σχέση στο ιστορικό αρχαιολογικό.

Είμαστε μακράν το πιο προβληματικό τμήμα της φιλοσοφικής σχολής. Τα παιδιά της φιλολογίας και της φιλοσοφικής έχουν και μαθήματα υπολογιστών και ξένων γλωσσών και πρακτική. Σε εμάς από όλα αυτά μόνο η πρακτική υπάρχει που υπολειτουργεί. Φρενοκομείο. Αγγλικά δεν υπάρχουν, τα Σουμεριακά θα μας μάθαιναν

 

[nearos]

Ε καμμία σχέση στο ιστορικό αρχαιολογικό.

To γνωρίζω. Για αυτό ειπα και ιδανικά.

Αμαν ρε Γιάννη.. Τόσο άθλια ειναι;