Γιατί μου συμβαίνει αυτό;

[Mernilopa]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:

18
19
20
21
22

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ», και φυσικά δεν μπορώ να στριμώξω εκεί μέσα όλα όσα δεν έκανα έως τώρα.

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν και πάλι 18 να άρχιζε από την αρχή.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

 

[Maria_Xagorari]

Τι θα ηθελες να ζησεις δηλαδη?
Υπαρχει κατι που ηθελες να κανεις και δεν εκανες?
Δεν καταλαβαινω καθολου αυτη τη λογικη, γιατι στα 28 τι εισαι? υπερηλικας?

Πραγματικα δεν μπορω να σε καταλαβω καθολου, για αυτο θα ηθελα πολυ να διαβασω ολοκληρο των συλλογισμο σου.

 

[Ion.]

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ

Ποιος βάζει αυτά τα όρια ;

 

[Grand Duchess]

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ»

Συγνώμη δηλαδή αν είσαι 25 πας για εγγραφή στο ΚΑΠΗ;;

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 3 Αυγούστου 2023

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Αυτό το καταλαβαίνω, αλλά από εσένα εξαρτάται.
Κάποτε η Βεατρίκη εδώ μέσα μας είχε πει στην κουβεντουλα ότι πολλές φορές αυτή η νοοτροπία μας κάνει να μιζεριαζουμε και να μην προσπαθούμε να αλλάξουμε τίποτα, ενώ άλλοι όντως προσπαθούν.
Ελπίζω λοιπόν να προσπαθήσεις και εσύ να το αλλάξεις αυτό πέρα από το να σκέφτεσαι ότι πέταξες 6 χρόνια

 

[Alessandra Eliza]

Συγνώμη δηλαδή αν είσαι 25 πας για εγγραφή στο ΚΑΠΗ;;

Με την σύνταξη στα 67 (και κάτι λέγεται για 74 ) απέχεις πολύ

 

[Grand Duchess]

Με την σύνταξη στα 67 (και κάτι λέγεται για 74 ) απέχεις πολύ

Ε μα δεν μπορώ να ακούω τέτοια άκουσε εκεί νιάτα μέχρι τα 24. Δηλαδή τα 25 δηλαδή τι είναι; Μεσήλικας ή ηλικιωμένος ;

 

[Maria_Xagorari]

Ε μα δεν μπορώ να ακούω τέτοια άκουσε εκεί νιάτα μέχρι τα 24. Δηλαδή τα 25 δηλαδή τι είναι; Μεσήλικας ή ηλικιωμένος ;

Στα 28 είσαι ζωντανός νεκρός

 

[Grand Duchess]

Στα 28 είσαι ζωντανός νεκρός

Ξέρεις τι μου θύμισε; Όταν κάποιοι ινσελς στο Τουίτερ πάθαιναν σοκ που σήμερα οι γυναίκες στα 30 φαίνονται νεαρές κοπέλες και τους κορόιδευαν στα σχόλια ρωτώντας τους αν νομίζουν ότι οι γυναίκες με το που πατάνε τα 30 γίνονται σαν τον μακαρίτη τον Πρίγκιπα Φίλιπ

 

[Hmmytheos]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:

18
19
20
21
22

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ», και φυσικά δεν μπορώ να στριμώξω εκεί μέσα όλα όσα δεν έκανα έως τώρα.

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν και πάλι 18 να άρχιζε από την αρχή.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

Και εγώ απο τα 15 άρχισα να έχω τέτοιες σκέψεις σκεπτόμενος τα χρόνια που ξόδεψα ως βρέφος και νήπιο. Αχχ χαμένα νιάτα...

 

[Guest 302501]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:

18
19
20
21
22

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ», και φυσικά δεν μπορώ να στριμώξω εκεί μέσα όλα όσα δεν έκανα έως τώρα.

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν και πάλι 18 να άρχιζε από την αρχή.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

Φυσιολογικό είναι, κι εγώ το παθαίνω μερικές φορές και είμαι μόλις δεκαεφτά. Νομίζω ευθύνεται το ότι έχουμε θέσει κάποια expectations για τον εαυτό μας τα οποία περιμένουμε να πραγματοποιηθούν μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία. Εγώ για παράδειγμα θέλω να πάω τουλάχιστον τρία ταξίδια στο εξωτερικό μόνη μου μέχρι τα 30. Μπορεί να τα καταφέρω, μπορεί και όχι.
Πρέπει όμως να θυμάσαι ότι
1) Είσαι ακόμα πολύ νέα. Και φυσικά και στα 25 θα είσαι ακόμα πολύ νέα.
2) Δεν είναι ποτέ αργά να κάνεις κάτι που επιθυμείς.
3) Βάζε και μικρούς στόχους και όχι μόνο μεγάλους, έτσι θα τους πραγματοποιείς πιο εύκολα και θα νιώθεις καλά με τον εαυτό σου.

 

[ultraviolence]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:

18
19
20
21
22

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ», και φυσικά δεν μπορώ να στριμώξω εκεί μέσα όλα όσα δεν έκανα έως τώρα.

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν και πάλι 18 να άρχιζε από την αρχή.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

Επειδή κι εγώ τα σκεφτόμουν/σκέφτομαι αυτά..ειδικά το να ήμουν πάλι 18 για να άλλαζα κάποιες επιλογές. Αν όμως το φιλοσοφήσεις, ο χρόνος πίσω ναι μεν δε γυρνά αλλά κανείς δε σε αποτρέπει από το να κάνεις κάτι που ενδεχομένως ήθελες ήδη να'χες κάνει. Είναι η ωμή πραγματικότητα. Γι'αυτό κάνε μια λίστα με τα τοπ 10 πράγματα που θες να πραγματοποιήσεις και βάλε προτεραιότητες.
Ανάλογα και τα βιώματα του καθένα, είναι και διαφορετικός ο πόνος και το γνωρίζω πολύ καλά. Αλλά τι να κάνουμε; Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Γι'αυτό πάρε τη ζωή στα χέρια σου και κάνε τις επιθυμίες σου πραγματικότητα. Μην επικεντρώνεσαι στο χρόνο που έχασες, αλλά στο πώς να χρονοπρογραμματίσεις τα θέλω σου.

 

[Giannis_19]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:

18
19
20
21
22

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ», και φυσικά δεν μπορώ να στριμώξω εκεί μέσα όλα όσα δεν έκανα έως τώρα.

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν και πάλι 18 να άρχιζε από την αρχή.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

Τι ακριβώς δεν έχεις κάνεις έως τώρα; Π.χ. δεν σπούδασες; Επίσης καταλαβαίνω ότι νιώθεις ένα όριο, ότι δηλαδή από μια ηλικία και μετά σταματάς να είσαι παραγωγικός(κάτι το οποίο δεν ισχύει) γιατί ίσως το περιβάλλον σου να σε έχει κάνει να νιώθεις έτσι. Και εγώ προσωπικά που είμαι 20 χρονών, έλεγα καμιά φορά ότι δεν αξίζει να σπουδάσω κάτι και ότι πρέπει να δουλέψω. Ο πατέρας μου πίστευε πως στα 25 μου θα είναι πολύ αργά για να δουλέψω. Αυτό εγώ θα το θεωρούσα παθολογικό στην ήρεμη κατάσταση που είμαι τώρα. Για να αποκατασταθεί αυτή η ηρεμία, πρέπει ΙΣΩΣ να ξεκινήσεις να βάζεις τα "θέλω" πάνω από τις επιθυμίες των υπολοίπων. Να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι άπλα σάρκα και οστά, πρέπει να ξεκινήσεις να συμπεριφέρεσαι στον εαυτό σου σαν να είναι παιδί σου, με τον καλύτερο τρόπο γιατί του αξίζουν τα καλύτερα, γιατί του αξίζει να είναι πιο εύκολη η ζωή! Αυτό όμως είναι στο χέρι το δικό σου να το πετύχεις. Δεν είναι ποτέ αργά να ξεκινήσεις από το μηδέν. Το θέμα όμως είναι να μας γράψεις πιο αναλυτικά το τι σου συμβαίνει γιατί μπορεί ας πούμε οι γονείς σου να είναι αγαθοί και υποστηρικτικοί, όπως και οι φίλοι σου. Επομένως, τα περισσότερα από αυτά που γράφω να είναι ενδεχομένως άκυρα. Τέλος, θα σου πρότεινα να επισκεφθείς έναν ψυχολόγο, ο οποίος πιθανόν να σε παραπέμψει σε ψυχίατρο. Μπορείς να πας κατευθείαν σε ψυχίατρο αν θες. Η ψυχοθεραπεία από έναν σύμβουλο ψυχικής υγείας θα βοηθούσε. Μπορεί να χρειαστεί να πάρεις φάρμακα ώστε να γίνεις πιο δραστήρια. Ίσως σου λείπει το κίνητρο. Καλή συνέχεια σου εύχομαι και μακάρι απλά αυτό που περνάς να είναι μια μπόρα που θα φύγει σύντομα.

 

[Grand Duchess]

Το θέμα όμως είναι να μας γράψεις πιο αναλυτικά το τι σου συμβαίνει γιατί μπορεί ας πούμε οι γονείς σου να είναι αγαθοί και υποστηρικτικοί, όπως και οι φίλοι σου

Έχει κάνει πολλά ποστς στο φόρουμ, αν δεν κάνω λάθος είναι η κοπέλα που πήγε πληροφορική χωρίς να της αρέσει, μπήκε στη σχολή δεν της άρεσε, και τώρα θέλει να προσπαθήσει για ιατρική με γνώμονα μόνο την αποκατάσταση και το χρήμα. Δεν ξέρω αν την μπερδεύω με άλλη αλλά την θυμάμαι από το θρεντ με το "πόσα λεφτά βγάζουν οι γιατροί" όπου εκεί διαπιστώσαμε ότι τα είχε πολύ μπερδεμένα στο μυαλό της.

Εγώ στην κοπέλα προτείνω να κάνει ένα βήμα πίσω και να δει την κατάσταση της ως τρίτος. Να κάνει μια έρευνα περί τι την ενδιαφέρει, για όλα τα στάδια (πανελλήνιες, εισαγωγή στην επιθυμητή σχολή, πόσα χρόνια θα πάρει η σχολή, μισθός, τελικός μισθός μετά από φορολογία-εξοδα λειτουργίας κτλ). Μην κοιτάει μόνο τα λεφτά. Να της αρέσει λίγο το επάγγελμα γιατί αλλιώς θα είναι βασανιστήριο.
Αν ήταν μόνο για τα λεφτά, θα πηγαίναμε όλοι ΑΕΝ πλοιαρχοι να βγάζαμε 10.000€ τον μήνα στο Ντουμπάι ως καπετάνιοι των γιοτ των πλουσίων. Σαφώς δεν αντεχουν όλοι να κάνουν αυτή την δουλειά. Έτσι λοιπόν για όλες τις δουλειές πρέπει ο κόσμος να αποφασίζει με γνώμονα και αν του αρέσει/αντέχει, πέρα από το οικονομικό.

 

[γιαννης_00]

Αισθάνομαι ότι έχω σπαταλήσει τις ηλικίες:

18
19
20
21
22

Και μου μένουν μόνο 23 και 24 ως «ΝΙΑΤΑ», και φυσικά δεν μπορώ να στριμώξω εκεί μέσα όλα όσα δεν έκανα έως τώρα.

Αισθάνομαι ότι έχω μείνει πίσω, και πως δεν θα προλάβω να ζήσω όσα θέλω.

Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να ήταν και πάλι 18 να άρχιζε από την αρχή.

Είναι φυσιολογικό αυτό;
Πως το σταματάω;

ειναι πολυ απλο
ερωτευσου και θα τα δεις ολα.

 

[Grand Duchess]

ειναι πολυ απλο
ερωτευσου και θα τα δεις ολα.

Dr.Γιαννης λακωνικός "ο Έρως γιατρός των πάντων"

 

[γιαννης_00]

Dr.Γιαννης λακωνικός "ο Έρως γιατρός των πάντων"

Ε τι δεν?... ε ειναι ....μεχρι και ηλικια πανας σε παει.
Τα παντα ειναι εικονα στο μυαλο μας.

Καμια ψυχολογα να μας το επιβεβαιωσει?

 

[Giannis_19]

Έχει κάνει πολλά ποστς στο φόρουμ, αν δεν κάνω λάθος είναι η κοπέλα που πήγε πληροφορική χωρίς να της αρέσει, μπήκε στη σχολή δεν της άρεσε, και τώρα θέλει να προσπαθήσει για ιατρική με γνώμονα μόνο την αποκατάσταση και το χρήμα. Δεν ξέρω αν την μπερδεύω με άλλη αλλά την θυμάμαι από το θρεντ με το "πόσα λεφτά βγάζουν οι γιατροί" όπου εκεί διαπιστώσαμε ότι τα είχε πολύ μπερδεμένα στο μυαλό της.

Εγώ στην κοπέλα προτείνω να κάνει ένα βήμα πίσω και να δει την κατάσταση της ως τρίτος. Να κάνει μια έρευνα περί τι την ενδιαφέρει, για όλα τα στάδια (πανελλήνιες, εισαγωγή στην επιθυμητή σχολή, πόσα χρόνια θα πάρει η σχολή, μισθός, τελικός μισθός μετά από φορολογία-εξοδα λειτουργίας κτλ). Μην κοιτάει μόνο τα λεφτά. Να της αρέσει λίγο το επάγγελμα γιατί αλλιώς θα είναι βασανιστήριο.
Αν ήταν μόνο για τα λεφτά, θα πηγαίναμε όλοι ΑΕΝ πλοιαρχοι να βγάζαμε 10.000€ τον μήνα στο Ντουμπάι ως καπετάνιοι των γιοτ των πλουσίων. Σαφώς δεν αντεχουν όλοι να κάνουν αυτή την δουλειά. Έτσι λοιπόν για όλες τις δουλειές πρέπει ο κόσμος να αποφασίζει με γνώμονα και αν του αρέσει/αντέχει, πέρα από το οικονομικό.

Ακριβώς! Το οικονομικό είναι άλλο ζήτημα, τώρα πρέπει να λύσει το θέμα της με την σχολή. Να αλλάξει, να παραμείνει; Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, πρέπει να βάλει σε προτεραιότητα άλλα πράγματα για να σπουδάσει στην Ιατρική. Πρέπει να είναι ανιδιοτελής όπως και να έχει, να μην την ενδιαφέρουν μόνο τα χρήματα. Η ιατρική είναι τρόπος ζωής δεν είναι παίξε γέλασε. Ένα λάθος να κάνει, ειδικά στο εξωτερικό αν έχει στόχο να δουλέψει, είναι αρκετό για να σου αναστείλουν την ιδιότητά σου ως γιατρός για χρόνια! Η πληροφορική πάντως έχει λεφτά, αλλά πρέπει να της αρέσει γιατί είναι δύσκολη αυτή η σχολή.

 

[Grand Duchess]

Ακριβώς! Το οικονομικό είναι άλλο ζήτημα, τώρα πρέπει να λύσει το θέμα της με την σχολή. Να αλλάξει, να παραμείνει; Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, πρέπει να βάλει σε προτεραιότητα άλλα πράγματα για να σπουδάσει στην Ιατρική. Πρέπει να είναι ανιδιοτελής όπως και να έχει, να μην την ενδιαφέρουν μόνο τα χρήματα. Η ιατρική είναι τρόπος ζωής δεν είναι παίξε γέλασε. Ένα λάθος να κάνει, ειδικά στο εξωτερικό αν έχει στόχο να δουλέψει, είναι αρκετό για να σου αναστείλουν την ιδιότητά σου ως γιατρός για χρόνια! Η πληροφορική πάντως έχει λεφτά, αλλά πρέπει να της αρέσει γιατί είναι δύσκολη αυτή η σχολή.

Εδώ μας έλεγε ότι δεν την νοιάζει να κάνει την παρανομία να είναι μόνιμη στο ΕΣΥ και παράλληλα να ανοίξει ιατρείο παράνομο στην επαρχία χωρίς να κόβει απόδειξη, τι μου λες τώρα;
Ίσως μάλλον δεν έχει καταλάβει ότι μόνο οι εξωτερικοί συνεργάτες νοσοκομειων (πλειοψηφία ιατρών που βλέπεις στην επαρχία που δουλεύουν και σε νοσοκομεία), στρατιωτικοί γιατροί, γιατροί εργαζόμενοι στα ιδιωτικά νοσοκομεία και πανεπιστημιακοί νόμιμα μπορούν να έχουν ιδιωτικό ιατρείο.
Γι'αυτό προείπα πριν ότι τα έχει πολύ μπερδεμένα στο κεφάλι της. Δεν έχει λάβει τις ορθές πληροφορίες. Αν το ξέρει και πάλι θέλει να παρανομισει, ας ξέρει λοιπόν ότι μάτια και αυτιά υπάρχουν παντού και αν κάνει το παραμικρό λάθος σε παραμονή λειτουργία ιατρείου, να πει αντίο στην άδεια και καλημέρα δικαστήριο.
Δεν είναι παίξε γέλασε η ιατρική, έχεις την ζωή του άλλου στα χέρια σου όπως μας είπες. Ή θα το πάρεις στα σοβαρά ή θα κάνεις κουτοπονηριες και θα την πληρώσεις ακριβά.

Γι'αυτό, ας προσέχει καλά με τι θέλει να ασχοληθεί στο μέλλον, με ειλικρίνεια και ενδιαφέρον για το επάγγελμα και όχι πονηριές.

 

[SaaruTheDracthyr]

Στα 28 είσαι ζωντανός νεκρός

hahaha undead δηλαδη

 

[γιαννης_00]

Ποιος βάζει αυτά τα όρια ;

ποιος ξερει ..? ισως τα αρσενικα αρκουδια... ισως ο ανταγωνισμος?