Η χειρότερη δουλειά που έχετε κάνει και για πόσο;

[Ion.]

Άγριος ξυλοδαρμός ηλικιωμένου ζευγαριού από τον γιο τους

Το βίντεο τραβά η εν διαστάσει σύζυγος του 50χρονου - «Φοβόμαστε για τα χειρότερα» λέει συγγενής της οικογένειας

www.protothema.gr

Δεν ξέρω, αλλά ποσοστό νεοελλήνων ...λόγω και άλλων αιτιών που δεν έχουν δουλειά, κάνουν τέτοια μετά. Τελευταίες μέρες έχουμε πολλούς κανακάρηδες που ξεσπάνε στην μάνα τους. Αίσχος.

Δεν ξέρω αν σχετίζεται η εργασία βέβαια με αυτό ... Αλλά κρίμα
Επίσης μόλις είδα ότι ο συγκεκριμένος είναι 50 άρα δεν νομίζω ότι κατατάσσεται στους νέους

 

[nPb]

Δεν ξέρω αν σχετίζεται η εργασία βέβαια με αυτό ... Αλλά κρίμα

Είναι αυτό που θα ζήσουμε έντονα τα επόμενα χρόνια καθώς μεγάλο ποσοστό ενηλίκων λόγω αδυναμίας να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους θα πάθουν αμόκ όταν κλείσει η κάνουλα της επιχορήγησης από τους γονείς λόγω γήρατος, θανάτου ή άλλων αιτιών. Όταν νέοι άνθρωποι ακους και αποφεύγουν την "ενηλικίωση" με όποιο κόστος, ακόμη και αν αυτό θα σήμαινε να σπουδάσουν κάτι άλλο, να φύγουν στο εξωτερικό και να δουλέψουν λάτζα ή να φορτώνουν τελάρα κτλ, και προτιμούν να ζητιανεύουν 20 ευρώ για ένα πακέτο και καφέ από τους γονείς τους κάνοντας δουλίτσες της πλάκας για να μην αποδεσμευτούν από το φουστάνι, είναι φυσική συνέπεια.

Υ.Γ. Ο Εισαγγελάτος πάντως πάλι συγκλονίστηκε.

 

[Samael]

Άγριος ξυλοδαρμός ηλικιωμένου ζευγαριού από τον γιο τους

Το βίντεο τραβά η εν διαστάσει σύζυγος του 50χρονου - «Φοβόμαστε για τα χειρότερα» λέει συγγενής της οικογένειας

www.protothema.gr

Δεν ξέρω, αλλά ποσοστό νεοελλήνων ...λόγω και άλλων αιτιών που δεν έχουν δουλειά, κάνουν τέτοια μετά. Τελευταίες μέρες έχουμε πολλούς κανακάρηδες που ξεσπάνε στην μάνα τους. Αίσχος.

Το πρόβλημα των συγκεκριμένων ανθρώπων δεν είναι το εαν έχουν δουλειά ή όχι . Και δισεκατομμύρια να είχαν ακριβώς τα ίδια θα έκαναν .

 

[nPb]

Το πρόβλημα των συγκεκριμένων ανθρώπων δεν είναι το εαν έχουν δουλειά ή όχι . Και δισεκατομμύρια να είχαν ακριβώς τα ίδια θα έκαναν .

Η δουλειά όμως, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τόσο την ψυχολογική ισορροπία όσο και τον βαθμό εξάρτησης από γονείς και συγγενείς (το χρήμα ερμηνεύεται ως συναίσθημα: όταν πάψει να υπάρχει, αρχίζουν οι καυγάδες). Νομίζω ότι η Ελληνική κοινωνία σε μεγάλο βαθμό ζει στο φουστάνι της "μάνας" με την ευρεία έννοια. Πολλοί άντρες και γυναίκες, δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν ήρθαν στη ζωή για να κάνουν τους νοσοκόμους των γονιών τους ή για να εξαρτώνται από αυτούς μέσω πολύπλοκων οικονομικών σχέσεων π.χ. περιουσιακών στοιχείων, ανεργίας-επιδομάτων. Η ζωή είναι στοιχείο προσωπικότητας. Ο κάθε άνθρωπος είναι μια προσωπικότητα. Το βιολογικό πρόσωπο αποτελεί το κύριο στοιχείο της προσωπικότητας, της ταυτότητας ότι είμαστε ξεχωριστοί. Ειδάλλως δεν έχει νόημα οποιαδήποτε συζήτηση για κοινωνικά ζητήματα, εφόσον δεν κατανοήσουμε ότι οι άνθρωποι ως προσωπικότητες ζουν σε κοινωνίες και έχουν την ανεξαρτησία της προσωπικότητας. Οτιδήποτε άλλο είναι αρρωστημένη μετάφραση ή κατάσταση που βολεύει προσωρινές "λύσεις" και φέρνει δράματα στο μέλλον.

Προσωπικά θα με τρόμαζε να γίνω 50άρης και να ζω με τους γονείς μου. Τους αγαπώ, με αγαπούν αλλά επειδή με αγαπούν δεν με θέλουν στα πόδια τους. Πάντα μου λένε ότι η ζωή είναι δική μου, και το εννοούν. Η ζωή αποκτάει ανεξαρτησία μόνο μέσω του εισοδήματος, δηλαδή, ο άνθρωπος οφείλει να έχει δουλειά για να μπορεί να στηρίζει την ανεξαρτησία του. Η αδυναμία εύρεσης δουλειάς εκτός θλιβερών περιπτώσεων, δεν συνδέεται πάντα με την ανεργία όσο με επιλογές που κάνει το άτομο ή με συγκεκριμένο τρόπο σκέψης που έχει και συνδέεται με την μη εργασία.

Στην Ελλάδα όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, υπάρχει ιδεολογική ψωρίαση εναντίον της σοβαρής εργασίας πόσο μάλλον και από την φοιτητική περίοδο καθώς και το εκπαιδευτικό σύστημα είναι δομημένο στην μαζική παραγωγή ανέργων για πολιτική σκοπιμότητα. Οι σπουδές με ευθύνη της πολιτείας δεν έχουν καμία κοινωνική συνάφεια με τον 21ο αιώνα και έτσι υπάρχει απόσταση της διδακτέας ύλης στο αμφιθέατρο με την καθημερινή εργασία και πως αυτή εξελίσσεται πλέον. Αν υποθετικά οι απόφοιτοι έβρισκαν εργασία αμέσως (θεωρώντας ότι δεν είχαμε τόσα πολλά Τμήματα Πανεπιστημίων, κτλ), τότε οι πολιτικοί σωτήρες δεν θα είχαν την εξουσία των επιδομάτων ως βασικό χαρτί επανεκλογής τους.

 

[Maria_Xagorari]

Ας απαντησω και γω.
Για τα δεδομενα μου και στον χωρο που εργαζομαι και σπουδαζω, δεν υπαρχει κατι που να εχω κανει και να ειναι το χειροτερο ας πουμε. Αναλογα τα προσοντα, χτυπας οσο το δυνατον μπορεις καλυτερη συμφωνια και τελειωνει εκει, προσωπικα εχω εργαστει και 12 ωρες τη μερα και περα απο τη σωματικη κοπωση δεν υπαρχει κατι χειροτερο.

Αλλα, προσωπικα θεωρω οτι οταν καποιος νιωθει οτι αδικειται σε οποιοδηποτε τομεα στην εργασια του και μετα απο συζητηση δεν βγαζει ακρη, ξεκιναει να κλεινει ντιλ καλυτερο και φευγει ομορφα και ωραια, εκτος αν υπαρχει βιοποριστικα μεγαλο προβλημα.