Σπουδές στα 21

[Pak]

Όντας 21χρονη πρωτοετής (22χρονη με το νέο έτος) έχω να πω ότι το περιμένεις πολύ χειρότερο απ' ότι είναι. Ώρες ώρες ξεχνάω και γω η ίδια ότι περνάω τους περισσότερους συμφοιτητές μου. Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο ότι φέτος έτυχε στη σχολή μου τα περισσότερα άτομα να είναι 19 και όχι 18 καθώς και ότι υπάρχουν και άλλα παιδιά 20-21 (και φυσικά και πολύ μεγαλύτεροι άνθρωποι).

Πάντως και γω ώρες ώρες έχω πεσμένη διάθεση και σκέφτομαι ότι θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα (βέβαια όχι απαραίτητα καλύτερα) κλπ κλπ, αλλά όσο περνάει ο καιρός είμαι πολύ καλύτερα, καμία σχέση με το πως ήμουν ψυχολογικά πέρσι τέτοια εποχή.

Σόρρι για το πρόχειρο μήνυμα, αλλά αύριο γράφω και είμαι σε περίεργη φάση

 

[Joji]

Σόρρι για το πρόχειρο μήνυμα, αλλά αύριο γράφω και είμαι σε περίεργη φάση

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΑΚ ΠΑΚΟΥΛΙΔΟΥ

 

[Grand Duchess]

εν τω μεταξυ , αυτες βγαζουν ακραια φραγκα View attachment 112513

1 ωρίτσα κάτι σχεδιακια και σου ρουφάνε 50€, ειδικά αν το έχουν με την κουβέντα πιο πολλά λεφτά βγάζουν αυτές παρά ο average μηχανικός

 

[monaxiko brizolaki]

1 ωρίτσα κάτι σχεδιακια και σου ρουφάνε 50€, ειδικά αν το έχουν με την κουβέντα πιο πολλά λεφτά βγάζουν αυτές παρά ο average μηχανικός

Μαγκιά ακραία όμως οπότε

 

[Samael]

Επειδή έκανα ακριβώς το ίδιο.
Σκέψου το καλά.

1ο έτος 21, άλλαξα σχολή.
Δεν είναι το πάθος μου, απλά δεν ήξερα/ξέρω τι θέλω και το βρήκα ως σίγουρη λύση. Είναι πρακτικό και ξέρω ότι θα βρω δουλειά.

Προσωπικά νιώθω τρομερές τύψεις, για τον χαμένο χρόνο. Όλοι σχεδόν οι συμμαθητές μου έχουν τελειώσει και τελειωνουν Master τώρα.

Ήξερα πάντοτε ότι ήθελα να ταξιδέψω και όταν το κάνεις στις ηλικίες 18-24 υπάρχουν προγράμματα που σε βοηθάνε και δεν έχεις ακόμη την πίεση του ότι πρέπει να αυτοσυντηρείσαι, θεωρείσαι ακόμη "νέος".

Σκεφτόμουν/Σκέφτομαι λοιπόν ότι θα μπορούσα να είχα πάρει αυτό το ίδιο πτυχίο πριν τα 22 και τώρα να είχα ξεκινήσει ήδη ταξίδια. Θα είχα 3 χρόνια, κενά, δικά μου, να κάνω ότι θέλω χωρίς καμία πίεση ότι "κοντευω τα 30" και πρέπει να οργανωθώ.

Τώρα 2ο έτος είμαι 22 και θα τελειώσω (ΕΛΠΙΖΩ) λίγο πριν τα 25. Που στο μυαλό μου είναι ΤΟΣΟ μα τόσο ΑΡΓΑ. Και ΕΙΝΑΙ: 7 χρόνια μετά το λύκειο και το μόνο που θα έχεις να δείξεις είναι 1 χαρτί απο μια μέτρια σχολή που στην τελική δεν σε ενδιαφέρει κιόλας, για να βρεις μια μέτρια δουλειά και να ζήσεις μια μέτρια ζωή. Άλλοι στα 7 χρόνια, παίρνουν PhD. Όλοι σου λένε, είσαι νέος θεωρώντας ότι θα ζήσεις μέχρι τα 100, αλλά και μέχρι τότε να ζήσεις ΤΙ ποιότητα ζωής θα έχεις; Στα 60 θεωρείσαι πλέον τρίτη ηλικία, βγαίνεις στην σύνταξη γιατί δεν θεωρείσαι πια ικανός να δουλέψεις. Μετά τα 40+ τα καλύτερα χρόνια σου είναι πίσω σου, όχι μπροστά σου, ο,τι ήταν να γίνεις έγινες, γι'αυτό πολλοί άντρες κυρίως στις ηλικίες αυτές αυτοκτονούν. Και κυρίως μετά τα 25 νιώθω ότι σε πιέζει ο κοινωνικός περίγυρος να ενηλικιωθείς πραγματικά: το να είσαι 22 χωρίς δουλειά είναι και λίγο χαριτωμένο, το να είσαι 26 δεν είναι.


Προσωπικά και στο πανεπιστήμιο νιώθω περίεργα, ίσως γιατί είμαι κοπέλα.
Ήμουν πάντοτε κοινωνική και είχα πολλούς φίλους αλλά απο τότε που άλλαξα απλά νιώθω πως είμαι πίσω. Από εκεί που δεν είχα ανασφάλειες έχει γίνει η μεγαλύτερη ανασφάλεια μου. Ντρέπομαι να πω την ηλικία μου. Είμαι 2ο έτος και δεν έχω ούτε έναν φίλο από την σχολή.
Πέρυσι οι πιο πολλοί ήταν 17-18 και δεν αισθανόμουν ότι ταιριάζουμε από άποψη εμπειριών, 3 χρόνια είναι 3 χρόνια, μου φαινόταν πολύ παιδάκια. Για τα αγόρια δεν το συζητάω καν. (Εσύ που είσαι αγόρι, πιστεύω δεν θα το έχεις αυτό το θέμα. Ίσα ίσα από άποψη σχέσεων το ότι είσαι μεγαλύτερος μπορεί να λειτουργήσει υπέρ σου) Ένιωθα σαν μαμά τους. Και κυρίως, ένιωθα πίεση γιατί αισθανόμουν ότι αυτοί είναι στην ώρα τους και έχουν την πολυτέλεια χρόνου να χαζέψουν ΚΟΚ. Εγώ πρέπει συνειδητά να κάνω βήματα και να κερδίσω χρόνο γιατί είμαι πίσω. Οπότε είσαι σε αυτήν την περίεργη φάση, που νιώθεις σαν 15 χρόνο που πηγαίνει ακόμη 3η δημοτικού. Ξέρεις ότι άλλα πράγματα έπρεπε να κάνεις τώρα.

Γενικά, επειδή με έριχνε πολύ η όλη φάση πλέον αποφάσισα πως απλά ζω για να πάρω το πτυχίο και να συνεχίσω την ζωή μου. Το βλέπω ως παύση όλο αυτό.


Από εκεί και πέρα, σορρυ για το όλο ραντιγκ, εξαρτάται από την σχολή που θα πας και αν σου αρέσει. Αν όπως λες είναι το πάθος σου, μην το σκέφτεσαι καν. Κάντο. Ένα μεγάλο μέρος που εγώ νιώθω έτσι, είναι επειδή χαραμίζω τα καλύτερα μου χρόνια για κάτι που στην πραγματικότητα δεν με ενδιαφέρει.

Εξαρτάται από την σχολή, εννοώ ότι, αν δίνεις για Ιατρική, το πολύ πιθανότερο είναι ότι παρά πολλοί θα είναι μεγαλύτερης ηλικίας, οπότε η ηλικία σου θα είναι δευτερεύουσας σημασίας.

Γενικά εγώ την καθυστέρηση αυτή την θεωρώ το μεγαλύτερο λάθος μου ως τώρα και με κρατάει ξάγρυπνη τα βράδια.(Σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες)

Θεωρώ ότι απέτυχα και ότι και αν σου λένε, απλά πρέπει να το αποδεχτείς και να δεις τι θα κάνεις από εδώ και πέρα.


Αυτάα.

Δεν θα διαφωνήσω με τους προβληματισμούς σου. Είναι όλοι λογικοί.
Αλλά έχεις μια λάθος ιδέα για τα πράγματα(όπως πολλοί έχουμε). Ποιος σου είπε οτι θα φτάσεις μέχρα τα 100 ;
Κανείς δεν σου δίνει εγγυήση για τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Μπορεί στα τριάντα σου να σου έρθει μια γλάστρα στο κεφάλι. Μπορεί κάποιον άλλο να τον βαρέσει αμάξι στα εξήντα. Σίγουρα μπορείς να προσέχεις για τα πάντα, αλλά είναι τόσοι πολλοί οι παράγοντες που είναι αδύνατο να τους ελέγξεις όλους . Εκτός εαν αποφασίσεις οτι αξίζει τον κόπο φυσικά να μην ζεις στην ουσία...για να ζήσεις. Δεν μπορείς να ξέρεις λοιπόν πόσο θα ζήσεις όντως. Δεν είναι στον έλεγχο σου γιατί είναι τόσες οι παραμέτροι που απλά δεν γίνεται.

Έχεις έλεγχο όμως στο πως θα ζήσεις. Όταν κάποιος λοιπόν σου λέει πήγαινε κάνε αυτό που σου αρέσει εφόσον έχεις την δυνατότητα , δεν στο λένε με την προοπτική οτι θα ζήσεις μέχρι τα 100. Ναι ίσως κάποιοι να το έχουν δεδομένο αυτό(και έτσι πρέπει μάλλον για να κυλάει η ζωή). Αλλά ο κύριος λόγος είναι πως δεν έχει σημασία πόσο θα ζήσεις , αλλά πως θα ζήσεις.

 

[Panzerkampfwagen]

Λοιπόν νομίζω αγχώνεστε πάρα πολύ για λάθος λόγο.

Κοιτάξτε να σπουδάσετε κάτι που σας βγάζει πάθος και αφήστε τα της ηλικίας.

Ένας 25ρης με έναν 18ρη δεν έχουν καμία βιολογική ή μορφολογική διαφορά. Αν μη τι άλλο, αν παίζει και λίγο γυμναστική/χαμηλό λίπος κλπ. η διαφορά δεν είναι καν ΕΜΦΑΝΗΣ.

Οπότε όλα είναι στο κεφάλι σας (και το λέω σαν χαρμόσυνο νέο).

 

[Manuela98]

Επειδή έχω δει και κάποια άλλα μηνύματα σου ότι είσαι στην αστυφυλάκων, και θες να φύγεις θα σου πω τη δική μου γνώμη. Πιστεύω ότι έχεις φρικαρει. Οι πρώτες μέρες είναι δύσκολες μετά θα συνηθίσεις. Μην νομίζεις ότι αν πας σε κάποια άλλη σχολή πολιτική όπως λες οι πρώτες μέρες θα είναι εύκολες. Πάλι θα είσαι στα χαμένα δεν θα ξέρεις κανέναν θα νιώθεις ανασφάλεια. Για εμένα δώσε χρόνο στην κατάσταση και αν δεις ότι συνεχίζετε αυτό που νιώθεις τοτε ναι κάνε 10%>

 

[giannhs2001]

Ποτέ δεν είναι αργά φίλε και μη διστάζεις. Καθοδηγητές μας και παραδείγματα μας σε αυτό το κόσμο πρέπει να είναι κάτι άνθρωποι ηλικίας 80 και που δεν το έβαλαν κάτω και επιχείρησαν να εκπληρώσουν έστω και στη τελευταία φάση της ζωής τους τα όνειρα τους καθώς έζησαν σε εποχές που για πολλούς λόγους οι σπουδές ήταν όνειρο θερινής νυκτός και προνόμιο για λίγους και τους βλέπεις τώρα φοιτητές σε αυτό που πάντα ήθελαν.

Δεν είναι ούτε αποτυχία ούτε τίποτα η αλλαγή σχολής στα 21. Απορώ γιατί ειπώθηκε αυτό το πράγμα. Το μόνο αρνητικό είναι πως πράγματι επειδή η πλειοψηφία είναι φουρνιά 18-19 ετών όσο μεγαλώνει κάποιος τόσο πιο πολύ δυσκολεύεται στο τομέα των γνωριμιών εντός του πανεπιστημίου καθώς η διαφορά ηλικίας του μειώνει τις πιθανότητες να βρίσκει κοινά γούστα και να συμβαδίζει με τους υπόλοιπους οπότε παίζει σε πιο μικρό κοινό. Εσύ όμως είσαι 21 όχι 31. Δεν θεωρώ ότι 18-21 είναι αγεφυρωτη διαφορά.

 

[Konstantinos11]

Ειλικρινά σας ευχαριστώ για την υποστήριξη.Δεν ξέρω από που πηγάζει, αλλά έχω ένα θέμα με την ηλικία και νιώθω ότι έχω αποτύχει, γιατί χάθηκαν 3 χρόνια στα οποία δοκιμάζω να δω τι πραγματικά μου αρέσει.Η σχολή στην οποία είμαι, ήταν ένα χαρμόσυνο νέο για εμένα όταν βγήκαν τα αποτελέσματα, αλλά μετά από λίγους μήνες, άρχισα να αναθεωρώ πράγματα και πλεον νιώθω ότι δεν είναι για εμένα αυτό το επάγγελμα.Όλα αυτά έγιναν εντελώς ξαφνικά. Συνεπώς ,τώρα φοβάμαι να επιχειρήσω να μπω σε άλλη σχολή την οποία σκεφτόμουν αρκετά χρόνια θα έλεγα,και ειχα έμμεσα μια επαφή με τον συγκεκριμένο κλάδο, μέσω της οποίας το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον. Επομενως, μου έχει γίνει εμμονή ιδέα ή ηλικία μου και με αποτρέπει να αλλάξω σχολή...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 20 Ιανουαρίου 2023

Επειδή έχω δει και κάποια άλλα μηνύματα σου ότι είσαι στην αστυφυλάκων, και θες να φύγεις θα σου πω τη δική μου γνώμη. Πιστεύω ότι έχεις φρικαρει. Οι πρώτες μέρες είναι δύσκολες μετά θα συνηθίσεις. Μην νομίζεις ότι αν πας σε κάποια άλλη σχολή πολιτική όπως λες οι πρώτες μέρες θα είναι εύκολες. Πάλι θα είσαι στα χαμένα δεν θα ξέρεις κανέναν θα νιώθεις ανασφάλεια. Για εμένα δώσε χρόνο στην κατάσταση και αν δεις ότι συνεχίζετε αυτό που νιώθεις τοτε ναι κάνε 10%>

Δε μπορώ πλέον να δώσω άλλο χρόνο στο εαυτό μου ,δυστυχώς.Πιεζομαι ψυχολογικά και όσο σκέφτομαι το μετα την σχολή, αγχώνομαι ακόμα περισσότερο. Ειλικρινά ,δε μπορώ να αποφασίσω.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 20 Ιανουαρίου 2023

ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ είναι , ότι δεν έχω την δύναμη να το πω στους γονείς μου ,οι οποίοι έχουν κάνει τόσες θυσίες για εμένα και νιώθω ότι θα τους στεναχωρήσω και θα απογοητευτουν,διότι είναι η δεύτερη σχολή που αλλάζω πλεον .

 

[phoni]

Κωνσταντίνε σου έχω γράψει και από άλλο post αλλά τώρα είδα αυτή την ανάρτηση που μιλάς για τους γονεις σου. Ο αδελφός μου πέρυσι πιεζόταν το ίδιο με εσένα ψυχολογικά και είχε το ίδιο πρόβλημα. Δεν ήθελε να απογοητεύσει τους γονείς μας και ντρεπόταν τους φίλους του και τον κόσμο γενικότερα. Πίστεψέ με κανένας γονιός δε θέλει το παιδί του να περνάει άσχημα! Η μητέρα μου τον παρακάλαγε να παραιτηθεί και αυτός σκεφτόταν τον κόσμο. Αν είναι δυνατόν σε αυτη την ηλικία να σκέφτεται κανείς τον κόσμο! Η ζωή είναι μπροστά σου. Κοίτα τι θα έκανα στη θέση σου: Θα προσπαθουσα να αντεξω μέχρι την ορκωμασία. Μετά θα έβλεπα πως είναι το πρόγραμμα και αν το αντεχα θα καθόμουν και τους 2μισυ παραπάνω μήνες. Αν δεν το άντεχα θα εφευγα τότε. Αν έβλεπα ότι τα βγάζω πέρα και μέχρι την πρακτική θα έβλεπα πως είναι(η πρακτική) και αναλόγως θα έπραττα. Μπορείς να φύγεις και στην πρακτική. Δεν ξέρω και από ποιό μέρος είσαι. Πρέπει να μπήκες με καλή σειρά οπότε μπορείς να επιλέξεις ένα μέρος κοντά στο σπίτι σου. Αν τέλος δεν το αντέχεις όλο αυτό με τίποτα, μίλα στους γονείς σου και κάνε το 10%.Να ξέρεις ότι σε αυτές τις σχολές(αστυνομία, στρατός, αεροπορια κ.τ.λ.) παραιτούνται παρα πολλά παιδια.

 

[Manuela98]

Ειλικρινά σας ευχαριστώ για την υποστήριξη.Δεν ξέρω από που πηγάζει, αλλά έχω ένα θέμα με την ηλικία και νιώθω ότι έχω αποτύχει, γιατί χάθηκαν 3 χρόνια στα οποία δοκιμάζω να δω τι πραγματικά μου αρέσει.Η σχολή στην οποία είμαι, ήταν ένα χαρμόσυνο νέο για εμένα όταν βγήκαν τα αποτελέσματα, αλλά μετά από λίγους μήνες, άρχισα να αναθεωρώ πράγματα και πλεον νιώθω ότι δεν είναι για εμένα αυτό το επάγγελμα.Όλα αυτά έγιναν εντελώς ξαφνικά. Συνεπώς ,τώρα φοβάμαι να επιχειρήσω να μπω σε άλλη σχολή την οποία σκεφτόμουν αρκετά χρόνια θα έλεγα,και ειχα έμμεσα μια επαφή με τον συγκεκριμένο κλάδο, μέσω της οποίας το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον. Επομενως, μου έχει γίνει εμμονή ιδέα ή ηλικία μου και με αποτρέπει να αλλάξω σχολή...

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 20 Ιανουαρίου 2023

Δε μπορώ πλέον να δώσω άλλο χρόνο στο εαυτό μου ,δυστυχώς.Πιεζομαι ψυχολογικά και όσο σκέφτομαι το μετα την σχολή, αγχώνομαι ακόμα περισσότερο. Ειλικρινά ,δε μπορώ να αποφασίσω.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 20 Ιανουαρίου 2023

ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ είναι , ότι δεν έχω την δύναμη να το πω στους γονείς μου ,οι οποίοι έχουν κάνει τόσες θυσίες για εμένα και νιώθω ότι θα τους στεναχωρήσω και θα απογοητευτουν,διότι είναι η δεύτερη σχολή που αλλάζω πλεον .

Τι είναι στη σχολή διαφορετικο από ότι το περίμενες;

 

[Konstantinos11]

Κωνσταντίνε σου έχω γράψει και από άλλο post αλλά τώρα είδα αυτή την ανάρτηση που μιλάς για τους γονεις σου. Ο αδελφός μου πέρυσι πιεζόταν το ίδιο με εσένα ψυχολογικά και είχε το ίδιο πρόβλημα. Δεν ήθελε να απογοητεύσει τους γονείς μας και ντρεπόταν τους φίλους του και τον κόσμο γενικότερα. Πίστεψέ με κανένας γονιός δε θέλει το παιδί του να περνάει άσχημα! Η μητέρα μου τον παρακάλαγε να παραιτηθεί και αυτός σκεφτόταν τον κόσμο. Αν είναι δυνατόν σε αυτη την ηλικία να σκέφτεται κανείς τον κόσμο! Η ζωή είναι μπροστά σου. Κοίτα τι θα έκανα στη θέση σου: Θα προσπαθουσα να αντεξω μέχρι την ορκωμασία. Μετά θα έβλεπα πως είναι το πρόγραμμα και αν το αντεχα θα καθόμουν και τους 2μισυ παραπάνω μήνες. Αν δεν το άντεχα θα εφευγα τότε. Αν έβλεπα ότι τα βγάζω πέρα και μέχρι την πρακτική θα έβλεπα πως είναι(η πρακτική) και αναλόγως θα έπραττα. Μπορείς να φύγεις και στην πρακτική. Δεν ξέρω και από ποιό μέρος είσαι. Πρέπει να μπήκες με καλή σειρά οπότε μπορείς να επιλέξεις ένα μέρος κοντά στο σπίτι σου. Αν τέλος δεν το αντέχεις όλο αυτό με τίποτα, μίλα στους γονείς σου και κάνε το 10%.Να ξέρεις ότι σε αυτές τις σχολές(αστυνομία, στρατός, αεροπορια κ.τ.λ.) παραιτούνται παρα πολλά παιδια.

Θεωρώ πως δεν αντέχω άλλο αυτό. Η καθημερινότητα με αγχώνει αρκετά και το πιο δύσκολο, ξαναλέω, είναι να το πω στους γονείς μου ,διότι δεν θέλω να τους στεναχωρήσω. Γενικά επικρατεί μια περίεργη κατάσταση...Απο την άλλη, σε περίπτωση που φύγω, νιώθω περίεργα ότι θα είμαι 21 και θα ξεκινήσω νέα σχολή.

 

[Grand Duchess]

Συμφορουμιτες,
Η δουλειά του αστυνομικού απαιτεί να είσαι ψυχολογικά πολύ δυνατός.
Το παιδί εδώ έχει καταλάβει ότι αυτό "δεν το έχει"
Αν δεν αντέχεις την ιδέα να είσαι αστυνομικός στο μέλλον τότε φύγε.
Μπορεί στην καριέρα σου να δεις φριχτά θεάματα, να χρειαστείς να ρισκάρεις την ζωή σου, να δεις χαμό συναδέλφου εν υπηρεσία κτλ.
Αφού ξέρεις απο τώρα ότι δεν κάνεις για αυτό, πήγαινε σε μια πολιτικη σχολή.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 21 Ιανουαρίου 2023

Θεωρώ πως δεν αντέχω άλλο αυτό. Η καθημερινότητα με αγχώνει αρκετά και το πιο δύσκολο, ξαναλέω, είναι να το πω στους γονείς μου ,διότι δεν θέλω να τους στεναχωρήσω. Γενικά επικρατεί μια περίεργη κατάσταση...Απο την άλλη, σε περίπτωση που φύγω, νιώθω περίεργα ότι θα είμαι 21 και θα ξεκινήσω νέα σχολή.

Τι ακριβώς σε αγχωνει στην σχολή; Η δυσκολία του επαγγέλματος στο μέλλον ή δεν αντέχεις τις συνθήκες διαβίωσης μέσα στην σχολή;

 

[Chemwizard]

Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι το οποίο με απασχολεί ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα. Είμαι σε μία σχολή και σκέφτομαι να φύγω ώστε να εγγραφώ σε κάποια άλλη διότι πλεον κατάλαβα ότι δεν είναι για εμένα αυτή η σχολή .Το θέμα όμως είναι ότι τον Οκτώβριο που θα ξεκινήσουν οι σχολές θα γίνω 21 και αυτό είναι κάτι το οποίο με προβληματίζει και νιώθω αρκετά μεγάλος για να πάρω αυτήν την απόφαση η οποία θεωρώ ότι είναι αρκετά καθυστερημένη. Γενικα παλεύω αρκετά να βρω κάτι το οποίο μου αρέσει και αυτό με έχει φέρει πίσω .Τι πιστεύετε?

Τι σπουδαζεις;

Πόσα χρωστάς σε αυτό;

Τι θέλεις να σπουδασεις;

 

[monaxiko brizolaki]

Τι σπουδαζεις;

Πόσα χρωστάς σε αυτό;

Τι σημασία έχουν όλα αυτά αν δεν τον νοιάζει καν η σχολή; Και 0 να χρώσταγε σιγά

 

[Paragontas7000]

Τι σπουδαζεις;

Πόσα χρωστάς σε αυτό;

Τι θέλεις να σπουδασεις;

Νομιζω σε σχολη αστυφυλακων ειναι το παλικαρι.

 

[Chemwizard]

Τι σημασία έχουν όλα αυτά αν δεν τον νοιάζει καν η σχολή; Και 0 να χρώσταγε σιγά

Που είσαι ρε μπριζολακι.

Έχει σημασία για πολλούς λόγους.

Πχ αν οι σχολές είναι συναφείς, και δε χρωστάει, την τελειώνει, καβατζαρει το πτυχίο και μπαίνει στη δεύτερη με κατατακτήριες.

Και ευκολότερη είσοδος, και δεν ξεκινάει από πρώτο έτος, και αναγνωρίζονται μαθήματα.

 

[Ryuzaki]

Μπορεις να γραψεις στο ischool, αποτυπωνεις ενα μηνυμα με αρχη-μεση-τελος, φαινεσαι προβληματισμενο ατομο για το μελλον σου.
Αυτοματα εισαι καλυτερος απο το 90% των αστυνομικων εκει εξω.

Σαν πολιτης, αυριο που θα τελειωσεις θα προτιμουσα να εχω στο σωμα ενα ατομο σαν εσενα.

Στο δια ταυτα, αν αντεξες ηδη 2 χρονια, κανε υπομονη αλλα 2.
Δες το καθαρα σαν δουλεια που πρεπει να γινει.
Ταυτοχρονα υπομονη οσο σχεδιαζεις την επομενη κινηση σου.

 

[monaxiko brizolaki]

Πχ αν οι σχολές είναι συναφείς, και δε χρωστάει, την τελειώνει, καβατζαρει το πτυχίο και μπαίνει στη δεύτερη με κατατακτήριες.

Η συγκεκριμενη σχολη στην οποια ειναι παντως δεν εχει συναφεια με καμια αλλη χαχαχαχ

Και ευκολότερη είσοδος, και δεν ξεκινάει από πρώτο έτος, και αναγνωρίζονται μαθήματα.

επισης , με 10% αναγνωριζονται μαθηματα αλλα its up to them . Εμενα αναγνωριστηκαν απο το μαθηματικο προς το ceid

 

[Manuela98]

Θεωρώ πως δεν αντέχω άλλο αυτό. Η καθημερινότητα με αγχώνει αρκετά και το πιο δύσκολο, ξαναλέω, είναι να το πω στους γονείς μου ,διότι δεν θέλω να τους στεναχωρήσω. Γενικά επικρατεί μια περίεργη κατάσταση...Απο την άλλη, σε περίπτωση που φύγω, νιώθω περίεργα ότι θα είμαι 21 και θα ξεκινήσω νέα σχολή.

Τι εννοείς περίεργη κατάσταση ;; Τι είναι διαφορετικό ;;; Πώς περίμενες να είναι τα πράγματα και πως είναι; εγώ λέω να δώσεις χρόνο....