@nPb
Έχεις απόλυτο δίκιο σε ο,τι αναφέρεις αναφορικά με την αποκατάσταση στην Ελλάδα. Ίσως να επηρέασε και τις επιλογές των υποψηφίων που οι σχολές έπεσαν αισθητά ενώ τα σώματα ασφαλειας παρέμειναν αρκετά υψηλά.
Ένα παιδί 18 χρόνων και όχι μόνο, περνώντας στην σχολή της επιλογής του για τον οποιονδήποτε λόγο (είτε γιατί του αρέσει, είτε γιατί έχει σίγουρη αποκατάσταση, είτε για το πρεστίζ κλπ) αναμένεται να πεταει στα σύννεφα σήμερα
Αν σκεφτόμασταν μόνο σε 4,5,10 χρόνια μπροστά τι θα κάναμε στη ζωή μας, το παρόν δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.
Με το καλό να τελειώσουν τις σχολές τους όσοι τελικά τις ολοκληρώσουν, και έπειτα βλέπουν πως θα πορευτούν στη ζωή τους.
Όλοι έχουμε ακούσει για περιπτώσεις ανθρώπων πολλών και όχι λίγων μόνο, που σπούδασαν αυτό που τους άρεσε στα 18 και στα 25 άλλαξαν 180» επαγγελματική πορεία. Κανεις δεν εγγυάται σε κανέναν ο,τι επιλέγοντας κάτι στα 18 θα του αρέσει στο πανεπιστήμιο, ότι θα το ασκήσει, ότι θα βρει εργασία στο αντικείμενο του κλπ.
Όταν πήγα να σπουδάσω Ψυχολογία, τυχαία, έλεγα θα γίνω Κλινικός Ψυχολόγος και ουτε που γνώριζα τι εστι HR και σήμερα στα 25 σχεδόν δεν έχω καμία επαφή με τον τομέα της Ψυχολογίας επαγγελματικά.
Το ζητούμενο είναι να χαίρεται ο οποιαδήποτε για τις επιλογές του