Θεωρητικά για την εισαγωγή σε ένα μεταπτυχιακό στην...Ελλάδα(!) απαιτείται βαθμός για τα μάτια του κόσμου: δηλαδή, αλλιώς ακούγεται το ΚΑΛΩΣ και αλλιώς το ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ άσχετα μετά αν ο κάτοχος του ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ δεν ξέρει που να σχεδιάσει τη δύναμη άντωσης σε μια αεροτομή. Λεπτομέριες. Για την Ελληνική κοινωνία δεν υπάρχει καμία αξία των βασικών εξειδικευμένων Πανεπιστημιακών γνώσεων (ενδεχόμενα γνωστών και από τη βασική Φυσική) καθώς δεν υπάρχει η ανάλογη οικονομία και βιομηχανία ώστε οι ξεφτίλες απόφοιτοι των ψεύτικων μέσων όρων, να πηγαίνουν στο ταμείο ανεργίας και όχι να έχουν το θράσος να κάνουν μεταπτυχιακά!
Όπως είπα, η Ελληνική κοινωνία δίνει βάση στη βιτρίνα της ιστορίας γιατί υπάρχει κατεστημένη νοοτροπία και βολεύονται όλοι (πολιτικοί, γονείς, φοιτητικά φροντιστήρια για μεταπτυχιακούς φοιτητές, κτλ). Σαφώς και θα μετρήσουν άλλοι παράγοντες όπως βαθμοί σε μαθήματα συνάφειας με το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό (αυτό μετράει πολύ και εξηγώ παρακάτω γιατί), συστατικές επιστολές και το περιεχόμενό τους, ξένες γλώσσες ή και ειδικά πιστοποιητικά / προϋπηρεσίας αν ζητείται. Τα μαθήματα συνάφειας παίζουν καταλυτικό ρόλο ίσως και περισσότερο από τον βαθμό ή τον γενικό τίτλο του πτυχίου γιατί απεικονίζουν την επιστημονική φερεγγυότητα του υποψηφίου μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο στην πράξη των μαθημάτων.
Σε διάφορα μεταπτυχιακά προγράμματα πιθανόν σε άλλα Πανεπιστήμια ή και του εξωτερικού (πρόσεχε πως γράφω) η ίδια επιστήμη πιθανόν να έχει άλλο όνομα ή μπορεί διάφορες κατευθύνσεις ή τίτλοι μαθημάτων να λέγονται με άλλα ονόματα. Σε μια τέτοια περίπτωση κοιτάζουν κατά κύριο λόγο τα μαθήματα συνάφειας επειδή ο γενικός τίτλος ενός πτυχίου κατά 95% δεν δίνει καμία πληροφορία για την επιστημονική "εξειδίκευση" ενός μεταπτυχιακού ακόμη και αν είναι συνέχεια του βασικού πτυχίου. Αν για παράδειγμα, στην Ελλάδα η μοριακή βιοτεχνολογία είναι ειδίκευση σε προπτυχιακό, μπορεί στην Τσεχία να είναι πανεπιστημιακό πτυχίο 3 ετών (180 ects) και στην Σουηδία μόνο μεταπτυχιακή ειδίκευση με άλλο όνομα. Έτσι, για να υπάρχει μια επιστημονική επικοινωνία στην ακαδημαϊκή κοινότητα διεθνώς, τα μαθήματα συνάφειας αλλά και οι (επεξηγηματικές) συστατικές επιστολές καλύπτουν αυτή τη διαφοροποίηση.