Συναισθήματα μετά την αποτυχία στις πανελλήνιες...

[mariaab]

Γεια σας, όπως καταλαβαίνετε, αποφάσισα να σας πω τον πόνο μου.
Απλά νιώθω άχρηστη σε ΟΛΑ.
Στις πανελλήνιες δεν έγραψα καθόλου καλά. Βγήκαν τα αποτελέσματα, βλέπω 8.079 μόρια, παθαίνω 3 εγκεφαλικά που λέει ο λόγος. Ρώτησα και άλλα παιδιά από το 3ο πεδίο (υγείας) και ολοι έβγαλαν πάνω από 16-17.000. Φυσικά και δεν νιώθω περήφανη με τον εαυτό μου. Έγραψα χειρότερα από ότι περίμενα, ακόμα και στην έκθεση, όπου πίστευα ότι είχα γράψει καλά. Τις μέρες των εξετάσεων είχα υπερβολικό άγχος, πριν δώσω κάθε μάθημα έκλαιγα και επειδή στη βιολογία έγινε η στραβή και δεν έγραψα καλά, σταμάτησα να προσπαθώ για τα υπόλοιπα. Στη φυσική έδωσα σχεδόν λευκή κόλλα, γιατί την ώρα της εξέτασης με επιασε πανικος, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, γιατί έτρεμα και ζήτησα να βγω έξω, απλά για να βάλω τα κλάματα με την ησυχία μου...πολύ απλά δεν είχε νόημα να συνεχίσω να προσπαθώ..έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω. Μετά το τελευταίο μάθημα δεν είχα διάθεση για τίποτα.. έμενα κλεισμένη μέσα στο σπίτι και είχα συνεχώς νεύρα. Με το ζορι βγήκα μερικές φορές με τους φίλους μου. Εννοείται πως όταν βγήκαν οι βαθμοί βρέθηκα στη δύσκολη θέση να δώσω λογαριασμό σε όλους... δςν ειχα μουτρα να αντικρύσω τους καθηγητές μου. Φυσικά και είπα πως θα ξαναπροσπαθησω. Αλήθεια, το θέλω πολύ. Όμως, νιώθω πως δεν είμαι ικανή να τα καταφέρω, πως τα χρήματα των γονιών μου για ιδιαίτερα θα πάνε στον αέρα, όπως έγινε και φέτος. Δεν θέλω να τους γίνομαι βάρος, γιατί δίνει και ο αδερφός μου του χρόνου... Είναι άδικο, γιατί μέσα στη χρονιά προσπάθησα, διαβαζα παρα πολυ (Όχι όσο έπρεπε, αλλά διάβαζα), ξενυχτούσα, δεν έβγαινα με την παρέα μου, εγκατέλειψα τα χόμπι μου και έχασα άπειρες ώρες ύπνου για το τίποτα. Υπήρξαν πολλές φορές που έμεινα ξύπνια όλη τη νύχτα για να διαβασω. Έχω γεμίσει τον τοίχο μου με χαρτάκια και σημειώσεις, τα οποία κοιτάω ξανά και ξανά, μεχρι να τα εμπεδώσω. Δεν είναι ότι ήμουν τελείως τουρίστας.. σίγουρα είχα κενά στα μαθήματα, αλλά προσπαθούσα να τα καλύψω. Έχω αρχίσει ήδη να διαβάζω για του χρόνου. Το χειρότερο είναι ότι, τις τελευταίες μέρες που αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο για να έχω δυνάμεις, η μάνα μου άρχισε να με "κατηγορεί" για την επίδοσή μου και να με συγκρίνει με συμμαθητές μου. Σήμερα μου είπε κάτι του τυπου "ο τάδε θα πάει Αγγλία να σπουδάσει και εσύ θα το κωλοβαρεσεις άλλη μια χρονιά". Επίσης, μου είχε πει ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να περάσω Ιατρική. Όλο αυτο που γίνεται, με έχει κάνει να σιχαθώ τις πανελλήνιες...παρόλο που θέλω να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Είναι άδικο να μου λέει πως δεν προσπάθησα. Δεν θέλω φυσικά να περάσω για να μην παραπονιουνται οι δικοί μου. Είναι κάτι που θέλω εδώ και αρκετά χρόνια και επιθυμώ να το πετύχω με την "αξία" μου. Η Ιατρική με γοητεύει, αυτό θέλω, εδώ και χρόνια. Δεν με έχουν επηρεάσει σε καμία περίπτωση οι δικοί μου, ίσα ίσα, φαινεται να ειναι αντιθετοι. Όσα χρόνια και να χρειαστούν, θα προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω..ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

 

[Ada ada]

Γεια σας, όπως καταλαβαίνετε, αποφάσισα να σας πω τον πόνο μου.
Απλά νιώθω άχρηστη σε ΟΛΑ.
Στις πανελλήνιες δεν έγραψα καθόλου καλά. Βγήκαν τα αποτελέσματα, βλέπω 8.079 μόρια, παθαίνω 3 εγκεφαλικά που λέει ο λόγος. Ρώτησα και άλλα παιδιά από το 3ο πεδίο (υγείας) και ολοι έβγαλαν πάνω από 16-17.000. Φυσικά και δεν νιώθω περήφανη με τον εαυτό μου. Έγραψα χειρότερα από ότι περίμενα, ακόμα και στην έκθεση, όπου πίστευα ότι είχα γράψει καλά. Τις μέρες των εξετάσεων είχα υπερβολικό άγχος, πριν δώσω κάθε μάθημα έκλαιγα και επειδή στη βιολογία έγινε η στραβή και δεν έγραψα καλά, σταμάτησα να προσπαθώ για τα υπόλοιπα. Στη φυσική έδωσα σχεδόν λευκή κόλλα, γιατί την ώρα της εξέτασης με επιασε πανικος, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, γιατί έτρεμα και ζήτησα να βγω έξω, απλά για να βάλω τα κλάματα με την ησυχία μου...πολύ απλά δεν είχε νόημα να συνεχίσω να προσπαθώ..έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω. Μετά το τελευταίο μάθημα δεν είχα διάθεση για τίποτα.. έμενα κλεισμένη μέσα στο σπίτι και είχα συνεχώς νεύρα. Με το ζορι βγήκα μερικές φορές με τους φίλους μου. Εννοείται πως όταν βγήκαν οι βαθμοί βρέθηκα στη δύσκολη θέση να δώσω λογαριασμό σε όλους... δςν ειχα μουτρα να αντικρύσω τους καθηγητές μου. Φυσικά και είπα πως θα ξαναπροσπαθησω. Αλήθεια, το θέλω πολύ. Όμως, νιώθω πως δεν είμαι ικανή να τα καταφέρω, πως τα χρήματα των γονιών μου για ιδιαίτερα θα πάνε στον αέρα, όπως έγινε και φέτος. Δεν θέλω να τους γίνομαι βάρος, γιατί δίνει και ο αδερφός μου του χρόνου... Είναι άδικο, γιατί μέσα στη χρονιά προσπάθησα, διαβαζα παρα πολυ (Όχι όσο έπρεπε, αλλά διάβαζα), ξενυχτούσα, δεν έβγαινα με την παρέα μου, εγκατέλειψα τα χόμπι μου και έχασα άπειρες ώρες ύπνου για το τίποτα. Υπήρξαν πολλές φορές που έμεινα ξύπνια όλη τη νύχτα για να διαβασω. Έχω γεμίσει τον τοίχο μου με χαρτάκια και σημειώσεις, τα οποία κοιτάω ξανά και ξανά, μεχρι να τα εμπεδώσω. Δεν είναι ότι ήμουν τελείως τουρίστας.. σίγουρα είχα κενά στα μαθήματα, αλλά προσπαθούσα να τα καλύψω. Έχω αρχίσει ήδη να διαβάζω για του χρόνου. Το χειρότερο είναι ότι, τις τελευταίες μέρες που αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο για να έχω δυνάμεις, η μάνα μου άρχισε να με "κατηγορεί" για την επίδοσή μου και να με συγκρίνει με συμμαθητές μου. Σήμερα μου είπε κάτι του τυπου "ο τάδε θα πάει Αγγλία να σπουδάσει και εσύ θα το κωλοβαρεσεις άλλη μια χρονιά". Επίσης, μου είχε πει ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να περάσω Ιατρική. Όλο αυτο που γίνεται, με έχει κάνει να σιχαθώ τις πανελλήνιες...παρόλο που θέλω να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Είναι άδικο να μου λέει πως δεν προσπάθησα. Δεν θέλω φυσικά να περάσω για να μην παραπονιουνται οι δικοί μου. Είναι κάτι που θέλω εδώ και αρκετά χρόνια και επιθυμώ να το πετύχω με την "αξία" μου. Η Ιατρική με γοητεύει, αυτό θέλω, εδώ και χρόνια. Δεν με έχουν επηρεάσει σε καμία περίπτωση οι δικοί μου, ίσα ίσα, φαινεται να ειναι αντιθετοι. Όσα χρόνια και να χρειαστούν, θα προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω..ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

Γεια σας, όπως καταλαβαίνετε, αποφάσισα να σας πω τον πόνο μου.
Απλά νιώθω άχρηστη σε ΟΛΑ.
Στις πανελλήνιες δεν έγραψα καθόλου καλά. Βγήκαν τα αποτελέσματα, βλέπω 8.079 μόρια, παθαίνω 3 εγκεφαλικά που λέει ο λόγος. Ρώτησα και άλλα παιδιά από το 3ο πεδίο (υγείας) και ολοι έβγαλαν πάνω από 16-17.000. Φυσικά και δεν νιώθω περήφανη με τον εαυτό μου. Έγραψα χειρότερα από ότι περίμενα, ακόμα και στην έκθεση, όπου πίστευα ότι είχα γράψει καλά. Τις μέρες των εξετάσεων είχα υπερβολικό άγχος, πριν δώσω κάθε μάθημα έκλαιγα και επειδή στη βιολογία έγινε η στραβή και δεν έγραψα καλά, σταμάτησα να προσπαθώ για τα υπόλοιπα. Στη φυσική έδωσα σχεδόν λευκή κόλλα, γιατί την ώρα της εξέτασης με επιασε πανικος, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, γιατί έτρεμα και ζήτησα να βγω έξω, απλά για να βάλω τα κλάματα με την ησυχία μου...πολύ απλά δεν είχε νόημα να συνεχίσω να προσπαθώ..έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω. Μετά το τελευταίο μάθημα δεν είχα διάθεση για τίποτα.. έμενα κλεισμένη μέσα στο σπίτι και είχα συνεχώς νεύρα. Με το ζορι βγήκα μερικές φορές με τους φίλους μου. Εννοείται πως όταν βγήκαν οι βαθμοί βρέθηκα στη δύσκολη θέση να δώσω λογαριασμό σε όλους... δςν ειχα μουτρα να αντικρύσω τους καθηγητές μου. Φυσικά και είπα πως θα ξαναπροσπαθησω. Αλήθεια, το θέλω πολύ. Όμως, νιώθω πως δεν είμαι ικανή να τα καταφέρω, πως τα χρήματα των γονιών μου για ιδιαίτερα θα πάνε στον αέρα, όπως έγινε και φέτος. Δεν θέλω να τους γίνομαι βάρος, γιατί δίνει και ο αδερφός μου του χρόνου... Είναι άδικο, γιατί μέσα στη χρονιά προσπάθησα, διαβαζα παρα πολυ (Όχι όσο έπρεπε, αλλά διάβαζα), ξενυχτούσα, δεν έβγαινα με την παρέα μου, εγκατέλειψα τα χόμπι μου και έχασα άπειρες ώρες ύπνου για το τίποτα. Υπήρξαν πολλές φορές που έμεινα ξύπνια όλη τη νύχτα για να διαβασω. Έχω γεμίσει τον τοίχο μου με χαρτάκια και σημειώσεις, τα οποία κοιτάω ξανά και ξανά, μεχρι να τα εμπεδώσω. Δεν είναι ότι ήμουν τελείως τουρίστας.. σίγουρα είχα κενά στα μαθήματα, αλλά προσπαθούσα να τα καλύψω. Έχω αρχίσει ήδη να διαβάζω για του χρόνου. Το χειρότερο είναι ότι, τις τελευταίες μέρες που αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο για να έχω δυνάμεις, η μάνα μου άρχισε να με "κατηγορεί" για την επίδοσή μου και να με συγκρίνει με συμμαθητές μου. Σήμερα μου είπε κάτι του τυπου "ο τάδε θα πάει Αγγλία να σπουδάσει και εσύ θα το κωλοβαρεσεις άλλη μια χρονιά". Επίσης, μου είχε πει ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να περάσω Ιατρική. Όλο αυτο που γίνεται, με έχει κάνει να σιχαθώ τις πανελλήνιες...παρόλο που θέλω να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Είναι άδικο να μου λέει πως δεν προσπάθησα. Δεν θέλω φυσικά να περάσω για να μην παραπονιουνται οι δικοί μου. Είναι κάτι που θέλω εδώ και αρκετά χρόνια και επιθυμώ να το πετύχω με την "αξία" μου. Η Ιατρική με γοητεύει, αυτό θέλω, εδώ και χρόνια. Δεν με έχουν επηρεάσει σε καμία περίπτωση οι δικοί μου, ίσα ίσα, φαινεται να ειναι αντιθετοι. Όσα χρόνια και να χρειαστούν, θα προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω..ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

Συνεχισε να προσπαθείς μεχρι να πετύχεις ειμαι σίγουρη οτι μπορείς
Μην νιωθεις ετσι..εσυ πρεπει να είσαι περήφανη γιατι προσπάθησες διάβασες ξενυχτησες ...
Το οτι αγχωθηκες και οτι δεν τα πηγες καλα στο ενα μαθημα με Αποτέλεσμα να σε επηρεασει και στα αλλα δεν σημαινει οτι δεν προσπαθησες!
Οποτε τρ οτι εγινε έγινε μάζεψε δυνάμεις για την επόμενη σ προσπάθεια θα τα καταφέρεις εφοσον το θέλεις τοσο πολυ

 

[nPb]

Το λόγο της αποτυχίας τον ξέρεις εσύ και μόνο εσύ. Τι ακριβώς συνέβη; Η μάνα σου το λέει αυτό επειδή την πονάει που μια χρονιά στάθηκε δίπλα σου και φυσικά πέταξε λεφτά σε φροντιστήρια. Πονάει αυτό περισσότερο από το αποτέλεσμα.

 

[Porfira]

Εννοείται πως αξίζεις πολλά, δεν μας προσδιορίζουν ούτε οι βαθμοί αλλά ούτε οι σπουδές. Προσπάθησε και ξανάδωσε αφού το θέλεις. Έχω 2 φίλες που σπούδασαν ιατρική στη Βουλγαρία, σκέψου το και αυτό, δεν είναι τόσο ακριβά όσο η Αγγλία.

 

[Than003]

Γεια σας, όπως καταλαβαίνετε, αποφάσισα να σας πω τον πόνο μου.
Απλά νιώθω άχρηστη σε ΟΛΑ.
Στις πανελλήνιες δεν έγραψα καθόλου καλά. Βγήκαν τα αποτελέσματα, βλέπω 8.079 μόρια, παθαίνω 3 εγκεφαλικά που λέει ο λόγος. Ρώτησα και άλλα παιδιά από το 3ο πεδίο (υγείας) και ολοι έβγαλαν πάνω από 16-17.000. Φυσικά και δεν νιώθω περήφανη με τον εαυτό μου. Έγραψα χειρότερα από ότι περίμενα, ακόμα και στην έκθεση, όπου πίστευα ότι είχα γράψει καλά. Τις μέρες των εξετάσεων είχα υπερβολικό άγχος, πριν δώσω κάθε μάθημα έκλαιγα και επειδή στη βιολογία έγινε η στραβή και δεν έγραψα καλά, σταμάτησα να προσπαθώ για τα υπόλοιπα. Στη φυσική έδωσα σχεδόν λευκή κόλλα, γιατί την ώρα της εξέτασης με επιασε πανικος, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, γιατί έτρεμα και ζήτησα να βγω έξω, απλά για να βάλω τα κλάματα με την ησυχία μου...πολύ απλά δεν είχε νόημα να συνεχίσω να προσπαθώ..έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω. Μετά το τελευταίο μάθημα δεν είχα διάθεση για τίποτα.. έμενα κλεισμένη μέσα στο σπίτι και είχα συνεχώς νεύρα. Με το ζορι βγήκα μερικές φορές με τους φίλους μου. Εννοείται πως όταν βγήκαν οι βαθμοί βρέθηκα στη δύσκολη θέση να δώσω λογαριασμό σε όλους... δςν ειχα μουτρα να αντικρύσω τους καθηγητές μου. Φυσικά και είπα πως θα ξαναπροσπαθησω. Αλήθεια, το θέλω πολύ. Όμως, νιώθω πως δεν είμαι ικανή να τα καταφέρω, πως τα χρήματα των γονιών μου για ιδιαίτερα θα πάνε στον αέρα, όπως έγινε και φέτος. Δεν θέλω να τους γίνομαι βάρος, γιατί δίνει και ο αδερφός μου του χρόνου... Είναι άδικο, γιατί μέσα στη χρονιά προσπάθησα, διαβαζα παρα πολυ (Όχι όσο έπρεπε, αλλά διάβαζα), ξενυχτούσα, δεν έβγαινα με την παρέα μου, εγκατέλειψα τα χόμπι μου και έχασα άπειρες ώρες ύπνου για το τίποτα. Υπήρξαν πολλές φορές που έμεινα ξύπνια όλη τη νύχτα για να διαβασω. Έχω γεμίσει τον τοίχο μου με χαρτάκια και σημειώσεις, τα οποία κοιτάω ξανά και ξανά, μεχρι να τα εμπεδώσω. Δεν είναι ότι ήμουν τελείως τουρίστας.. σίγουρα είχα κενά στα μαθήματα, αλλά προσπαθούσα να τα καλύψω. Έχω αρχίσει ήδη να διαβάζω για του χρόνου. Το χειρότερο είναι ότι, τις τελευταίες μέρες που αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο για να έχω δυνάμεις, η μάνα μου άρχισε να με "κατηγορεί" για την επίδοσή μου και να με συγκρίνει με συμμαθητές μου. Σήμερα μου είπε κάτι του τυπου "ο τάδε θα πάει Αγγλία να σπουδάσει και εσύ θα το κωλοβαρεσεις άλλη μια χρονιά". Επίσης, μου είχε πει ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να περάσω Ιατρική. Όλο αυτο που γίνεται, με έχει κάνει να σιχαθώ τις πανελλήνιες...παρόλο που θέλω να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Είναι άδικο να μου λέει πως δεν προσπάθησα. Δεν θέλω φυσικά να περάσω για να μην παραπονιουνται οι δικοί μου. Είναι κάτι που θέλω εδώ και αρκετά χρόνια και επιθυμώ να το πετύχω με την "αξία" μου. Η Ιατρική με γοητεύει, αυτό θέλω, εδώ και χρόνια. Δεν με έχουν επηρεάσει σε καμία περίπτωση οι δικοί μου, ίσα ίσα, φαινεται να ειναι αντιθετοι. Όσα χρόνια και να χρειαστούν, θα προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω..ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

Θα σου πω κάτι που πολύ πιθανό να το έχεις ακούσει και από άλλους...
Οι πανελλήνιες ΔΕΝ είναι η ζωή μας, ΔΕΝ μετράνε την αξία κανενός και ΔΕΝ κρίνονται όλα από αυτές-αρχικά προσπάθησε αυτό να εμπεδώσεις αν και τετριμμένο
Κατά δεύτερον δεν υπάρχει κανένας λόγος να τιμωρείς τον εαυτό σου και να νιώθεις άχρηστη επειδή δεν έγραψες σε ένα διαγώνισμα...Το όλο σύστημα είναι απαράδεκτο και κρίνει την προσπάθεια χρόνων σε 4 τρίωρα.Καταλαβαίνεις ότι η ψυχολογία και η τύχη παίζουν καταλυτικό ρόλο στο αν θα γράψεις ή όχι για το επίπεδο που μπορείς.Μόνη σου το κατάλαβες άλλωστε ότι στα 2 μαθήματα δεν έγραψες λόγω κακής ψυχολογίας και δεν είναι κάτι του χεριού σου
Σε όλα τα παραπάνω να προστεθεί και η καραντίνα που πίεσε αφάνταστα τους μαθητές σε ψυχολογικό επίπεδο-πίστεψέ με το γνωρίζω από πρώτο χέρι...
Τώρα για την μητέρα σου προσπάθησε να την καταλάβεις γιατί και αυτή νιώθει όπως εσύ.Εσύ κόπιασες στο διάβασμα και οι γονείς σου προσέφεραν ψυχολογική και οικονομική στήριξη αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό και είναι φυσικό να αντιδρούν άσχημα.Δώσε λίγο χρόνο να το ξεπεράσουν και να δουν πιο λογικά τα πράγματα
Εσύ όπως καταλαβαίνω προσπάθησες και αυτό είναι που μετράει.Να μπεις στην μάχη χωρίς να ξέρεις την τελική της έκβαση.Σε συγχαίρω πραγματικά γιατί εγώ προσωπικά δεν θα ξενυχτούσα για να διαβάσω και αυτό δείχνει μεγάλη θέληση.Ούτε εγώ έγραψα όσο ήθελα και έχασα την 1η μου επιλογή ίσως και την 2η...Αλλά τον αγώνα μου τον έκανα και το μόνο άτομο στο οποίο θα λογοδοτήσουμε είναι ο εαυτός μας και κανένας άλλος
Αυτό που μένει να κάνεις πλέον είναι να ανασυνταχθείς.Θέλεις να ξαναδώσεις;Να το κάνεις.Δεν θέλεις;Επίσης να το κάνεις και να μην ακούς κανέναν.Όμως επειδή προσπάθησες αυτή την χρονιά θα σου πρότεινα να ξανακάνεις μία προσπάθεια και ό,τι βγει...Όλα τα εμπόδια σε καλό και να μην αφήνεις κανέναν να σου πει αν αξίζεις ή όχι με μόνο κριτήριο ένα από τα αντιπαιδαγωγικά εξεταστικά συστήματα παγκοσμίως...

 

[Ryuzaki]

Σε καταλαβαίνω.
Έχω βρεθεί εκεί.
Δεν είμαι ο τύπος που θα πει πως οι πανελλήνιες δεν καθορίζουν τη ζωή σου.
Την καθορίζουν στο βαθμό που το επιτρέπεις. Και εάν στόχος σου είναι η ιατρική, το κάνουν μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Κάτι τέτοιο μπορεί να σε στιγματίσει μέσα σου για 1 ζωή.
Είναι παλούκι να μαζεύεις τα κομμάτια σου.

Δύο πράγματα θα σου πω όμως κάπου κάπως τα έμαθα ίσως σε βοηθήσουν.

1) Ξαναπροσπάθησε. Κλείσε τα αυτιά, μην δέχεσαι την αποτυχία, δεν υπάρχει σαν επιλογή. Υπάρχει, απλά ξέρεις ότι είναι άσχημο και δεν θες να ξαναβρεθείς εκεί.
Παπαγάλισε τα πάντα, μέχρι και το τελευταίο κόμμα, την υποσημείωση της υποσημείωσης. Βγάλε κάθε αράδα βιολογίας ξανά και ξανά μέχρι να τα πεις στον εαυτό σου τέλεια. Βγάλε τη βιολογία 20 καθαρές φορές παπαγαλία απ'έξω, cover-to-cover. Γράψε διαγωνίσματα, άσε χαρτάκια μπροστά σου με τα δύσκολα σημεία για να τα βλέπεις ξανά και ξανά.
Φυσική-χημεία κατανόησε, σκέψου μόνη σου το πιο περίπλοκο που μπορεί να σου τύχει, φτιάξε μεθόδους 1) 2) 3) και εναλλακτικά μονοπάτια για την περίπτωση που σκαλώσεις σε κάτι. Πάρε 5 βοηθήματα και λύσε δύο-τρεις φορές το καθένα.
Έκθεση φτιάξε, με τη βοήθεια κάποιου καθηγητή, μερικά γενικά πλάνα παραγράφων, μαθε τα απ'έξω και μάθε απ'έξω εκθέσεις σε διάφορα θέματα.
Γράψε διαγωνίσματα. Όχι μόνο αυτά που σου βάζουν στο φροντιστήριο, δικά σου, παλιά θέματα πανελληνίων. Βάζε πάντα χρονόμετρο, μάθε να γράφεις όσο πιο γρήγορα μπορείς. Αντί για 3 ώρες, δώσε στον εαυτό σου 2. Προσπάθησε ξανά και ξανά μέχρι να το καταφέρεις.
Στις απαντήσεις σου να γράφεις τα πάντα, οτιδήποτε μέσα στο βιβλίο έχει τις λέξεις-κλειδιά βρίσκονται στην εκφώνηση της ερώτησης. Γενικά δικαιολόγησε τα πάντα.
Όσα περισσότερα τόσο το καλύτερο, χωρίς βέβαια να απαντάς άσχετα, έχει μεγαλύτερη αξία από μία απλά στοχευμένη απάντηση.

2)Συνειδητοποίησε πως το παιχνίδι είναι "στημένο" εναντίον σου.
800 περίπου θέσεις για ιατρική κάθε χρόνο, χιλιάδες άτομα δηλώνουν ιατρική κάθε χρόνο.
Χιλιάδες χαμένα όνειρα και διαφορετικοί δρόμοι που διαγράφονται.
Για ορισμένους το παιχνίδι τελειώνει στην 1η φορά.
Οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου.
Όσο όμως δεν είναι μηδέν, όλα μπορείς να τα καταφέρεις.

Καλή τύχη

 

[Guest 454371]

Ο Michael Jordan, ειχε πει : Απετυχα ξανα και ξανα στη ζωή μου και αυτός είναι ο λόγος που πέτυχα

Η ζωή δεν τελειώνει στις πανελλήνιες. Για μενα η γνωμη μου ειναι να μη ξαναδωσεις. Παρε τα πραγματακια σου, αν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα και φυγε σε χωρα του Εξωτερικου που επιθυμείς. Κάντο τώρα προτού περάσεις τα 25 και δεις οτι έπρεπε να το κάνεις.

Αν παλι θελεις να κατσεις ΕΛΛΑΔΑ, προσπαθησε το ακομα ενα χρονο, αλλα εμμενω στο να φυγεις στο Εξωτερικό

 

[Nia Skg]

Γεια σας, όπως καταλαβαίνετε, αποφάσισα να σας πω τον πόνο μου.
Απλά νιώθω άχρηστη σε ΟΛΑ.
Στις πανελλήνιες δεν έγραψα καθόλου καλά. Βγήκαν τα αποτελέσματα, βλέπω 8.079 μόρια, παθαίνω 3 εγκεφαλικά που λέει ο λόγος. Ρώτησα και άλλα παιδιά από το 3ο πεδίο (υγείας) και ολοι έβγαλαν πάνω από 16-17.000. Φυσικά και δεν νιώθω περήφανη με τον εαυτό μου. Έγραψα χειρότερα από ότι περίμενα, ακόμα και στην έκθεση, όπου πίστευα ότι είχα γράψει καλά. Τις μέρες των εξετάσεων είχα υπερβολικό άγχος, πριν δώσω κάθε μάθημα έκλαιγα και επειδή στη βιολογία έγινε η στραβή και δεν έγραψα καλά, σταμάτησα να προσπαθώ για τα υπόλοιπα. Στη φυσική έδωσα σχεδόν λευκή κόλλα, γιατί την ώρα της εξέτασης με επιασε πανικος, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, γιατί έτρεμα και ζήτησα να βγω έξω, απλά για να βάλω τα κλάματα με την ησυχία μου...πολύ απλά δεν είχε νόημα να συνεχίσω να προσπαθώ..έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω. Μετά το τελευταίο μάθημα δεν είχα διάθεση για τίποτα.. έμενα κλεισμένη μέσα στο σπίτι και είχα συνεχώς νεύρα. Με το ζορι βγήκα μερικές φορές με τους φίλους μου. Εννοείται πως όταν βγήκαν οι βαθμοί βρέθηκα στη δύσκολη θέση να δώσω λογαριασμό σε όλους... δςν ειχα μουτρα να αντικρύσω τους καθηγητές μου. Φυσικά και είπα πως θα ξαναπροσπαθησω. Αλήθεια, το θέλω πολύ. Όμως, νιώθω πως δεν είμαι ικανή να τα καταφέρω, πως τα χρήματα των γονιών μου για ιδιαίτερα θα πάνε στον αέρα, όπως έγινε και φέτος. Δεν θέλω να τους γίνομαι βάρος, γιατί δίνει και ο αδερφός μου του χρόνου... Είναι άδικο, γιατί μέσα στη χρονιά προσπάθησα, διαβαζα παρα πολυ (Όχι όσο έπρεπε, αλλά διάβαζα), ξενυχτούσα, δεν έβγαινα με την παρέα μου, εγκατέλειψα τα χόμπι μου και έχασα άπειρες ώρες ύπνου για το τίποτα. Υπήρξαν πολλές φορές που έμεινα ξύπνια όλη τη νύχτα για να διαβασω. Έχω γεμίσει τον τοίχο μου με χαρτάκια και σημειώσεις, τα οποία κοιτάω ξανά και ξανά, μεχρι να τα εμπεδώσω. Δεν είναι ότι ήμουν τελείως τουρίστας.. σίγουρα είχα κενά στα μαθήματα, αλλά προσπαθούσα να τα καλύψω. Έχω αρχίσει ήδη να διαβάζω για του χρόνου. Το χειρότερο είναι ότι, τις τελευταίες μέρες που αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο για να έχω δυνάμεις, η μάνα μου άρχισε να με "κατηγορεί" για την επίδοσή μου και να με συγκρίνει με συμμαθητές μου. Σήμερα μου είπε κάτι του τυπου "ο τάδε θα πάει Αγγλία να σπουδάσει και εσύ θα το κωλοβαρεσεις άλλη μια χρονιά". Επίσης, μου είχε πει ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να περάσω Ιατρική. Όλο αυτο που γίνεται, με έχει κάνει να σιχαθώ τις πανελλήνιες...παρόλο που θέλω να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Είναι άδικο να μου λέει πως δεν προσπάθησα. Δεν θέλω φυσικά να περάσω για να μην παραπονιουνται οι δικοί μου. Είναι κάτι που θέλω εδώ και αρκετά χρόνια και επιθυμώ να το πετύχω με την "αξία" μου. Η Ιατρική με γοητεύει, αυτό θέλω, εδώ και χρόνια. Δεν με έχουν επηρεάσει σε καμία περίπτωση οι δικοί μου, ίσα ίσα, φαινεται να ειναι αντιθετοι. Όσα χρόνια και να χρειαστούν, θα προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω..ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

Αν έχεις την οικονομική δυνατότητα και προπάντων τη θέληση, ξαναπροσπαθησε. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις. Άσε τη μάνα σου να οδύρεται μόνη της, ξέρω πόσο δύσκολο είναι αλλά αγνόησε την. Αν δε θες να μπεις στη διαδικασία των πανελληνίων, βρες εναλλακτικές. Πήγαινε σε ΙΕΚ, ΔΙΕΚ, εξωτερικό, γίνε αεροσυνοδός, γράψου στο network και φύγε Αγγλία… Ευκαιριες υπάρχουν αρκεί να το ψάξει κανείς. Σου εύχομαι ότι καλύτερο

 

[mariaab]

Συνεχισε να προσπαθείς μεχρι να πετύχεις ειμαι σίγουρη οτι μπορείς
Μην νιωθεις ετσι..εσυ πρεπει να είσαι περήφανη γιατι προσπάθησες διάβασες ξενυχτησες ...
Το οτι αγχωθηκες και οτι δεν τα πηγες καλα στο ενα μαθημα με Αποτέλεσμα να σε επηρεασει και στα αλλα δεν σημαινει οτι δεν προσπαθησες!
Οποτε τρ οτι εγινε έγινε μάζεψε δυνάμεις για την επόμενη σ προσπάθεια θα τα καταφέρεις εφοσον το θέλεις τοσο πολυ

Γνωρίζω πως έκανα την προσπάθειά μου, όχι μόνο φέτος, αλλά και στη Β Λυκείου. Ήταν μια προσπάθεια 2 χρόνων, αλλά φέτος διάβασα πολύ περισσότερο από ότι πέρσι. Εννοείται πως θα ξαναπροσπαθησω και αυτή τη φορά θα διαβάσω πιο ποιοτικά. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 18 Ιουλίου 2021

Αν έχεις την οικονομική δυνατότητα και προπάντων τη θέληση, ξαναπροσπαθησε. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις. Άσε τη μάνα σου να οδύρεται μόνη της, ξέρω πόσο δύσκολο είναι αλλά αγνόησε την. Αν δε θες να μπεις στη διαδικασία των πανελληνίων, βρες εναλλακτικές. Πήγαινε σε ΙΕΚ, ΔΙΕΚ, εξωτερικό, γίνε αεροσυνοδός, γράψου στο network και φύγε Αγγλία… Ευκαιριες υπάρχουν αρκεί να το ψάξει κανείς. Σου εύχομαι ότι καλύτερο

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Είμαι αποφασισμένη να ξαναπροσπαθησω και του χρόνου να δώσω πανελλαδικές και αν δεν βγει σε καλό, θα δω τι θα κάνω. Για ΙΕΚ δεν ξέρω. Επίσης, εφόσον δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για εξωτερικό, η μόνη λύση για Ιατρική είναι οι πανελλήνιες. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια φάση της εφηβείας μου, σκέφτηκα να γίνω αεροσυνοδός, αλλά ούτε πολλές ξένες γλώσσες ξέρω (μόνο αγγλικά), ούτε μοντέλο είμαι Πάντως ευχαριστώ πολύ!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 18 Ιουλίου 2021

Ο Michael Jordan, ειχε πει : Απετυχα ξανα και ξανα στη ζωή μου και αυτός είναι ο λόγος που πέτυχα

Η ζωή δεν τελειώνει στις πανελλήνιες. Για μενα η γνωμη μου ειναι να μη ξαναδωσεις. Παρε τα πραγματακια σου, αν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα και φυγε σε χωρα του Εξωτερικου που επιθυμείς. Κάντο τώρα προτού περάσεις τα 25 και δεις οτι έπρεπε να το κάνεις.

Αν παλι θελεις να κατσεις ΕΛΛΑΔΑ, προσπαθησε το ακομα ενα χρονο, αλλα εμμενω στο να φυγεις στο Εξωτερικό

Συμφωνώ απόλυτα με τη φράση! Ωστόσο, δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα για εξωτερικό. Προς το παρόν, με το ζόρι βγαίνουν τα έξοδα για ιδιαίτερα, οπότε δεν νομίζω πως έχω άλλη επιλογή. Έλεγα να προσπαθήσω του χρόνου και αν δεν πάει καλά, θα δω τι θα κάνω. Πάντως ευχαριστώ πολύ!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 18 Ιουλίου 2021

Σε καταλαβαίνω.
Έχω βρεθεί εκεί.
Δεν είμαι ο τύπος που θα πει πως οι πανελλήνιες δεν καθορίζουν τη ζωή σου.
Την καθορίζουν στο βαθμό που το επιτρέπεις. Και εάν στόχος σου είναι η ιατρική, το κάνουν μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Κάτι τέτοιο μπορεί να σε στιγματίσει μέσα σου για 1 ζωή.
Είναι παλούκι να μαζεύεις τα κομμάτια σου

Συμφωνώ απόλυτα! Δυστυχώς, έτσι είναι τα πράγματα και θα πρέπει να συμβιβαστώ με την πραγματικότητα. Είναι πολύ λίγες οι θέσεις και υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός.

Έκανα και φέτος απόπειρα να "παπαγαλίσω" το βιβλίο της βιολογίας και το έκανα με επιτυχία. Το είχα και με την κατανόηση, όμως, ήταν ένα κεφάλαιο που δεν είχα κατανοήσει καθόλου καλά, οπότε δεν μπορούσα και να το μάθω. Αυτό έπεσε μάλιστα και με κατέστρεψε! Η βιολογία δυστυχώς, δεν είναι μόνο παπαγαλία. Έχει και ασκήσεις και εγώ δεν είχα μάθει να αιτιολογώ σωστά, κολλούσα πάρα πολύ. Αυτό με "κατεστρεψε" τελικά. Όσο για τη φυσική και τη χημεία, δεν νομίζω να χρειάζεται παπαγαλία. Εννοείται όμως πως είχα μάθει σχεδόν τέλεια τη θεωρία της χημείας και ηξερα μεχρι και σε ποια σελίδα και σειρά βρισκόταν το κάθε τι. Πιστεύω πως θα είχα γράψει καλά αν είχα λύσει περισσότερες ασκήσεις σε ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο (υποενότητα για την ακρίβεια).

Θα ξαναπροσπαθησω, αυτή τη φορά πιο πολύ. Θα διαβάζω πιο πολύ και θα προσπαθήσω αυτό να γίνεται σωστά.

Ευχαριστώ πολυ και πάλι!

 

[γιαννης_00]

Γεια σας, όπως καταλαβαίνετε, αποφάσισα να σας πω τον πόνο μου.
Απλά νιώθω άχρηστη σε ΟΛΑ.
Στις πανελλήνιες δεν έγραψα καθόλου καλά. Βγήκαν τα αποτελέσματα, βλέπω 8.079 μόρια, παθαίνω 3 εγκεφαλικά που λέει ο λόγος. Ρώτησα και άλλα παιδιά από το 3ο πεδίο (υγείας) και ολοι έβγαλαν πάνω από 16-17.000. Φυσικά και δεν νιώθω περήφανη με τον εαυτό μου. Έγραψα χειρότερα από ότι περίμενα, ακόμα και στην έκθεση, όπου πίστευα ότι είχα γράψει καλά. Τις μέρες των εξετάσεων είχα υπερβολικό άγχος, πριν δώσω κάθε μάθημα έκλαιγα και επειδή στη βιολογία έγινε η στραβή και δεν έγραψα καλά, σταμάτησα να προσπαθώ για τα υπόλοιπα. Στη φυσική έδωσα σχεδόν λευκή κόλλα, γιατί την ώρα της εξέτασης με επιασε πανικος, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ, γιατί έτρεμα και ζήτησα να βγω έξω, απλά για να βάλω τα κλάματα με την ησυχία μου...πολύ απλά δεν είχε νόημα να συνεχίσω να προσπαθώ..έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να περάσω. Μετά το τελευταίο μάθημα δεν είχα διάθεση για τίποτα.. έμενα κλεισμένη μέσα στο σπίτι και είχα συνεχώς νεύρα. Με το ζορι βγήκα μερικές φορές με τους φίλους μου. Εννοείται πως όταν βγήκαν οι βαθμοί βρέθηκα στη δύσκολη θέση να δώσω λογαριασμό σε όλους... δςν ειχα μουτρα να αντικρύσω τους καθηγητές μου. Φυσικά και είπα πως θα ξαναπροσπαθησω. Αλήθεια, το θέλω πολύ. Όμως, νιώθω πως δεν είμαι ικανή να τα καταφέρω, πως τα χρήματα των γονιών μου για ιδιαίτερα θα πάνε στον αέρα, όπως έγινε και φέτος. Δεν θέλω να τους γίνομαι βάρος, γιατί δίνει και ο αδερφός μου του χρόνου... Είναι άδικο, γιατί μέσα στη χρονιά προσπάθησα, διαβαζα παρα πολυ (Όχι όσο έπρεπε, αλλά διάβαζα), ξενυχτούσα, δεν έβγαινα με την παρέα μου, εγκατέλειψα τα χόμπι μου και έχασα άπειρες ώρες ύπνου για το τίποτα. Υπήρξαν πολλές φορές που έμεινα ξύπνια όλη τη νύχτα για να διαβασω. Έχω γεμίσει τον τοίχο μου με χαρτάκια και σημειώσεις, τα οποία κοιτάω ξανά και ξανά, μεχρι να τα εμπεδώσω. Δεν είναι ότι ήμουν τελείως τουρίστας.. σίγουρα είχα κενά στα μαθήματα, αλλά προσπαθούσα να τα καλύψω. Έχω αρχίσει ήδη να διαβάζω για του χρόνου. Το χειρότερο είναι ότι, τις τελευταίες μέρες που αποφάσισα να ξεκουραστώ λίγο για να έχω δυνάμεις, η μάνα μου άρχισε να με "κατηγορεί" για την επίδοσή μου και να με συγκρίνει με συμμαθητές μου. Σήμερα μου είπε κάτι του τυπου "ο τάδε θα πάει Αγγλία να σπουδάσει και εσύ θα το κωλοβαρεσεις άλλη μια χρονιά". Επίσης, μου είχε πει ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να περάσω Ιατρική. Όλο αυτο που γίνεται, με έχει κάνει να σιχαθώ τις πανελλήνιες...παρόλο που θέλω να περάσω στο Πανεπιστήμιο. Είναι άδικο να μου λέει πως δεν προσπάθησα. Δεν θέλω φυσικά να περάσω για να μην παραπονιουνται οι δικοί μου. Είναι κάτι που θέλω εδώ και αρκετά χρόνια και επιθυμώ να το πετύχω με την "αξία" μου. Η Ιατρική με γοητεύει, αυτό θέλω, εδώ και χρόνια. Δεν με έχουν επηρεάσει σε καμία περίπτωση οι δικοί μου, ίσα ίσα, φαινεται να ειναι αντιθετοι. Όσα χρόνια και να χρειαστούν, θα προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω..ετσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον.

mariaab , Εγω θα τοποθετηθω παγερα ρεαλιστικα, δεν εχεις καμια ελπιδα να ανεβεις απο τα 8000 μορια στα 18000. Δεν ειναι οτι εισαι ντουβαρι, δεν ειναι οτι εισαι αδιαφορη ,δεν ειναι οτι δεν καταλαβαινεις, ειναι οτι δεν εχεις καθολου ταλεντο για αυτου του ειδους τις εξετασεις. Αυτες τις εξετασεις ,οχι τις αλλες του πανεπστημιου.
Οι αλλες εξετασεις θα ειναι οκ και η φοιτηση στην ιατρικη δεν ειναι πολυ δυσκολη θα τα καταφερνες περιφημα και θα γινοσουν μια πολυ καλη παιδιατρος. Δυστηχως στην ελλαδα αυτο δεν γινεται. Αν ειχες τα χρηματα θα σου ελεγα πηγαινε να κυνηγησεις εξω το ονειρο σου με τα χιλια.
Φετος με τα μορια που αναφερεις και τον μεσο ορο που μπορω να φανταστω δεν μπαινεις καπου . Το 3ο πεδιο εχει μεγαλο ΜΟ. Μελετησε, ξαναδωσε αλλα αναθεωρησε στρατηγηκη να μην σε παρει απο κατω.
Αργοτερα θα δεις οτι ο κοσμος ολος δεν περιστρεφεται γυρω απο την ιατρικη.

 

[Paragontas7000]

mariaab , Εγω θα τοποθετηθω παγερα ρεαλιστικα, δεν εχεις καμια ελπιδα να ανεβεις απο τα 8000 μορια στα 18000. Δεν ειναι οτι εισαι ντουβαρι, δεν ειναι οτι εισαι αδιαφορη ,δεν ειναι οτι δεν καταλαβαινεις, ειναι οτι δεν εχεις καθολου ταλεντο για αυτου του ειδους τις εξετασεις. Αυτες τις εξετασεις ,οχι τις αλλες του πανεπστημιου.
Οι αλλες εξετασεις θα ειναι οκ και η φοιτηση στην ιατρικη δεν ειναι πολυ δυσκολη θα τα καταφερνες περιφημα και θα γινοσουν μια πολυ καλη παιδιατρος. Δυστηχως στην ελλαδα αυτο δεν γινεται. Αν ειχες τα χρηματα θα σου ελεγα πηγαινε να κυνηγησεις εξω το ονειρο σου με τα χιλια.
Φετος με τα μορια που αναφερεις και τον μεσο ορο που μπορω να φανταστω δεν μπαινεις καπου . Το 3ο πεδιο εχει μεγαλο ΜΟ. Μελετησε, ξαναδωσε αλλα αναθεωρησε στρατηγηκη να μην σε παρει απο κατω.
Αργοτερα θα δεις οτι ο κοσμος δεν περιστρεφεται γυρω απο την ιατρικη.

+1.Επισης να προσθεσω πως η Βουλγαρια δεν ειναι καθολου μα καθολου ακριβη,πιστεψε με.Δες λιγο τι τιμες παιζουν και συζητησε αυτο το ενδεχομενο με τους γονεις σου.

 

[γιαννης_00]

+1.Επισης να προσθεσω πως η Βουλγαρια δεν ειναι καθολου μα καθολου ακριβη,πιστεψε με.Δες λιγο τι τιμες παιζουν και συζητησε αυτο το ενδεχομενο με τους γονεις σου.

οκ δεν ειναι ακριβη ειναι η φθηνοτερη αλλα τα 13Κ € τον χρονο τα θελει, δεν τα θελει?

 

[nPb]

Σε καταλαβαίνω.
Έχω βρεθεί εκεί.
Δεν είμαι ο τύπος που θα πει πως οι πανελλήνιες δεν καθορίζουν τη ζωή σου.
Την καθορίζουν στο βαθμό που το επιτρέπεις. Και εάν στόχος σου είναι η ιατρική, το κάνουν μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.
Κάτι τέτοιο μπορεί να σε στιγματίσει μέσα σου για 1 ζωή.
Είναι παλούκι να μαζεύεις τα κομμάτια σου.

Δύο πράγματα θα σου πω όμως κάπου κάπως τα έμαθα ίσως σε βοηθήσουν.

1) Ξαναπροσπάθησε. Κλείσε τα αυτιά, μην δέχεσαι την αποτυχία, δεν υπάρχει σαν επιλογή. Υπάρχει, απλά ξέρεις ότι είναι άσχημο και δεν θες να ξαναβρεθείς εκεί.
Παπαγάλισε τα πάντα, μέχρι και το τελευταίο κόμμα, την υποσημείωση της υποσημείωσης. Βγάλε κάθε αράδα βιολογίας ξανά και ξανά μέχρι να τα πεις στον εαυτό σου τέλεια. Βγάλε τη βιολογία 20 καθαρές φορές παπαγαλία απ'έξω, cover-to-cover. Γράψε διαγωνίσματα, άσε χαρτάκια μπροστά σου με τα δύσκολα σημεία για να τα βλέπεις ξανά και ξανά.
Φυσική-χημεία κατανόησε, σκέψου μόνη σου το πιο περίπλοκο που μπορεί να σου τύχει, φτιάξε μεθόδους 1) 2) 3) και εναλλακτικά μονοπάτια για την περίπτωση που σκαλώσεις σε κάτι. Πάρε 5 βοηθήματα και λύσε δύο-τρεις φορές το καθένα.
Έκθεση φτιάξε, με τη βοήθεια κάποιου καθηγητή, μερικά γενικά πλάνα παραγράφων, μαθε τα απ'έξω και μάθε απ'έξω εκθέσεις σε διάφορα θέματα.
Γράψε διαγωνίσματα. Όχι μόνο αυτά που σου βάζουν στο φροντιστήριο, δικά σου, παλιά θέματα πανελληνίων. Βάζε πάντα χρονόμετρο, μάθε να γράφεις όσο πιο γρήγορα μπορείς. Αντί για 3 ώρες, δώσε στον εαυτό σου 2. Προσπάθησε ξανά και ξανά μέχρι να το καταφέρεις.
Στις απαντήσεις σου να γράφεις τα πάντα, οτιδήποτε μέσα στο βιβλίο έχει τις λέξεις-κλειδιά βρίσκονται στην εκφώνηση της ερώτησης. Γενικά δικαιολόγησε τα πάντα.
Όσα περισσότερα τόσο το καλύτερο, χωρίς βέβαια να απαντάς άσχετα, έχει μεγαλύτερη αξία από μία απλά στοχευμένη απάντηση.

Mε όλο το σεβασμό αυτό δεν είναι σύστημα εξετάσεων αλλά σύστημα σχιζοφρένειας. Δεν θα έμπαινα στον κόπο να κάνω τέτοιο κακό στον εαυτό μου δεύτερη φορά, ας μου είχαν τάξει και θέση διορισμού μετά στο δημόσιο. Μόνο που το διάβασα, απέκτησα ρίγος. Καλώς ή κακώς, υπάρχουν και άλλοι τρόποι εκτός του Ελληνικού παραλογισμού. Ιατρική δεν διδάσκουν μόνο στην Ελλάδα της παράνοιας. Από όπου να το πιάσουμε το θέμα, σκέτη παράνοια είναι: κάθε χρόνο 800 άτομα εισάγονται λες και με μαθηματική ακρίβεια κάθε χρόνο βρίσκουν δουλειά 800 νέοι απόφοιτοι Ιατρικής. Το θέμα μπάζει από παντού.

Επίσης η Ιατρική δεν είναι η μόνη επιστήμη που ενδεχόμενα να γοητεύει την θεματοθέτρια η οποία λόγω (πιθανής) άγνοιας για συναφείς επιστήμες στον κλάδο της υγείας, έχει κολλήσει στην Ιατρική!

 

[mariaab]

Θα σου πω κάτι που πολύ πιθανό να το έχεις ακούσει και από άλλους...
Οι πανελλήνιες ΔΕΝ είναι η ζωή μας, ΔΕΝ μετράνε την αξία κανενός και ΔΕΝ κρίνονται όλα από αυτές-αρχικά προσπάθησε αυτό να εμπεδώσεις αν και τετριμμένο
Κατά δεύτερον δεν υπάρχει κανένας λόγος να τιμωρείς τον εαυτό σου και να νιώθεις άχρηστη επειδή δεν έγραψες σε ένα διαγώνισμα...Το όλο σύστημα είναι απαράδεκτο και κρίνει την προσπάθεια χρόνων σε 4 τρίωρα.Καταλαβαίνεις ότι η ψυχολογία και η τύχη παίζουν καταλυτικό ρόλο στο αν θα γράψεις ή όχι για το επίπεδο που μπορείς.Μόνη σου το κατάλαβες άλλωστε ότι στα 2 μαθήματα δεν έγραψες λόγω κακής

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και το κουράγιο που μου δίνεις! Ελπίζω πραγματικά να καταφέρεις να μπεις στη σχολή της 2ης επιλογής σου, αν όχι της 1ης! Αρχικά, συμφωνώ απόλυτα, το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα είναι απαράδεκτο. Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Κατά τη γνώμη μου, οι ασκήσεις των σχολικών βιβλίων δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση και δεν ταυτίζονται με τα θέματα που πέφτουν στις πανελλαδικές. Τα θέματα είναι πολύ πιο σύνθετα και απαιτητικά. Το ότι πρέπει να αγοράζουμε βοηθήματα και να πηγαίνουμε φροντιστήριο και το θεωρούν και δεδομένο, δεν ξέρω, με βάζει σε σκέψεις. Δυστυχώς, δεν εχουν όλοι την οικονομική δυνατότητα. Τέλος πάντων. Όσο για την καραντίνα, σε καταλαβαίνω. Και εμένα με είχε δυσκολέψει αρκετά, αν και δεν τα έβαζα κάτω. Ήταν όμως αρκετά κουραστικό το να περνάει κάποιος τόσες ώρες μπροστά σε μια οθόνη για να παρακολουθήσει μαθήματα.

Για να μην γίνομαι κουραστική, σου εύχομαι να έχεις πετύχει τουλάχιστον τον 2ο στόχο σου. Θα προσπαθήσω και εγώ να πάω του χρόνου με καλύτερη ψυχολογία, καλύτερα προετοιμασμένη και να γράψω. Όσο για τους γονείς μου, γνωρίζω ότι μου στάθηκαν καθ' όλη τη χρονιά και τους ευχαριστώ. Θα τους δώσω τον χρόνο που χρειάζονται και παράλληλα θα συνεχίσω τον αγώνα μου και του χρόνου.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 18 Ιουλίου 2021

Εννοείται πως αξίζεις πολλά, δεν μας προσδιορίζουν ούτε οι βαθμοί αλλά ούτε οι σπουδές. Προσπάθησε και ξανάδωσε αφού το θέλεις. Έχω 2 φίλες που σπούδασαν ιατρική στη Βουλγαρία, σκέψου το και αυτό, δεν είναι τόσο ακριβά όσο η Αγγλία.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για διδακτρα/εξωτερικό. Με το ζόρι βγαίνουν τα χρήματα για ιδιαίτερα. Πάντως ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!

 

[Paragontas7000]

οκ δεν ειναι ακριβη ειναι η φθηνοτερη αλλα τα 13Κ € τον χρονο τα θελει, δεν τα θελει?

Νμζ λες πολλα.Γυρω στα 10κ θα ελεγα εγω.

 

[Theodora03]

Αρχικά συγχαρητήρια για την προσπάθεια σου. Ήταν δυο δύσκολες χρονιες για όλους μας και κάθε προσπάθεια μικρή ή μεγάλη αξίζει τουλάχιστον ένα συγχαρητήρια. Άλλοι τα κατάφεραν άλλοι δεν τα κατάφεραν και άλλοι περίμεναν κάτι παραπάνω από τον εαυτό τους. Όπως και να χει ό,τι έκανες δεν πάει χαμενο. Κατά τη γνώμη μου αν το θες να ξαναδωσεις πρέπει να ξαναπροσπαθήσεις για να μην μείνεις με το απωθημένο και λες αν είχα δώσει μήπως είχε γίνει κάτι διαφορετικό. Συμφωνώ ότι η ιατρική είναι ένας παααρα πολύ δύσκολος στόχος γιατί δεν απαιτεί μόνο καλή προετοιμασία. Απαιτεί τύχη και κυρίως ψυχραιμία γιατί όσο καλά και να χεις διαβάσει αν εκεί σε πιάσει πανικός κάπου θα κανεις λάθος και δυστυχώς για τις ιατρικές ακόμα και το αριθμητικό λάθος κοστίζει. Προσπάθησε αλλα εχε και εναλλακτικές λύσεις. Υπάρχουν κι άλλες ενδιαφέρουσες σχολές στο 3ο πεδίο με προοπτικές. Αν κυνηγήσεις αυτό που θα κανεις να σαι σίγουρη ότι θα επιτυχείς εκτός κι αν διαλέξεις κάτι που δεν έχει διεξόδους. Πάντως ο,τι και να σπουδάσεις δεν σου εξασφαλίζει δουλειά. Ακόμα και ιατρική να τελειώσεις δεν σου υπογράφει κανεις ότι θα χεις δουλειά. Υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν ιδέα από πανελλήνιες και νομίζουν πως οι μόνες καλές σχολές είναι οι νομικές οι ιατρικές και οι πολυτεχνικές. Δεν τις υποβαθμίζω σε καμία περίπτωση αλλα υπάρχουν κι άλλες καλές σχολές

 

[γιαννης_00]

Νμζ λες πολλα.Γυρω στα 10κ θα ελεγα εγω.

εστω 10Κ , για να δωσεις τα 10Κ πρεπει να υπαρχει καθαρο εισοδημα τουλαχτον 30Κ. Ε που? αμα εχεις 15-18Κ.
Φιλος του πατερα μου οδοντιατρος , περασε το παιδι βιολογια και ειθελα ιατρικη , το εστειλε τσεχια και αυτη ειναι απο τις φτηνες μετα απο βουλγαρια. Πουλησε ενα σπιτι κληρονομια just εβγαλε τα εξοδα. Eχουν ολοι σπιτι να πουλησουν?

 

[mariaab]

Mε όλο το σεβασμό αυτό δεν είναι σύστημα εξετάσεων αλλά σύστημα σχιζοφρένειας. Δεν θα έμπαινα στον κόπο να κάνω τέτοιο κακό στον εαυτό μου δεύτερη φορά, ας μου είχαν τάξει και θέση διορισμού μετά στο δημόσιο. Μόνο που το διάβασα, απέκτησα ρίγος. Καλώς ή κακώς, υπάρχουν και άλλοι τρόποι εκτός του Ελληνικού παραλογισμού. Ιατρική δεν διδάσκουν μόνο στην Ελλάδα της παράνοιας. Από όπου να το πιάσουμε το θέμα, σκέτη παράνοια είναι: κάθε χρόνο 800 άτομα εισάγονται λες και με μαθηματική ακρίβεια κάθε χρόνο βρίσκουν δουλειά 800 νέοι απόφοιτοι Ιατρικής.

Συμφωνώ απόλυτα με όσα ειπώθηκαν, αλλά δυστυχώς δεν έχω άλλη επιλογή από το να ξαναπροσπαθησω (εφόσον δεν υπάρχουν χρήματα για εξωτερικό). Γνωρίζω πόσο χάλια είναι το εκπαιδευτικό μας συστημα, αλλά δυστυχώς τόσο εγώ, όσο και οι υπόλοιποι υποψήφιοι, προσπαθούμε να συμβιβαστούμε:/

Η αλήθεια είναι ότι, το έχω ψάξει αρκετά, αλλά δεν ξέρω, ειλικρινά. Επίσης, ξέρω πως όλοι σχεδόν οσοι επιλέγουν αυτή την κατεύθυνση έχουν στόχο την ιατρική. Εμένα θα μου άρεσε, γιατί έχει πάρα πολλές επιλογές για ειδικότητα μετά το γενικό πτυχίο και έχω ήδη ξεκινήσει να σκέφτομαι τι θα μου άρεσε. Ξέρω πως το επάγγελμα του γιατρού είναι πολύ κορεσμένο και δύσκολα βρίσκει κανείς εργασία, αλλά δεν ξέρω, πάντα το ήθελα αρκετά.

Πέρα από την ιατρική, οι σχολές που μου κίνησαν λίγο το ενδιαφέρον είναι από άλλη κατεύθυνση (θεωρητική) και είναι 1-2, οπότε λέω άστο καλύτερα.. και δεν είμαι και σίγουρη.

 

[nPb]

Ξέρω παράδειγμα καθηγητή Πανεπιστημίου πλέον, στον κλάδο των Βιοεπιστημών που ξεκίνησε για...γιατρός λόγω άγνοιας στα εφηβικά του χρόνια. Δυστυχώς όπως πολλοί άλλοι νέοι και αυτός δεν μπόρεσε να γράψει "καλά" για να περάσει στην υπερεκτιμημένη Ιατρική. Η Ιατρική είναι μια χρυσωμένη επιστήμη για την οποία οι διάφορες φαρμακευτικές πολυεθνικές εταιρίες την προωθούν με τρόπους marketing γι' αυτό και ο κόσμος εστιάζει σε ό,τι βλέπει. Για παράδειγμα δεν υπάρχει marketing για τον κλάδο της Τεχνολογίας Laser ώστε να διαφημιστεί στην Ελληνική κοινωνία η Φωτονική (τομέας της Φυσικής) καθώς η καταναλωτική κοινωνία της Ελλάδας βασίζεται στον ασθενικό πληθυσμό (κατανάλωση φαρμάκων). Υπάρχουν εκατοντάδες άλλες επιστήμες που επίσης συνεισφέρουν ερευνητικά σε αυτό που μας παρουσιάζει η Ιατρική σήμερα. Πόσοι όμως νέοι το γνωρίζουν αυτό;

Συμφωνώ απόλυτα με όσα ειπώθηκαν, αλλά δυστυχώς δεν έχω άλλη επιλογή από το να ξαναπροσπαθησω (εφόσον δεν υπάρχουν χρήματα για εξωτερικό). Γνωρίζω πόσο χάλια είναι το εκπαιδευτικό μας συστημα, αλλά δυστυχώς τόσο εγώ, όσο και οι υπόλοιποι υποψήφιοι, προσπαθούμε να συμβιβαστούμε:/

Η αλήθεια είναι ότι, το έχω ψάξει αρκετά, αλλά δεν ξέρω, ειλικρινά. Επίσης, ξέρω πως όλοι σχεδόν οσοι επιλέγουν αυτή την κατεύθυνση έχουν στόχο την ιατρική. Εμένα θα μου άρεσε, γιατί έχει πάρα πολλές επιλογές για ειδικότητα μετά το γενικό πτυχίο και έχω ήδη ξεκινήσει να σκέφτομαι τι θα μου άρεσε. Ξέρω πως το επάγγελμα του γιατρού είναι πολύ κορεσμένο και δύσκολα βρίσκει κανείς εργασία, αλλά δεν ξέρω, πάντα το ήθελα αρκετά.

Πέρα από την ιατρική, οι σχολές που μου κίνησαν λίγο το ενδιαφέρον είναι από άλλη κατεύθυνση (θεωρητική) και είναι 1-2, οπότε λέω άστο καλύτερα.. και δεν είμαι και σίγουρη.

Από τον τομέα της Υγείας τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν σου αρέσει η Οδοντιατρική, η Κτηνιατρική, η Νοσηλευτική για παράδειγμα; Στο εξωτερικό μια ειδικότητα που έχει πολύ καλές αμοιβές και σταθερή καριέρα σε ένα Νοσοκομείο είναι ο τεχνικός αξονικών τομογράφων που θέλει πολύ καλές γνώσεις προγραμματισμού και επιστήμης Ακουστικής. Δεν είναι όλα Ιατρική ή το χάος.

 

[mariaab]

mariaab , Εγω θα τοποθετηθω παγερα ρεαλιστικα, δεν εχεις καμια ελπιδα να ανεβεις απο τα 8000 μορια στα 18000. Δεν ειναι οτι εισαι ντουβαρι, δεν ειναι οτι εισαι αδιαφορη ,δεν ειναι οτι δεν καταλαβαινεις, ειναι οτι δεν εχεις καθολου ταλεντο για αυτου του ειδους τις εξετασεις. Αυτες τις εξε

Όπως ανέφερα και πριν, δυστυχώς δεν υπάρχει δυνατότητα για εξωτερικό, σε καμία περίπτωση. Αν όντως δεν υπάρχει περίπτωση να γράψω πάνω από 18Κ, θα δω τι θα κάνω. Όμως, εφόσον έβγαλα 8.000 μόρια, δεν έχω άλλη επιλογή από το να ξαναπροσπαθησω, έστω για να μπω σε κάποια άλλη σχολή. Γνωρίζω πως μπορεί να μην είμαι ικανή να μπω στην ιατρική.

Σε ευχαριστώ για την απάντηση!