Η ζωή των πανεπιστημιακών καθηγητών

[Angelaras786]

Εχω ακούσει οτι οι πανεπιστημιακοί καθηγητές δουλεύουν όλη την μερα απο το πρωί ως το βράδυ και τα σαββατοκύριακα. Επίσης, δεν έχουν καθόλου διακοπές μεσα στο έτος, γιατί διορθώνουν γραπτα και ασχολούνται με την έρευνα τους. Κατά συνέπεια, δεν εχουν χρόνο να δουν τις οικογένειες τους , να περάσουν λίγη ωρα Με τα παιδιά τους ή να βγούνε ενα ραντεβού με τη γυναίκα τους. Όλα αυτά, με αποθαρρύνουν απο το να γίνω και εγω.. Αλλά παρόλα αυτα η ιδέα του να είμαι ενας σεβαστός πανεπιστημιακός καθηγητής δε παύει να μου αρέσει.
Λοιπόν, ισχύουν ολα αυτά; Η είναι απλοί μύθοι;; Στη τελική , οι καθηγητές των πανεπιστημίων έχουν χρόνο για προσωπική ζωή ή ειναι δουλειά και μόνο δουλειά;;;

 

[Thoba19]

Πιστευεις οτι μεγαλο αριθμος απο τους καθηγητες στην ελλαδα δεν εχουν χρονο να δουν τις οικογενειες τους ; Πολλοι απο αυτους ειναι απλα βολεμενει στις θεσεις του και εχουν χρονο να δουν την οικογενεια τους και να κανουν ταξιδια κτλ .

 

[Angelaras786]

Α ναι;
Οι αλλοι συμφωνείτε με αυτό;

 

[Guest 451212]

Εχω ακούσει οτι οι πανεπιστημιακοί καθηγητές δουλεύουν όλη την μερα απο το πρωί ως το βράδυ και τα σαββατοκύριακα. Επίσης, δεν έχουν καθόλου διακοπές μεσα στο έτος, γιατί διορθώνουν γραπτα και ασχολούνται με την έρευνα τους. Κατά συνέπεια, δεν εχουν χρόνο να δουν τις οικογένειες τους , να περάσουν λίγη ωρα Με τα παιδιά τους ή να βγούνε ενα ραντεβού με τη γυναίκα τους. Όλα αυτά, με αποθαρρύνουν απο το να γίνω και εγω.. Αλλά παρόλα αυτα η ιδέα του να είμαι ενας σεβαστός πανεπιστημιακός καθηγητής δε παύει να μου αρέσει.
Λοιπόν, ισχύουν ολα αυτά; Η είναι απλοί μύθοι;; Στη τελική , οι καθηγητές των πανεπιστημίων έχουν χρόνο για προσωπική ζωή ή ειναι δουλειά και μόνο δουλειά;;;

Οι περισσότεροι να έχουν τρεις ή τέσσερις φορές τη βδομάδα μάθημα; δύο με τρεις ώρες; Το κάνουν και κάποια χρόνια, οπότε δεν είναι ότι αγχώνονται για τη διάλεξη, οπότε... Η μόνη αγχωτική στιγμή τους στο εξάμηνο είναι όταν έχουν να διορθώσουν τα γραπτά της εξεταστικής.

 

[Angelaras786]

Ααα εντάξει τότε
Άνετα υπάρχει χρονος και για προσωπική ζωή

 

[Guest 092312]

Μην είστε αυστηροι. Ξέρετε πόσος χρόνος απαιτείται για να συγκεντρώσει κανείς όλα τα εμαιλ με ερωτήσεις από τους φοιτητές του και να τα στείλει κατευθείαν στον κάδο;

 

[Guest 336742]

Με ξεπερνάει το ότι σε άλλο θρεντ για μπ... εεε αστυνομικούς όλοι τους υπερασπίζεστε και τους καθηγητές πανεπιστημίου όλοι τους έχετε στο φτύσιμο...

 

[DumeNuke]

Τώρα, σοβαρά, πήγες στο Πανεπιστήμιο και η εικόνα που σου διαμορφώθηκε ήταν αυτή;

 

[Angelaras786]

Οχιι μαθητής ειμαι ακομα
Απλα ειπα τι έχω ακούσει για το επάγγελμα του πανεπιστημιακού

 

[Serotonin]

Μην ζαλίζεις το μυαλό σου από τώρα με αυτό. Για να γίνεις καθηγητής στο πανεπιστήμιο θέλει πολύ δουλειά, προσπάθεια, κόπο, υπομονή, και προπαντός χρόνο. Δε θα γίνεις μόλις πάρεις το πτυχίο σου από την σχολή. Και εφ'όσον είσαι ακόμα στο σχολείο, επικεντρώσου στο διάβασμά σου, και όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους.Καλά κάνεις και σκέφτεσαι το μέλλον σου, αλλά μην αγχώνεσαι από τώρα για κάτι τέτοιο.

 

[DumeNuke]

4 χρόνια το πτυχίο, 1-2 χρόνια το μεταπτυχιακό, 3 minimum το διδακτορικό, 1 ο στρατός, μιλάμε για κατ' ελάχιστο 9 χρόνια. Δηλαδή, στην καλύτερη, στα 27 θα μπορείς να σκέφτεσαι για ακαδημαϊκή καριέρα, χωρίς να περιλαμβάνονται οι όποιες καθυστέρησεις προκύψουν στην όλη διαδικασία.

 

[tsiobieman]

Εχω ακούσει οτι οι πανεπιστημιακοί καθηγητές δουλεύουν όλη την μερα απο το πρωί ως το βράδυ και τα σαββατοκύριακα. Επίσης, δεν έχουν καθόλου διακοπές μεσα στο έτος, γιατί διορθώνουν γραπτα και ασχολούνται με την έρευνα τους. Κατά συνέπεια, δεν εχουν χρόνο να δουν τις οικογένειες τους , να περάσουν λίγη ωρα Με τα παιδιά τους ή να βγούνε ενα ραντεβού με τη γυναίκα τους. Όλα αυτά, με αποθαρρύνουν απο το να γίνω και εγω.. Αλλά παρόλα αυτα η ιδέα του να είμαι ενας σεβαστός πανεπιστημιακός καθηγητής δε παύει να μου αρέσει.
Λοιπόν, ισχύουν ολα αυτά; Η είναι απλοί μύθοι;; Στη τελική , οι καθηγητές των πανεπιστημίων έχουν χρόνο για προσωπική ζωή ή ειναι δουλειά και μόνο δουλειά;;;

Αγγελάρα , καλησπέρα αρχικά , θέλω να σκεφτείς το εξής: το μέλος ΔΕΠ (Καθηγητής Πανεπιστημίου) πρέπει βάσει νόμου να δουλεύει 18 ή 20 ώρες την εβδομάδα , ο average άνθρωπος δουλεύει 40 ώρες την εβδομάδα (5 8ωρα) και έχει χρόνο να δει την οικογένειά του έχει προσωπική ζωή και φυσικά έχει χρόνο για έξτρα δραστηριότητες. https://www.di.uoa.gr/sites/default/files/dikaiwmataDEP.pdf διάβασε το 2.2 αν δεν με πιστεύεις. https://www.esos.gr/sites/default/files/articles-legacy/orario-melon-dep.pdf αυτό είχε γίνει από την κυβέρνηση πριν 5 χρόνια , διάβασε το γ. Άρα είναι κανονικότατοι μύθοι αυτά που ακούς , μια χαρά χρόνο έχουν οι καθηγητές. Δεν χρειάζεται να πάψει να σου αρέσει , είναι από τις καλύτερες δουλειές που μπορείς να έχεις.

 

[Eileen]

Όπως στα περισσότερα, αν όχι σε όλα, τα επαγγέλματα, τόσο η ποσότητα, όσο και η ποιότητα της δουλειάς, εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο, την επαγγελματική του ηθική, την επιθυμία του να είναι καλός στον τομέα ενδιαφέροντός του. Οι πανεπιστημιακοί καθηγητές, δεν διαφέρουν σε αυτό το κομμάτι, αλλά μάλλον είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα υπέρ του.
Υπάρχουν καθηγητές που αναλαμβάνουν πολλά μαθήματα σε διαφορετικά τμήματα, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, και συμπληρώνουν υπέρ του δέοντος τις ώρες τους. Ταυτόχρονα, συμμετέχουν σε συνέδρια, προσπαθούν με τις ελάχιστες υποδομές και χρηματοδότηση, να οργανώσουν συνέδρια εδώ, και έχουν ongoing αξιολόγη έρευνα.
Στο αντίθετο σκέλος, υπάρχουν καθηγητές, που αναλαμβάνουν ένα μάθημα το εξάμηνο (και αυτό μισό, σε συνδιδασκαλία), αρνούνται την επίβλεψη εργασιών όλων των βαθμίδων, δεν τους βρίσκεις ποτέ στις ώρες γραφείου, και έχουν να δημοσιεύσουν οτιδήποτε (πόσο μάλλον κάτι αξιόλογο) από την εποχή που ο Νώε ξεκινούσε να κατασκευάζει την κιβωτό.

Πού θέλω να καταλήξω; Για να φτάσεις να γίνεις καθηγητής σε πανεπιστήμιο, θα πρέπει να εργαστείς ουσιαστικά και να κοπιάσεις για αρκετά χρόνια, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι θα τα καταφέρεις. Αν μάλιστα, η ειδικότητά σου δεν έχει κάποια άμεση σύνδεση με την αγορά εργασίας, ώστε να έχεις διέξοδο, μία τέτοια προσπάθειά σου, μπορεί να καταλήξει σε "υποθήκευση" του μέλλοντός σου. Αν ωστόσο, η επιστήμη σου, σου αρέσει πολύ, η έρευνα σε ιντριγκάρει και έχεις μεράκι για αυτό το πράγμα, κάνε το. To πώς θα κάνεις αυτή τη δουλειά, πάλι, εξαρτάται από εσένα, αφού ο νόμος δεν προσφέρει κανένα πλαίσιο αξιολόγησης. Μπορείς να ανήκεις είτε στη μία, είτε στην άλλη κατηγορία.

Η γνώμη μου είναι ότι είσαι αρκετά μικρός για να σκέφτεσαι κάτι τέτοιο. Θα ξέρεις αν μπορείς και θες να το κάνεις, στο μεταπτυχιακό σου, αφού έχεις φάει την γλυκιά πίκρα της εργασίας.

 

[Angelaras786]

Όπως στα περισσότερα, αν όχι σε όλα, τα επαγγέλματα, τόσο η ποσότητα, όσο και η ποιότητα της δουλειάς, εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο, την επαγγελματική του ηθική, την επιθυμία του να είναι καλός στον τομέα ενδιαφέροντός του. Οι πανεπιστημιακοί καθηγητές, δεν διαφέρουν σε αυτό το κομμάτι, αλλά μάλλον είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα υπέρ του.
Υπάρχουν καθηγητές που αναλαμβάνουν πολλά μαθήματα σε διαφορετικά τμήματα, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, και συμπληρώνουν υπέρ του δέοντος τις ώρες τους. Ταυτόχρονα, συμμετέχουν σε συνέδρια, προσπαθούν με τις ελάχιστες υποδομές και χρηματοδότηση, να οργανώσουν συνέδρια εδώ, και έχουν ongoing αξιολόγη έρευνα.
Στο αντίθετο σκέλος, υπάρχουν καθηγητές, που αναλαμβάνουν ένα μάθημα το εξάμηνο (και αυτό μισό, σε συνδιδασκαλία), αρνούνται την επίβλεψη εργασιών όλων των βαθμίδων, δεν τους βρίσκεις ποτέ στις ώρες γραφείου, και έχουν να δημοσιεύσουν οτιδήποτε (πόσο μάλλον κάτι αξιόλογο) από την εποχή που ο Νώε ξεκινούσε να κατασκευάζει την κιβωτό.

Πού θέλω να καταλήξω; Για να φτάσεις να γίνεις καθηγητής σε πανεπιστήμιο, θα πρέπει να εργαστείς ουσιαστικά και να κοπιάσεις για αρκετά χρόνια, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι θα τα καταφέρεις. Αν μάλιστα, η ειδικότητά σου δεν έχει κάποια άμεση σύνδεση με την αγορά εργασίας, ώστε να έχεις διέξοδο, μία τέτοια προσπάθειά σου, μπορεί να καταλήξει σε "υποθήκευση" του μέλλοντός σου. Αν ωστόσο, η επιστήμη σου, σου αρέσει πολύ, η έρευνα σε ιντριγκάρει και έχεις μεράκι για αυτό το πράγμα, κάνε το. To πώς θα κάνεις αυτή τη δουλειά, πάλι, εξαρτάται από εσένα, αφού ο νόμος δεν προσφέρει κανένα πλαίσιο αξιολόγησης. Μπορείς να ανήκεις είτε στη μία, είτε στην άλλη κατηγορία.

Η γνώμη μου είναι ότι είσαι αρκετά μικρός για να σκέφτεσαι κάτι τέτοιο. Θα ξέρεις αν μπορείς και θες να το κάνεις, στο μεταπτυχιακό σου, αφού έχεις φάει την γλυκιά πίκρα της εργασία

Θελω να έχω όνειρα. Πως θα θεσω κάποιους στόχους αν δεν ξερω τι ισχύει στην αγορά εργασίας; Για αυτό ρωτάω για να μαθω και να ξερω τι να ονειρευτώ

 

[tweetyslvstr]

Θελω να έχω όνειρα. Πως θα θεσω κάποιους στόχους αν δεν ξερω τι ισχύει στην αγορά εργασίας; Για αυτό ρωτάω για να μαθω και να ξερω τι να ονειρευτώ

@Angelara786, όπως έχει πει κάποιος πριν πραγματοποιήσεις το όνειρο σου θα πρέπει να το έχεις ονειρευτεί. Για εμένα είναι σημαντικό και αναγκαίο να έχει κάποιος όνειρα ωστόσο επειδή είσαι μαθητής και πλέον υπάρχει περισσότερη ενημέρωση στους μαθητές, είτε από φοιτητές, καθηγητές, πανεπιστήμια, συμβούλους επαγγελματικού προσανατολισμού θεωρώ χρήσιμο πρώτα από όλα να δεις μόνος σου ή με την βοήθεια ειδικού σε τι είσαι καλός, να κατανοήσεις τι σου αρέσει μέχρι τώρα, τι σε κινητοποιεί, ενθουσιάζει από χομπυ, μαθήματα, ταινίες, μουσική, βιβλία κοκ, εάν έχεις κάποιον ως πρότυπο( δεν είναι απαραίτητο αυτό), αυτό δεν σημαίνει ότι θα καθορίσει απόλυτα το μέλλον σου, όσο θα μεγαλώνεις και θα ασχολείσαι με την προσωπική σου ανάπτυξη, να κατανοείς καλύτερα τον εαυτό σου μπορεί να δεις ότι κάτι που σε ευχαριστεί τώρα αργότερα να μην σε κάνει χαρούμενο, να μην αποτελεί για εσένα το κίνητρο που θα σε ωθήσει να ασχοληθείς.
Θα σου πρότεινα να εξακολουθήσεις να ονειρεύεσαι αλλά να προσπαθείς καθημερινά για τα όνειρα σου, όπως ένα βήμα θα ήταν να μιλήσεις με πανεπιστημιακούς είτε στο επιστημονικό αντικείμενο που σε ενδιαφέρει αλλά και σε άλλα για να έχεις μια γενική εικόνα, είτε μέσα από πλατφόρμες που δίνουν την δυνατότητα να επικοινωνήσεις με ανθρώπους που έχουν βρεθεί εκεί που θέλεις εσύ ναφθάσεις προσφέρονται δωρεάν όταν το σχολείο συμμετέχει, είτε μέσω των φοιτητών-ημέρες γνωριμίας με τα πανεπιστημία, να συνομιλήσεις με πανεπιστημιακούς, εκδηλώσεις παρουσίασης βιβλίων, συνέδρια-σεμινάρια. Χρειάζεται να αναζητήσεις για να μάθεις, ώστε να έχεις την πραγματική εικόνα του επαγγέλματος που σε ενδιαφέρει, για να μην απογοητευτείς στη συνέχεια έχοντας εξειδανικεύσει οποιοδήποτε επάγγελμα. Κάτι ακόμα που θεωρώ σημαντικό είναι να μην μεγαλοποιείς και ωραιοποιείς οτιδήποτε, όλα έχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία, τίποτα δεν είναι τέλειο, ακόμα και η επιστήμη που μας ενδιαφέρει, το γεγονός ότι μας αρέσει η επιστήμη, δεν συνεπάγεται ότι θα μας δώσει αξία, εμείς δίνουμε αξία και νόημα σε ότι και να κάνουμε. Εσύ θα κατευθύνεις την πορεία σου, υπάρχουν πάρα πολλά και διαφορετικά αντικείμενα, χρειάζεται συνεχής ενασχόληση, είναι μία διαδικασία που δεν τελειώνει ποτέ ακόμα και τώρα κάνοντας επιλογές στη συνέχεια θα κληθείς να λάβεις αποφάσεις για εκείνη τη δεδομένη στιγμή, ποτέ δεν ξέρεις εάν κάτι θα σου βγει ή όχι, το μόνο που μπορείς να ξέρεις είναι εάν αυτό που αποφασίζεις είναι σύμφωνα με τις δικές σου αξίες και την καλύτερη εκδοχή που εσύ έχεις ονειρευτεί τον εαυτό σου.
Ελπίζω να μην σε κούρασα με το εκτενές κείμενο μου, συμπερασματικά μην σταματήσεις ποτέ να ονειρεύεσαι, να προσπαθείς να δεις πως μπορείς να υλοποιήσεις στην πραγματικότητα τα όνειρα σου, να διαβάζεις, να κρίνεις αυτό που διαβάζεις, να ψάχνεις και να προσπαθείς να δεις τι συμβαίνει στη κοινωνία, τι υπάρχει, και να αναλαμβάνεις πρωτοβουλίες για την πραγματοποίηση των ονείρων σου. Κανείς άλλος δεν πρόκειται να πραγματοποιήσει τα όνειρα σου, μόνο εσύ μπορείς. Σε όλη αυτή την διαδρομή θα κάνεις λάθη, θα αποτύχεις, όμως όλα αυτά πραγματικά θα πρέπει να τα δεις ως μαθήματα, από τα οποία θα κατανοήσεις καλύτερα τι δεν σου αρέσει, τι σου αρέσει και όλα αυτά έχοντας υπομονή, επιμονή και πίστη στα όνειρα σου και στον εαυτό σου, θα δεις ότι θα σε οδηγηθείς εκεί που θέλεις.
Καλή αρχή σε αυτό το ταξίδι και να θυμάσαι την Ιθάκη του Καβάφη!
Και να θυμάσαι κλείνοντας ότι κανείς μας δεν γνώριζε στην ηλικία σου, πέρασα και εγώ από αυτήν την ηλικία και τόσα άλλα παιδιά, κάναμε σωστά-λάθη και συνεχίζουμε χωρίς να ξέρουμε τι θα συμβεί την επόμενη μερά ακόμα και το επόμενο λεπτό, με όλα όσα ονειρευόμαστε και το πως μπορούμε να τα κάνουμε πραγματικότητα. Δεν σημαίνει ότι, ότι νομίζουμε ότι θέλουμε είναι και αυτό που πραγματικά θέλουμε, αυτό φαίνεται στις ''θυσίες'' που καλείσαι να κάνεις για την πραγματοποίηση του ονείρου σου και επιτρέπεις στον εαυτό σου για παράδειγμα ορισμένοι αθλητές που ασχολούνται με τον πρωταθλητιμσό δεν θεωρούν θυσία τον αυστηρό και υγιεινό τρόπο ζωής, κάποιοι άλλοι που δεν είναι αθλητές δεν μπορούν να φανταστούν την ζωή τους με αυτή την την καθημερινότητα, είναι θυσία για αυτούς. Φυσικά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για όλα, όμως σου ανέφερα όλα αυτά για να κατανοήσεις ότι χρειάζεται πολύ προσπάθεια, υπομονή, για να καταφέρεις κάτι αξιόλογο όπως και όλοι μας. Δεν γίνεται τίποτα από τη μία μέρα στην άλλη.
Αυτά, ελπίζω να σε βοήθησα, ζήσε την ηλικία σου, την ξεγνοιασιά και ότι άλλο εσένα σε κάνει χαρούμενο και δίνει νόημα στη ζωή σου, όλα θα έρθουν, εσύ να είσαι καλά, σιγα- σιγά.
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, όμως χρειάζεται να είσαι προσγειωμένος όπως λένε τα πόδια στη γη και τα μάτια στον ουρανό, βήμα- βήμα.

 

[American Economist]

Στην ερώτηση τώρα όχι οι καθηγητές έχουν πολύ χρόνο.

 

[Revekka]

Εγώ που δεν είμαι μέλος ΔΕΠ ακόμα, έχω να κάνω καλοκαίρι από τη χρονιά πριν πάω στο μεταπτυχιακό.
Κοινώς, οι περίοδοι των διακοπών είναι πάντα γεμάτοι προθεσμίες για συνέδρια, δημοσιεύσεις κλπ. Και αυτό γιατί τον υπόλοιπο χρόνο (υποτίθεται ότι) ασχολείσαι με το ακαδημαϊκό έργο.

Τώρα, εγώ έχω μέσα στο χειμερινό εξάμηνο 7 μαθήματα. Άλλα 2ωρα και άλλα 3ωρα. Πιάνω όμως του πανεπιστημίου, που είναι ένα μεταπτυχιακό και ένα προπτυχιακό. οι 3 ώρες του μαθήματος θέλουν πρακτικά 3πλάσιες ώρες προετοιμασίας, ειδικά σε ένα θέμα όπως το δικό μου που από εξάμηνο σε εξάμηνο θέλει ανασχεδιασμό το μάθημα. Επίσης, κάθε εβδομάδα έχω διόρθωμα επιμέρους εργασιών, έχω επίβλεψη πτυχιακών και διπλωματικών.

Δεν ξέρω πώς είναι όταν είσαι ΔΕΠ κανονικό, ευελπιστώ να μάθω. Οι στενοί συνεργάτες μου όμως, που είναι Επίκουροι και Αναπληρωτές, είναι σε κατάσταση πανικού καθημερινά. Για τα μεγάλα κεφάλια άλλων σχολών δεν ξέρω...

 

[Ελλη μισ.]

Εχω ακούσει οτι οι πανεπιστημιακοί καθηγητές δουλεύουν όλη την μερα απο το πρωί ως το βράδυ και τα σαββατοκύριακα. Επίσης, δεν έχουν καθόλου διακοπές μεσα στο έτος, γιατί διορθώνουν γραπτα και ασχολούνται με την έρευνα τους. Κατά συνέπεια, δεν εχουν χρόνο να δουν τις οικογένειες τους , να περάσουν λίγη ωρα Με τα παιδιά τους ή να βγούνε ενα ραντεβού με τη γυναίκα τους. Όλα αυτά, με αποθαρρύνουν απο το να γίνω και εγω.. Αλλά παρόλα αυτα η ιδέα του να είμαι ενας σεβαστός πανεπιστημιακός καθηγητής δε παύει να μου αρέσει.
Λοιπόν, ισχύουν ολα αυτά; Η είναι απλοί μύθοι;; Στη τελική , οι καθηγητές των πανεπιστημίων έχουν χρόνο για προσωπική ζωή ή ειναι δουλειά και μόνο δουλειά;;;

Sorry αλλα αυτο βρηκες να ρωτησεις; Πανεπιστημιακος ειναι αυτος που εχει τοσο παθος για ενα συγκεκριμενο κουκουτσακι της αμμου, που αφιερωνει τη ζωη του γιατι εχει παθος μαυτο το συγκεκριμενο κουκουτσακι. Η πορωση , το παθος, η ψυχωση πανω σε κατι σε κανει να το μελετας ξανα κ ξανα. Ξερεις ποσοι καθε χρόνο τελειωνουν τις διατριβες τους; Πολλοι. Ξερεις ποιοι ειναι καθηγητες Παν; Οι ιδιοι και οι ιδιοι μεχρι να τους διαδεχτει ο καλυτερος.

 

[Viedo]

Το ότι είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι, οφείλεται στο γεγονός της μονιμότητας που εξασφαλίζεται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα/βαθμίδα που είσαι στο Πανεπιστήμιο. Επιπλέον, προκηρύσσονται ελάχιστες θέσεις, αραιά και που, επομένως πού θα βρουν δουλειά όλοι όσοι τελειώνουν;

Υπάρχουν πολλοί καλύτεροι από πολλούς, που δουλεύουν στα πανεπιστήμια και θα δεχόντουσαν να εργαστούν σε αυτά, αλλά το σύστημα έτσι όπως είναι δομημένο δεν τους το επιτρέπει

 

[Revekka]

Δεν είναι πρακτικά δυνατόν πάντως να υπάρξουν θέσεις για όλους τους κατόχους διδακτορικού που θέλουν πανεπιστημιακή καριέρα, μην τρελαθούμε.