Γιατί δεν είναι δημοφιλής η κλασική μουσική στους νέους;

Unseen skygge

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Unseen skygge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,218 μηνύματα.
Ως άτομο που έχει ασχοληθεί με την κλασσική μουσική και την μουσική γενικότερα καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι η ενασχόληση με την κλασσική μουσική δεν σε κάνει πιο "πνευματώδη" ή ανώτερο άνθρωπο. Επίσης όπως ήδη είπαν κάποιοι υπάρχει άπειρο πλήθος κλασσικών κομματιών επειδή τότε οι συνθέτες έγραφαν για να ζήσουν και η δουλειά τους δεν ήταν απαραίτητα καλη. Προσωπικά βρίσκω και εγώ το 90% των κλασσικών κομματιών αχρωμο, βαρετό και ίδιο. Όλη η συζήτηση είναι λοιπόν για το άλλο μικρό ποσοστό που αξίζει κάπως ακουστικά και είναι "διαφορετικό". Αυτά τα κομμάτια λοιπόν όπως καλά είπατε έχουν ζήσει και σήμερα σε ταινίες σε διαφημίσεις κλπ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Επειδή υπάρχει η Heavy Metal.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 11,178 μηνύματα.
Γιατί θέλουν να ξεσπάνε,η κλασσική τους είναι τελείως αδιάφορη οπότε . Επίσης όταν στα 10 το μόνο που ακούς είναι sinboy μου φαίνεται δύσκολο να ακούσεις Μότσαρτ μετά :P .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Η κλασσική μουσική, όπως σωστά είπε ο Unseen Skygge δε σε κάνει πιο πνευματώδη αν απλά την ακούς. Ας πούμε, κάποιος που δεν είναι εξοικειωμένος με την κλασσική μουσική (αυστηρά και ιστορικά μιλώντας) και δεν έχει εικόνα της θεωρίας της μουσικής, αυτό το κομμάτι δε θα το βρει ιδιαίτερα αστείο πέρα από 1-2 σημεία. Οπότε, έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την ιστορική και μουσική συγκυρία μέσα στην οποία γράφτηκε. Οπότε, κάποιος που ακούει sinboy στα 10 μπορεί άνετα να ακούει Mozart στα 20 του. Το θέμα είναι ότι, ακριβώς επειδή η θεματολογία της (μουσικά, στιχουργικά κ.λπ.) είτε είναι ασύμβατη με τον 21ο αιώνα είτε εκφράζει καίριους προβληματισμούς αλλά με άλλον τρόπο, με άλλα, μακρινά σε εμάς, εκφραστικά μέσα, δεν έχει απήχηση, πια.

Ας πούμε, με αυτό το κομμάτι - για να πιάσουμε και τα hits του 19ου αιώνα - μπορεί κανείς να ξεσπάσει άμα θέλει. Αλλά τα εκφραστικά μέσα είναι άλλα καθώς άλλη και η θεματολογία (η «Ημέρα της Κρίσης» δεν είναι πρόσφορο έδαφος για να εκτονώσει τα νεύρα του ένα 10χρονο). Άλλωστε, ο κόσμος προχωράει, τα ήθη και τα έθιμα αλλάζουν κ.λπ., οπότε, όλα καλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 11,178 μηνύματα.
Η κλασσική μουσική, όπως σωστά είπε ο Unseen Skygge δε σε κάνει πιο πνευματώδη αν απλά την ακούς. Ας πούμε, κάποιος που δεν είναι εξοικειωμένος με την κλασσική μουσική (αυστηρά και ιστορικά μιλώντας) και δεν έχει εικόνα της θεωρίας της μουσικής, αυτό το κομμάτι δε θα το βρει ιδιαίτερα αστείο πέρα από 1-2 σημεία. Οπότε, έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την ιστορική και μουσική συγκυρία μέσα στην οποία γράφτηκε. Οπότε, κάποιος που ακούει sinboy στα 10 μπορεί άνετα να ακούει Mozart στα 20 του. Το θέμα είναι ότι, ακριβώς επειδή η θεματολογία της (μουσικά, στιχουργικά κ.λπ.) είτε είναι ασύμβατη με τον 21ο αιώνα είτε εκφράζει καίριους προβληματισμούς αλλά με άλλον τρόπο, με άλλα, μακρινά σε εμάς, εκφραστικά μέσα, δεν έχει απήχηση, πια.

Ας πούμε, με αυτό το κομμάτι - για να πιάσουμε και τα hits του 19ου αιώνα - μπορεί κανείς να ξεσπάσει άμα θέλει. Αλλά τα εκφραστικά μέσα είναι άλλα καθώς άλλη και η θεματολογία (η «Ημέρα της Κρίσης» δεν είναι πρόσφορο έδαφος για να εκτονώσει τα νεύρα του ένα 10χρονο). Άλλωστε, ο κόσμος προχωράει, τα ήθη και τα έθιμα αλλάζουν κ.λπ., οπότε, όλα καλά.

Δεν είναι θέμα ανικανότητας,είναι όπως είπες θέμα να σκαμπάζει κάποια βασικά ο άλλος απο μουσική θεωρία .
Δεν είναι θέμα οτι δεν θα ακούσει λοιπόν,είναι θέμα οτι δεν θα θέλει να ακούσει . Εαν του βάλεις αυτό το κομμάτι θα σε κοιτάει σαν ούφο . Θα σου πουν που είναι οι πουτάνες,που είναι τα ναρκωτικά,που είναι τα αμάξια, που είναι τα καπάκια κτλπ . Γιατί όταν φτάσουν στα 20 και ακούνε απο τα 10 για αυτά,γίνονται σύμβολα ουσιαστικά .

Ας μην γελιόμαστε,δεν ακούς κλασσική για να γίνεις πιο πνευματώδης . Ακούς κλασσική γιατί είσαι ήδη πιο πνευματώδης και την εκτιμάς . Αυτό δεν σημαίνει οτι τα υπόλοιπα είδη δεν είναι καλά,όλα έχουν την αξία τους,και ροκ να ακούσουμε,και ποπ και τζαζ ,δεν σου ρίχνει το πνευματικό επίπεδο ούτε σημαίνει οτι δεν συνεισφέρουν σε αυτό . Το θέμα διερευνά το γιατί εφόσον όλα έχουν την αξία τους,η κλασσική δεν είναι τόσο δημοφιλής .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Το θέμα διερευνά το γιατί εφόσον όλα έχουν την αξία τους,η κλασσική δεν είναι τόσο δημοφιλής .


Νομίζω αυτό είναι πιο απλό από όσο το φανταζόμαστε. Απλά «πάλιωσε». Δηλαδή, τι να κάνουμε, μπροστά ο Μπαχ 10 χιλιάδες χρόνια από την εποχή του, αλλά η κοινωνία δεν εκφράζεται, στην πλειονότητά της, έτσι.

Επίσης, τα «καπάκια» τι είναι; :Ρ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ηλεκτρολόγων & Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 11,178 μηνύματα.
Νομίζω αυτό είναι πιο απλό από όσο το φανταζόμαστε. Απλά «πάλιωσε». Δηλαδή, τι να κάνουμε, μπροστά ο Μπαχ 10 χιλιάδες χρόνια από την εποχή του, αλλά η κοινωνία δεν εκφράζεται, στην πλειονότητά της, έτσι.

Επίσης, τα «καπάκια» τι είναι; :Ρ

Οτι έχουν αλλάξει οι καιροί και ο κόσμος δεν εκφράζεται πλέον έτσι ισχύει απόλυτα .
Γι'αυτό δυστυχώς είναι απαραίτητο να θες να ψαχτείς λίγο παραπάνω για να κατανοήσεις την ιδιοφυΐα και την σκληρή δουλειά αρκετών συνθετών . Γιαυτό κάποιοι απο εμάς εκτιμούμε το είδος . Τώρα εντάξει εαν κάποιος δεν του αρέσει δεν θα του πάρουμε το κεφάλι . Πάντως το μήνυμα που έλεγε οτι δεν προωθείται και δεν διαφημίζεται όπως τα υπόλοιπα είδη έχει δίκιο,είναι ένας λόγος που ο κόσμος δεν μπορεί να ξεκινήσει να ασχολείται .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Οτι έχουν αλλάξει οι καιροί και ο κόσμος δεν εκφράζεται πλέον έτσι ισχύει απόλυτα .
Γι'αυτό δυστυχώς είναι απαραίτητο να θες να ψαχτείς λίγο παραπάνω για να κατανοήσεις την ιδιοφυΐα και την σκληρή δουλειά αρκετών συνθετών . Γιαυτό κάποιοι απο εμάς εκτιμούμε το είδος . Τώρα εντάξει εαν κάποιος δεν του αρέσει δεν θα του πάρουμε το κεφάλι . Πάντως το μήνυμα που έλεγε οτι δεν προωθείται και δεν διαφημίζεται όπως τα υπόλοιπα είδη έχει δίκιο,είναι ένας λόγος που ο κόσμος δεν μπορεί να ξεκινήσει να ασχολείται .


Ναι, πράγματι δε διαφημίζεται αρκετά, αλλά σκέψου και πού μπορεί να διαφημιστεί. Εννοώ, για να εκτιμήσεις κανείς τις φούγκες του Μπαχ από το Καλώς συγκερασμένο κλειδοκύμβαλο πρέπει να ξέρει αρκετή μουσική. Αλλιώς θα του φαίνονται όλες ίδιες, άντε να βλέπει τη διαφορά από μείζονα σε ελάσσονα. Επίσης, για να εκτιμήσεις κανείς τη γενικότερη συνεισφορά του Μπαχ στην μουσική θα πρέπει να ξέρει και πώς ήταν η μουσική πριν τον Μπαχ, αλλά και πώς έγινε η μουσική μετά τον Μπαχ. Πρέπει να ξέρει κανείς τι είναι το Γρηγοριανό μέλος, τι ήταν το cantus gemellus (gymell) και άλλα τόσα πράγματα που, μάνι-μάνι είναι ένα τυπικό πρόγραμμα σπουδών σε ένα ωδείο από την πρώτη κατωτέρα μέχρι το πτυχίο. Γι' αυτό και είναι δύσκολο, ακόμα και να διαφημιστεί η κλασσική μουσική, να αποκτήσει ξανά τόσο μαζικό και ευρύ/διαφοροποιημένο κοινό.

Δε λέω ότι αυτό είναι καλό ή κακό, είναι απλά πραγματικότητα, όπως και αυτό που περιέγραψες παραπάνω. Αλλά, η μουσική είναι και συναίσθημα και το κυριότερο είναι να νιώθει κανείς τη μουσική που ακούει, οπότε, ας περνάμε καλά με αυτά που ακούμε. Σε τελική ανάλυση, όπως ξαναείπα, η μουσική είναι μία και ο όρος κλασσική είναι απλά μία σύμβαση.

Να σημειωθεί ότι είμαι μεγάλος φαν της κλασσικής (13 κλασσικές σπουδές πίσω και άλλα τρία μπροστά δεν γίνονται χωρίς να σου αρέσει, άλλωστε :Ρ).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

panagiotis23

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο panagiotis23 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ιατρικής Θεσσαλίας και μας γράφει απο Άγιος Δημήτριος (Αττική). Έχει γράψει 228 μηνύματα.
Η λόγια δυτική μουσική έχει από την φύση της ένα συστηματικό τρόπο με τον οποίο διαρθρώθηκε, αναπτύχθηκε και μετεξελίχθηκε και κανείς θα πρέπει να την αναλύσει και την διαβάσει από τις απαρχές της, ένα επίπονο και μακροχρόνιο εγχείρημα ομολογουμένως διότι πίσω από όλες αυτές τις μελωδίες που ακούμε υπάρχει ταλέντο, σκληρή δουλειά αλλά και μια εγγενής ευφυΐα που μόνο όσοι την έχουν σπουδάσει μπορούν να την καταλάβουν και να την κατανοήσουν πραγματικά. Τώρα, αν απλά κάποιος ακούει γιατί είναι όμορφη στα αυτιά αυτό είναι και ένα κίνητρο να ψάξει περισσότερο!! Πιστεύω είναι πολύ όμορφο τα νέα παιδιά να ασχολούνται με ένα τέτοιο σύνθετο και δύσκολο είδος μουσικής γιατί κατανοούν αφενός τι είναι πραγματική ποιοτική μουσική και τι όχι και έτσι μπορούν να κρίνουν όλη αυτή την σαβούρα και επιπλέον αναπτύσσουν και το αισθητικό τους κριτήριο και σε πολλά άλλα πράγματα. Η μουσική ανήκει στις Τέχνες και μάλιστα αυτή κυοφορήθηκε σε ένα γενικότερο κλίμα πολιτιστικής ανάπτυξης και στις άλλες μορφές όπως η ζωγραφική, η γλυπτική, η αρχιτεκτονική ακόμα και επηρεάστηκε από τις πολιτικές και φιλοσοφικές ροές της κάθε επιμέρους εποχής. Αυτά τα λέω γιατί ασχολούμαι με την μουσική για πάνω από 15 έτη και διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τη ιστορία και την θεωρία των τεχνών καθώς και τα εκάστοτε ρεύματα. Θεωρώ ότι είναι η πραγματική βάση για τις περισσότερες μουσικές και κάτι σαν τους Ολυμπιακούς αγώνες της μουσικής!
Δύο από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Σας προτείνω να τους δώσετε μια ευκαιρία, μπορεί και να σας αρέσουν!
https://youtu.be/U7NIW088w7I
https://youtu.be/3AO_1UXy7ok
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ας πω κι εγώ την άποψη μου καθώς πιστεύω πως είναι αντιπροσωπευτική του μέσου ακροατή.

Αν ένα είδος μουσικής χρειάζεται να έχεις κάνει 15 χρόνια σπουδών για να το εκτιμήσεις τότε δεν είναι λαϊκή μουσική, δεν απευθύνεται δηλαδή στην μάζα αλλά μόνο σε πολύ λίγα άτομα και άρα νομίζω είναι παράλογο να αναρωτιόμαστε γιατί δεν είναι δημοφιλής.


Ας συγκρίνουμε τώρα δυο κομμάτια.
Μέχρι κι εγώ που είμαι εντελώς άσχετος από μουσική μπορώ να καταλάβω ότι το πρώτο κομμάτι του Τσαϊκόφσκι είναι πολύ ανώτερο μουσικά από τη μπαλάντα της Τρείσι Λειν. Ποιο θα ακούσω όμως όταν θέλω να χαλαρώσω? Το δεύτερο. Για πιο λόγο? Δεν ξέρω είναι η αλήθεια, ας το απαντήσει αυτό κάποιος ειδικός της μουσικής.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

_Σταύρος_

Δραστήριο μέλος

Ο Σταύρος, χωρίς _ _ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 701 μηνύματα.
Η κλασική μουσική γενικά δεν είναι δημοφιλής κι όχι μόνο στους νέους. Πως να είναι όμως όταν για να την "καταλάβεις" πρέπει να έχεις σπουδάσει....μουσική? Άντε τουλάχιστον τα βασικά :akkor:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Η λόγια δυτική μουσική έχει από την φύση της ένα συστηματικό τρόπο με τον οποίο διαρθρώθηκε, αναπτύχθηκε και μετεξελίχθηκε και κανείς θα πρέπει να την αναλύσει και την διαβάσει από τις απαρχές της, ένα επίπονο και μακροχρόνιο εγχείρημα ομολογουμένως διότι πίσω από όλες αυτές τις μελωδίες που ακούμε υπάρχει ταλέντο, σκληρή δουλειά αλλά και μια εγγενής ευφυΐα που μόνο όσοι την έχουν σπουδάσει μπορούν να την καταλάβουν και να την κατανοήσουν πραγματικά. Τώρα, αν απλά κάποιος ακούει γιατί είναι όμορφη στα αυτιά αυτό είναι και ένα κίνητρο να ψάξει περισσότερο!! Πιστεύω είναι πολύ όμορφο τα νέα παιδιά να ασχολούνται με ένα τέτοιο σύνθετο και δύσκολο είδος μουσικής γιατί κατανοούν αφενός τι είναι πραγματική ποιοτική μουσική και τι όχι και έτσι μπορούν να κρίνουν όλη αυτή την σαβούρα και επιπλέον αναπτύσσουν και το αισθητικό τους κριτήριο και σε πολλά άλλα πράγματα. Η μουσική ανήκει στις Τέχνες και μάλιστα αυτή κυοφορήθηκε σε ένα γενικότερο κλίμα πολιτιστικής ανάπτυξης και στις άλλες μορφές όπως η ζωγραφική, η γλυπτική, η αρχιτεκτονική ακόμα και επηρεάστηκε από τις πολιτικές και φιλοσοφικές ροές της κάθε επιμέρους εποχής. Αυτά τα λέω γιατί ασχολούμαι με την μουσική για πάνω από 15 έτη και διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τη ιστορία και την θεωρία των τεχνών καθώς και τα εκάστοτε ρεύματα. Θεωρώ ότι είναι η πραγματική βάση για τις περισσότερες μουσικές και κάτι σαν τους Ολυμπιακούς αγώνες της μουσικής!
Δύο από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Σας προτείνω να τους δώσετε μια ευκαιρία, μπορεί και να σας αρέσουν!
https://youtu.be/U7NIW088w7I
https://youtu.be/3AO_1UXy7ok


Συμφωνούμε, γενικά, εκτός από το σημείο που χαρακτηρίζουμε κάποια άλλα είδη της μουσικής «σαβούρα». Εννοώ, κάθε ρεύμα εκφράζει μία σειρά από συναισθήματα και θέσεις, οπότε δε θεωρώ ότι έχει νόημα, ειδικά τα συναισθήματα άλλων ανθρώπων να τα αποκαλούμε σαβούρα. Μπορεί να μην ακούμε trap κ.λπ., μπορεί να θεωρούμε ότι το στιχουργικό περιεχόμενο είναι χαμηλής ποιότητας, αλλά, σε τελική ανάλυση, κι ο Μπαχ ψιλoάγνωστος και, σίγουρα, δεν ήταν ο all-star που είναι για τους σημερινούς θεωρητικούς της κλασσικής μουσικής.

Επίσης, ας μην τείνουμε να βλέπουμε την εξέλιξη της μουσικής γραμμικά. Ξεκίνησε η κλασσική και μετά μετουσιώθηκε σε όλες τις άλλες. Παράλληλα στην Ευρώπη ζούσαν εδώ και μία χιλιετία Τσιγγάνοι και εδώ και 2 χιλιάδες χρόνια Εβραίοι που με την μουσική τους παράδοση, διαφορετική από την ευρωπαϊκή όμως συνδεδεμένη και μαζί της, έχουν κάνει την μουσική πιο πλούσια. Στην Αμερική γεννιέται η τζαζ - εντάξει, γρηγοριανό μέλος, αλλά δεν έμεινε εκεί - και στην ανατολή τα μόρια και οι τούρκικοι, αραβικοί και πέρσικοι δρόμοι επηρεάζουν τη μουσική παράδοση μέχρι και στην ψυχεδελική ροκ - π.χ. Donovan. Μεγάλος ο Μπαχ, σημαντική η κλασσική, αλλά, η μουσική είναι πολύ πιο μεγάλη! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ιππολύτη

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 25 ετών και Φοιτήτρια. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
Γιατί πρέπει να καταλαβαίνει κάποιος την κλασική μουσική για να του αρέσει; Εγώ με το ζόρι ξέρω τις 7 νότες και ακούω κλασική μουσική από μικρή λόγω απλής συνήθειας. Δεν καταλαβαίνω ποια είναι τα ''μηνύματα'' που ήθελε κάποτε να περάσει, καταλαβαίνω ότι μπορεί να με χαλαρώσει όπως και να με διεγείρει, όταν για παράδειγμα θέλω να συγκεντρωθώ και να διαβάσω.

Επίσης, η κλασική μουσική δεν έχει μεγάλη ανάπτυξη αυτή τη χρονική στιγμή οπότε λογικό να μην είναι δημοφιλής στους νέους. Οι παρόντες καλλιτέχνες που ασχολούνται με την κλασική μουσική δεν είναι αρκετά γνωστοί παρά μόνο σε ένα μικρό κοινό του ήδη μικρού κοινού που ακούει κλασική. Ενώ, για παράδειγμα, πολύ γνωστά ονόματα όπως η Αριανα Γκραντε, μπορεί να μην ακούς ποπ μουσική αλλά να τα ξέρεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Μάρκος Βασίλης

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
Γιατί πρέπει να καταλαβαίνει κάποιος την κλασική μουσική για να του αρέσει; Εγώ με το ζόρι ξέρω τις 7 νότες και ακούω κλασική μουσική από μικρή λόγω απλής συνήθειας. Δεν καταλαβαίνω ποια είναι τα ''μηνύματα'' που ήθελε κάποτε να περάσει, καταλαβαίνω ότι μπορεί να με χαλαρώσει όπως και να με διεγείρει, όταν για παράδειγμα θέλω να συγκεντρωθώ και να διαβάσω.

Σίγουρα, σε ό,τι αφορά τα συναισθήματα που μεταφέρει η μουσική δε χρειάζονται ούτε σπουδές ούτε τίποτα παραπάνω. Σε ό,τι έχει να κάνει με τεχνικά και θεωρητικά ζητήματα εκτιμάς κάποια πράγματα περισσότερο έχοντας και σπουδές σχετικές με τη μουσική. Αλλιώς, μουσική είναι, όπως όλες οι άλλες (η Grande, o sinboy, η Πάολα κ.λπ.).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Πύρος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτισμού & Δημιουργικών Μέσων & Βιομηχανιών Θεσσαλίας. Έχει γράψει 1,739 μηνύματα.
Εγώ θεωρώ ότι σημαντικό ρόλο παίζει και το κατά πόσο ένα κομμάτι 1. σου αρέσει και 2. Σε τραβάει να το ξανακούσεις.

Εγώ πολλές φορές όταν είμαι χαρούμενος βάζω κλασική μουσική που μου φαίνεται χαρούμενη π.χ. την άνοιξη του Βιβάλντι ή αν αισθάνομαι αγωνία ή φόβο για κάτι, εκεί κι αν ακούω κλασική (προτιμώ τον αποχαιρετισμό της odette :P ) όμως όλα αυτά μόνο όταν μου έρθει η φώτιση, τύπου 6 φορές τον χρόνο.

Ως προς τα ακουσματα στο σπίτι, ομολογώ πως μεγάλωσα με Μητροπανο, Θεοδωράκη, Χατζηδακη, Ρουβα, Βανδη, Παπαρίζου, Χατζηγιάννη και τέλος :P
Η μαμά μου έπαιζε πιάνο παλιά αλλά δεν έβαζε ποτέ κλασική μες το σπίτι. Δεν ξέρω γιατί, παρότι της αρεσει την απέφευγε.

Ε από τα 11 και μετά η μουσική που ξεκίνησα να ακουω δεν έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

panagiotis23

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο panagiotis23 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ιατρικής Θεσσαλίας και μας γράφει απο Άγιος Δημήτριος (Αττική). Έχει γράψει 228 μηνύματα.
Αν μου επιτρεπετε θεωρω οτι πολυ σημαντικο ρολο διαδραματίζουν οι συνθήκες διαβίωσης και ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Η λόγια δυτική μουσική απαιτεί από το άτομο μια εξοικείωση και μια τριβή προκειμένου να ειναι σε θέση να αναγνωρίζει σε έργα τόσο ακουστικά αλλα και επι χαρτου τα μοτίβα, τις αρμονίες, τα μουσικά θέματα, τα ιδιαίτερα όργανο λογικά και υφολογικά χαρακτηριστικά, τις φόρμες κτλ προκειμένου να κατανοήσει αφενός μεν τις θέλει να περάσει ο συνθέτης αφετέρου δε να μάθει όπως έγραψα πρωτύτερα το σύστημα με το οποίο ειναι δομημένη αυτη η μουσική. Ο γρήγορος τρόπος ζωής και η γρήγορη πληροφορία δεν επιτρέπουν τους περισσότερους να αφιερώσουν τον απαραίτητο χρόνο και την πνευματική δουλειά που απαιτείται προκειμένου να εντρυφήσουν και να αφουγκραστούν τα βαθύτερα νοήματα των συνθετών. Μπορεί να ακούγονται κάπως αφηρημένα αυτα που λεω αλλα ειναι πολυ συγκεκριμένα στην πράξη. Δεν θεωρώ οτι πάλιωσε και ειναι πολλοί οι λόγοι για αυτο που βαριέμαι να αναλύω. Νομιζω αυτο που περισσότερο με προβληματίζει ειναι αν ο κόσμος δεν ακούει γιατί την θεωρεί βαρετή ή την απορρίπτει καθώς δεν μπορεί να την κατανοήσει και το δεύτερο επιβεβαιώνει οτι απαιτεί συστηματική παρακολούθηση και εκμάθηση. Το ζήτημα που αφορά τον χαρακτηρισμό των άλλων ειδών ως σαβούρα κατεμε εμπιπτει σε ένα πλαίσιο εμπορευματοποίησης των τεχνών αφαιρώντας πολλές πολλές κάθε τι ποιοτικό και δημιουργικό και αυτο το συναντούμε παντού, από το τι βλέπουμε μέχρι τι ρούχα φορούμε και τι τρόφιμα καταναλώνουμε. Εχει πολυ μακρινή επέκταση το ζήτημα. Εν μέρει ίσως κακή έλλειψη μουσικής παιδείας στο σχολείο να συνεισφέρει σε αυτο κλίμα. Το θέμα ειναι οτι θελουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως πολιτισμένος λαός αλλα ο,τι κάνουμε επιβεβαιώνει το αντίθετο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
H κλασική μουσική απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό όπως απευθυνόταν πάντα, ασχέτως ηλικίας. Αν ασχολείσαι από μικρός, πιθανότατα θα ακούς και μεγάλος, αν δεν ακούς μικρός, σχεδόν σίγουρα δεν θα ασχοληθείς μετά. Ακόμα και όταν γραφόταν πάλι για συγκεκριμένες τάξεις και σαλόνια ήταν, δεν νομίζω ότι οι αγρότες διασκέδαζαν με σονάτες.
Γενικά, κρύβει μία ολόκληρη μαεστρία η κατανόησή της αλλά ούτε ικανή συνθήκη πνεύματος είναι ούτε και απαιτείται να την κατανοείς για να την εκτιμήσεις ή να σου αρέσει. Τζιζ, σνομπισμός ακόμα και στις τέχνες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 875331

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
H κλασική μουσική απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό όπως απευθυνόταν πάντα, ασχέτως ηλικίας. Αν ασχολείσαι από μικρός, πιθανότατα θα ακούς και μεγάλος, αν δεν ακούς μικρός, σχεδόν σίγουρα δεν θα ασχοληθείς μετά. Ακόμα και όταν γραφόταν πάλι για συγκεκριμένες τάξεις και σαλόνια ήταν, δεν νομίζω ότι οι αγρότες διασκέδαζαν με σονάτες.
Γενικά, κρύβει μία ολόκληρη μαεστρία η κατανόησή της αλλά ούτε ικανή συνθήκη πνεύματος είναι ούτε και απαιτείται να την κατανοείς για να την εκτιμήσεις ή να σου αρέσει. Τζιζ, σνομπισμός ακόμα και στις τέχνες.
Το ίδιο όμως ισχύει και για όλα τα είδη τέχνης εκείνων των αιώνων, καθώς π.χ. ούτε τις ζωγραφιές και τα γλυπτά θα έβλεπαν και δεν μιλάω καν για ποίηση και λογοτεχνία γιατί ήταν και αγράμματοι. Με άλλα λόγια, το point σου μηδενίζει την Τέχνη σε κάτι σνομπιστικό για τα upper classes του παρελθόντος.

Ίσως αργότερα να απαντήσω στο γιατί το "η κλασική μουσική δεν σε κάνει πιο πνευματώδη" βγάζει τόσο ελάχιστο νόημα που δεν μπαίνει καν στη συζήτηση να είναι σωστό ή λάθος.

Επίσης, η κλασική μουσική δεν έχει μεγάλη ανάπτυξη αυτή τη χρονική στιγμή οπότε λογικό να μην είναι δημοφιλής στους νέους. Οι παρόντες καλλιτέχνες που ασχολούνται με την κλασική μουσική δεν είναι αρκετά γνωστοί παρά μόνο σε ένα μικρό κοινό του ήδη μικρού κοινού που ακούει κλασική. Ενώ, για παράδειγμα, πολύ γνωστά ονόματα όπως η Αριανα Γκραντε, μπορεί να μην ακούς ποπ μουσική αλλά να τα ξέρεις.
Αυτό Στεφανία όμως θεωρείται από πολλούς από 'μας ως κακό σημάδι των καιρών.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

panagiotis23

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο panagiotis23 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος του τμήματος Ιατρικής Θεσσαλίας και μας γράφει απο Άγιος Δημήτριος (Αττική). Έχει γράψει 228 μηνύματα.
Το θέμα είναι ότι όσοι υποστηρίζουν ότι η κλασική απευθύνεται σε μία άλλη εποχή και σε ένα άλλο κοινό εκφράζουν απόψεις που κυρίως εξ ορμώνται από προσωπικές εμπειρίες δίχως βαθειά ανάλυση ή στοχασμό ή έστω μια στοιχειώδη έρευνα ή γνώση για αυτό που εξετάζεται, δηλαδή ό,τι μπορεί να έχουν ακούσει ή να νομίζουν. Δεν υποστηρίζω πως είμαι ειδικός αλλά επειδή η κλασική μουσική είναι μια αυστηρή μουσική με κανόνες και δομές δυστυχώς χωρίς γνώση αυτών είναι πολύ δύσκολο κανείς να του αρέσει πραγματικά διότι ναι μεν θέλει να προκαλέσει συναισθηματικές διακυμάνσεις ωστόσο δεν είναι μόνο αυτό καθώς θέλει να σε βάλει να σκεφτείς και να αναστοχαστείς πάνω στο έργο δηλαδή απαιτεί και μια πνευματική δουλειά που χρειάζεται εργαλεία για να γίνει. Ας μην παρεξηγηθώ δεν υποστηρίζω ότι όλοι πρέπει να γίνουν ειδικοί, φυσικά και δεν είναι εφικτό, αλλά μια βασική εκπαίδευση διατείνομαι ότι θα αποτελούσε σοβαρό ενισχυτικό παράγοντα για την περαιτέρω ενασχόληση και αγάπη, όπως και υπάρχει και η θεωρία ότι για να αγαπήσεις κάτι ενίοτε η μελέτη και η ανάλυση στα συστατικά του μέρη μπορεί να σε κάνει να το εκτιμήσεις και να το αγαπήσεις περισσότερο. Αυτό βέβαια εξαρτάται από το κάθε άτομο, την αισθητική του η οποία πάλι και εδώ πιστεύω δεν είναι σε στάδιο ικανό να διακρίνει να συγκρίνει και να σχηματοποιήσει μια σταθμισμένη άποψη ειδικά σε ένα παιδί που μάλιστα δεν εκτέθηκε σε όλα τα ειδη μουσικής σε ίδιο βαθμό οπότε το ζήτημα ξεφεύγει από την αμιγώς αισθητική οπτική και προσλαμβάνει χαρακτήρα κοινωνικής και εκπαιδευτικής ισονομίας υπό την έννοια της εξίσου προβολής και προώθησης όλων των ειδών της μουσικής. Οι πολιτιστικές καταβολές φυσικά και είναι σημαντικές και ναι η μουσική αυτή ιστορικά τουλάχιστον σε πρώιμα στάδια αναφέρονταν σε άτομα των υψηλών τάξεων και των βασιλέων που φυσικά είχαν και πρόσβαση σε αυτήν αλλά αργότερα έγινε διαθέσιμη σε ευρύτερα στρώματα. Στην Ελλάδα φυσικά συνδέθηκε με την άρχουσα τάξη και την αριστοκρατία, μια διαστρεβλωμένη καθόλα άποψη που έγκειται σε συμπλέγματα κατωτερότητας, φόβου και έχθρας προς το ξένο πολιτιστικά χωρίς να περνάει ούτε καν μιαν έστω στοιχειώδη αξιολόγηση, ότι θα ξεχαστούν τα παραδοσιακά ήθη και κάθε τι λαϊκό που και αυτό είναι μία πλάνη αφενός διότι σήμερα ολοένα και λιγότεροι νέοι ασχολούνται με την παραδοσιακή μουσική και αφετέρου διότι καταναλώνουμε αδηφάγα κάθε τι ξενικό από ξενομανία θεωρώντας ως καλύτερο και πιο προχωρημένο (τι ειρωνεία!).
Θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι σε όλα αυτά διαδραματίζουν ρόλο και τα μέσα που όχι μόνο δεν την προβάλουν αλλά την διακωμωδούν, την ευτελίζουν και την λερώνουν βάζοντας της σε διαφημίσεις καθημερινών προϊόντων και κάθε τι εμπορικό μην λογαριάζοντας την πνευματική δουλειά συνθετών που τα έργα τους εκτελούνται στις λαμπρότερες και πιο όμορφες αίθουσες συναυλιών και θέατρα ανά τον κόσμο. Αυτά τα αναφέρω με μια διάθεση πραγματικού προβληματισμού διότι μπορεί να φαίνεται κάπως δευτερεύον ως θέμα αλλά αντανακλά πολλές παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και τα αίτια και τα αποτελέσματα είναι πολυποίκιλα!!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 875331

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το θέμα είναι ότι όσοι υποστηρίζουν ότι η κλασική απευθύνεται σε μία άλλη εποχή και σε ένα άλλο κοινό εκφράζουν απόψεις που κυρίως εξ ορμώνται από προσωπικές εμπειρίες δίχως βαθειά ανάλυση ή στοχασμό ή έστω μια στοιχειώδη έρευνα ή γνώση για αυτό που εξετάζεται, δηλαδή ό,τι μπορεί να έχουν ακούσει ή να νομίζουν.

Καταρχάς η διατύπωση περί του ξεπερασμού της κλασικής μουσικής, πως δλδ ανοίκει σε άλλη εποχή υποδηλώνει πως δεν υπάρχει <<κλασική>> μουσική, που μιλάει στο πιο βαθύ αρχέτυπο της ανθρωπότητας, σε κάθε γεννιά και σε κάθε κουλτούρα. Με τον ίδιο τρόπο δλδ, η Οδύσσεια ήταν για τους Αρχαίους 'Ελληνες και η Κόλαση του Δάντη για τους Ρωμαίους κλπ... αυτό προφανώς δεν ισχύει και νομίζω αυτό θες να πεις. Επίσης, η διαχρονικότητα των κλασικών έργων ξεκάθαρα τα καθιστά πάνω από τα είδη μουσικής που ας πούμε πάντα θα συνδέονται με συγκεκριμένους πληθυσμούς, μόδες και φιλοσοφίες ορισμένων ατόμων π.χ. η Reggae, ενώ αντιθέτως η Jazz, τουλάχιστον κατ' εμέ, κατάκτησε θέση στην αιωνιότητα(και ακόμα περισσότερο η Ιαπωνική).

P.S. καλό είναι να ορίζεις πολλές παραγράφους και να μην χρησιμοποιείες μακροπερίοδο λόγο σε ένα φόρουμ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top