Σπουδές συμβιώνοντας με το αγόρι μου;

[erouliakwn@gmai]

Καταρχας γεια σας δεν ειχα σκοπο να το κανω αυτο απλα οι σκεψεις μου γινονται πιο εντονες και απλα κοντευω να τρελαθω θελω να ακουσω αρκετες αποψεις ωστε να τις επεξεργαστω να παρω και εγω την αποφαση μου .... λοιπον ειμαι 18 χρονων και εδωσα πανελληνιες και περασα εκει που ηθελα στον τοπο που ηθελα δηλαδη κρητη .. το ονειρο μου απο πολυ μικρη ηλικια ηταν να σπουδασω μακρια απο τον τοπο διαμονης μου δηλαδη την αθηνα και να με στο σπιτι των γονιων μου.. μη με παρεξηγειται εχω πολυ καλες σχεσεις με τους γονεις μου απλα θελω και εγω σαν ανθρωπος να ανοιξω τα φτερα μου να χαρω και ζησω τα χρονια της φοιτητικης ζωης μου και γενικοτερα της ζωης μου δεν νομιζω να με η μονη που εχω τετοιο σκεπτικο .. εχω μια σχεση εδω κι εναμιση χρονο ηταν ο πρωτος που μου χε πει οτι θα με ακολουθησει οπου και αν σπουδασω ..θελω απλα τη γνωμη σας.. το θεωρειται λαθος η σωστο να σπουδασω μακρια απο το σπιτι μου κι εκει να συγκατοικησω με το αγορι μου?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νομάρχης]

Για το αγόρι σου δεν ξέρω... Αλλά το να σπουδάσεις μακριά από το σπίτι σου είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ σωστό (εφόσον βέβαια υπάρχει η οικονομική δυνατότητα) και κατά την άποψή μου ένα από τα σημαντικότερα βήματα προς την ενηλικίωση και την ανεξαρτητοποίηση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Καταρχας γεια σας δεν ειχα σκοπο να το κανω αυτο απλα οι σκεψεις μου γινονται πιο εντονες και απλα κοντευω να τρελαθω θελω να ακουσω αρκετες αποψεις ωστε να τις επεξεργαστω να παρω και εγω την αποφαση μου .... λοιπον ειμαι 18 χρονων και εδωσα πανελληνιες και περασα εκει που ηθελα στον τοπο που ηθελα δηλαδη κρητη .. το ονειρο μου απο πολυ μικρη ηλικια ηταν να σπουδασω μακρια απο τον τοπο διαμονης μου δηλαδη την αθηνα και να με στο σπιτι των γονιων μου.. μη με παρεξηγειται εχω πολυ καλες σχεσεις με τους γονεις μου απλα θελω και εγω σαν ανθρωπος να ανοιξω τα φτερα μου να χαρω και ζησω τα χρονια της φοιτητικης ζωης μου και γενικοτερα της ζωης μου δεν νομιζω να με η μονη που εχω τετοιο σκεπτικο .. εχω μια σχεση εδω κι εναμιση χρονο ηταν ο πρωτος που μου χε πει οτι θα με ακολουθησει οπου και αν σπουδασω ..θελω απλα τη γνωμη σας.. το θεωρειται λαθος η σωστο να σπουδασω μακρια απο το σπιτι μου κι εκει να συγκατοικησω με το αγορι μου?

Αφού ήθελες να σπουδάσεις Αθήνα τόσο πολύ τότε γιατί λες ότι η Κρήτη είναι το μέρος που ήθελες;
Τώρα όσο αφορά το ερώτημα σου,το βρίσκω πολύ λογικό να θέλεις να σπουδάσεις κάπου μακριά από τους γονείς σου,δεν είναι παράλογο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jerry_meg_]

Αφού ήθελες να σπουδάσεις Αθήνα τόσο πολύ τότε γιατί λες ότι η Κρήτη είναι το μέρος που ήθελες;
Τώρα όσο αφορά το ερώτημα σου,το βρίσκω πολύ λογικό να θέλεις να σπουδάσεις κάπου μακριά από τους γονείς σου,δεν είναι παράλογο.

ανακριτής φώτης εν δράση πάλι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

ανακριτής φώτης εν δράση πάλι

Χαχαχα ναι!Δεν κατακρίνω την κοπέλα κάνει και θέλει να σπουδάσει κάπου μακριά όμως με μπέρδεψε λίγο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Το λογικό θα ήταν αφού πέρασες στον τόπο μόνιμης κατοικίας σου, να μείνεις εκεί. Νομίζω όλοι αυτό επιδιώκουν. ΄Ομως μπορείς να έχεις αυτή την επιλογή εφόσον έχεις τόσο μεγάλη επιθυμία να σπουδάσεις μακριά από το σπίτι σου και με τη βασική προϋπόθεση ότι οι δικοί σου έχουν την οικονομική άνεση να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές σου (επειδή ασφαλώς αν πιστεύεις ότι θα ζοριστούν έστω και λίγο οικονομικά προκειμένου εσύ να κάνεις το γούστο σου, εννοείται ότι δεν θα πρέπει να είσαι τόσο εγωίστρια ώστε να το κάνεις). Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς το αγόρι σου θα σε ακολουθήσει όπου κι αν πας. Τι ηλικία έχει; Με τι ασχολείται; Πώς θα καλύψει τα έξοδα διαμονής του στην Αθήνα; Και κάποιες άλλες ερωτήσεις: Θα πεις στους γονείς σου ότι θα συζήσεις γιατί αν το κρατήσεις κρυφό τι θα κάνεις όταν έρθουν να σε επισκεφθούν; Λες ότι θες να ζήσεις ελεύθερη τα φοιτητικά σου χρόνια δηλ. να κάνεις νέες παρέες, να μην δίνεις λογαριασμό σε κανέναν, να βγαίνεις έξω με τους συμφοιτητές σου, να ψιλοφλερτάρεις (επειδή αυτό είναι φυσικό κι επόμενο) και γενικά να κανονίσεις τη ζωή σου όπως εσύ θέλεις. Πώς θα το κάνεις αυτό όταν συζείς με το αγόρι σου; Πώς θα το εντάξεις σ΄αυτόν τον τρόπο ζωής και μήπως αυτός αισθανθεί σαν ξένο σώμα και αρχίσουν τα προβλήματα; Και μετά πώς θα ξεμπλέξεις;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Το λογικό θα ήταν αφού πέρασες στον τόπο μόνιμης κατοικίας σου, να μείνεις εκεί. Νομίζω όλοι αυτό επιδιώκουν. ΄Ομως μπορείς να έχεις αυτή την επιλογή εφόσον έχεις τόσο μεγάλη επιθυμία να σπουδάσεις μακριά από το σπίτι σου και με τη βασική προϋπόθεση ότι οι δικοί σου έχουν την οικονομική άνεση να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές σου (επειδή ασφαλώς αν πιστεύεις ότι θα ζοριστούν έστω και λίγο οικονομικά προκειμένου εσύ να κάνεις το γούστο σου, εννοείται ότι δεν θα πρέπει να είσαι τόσο εγωίστρια ώστε να το κάνεις). Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς το αγόρι σου θα σε ακολουθήσει όπου κι αν πας. Τι ηλικία έχει; Με τι ασχολείται; Πώς θα καλύψει τα έξοδα διαμονής του στην Αθήνα; Και κάποιες άλλες ερωτήσεις: Θα πεις στους γονείς σου ότι θα συζήσεις γιατί αν το κρατήσεις κρυφό τι θα κάνεις όταν έρθουν να σε επισκεφθούν; Λες ότι θες να ζήσεις ελεύθερη τα φοιτητικά σου χρόνια δηλ. να κάνεις νέες παρέες, να μην δίνεις λογαριασμό σε κανέναν, να βγαίνεις έξω με τους συμφοιτητές σου, να ψιλοφλερτάρεις (επειδή αυτό είναι φυσικό κι επόμενο) και γενικά να κανονίσεις τη ζωή σου όπως εσύ θέλεις. Πώς θα το κάνεις αυτό όταν συζείς με το αγόρι σου; Πώς θα το εντάξεις σ΄αυτόν τον τρόπο ζωής και μήπως αυτός αισθανθεί σαν ξένο σώμα και αρχίσουν τα προβλήματα; Και μετά πώς θα ξεμπλέξεις;

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το κρατήσει μυστικό από τους γονείς της.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[butter_fly]

Αφού ήθελες να σπουδάσεις Αθήνα τόσο πολύ τότε γιατί λες ότι η Κρήτη είναι το μέρος που ήθελες;
Τώρα όσο αφορά το ερώτημα σου,το βρίσκω πολύ λογικό να θέλεις να σπουδάσεις κάπου μακριά από τους γονείς σου,δεν είναι παράλογο.

Αθηνα μενει, Κρητη θελει να σπουδασει και να συγκατοικησει με το αγορι της...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πύρος]

Γενικα πιστεύω ότι είναι καλό να ακολουθεις το όνειρο σου ακόμα κι αν οικονομικά δεν συμφέρει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είμαι σίγουρος για το αν θες συγκεκριμένα μια σχολή ή μια πόλη αλλά καταλαβαίνω απόλυτα το ότι θες να φύγεις και να απογαλακτιστείς.
Ως προς το αγόρι, δεν νομίζω ότι είναι κακο αλλά σκέψου ότι θα συνυπαρχετε και ίσως να μην σου αρέσει τελικά αν δεν τον ξέρεις χρόνια...
Και ναι, αναφέρω και αυτό της Λένως ότι πώς θα ζήσεις όπως θες αν συζεις; Για εμένα να μενετε σε διαφορετικά κτήρια αλλά να συνεχίσετε να είστε μαζί..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το κρατήσει μυστικό από τους γονείς της.

Ασφαλώς και δεν πρέπει να το κρατήσει μυστικό από τους γονείς της. Το κυρίως θέμα όμως δεν είναι αυτό. Αυτό που ήθελα να δείξω και στο προηγούμενο μήνυμά μου είναι, ότι είναι καλύτερο ή να μείνει στο σπίτι της στην Κρήτη ζώντας τη φοιτητική ζωή εκεί (έτσι κι αλλιώς κι εμείς που σπουδάσαμε στον τόπο μόνιμης κατοικίας μας, μια χαρά τη ζήσαμε τη φοιτητική μας ζωή) και έχοντας παράλληλα και τον δεσμό της ή να έρθει στην Αθήνα μόνη της χωρίς να σκέφτεται να συγκατοικήσει με το αγόρι της (εξάλλου τη σημερινή εποχή οι μετακινήσεις είναι πολύ εύκολες και μπορούν να συναντιούνται όσο συχνά θέλουν και μπορούν). Πιστεύω ότι οποιοσδήποτε άλλος συνδυασμός θα προκαλέσει προβλήματα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πύρος]

Χμ... το αν θα το πει ή όχι είναι δική της απόφαση..

Αν συζυσετε, είναι καλό να το ξέρουν κυρίως για λόγους ασφαλείας και πρακτικοτητας.

Αν δεν συγκατοικησουν κάνεις δεν την υποχρεώνει να το πει

Εγώ προσωπικά αν είχα σχέση στις σπουδές μου δεν θα τό'λεγα ποτέ στους γονείς μου. Και αν κάποιες φορές μέναμε στο ίδιο σπίτι πάλι δεν θα το έλεγα. Αν όμως αποφασίζαμε (που αποκλείεται να το δεχόμουν) να μείνουμε μαζί κανονικά τότε θα το έλεγα ίσως στον μπαμπά μου απλώς για να υπάρχει η ασφάλεια ότι καποιος το γνωρίζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Wrong]

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς το αγόρι σου θα σε ακολουθήσει όπου κι αν πας. Τι ηλικία έχει; Με τι ασχολείται; Πώς θα καλύψει τα έξοδα διαμονής του στην Αθήνα;

Βασικά αυτά ακριβώς αναρωτιέμαι κι εγώ.
Επίσης να συμπληρώσω ότι το να συζείς με κάποιον δεν είναι πάντοτε τόσο εύκολο· πρέπει να υπάρχει απόλυτη συνεννόηση σε όλους τους τομείς, από τις δουλειές του σπιτιού ως τις εξόδους (όχι να βγαίνεις με παρέα από τη σχολή, πχ, και να ζηλεύει ο άλλος και να σου κάνει σκηνές). Θα είστε σε θέση να συνεννοείστε απόλυτα με το αγόρι σου, χωρίς η συγκατοίκηση να σε περιορίζει; Ρωτάω "να σε περιορίζει" επειδή εσύ είσαι που θα σπουδάσεις, θα πηγαίνεις στη σχολή, σε παρακολουθήσεις, εργαστήρια κλπ., άρα εκ των πραγμάτων θα λείπεις από το σπίτι πολλές ώρες, πιθανότατα μετά το μάθημα να βγαίνεις και για κανέναν καφέ με συμφοιτητ@ς – θα είναι σε θέση το αγόρι σου να το σεβαστεί αυτό χωρίς να σε πιέσει με το που γνωρίσει τις παρέες σου ή με το που συνειδητοποιήσει ότι οι ώρες που θα λείπεις θα είναι πολλές;
Γενικά, δεν θέλω να σε αποθαρρύνω, κι εγώ συζώ από σχετικά μικρή ηλικία (όχι από τα 18, βέβαια), αλλά όταν πήρα αυτή την απόφαση ήξερα πως δεν θα άλλαζε κάποιο δομικό στοιχείο της καθημερινότητάς μου ή της καθημερινότητας του συντρόφου μου γιατί σεβόμασταν από την αρχή απολύτως τα ωράρια, αυτός τα δικά μου, εγώ τα δικά του, μοιραζόμαστε τις δουλειές, επιστρέφουμε στο σπίτι το βράδυ και νιώθουμε οτι είμαστε σε ενα ασφαλές, ελεύθερο και ζεστό περιβάλλον. Να συγκατοικήσεις μόνο αν η συγκατοίκηση με το αγόρι σου είναι σε θέση να σου προσφέρει το παραπάνω συναίσθημα – αν είναι να σε κάνει να νιώθεις περιορισμένη, έστω και στο ελάχιστο, μην το κάνεις.
Σε κάθε περίπτωση, καλές σπουδές εύχομαι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Αθηνα μενει, Κρητη θελει να σπουδασει και να συγκατοικησει με το αγορι της...

Είτε Αθήνα μένει, Κρήτη θέλει είτε Κρήτη μένει, Αθήνα θέλει δεν έχει σημασία.΄Οσα λέμε ισχύουν έτσι κι αλλιώς!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[butter_fly]

Είτε Αθήνα μένει, Κρήτη θέλει είτε Κρήτη μένει, Αθήνα θέλει δεν έχει σημασία.΄Οσα λέμε ισχύουν έτσι κι αλλιώς!

δεν αμφιβαλλω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akikos]

Αν μπορείς να μένεις μακριά από πατρικό σου από τα 18 είναι ιδανικό.

Το αγόρι σου αν δεν σπουδάζει πριν έρθει Κρήτη πρέπει να βρει δουλειά και να πληρώνει το ενοίκιο που του αναλογεί τουλάχιστον.

Η καλύτερη λύση στη περιπτωσή σας είναι μείνεις Αθήνα και να νοικιάσετε μαζί ένα σπίτι στην Αθήνα σε κανά δυο χρόνια. Μην τον αναγκάζεις να πάει στη Κρήτη χωρίς λόγο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

@erouliakwn@gmai

Την απάντησή σου την παίρνεις κάνοντας σούμα όσα σου είπε η Wrong κι ο akikos. Δεν έχει τίποτα κακό το να πας να σπουδάσεις στην Κρήτη και να σε ακολουθήσει η σχέση σου αλλά πρέπει να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, οι οποίες συνοψίζονται στο πόσο καλή είναι η σχέση σας - αλλιώς θα βγουν προβλήματα. Ο akikos έχει point στο ότι θα πρέπει να βρει δουλειά ερχόμενος μαζί σου, καθώς δεν νομίζω πως οι γονείς του θα χαρούν να τον πληρώνουν κάνοντας στην ουσία διακοπές διαρκείας μαζί σου. Ούτε είναι και σωστό να έρθει μαζί σου και να τρώει απ' τα χρήματα των γονιών σου. Εάν δεν λυθεί το οικονομικό κι από μέρους του, τότε θα υπάρξουν συγκρούσεις και θα το διαλύσετε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chem2000]

Καταρχας γεια σας δεν ειχα σκοπο να το κανω αυτο απλα οι σκεψεις μου γινονται πιο εντονες και απλα κοντευω να τρελαθω θελω να ακουσω αρκετες αποψεις ωστε να τις επεξεργαστω να παρω και εγω την αποφαση μου .... λοιπον ειμαι 18 χρονων και εδωσα πανελληνιες και περασα εκει που ηθελα στον τοπο που ηθελα δηλαδη κρητη .. το ονειρο μου απο πολυ μικρη ηλικια ηταν να σπουδασω μακρια απο τον τοπο διαμονης μου δηλαδη την αθηνα και να με στο σπιτι των γονιων μου.. μη με παρεξηγειται εχω πολυ καλες σχεσεις με τους γονεις μου απλα θελω και εγω σαν ανθρωπος να ανοιξω τα φτερα μου να χαρω και ζησω τα χρονια της φοιτητικης ζωης μου και γενικοτερα της ζωης μου δεν νομιζω να με η μονη που εχω τετοιο σκεπτικο .. εχω μια σχεση εδω κι εναμιση χρονο ηταν ο πρωτος που μου χε πει οτι θα με ακολουθησει οπου και αν σπουδασω ..θελω απλα τη γνωμη σας.. το θεωρειται λαθος η σωστο να σπουδασω μακρια απο το σπιτι μου κι εκει να συγκατοικησω με το αγορι μου?

Καλησπέρα.Θα προσπαθήσω να τα πω συνοπτικά.Αρχικά,το να ζεις μόνη σου σε αυτήν την ηλικία,γ@μ@ει.Δε λέω,σίγουρα το να ζεις αλλού επιβαρύνει τους γονείς σου οικονομικά,αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με το να κάνεις ό,τι θέλεις,να βγαίνεις όποτε θέλεις,να ξυπνάς όποτε θέλεις κτλ.(Δε λέω αυτά μπορείς να τα κάνεις και όταν ζεις με τους γονείς σου αλλά συνήθως με αυτά συνοδεύεται και γκρίνια).Εκτός αυτού,μαθαίνεις να παίρνεις πρωτοβουλίες,ρυθμίζεις τα έξοδα σου με βάζει τα χρήματα που λαμβάνεις κάθε μήνα κτλ,γίνεσαι πιο ανοιχτή.Θεωρώ πως είναι μια καλή απόφαση και στη θέση σου θα το έκανα.Και το έκανα δηλαδή.Τώρα,όσο αναφορά τη συγκατοίκηση.Θέλω να είμαι αντικειμενική απέναντί σου και να πω κάποια πράγματα με βάση αυτά που πιστεύω,δε θέλω να σου τα επιβάλλω.Σε αυτήν την ηλικία τα συναισθήματα είναι έντονα.Το να συγκατοικήσεις με το αγόρι σου ίσως φαίνεται τέλειο,πόσο μάλλον η σκέψη.Ωστόσο οι σκέψεις μας δεν αντικατοπτρίζουν τη πραγματικότητα.Συνήθως τέτοιες σχέσεις,όχι πάντα βέβαια,που καταλήγουν σε συγκατοίκηση από τόσο μικρή ηλικία δεν έχουν αίσιο τέλος.Ένας γνωστός μου έμενε με την κοπέλα του,στην αρχή όλα τέλεια,μέλι γάλα που λέμε,μετά από λίγο όμως συνέχεια τσακωμοί και χαμός.Η σχέση ρουτίνιασε.Και έτσι διαλύθηκε.Και εγώ πριν χωρίσω σκεφτόμουν έντονα να περάσω στην πόλη που ήταν το αγόρι μου,τελικά όμως χωρίσαμε πριν βγουν οι βάσεις(και ευτυχώς δεν πέρασα κιόλας εκεί).Πλέον σκέφτομαι οτι αν δεν χωρίζαμε,δεν καταλάβαινα τι άτομο ήταν τελικά και πήγαινα εκεί,επιδιώκοντας να συγκατοικήσω μαζί του,τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα.Καλό είναι λοιπόν να σκεφτείς και το λογικό της υπόθεσης και όχι μόνο το συναισθηματικό κομμάτι.Τον ξέρεις καλά;Δε θέλω να σε πάρω από τα μούτρα,αν θες το κάνεις φυσικά,απλά θέλω να σε προειδοποιήσω για το τι μπορεί να συμβεί.Επιπλέον,όπως είπαν και οι από πάνω,το αγόρι σου θα σε ακολουθήσει ως τι;Ως φοιτητής,ως τι;Αν δεν έρθει εκεί για σπουδές,τι ακριβώς θα πει στους γονείς του;Θα πρέπει να βρει δουλειά για να μπορεί να πληρώνει τα αντίστοιχα έξοδα.Αυτό πρέπει να το αναλογιστείτε μαζί-αν και εφόσον-αποφασίσεις να πας Κρήτη.
ΥΓ παραπάνω που λέω μπορείς να κάνεις ο,τι θέλεις,εννοώ πάντα έχοντας λογική και πράττοντας σωστά.Αυτά από εμένα.Ο,τι επιλέξεις καλή σταδιοδρομία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Σε αυτήν την ηλικία τα συναισθήματα είναι έντονα.Το να συγκατοικήσεις με το αγόρι σου ίσως φαίνεται τέλειο,πόσο μάλλον η σκέψη.Ωστόσο οι σκέψεις μας δεν αντικατοπτρίζουν τη πραγματικότητα.Συνήθως τέτοιες σχέσεις,όχι πάντα βέβαια,που καταλήγουν σε συγκατοίκηση από τόσο μικρή ηλικία δεν έχουν αίσιο τέλος.

Πόσο δίκιο έχεις!!! Το άσχημο είναι ότι κανείς μας σ΄αυτήν την ηλικία δεν μπορεί να το πιστέψει!΄Ολοι μας πιστεύουμε ότι εμείς είμαστε η εξαίρεση, ότι τα αισθήματά μας δεν έχουν καμία σχέση με των άλλων που δεν τα κατάφεραν και ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικά για μας! Μακάρι η κοπελιά να δώσει έστω και λίγη σημασία σ΄αυτά που λέμε και ας μην τα πιστεύει! Θα είναι πολύ πιο επώδυνο και πολύ πιο απογοητευτικό να ζήσει αυτήν την κατάσταση σε συνθήκες συγκατοίκησης!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Καταρχας γεια σας δεν ειχα σκοπο να το κανω αυτο απλα οι σκεψεις μου γινονται πιο εντονες και απλα κοντευω να τρελαθω θελω να ακουσω αρκετες αποψεις ωστε να τις επεξεργαστω να παρω και εγω την αποφαση μου .... λοιπον ειμαι 18 χρονων και εδωσα πανελληνιες και περασα εκει που ηθελα στον τοπο που ηθελα δηλαδη κρητη .. το ονειρο μου απο πολυ μικρη ηλικια ηταν να σπουδασω μακρια απο τον τοπο διαμονης μου δηλαδη την αθηνα και να με στο σπιτι των γονιων μου.. μη με παρεξηγειται εχω πολυ καλες σχεσεις με τους γονεις μου απλα θελω και εγω σαν ανθρωπος να ανοιξω τα φτερα μου να χαρω και ζησω τα χρονια της φοιτητικης ζωης μου και γενικοτερα της ζωης μου δεν νομιζω να με η μονη που εχω τετοιο σκεπτικο .. εχω μια σχεση εδω κι εναμιση χρονο ηταν ο πρωτος που μου χε πει οτι θα με ακολουθησει οπου και αν σπουδασω ..θελω απλα τη γνωμη σας.. το θεωρειται λαθος η σωστο να σπουδασω μακρια απο το σπιτι μου κι εκει να συγκατοικησω με το αγορι μου?

Τελικά τι έγινε;Εγώ θα σου πρότεινα να το συζητήσεις με τους γονείς σου πρώτα.Θα σε καταλάβουν μην φοβάσαι.Το παιδί ποσό χρόνων είναι αν επιτρέπεται;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

Είσαι 18, όχι 28 για να συγκατοικησεις από τώρα. Πήγαινε στην πόλη που πέρασες κι αν ο φίλος σου μπορεί να έρθει για σπουδές ή δουλειά στο ίδιο μέρος (και φυσικά αν μπορεί να συντηρηθεί μόνος του χωρίς να παρέχεις εσύ τη στέγη), τότε καλά να περάσετε. Αν όχι, να χωρίσεις και να πας για σπουδές με το κεφάλι ήσυχο. Κανείς δεν βρήκε την παντοτινή αγάπη στα 18 έτσι κι αλλιώς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.