Πολλές γνώμες, εν μέρει σωστές, αλλά κυρίως αβάσιμες.
Γίνεται μονάχα λόγος για τις Ιατρικές Σχολές, μια και μόνο εκεί εισάγονται αθλητές...; Απλά, για κάποιους μόνο εκεί υφίσταται η αδικία.
"Γιατί κάποιος που τρέχει γρήγορα να μπει στην Ιατρική;" Αρχικά, δεν αρκεί μονάχα να τρέχεις γρήγορα. Πρέπει και να διακριθείς. Προφανώς, ανταγωνίζεσαι με άτομα που έχουν τον ίδιο στόχο με εσένα. Να διακριθούν! Φοβερό; Και όχι αγαπητοί. Δεν γεννιέσαι και ή τρέχεις γρήγορα, ή αργά. Για να καταφέρει κάποιος να διακριθεί, απαιτούνται εκατοντάδες ώρες προπόνησης και εξάντλησης. Όσο γρήγορα και να τρέχει, αν δεν τρέξει αρκετά γρήγορα, δεν θα τα καταφέρει. Στο μεταξύ, αφού απλά τρέχει x απόσταση σε t χρόνο, γιατί δεν το πετυχαίνετε και εσείς, αφού πρόκειται για μια απλή εξίσωση;
"Άτομα που δεν έχουν μοχθήσει..." Ο ανταγωνισμός είναι υψηλός. Πόσο δε μάλλον, για τις ιατρικές σχολές. Εκτός από αυτούς που εισέρχονται, μένουν και άλλοι δεκάδες από έξω που, ίσως, να μην πέτυχαν υψηλή βαθμολογία. Και ναι κύριοι. Κατά κύριο λόγο, οι αθλητές είναι άτομα που έχουν αφιερώσει αρκετό χρόνο, πολλές φορές τον ίδιο με εσάς, στο διάβασμα, για να εισέλθουν σε κάποια ιατρική σχολή. Μια ματιά στις βάσεις των αθλητών, αρκεί.
"Μας τρώνε τις θέσεις" Εν μέρει δίκαιο. Αν και εισέρχονται καθ' υπέρβαση. Ήξερες από την αρχή πόσες θέσεις προβλέπονται για σένα, όπως ήξερε και ο αθλητής. Ο καθένας, αγωνιζόταν για μιά από αυτές τις θέσεις.
Κατά τα άλλα, ζούμε σε μια χώρα που στηρίζει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό (για τέτοιες διακρίσεις μιλάμε, κυρίως). Με του που διακρίνεσαι, σκάνε οι χορηγοί, σου δίνουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ, για να συνεχίσεις και να φτάσεις αρκετά ψηλά. Σου δίνουν κίνητρο ώστε, να φοιτήσεις σε ΤΕΦΑΑ και να υπηρετήσεις το άθλημα σου σε μια χώρα που ανθεί ο αθλητισμός. Λειτουργεί άριστα η πολιτεία ώστε να νιώθεις βέβαιος πως ως γυμναστής θα έχεις μέλλον. Τι και αν στις άλλες χώρες η πλειοψηφία των πρωταθλητών έχει και ένα υψηλό πτυχίο. Στην Ελλάδα, είσαι καταδικασμένος να ασχοληθείς με τον αθλητισμό, που θα σου αποφέρει κέρδος. Σίγουρα, δεν μπορείς να ασχοληθείς με κάποιο άλλο αντικείμενο.
Επιπλέον, σε μια άλλη χώρα, καμιά σχέση με την Ελλάδα, υπάρχουν άτομα που αφιερώνουν περιουσίες για να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό, και ας μην τους περισσεύουν. Υπάρχουν άτομα που οι διεθνείς διοργανώσεις τους μοιάζουν ένα άπιαστο όνειρο, γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος. Σε αντίθεση με τις άρτιες αθλητικές εγκαταστάσεις της χώρας μας, εκεί είναι σε άθλια κατάσταση, και δεν προπονούνται υπό άριστες συνθήκες, όπως και εδώ. Έχουν μάλιστα και μια πολιτεία αδιάφορη απέναντί τους, που δεν τους δίνει κανένα κίνητρο να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Απλά, η πολιτεία τους, ως το ελάχιστο που μπορεί να κάνει για την παντελή αδιαφορία της , για τα κίνητρα που δεν τους δίνει, αποφάσισε να τους πριμοδοτήσει ώστε να σπουδάσουν. Ίσως να σκέφτηκε ότι, αφού ο πρωταθλητισμός έχει ημερομηνία λήξης τα 18 έτη, ας τους δώσουμε μια ευκαιρία να σπουδάσουν.
Δίκαιο ή άδικο, ας το κρίνει ο καθένας, εφόσον έχει υπόψιν ότι κάποιοι διέκοψαν την ενασχόλησή τους γιατί δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στο κόστος, ή πολύ απλά δεν θα είχαν οικονομικό όφελος στην πορεία της ζωής τους. Συν αυτοίς, ας συνυπολογίσουν και όσους στην τρίτη Λυκείου αφιέρωναν ώρες διαβάσματος για να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό. Είναι εξαιρετικά απάνθρωπος συνδυασμός, να ξέρετε.
Επιπλέον, όσο υπάρχουν και άλλες ειδικές κατηγορίες (τα 2/7 των φοιτητών στα αμφιθέατρα είναι από ειδικές κατηγορίες), που εξετάζονται σε διαφορετικά και πιο εύκολα θέματα, λιγότερα μαθήματα, ή και καθόλου μαθήματα, δεν είναι υποκριτικό να σας αδικούν οι αθλητές που έγραψαν στα ίδια θέματα με εσάς;
Αναφορικά με τις μετεγγραφές, πόσο δίκαιο είναι κάποιος με λιγότερα μόρια να εισέρχεται σε σχολή με περισσότερα μόρια, ενώ αυτός που δεν δικαιούται μετεγγραφή, να μένει εκεί που πέρασε.
Στις πανελλαδικές εξετάσεις συμμετέχουν αμέτρητοι μαθητές. Όπως είναι προφανές, δεν συμμετέχουν όλοι με τους ίδιους όρους. Πολλοί αδικούνται, γιατί είτε δεν έχουν την οικονομική άνεση να προετοιμαστούν κατάλληλα, είτε δεν έχουν τα μέσα. Είναι μια διαδικασία που δεν εξασφαλίζει τη συμμετοχή με ίσους όρους. Ο καθένας, ωστόσο, γνωρίζει το σύστημα με το οποίο εξετάζεται, και στοχεύει να επιτύχει σε αυτό... Η εκ των υστέρων αντίληψη της αδικίας, εφόσον δεν έχεις πετύχει, είναι τουλάχιστον υποκριτική...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.