Συγκατοίκηση στα φοιτητικά χρόνια ή όχι;

[cha0s]

Συγκατοικηση με Κοπελα.50% μειωση στα εξοδα της.

Θα σου πλένει, μαγειρεύει, καθαρίζει και εσύ απλά θα την πηδ@ς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ironboy]

Θα σου πλένει, μαγειρεύει, καθαρίζει και εσύ απλά θα την πηδ@ς

Αν βρεις τέτοια ευκαιρία , τότε είσαι :

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cha0s]

Αν βρεις τέτοια ευκαιρία , τότε είσαι :

Εγώ μια πλούσια θέλω να βρω, και ας μην ξέρει να βράσει ενα αυγό

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ironboy]

Εγώ μια πλούσια θέλω να βρω, και ας μην ξέρει να βράσει ενα αυγό

Έτσι έτσι Πριν γνωρίσεις μια κοπέλα , πρώτα να παίρνεις το Ε9 και αν η υποφαινόμενη πληρεί τα κριτήρια για συγκατοίκηση , τότε της λες να μείνετε μάζι.!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katerina_022]

Γεια σας παιδια!
Ηθελα να ρωτησω...ποια ειναι η αποψη σας για τη συγκατοίκηση;Συγκατοικείτε εσεις;Και αν ναι ,πως είναι η κατάσταση;Μενετε με φίλο απο τα παλία ή με άτομο που γνωρίσατε πρόσφατα απο τη σχολή;
Εγω,σπουδάζοντας ένα χρόνο,κατάλαβα οτι μόνη μου δεν την παλεύω.Η μοναξιά με ρίχνει και γενικά δεν την πάλευα. Επιλέον και λόγο οικονομικών,οι δικοί μου προσπαθούν να με πίσουν κατά καποιο τρόπο να βρω συγγάτοικο.Το θέμα ειναι οτι παιρνάω Αθήνα και δεν ξέρω κανέναν απο εκέι.Το σαιτ της σχολής απο οτι είδα έχει κάτι που σε βοηθάει να βρείς σπίτι κοντά στη σχολή,αλλά και συγκατοικο (απο οτι καταλαβα οι ενδιαφερόμενοι για συγγάτοικο μπάινουν εκεί και αναλόγως βρισκουν καποιον στα"μετρα" τους) και μάλλον θα μπω εκεί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[olgalicious97]

Καταρχήν, *συγκατοίκηση. Αρχικά νόμιζα πως αναφερόσουν σε γατί και έκανες λογοπαίγνιο.

Λοιπόν, από εμπειρίες φίλων και γνωστών, η συγκατοίκηση συνήθως δεν είναι εύκολο πράγμα, το οποίο είναι και φυσιολογικό. Πρέπει εξαρχής να θέσετε με το/τη συγκάτοικό σου κάποιους "κανόνες" -όχι ότι θα τηρούνται πάντα και κατά γράμμα-, αλλά και να ξέρετε πότε πρέπει να συμβιβάζεστε/κάνετε υποχωρήσεις. Το θέμα, νομίζω, είναι να υπάρχει μια ισορροπία και αμοιβαία κατανόηση (τρέχα γύρευε..).

Έχω επίσης ακούσει ότι φιλίες έχουν χαλάσει, αλλά και ότι φιλίες έχουν φτιαχτεί. Τέλος πάντων, αυτά είναι θέματα τύχης-ατυχίας. :Ρ Και με την οικογένειά σου συγκατοικείς τόσα χρόνια, ε, κάπως έτσι θα 'ναι, ίσως λίγο πιο περίεργα, απλά εξαρτάται (και) από την ελαστικότητα και των δύο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katerina_022]

Ευχαριστω για τη γρηγορη απαντηση!!
και συγνωμη για το ορθογραφικο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Φρεντος]

Αμα εχετε οικονομικη δυνατοτητα να μεινετε μονοι σας καντε το δε θα το μετανιωσετε!! Εχουν χαλασει φιλιες στη συγκατοικηση!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[olgalicious97]

Ευχαριστω για τη γρηγορη απαντηση!!
και συγνωμη για το ορθογραφικο

παρακαλώ σιγά καλέ, υγεία!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anonyme]

Έχοντας συγκατοικήσει κι έχοντας πολλούς φίλους που επίσης συγκατοικούσαν, έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: το ιδανικό είναι να συγκατοικείς με κάποιον "γνωστό", ένα άτομο που να γνωρίζεις σχετικά καλά, ώστε να έχεις παρατηρήσει ορισμένα βασικά γνωρίσματα του χαρακτήρα του (π.χ. τη σχέση του με την καθαριότητα, τις ώρες κοινής ησυχίας, τις οικονομικές υποχρεώσεις).

Όχι κολλητό/ή διότι, επειδή είναι φίλοι σου, δεν θα είσαι αντικειμενικός στην επιλογή συγκατοίκου. Επειδή περνάτε καλά έξω, δεν σημαίνει πως θα περνάτε καλά και μέσα στο σπίτι. Παράλληλα, θα είναι αρκετά πιο δύσκολο να τεθούν όρια σχετικά με τα παραπάνω ζητήματα και, πιστεύω, πως ο ένας θα χρειαστεί να κάνει περισσότερες υποχωρήσεις "για χάρην της φιλίας" που δεν θα έκανε υπό άλλες συνθήκες. Με το εντελώς άγνωστο άτομο δεν έχεις την παραμικρή ιδέα τι μπορεί να σου προκύψει πάλι σχετικά με όλα τα παραπάνω. Αν είσαι δυναμικός χαρακτήρας και μπορείς να επιβληθείς, καλώς. Αν όμως ο άλλος σε καβαλήσει και κάνει ό,τι θέλει, την έχεις κάτσει πολύ άσχημα.

Το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει όποιος θέλει να συγκατοικήσει είναι η υπευθυνότητα (ως προς τους λογαριασμούς, την καθαριότητα, τη διατήρηση του χώρου). Κατά τ' άλλα δεν πα να είναι η μέρα με τη νύχτα οι συγκάτοικοι, μικρό το κακό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Πάντως ευνοϊκή περίπτωση θα ήταν να προκύψει ερωτική σχέση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[CaneSenpai]

Αν περασεις με κανενα φιλο σου ομως θα εχετε ενα σπιτι παρα πολυ καλο και με εξοδα 0 ! Παρεα ολη μερα , τα pc διπλα διπλα Ονειρο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Παντως απο φιλους μου που το δοκιμασαν, οι περισσοτεροι το διαλυσανε μεσα σε 1-1,5 χρονο. Ειναι πολυ δυσκολο να ταιριαξουν τα χνωτα σου με καποιου αλλου. Ειμαι της αποψης οτι μπορεις να μεινεις μαζι μονο με φιλο που εμπιστευεσαι και ξερεις οτι ειναι κυριος (ή κυρια). Δεν θα μπορουσα να μενω στο ιδιο σπιτι με καποιον που θα μου ζητησει 0.25€ επειδη πηγε και πηρε μια φραντζολα ψωμι. Εγω το πολυ με 1-2 ατομα απο αυτους που ξερω θα μπορουσα να συγκατοικησω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[CaneSenpai]

Ενταξει εννοειται οτι πρεπει να τον ξερεις καλα πριν μεινετε μαζι. Εγω μονος μου πιστευω δεν ειμαι ετοιμος να μεινω οποτε αν εχω την δυνανοτητα θα βρω συγκατοικο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anonyme]

Πάντως ευνοϊκή περίπτωση θα ήταν να προκύψει ερωτική σχέση...

Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ευνοϊκή τη συγκατοίκηση ενός ζευγαριού (που προσωπικά διαφωνώ, τουλάχιστον οσον αφορά τα φοιτητικά χρόνια), όταν λήξει η σχέση η κατάσταση θα είναι πάρα πολύ περίεργη. Αρχικά μπορεί κανένας από τους δύο να μη θέλει να μετακομίσει, γιατί το σπίτι βολεύει (τοποθεσία, ενοίκιο κτλ). Έπειτα, μπορεί κανένας από τους δύο να μη δύναται να βρει έναν κατάλληλο νέο συγκάτοικο. Φαντάσου, λοιπόν, να είσαι αυτός που δεν ήθελε τον χωρισμό και το έτερον ήμισυ να κουβαλάει τους νέους συντρόφους του στο σπίτι που ήταν η ερωτική σας φωλίτσα.

Παντως απο φιλους μου που το δοκιμασαν, οι περισσοτεροι το διαλυσανε μεσα σε 1-1,5 χρονο. Ειναι πολυ δυσκολο να ταιριαξουν τα χνωτα σου με καποιου αλλου. Ειμαι της αποψης οτι μπορεις να μεινεις μαζι μονο με φιλο που εμπιστευεσαι και ξερεις οτι ειναι κυριος (ή κυρια). Δεν θα μπορουσα να μενω στο ιδιο σπιτι με καποιον που θα μου ζητησει 0.25€ επειδη πηγε και πηρε μια φραντζολα ψωμι. Εγω το πολυ με 1-2 ατομα απο αυτους που ξερω θα μπορουσα να συγκατοικησω...

Ακριβώς επειδή είναι δύσκολο να ταιριάξεις με κάποιον άλλο, πιστεύω πως όσο πιο διαφορετικές καθημερινότητες έχουν δύο συγκάτοικοι, τόσο το καλύτερο. Προσωπικά θα προτιμούσα να πηγαίνουμε σε διαφορετική σχολή, να δουλεύουμε άλλες ώρες και να μην είμαστε κολλητοί, ώστε να "πρέπει" να βγαίνουμε μαζί. Έτσι οι ώρες επαφής είναι κυρίως οι ώρες που συμπίπτουν και οι δύο στο σπίτι κι έτσι περιορίζονται οι τριβές και οι αντιθέσεις. Όσον αφορά τα 0.25€, story of my life, μήπως γνωριζόμαστε και μ' έχεις ακούσει να κράζω; Όταν προκύπτουν τέτοιες καταστάσεις, απλώς αποφασίζεις πως τα τρόφιμα θα αγοράζονται ξεχωριστά, ακόμα κι αν καταλήξετε με ακριβώς τα ίδια πράγματα x2 στο ψυγείο, κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Από τους γνωστούς μου, πλέον, θεωρώ πως δεν θα μπορούσα να συγκατοικήσω με κανέναν. Θα προτιμούσα κάποιον άγνωστο με τον οποίο όμως να υπήρχαν αυστηροί κανόνες που να τηρούνται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ευνοϊκή τη συγκατοίκηση ενός ζευγαριού (που προσωπικά διαφωνώ, τουλάχιστον οσον αφορά τα φοιτητικά χρόνια), όταν λήξει η σχέση η κατάσταση θα είναι πάρα πολύ περίεργη. Αρχικά μπορεί κανένας από τους δύο να μη θέλει να μετακομίσει, γιατί το σπίτι βολεύει (τοποθεσία, ενοίκιο κτλ). Έπειτα, μπορεί κανένας από τους δύο να μη δύναται να βρει έναν κατάλληλο νέο συγκάτοικο. Φαντάσου, λοιπόν, να είσαι αυτός που δεν ήθελε τον χωρισμό και το έτερον ήμισυ να κουβαλάει τους νέους συντρόφους του στο σπίτι που ήταν η ερωτική σας φωλίτσα.



Ακριβώς επειδή είναι δύσκολο να ταιριάξεις με κάποιον άλλο, πιστεύω πως όσο πιο διαφορετικές καθημερινότητες έχουν δύο συγκάτοικοι, τόσο το καλύτερο. Προσωπικά θα προτιμούσα να πηγαίνουμε σε διαφορετική σχολή, να δουλεύουμε άλλες ώρες και να μην είμαστε κολλητοί, ώστε να "πρέπει" να βγαίνουμε μαζί. Έτσι οι ώρες επαφής είναι κυρίως οι ώρες που συμπίπτουν και οι δύο στο σπίτι κι έτσι περιορίζονται οι τριβές και οι αντιθέσεις. Όσον αφορά τα 0.25€, story of my life, μήπως γνωριζόμαστε και μ' έχεις ακούσει να κράζω; Όταν προκύπτουν τέτοιες καταστάσεις, απλώς αποφασίζεις πως τα τρόφιμα θα αγοράζονται ξεχωριστά, ακόμα κι αν καταλήξετε με ακριβώς τα ίδια πράγματα x2 στο ψυγείο, κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Από τους γνωστούς μου, πλέον, θεωρώ πως δεν θα μπορούσα να συγκατοικήσω με κανέναν. Θα προτιμούσα κάποιον άγνωστο με τον οποίο όμως να υπήρχαν αυστηροί κανόνες που να τηρούνται.

Αν ο αλλος ειναι γυφτος, θα τις κανει τις γυφτιες του 1000%. Ξερω απο περιπτωση φιλου που ξεκινησε να συγκατοικει με ενα παιδι, απλος γνωστος, πιο πολυ γνωριζονταν οι γονεις μεταξυ τους. Επειδη δεν υπηρχε εμπιστοσυνη στα λεφτα, ειχαν μοιρασει ντουλαπια και ραφια του ψυγειου. Ε ο τυπος μετεφερε ο,τι του τελειωνε στο δικο του ραφι (ξερω γω καφε, δημητριακα, αλλαντικα κλπ) ενω αν εβρισκε κανα 10αρικο χυμα καπου στο σπιτι το εξαφανιζε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ευνοϊκή τη συγκατοίκηση ενός ζευγαριού (που προσωπικά διαφωνώ, τουλάχιστον οσον αφορά τα φοιτητικά χρόνια)....

Γιατί διαφωνείς; Θεωρώ τη συγκατοίκηση ενός ζευγαριού στα φοιτητικά χρόνια ιδανική. Μια εποχή χωρίς προβλήματα και την ηλικία της τρέλας. Το μόνο πρόβλημα είναι στην εξεταστική, καθώς μια κουβέντα, ένα χαμόγελο ή ακόμα και ένα βλέμμα, μπορεί να καθυστερήσει το διάβασμα ...αρκετά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loreley]

Γιατί διαφωνείς; Θεωρώ τη συγκατοίκηση ενός ζευγαριού στα φοιτητικά χρόνια ιδανική. Μια εποχή χωρίς προβλήματα και την ηλικία της τρέλας. Το μόνο πρόβλημα είναι στην εξεταστική, καθώς μια κουβέντα, ένα χαμόγελο ή ακόμα και ένα βλέμμα, μπορεί να καθυστερήσει το διάβασμα ...αρκετά.

Τα φοιτητικά χρόνια είναι μία περίοδος που μόλις έχεις φύγει από το πατρικό σου και συνεπώς θέλεις να χαρείς την μοναξιά του σπιτιού σου και την ανεξαρτησία σου και όχι να συγκατοικείς με το αγόρι/την κοπέλα σου, λες και είστε παντρεμένοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Τα φοιτητικά χρόνια είναι μία περίοδος που μόλις έχεις φύγει από το πατρικό σου και συνεπώς θέλεις να χαρείς την μοναξιά του σπιτιού σου και την ανεξαρτησία σου και όχι να συγκατοικείς με το αγόρι/την κοπέλα σου, λες και είστε παντρεμένοι.

Προφανώς και ο καθένας μπορεί να έχει διαφορετική γνώμη. Όμως, μη συγκρίνεις τη φοιτητική συγκατοίκηση ενός ζευγαριού με το γάμο. Πρόκειται για εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Ο γάμος σημαίνει ευθύνες, ενώ η φοιτητική συγκατοίκηση είναι πολύ πιο άνετη. Με τη συγκατοίκηση δεν πρόκειται να σου λείψει ούτε η ανεξαρτησία ούτε η μοναξιά του σπιτιού σου, αλλά με το αγόρι σου / κορίτσι σου, θα χαρείτε καταστάσεις που μετά δεν θα υπάρχουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anonyme]

Γιατί διαφωνείς; Θεωρώ τη συγκατοίκηση ενός ζευγαριού στα φοιτητικά χρόνια ιδανική. Μια εποχή χωρίς προβλήματα και την ηλικία της τρέλας. Το μόνο πρόβλημα είναι στην εξεταστική, καθώς μια κουβέντα, ένα χαμόγελο ή ακόμα και ένα βλέμμα, μπορεί να καθυστερήσει το διάβασμα ...αρκετά.

Κάτσε, Δία, γιατί δεν είμαι σίγουρη πως λέμε ακριβώς το ίδιο, εννοώ τη συγκατοίκηση όταν μένουν και οι δύο φοιτητές στο ίδιο σπίτι, σε μια πόλη μακριά από τα πατρικά τους. Είναι εντελώς διαφορετικό το να περνάει ένα ζευγάρι 24 ώρες/ημέρα μαζί, γνωρίζοντας όμως πως οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να έχει ο καθένας τον χώρο του, κι άλλο να ξέρουν πως ό,τι και να συμβεί (καβγάδες, εντάσεις, διαφωνίες) θα πρέπει να είναι μαζί, θέλουν δεν θέλουν. Κι αν συγκατοικείς με τη σχέση σου, δεν υπάρχει περίπτωση να νοικιάσετε τριάρι (θα θεωρηθεί περιττό έξοδο), άρα θα είστε "εγκλωβισμένοι" σε δύο δωμάτια. Όσον αφορά τις ευθύνες, διαφωνώ κάθετα. Θεωρώ πως έχεις πολύ μεγάλες ευθύνες απέναντι στο άτομο με το οποίο είστε μαζί, οι οποίες διογκώνονται όταν αποκτάς ευθύνες απέναντι σε τρίτους (λογαριασμοί, δουλειές κτλ), τις οποίες δεν θα ήθελα με τίποτα να προσθέσω στη σχέση μου.

Αν και συγκατοίκησα προς το τέλος των σπουδών μου και δεν μετανιώνω για την επιλογή αυτή, γιατί έμαθα πολλά, θεωρώ πως είναι καλό ένας άνθρωπος να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα της ζωής του μόνος του. Είναι η καλύτερη ευκαιρία να ερευνήσεις και να ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι και ποιος θες να είσαι και τι όρια θα βάλεις εσύ από εδώ και πέρα στον προσωπικό σου χώρο (γιατί ό,τι και να λέτε, όσο μένεις στην οικογενειακή εστία δεν βάζεις εσύ τα όρια, όσες ελευθερίες κι αν κατακτήσεις, δεν θα πάψεις ποτέ να είσαι το παιδί των γονιών σου). Δεν ξέρω, ίσως να το βλέπω εγωιστικά, αλλά νομίζω πως η συνήθεια του να μένεις συνέχεια με κάποιον άλλον προκαλεί κάποιου είδους εξάρτηση που προσωπικά δεν θέλω να έχω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.