Ας μην είμαστε και εντελώς άδικοι/παράλογοι. Είναι λογικό κάποιος που είναι καλός και του αρέσουν τα μαθηματικά να σπουδάζει πληροφορική, όπως είναι λογικό και ένας που του αρέσει η Βιολογία να σπουδάζει ιατρική. Ειδάλλως θα έπρεπε να έχουμε μάθημα... "ιατρικής" και "μηχανικής υπολογιστών" στο λύκειο για να δικαιολογήσουμε τις ανάλογες επιλογές. Τώρα...αν άλλα λέει οτι θα δηλώσει πριν και άλλα μετά τα αποτελέσματα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, και παίζει ρόλο και το πολυ πρηξιμο από το σόι και το φροντιστήριο...
Δεν νομίζω ότι έχει λογική βάση η επιθυμία για Μαθηματικά, να καταλήγει στην Πληροφορική. Όπως δεν έχει λογική βάση η επιθυμία για Πληροφορική να καταλήγει στο Μαθηματικό γιατί υπάρχει η δυνατότητα με κάποιο μεταπτυχιακό και μπλα μπλα. Σημασία παίζει τι είδους επιστήμη πάμε να σπουδάσουμε και όχι πως θα περάσουμε τη φοιτητική ζωή όσο γίνεται ανώδυνα χωρίς να πάρουμε μυρωδιά από αμιγή μαθήματα Μαθηματικών για να κάνουμε την Πληροφορική που μας αρέσει. Τότε το Τμήμα Πληροφορικής τι ρόλο επιτελεί; Έχουμε φτάσει σε σημείο η καθεαυτό επιστήμη σαν ακαδημαϊκό Τμήμα να μην έχει λάτρεις αλλά οι λάτρεις να επιλέγουν επιστημονικά συγγενή Τμήματα για λόγους ανόητους. Είναι τελείως διαφορετική η διδασκαλία των Μαθηματικών σε ένα Τμήμα Μαθηματικών σε σχέση με ένα Τμήμα Πληροφορικής, Φυσικής, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών κλπ. Μόνο το Τμήμα Φυσικής προσεγγίζει αρκετά κοντά τη φιλοσοφία των Μαθηματικών μαθημάτων σε Πανεπιστημιακό επίπεδο. Κανένα άλλο Τμήμα που "χρησιμοποιεί" Μαθηματικά ακόμη και ερευνητικά ενδεχομένως.
Όπως επίσης παίζει ρόλο η σκέψη της επαγγελματικής αποκατάστασης, καθώς κακά τα ψέμματα, αλλά στη χώρα μας δεν επενδύουμε όσο θα έπρεπε στην έρευνα. (Βέβαια όταν σε λίγα χρόνια ούτε με πτυχιο μηχανικού ούτε με πτυχίο γιατρού θα βρίσκουν δουλειά, πολλοί θα συνειδητοποιούν οτι στα ίδια χάλια κατέληξαν αλλα για την ώρα ελπίζουν και λογικό το βρισκω εν μέρη.)
Η αγορά εργασίας είναι αρκετά προβληματική για πολλές επιστήμες, άρα δεν μπορεί να λειτουργήσει ως δικαιολογία στη μη επιλογή του Τμήματος αυτού, ως αποκλειστική επιθυμία για Μαθηματικά. Μου κάνει εντύπωση, ότι όλοι λένε διάφορα αλλά κανείς δεν εστιάζει στο πως θα ήθελε το Τμήμα αυτό σε μια άλλη πραγματικότητα. Ή τι θα ήθελε να μάθει στο Μαθηματικό που δεν το μαθαίνει, άρα δεν γουστάρει να το δηλώσει στο μηχανογραφικό. Υπάρχει μια συγκεχυμένη και λανθασμένη άποψη ότι στο Μαθηματικό, το πρόγραμμα σπουδών είναι αρκετά μονόπλευρο και "λίγο" ως προς την επιστημονική σκέψη, ενώ από την προσωπική μου εμπειρία δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Βέβαια ενώ τα λέμε, αρκετοί εδώ μέσα και όχι μόνο, συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν και να αναπαράγουν λανθασμένες πληροφορίες σε μικρότερους μαθητές κλπ, διαμορφώνοντας την προβλέψιμη Ελληνική άποψη για την επιστήμη αυτή.
Αυτό που εγώ θεωρώ απαράδεκτο είναι το οτι το κάθε τμήμα, με το σημερινό σύστημα, δεν μπορεί να ελέγξει τις συγκεκριμένες επιδόσεις των εισαχθέντων. Ως συνέπεια, τετοια τμήματα, όπως το φυσικό και το μαθηματικό, πάσχουν όχι μόνο από έλλειψη ατόμων με ταλέντο (που μαζέυονται σε πολυτεχνικές σχολές), αλλά και από μεγάλο αριθμό ατόμων χωρις ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή/και δεξιότητες. (Κοινώς, "έπεσαν οι βασεις και πέρασα από σπόντα".)
Για εμένα, είναι απαράδεκτο, αν θέλουμε να βγάζουμε επιστήμονες με μεράκι και αγάπη για το αντικείμενό τους, να εισάγονται σε τμήματα π.χ Μαθηματικών άτομα που έχουν γράψει στα μαθηματικά...6!!!.
Εδώ κολλάει και ένα άλλο ερώτημα. Οι συμμαθητές μου που ανέφερα τα καταφέρνουν μια χαρά. Οκ,μπορεί να μη βγαλουν το μαθηματικό σε 4 χρόνια, μπορει να το βγάλουν σε 6, όμως θα το βγάλουν. Θα γινουν καλοί επιστήμονες; Αν οχι, θα γινουν τουλάχιστον καλοι εκπαιδευτικοί; Και πάνω απ'όλα ποιος θα το ελέγχει αυτό;... καθώς τα παραδείγματα από καθηγητές χαιβάνια...ουκ ολίγα!
Το πιο σωστό θα ήταν να γίνεται αυτό που προτείνει ο Dias. Δεν φταίει το Τμήμα σε κάτι. Το Τμήμα συνεχώς "παραπονιέται" για ποιο λόγο «χάνει» τους καλούς μαθητές στην Ιατρική και σε άλλα Τμήματα με πολλά μόρια εισαγωγής. Το κάθε Τμήμα Μαθηματικών καλώς ή κακώς δεν επενδύει μόνο σε ταλέντα των Μαθηματικών αλλά και σε νέους που έχουν μεράκι στο καλό διάβασμα.
Άρα, δεν είναι θέμα ότι ένας φοιτητής που θα πάρει πτυχίο με 6 θα είναι απαραίτητα κακός Μαθηματικός. Οι βαθμοί στα Μαθηματικά δεν είναι αρκετά αντικειμενικοί διότι δεν δείχνουν την ποιότητα ακριβώς γιατί ο κάθε άνθρωπος όσο μεγαλώνει εξελίσσεται, ειδικά αν συνεχίζει να ασχολείται. Αλλιώς καταλαβαίνει την Μιγαδική Ανάλυση κάποιος στα 22 του και αλλιώς στα 29 του. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια νοητική επιστήμη οπότε η νοητική ωρίμανση και η συνεχής ενασχόληση παίζουν σημαντικό ρόλο από ένα ξερό 5 σε κάποιο μάθημα στην εξεταστική, για το οποίο παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο. Η εξεταστική εξετάζει πολύ συγκεκριμένα πράγματα και όχι την Μαθηματική σκέψη. Τα Μαθηματικά όμως δεν κρίνονται στην εξεταστική. Γενικά έχω μάθει να είμαι περισσότερο αποδεκτικός σε χαμηλούς βαθμούς ή να μην κρίνω την εισαγωγή φοιτητών με βάση μόρια κλπ διότι παίζουν πάλι πολλοί παράγοντες ρόλο. Ξαναλέω ότι πρόκειται για ένα Τμήμα αρκετά προσγειωμένο, ακολουθείται ένα πρόγραμμα σπουδών και δεν ισχύουν οι ακραίες άσχημες φήμες που κατά καιρούς ακούγονται από διάφορους, οι οποίοι όχι ότι δεν καταλαβαίνουν ή δεν το έχουν με τα Μαθηματικά, αλλά δεν διαβάζουν σωστά. Έχουν μάθει να φορτώνουν τη δική τους απροθυμία για διάβασμα, ότι η επιστήμη έχει καθαρά ελιτίστικο χαρακτήρα.
Γενικά μην αποκλείες τον εαυτό σου από μεγάλες φιλοδοξίες ακόμη και αν βλέπεις εκ πρώτης όψης ότι δεν το έχεις. Προσωπικά έχω μάθει ότι με πολύ σκληρή δουλειά φτάνουμε και ξεπερνάμε το ταλέντο. Εξάλλου και το ταλέντο δεν είναι γενικά στα Μαθηματικά αλλά σε μια περιοχή, π.χ. συνήθως στην Άλγεβρα. Τα Μαθηματικά έχουν πολλούς κλάδους, όπου μπορεί να διαπρέψει κάποιος. Στα Μαθηματικά μπορεί κάποιος να μάθει Άλγεβρα αλλά και Επιχειρησιακή Έρευνα, για παράδειγμα. Στα Μαθηματικά δεν προχωράνε μόνο τα ταλέντα ή δεν σπουδάζουν μόνο όσοι είναι ταλέντα. Το καλό ταλέντο μπορεί να δημιουργηθεί με σκληρό διάβασμα και ψάξιμο σε διάφορες πηγές γνώσης. Υπάρχει μια κλίση 10% του συγκεκριμένου ανθρώπου, αλλά το υπόλοιπο είναι σκληρή και πειθαρχημένη δουλειά. Κατανόηση θεωρίας και λύσιμο ασκήσεων.
Βέβαια επειδή η κοινωνία καθημερινά ξορκίζει και βρίζει τα Μαθηματικά με τον έναν ή άλλο τρόπο, είναι λογικό να περνούν στο υποσυνείδητο των πολλών ως μια καταπιεστική και άχρηστη δουλειά ή ότι είναι πιο κουλ, "χρήσιμο" να μαθαίνεις Τεχνολογία Λογισμικού από Αλγεβρική Τοπολογία. Το πρόβλημα της χώρας μας είναι ότι δεν αξιοποιεί την χρησιμότητα των Μαθηματικών ως στυλοβάτη σκέψης και πολιτισμού. Πολλοί άνθρωποι αντί να καλύψουν κενά προτιμούν να τα διογκώσουν και μετά...να φταίνε τα Μαθηματικά που είναι δύσκολα. Ή να φταίνε οι κακοπροαίρετες απόψεις ορισμένων που απλά επενδύουν σε μια διαστρέβλωση της σημασίας τους. Επίσης υπάρχουν αρκετοί φοιτητές που δεν ξέρουν πως να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο ή τη Βιβλιοθήκη για να μάθουν Μαθηματικά! ενώ προτιμούν εκείνες τις ώρες να πίνουν καφέδες...κλπ, έτσι, αναλώνονται στο επιδερμικό διάβασμα σημειώσεων τις παραμονές χάνοντας τελείως την μαγεία της επιστήμης. Σε καμία περίπτωση δεν λέω να σπουδάσουν όλοι Μαθηματικά απλά με έχει κουράσει να βλέπω ανθρώπους που λένε ότι τους αρέσουν τα Μαθηματικά να αναλώνονται σε άλλα Τμήματα άσχετα με τα Μαθηματικά. Η νοοτροπία αυτή επηρεάζει και την ποιότητα των αυριανών επαγγελματιών.
Υπάρχουν δυο είδη Μαθηματικών: ο καλός βαθμολογικά φοιτητής των Μαθηματικών που δεν συνεπάγεται ότι θα είναι καλός επαγγελματίας σε οποιαδήποτε θέση εργασίας ερευνητική ή μη. Υπάρχει και ο χαμηλός ή μέτριος βαθμολογικά φοιτητής, ο οποίος μπορεί να γίνει καλός επαγγελματίας ή του δοθούν οι ευκαιρίες να βελτιωθεί. Μη ξεχνάμε τι είδους κοινωνικές συνθήκες επικρατούν στην Πανεπιστημιακή κοινότητα (και όχι μεμονωμένα στο Τμήμα αυτό).
Ο καλός καθηγητής Μαθηματικών δεν είναι πάντα το αποτέλεσμα ενός καλού βαθμολογικά φοιτητή Μαθηματικών αλλά κυρίως ενός ανθρώπου που συνεχώς προσπαθεί με τις όποιες αποτυχίες στο πρόγραμμα κλπ, που ξέρει να βελτιώνεται, να ψάχνει, να διανθίζει το εύρος των γνώσεών του και να διορθώνει τα λάθη του. Η πολλή δουλειά δικαιώνει στόχους και όχι αναπαυτικά ταλέντα στις δάφνες τους. Επίσης παίζει ρόλο και η εκ των προτέρων ψυχολογική διάθεση όταν πας να μελετήσεις ή να διδάξεις Μαθηματικά. Εκεί κάνει τη διαφορά ο καλός καθηγητής Λυκείου, Πανεπιστημίου από τον αδιάφορο και κακό. Συνήθως η μη θέληση επηρεάζει και καθορίζει και τη μη γνώση.
Αρχική Forum
Ρωτήστε κάτι
Προσωπικές Συζητήσεις
Πανελλαδικές
Αγγελίες
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
e-steki
Δεν ξέρω τι συμβαίνει!Ενώ όταν σηκωνόμουν στον πίνακα έλυνα τέλεια μία άσκηση (επειδή όποτε κολλούσα μου δίνει καμιά βοήθεια ο μαθηματικός),όταν πήγαινα μόνος μου να λύσω μία άσκηση (στο σπίτι),όσο καλά και αν ήξερα τη θεωρία,ΠΑΝΤΑ κάτι δεν πήγαινε καλά και το αποτέλεσμα ήταν τελείως διαφορετικό από το σωστό!
Πάντα γύριζα πίσω στις λύσεις και εγώ είχα βρει αποτέλεσμα τελείως άσχετο από το σωστό!Καμιά φορά ήταν από λάθη απροσεξίας (ακόμα και σε πράξεις),κάποιες φορές όμως ενώ έβλεπα τον αναλυτικό τρόπο που λύνεται μία άσκηση,σε κάποια σημεία δεν καταλάβαινα τίποτα απολύτως!Μου φαίνονταν εξωγήινα!Και καμιά φορά μου την έδινε και στα νεύρα,που προσπαθούσα μία ώρα να λύσω μία εξίσωση χωρίς αποτέλεσμα -δεν ήταν λίγες οι φορές που μου ερχόταν να ουρλιάξω όταν έλυνα ασκήσεις μαθηματικών ή που πέταξα το βιβλίο/τετράδιο των μαθηματικών στον τοίχο,ή στην ανακύκλωση!!!Φέτος στην τρίτη γυμνασίου έπεσα κι άλλο.Ο μαθηματικός μου έβλεπε την προσπάθεια που έκανα κ την αναγνώριζε,αλλά ούτε κ αυτός δεν μπορούσε να καταλάβει πού κολλάω!Στις εξετάσεις δεν ξέρω τι με έπιασε,δεν μπόρεσα να λύσω ούτε μία άσκηση κ έφυγα στη δυνατή αποχώρηση,οπότε ό,τι πήρα απ'τη θεωρία!Έγραψα χάλια -το πόσο χάλια θα το μάθω αύριο,εγώ υπολογίζω γύρω στο 10-11.
Πιστεύω ότι ως ανθρώπινα όντα η κατασκευή του εγκεφάλου έχει μαθηματική δομή. Η σύγχρονη νεοελληνική κοινωνική δομή τα θεωρεί άχρηστα. Πάνω εκεί, υπάρχει η αρνητική προδιάθεση που δεν αφήνει τον μαθητή να δει την μαγεία τους. Εδώ πέφτουμε σε μια αντίφαση, ως προς τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό της κλασσικής αρχαιότητας, πριν από αιώνες. 
