Άδικες Βαθμολογίες

[Guest 749981]

εγω στην πρωτη γυμνασιου ενοιωθα αδικια που δεν ειχα ps3 ενω η μιση ταξη ειχε
τι να λεμε τωρα για τους βαθμους που ποσος με ενδιεφερε τι εβγαζαν οι αλλοι

Ωραίος... Τελικά όμως τι είναι πιο χρήσιμο; Ο Η/Υ ή το PS3;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

Εγώ έχω βιώσει την αδικία στην βαθμολογία σε όλες τις φάσεις τις εκπαίδευσης μου(Δημοτικό,Γυμνασίο,Λύκειο, και τώρα Πανεπιστήμιο). Είναι ίσως επειδή πάντα ήμουν χαμηλών τόνων και δεν ''τραβούσα'' τη προσοχή των εκάστοτε καθηγητών. Βέβαια δε ήμουν και από τα πιο διαβαστερά παιδιά, αλλά προσπαθούσα. Επίσης με εκνεύριζε πολύ το ότι εγώ ήμουν πάντα πολύ συνεπής σε όλα, δεν έκανα απουσίες κτλ, και αυτό το εκτίμησαν ελάχιστοι καθηγητές. Πιστεύω ότι αυτό θα έπρεπε να εκτιμάται περισσότερο, αλλά τέλος πάντων. Εγώ πιστεύω ότι δε παίζει τόσο μεγάλο ρόλο ο βαθμός. Διότι όταν θα βγεις στην αγορά εργασίας, θα παίζουν ρόλο άλλα πράγματα και όχι ο βαθμός.. Άποψη μου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 892943]

Δε νομίζω ότι το γεγονός ότι κάποιος δεν κάνει απουσίες πρέπει να προσμετράται θετικά σε μία βαμολογία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

Δε νομίζω ότι το γεγονός ότι κάποιος δεν κάνει απουσίες πρέπει να προσμετράται θετικά σε μία βαμολογία.

σωστά. το να πηγαίνει σχολείο είναι μια από τις υποχρεώσεις του μαθητή, δεν χρειάζεται επιβράβευση επειδή φέρνει εις πέρας την υποχρέωσή του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

Διαφωνώ. Πιστεύω πως η συνέπεια πρέπει να προσμετράται θετικά. Δηλαδή δεν θα ήταν άδικο δυο μαθητές των ίδιων επιδόσεων να έχουν ακριβώς τον ίδιο βαθμό, όταν ένας από τους δυο δεν έχει λείψει ποτέ από το μάθημα, και ο άλλος έχει κάνει απουσίες; Δεν το νομίζω...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 712911]

Δηλαδή δεν θα ήταν άδικο δυο μαθητές των ίδιων επιδόσεων να έχουν ακριβώς τον ίδιο βαθμό, όταν ένας από τους δυο δεν έχει λείψει ποτέ από το μάθημα, και ο άλλος έχει κάνει απουσίες;

Οχι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[S¡mos]

Διαφωνώ. Πιστεύω πως η συνέπεια πρέπει να προσμετράται θετικά. Δηλαδή δεν θα ήταν άδικο δυο μαθητές των ίδιων επιδόσεων να έχουν ακριβώς τον ίδιο βαθμό, όταν ένας από τους δυο δεν έχει λείψει ποτέ από το μάθημα, και ο άλλος έχει κάνει απουσίες; Δεν το νομίζω...

Θα συμφωνήσω. Ένας καλός μαθητής ξεχωρίζει και από το ενδιαφέρον που δείχνει για το μάθημα. Και σίγουρα το να κάνει κάποιος συνεχώς απουσίες μόνο ενδιαφέρον δεν δείχνει…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 892943]

Διαφωνώ. Πιστεύω πως η συνέπεια πρέπει να προσμετράται θετικά. Δηλαδή δεν θα ήταν άδικο δυο μαθητές των ίδιων επιδόσεων να έχουν ακριβώς τον ίδιο βαθμό, όταν ένας από τους δυο δεν έχει λείψει ποτέ από το μάθημα, και ο άλλος έχει κάνει απουσίες; Δεν το νομίζω...

Ίδιες επιδόσεις. Ακριβώς. Αν βλέπω ότι είναι στο ίδιο επίπεδα αυτοί οι δύο, γιατί να μπω στη διαδικασία να λάβω υπόψιν μου την παρουσία τους στο μάθημα; Ένας δεν παρακολούθησε και τα έβγαλε πέρα πχ σε μία δύσκολη εξέταση. Ε και; Κατά τη γνώμη μου, γνώσεις αξιολογούμε και επιδόσεις, όχι την επιμέλεια. Γιατί η επιμέλεια μπορεί να κρύβεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Θα συμφωνήσω. Ένας καλός μαθητής ξεχωρίζει και από το ενδιαφέρον που δείχνει για το μάθημα. Και σίγουρα το να κάνει κάποιος συνεχώς απουσίες μόνο ενδιαφέρον δεν δείχνει…

Ας κάνουμε το παρακάτω πείραμα σκέψης:
Δεδομένα του προβλήματος: Τάξη Α Λυκείου, μάθημα Φυσική, 2 ώρες την εβδομάδα. Έτυχε στο πρόγραμμα ενός τμήματος το μάθημα να είναι και τις 2 φορές την πρώτη ώρα.
Μαθητής Χ: Ήταν απών ελάχιστες φορές, συμμετείχε ενεργά στο μάθημα, έγραψε στα δύο τεστ 15 και 16. Στο διαγώνισμα του τετραμήνου έγραψε 17.
Μαθητής Ψ: Από τις 25 ώρες που έγινε το μάθημα στο 1ο τετράμηνο, ήταν απών τις 15, μάλλον γιατί δυσκολευόταν να ξυπνήσει το πρωί. Έτσι όπως ερχόταν στην τάξη σποραδικά, δεν είχε ενεργή συμμετοχή στο μάθημα, αν και που και που έδινε από κάποια σωστή απάντηση. Στο ένα τεστ απουσίαζε και στο άλλο έγραψε 16. Στο διαγώνισμα του τετραμήνου έγραψε 17.
Ερώτηση: Οι μαθητές Χ και Ψ πρέπει να πάρουν τον ίδιο βαθμό;
Προσωπική μου άποψη: Αν ήμουν καθηγητής, θα έβαζα 18 στον Χ και 16 στον Ψ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stavri_]

...
Προσωπική μου άποψη: Αν ήμουν καθηγητής, θα έβαζα 18 στον Χ και 16 στον Ψ.

Ε, όχι και 16 στον Ψ!!! Έλειπε όλο το τετράμηνο και κυρίως δε συμμετείχε ΕΝΕΡΓΑ στα προφορικά, που είναι το σπουδαιότερο από όλα (γιατί οκ, τα διαγωνίσματα 2 ώρες είναι από τις 25!) και θα του βάλουμε και 16 ? Επειδή πήγε ανάλογα τις δύο ώρες, θα ξεχάσουμε τις άλλες 23;; Not. Εγώ θα του έβαζα 14 με 15. Πολύ large είσαι για κάποιον τόσο αδιάφορο! (και δεν εννοώ τόσο ότι έλειπε τον περισσότερο καιρό, αλλά το ότι και όταν ήταν εκεί, ήταν παρών-απών!)

Η προσπάθεια και η ενεργή συμμετοχή πρέπει να επιβραβεύεται. Η αδιαφορία όχι. Για τον Χ, συμφωνώ.

Και για να εξηγήσω λιγάκι γιατί είμαι αυστηρή για κάποιους:
Δεν είμαι της άποψης που δυστυχώς κυριαρχεί σε αρκετούς καθηγητές, του ότι δηλαδή το διαγώνισμα/τεστ που αφορά μία ή δύο ώρες σε ένα τρίμηνο/τετράμηνο μπορεί να αντισταθμίσει την ενεργή παρουσία 25 ωρών. Ούτε καν να σταθεί λόγος να αυξηθεί κατά πολύ μία βαθμολογία. Η δικαιολογία που λένε πολλοί μαθητές "Μα γιατί, μου έβαλες 15 ενώ έγραψα 17" πχ, είναι για εμένα γελοία. Δε στέκει. Το να έκατσε ο άλλος σε ένα διαγώνισμα και να πασάλειψε κάποια κεφάλαια (γιατί περί πασαλείμματος πρόκειται: Δε μαθαίνεις την ύλη τριών/τεσσάρων μηνών σε μια/δυο μέρες, και φαίνεται αργότερα αυτό), να έγραψε ένα 16-17, και να μην άνοιγε βιβλίο όλο τον άλλο καιρό ή να συμμετείχε όποτε του φανεί, στη χάση και στη φέξη, δε μου δηλώνει σε καμία περίπτωση μαθητή που αξίζει αυτό το βαθμό. Και εννοείται ότι ισχύει και το αντίστροφο. Αν κάποιος μαθητής αποδίδει καθημερινά για 18 (συμμετέχει, διαβάζει, κάνει εργασίες κλπ) και μία φορά στο διαγώνισμα του τριμήνου, έγραψε 14 πχ, σαφώς και θα πάρει τουλάχιστον 17. Το μάθημα και η απόδοσή σου, δεν είναι μόνο μία μέρα, τη μέρα του τεστ. Καλύπτει κάτι πολύ περισσότερο.

Είπαμε, οι βαθμολογίες είναι συνήθως τυπικές, αλλά να έχουν και μία βάση.

Υ.Γ: Ξέρω ότι οι περισσότεροι μάλλον θα διαφωνήσουν στο θέμα Διαγώνισμα/Προφορικά, αλλά άμα ήταν έτσι ρε παιδιά, ας πηγαίναμε σχολείο μόνο τη μέρα του τεστ! Διαφορά δε θα είχε.
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, στην πραγματικότητα ο βαθμός αέρας κοπανιστός είναι και το έχω ξαναπεί αυτό, αλλά τουλάχιστον να υπάρχει κάποιο ποιοτικό κριτήριο, να δικαιολογείται ο λόγος ύπαρξής του. Γιατί ουσιαστικά, η μορφή που έχει λάβει η βαθμολογία, μόνο χρηστική δεν είναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

Διαφωνώ. Πιστεύω πως η συνέπεια πρέπει να προσμετράται θετικά. Δηλαδή δεν θα ήταν άδικο δυο μαθητές των ίδιων επιδόσεων να έχουν ακριβώς τον ίδιο βαθμό, όταν ένας από τους δυο δεν έχει λείψει ποτέ από το μάθημα, και ο άλλος έχει κάνει απουσίες; Δεν το νομίζω...

μα εφόσον ο μαθητής είναι και από το νόμο υποχρεωμένος να παρακολουθεί τις παραδόσεις, γιατί να του πούμε μπράβο που έκανε αυτό που έπρεπε? δεν έχει λογική. επίσης, αφού έχουν ακριβώς την ίδια επίδοση, γιατί να μην πάρουν και τον ίδιο βαθμό?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

μα εφόσον ο μαθητής είναι και από το νόμο υποχρεωμένος να παρακολουθεί τις παραδόσεις, γιατί να του πούμε μπράβο που έκανε αυτό που έπρεπε? δεν έχει λογική. επίσης, αφού έχουν ακριβώς την ίδια επίδοση, γιατί να μην πάρουν και τον ίδιο βαθμό?

Με τη λογική αυτή, αυτός που δεν παρακολουθεί δεν είναι σωστός στις υποχρεώσεις του και επίσης, δεν μπορεί να έχει την ίδια επίδοση με αυτόν που παρακολουθεί καθώς του λείπει η συμμετοχή στο μάθημα. Άρα δεν θα πρέπει να πάρουν τον ίδιο βαθμό. (Μιλάμε για μαθητές πάντα). Ποια είναι η απάντησή σου στο πείραμα σκέψης που έβαλα παραπάνω;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Εξαρτάται από το πώς το βλέπει ο καθένας το θέμα των βαθμών. Αν κάποιος βάζει βαθμούς με κριτήριο το κατά πόσο ένας μαθητής ανταποκρίνεται με βάση τα δικά του πρότυπα ( ήσυχος, επιμελής, διαβαστερός, με ενδιαφέρον για το μάθημα πχ ) τότε μπορεί να λάβει όλα αυτά υπόψη του. Κάποιος άλλος μπορεί να βαθμολογεί καθαρά βάσει επίδοσης. Προσωπικά μου φαίνεται πιο σωστό το δεύτερο.

Κι αν σε άλλα θέματα όπως η συμπεριφορά ή ο τρόπος διαβάσματος έχεις ενστάσεις ( που φυσικά δεν υπόκεινται σε άλλου είδους μέτρα που ορίζουν οι κανόνες του σχολείου ), μπορείς να το λύσεις με άλλους τρόπους δε χρειάζεται να τσακίσεις στο βαθμό δηλαδή τι, εκδικητικά το πάμε; Μετά πώς να μην αναρωτιέται κάποιος γιατί πέφτει τόση βαθμοθηρία.

Όσο για αυτό που κάνουν πολλοί καθηγητές που βάζουν τους μαθητές να τους κάνουν τα καλά παιδάκια στο μάθημα με αμοιβή τον καλό βαθμό, το βρίσκω πολύ φθηνό. Αν δε μπορείς ως καθηγητής να κουμαντάρεις τους μαθητές σου και να καλλιεργήσεις το ενδιαφέρον πάνε κάνε άλλη δουλειά, δεν είναι ντροπή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

Με τη λογική αυτή, αυτός που δεν παρακολουθεί δεν είναι σωστός στις υποχρεώσεις του και επίσης, δεν μπορεί να έχει την ίδια επίδοση με αυτόν που παρακολουθεί καθώς του λείπει η συμμετοχή στο μάθημα. Άρα δεν θα πρέπει να πάρουν τον ίδιο βαθμό. (Μιλάμε για μαθητές πάντα). Ποια είναι η απάντησή σου στο πείραμα σκέψης που έβαλα παραπάνω;

συμφωνώ ότι δεν μπορούν να έχουν την ίδια επίδοση,ο bruce το έθεσε όμως ως όρο γι' αυτό και είπα πως, εφόσον είναι και οι δύο καλοί, θα πρέπει να πάρουν και τον ίδιο βαθμό. εξάλλου οι καθηγητές δίνουν μεγαλύτερη βάση στα γραπτά και όχι στα προφορικά.
ωστόσο, συμφωνώ με το συλλογισμό σου, αν και ήταν πολύ συγκεκριμένος. ο κάθε μαθητής είναι ξεχωριστός κι ενώ ο Ψ έγραψε 16 και 17, ο Ω θα μπορούσε να είχε πάρει και 20, δεδομένου ότι είχε διαβάσει για το διαγώνισμα και έκανε και κάποια έξτρα ιδιαίτερα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BRUCE]

μα εφόσον ο μαθητής είναι και από το νόμο υποχρεωμένος να παρακολουθεί τις παραδόσεις, γιατί να του πούμε μπράβο που έκανε αυτό που έπρεπε? δεν έχει λογική. επίσης, αφού έχουν ακριβώς την ίδια επίδοση, γιατί να μην πάρουν και τον ίδιο βαθμό?

Διότι εφόσον τα μαθήματα στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο είναι υποχρεωτικά, εσύ βλέπεις να το τηρούν πολλοί μαθητές/φοιτητές; Οι πιο πολλοί φτάνουν τις παρουσίες τους στο όριο και στο τέλος παρακαλάνε κιόλας για να μην τους κόψουν.. Μπορεί να είναι οι καλύτεροι μαθητές, όμως εφόσον κάνουν πολλές απουσίες, με συνέπεια να χάσουν πολλά σημαντικά γεγονότα στο μάθημα που θα τους βοηθήσει στις εξετάσεις, γιατί ο εκάστοτε καθηγητής να τους βάλει ακριβώς τον ίδιο βαθμό με έναν που παρακολουθεί ανελλιπώς; Πρέπει να επιβραβεύουμε τους επιμελείς μαθητές.. Δεν γίνεται να μην έχεις χάσει μάθημα και ο καθηγητής να μην το βλέπει θετικά αυτό. Αν δεν το κάνει είναι έγκλημα.. Άποψη μου..!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anonyme]

Δηλαδή αν στο παράδειγμα του Δία το άτομο που έφτασε στο όριο των απουσιών είχε κάποιο πρόβλημα υγείας κι έχανε ώρες για εξετάσεις/νοσηλεία κτλ; Τότε έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Ή αν δεν πήγαινε σχολείο και καθόταν και διάβαζε σπίτι του τις ώρες που ο καθηγητής θεωρούσε πως κοιμόταν;
Γιατί να μας νοιάζει τόσο πολύ πώς αποκόμισε την γνώση, αφού φαίνεται να την έχει; Η συμπεριφορά ενός τέτοιου καθηγητή μου φαίνεται γελοία και κάπως εκδικητική (αφού δεν ερχόσουν στο μάθημά μου, θα σε κόψω ή θα σε χαντακώσω στη βαθμολογία, κι ας τα ξέρεις). Αναφέρομαι και στη δευτεροβάθμια και στην τριτοβάθμια, αν και σχετικό παράδειγμα έχω συναντήσει μόνο στην τελευταία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stavri_]

Δηλαδή αν στο παράδειγμα του Δία το άτομο που έφτασε στο όριο των απουσιών είχε κάποιο πρόβλημα υγείας κι έχανε ώρες για εξετάσεις/νοσηλεία κτλ; Τότε έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Ή αν δεν πήγαινε σχολείο και καθόταν και διάβαζε σπίτι του τις ώρες που ο καθηγητής θεωρούσε πως κοιμόταν;
Γιατί να μας νοιάζει τόσο πολύ πώς αποκόμισε την γνώση, αφού φαίνεται να την έχει; Η συμπεριφορά ενός τέτοιου καθηγητή μου φαίνεται γελοία και κάπως εκδικητική (αφού δεν ερχόσουν στο μάθημά μου, θα σε κόψω ή θα σε χαντακώσω στη βαθμολογία, κι ας τα ξέρεις). Αναφέρομαι και στη δευτεροβάθμια και στην τριτοβάθμια, αν και σχετικό παράδειγμα έχω συναντήσει μόνο στην τελευταία.

Νομίζω ο Δίας ήταν ξεκάθαρος στο παράδειγμά του: << ήταν απών τις 15, μάλλον γιατί δυσκολευόταν να ξυπνήσει το πρωί. Έτσι όπως ερχόταν στην τάξη σποραδικά, δεν είχε ενεργή συμμετοχή στο μάθημα>>

Όσο κάθετη είμαι για την ενεργή συμμετοχή και προσπάθεια (η οποία πρέπει να επιβραβεύεται), άλλο τόσο διαλλακτική είμαι στο θέμα των δικαιολογημένων απουσιών. Και εξηγούμαι: Από προσωπική εμπειρία, σου λέω, πως όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως οι καθηγητές και η διεύθυνση το γνωρίζουν, και μάλιστα έχουν στα αρχεία τους κάθε αντίγραφο διάγνωσης και ιατρικής βεβαίωσης. Σε αυτή την περίπτωση, οι απουσίες είναι δικαιολογημένες (ακόμα και αν είναι μονόωρες), κάτι που δε μπορεί να συμβεί σε αντίθετη περίπτωση, όπου ο μαθητής λείπει για λόγους επιλογής και όχι ανάγκης. Συνεπώς, εκεί υπάρχει η κατανόηση και η αντίληψη του προβλήματος. Ο καθηγητής το γνωρίζει καλά.

Τώρα, όσον αφορά, το καθημερινό πρωινό διάβασμα στο σπίτι, νομίζω είναι λιγάκι άτομο. Δε μπορείς (εκ των πραγμάτων) να λείπεις συνεχώς τις πρώτες ώρες για να διαβάσεις. Κάποια στιγμή, θα μείνεις από απουσίες, καθώς αυτές στο σύνολό τους δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. Ας μη κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας. Γνωρίζουμε όλοι πολλοί καλά, πως οι περισσότεροι μαθητές που λείπουν πρώτες ώρες, είναι είτε διότι τους "σκέπασε το πάπλωμα και δεν χτύπησε το ξυπνητήρι", είτε διότι προτίμησαν το καφεδάκι στην απέναντι καφετέρια, είτε διότι ήθελαν να αποφύγουν κάποιο συγκεκριμένο καθηγητή και μάθημα.

Συμπερασματικά, ο καθηγητής δεν τρώει κουτόχορτο. Ξέρει πότε ο μαθητής λείπει από επιλογή και πότε από ανάγκη. Και το λαμβάνει υπόψιν του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι ο βαθμός του τετραμήνου πρέπει να δείχνει την επίδοση του μαθητή. Όμως, βλέπω ότι δεν έχουμε όλοι την ίδια άποψη για το πώς μετριέται αυτή η "επίδοση". Κάποιοι σαν "επίδοση" θεωρούν αποκλειστικά και μόνο το διαγώνισμα του 1ου τετραμήνου (και μάλιστα με ...προσαυξημένο βαθμό), χωρίς ο καθηγητής να παίρνει υπόψη του τίποτα άλλο, όπως παρουσία, συμμετοχή, εργασίες κλπ. Πιο απλά ο μαθητής που διάβασε δύο μέρες μερικές σελίδες, έμαθε καλά τα SOS, του λύσανε στο φροντιστήριο κάποιες ασκήσεις και έγραψε έναν υψηλό βαθμό, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή θα πρέπει να έχει το 20 στο τσεπάκι του και να αδιαφορεί το υπόλοιπο τετράμηνο; Και το 2ο τεράμηνο, από ...παράδοση ο καθηγητής πρέπει να βάλει κάτι παραπάνω; Τέτοια εκπαίδευση θέλουμε λοιπόν; Κατά τα άλλα (πάντα) ...φταίει το σύστημα.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DumeNuke]

Ο βαθμός στο σχολείο πρέπει να αντικατοπτρίζει απόλυτα την γνώμη του καθηγητή σχετικά με το πόσο καλά ή όχι γνωρίζει το αντικείμενο. Δηλαδή, συμμετείχεις ενεργά 10/25 διδακτικές ώρες, έγραψες 20 στο test και το διαγώνισμα, ξέρεις Φυσική για 20, θα πάρεις 20 στο τετράμηνο. Συμμετείχεις 25/25 διδακτικές ώρες, έγραψες 17,18,19 στα tests/διαγώνισμα, θα πάρεις 18-19, αναλόγως με το πόσο καλή ήταν η προφορική συμμετοχή σε αυτές τις 25 διδακτικές ώρες.

Διαφορετικά, ας δώσουμε κι ένα bonus 1,5 μονάδας σε όσα παιδιά παρακολουθούν την ενισχυτική διδασκαλία (όπου αυτή γίνεται πλέον) και συγκεντρώνουν 35-40/25 (προτεινόμενες) διδακτικές ώρες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PeterTheGreat]

Ο βαθμός στο σχολείο πρέπει να αντικατοπτρίζει απόλυτα την γνώμη του καθηγητή σχετικά με το πόσο καλά ή όχι γνωρίζει το αντικείμενο. Δηλαδή, συμμετείχεις ενεργά 10/25 διδακτικές ώρες, έγραψες 20 στο test και το διαγώνισμα, ξέρεις Φυσική για 20, θα πάρεις 20 στο τετράμηνο. Συμμετείχεις 25/25 διδακτικές ώρες, έγραψες 17,18,19 στα tests/διαγώνισμα, θα πάρεις 18-19, αναλόγως με το πόσο καλή ήταν η προφορική συμμετοχή σε αυτές τις 25 διδακτικές ώρες.

Διαφορετικά, ας δώσουμε κι ένα bonus 1,5 μονάδας σε όσα παιδιά παρακολουθούν την ενισχυτική διδασκαλία (όπου αυτή γίνεται πλέον) και συγκεντρώνουν 35-40/25 (προτεινόμενες) διδακτικές ώρες...

Η αξιολόγηση δεν είναι ένα απομονωμένο γεγονός ανεξάρτητο από την εκπαιδευτική διαδικασία, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι. Η καθημερινή εκδήλωση ενδιαφέροντος για το μάθημα είναι κρίσιμη για να κατακτήσει κάποιος τις γνώσεις που του προσφέρονται, και το συνειδητοποιώ τώρα στο πανεπιστήμιο. Σε μάθημα μου διάβασα 1 μέρα και έγραψα 10, σήμερα, 2 βδομάδες μετά, με το ζόρι θυμάμαι το αντικείμενο. Αντίθετα, σε μάθημα που ασχολήθηκα όλη την χρονιά, συμμετείχα στο αμφιθέατρο, κλπ., έγραψα 8 όμως ακόμα νιώθω βέβαιος για τις γνώσεις μου.

Πιστεύω ότι θα έπρεπε το διαγώνισμα να αποτελεί μόνο ένα μικρό μέρος του συνολικού βαθμού, ας πούμε αυθαίρετα το 20%. Μία ατυχής (ή τυχερή) στιγμή δεν μπορεί, δεν πρέπει να καθορίζει τον τελικό βαθμό ενός μαθητή. Αλλιώς ας καταργήσουμε τελείως την υποχρεωτική εκπαίδευση και τα παιδιά να εξετάζονται απλά μία φορά το τετράμηνο σε καθορισμένη ύλη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.