Στήριξη από τους γονείς για τις πανελλήνιες

[Rainbowarrior]

πάνε αγγλικά αλλά και πάλι δεν αρκει, γυρνανε παλι πισω
οσο για το εξω, φτιάχνουν τον δρόμο και ειναι ολη μερα με μηχανηματα κλπ

Πάρε ωτοασπίδες και προσπάθησε να μάθεις να συγκεντρώνεσαι έτσι. Η φασαρία θα είναι πολύ λιγότερη.
Εγώ από ένα σημείο και μετά αυτό εφάρμοσα, γιατί είχα συνεχώς ενοχλήσεις από την κάτοικο του από πάνω διαμερίσματος.

Κατά τ'άλλα, όλη τη χρονιά κανείς δε με ενόχλησε.
Ειδικά πριν τις πανελλήνιες είχα επισκέψεις στο δωμάτιο μόνο για πορτοκαλάδες και σουβλάκια. Χαχαχαχα. Κατά τ'άλλα, νεκρική σιγή εντός του σπιτιού.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nikosxdxd]

Εμενα οι γονεις μου ηταν απλα αδιαφοροι, δε τους ενοχλουσα δε με ενοχλουσαν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Λιβία Αυγούστα]

Αυτο που θυμαμαι πιο εντονα,ηταν η αντιδραση της μαμας μου,οταν ,την προπαραμονη των κειμενων ,της ανακοινωσα οτι θα δω eurovision!Η μεγαλη της πιεση πρεπει να ειχε αυξηθει επικινδυνα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΙΩΑΝΝΑ ΑΝΤΩΝΙΟ]

Εμενα οι γονεις μου ηταν απλα αδιαφοροι, δε τους ενοχλουσα δε με ενοχλουσαν.

χαχαχα πιστευω πως εκαναν το καλυτερο που θα μπορουσαν να κανουν.... ησυχια και εμπιστοσυνη πανω απο ολα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cha0s]

Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με τους γονείς, αλλά σκέφτομαι φέτος να δοκιμάσω τις ωτοασπίδες για απόλυτη ησυχία. Που πουλάνε και πόσο κάνουν;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[enasksenos]

Η αντίστροφη μέτρηση στο κινητό για τις πανελλήνιες πλησιάζει στο μηδέν. Άλλη μια χρονιά θα πάει χαμένη. Όπως πέρυσι έτσι και φέτος τα αποτελέσματα των εξετάσεων τον Ιούλιο που θα αναρτηθούν στο facebook θα σε κανουν να αισθάνεσαι ζήλια και οργή ταυτοχρονα.

Θα μου πεις πέρυσι ήταν άλλη ιστορία. Πέρυσι δεν σε ένοιαζε και τόσο το αποτέλεσμα. Ήσουν έτοιμος να μεταναστευσεις για Γερμανία. Είχαν παρει τα μυαλά σου αερα και άλλο τόσο του πατέρα σου. Γιατί ομως δεν σε άκουσε όταν του ειπες ότι δεν δικαιούται την βίζα, για τον χ, ψ λογο; Που να σε ακούσει; Αφού αυτός έχει πάντα δίκιο. Και μην τον αποκαλείς στενόμυαλο με παρωπίδες. Εσύ φταις που ενώ ήξερες το αποτέλεσμα τον άφησες να σε παρασύρει.

Στο διάολο η πρώτη φορά. Πήρες έναν ρίσκο και δεν σου βγήκε. Δοκιμάζεις του χρόνου. Θα είσαι πιο άνετος και με περισσότερη υποστήριξη. Ή μήπως όχι; Μήπως ξεχνάς ότι όταν ήρθε ο Οκτώβρης και τους είπες να σταματήσεις την δουλειά πλέον γιατί θέλεις να σπουδάσεις, η μητέρα σου επέμενε να κάτσεις μέχρι τέλη Νοεμβρίου. Το επιχειρημα της; Κατσε μέχρι να τελειώσει η σύμβαση και ξεκινάς μετά το διάβασμα. Παρόλο που και οι δυο το ξέρατε οτι η γαμημενη σύμβαση δεν ήταν κάτι δεσμευτικό. Στο διάολο και αυτό.

Έρχεται ο πολύ αναμενόμενος Δεκέμβρης. Πλέον δεν δουλεύεις. Έχεις όλη την ημέρα για να διαβάσεις. Είσαι δυνατό μυαλό, χωρίς αμφιβολία. Για αυτό και επέλεξες τόσο μεγάλο στόχο αυτή τη φορά. Ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Σίγουρα οι γονείς σου αυτή τη φορα θα σε υποστήριζαν. Ή μήπως πάλι όχι; Αρκεί μόνο να θυμηθείς την αντίδραση της μητέρας σου όταν της ανακοίνωσες τον στόχο σου. "Για να δούμε, θα μπορέσεις;" Γροθιά στο στομάχι. Και προσπαθείς να της εξηγήσεις ότι δεν σωστή η αντίδραση της και οτι χρειάζεσαι περισσότερο από ποτέ την θετική της ενέργεια. Για άλλη μια φορά συνεχίζει να προσποιείται "Μα εγώ δεν... Μα εγω... Μα εγω" επιβεβαιώνοντας σε ακόμη μια φορά το πόσο εγωιστρια είναι.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε μέρα στο επιβεβαιώνει. Ακόμα και στα πιο απλά καθημερινά πράγματα. Σίγουρα οι γονείς σου δεν είναι οι ήρωες και τα πρότυπα που είχες μικρός ή νόμιζες ότι είχες. Πλέον σου δίνουν την εντύπωση ότι έχουν κουραστεί. Αλλά έτσι είναι το καθήκον τους προς την κοινωνία το εκαναν, σε μεγάλωσαν και τώρα είσαι 19 χρονών παλικάρι. Ακου σε τους εκεινοι ξερουν. Γινε αυτο που εχουν ονειρευτει για σενα. Φτασε μεχρι εκει οπου μπορει να φτασει η φαντασια τους. Γινε ενας ΕΡΓΑΤΗΣ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Που να δεις μόλις πάρεις το πτυχίο της γαμάουα σχολής των πολλών χιλιάδων μορίων και δεν βρίσκεις δουλειά. Πάλι στο σπίτι κάθεσαι και ακούς τη γκρίνια τους. Βλέπεις τους γονείς να δείχνουν ότι έχουν κουραστεί από όλο αυτό. Ρωτάει και ο περίγυρος, το σόι ...τι δουλειά κάνεις. Απάντηση δεν υπάρχει. Όχι άλλο κάρβουνο. Πλίτζζζζ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[buffon85]

το να κατηγορεις ολους τους αλλους, το να κατηγορεις τους γονεις σου δεν λυνει το προβλημα σου. παρε την ευθυνη για τις πραξεις σου.
ειναι γροθια στο στομαχι το οτι η μητερα σου δεν πιστευει οτι μπορεις να συγκεντρωσεις τα εξης μορια? ειλικρινα τωρα, αυτο σε εμποδισε να διαβασεις?
ειναι παρηγορητικο το να ριχνεις ευθυνες στους αλλους αλλα θα δεις ποσο πιο λυτρωτικο ειναι το να εισαι υπευθυνος για τα λαθη σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Unforgiven21]

εμενα με βλεπουν που δε διαβαζω και πολυ και μου λενε διαφορα...αυτο που θελω ειναι να μου πειτε τη γνωμη σας για το εξης: πρωτη φορα δινω, αν δεν περασω καπου δε θελω να ξαναδωσω δευτερη..κι αν δεν περασω οι γονεις μου πως θα το αντιμετωπισουν;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[soter]

εμενα με βλεπουν που δε διαβαζω και πολυ και μου λενε διαφορα...αυτο που θελω ειναι να μου πειτε τη γνωμη σας για το εξης: πρωτη φορα δινω, αν δεν περασω καπου δε θελω να ξαναδωσω δευτερη..κι αν δεν περασω οι γονεις μου πως θα το αντιμετωπισουν;;

απο τη στιγμη που δεν ξερουμε τι ανθρωποι ειναι δεν μπορουμε να σου πουμε καποια γνωμη , οπως μπορεις να καταλαβεις. αλλοι μπορει να ειναι ανετοι αλλοι οχι, θα πρεπε να ξερεις νομιζω τι αντιδραση να περιμενεις εστω στο περιπου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miss marple]

εμενα οι δικοι μου δεν ξερω αν ηταν η οχι αδιαφοροι.
και για να γινω πιο συγκεκριμενη... η μαμα μου εμαθε ποσα και ποια μαθηματα δινω στισ πανελληνιες ενα μηνα πριν τισ εξετασεις, χωρις υπερβολη... κανεις τους δεν κρατησε ποτε βιβλιο (μπορει μονο στην τριτη δημοτικου)... κανεις δεν εμαθε βαθμους διαγωνισματων... ρωτουσαν τους καθηγητες για την προοδο μου μονο οταν οι ιδιοι οι καθηγητες με ρωτουσαν ποτε θα μιλησουν με τους δικους μου...νομιζαν οτι διαβαζω τουλαχιστον 6 ωρες την ημερα, επειδη λειπαν απο το σπιτι καθε απογευμα ( που εκτος των φροντιστηριων, δε διαβαζα και πολυ) και επεστρεφαν βραδακι που αρχιζα διαβασμα ( συνολικα διαβαζα 3-4 ωρες καθημερινα το max)...ποτε κανεις δεν περιμενε ξυπνιος τα βραδια να τελειωσω το διαβασμα
απο την αλλη μου ελεγαν να μην αγχωνομαι, καθως οι ιδιοι ηταν βεβαιοι οτι θα περασω...οταν ''ξενυχτουσα'' (για εμενα το ''ξενυχτι'' ειναι διαβασμα μεχρι τις 12.00) μου εσπαγαν τα νευρα να κοιμηθω...δουλειες πολλες δε μου ανεθεταν...μου ειπαν ολη τη χρονια μονο 1 φορα ''πηγαινε για διαβασμα'' και η μαμα μου δεν πηγε στη δουλεια οταν εδινα το πρωτο μαθημα ( εγω, βεβεαια νευριασα)
τελικα, βεβαια, επιβεβαιωθηκαν καθως ειμαι 1.000 μορια πανω απο τη σχολη που θελω

δεν ξερω, χαιρομαι που ημουν ησυχη, αλλα ωρες-ωρες ενιωθα οτι δεν νοιαζονται...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Δεν θυμάμαι να είχα ποτέ περιστατικό στο λύκειο. Βέβαια έβλεπαν οι άνθρωποι ότι η Β' και Γ' Λυκείου με πανελλήνιες δεν ήταν τόσο ανώδυνες...ας μην έχουν σχέση με Πανεπιστήμια. Με στήριξαν και με στηρίζουν ηθικά και οικονομικά, σε κάθε φάση των σπουδών μου. Συνέχεια μου υπενθυμίζουν ότι η κάθε δουλειά έχει την κούρασή της με μέτρο σύγκρισης: ποια δουλειά έχει περισσότερη κούραση του οικοδόμου να ρίχνει χαρμάνι ή του σπουδαστή με ανέσεις σε καλό περιβάλλον εργασίας; Γενικώς κάνουν ησυχία, μου έχουν εμπιστοσύνη επειδή ποτέ δεν τους έδωσα το δικαίωμα να αμφιβάλλουν. Ούτε έχουν παράλογες απαιτήσεις για να μου βάζουν απειλητικές "θηλιές". Καταλαβαίνουν. Βλέπουν ότι οι στόχοι θέλουν χρόνια κόπωση και αφοσίωση, ενώ οι αποτυχίες είναι μέσα στη ζωή. Ποιος γεννήθηκε πετυχημένος ρε αλάνια; Ο δρόμος των σπουδών θέλει αφοσίωση ολόκληρη ζωή. Ποτέ δεν τελειώνουν το διάβασμα και οι εξετάσεις, ειδάλλως υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές με χειρονακτικά επαγγέλματα που έχουν άλλου είδους σκοτούρες και βάσανα. Διάβασα αρκετές ιστορίες, και λιγάκι αναρωτιέμαι αν ζω στην Ελλάδα ή στο Πακιστάν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Σπυρακος (^^)]

Μεγαλη γκρινια,μεγαλη πιεση πραγματικα γκρινια ομως...αγχος..απο τη μητερα μου που ειναι και δασκαλα..Ο πατερας μου απο την αλλη σιγουρος για την επιτυχια μου(δασκαλος )...Τα 2 ακρα δηλαδη..!! Πραγματικα πως περασε αυτη η χρονια δε καταλαβα,ευτυχως ειχαμε αισιο τελος και αυτο που ελεγα παντα στη μητερα μου ( ΕΓΩ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΩ,ΔΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΩ,ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΦΥΓΩ) εγινε...!! Δε το λεω απο κακια αλλα βαρεθηκα πια αυτη την πιεση,θελω να νιωσω πιο υπευθυνος και να επιβαλλομαι στον εαυτο μου!!! Και αυτο το κεφαλαιο εκλεισε πολυ ομορφα,οπως αρχισε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Hephaestus]

Εγω ειχα την στηριξη που περιμενα απο τους γονεις μου, τοσο οικονομικη οσο και ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ.
Μερικες φορες με πιεζε η μητερα και ο αδερφος μου δεν καταλαβαινε την κατασταση, αλλα αυτα δεν με επηρεασαν σχεδον καθολου.

Ευτυχως, ομως, η χρονια τελειωσε με τον καλυτερο τροπο και ενα νεο κεφαλαιο ανοιγεται στη ζωη μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Διονύσης13]

Ωρες ωρες που εσπαγαν τα νευρα, ωστοσο χωρις αυτους δεν θα μπορουσα να φτασω ως εδω. Respect

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Εγω δεν έχω κανένα παράπονο Ξυπνούσαν πρωί πρωι μαζί μου, ποτε ο ένας ποτε ο άλλος, με πήγαιναν στο σχολειο ή στα φροντιστήρια οταν ήμουν πολυ κουρασμένη ή οταν ήταν άσχημος ο καιρός, με πήγαιναν στο σχεδιο που ήταν μακριά απο το σπίτι μου, τους έλεγα το ΑΟΔΕ Μου είχαν εμπιστοσύνη, δεν μου προκαλούσαν άγχος και στήριζαν τις αποφάσεις μου. Ο μπαμπας μου ήταν πιο ψύχραιμος ώστε να μην πάρω αέρα και σε περίπτωση αποτυχίας δεν ξέρω τι να κανω, η μαμα μου μου έδινε πιο πολυ θάρρος. Για παράδειγμα, στις εξετάσεις και στο σχεδιο, τους έλεγα πάντα τους χαμηλότερους βαθμους που περίμενα για να είμαι προετοιμασμένη για ολα, ο μπαμπας μου συμφωνούσε με αυτην την τακτική, η μαμα μου έλεγε πως κρίνω τον εαυτό μου άδικα Ειδικά για το σχεδιο που έπρεπε να πάμε Θεσσαλονικη και να μείνουμε 4 ημέρες ήρθαν και οι δυο, ξυπνούσαμε στις 6, και ο μπαμπας μου με περίμενε καμια ωρα εξω απο το σχολειο, γιατι λογικα θα τελειώναμε στις 3 και πήγαινε 4.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.