Οδηγός σύμβουλος προς πρωτοετείς φοιτητές

[babletheone]

Οπότε αφού έδωσα το 2013 πανελλήνιες μπορώ να κάνω 10%.Σε ευχαριστώ πολύ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Οπότε αφού έδωσα το 2013 πανελλήνιες μπορώ να κάνω 10%.Σε ευχαριστώ πολύ

Νάσαι καλά. Πολύ αξιόλογη η σχολή σου. Πώς και θέλεις να ξαναδηλώσεις?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[babletheone]

Είμαι μπερδεμένος,προσπάθησα πολύ για να την "πιάσω" αλλά κάτι δεν μου κάνει...Χωρίς να είναι τίπτοα σίγουρο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Αυτό που έχω να τονίσω στους πρωτοετείς φοιτητές είναι να προσπαθήσουν από τώρα που είναι νωρίς να περνούν τα μαθήματα με όσο μεγαλύτερη βαθμολογία μπορούν. Καλύτερα να δώσετε λιγότερα μαθήματα "χτυπώντας" μεγάλη βαθμολογία παρά να τα περάσετε όλα οριακά. Βέβαια αν σας ενδιαφέρει απλά και μόνο να πάρετε το πτυχίο σας δεν έχει και μεγάλη σημασία ο βαθμός αλλά αν θέλετε να συνεχίσετε τις σπουδές σας σε ανώτερο επίπεδο είναι απαραίτητο. Θα σας βοηθήσει πολύ για να έχετε τη δυνατότητα να κάνετε αιτήσεις για υποτροφίες όπως επίσης για να ζητήσετε συστατικές από τους καθηγητές σας που είναι απαραίτητες. Επίσης στα πανεπιστήμια του εξωτερικού εκτιμάται ιδιαίτερα ο μεγάλος βαθμός πτυχίου προκειμένου να σας δεχτούν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johny4Life]

Το ιδανικο ειναι να τα περασεις στην ωρα τους αλλα και με εναν καλο βαθμο.Οσο τα αφηνεις τοσο μαζευονται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Αυτό που έχω να τονίσω στους πρωτοετείς φοιτητές είναι να προσπαθήσουν από τώρα που είναι νωρίς να περνούν τα μαθήματα με όσο μεγαλύτερη βαθμολογία μπορούν. Καλύτερα να δώσετε λιγότερα μαθήματα "χτυπώντας" μεγάλη βαθμολογία παρά να τα περάσετε όλα οριακά. Βέβαια αν σας ενδιαφέρει απλά και μόνο να πάρετε το πτυχίο σας δεν έχει και μεγάλη σημασία ο βαθμός αλλά αν θέλετε να συνεχίσετε τις σπουδές σας σε ανώτερο επίπεδο είναι απαραίτητο. Θα σας βοηθήσει πολύ για να έχετε τη δυνατότητα να κάνετε αιτήσεις για υποτροφίες όπως επίσης για να ζητήσετε συστατικές από τους καθηγητές σας που είναι απαραίτητες. Επίσης στα πανεπιστήμια του εξωτερικού εκτιμάται ιδιαίτερα ο μεγάλος βαθμός πτυχίου προκειμένου να σας δεχτούν.

Έχω κάποιες ενστάσεις για τον τρόπο εξέτασης αλλά και επίτευξης ενός καλού βαθμού. Δυστυχώς και ξαναλέω δυστυχώς, όντας φοιτητής του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου είδα πόσο "αξιοκρατικές" είναι οι εξετάσεις και τι κομπίνες συμβαίνουν. H ησυχία της κομπίνας, δεν έχει όριο. Για να μην αναφερθώ σε "φανερές" κομπίνες και διακρίσεις μεταξύ των φοιτητών. Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά η κακή Ελληνική πραγματικότητα είναι παρούσα να το υπενθυμίζει. Η μάχη για τον "καλό βαθμό" έτσι όπως διδάσκονται και εξετάζονται τα μαθήματα οδηγεί στο άλλο άκρο: της ημιμάθειας και κακής μελέτης. Διότι ο αυτοσκοπός συνεχίζει από το λύκειο να είναι ο ίδιος. Η εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο πέρασε. Πάει ο πρώτος αυτοσκοπός του σχολείου. Ο δεύτερος αυτοσκοπός είναι η λήψη του πτυχίου (και με καλό βαθμό). Είδατε πουθενά να αναφέρω τη λέξη μάθηση; Αυτό που ονομάζουν learning objectives οι ξένοι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Συμφωνώ με αυτά που λες αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το σύνδρομο των "καλών βαθμών". Το ΙΚΥ και το ίδρυμα Ωνάση σου δίνουν τη δυνατότητα να κάνεις αίτηση για υποτροφία μεταπτυχιακού αν έχεις βαθμό πτυχίου από 7,50 και πάνω. Το ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη αν έχεις από 8,50 και πάνω. Τα entry requirements των αξιόλογων ξένων πανεπιστημίων απαιτούν βαθμό πτυχίου "΄Αριστα". ΄Ασε και το πρόβλημα με τις συστατικές. Ο καθηγητής από τον οποίο ζητάς συστατική ανατρέχει στις βαθμολογίες που έχεις πάρει στα μαθήματά του. Αν είναι μέτριες υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί να σου δώσει αλλά ακόμα και αν το κάνει σίγουρα δεν θα γράφει αυτά που οι αποδέκτες της συστατικής θα θέλουν να δουν. ΄Ενας φαύλος κύκλος είναι. Η εμβάθυνση στην επιστήμη επαφίεται στο μεράκι του κάθε ενδιαφερόμενου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Αυτό που έχω να τονίσω στους πρωτοετείς φοιτητές είναι να προσπαθήσουν από τώρα που είναι νωρίς να περνούν τα μαθήματα με όσο μεγαλύτερη βαθμολογία μπορούν. Καλύτερα να δώσετε λιγότερα μαθήματα "χτυπώντας" μεγάλη βαθμολογία παρά να τα περάσετε όλα οριακά. Βέβαια αν σας ενδιαφέρει απλά και μόνο να πάρετε το πτυχίο σας δεν έχει και μεγάλη σημασία ο βαθμός αλλά αν θέλετε να συνεχίσετε τις σπουδές σας σε ανώτερο επίπεδο είναι απαραίτητο. Θα σας βοηθήσει πολύ για να έχετε τη δυνατότητα να κάνετε αιτήσεις για υποτροφίες όπως επίσης για να ζητήσετε συστατικές από τους καθηγητές σας που είναι απαραίτητες. Επίσης στα πανεπιστήμια του εξωτερικού εκτιμάται ιδιαίτερα ο μεγάλος βαθμός πτυχίου προκειμένου να σας δεχτούν.

Δεν ισχυουν για ολες τις σχολες. Σε σχολες με 65 μαθηματα, αναγκαστικα θα κυνηγησεις απλα να περασεις αλλιως θα κανεις 10 χρονια να τελειωσεις κι επισης μετρανε πιο πολυ οι βαθμοι των τομεων που σε ενδιαφερουν γιατι τετοιες σχολες εχουν κομματια απο διαφορες επιστημες. Η οσο το δυνατον γρηγοροτερη αποφοιτηση ειναι κατα τη γνωμη μου ο καλυτερος στοχος. Γιατι καθε χρονος μεσα στο πανεπιστημιο εξτρα ειναι χαμενος, ακομα και αν προκειται καποιος να βγαλει μεγαλυτερο βαθμο. Επισης μια καλη διπλωματικη ή πτυχιακη εργασια μετραει πολυ και ισως και περισσοτερο απο μεσους ορους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Συμφωνώ με αυτά που λες αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το σύνδρομο των "καλών βαθμών". Το ΙΚΥ και το ίδρυμα Ωνάση σου δίνουν τη δυνατότητα να κάνεις αίτηση για υποτροφία μεταπτυχιακού αν έχεις βαθμό πτυχίου από 7,50 και πάνω. Το ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη αν έχεις από 8,50 και πάνω. Τα entry requirements των αξιόλογων ξένων πανεπιστημίων απαιτούν βαθμό πτυχίου "΄Αριστα". ΄Ασε και το πρόβλημα με τις συστατικές. Ο καθηγητής από τον οποίο ζητάς συστατική ανατρέχει στις βαθμολογίες που έχεις πάρει στα μαθήματά του. Αν είναι μέτριες υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί να σου δώσει αλλά ακόμα και αν το κάνει σίγουρα δεν θα γράφει αυτά που οι αποδέκτες της συστατικής θα θέλουν να δουν. ΄Ενας φαύλος κύκλος είναι. Η εμβάθυνση στην επιστήμη επαφίεται στο μεράκι του κάθε ενδιαφερόμενου.

Νομίζω ότι όποιος θέλει να πετύχει στη ζωή του, όρεξη και εργατικότητα φτάνουν. Τώρα, εν όψη του "ανταγωνισμού" κάπου χάθηκε η μπάλα της λογικής. Αν έβγαινε το Υπ.Εσωτερικών και έλεγε ότι τα μεταπτυχιακά δεν θα ξαναμοριοδοτηθούν σε καμία πρόσληψη ή το ίδιο έλεγαν εταιρίες και οργανισμοί, τότε θα έκαναν ελάχιστοι μεταπτυχιακές σπουδές διότι θα το γούσταραν αυτό που θα έκαναν. Αντιθέτως έχει φτιαχτεί ένα κ**λοσύστημα όπου η αμφιλεγόμενη (τελικά) επιτυχία στηρίζεται στη συλλογή πιστοποιήσεων και πτυχίων δίχως αντίκρισμα. Η πλειοψηφία κάνει μεταπτυχιακές σπουδές επειδή έτσι πουλάει. Δυνητικά, υπό άλλες συνθήκες δεν θα έκανε. Συνεπώς δεν υπάρχει καμία πλεύση. Κανένα πρόβλημα δεν είναι ούτε οι συστατικές ούτε οι "καλοί" βαθμοί λες και ένας μέτριος μ.ο. αποτελεί "ταφόπλακα" για την καριέρα ενός πτυχιούχου. Πολύ τραγικά μας τα λέτε. Ξέρω πολλά πτυχία με Μ.Ο. 8άρια κάλπικα. Ευτυχώς που αξιόλογα ξένα Πανεπιστήμια ξέρουν πολύ καλά το μπάχαλο των Ελληνικών Πανεπιστημίων σχετικά με τις βαθμολογίες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Το θέμα είναι πως τα πράγματα λειτουργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Τα μεταπτυχιακά μοριοδοτούνται και η παρουσίαση πιστοποιητικών και πτυχίων θα σου δώσει προβάδισμα στη διεκδίκηση μιας θέσης εργασίας έναντι κάποιου άλλου που δεν τα έχει. Για να σου δοθεί η ευκαιρία να αποδείξεις την "όρεξη και την εργατικότητά σου" θα πρέπει να έχεις όλα τα προηγούμενα. ΄Εχω πρόσφατο παράδειγμα φίλου που τελείωσε μηχανολόγος μηχανικός στο Μετσόβιο με βαθμό πτυχίου 9,1 και πήρε πλήρη υποτροφία από το ίδρυμα Fulbright για το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας DAVIS. Αν δεν είχε άριστο βαθμό πτυχίου και άριστες συστατικές δεν θα μπορούσε να πάρει την υποτροφία με αποτέλεσμα να μην μπορούσε να φύγει λόγω περιορισμένης οικονομικής δυνατότητας. Αλυσίδα είναι τα πράγματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Δηλαδή ένας που δεν πληρεί τις παραπάνω προϋποθέσεις, θεωρείται αποτυχημένος έναντι αυτού και άλλων πτυχιούχων που συνεχίζουν την καριέρα τους σε μεγάλα Πανεπιστήμια του εξωτερικού ή Ερευνητικά Ιδρύματα του εξωτερικού; Συμφωνώ ότι υπάρχουν κάποια δεδομένα και προϋποθέσεις αλλά καλό είναι να μην παρουσιάζουμε τις ευκαιρίες στη ζωή ως περιορισμένες "κατευθύνσεις". Τόσα χρόνια έχει καλλιεργηθεί μια στρεβλή νοοτροπία μάθησης στα Ελληνικά Πανεπιστήμια η οποία απέχει κατά πολύ από του εξωτερικού. Ο αυτοσκοπός των καλών βαθών στο Πανεπιστήμιο από το απουσιολόγιο του Γυμνασίου καλά κρατεί. Μόνο η βιτρίνα μας ενδιαφέρει. Οι καλοί βαθμοί δεν μου λένε τίποτα. Γνωρίζω ότι δεν δίνεται μεγάλο βάρος στον βαθμό πτυχίου, όπως επίσης υπάρχουν αξιόλογα μεταπτυχιακά προγράμματα στη χώρα μας. Και με έναν μέτριο μέσον όρο δέχονται διότι το διαταύτα είναι οικονομικό. Εξάλλου στη ζωή κανείς δεν χάνεται αρκεί να έχει θέληση για συνεχή βελτίωση. Πάντα εμφανίζονται ευκαιρίες και ο κάθε άνθρωπος διαμορφώνει τη δική του ζωή. Τα μεταπτυχιακά αποτελούν μια δυναμική "βιομηχανία" πιστοποιημένης γνώσης. Για να είμαστε ρεαλιστές, καμία διάθεση για ολοκληρωμένη προσωπικότητα του πτυχιούχου και για ευρύτερη παιδεία. Να σημειώσω ότι η πλειοψηφία των πτυχίουχων που πασχίζει για ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα, δεν έχει κάποια συγκεκριμένη πορεία. Έχει μέτριους ή καλούς βαθμούς άρα συνεχίζει για μεταπτυχιακά εφόσον κάνει και ο γείτονας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Συμφωνώ για την στρεβλή διαδικασία μάθησης στην Ελλάδα. Επίσης σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ αποτυχημένο κάποιον με μέτριο βαθμό πτυχίου ούτε ότι θα χαθεί στη ζωή του. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ. Απλά και μόνον επειδή το topic αναφέρεται σε συμβουλές για τους πρωτοετείς φοιτητές θεώρησα καλό να τονίσω για όποιον από αυτούς μπορεί να προσπαθήσει να βγάλει έναν καλό βαθμό πτυχίου γιατί θα τον βοηθήσει στην μετέπειτα σταδιοδρομία του κρατώντας ανοιχτές όλες του τις επιλογές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Οι επιλογές Λένω καμιά φορά είναι και θέμα ανθρώπου. Καλό είναι να μην προσκολλάμε στην τυπολατρεία. Ναι μεν οι καλοί βαθμοί ανοίγουν "πόρτες" (π.χ. σπουδές με υποτροφίες) αλλά πρέπει να μην χαθεί και το μέτρο. Εύκολα μπορεί κάποιος να "αποστειρωθεί" κυνηγώντας τον «χαμένο θησαυρό» και πέρα από τις σπουδές και τους καλούς βαθμούς, να είναι ένα κοινωνικό μηδενικό! Ελάχιστοι (μη αντιπροσωπευτικό δείγμα) συνδυάζουν και τα δυο. Ο μέσος άνθρωπος κάπου θα χάσει. Πολλοί καλοί επιστήμονες έχουν χάσει στη ζωή. Αυτό θα πρέπει να το υπογραμμίζουμε στους πρωτοετείς φοιτητές. Θαυμάζουμε όλοι έναν κορυφαίο επιστήμονα μόνο για το έργο του. Όταν σβήσουν τα φώτα, αγνοούμε τον άνθρωπο πίσω από την επιστημονική μεγαλοφυϊα που θαυμάζουμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι τέτοιου "βεληνεκούς" συνήθως είναι δυστυχισμένοι. Ποτέ κανείς δεν αγγίζει την τελειότητα. Αλήθεια ποια είναι η τέλεια πορεία στη ζωή; Καλοί βαθμοί, καλός βαθμός πτυχίου, καλό μεταπτυχιακό σε πανάκριβο Πανεπιστήμιο και μια καλοπληρωμένη δουλειά γραφείου ή σε κάποιο ερευνητικό κέντρο; Το τέλος να το μαντέψω: ψυχοφάρμακα; Εκεί βρίσκεται η ιδανική ευτυχία;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Συγγνώμη αλλά μου φαίνεται ότι το παρατραβάς λίγο. Δηλαδή όλοι αυτοί που έβγαλαν έναν άριστο βαθμό πτυχίου, έκαναν καλά μεταπτυχιακά και βρήκαν μια καλή δουλειά είναι αντικοινωνικοί και παίρνουν ψυχοφάρμακα? ΄Οχι, δεν το πιστεύω αυτό. Στο χέρι μας είναι να κρατήσουμε τις ισορροπίες. Τέλος πάντων μου φαίνεται πως το θέμα επεκτάθηκε σε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που ήθελα να επισημάνω στην αρχική μου ανάρτηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

Οι επιλογές Λένω καμιά φορά είναι και θέμα ανθρώπου. Καλό είναι να μην προσκολλάμε στην τυπολατρεία. Ναι μεν οι καλοί βαθμοί ανοίγουν "πόρτες" (π.χ. σπουδές με υποτροφίες) αλλά πρέπει να μην χαθεί και το μέτρο. Εύκολα μπορεί κάποιος να "αποστειρωθεί" κυνηγώντας τον «χαμένο θησαυρό» και πέρα από τις σπουδές και τους καλούς βαθμούς, να είναι ένα κοινωνικό μηδενικό! Ελάχιστοι (μη αντιπροσωπευτικό δείγμα) συνδυάζουν και τα δυο. Ο μέσος άνθρωπος κάπου θα χάσει. Πολλοί καλοί επιστήμονες έχουν χάσει στη ζωή. Αυτό θα πρέπει να το υπογραμμίζουμε στους πρωτοετείς φοιτητές. Θαυμάζουμε όλοι έναν κορυφαίο επιστήμονα μόνο για το έργο του. Όταν σβήσουν τα φώτα, αγνοούμε τον άνθρωπο πίσω από την επιστημονική μεγαλοφυϊα που θαυμάζουμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι τέτοιου "βεληνεκούς" συνήθως είναι δυστυχισμένοι. Ποτέ κανείς δεν αγγίζει την τελειότητα. Αλήθεια ποια είναι η τέλεια πορεία στη ζωή; Καλοί βαθμοί, καλός βαθμός πτυχίου, καλό μεταπτυχιακό σε πανάκριβο Πανεπιστήμιο και μια καλοπληρωμένη δουλειά γραφείου ή σε κάποιο ερευνητικό κέντρο; Το τέλος να το μαντέψω: ψυχοφάρμακα; Εκεί βρίσκεται η ιδανική ευτυχία;

Είσαι σίγουρος ότι η ευτυχία φωλιάζει στη μετριότητα; Τι ρωτώ, είναι φανερό ότι είσαι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 875331]

Είσαι σίγουρος ότι η ευτυχία φωλιάζει στη μετριότητα; Τι ρωτώ, είναι φανερό ότι είσαι!

Νομίζω πως δεν κατάλαβες τι εννοεί. Εννοεί οτι η ευτυχία δε φωλιάζει μόνο στην επιστήμη και πως η ενασχόληση μόνο με αυτή, καθιστά τον άνθρωπο κενό και ανούσιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

Νομίζω πως δεν κατάλαβες τι εννοεί. Εννοεί οτι η ευτυχία δε φωλιάζει μόνο στην επιστήμη και πως η ενασχόληση μόνο με αυτή, καθιστά τον άνθρωπο κενό και ανούσιο.

Το απόσταγμα της φιλοσοφίας του φίλου nPb βρίσκεται στις τελευταίες φράσεις του.
".......Αλήθεια ποια είναι η τέλεια πορεία στη ζωή; Καλοί βαθμοί, καλός βαθμός πτυχίου, καλό μεταπτυχιακό σε πανάκριβο Πανεπιστήμιο και μια καλοπληρωμένη δουλειά γραφείου ή σε κάποιο ερευνητικό κέντρο; Το τέλος να το μαντέψω: ψυχοφάρμακα; Εκεί βρίσκεται η ιδανική ευτυχία;"
Συμφωνείς ότι μια τέτοια πορεία οδηγεί στα ψυχοφάρμακα;
Δηλαδή εγώ, που μια τέτοια πορεία θέλω και ελπίζω για τον εαυτό μου, δεν έχω καμιά ελπίδα να γλυτώσω απ' αυτά;
Αν ονειρεύεσαι μεταπτυχιακά, διδακτορικά, έρευνα, έχεις εξασφαλισμένη θέση στο ψυχιατρείο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DarthFederer]

Δεν ειπε οτι μια επιτυχημενη πορεια αναγκαστικα οδηγει στα ψυχοφαρμακα. Αλλα το να γινει μια τετοια πορεια αυτοσκοπος της ζωης ενος 20 χρονου, μπορει ευκολα να τον αποκλεισει απο την κοινωνια και εν τελει να τον καταστρεψει. Σε τιποτα δν χρειαζεται υπερβολη, αλλα δεν γινεται να λεμε σε πρωτοετεις οτι πρεπει ο μονος τους στοχος να ειναι να βγαλουν 9 βαθμο πτυχιο. Αυτο φτανει στο αλλο ακρο. Ουτως ή αλλως δεν μετραει μονο ο βαθμος ή μονο το χαρτι. Ξερω περιπτωση παιδιου που τελειωσε τη σχολη μου σε 7 χρονια με βαθμο πτυχιου 7,2. Και τωρα κανει μεταπτυχιακο σε πανεπιστημιο της Βρετανιας στον τομεα που τον ενδιαφερει. Ωραια και τι εγινε που δν εβγαλε αριστο βαθμο? Τιποτα απολυτως.

Ξερω ατομα στη σχολη μου με μηδεν κοινωνικη ζωη (δεν εννοω νυχτα, εννοω δν βγαινουν απο το σπιτι) και χτυπανε 9αρια και 10αρια. Και πολυ πιθανον θα τελειωσουν ακριβως στα 5 χρονια φυσικα με υψηλο βαθμο. Δεν θα τους κανει επιτυχημενους αυτο. Ολα χρειαζονται ισορροπια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

προς schooliki και Λένω:

Συμφωνώ ότι ελάχιστοι είναι σε θέση να την υλοποιήσουν. Οι περισσότεροι απλώς την ονειρεύονται και κάνουν βήματα μέχρι ένα σημείο. Πολλοί κάνουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά και τελικά δεν έχουν ούτε ένα ένσημο. Ούτε μια 1 ώρα στην πραγματική αγορά εργασίας. Αυτοί; Μαλάκες είναι; Ξέρω, υπάρχει ο ανταγωνισμός μιας και ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία, όπου η ποιότητα της γνώσης μετριέται σε συλλογή πτυχίων. Διαχωρίζω τη θέση μου, από τους φαινόμενα άξιους που ξεχωρίζουν το ταλέντο τους, την κλίση τους στην επιστήμη, από πολύ μικρή ηλικία. Εκείνοι ναι είναι οι ικανοί. Οι υπόλοιποι; Έπεσαν τα sos θέματα και ο συγκεκριμένος καθηγητής που κάνει 5-6 μαθήματα του οποίου επιλέξαμε, μας ανέβασε το μέσο όρο. Κάτι παρόμοιο κάνει και ο συνάδελφος. Υπήρξαν και καλές συγκυρίες με εύκολες αναθέσεις των μαθημάτων. Καλός μέσος όρος. Έπαιξαν και λίγο τα σκονάκια, χαλαρές επιτηρήσεις. Μια χαρά. Ποιος θα ρωτήσει τι και αν μάθαμε κάτι αφού ο βαθμός αποστομώνει; Βάλτε μου όσες αρνητικές θέλετε. Πριν όμως πατήστε το "κόκκινο χεράκι", σκεφτείτε λιγάκι πως δουλεύει το πράμα στην Ελλάδα πριν μιλήσουμε για το Davis, ή το Camgridge. Γιατί η σαλατοποίηση "ο x από την τάδε σχολή", χωρίς να γνωρίζουμε το καθεστώς της "τάδε σχολής" και της φιλοσοφίας σπουδών, δεν οδηγεί κάπου. Πώς γίνεται να θυμάμαι πολύ καλά μαθήματα που μου έβαλαν βαθμό 5 ή 6 μετά από 4-5 χρόνια; Όμως ο βαθμός 5 ή 6 βαράει άσχημα στο μάτι, έτσι δεν είναι; Σου λέει, τι κοπρίτης φοιτητής ήταν αυτός;

Ο DarthFederer και ο Fast, νομίζω ότι κατανόησαν το νόημα του σχόλιού μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

προς schooliki και Λένω:

Συμφωνώ ότι ελάχιστοι είναι σε θέση να την υλοποιήσουν. Οι περισσότεροι απλώς την ονειρεύονται και κάνουν βήματα μέχρι ένα σημείο. Πολλοί κάνουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά και τελικά δεν έχουν ούτε ένα ένσημο. Ούτε μια 1 ώρα στην πραγματική αγορά εργασίας. Αυτοί; Μαλάκες είναι; Ξέρω, υπάρχει ο ανταγωνισμός μιας και ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία, όπου η ποιότητα της γνώσης μετριέται σε συλλογή πτυχίων. Διαχωρίζω τη θέση μου, από τους φαινόμενα άξιους που ξεχωρίζουν το ταλέντο τους, την κλίση τους στην επιστήμη, από πολύ μικρή ηλικία. Εκείνοι ναι είναι οι ικανοί. Οι υπόλοιποι; Έπεσαν τα sos θέματα και ο συγκεκριμένος καθηγητής που κάνει 5-6 μαθήματα του οποίου επιλέξαμε, μας ανέβασε το μέσο όρο. Κάτι παρόμοιο κάνει και ο συνάδελφος. Υπήρξαν και καλές συγκυρίες με εύκολες αναθέσεις των μαθημάτων. Καλός μέσος όρος. Έπαιξαν και λίγο τα σκονάκια, χαλαρές επιτηρήσεις. Μια χαρά. Ποιος θα ρωτήσει τι και αν μάθαμε κάτι αφού ο βαθμός αποστομώνει; Βάλτε μου όσες αρνητικές θέλετε. Πριν όμως πατήστε το "κόκκινο χεράκι", σκεφτείτε λιγάκι πως δουλεύει το πράμα στην Ελλάδα πριν μιλήσουμε για το Davis, ή το Camgridge. Γιατί η σαλατοποίηση "ο x από την τάδε σχολή", χωρίς να γνωρίζουμε το καθεστώς της "τάδε σχολής" και της φιλοσοφίας σπουδών, δεν οδηγεί κάπου. Πώς γίνεται να θυμάμαι πολύ καλά μαθήματα που μου έβαλαν βαθμό 5 ή 6 μετά από 4-5 χρόνια; Όμως ο βαθμός 5 ή 6 βαράει άσχημα στο μάτι, έτσι δεν είναι; Σου λέει, τι κοπρίτης φοιτητής ήταν αυτός;

Ο DarthFederer και ο Fast, νομίζω ότι κατανόησαν το νόημα του σχόλιού μου.

Μα ποιός μιλάει για βαθμό για το βαθμό ή για πτυχίο για το πτυχίο. Ποιός μιλάει για συλλογή βαθμών ή πτυχίων για να κομπάζεις στον περίγυρό σου.
Μιλάω για μια πορεία σπουδών και έρευνας σε ένα αντικείμενο που αγαπάς. Αν μπορείς να το κάνεις, το εύχομαι ολόψυχα.
Δε μπορούμε όμως να λέμε ότι όσοι ασχολούνται με την επιστήμη και την έρευνα καταλήγουν στα ψυχοφάρμακα. Αυτό έγραψες στο προηγούμενο μήνυμά σου. Στο CERN δηλαδή δουλεύουν υπό την επήρεια ψυχοφαρμάκων; Ή ότι η ζωή τους είναι ανούσια και αδιάφορη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.