[Εξεταστική] Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει

[akikos]

Πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να μην υπάρχει καθόλου βαθμός στα μαθήματα και κατά συνέπεια και βαθμός πτυχίου. Αφού περνάς το μάθημα σύμφωνα με το πανεπιστήμιο και τον καθηγητή τότε ποιος ο λόγος να υπάρχει παραπάνω διάκριση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πληροφορικάριος]

Δηλαδή (με δίκαιη βαθμολόγηση) αυτος που έγραψε 10 με αυτον που έγραψε 5 ξέρει τα ίδια πράγματα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[OoOkoβοldOoO]

Χαχα! Φυσικά και όχι. Αυτός που έγραψε 10 ξέρει τα πάντα σχεδόν ενώ αυτός που έγραψε 5 σημαίνει πως ή του κατσαν τα θέματα ή στρώθηκε διάβασε τα βασικά τα κατανόησε και την τσίμπησε τη βάση. Αλλά οι δύο τύποι δεν συγκρίνονται, απέχουν έτη φωτός ο ένας από τον άλλο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να μην υπάρχει καθόλου βαθμός στα μαθήματα και κατά συνέπεια και βαθμός πτυχίου. Αφού περνάς το μάθημα σύμφωνα με το πανεπιστήμιο και τον καθηγητή τότε ποιος ο λόγος να υπάρχει παραπάνω διάκριση.

Όχι. Η λύση είναι να υπάρξει ένα αυστηρό και απρόσωπο πλαίσιο αδιάβλητων εξετάσεων ενώ ο βαθμός του μαθήματος να προκύπτει από έναν αλγόριθμο επί μέρους μονάδων από την ενεργή ακαδημαϊκή δραστηριότητα του φοιτητή μέσα στο εξάμηνο. Βέβαια αυτό χρειάζεται τα εξής πράγματα:

• αλλαγή της φιλοσοφίας της διδακτέας ύλης και των εξεταζόμενων θεμάτων

α). οι ακαδημαϊκοί στόχοι της διδακτέας ύλης να εξυπηρετούν την γνώση και όχι να είναι εξετασιοκεντρικοί (δηλ., πως θα περάσουμε το μάθημα εύκολα)
β). κατάργηση των ανακυκλώμενων θεμάτων και ενίσχυση θεμάτων περισσότερο συνδυαστικής κριτικής σκέψης από ένα εύρος βιβλιογραφίας (και όχι από το αποκλειστικό σύγγραμμα του διδάσκοντος) με διάφορες μορφές (ανάπτυξης, πολλαπλής επιλογής με αιτιολόγηση,..κτλ)
​

• παράδοση ασκήσεων εντός καθορισμένων χρονικών πλαισίων που να διαφέρουν από φοιτητή σε φοιτητή του ίδιου μαθήματος και οι οποίες να καθορίζουν αν ο φοιτητής θα κατέβει ή όχι να εξεταστεί στο μάθημα

• κατάργηση των κομματικών παρατάξεων ώστε να μην παρεμβαίνουν στο ακαδημαϊκό έργο για διαστρέβλωση της αξιοκρατίας (βέβαια σ' αυτό συμβάλλουν και κάποιοι καθηγητές οι οποίοι έχουν προσωπικό συμφέρον)
• φοιτητές που δεν συμμετέχουν προκλητικά στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα ή αποτυγχάνουν αρκετές φορές στο ίδιο μάθημα ή στα μαθήματα να διαγράφονται από το Τμήμα, εκτός από εκείνους που δείχνουν τίμια προσπάθεια αλλά μπορεί να έχουν κάποια επί μέρους δυσκολία κατανόησης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnnaousa]

Ναι,αν περαστεί στην καρτέλα δε γίνεται να κοπεί ο βαθμός,αλλά ο καθηγητής δε στέλνει αμέσως τους βαθμούς στη γραμματεία...σου δίνει κάποιες μέρες περιθώριο να δεις το γραπτό σου,άρα και να μπορείς να κόψεις το βαθμό...δεν είμαι σίγουρη,αλλά έτσι δε γίνεται?

Στην δική μου σχολή, για αυτήν ξέρω προφανώς, αυτό δεν γίνεται...μπορείς να κόψεις ένα μάθημα αν πας στον καθηγητή νωρίτερα από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[exc]

Αυτό το 20% τι κάνει και το παιρνάει το μάθημα?

Τους κάθονται τα θέματα, ενώ και από όσους περνάνε ελάχιστοι έχουν 8-9-10.
Η κατάσταση αυτή δεν είναι φυσιολογική.
Αν υπάρχει 80% αποτυχία, τότε το πρόβλημα είναι κατά πάσα πιθανότητα του διδάσκοντος και όχι των φοιτητών.

Χαχα! Φυσικά και όχι. Αυτός που έγραψε 10 ξέρει τα πάντα σχεδόν ενώ αυτός που έγραψε 5 σημαίνει πως ή του κατσαν τα θέματα ή στρώθηκε διάβασε τα βασικά τα κατανόησε και την τσίμπησε τη βάση. Αλλά οι δύο τύποι δεν συγκρίνονται, απέχουν έτη φωτός ο ένας από τον άλλο!

Μπα. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει διαφορά στην συγκεκριμένη εξέταση, αλλά μην το συγχέεις αυτό με την γενικότερη απόδοση.
Μπορεί και αυτός που πήρε 9-10 να το πήρε επειδή του έκατσαν τα θέματα ή αντίστροφα αυτός που πήρε 5-6, να δυσκολεύτηκε στα συγκεκριμένα.

φοιτητές που δεν συμμετέχουν προκλητικά στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα ή αποτυγχάνουν αρκετές φορές στο ίδιο μάθημα ή στα μαθήματα να διαγράφονται από το Τμήμα, εκτός από εκείνους που δείχνουν τίμια προσπάθεια αλλά μπορεί να έχουν κάποια επί μέρους δυσκολία κατανόησης

Άσε τα πάλι αυτά τα ελιτίστικα. Ο στόχος δεν είναι να πετάξεις έξω αυτόν που δεν είναι συνεπής, αλλά να δεις γιατί έχασε το ενδιαφέρον του.
Το να διαγράφεις δεν φοιτητές επειδή απλά κόπηκαν πολλές φορές σε ένα μάθημα, είναι ηλίθιο... Ξέρεις πολύ καλά ότι πολλές φορές δεν είναι στα πλαίσια δυνατοτήτων του φοιτητή αυτό.
Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα, πας να λύσεις το πρόβλημα, δεν πας να το κρύψεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PolySol]

Όχι. Η λύση είναι να υπάρξει ένα αυστηρό και απρόσωπο πλαίσιο αδιάβλητων εξετάσεων ενώ ο βαθμός του μαθήματος να προκύπτει από έναν αλγόριθμο επί μέρους μονάδων από την ενεργή ακαδημαϊκή δραστηριότητα του φοιτητή μέσα στο εξάμηνο. Βέβαια αυτό χρειάζεται τα εξής πράγματα:

• αλλαγή της φιλοσοφίας της διδακτέας ύλης και των εξεταζόμενων θεμάτων

α). οι ακαδημαϊκοί στόχοι της διδακτέας ύλης να εξυπηρετούν την γνώση και όχι να είναι εξετασιοκεντρικοί (δηλ., πως θα περάσουμε το μάθημα εύκολα)
β). κατάργηση των ανακυκλώμενων θεμάτων και ενίσχυση θεμάτων περισσότερο συνδυαστικής κριτικής σκέψης από ένα εύρος βιβλιογραφίας (και όχι από το αποκλειστικό σύγγραμμα του διδάσκοντος) με διάφορες μορφές (ανάπτυξης, πολλαπλής επιλογής με αιτιολόγηση,..κτλ)
​

• παράδοση ασκήσεων εντός καθορισμένων χρονικών πλαισίων που να διαφέρουν από φοιτητή σε φοιτητή του ίδιου μαθήματος και οι οποίες να καθορίζουν αν ο φοιτητής θα κατέβει ή όχι να εξεταστεί στο μάθημα

• κατάργηση των κομματικών παρατάξεων ώστε να μην παρεμβαίνουν στο ακαδημαϊκό έργο για διαστρέβλωση της αξιοκρατίας (βέβαια σ' αυτό συμβάλλουν και κάποιοι καθηγητές οι οποίοι έχουν προσωπικό συμφέρον)
• φοιτητές που δεν συμμετέχουν προκλητικά στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα ή αποτυγχάνουν αρκετές φορές στο ίδιο μάθημα ή στα μαθήματα να διαγράφονται από το Τμήμα, εκτός από εκείνους που δείχνουν τίμια προσπάθεια αλλά μπορεί να έχουν κάποια επί μέρους δυσκολία κατανόησης

Εννοείται ότι οι προτάσεις σου δε θα γίνουν ποτέ πραγματικότητα στην Ελλάδα...πέρα από αυτό θα διαφωνήσω εν μέρει στην κατάργηση των ανακυκλωμένων θεμάτων...εννοώ ότι σε όλες τις σχολές φαντάζομαι υπάρχουν μαθήματα(συνήθως επιλογής)που είναι λίγο άσχετα με το περιεχόμενο των σπουδών...σε αυτή την περίπτωση τα ανακυκλωμένα θέματα βοηθούν το φοιτητή να κερδίσει χρόνο διαβάζοντας για πιο "σημαντικά" μαθήματα...επίσης διαφωνώ στο τελευταίο που είπες...ίσως είναι λίγο υπερβολικό να διαγράφονται από τη σχολή οι φοιτητές που κόβονται πολλές φορές σε ένα μάθημα γιατί το μάθημα αυτό ίσως είναι πολύ δύσκολο...άλλωστε το πανεπιστήμιο πρέπει να δίνει ευκαιρίες,όπως και δίνει...λες βέβαια ότι εξαιρούνται όσοι προσπαθούν,αλλά πόσο εύκολο είναι να ελεγχθεί ποιος προσπαθεί και ποιος όχι?

Στην δική μου σχολή, για αυτήν ξέρω προφανώς, αυτό δεν γίνεται...μπορείς να κόψεις ένα μάθημα αν πας στον καθηγητή νωρίτερα από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων!

Δε το έχω ψάξει το θέμα...ίσως να γίνεται έτσι...αλλά μάλλον αυτό που λες είναι και το πιο δίκαιο...άλλωστε αν δεν έγραψες καλά ή τουλάχιστον όσο περίμενες το ξέρεις όταν βγαίνεις από την αίθουσα τη μέρα της εξέτασης,όχι όταν ανακοινώνεται η βαθμολογία!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Άσε τα πάλι αυτά τα ελιτίστικα. Ο στόχος δεν είναι να πετάξεις έξω αυτόν που δεν είναι συνεπής, αλλά να δεις γιατί έχασε το ενδιαφέρον του.
Το να διαγράφεις δεν φοιτητές επειδή απλά κόπηκαν πολλές φορές σε ένα μάθημα, είναι ηλίθιο... Ξέρεις πολύ καλά ότι πολλές φορές δεν είναι στα πλαίσια δυνατοτήτων του φοιτητή αυτό.
Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα, πας να λύσεις το πρόβλημα, δεν πας να το κρύψεις...

Eννοείται ότι θα έχουν αλλάξει πολλά (κυρίως από την πλευρά των καθηγητών). Δεν μιλάω με βάση τα σημερινά δεδομένα. Η συνέπεια ενός φοιτητή θα φαίνεται από την συμμετοχή του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 278211]

Μετά το τέλος του Α' εξαμήνου κατάλαβα πως οι βαθμοί μπαίνουν μάλλον χωρίς αντικειμενικά κριτήρια, δηλαδή είτε στην τύχη στην καλύτερη περίπτωση είτε με βάση άλλα "κριτήρια". Γενικά πάντως, οι καθηγητές και οι λοιποί ακαδημαϊκοί γραμμένους μας έχουν από τη μια, απαιτούν όμως να ξέρουμε τα πάντα τέλεια (στην εξεταστική, στις εργασίες...) από την άλλη πλευρά.
Σε μια εργασία Ιατρικής Φυσικής, είχαμε 8 πειραματικά αποτελέσματα για δεδομένες τιμές και έπρεπε να τα βάλουμε σε μια γραφική παράσταση. Έπειτα, είχαμε και 2 πειραματικά αποτελέσματα για άγνωστες τιμές και σκοπός ήταν να βρούμε αυτές τις τιμές. Φτιάχνουμε λοιπόν εμείς τη γραφική παράσταση, μια ευθεία έπρεπε να βγει όπου λίγο-πολύ τα μισά σημεία βρίσκονταν ελάχιστα πάνω από την ευθεία ενώ τα υπόλοιπα ελάχιστα κάτω από την ευθεία. Με βάση αυτή τη γραφική παράσταση, βρήκαμε τις άγνωστες τιμές. Πάμε μετά να πάρουμε βαθμό... 6. Για ποιο λόγο; Επειδή έπρεπε να υπολογίσουμε τις άγνωστες αυτές τιμές όχι με τον παραπάνω τρόπο, αλλά σύμφωνα με 2 τυχαίες γνωστές τιμές και την ευθεία που διέρχεται μεταξύ αυτών. "Μα αυτός ο τρόπος δεν είναι σωστός επιστημονικά..." "Θα το γράφατε στο σχολιασμό των πειραματικών σφαλμάτων." "Και τότε γιατί εμείς πήραμε 8 διαφορετικές μετρήσεις;" Μας γύρισε την πλάτη και έφυγε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[schooliki]

Το να θέλεις βαθμούς για να καταφέρεις να πάρεις ένα μεταπτυχιακό σε πολύ καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού, είναι απολύτως θεμιτό. Αυτό όμως δεν έχει καμιά σχέση με νοοτροπίες γονέων στο σχολείο, το άριστα να χρησιμοποιείται για κομπασμό μεταξύ συμφοιτητών.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι άριστα θεωρείται το 8.5+, βαθμός πολύ υψηλός για πανεπιστημιακές σπουδές. Είναι όμως αυτό το άριστα απαραίτητο για μεταπτυχιακό σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού, με υποτροφία.
Θα είμασταν άδικοι λοιπόν αν θεωρούσαμε ότι αυτός ο στόχος δεν είναι απόλυτα θεμιτός, πόσο μάλλον για παιδιά που δεν έχουν οικονομική άνεση.
Όμως ακόμα και ένας πολύ ενεργός φοιτητής δεν είναι εύκολο να βρίσκεται σε τόσο υψηλό μέσο όρο. Επιδίδεται λοιπόν σε ένα κυνήγι βαθμών με συνεχείς εξετάσεις, κρατήματα βαθμών κ.λ.π.
Έχει δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος, που είναι, νομίζω, εις βάρος των σπουδών, ένα σύστημα που έχει ως κεντρικό πυρήνα τις εξετάσεις.
Θα είχε πιστεύω ενδιαφέρον να συζητήσουμε και να συγκρίνουνε το Ελληνικό με άλλα συστήματα, που είναι πιο "σκληρά", οπως το Βρετανικό, το οποίο δεν έχει πολλαπλές εξετάσεις για ένα μάθημα (συνήθως δυο), δεν έχει διευκολύνσεις, όμως βάση είναι το 4 και άριστα το 7+ (με βαθμό όμως ενός μαθήματος το 4, αν δεν το περάσεις στην 1η εξέταση).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PolySol]

Μετά το τέλος του Α' εξαμήνου κατάλαβα πως οι βαθμοί μπαίνουν μάλλον χωρίς αντικειμενικά κριτήρια, δηλαδή είτε στην τύχη στην καλύτερη περίπτωση είτε με βάση άλλα "κριτήρια". Γενικά πάντως, οι καθηγητές και οι λοιποί ακαδημαϊκοί γραμμένους μας έχουν από τη μια, απαιτούν όμως να ξέρουμε τα πάντα τέλεια (στην εξεταστική, στις εργασίες...) από την άλλη πλευρά.
Σε μια εργασία Ιατρικής Φυσικής, είχαμε 8 πειραματικά αποτελέσματα για δεδομένες τιμές και έπρεπε να τα βάλουμε σε μια γραφική παράσταση. Έπειτα, είχαμε και 2 πειραματικά αποτελέσματα για άγνωστες τιμές και σκοπός ήταν να βρούμε αυτές τις τιμές. Φτιάχνουμε λοιπόν εμείς τη γραφική παράσταση, μια ευθεία έπρεπε να βγει όπου λίγο-πολύ τα μισά σημεία βρίσκονταν ελάχιστα πάνω από την ευθεία ενώ τα υπόλοιπα ελάχιστα κάτω από την ευθεία. Με βάση αυτή τη γραφική παράσταση, βρήκαμε τις άγνωστες τιμές. Πάμε μετά να πάρουμε βαθμό... 6. Για ποιο λόγο; Επειδή έπρεπε να υπολογίσουμε τις άγνωστες αυτές τιμές όχι με τον παραπάνω τρόπο, αλλά σύμφωνα με 2 τυχαίες γνωστές τιμές και την ευθεία που διέρχεται μεταξύ αυτών. "Μα αυτός ο τρόπος δεν είναι σωστός επιστημονικά..." "Θα το γράφατε στο σχολιασμό των πειραματικών σφαλμάτων." "Και τότε γιατί εμείς πήραμε 8 διαφορετικές μετρήσεις;" Μας γύρισε την πλάτη και έφυγε.

Καλά ναι...εννοείται ότι τα θεωρούν όλα γνωστά και δεδομένα με τη λογική ότι είσαι στο πανεπιστήμιο,άρα οφείλεις να τα ψάχνεις όλα μόνος σου... επίσης υπάρχουν κλασικά σε όλες τις σχολές και οι κομπλεξικοί καθηγητές που το παίζουν αυθεντίες ή απλώς βαρέθηκαν το διάβασμα τόσα χρόνια και ξεσπάνε στα παιδιά είτε με τη συμπεριφορά τους είτε κόβοντάς τους στην εξεταστική είτε και τα δύο μαζί!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[g1wrg0s]

Φοιτητης Α : Πιστευει οτι αξιζει να παρει ενα καλυτερο βαθμο απο το 7αρι που επιασε και το ξαναπαιρνει το μαθημα= κομπλεξικος για τη φοιτητικη κοινοτητα. Θα επρεπε να μεινει με το 7αρι , που ειναι καλος βαθμος για το μαθημα αυτο.

Φοιτητης Β : Κυνηγα βραβειο (οικονομικο, καποιο επαινο) και ξαναπαιρνει το μαθημα για να πετυχει κατι καλυτερο απο το 7αρι, ανεξαρτητα αν το αξιζε ή οχι = κομπλεξικος για τη φοιτητικη κοινοτητα. Θα επρεπε να μεινει με το 7αρι , που ειναι καλος βαθμος για το μαθημα αυτο.

Φοιτητης Γ : Θελει μεταπτυχιακο και επειδη ξερει οτι οταν θα βρισκεται σε πτυχιο θα αναγκαστει να παρει ξανα παλια μαθηματα για αναβαθμολογιση , προνωει και δεν αφηνει το 7αρι που μολις πηρε. Ξαναπαιρνει το μαθημα για αναβαθμολογηση. = Μαντεψε .

Φοιτητης Δ : Πηρε ενα 7αρι και δεν το νοιαζει αν αυτο αξιζε η προσπαθεια του. Του φτανει που το περασε, πουλαει μουρη στα 5αρια και κοροιδευει τα 7αρια που θα πανε για αναβαθμολογηση κρινοντας τους ως κομπλεξικους = Μαγκας για την φοιτητικη κοινοτητα.

Καλυτερα να προσεξουμε , μην κρινουμε τα παιδια που πανε για αναβαθμλογησεις εχοντας μεγαλους βαθμους οταν ειμαστε εξω απο το χωρο ή κανοντας το λααθος να πηγαινουμε στο αλλο ακρο της καταστασης.

Ο καθε φοιτητης εχει τους στοχους του και τις επιθυμιες του και με βαση αυτους ισως να μπορουσαμε να κρινουμε καλυτερα αυτη τη μεριδα φοιτητων .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnnaousa]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Γιώργο..υπάρχουν διαφορετικοί λόγοι για τους οποίους κάποιος θα ήθελε ένα 8αρι-9άρι αντί για ένα 6άρι-7άρι..και εγώ έχω νιώσει περίεργα βλέμματα όταν τους είπα πως έκοψα ένα 5αρι σε ένα αρκετά εύκολο μάθημα. Απλά γιατί κάποιοι άλλοι φοιτητές θέλουν να περάσουν τα μαθήματα γιατί χρωστάνε πχ αρκετά οπότε δεν τους ενδιαφέρει ένας καλύτερος βαθμος. Όμως δεν πρέπει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος να προσπαθεί να ''μειώσει'' την ενέργεια του άλλου...όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές μας..εγώ θεώρησα ότι μπορώ να γράψω καλύτερο βαθμό με λίγο διάβασμα, οπότε το έκοψα..επιλογή μου, αν βγει σε καλό θα φανεί τον Σεπτέμβριο.
Υπήρξε και μάθημα που πήρα 5 και το πανηγύρισα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[akikos]

Δηλαδή (με δίκαιη βαθμολόγηση) αυτος που έγραψε 10 με αυτον που έγραψε 5 ξέρει τα ίδια πράγματα?

Aν ο καθηγητής θεωρεί ότι κάποιος μαθητής δεν κατέχει το μάθημα ας του βάλει 4.

Χαχα! Φυσικά και όχι. Αυτός που έγραψε 10 ξέρει τα πάντα σχεδόν ενώ αυτός που έγραψε 5 σημαίνει πως ή του κατσαν τα θέματα ή στρώθηκε διάβασε τα βασικά τα κατανόησε και την τσίμπησε τη βάση. Αλλά οι δύο τύποι δεν συγκρίνονται, απέχουν έτη φωτός ο ένας από τον άλλο!

Αν κάποιος σε ένα μάθημα γνωρίζει μόνο τα βασικά να μην τον περάσει καθόλου ο καθηγητής.

Όχι. Η λύση είναι να υπάρξει ένα αυστηρό και απρόσωπο πλαίσιο αδιάβλητων εξετάσεων ενώ ο βαθμός του μαθήματος να προκύπτει από έναν αλγόριθμο επί μέρους μονάδων από την ενεργή ακαδημαϊκή δραστηριότητα του φοιτητή μέσα στο εξάμηνο. Βέβαια αυτό χρειάζεται τα εξής πράγματα:

• αλλαγή της φιλοσοφίας της διδακτέας ύλης και των εξεταζόμενων θεμάτων

α). οι ακαδημαϊκοί στόχοι της διδακτέας ύλης να εξυπηρετούν την γνώση και όχι να είναι εξετασιοκεντρικοί (δηλ., πως θα περάσουμε το μάθημα εύκολα)
β). κατάργηση των ανακυκλώμενων θεμάτων και ενίσχυση θεμάτων περισσότερο συνδυαστικής κριτικής σκέψης από ένα εύρος βιβλιογραφίας (και όχι από το αποκλειστικό σύγγραμμα του διδάσκοντος) με διάφορες μορφές (ανάπτυξης, πολλαπλής επιλογής με αιτιολόγηση,..κτλ)
​

• παράδοση ασκήσεων εντός καθορισμένων χρονικών πλαισίων που να διαφέρουν από φοιτητή σε φοιτητή του ίδιου μαθήματος και οι οποίες να καθορίζουν αν ο φοιτητής θα κατέβει ή όχι να εξεταστεί στο μάθημα

• κατάργηση των κομματικών παρατάξεων ώστε να μην παρεμβαίνουν στο ακαδημαϊκό έργο για διαστρέβλωση της αξιοκρατίας (βέβαια σ' αυτό συμβάλλουν και κάποιοι καθηγητές οι οποίοι έχουν προσωπικό συμφέρον)
• φοιτητές που δεν συμμετέχουν προκλητικά στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα ή αποτυγχάνουν αρκετές φορές στο ίδιο μάθημα ή στα μαθήματα να διαγράφονται από το Τμήμα, εκτός από εκείνους που δείχνουν τίμια προσπάθεια αλλά μπορεί να έχουν κάποια επί μέρους δυσκολία κατανόησης

Mε τη παράδοση ασκήσεων διαφωνώ ακόμα και αν είναι διαφορετικές σε κάθε φοιτητή. Κάποια μειοψηφία σκοτώνεται να τις λύσει μόνη της. Τελικά δεν καταφέρνει να τις λύσει όλες και η πλειοψηφία φαίρνει λύσεις που δεν είναι αποτέλεσμα δικιά της δουλειά. Στο τέλος η μειοψηφία αντί να ανταμιφθεί τιμωρείται αφού δεν καταφέρνει να πάρει όλο το ποσοστό από τις ασκήσεις στη βαθμολογία του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PolySol]

Aν ο καθηγητής θεωρεί ότι κάποιος μαθητής δεν κατέχει το μάθημα ας του βάλει 4.

Αν κάποιος σε ένα μάθημα γνωρίζει μόνο τα βασικά να μην τον περάσει καθόλου ο καθηγητής.

Διαφωνώ...το 5 με το 10 έχει μεγάλη απόσταση...πρακτικά σημαίνει ότι αυτός που πήρε 10 έγραψε τα διπλάσια θέματα από αυτόν που πήρε 5...τις ίδιες γνώσεις έχουν λοιπόν?Και αν δεν υπήρχαν βαθμοί και ήταν μόνο κόπηκες ή πέρασες δε θα μπορούσε να διακριθεί αυτή η διαφορά!Γιατί πάντα υπάρχει κάποιος που ξέρει αρκετά πιο πολλά από τα βασικά...ταυτόχρονα όμως πάντα θα υπάρχει και κάποιος που ξέρει ακόμη περισσότερα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που πραγματικά ο βαθμός 10 δεν υπάρχει. Αντ' αυτού υπάρχει το 5 και οι βαθμοί 0, 0.5, 1, 1.3, ..και το γνωστό 4.κάτι ώστε να μην γίνεται με την καμία 5 ώστε να υπάρχει και η επόμενη εξεταστική. Ή γράφεις ένα 5 και την κάνεις με ελαφρά ή ξεπαγώνεις..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[KATS]

Υπάρχουν παιδιά που κόβουν συνέχεια τα μαθήματα μέχρι να πάρουν άριστα. Πολλές φορές το φαινόμενο αυτό καταντάει εκνευριστικό αφού κόβουν και 8 και 9. Επίσης γράφουν ένα 5, 6 και στενοχωριούνται σαν να κοπηκαν μπροστα σε φοιτητές που κόπηκαν.
Μερικές φορές κάθονται και σχολιάζουν παιδια που έγραψαν καλύτερα από αυτούς λέγοντας από μέσα τους (δε μπορεί αυτός ο χαζοβιόλης να έγραψε 9 και εμένα να μου έβαλε 8

Από την στιγμή που το σύστημα το επιτρέπει, αν και δεν θα έπρεπε καλά κάνουν θέλουν να βελτιώσουν το βαθμό πτυχίου. Στο βρετανικό σύστημα εκπαίδευσης για παράδειγμα αν κάποιος κοπεί μία φορά και να ξαναδώσει το μάθημα, ο ανώτατος βαθμός που μπορεί να πάρει είναι ο ελάχιστος με τον οποίο περνάει το μάθημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 892943]

Μετά το τέλος του Α' εξαμήνου κατάλαβα πως οι βαθμοί μπαίνουν μάλλον χωρίς αντικειμενικά κριτήρια, δηλαδή είτε στην τύχη στην καλύτερη περίπτωση είτε με βάση άλλα "κριτήρια". Γενικά πάντως, οι καθηγητές και οι λοιποί ακαδημαϊκοί γραμμένους μας έχουν από τη μια, απαιτούν όμως να ξέρουμε τα πάντα τέλεια (στην εξεταστική, στις εργασίες...) από την άλλη πλευρά.
Σε μια εργασία Ιατρικής Φυσικής, είχαμε 8 πειραματικά αποτελέσματα για δεδομένες τιμές και έπρεπε να τα βάλουμε σε μια γραφική παράσταση. Έπειτα, είχαμε και 2 πειραματικά αποτελέσματα για άγνωστες τιμές και σκοπός ήταν να βρούμε αυτές τις τιμές. Φτιάχνουμε λοιπόν εμείς τη γραφική παράσταση, μια ευθεία έπρεπε να βγει όπου λίγο-πολύ τα μισά σημεία βρίσκονταν ελάχιστα πάνω από την ευθεία ενώ τα υπόλοιπα ελάχιστα κάτω από την ευθεία. Με βάση αυτή τη γραφική παράσταση, βρήκαμε τις άγνωστες τιμές. Πάμε μετά να πάρουμε βαθμό... 6. Για ποιο λόγο; Επειδή έπρεπε να υπολογίσουμε τις άγνωστες αυτές τιμές όχι με τον παραπάνω τρόπο, αλλά σύμφωνα με 2 τυχαίες γνωστές τιμές και την ευθεία που διέρχεται μεταξύ αυτών. "Μα αυτός ο τρόπος δεν είναι σωστός επιστημονικά..." "Θα το γράφατε στο σχολιασμό των πειραματικών σφαλμάτων." "Και τότε γιατί εμείς πήραμε 8 διαφορετικές μετρήσεις;" Μας γύρισε την πλάτη και έφυγε.

Αυτό με τη βέλτιστη ευθεία που δεν ξέρεις με ποιον τρόπο να εργαστείς...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Trolletarian]

Το σύστημα αξιολόγησης είναι ούτως ή άλλως ηλίθιο. Δεν θα έπρεπε ο βαθμός να είναι αποτέλεσμα μίας και μόνο γραπτής τελικής εξέτασης. Θα έπρεπε να υπάρχουν επιπλέον ασκήσεις καθ' όλη τη διάρκεια του μαθήματος, ίσως και μία πιο εκτεταμένη εργασία στο τέλος. Ο βαθμός, αφού τόση σημασία του δίνουν στα μεταπτυχιακά, πρέπει να αντικατοπτρίζει τις πραγματικές δυνατότητες, την επιμέλεια και τις γνώσεις του φοιτητή και όχι μόνο τη δυνατότητά του να ανταποκριθεί σε μία τρίωρη εξέταση.

Κάπως έτσι φτάνουμε να υπάρχουν άτομα να γράφουν χαμηλούς βαθμούς και να κόβουν μαθήματα επειδή θα μπορούσαν να είχαν γράψει παραπάνω (και πράγματι ίσως έχουν δίκαιο, γιατί βαθμός μπορεί να κοπεί και από παρανόηση του καθηγητή και από λάθος σε πράξεις κλπ) και άτομα να έχουν γράψει καλά επειδή τους «έκατσαν» τα θέματα.

Δεν μου προκαλεί καθόλου έκπληξη το ποστ σου, αλλά θα το σχολιάσω
Καταρχήν σου έχω ευχάριστα! Αυτά τα λέει και το υπουργείο, τα λένε οι καθηγητάδες και όλο το σινάφι τους. Άρα προς τα εκεί οδεύουμε.
Λοιπόν, για να λέμε τα πράματα με το όνομα τους αυτό που περιγράφεις λέγεται εντατικοποίηση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που σε ολοένα και περισσότερες σχολές πανελλαδικά περνάνε νέα προγράμματα σπουδών, που περιλαμβάνουν μαθήματα με αλυσίδες, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις ( ε πως θα πάρεις ολοκληρωμένες γνώσεις αν δεν πατάς στα μαθήματα), εργασίες μέσα στο εξάμηνο, προόδους κτλ. Εγώ τουλάχιστον στη σχολή έχω παρατηρήσει ότι σε όλο και περισσότερα μαθήματα υπάρχουν πλέον εργασίες (ακόμα και υποχρεωτικές!), πρόοδοι (απαλλακτικές και μη) και άλλα όμορφα.
Δεν είναι το θέμα ρε μαν τι στο π...τσο γνώσεις θα πάρεις. Άνεργος θα βγεις, και ας έπαιρνες τις γνώσεις που παίρνουν στο harvard (που προσωπικά αμφιβάλλω για τις γνώσεις που παίρνουν,αλλά είναι άλλο ζήτημα αυτό). Το πανεπιστήμιο δεν είναι αποκομμένο από την κοινωνία και το ζήτημα της εντατικοποίησης είναι πολιτικό. Όποιος αριστερός δεν το αναγνωρίζει ως τέτοιο και την έχει δει ιντελιγκέντσια μάλλον αποπροσανατολίζει (και αποπροσανατολίζεται), διότι δεν γίνεται από την μια να διαμαρτύρεσαι για τις διαγραφές και από την άλλη να στηρίζεις την εντατικοποίηση που θα πετάξει έξω απο το πανεπιστήμιο όσους φοιτητές δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Τέλος, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι μπορείς να έχεις οποιαδήποτε άποψη για το πως μπορεί ένας άνθρωπος να πάρει καλύτερες γνώσεις αλλά όταν τις λες με αυτόν τον τρόπο (απολίτικα δηλαδή) σαν πρόταση που θα μπορούσε να εφαρμοστεί και να ήταν τα πράματα καλύτερα, τότε κάτι δεν έχεις καταλάβει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[justin pieper]

Οι βαθμοι ειναι χρισημοι αλλα ενδεικτικοι.Εχεις πιο ευκολη προσβαση στα μεταπτυχιακα και σου δινουν μια ικανοποιηση-επιβραβευση για την προσπαθεια σου.Απο εκει και περα η βαθμοθηρια για να το παιξεις μουρη στους αλλους ειναι αξιολυπητη.Μην χανουμε την ουσια.Και η ουσια ειναι η γνωση και μονο η γνωση.Που δεν πιστοποιειται με κανεναν βαθμο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.