Δίλημμα: Σπουδές στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;

Σπουδές : Θα επιλέγατε να μείνετε στην Ελλάδα ή να φύγετε στο εξωτερικό;

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 116)
  • Θα έμενα

    Ψήφοι: 21 18.1%
  • Μάλλον θα έμενα

    Ψήφοι: 16 13.8%
  • Θα έφευγα

    Ψήφοι: 50 43.1%
  • Μάλλον θα έφευγα

    Ψήφοι: 19 16.4%
  • Αναποφάσιστος/Δεν το έχω σκεφτεί

    Ψήφοι: 10 8.6%

Mr K.

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Mr K. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 221 μηνύματα.

Revekka

Τιμώμενο Μέλος

Η Revekka αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών, Καθηγητής Πανεπιστημίου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 22,453 μηνύματα.
Πάντως, μεταπτυχιακά κάνουν ελάχιστοι....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

schooliki

Δραστήριο μέλος

Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
Τι να συνεχίσεις;Δεν έχουμε να πούμε και τίποτα!Όποτε θες έλα να κάνουμε ένα budget,αυτό είπα κι "έκλεισα"!;)
"Facts" που λέει κι ο nPb,όλα τ'άλλα που λέμε είναι του κώλου τα εννιάμερα...
Στο 1ο έτος, μέσα στο κολέγιο
5.500 λίρες για διαμονή και διατροφή.
1.000 περίπου λίρες προσωπικά έξοδα.
700 λίρες περίπου σε εισητήρια για Ελλάδα (Τα κλείνεις από νωρίς. Μέσα στην πόλη μετακινήσεις με τα πόδια, η πόλη είναι πολύ μικρή).
Σύνολο 7.200 λίρες χ 1,194 = 8.596,80 €.
Στα υπόλοιπα έτη, διαμονή εκτός κολεγίου
Σπίτι για 5-8 φοιτητές. Μέσο ατομικό ενοίκιο, θέρμανση, ρεύμα (όλα μέσα): 100 λίρες τη βδομάδα χ 9,5 μήνες (κάνεις συμβόλαιο για τη σεζόν, το καλοκαίρι το νοικιάζουν σε άλλους) = 3.800 λίρες.
Φαγητό στο κολέγιο (βγάλε καλοκαίρι, Χριστούγεννα, Πάσχα): 7,5 μήνες χ 30 ημέρες χ 7 λίρες (δύο γεύματα) = 1.575 λίρες. Σύνολο για διαμονή και διατροφή: Τα ίδια περίπου με το 1ο έτος. Ανάλογα είναι τα έξοδα αν μαγειρεύεις στο σπίτι.
Όσο για το ύφος εντάξει,αν εκφράζεσαι έτσι σε έναν άγνωστο και μάλιστα χωρίς λόγο,φαντάζομαι πως εκφράζεσαι αλλού...άσ'το να πάει στα διάλα...
Στο 1ο μήνυμα μίλησα προσωπικά για σένα και ζήτησα συγνώμη γι' αυτό. Η αναφορά στο λαϊκισμό είναι άποψη και όχι προσωπική επίθεση. Εσύ, με πρόσβαλες σε κάθε σου μήνυμα, ακόμα και τώρα. Διάβασε τα κείμενά σου και θα καταλάβεις (ελπίζω).
Θα πρότεινα, ταπεινά, να μην προτείνετε τα δάνεια ως λύση, ακόμα και αν είναι από τον Θεό...Ειδικά τέτοια εποχή...Τα δάνεια έχουν καταστρέψει πολύ κόσμο, και δεν ξέρεις ποτέ που θα σε βγάλει ο δρόμος σου ή η ζωή. Και η ηλικία των 18 είναι πολύ μικρή για να χρωστάς (ακόμα πιο πολλά).

Ακόμα, στην τρομερή Αγγλία, που την βλέπουν όλοι σαν ευκαιρία ζωής ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ για την εργασιακή εμπειρία, ΟΒΕΡ.

Δεν έχω κάνει προπτυχιακό στο εξωτερικό, αλλά έχω πει και αλλού ότι είχα την τύχη να συναναστραφώ στην Αγγλία και Αμερικάνους, και Γάλλους και Γερμανούς και πολλούς άλλους σε επίπεδο μεταπτυχιακού..Δεν συγκρίνεται το επίπεδο σπουδών, θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω. Και αν είναι να πάτε στο εξωτερικό σε ένα κωλοχανείο μόνο και μόνο για να λέτε ότι πάτε στο εξωτερικό, μην το κάνετε. Κάντε το για κάτι που είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ και που δεν μπορείτε να το βρείτε εδώ. Κρατήστε τα λεφτά σας για ένα βαρβάτο μεταπτυχιακό που θα φυσάει.
Revekka, συμφωνούμε απόλυτα. Δεν προτείνω σε κανένα να ακολουθήσει ένα δρόμο δύσκολο (στην κυριολεξία μονόδρομο. Μπρος δεν είναι γκρεμός, πίσω όμως είναι βαθύ ρέμα). Το έχω αναφέρει πολλές φορές αυτό. Μίλησα για ρίσκα. Απλά δε θέλω να περάσει η άποψη ότι οι σπουδές σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού, το οποίο σε έχει δεχθεί λόγω της προσπάθειας και της σκληρής δουλειάς σου στο σχολείο, ταιριάζουν μόνο σε πλούσιους ανθρώπους. Τα παιδιά αυτών των ανθρώπων, που ετοιμάζονται για έξω, δεν ασχολούνται καν με το Ελληνικό σχολείο. Είναι σε International Baccalaureate (Ας μην ισοπεδώνω και γω. Για τη συντριπτική πλειοψηφία είναι έτσι. Υπάρχουν όμως και εκεί φτωχά παιδιά με υποτροφία, που την κέρδισαν με τη δουλειά τους. Γνωρίζω τέτοιους μαθητές. Εγώ δεν τόλμησα να το κάνω τότε. Φοβήθηκα, οικονομικά και ψυχολογικά, το μονόδρομο του εξωτερικού-ενοείται ότι δεν ήταν ατομικές αποφάσεις).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Σεβαστή-Μαρία

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Σεβαστή-Μαρία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Νάουσα (Ημαθία). Έχει γράψει 177 μηνύματα.
Εγώ νομίζω ότι στην Ελλάδα το σύστημα είναι άδικο και κακό από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο.
Δεν ξέρω για την ποιότητα παροχής γνώσεων στο τελευταίο αλλά μέχρι τη δευτεροβάθμια είναι ό,τι να ναι.
Ακόμα όμως και ο βαθμός έχει γίνει υποκειμενικός, στο δημοτικό είσαι μικρός και δε θέλουν να σου κόψουν τα φτερά, στο γυμνάσιο είναι λίγο αυστηρά αλλά και πάλι ένα 18-19 βγαίνει , ας μη μιλήσω για το λύκειο και ειδικά τη γ' λυκείου όπου στουρνάρι και διαβασμένος έχουν διαφορά 2 μονάδες.
Στο πανεπιστήμιο αυτά τα φαινόμενα είναι χειρότερα, δεν αρκεί να είσαι καλός .
έχω ακούσει ότι καθηγητής έβαζε τα γραπτά τις εξεταστικής στο παράθυρο και όσα έπαιρνε ο αέρας κόβονταν , όσα έμεναν περνούσαν.
έχω ακούσει επίσης για μαθήτρια που έγραψε το join me in death και πέρασε.
Στο πανεπιστήμιο ξεφεύγουν .
Κι εγώ αναρωτιέμαι λοιπόν , μήπως θα ήταν καλύτερο αντί να δίνουμε του κόσμου τα λεφτά στα φροντιστήρια , να μαθαίναμε 1-2 ξένες γλώσσες καλά και με το τέλος του λυκείου να φοιτούσαμε σε πανεπιστήμιο στο εξωτερικό?
Ακόμα κι αν το κόστος είναι μεγαλύτερο , δε θα έχεις να αντιμετωπίσεις όλα αυτά (νομίζω)
Τέλος, θα ήθελα να ρωτήσω, τα ελληνικά πτυχία αναγνωρίζονται στο εξωτερικό, σε περίπτωση που θέλει κάποιος να κάνει μεταπτυχιακό ; Πόσο επηρεάζει η οικονομική κατάσταση της χώρας αυτό?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Revekka

Τιμώμενο Μέλος

Η Revekka αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών, Καθηγητής Πανεπιστημίου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 22,453 μηνύματα.
Μην πιστεύετε ότι ακούτε για το πανεπιστήμιο. Αν είναι δηλαδή δυνατόν. Μερικοί είναι αστικοί μύθοι, ειδικά αυτό με τον ανεμιστήρα!

Τα ελληνικά πανεπιστήμια μια χαρά αναγνώριση έχουν στο εξωτερικό. Και μόνο το ότι πάνε τόσοι άνθρωποι και κάνουν μεταπτυχιακό έξω, και σε καλά πανεπιστήμια, θα έπρεπε να σας απαντά σε αυτήν την ερώτηση με τη μία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici43946

Διάσημο μέλος

Ο venividivici43946 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,392 μηνύματα.
Πάντως, μεταπτυχιακά κάνουν ελάχιστοι....
Ομοίως ισχύει και για τα προπτυχιακά. Η πτυχιομανία της χώρας μας είναι από τις εξαιρέσεις.

Όσο για το ερώτημα του θέματος. Εξαρτάται από το μαρούλι που καλλιεργεί ο καθείς στον κήπο του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Revekka

Τιμώμενο Μέλος

Η Revekka αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών, Καθηγητής Πανεπιστημίου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 22,453 μηνύματα.
Ομοίως ισχύει και για τα προπτυχιακά. Η πτυχιομανία της χώρας μας είναι από τις εξαιρέσεις.

Εγώ πάλι τους είδα να κάνουν παιδιά από τα 18 και να παίρνουν επιδόματα, δουλεύοντας σε φαστ φουντ (ή και καθόλου)...:/:
Δεν ξέρω τι προτιμώ...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici43946

Διάσημο μέλος

Ο venividivici43946 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,392 μηνύματα.
Εγώ πάλι τους είδα να κάνουν παιδιά από τα 18 και να παίρνουν επιδόματα, δουλεύοντας σε φαστ φουντ (ή και καθόλου)...:/:
Δεν ξέρω τι προτιμώ...
Το αυτό ανωτέρω. Ουσιαστικά απαίδευτοι βγαίνουν από τα πανεπιστήμια και βολεύονται με τις πλάτες των οικείων τους, εις βάρος των ικανών που μόχθησαν. Δεν είναι όλοι για τα σαλόνια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Revekka

Τιμώμενο Μέλος

Η Revekka αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών, Καθηγητής Πανεπιστημίου και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 22,453 μηνύματα.
Γενικά θεωρώ τους Άγγλους ζώα...Και μπορώ να πω ότι μου έδωσαν άφθονη τροφή για κράξιμο! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
Πάντως αυτό που μερικοί νομίζουν ότι στην Ελλάδα είναι όλα του κώλου και στο εξωτερικό top, είναι εκνευριστικό.
Το επίπεδο εκπαίδευσης στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι υψηλότερο από πολλά «top» πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η υποχρηματοδότηση της έρευνας, αλλά και γενικότερα των πανεπιστημίων (και βασικά γενικότερα για την Παιδεία)...
Και έβαλα το top σε εισαγωγικά γιατί όλες αυτές οι κατατάξεις των πανεπιστημίων δεν δείχνουν τίποτε ουσιαστικό. Έχω εξηγήσει και εδώ:
Υπάρχουν δύο βασικές κατατάξεις που υπάρχουν και έχουν δύο εντελώς διαφορετικές μεθοδολογίες.

Η QS (https://www.topuniversities.com/) δεν βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια. Δείτε την μεθοδολογία της κατάταξης: https://iu.qs.com/projects-and-services/world-university-rankings/. Κατά 50% βασίζεται σε δημοσκοπήσεις που γίνονται στο διαδίκτυο και αφορούν στη διεθνή φήμη των ιδρυμάτων, αλλά και τα άλλα κριτήρια που θέτει δεν μπορούν να θεωρηθούν αντικειμενικά, παρότι βασίζονται σε αριθμητικά στοιχεία, με τον τρόπο που εξετάζονται.
Δεν λέω ότι δεν έχει τη σημασία της και μία τέτοιου είδους κατάταξη, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έχει και καμία ιδιαίτερη αυστηρά ακαδημαϊκή σημασία. Έπεσε η φήμη της χώρας, έπεσε και η φήμη των πανεπιστημίων. Λογικό.

Η άλλη κατάταξη είναι η ARWU (https://www.shanghairanking.com/index.html) η οποία βασίζεται σίγουρα σε πολύ καλύτερα στοιχεία. Την μεθοδολογία τους μπορείτε να τη δείτε εδώ: https://www.shanghairanking.com/ARWU-Methodology-2011.html#2. Ούτε σε αυτήν την κατάταξη είμαστε ιδιαίτερα καλά, αλλά δεν έχουμε και μεταβολές: Το Πανεπιστήμιο Αθηνών μένει χρόνια τώρα στις θέσεις 200-300 σε αυτήν την κατάταξη. Και αυτή η κατάταξη, όμως, παρότι είναι αντικειμενική μετράει κυρίως την έρευνα που γίνεται στα ιδρύματα και δεν λαμβάνει υπόψη σχεδόν καθόλου την ποιότητα της εκπαίδευσης. Γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα η έρευνα δυστυχώς υποχρηματοδοτείται, οπότε είναι λογικό να μην πηγαίνουμε ιδιαίτερα καλά και σε αυτήν την κατάταξη.

Προσωπικά το έχω ψάξει το θέμα των σπουδών (μεταπτυχιακών) στο εξωτερικό (φυσικά καθαρά σε επίπεδο προγράμματος σπουδών, δεν μπορούσα να έχω παραπάνω γνώση για αυτά). Στο εξωτερικό έχουν ωραίους τίτλους, αλλά μέχρι εκεί. Κατά τα άλλα δεν ενθουσιάστηκα, ήταν μεταπτυχιακά μικρής διάρκειας (ενός έτους, που το πρώτο εξάμηνο είναι κάπως εισαγωγικό για το δεύτερο που είναι το κυρίως) και πολύ μικρής ποικιλίας του αντικειμένου. Για παράδειγμα είχα δει μεταπτυχιακό ειδίκευσης ενός έτους στην «κβαντική θεωρία πεδίου και στις θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις» σε πανεπιστήμιου του top10. Καταρχάς ο τίτλος δεν περιγράφει το αντικείμενο που θα διδαχθείς, αν δεις τα μαθήματα και το περιεχόμενό τους, μάλλον πρόκειται για κάποιου είδους προχωρημένης εισαγωγής για αυτό το θέμα. Οκ, δεν λέω πως δε θα είναι ενδιαφέρον, αλλά είναι πολύ λίγο και πολύ ειδικό.
Στην Ελλάδα ακολουθείται άλλη νοοτροπία: διετή μεταπτυχιακά τα οποία δεν έχουν εισαγωγικά μαθήματα (ξεκινούν από εκεί που σε άφησαν στο προπτυχιακό - το οποίο επίπεδο είναι ανώτερο από αυτό του εξωτερικού) και καλύπτουν πολύ περισσότερα θέματα του πεδίου.
Εν τέλει δεν βρίσκω κανέναν λόγο να ξεσκιστώ για να βρω τόσα πολλά λεφτά, απλώς και μόνο για να λέω ότι έχω χαρτί από πανεπιστήμιο του top10-50-... το οποίο δε θα μου προσφέρει ουσιαστικά και τίποτα παραπάνω σε σχέση με ένα ελληνικό πέρα από τη φήμη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

gavroulis

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Κορωπί (Αττική). Έχει γράψει 209 μηνύματα.
Εγώ πιστεύω πως αν οι γονείς έχουν την οικονομική δυνατότητα να στείλουν το παιδί εκτός Ελλάδος, πράττουν σωστά. Αρκεί, το παιδί να έχει όρεξη για μάθηση και εδώ και εκεί. Πολλές φορές οι δυνατότητες σου μπορεί να αναγνωριστούν στο εξωτερικό. Γιατί στο εξωτερικό, οι άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο την προσωπικότητα και τις δυνατότητές του, παρά τις διάφορες ταμπελίτσες που χρησιμοποιούνται σαν "πάσο" ή σαν "τροχοπέδη" έδω στην Ελλάδα.
Επιπλέον, ένας άλλος λόγος που λεω ναι στο εξωτερικό, είναι η χαώδης κατάσταση που επικρατεί με τις φοιτητικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια της Ελλάδος. Προσωπικά, δεν μου αρέσουν τα άτομα που εκμεταλλεύονται τη θέση τους και το όνομά τους, για να επιβληθούν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Johnny15

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
Επιπλέον, ένας άλλος λόγος που λεω ναι στο εξωτερικό, είναι η χαώδης κατάσταση που επικρατεί με τις φοιτητικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια της Ελλάδος. Προσωπικά, δεν μου αρέσουν τα άτομα που εκμεταλλεύονται τη θέση τους και το όνομά τους, για να επιβληθούν.

Β' λυκείου είσαι, φαντάζομαι τα έχεις ζήσει ε?
Γιατί στο εξωτερικό, οι άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο την προσωπικότητα και τις δυνατότητές του, παρά τις διάφορες ταμπελίτσες που χρησιμοποιούνται σαν "πάσο" ή σαν "τροχοπέδη" έδω στην Ελλάδα.

Με το αζημίωτο φυσικά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

gavroulis

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Κορωπί (Αττική). Έχει γράψει 209 μηνύματα.
Βασικά φίλε Johnny, στο εξωτερικό κατά τη δική μου πάντα γνώμη, στις χώρες της Σκανδιναβίας και εν γένει του δυτικού ανεπτυγμένου κόσμου, δεν υπάρχει έντονα το φαινόμενο του νεποτισμού και της οικογενειοκρατίας (με απλά λόγια τα λεγόμενα "τζάκια" και οι "φατρίες"), όσο υπάρχουν στην Νεοελληνική κοινωνία. Δεν εξιδανικεύω τα πράγματα στο εξωτερικό. Δεν πρέπει ποτέ να είμαστε απόλυτοι στις απόψεις μας, γιατί ποτέ τίποτε δεν ήταν άσπρο-μαύρο και το ποτήρι μπορεί να το δεί κανείς μισόαδειο ή μισογεμάτο. Απλώς επειδή τα πράγματα πάνε απ' το κακό στο χειρότερο και φώς στο τούνελ δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει, πρέπει να αναζητήσουμε νέα μέρη για να στεριώσουμε.
Δεν τίθεται πια μόνο το θέμα των σπουδών στο εξωτερικό αλλά και το θέμα εργασίας στο εξωτερικό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,889 μηνύματα.
Βασικά φίλε Johnny, στο εξωτερικό κατά τη δική μου πάντα γνώμη, στις χώρες της Σκανδιναβίας και εν γένει του δυτικού ανεπτυγμένου κόσμου, δεν υπάρχει έντονα το φαινόμενο του νεποτισμού και της οικογενειοκρατίας (με απλά λόγια τα λεγόμενα "τζάκια" και οι "φατρίες"), όσο υπάρχουν στην Νεοελληνική κοινωνία. Δεν εξιδανικεύω τα πράγματα στο εξωτερικό. Δεν πρέπει ποτέ να είμαστε απόλυτοι στις απόψεις μας, γιατί ποτέ τίποτε δεν ήταν άσπρο-μαύρο και το ποτήρι μπορεί να το δεί κανείς μισόαδειο ή μισογεμάτο. Απλώς επειδή τα πράγματα πάνε απ' το κακό στο χειρότερο και φώς στο τούνελ δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει, πρέπει να αναζητήσουμε νέα μέρη για να στεριώσουμε.
Δεν τίθεται πια μόνο το θέμα των σπουδών στο εξωτερικό αλλά και το θέμα εργασίας στο εξωτερικό.

Φαντάζομαι μιλάς με κάποια προσωπική εμπειρία και για τις 2 πλευρές; :hmm:Συμφωνώ ότι τα Ελληνικά Πανεπιστήμια έχουν κάποια προβλήματα αλλά μην ξεχνάμε ότι όπως στρώσαμε σαν Ελληνική κοινωνία, έτσι θα κοιμηθούμε. Κατηγορούμε, κατηγορούμε,... αλλά βγάζουμε την ουρίτσα μας απέξω από το χάλι. Χάλι όχι μόνο στα Πανεπιστήμια, αλλά και στις "δωρεάν" υπηρεσίες που λαμβάνουμε στην καθημερινή μας ζωή, δια μέσου της φορολογίας. Ποιος φταίει για το χάλι των υπηρεσιών μας; :hmm:Όμως υπάρχουν και κάποια θετικά στοιχεία τα οποία τα θάβουμε και αυτά μαζί με τα αρνητικά στοιχεία, στο χαλί της ηλιθιότητας..βαφτίζοντάς τα όλα αρνητικά αφήνοντας μια διάχυτη μιζέρια να μας γονατίζει (εφόσον επηρεαζόμαστε και από τα ΜΜΕ,..κλπ). Ουδείς αμφιβάλλει ότι στην χώρα μας, πάνε όλα στραβά. Όμως όποιος είναι τίμιος και εργασιομανής δεν γίνεται να χαθεί. Εξάλλου ο καθένας ότι σπέρνει θερίζει..;)

Στο εξωτερικό, πώς γίνεται να έχουν αρκετά "θεοποιημένα" θετικά στοιχεία από την στιγμή που οι κοινωνικές και οι οικονομικές ανισότητες είναι έντονες; :hmm:Να αναφέρω ένα "αρνητικό" στοιχείο σύμφωνα με τους συμπατριώτες μας; Την απουσία μονιμότητας σε μισθωτή θέση είτε είναι δημόσιο, είτε ιδιωτικός τομέας είτε είναι δημόσιο ειδικών προδιαγραφών όπως οι ΔΕΚΟ, η αυτοδιοίκηση, τα Πανεπιστήμια. Στο εξωτερικό, κατά κύριο λόγο οι δημόσιες υπηρεσίες είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου αλλά δίχως τις κομπίνες της χώρας μας, δηλ., δεν λειτουργούν με σοβιετικό καθεστώς (ως Δημοσίου Δικαίου) αλλά με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, σύγχρονο management, εξω-εσω-τερική αξιολόγηση ποιότητας υπηρεσιών και συμμετοχή του κράτους ελάχιστη ή καθόλου, το οποίο χοντρικά σημαίνει ότι αν μια δημόσια επιχείρηση έχει ελλείμματα κλείνει, όπως θα έκλεινε και μια ιδιωτική σε ανάλογη περίπτωση. Γι' αυτό και δεν επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι στην συντήρηση δημοσίων επιχειρήσεων που έχουν βαρέσει κανόνι. Οπότε εν γένει, αυτά που ζηλεύουμε στο εξωτερικό, στην πατρίδα μας, ως μέτρα και θεσμούς τα καταριόμαστε εδώ και 30 χρόνια με τις γνωστές αντιδράσεις..Υπάρχουν πολλά άλλα, για τα οποία ως Έλληνες τα απορρίπτουμε γιατί μας αρέσει η τρέλα μας. Δε βαριέσαι αδερφέ που θέλεις πρόοδο στην Ελλάδα; (ρητορικό)

Κλασικό παράδειγμα στην χώρα μας: Σε δημόσιες τουαλέτες / τουαλέτες καφετέριας, σχεδόν όλοι κατουράνε απέξω από την λεκάνη ή πετάνε το ρολό με το χαρτί μέσα στην λεκάνη ή δεν τραβάνε το καζανάκι. Σας αρέσει σαν εικόνα; Τι είδους πολιτισμό εξάγει; :confused: Στο σπίτι τους κάνουν άραγε το ίδιο;

Στην Γερμανία, στο Βέλγιο,..και αλλού στην Δ.Ευρώπη, αν πιάσουν να φτύνει κάποιος τσίχλα ή να ρίχνει ροχάλα στο δρόμο πέφτει τσουχτερό πρόστιμο. Αντέχει ο Έλληνας τέτοια είδους "πειθαρχία" ή και τους κανόνες στοιχειώδους ευπρέπειας θα τους θεωρήσει καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα στραφεί στον συνήγορο του πολίτη; :whistle:

Εν κατακλείδι, έχουμε θετικά και αρνητικά. Όπως και έξω. Απλά έξω έχουν μάθει να προβάλουν τα θετικά ή μάλλον δεν προβάλουν τίποτα. Τα αυτονόητα για αυτούς, για εμάς τους "προχώ" μας φαίνονται πρωτόγνωρα και γοητευτικά, εθελοτυφλώντας στα κοινωνικά αδιέξοδά τους...που σιγά σιγά "επισκέπτονται" και την χώρα μας. Όσο για τις εργασιακές ευκαιρίες έξω, θα ήθελα συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με το φορολογικό σύστημα, ποιότητα εργασίας, μισθολογία με όλες τις πάγιες εισφορές / κρατήσεις,...κλπ. Με μισόλογα του καφενείου, δεν γίνεται να κάνουμε κουβέντα.

Ενημερωτικά στο εξωτερικό των "ευκαιριών", ο νεποτισμός, η διαφθορά και η αδιαφάνεια υπάρχουν και βασιλεύουν από κρατικές θέσεις, Πανεπιστήμια, αυτοδιοίκηση ή ειδικές θέσεις "επιστημόνων" και άνω. Από εκεί και πέρα αρχίζει το άβατο της ανομίας. Μέχρι εκεί υπάρχει μια στοιχειώδης αξιοκρατία για να συντηρείται ο λαός (άρτος και θέαμα), ώστε να ζουν καλά όσοι "εργάζονται" τίμια μέσω πολυετών και πολυδάπανων σπουδών και άλλων προσόντων. Όμως και η "από μηχανής" γνωριμία (πολιτική,...κλπ) βοηθάει για τους ανάλογους "ζηλευτούς" εργασιακούς προορισμούς. Στην χώρα μας εν αντιθέσει, ο νεποτισμός, η διαφθορά και η αδιαφάνεια ξεκινούν από τον κλητήρα και ανεβαίνουμε..:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

gavroulis

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Κορωπί (Αττική). Έχει γράψει 209 μηνύματα.
Το φορολογικό σύστημα στις χώρες που λαμβάνω ως πρότυπο, είναι αυστηρό και επιβάλλει "βαριά" φορολογία για τα φυσικά πρόσωπα, με τον συντελεστή φορολόγησης να αγγίζει 50-60% (σε χώρες όπως η Αυστρία, η Ολλανδία, η Δανία και η Σουηδία) , ενώ στην Ελλάδα κοντά στο 40% (σ.σ. λαμβάνουμε υπ'οψιν πως αυτά τα στοιχεία είναι του 2006, από το ΙΣΤΑΜΕ). Θα συμφωνήσω μαζί σου πως στην Ελλάδα οι άνθρωποι δεν έχουν φορολογική ευσυνειδησία, όσο στις χώρες του Βορρά ή της Δύσης.
Το κόστος ζωής και εδώ και εκεί είναι δαπανηρό. Σε χώρες όπως η Γαλλία, ο μισθός διαμορφώνεται σύμφωνα με το ελάχιστο κόστος διαβίωσης. Εδώ;
Υπάρχουν άτομα που με τους μισθούς τους δεν καταφέρνουν να έχουν τα απολύτως απαραίτητα. Η "τροΪκανή και πανευρωπαϊκή" αντίληψη-στερεότυπο, "να ο Έλληνας ο τεμπέλης", "να ο Έλληνας ο γλεντζές", "να ο Έλληνας ο νεάντερταλ", "να ο Έλληνας ο απατεώνας", δεν είναι κανόνας.
Απλώς σε κάποια άτομα, υπάρχει η προτεραιότητα να κάνουν "ευ ζήν" και όχι απλώς "ζην". Αυτή είναι η μεγαλομανία που μας έφαγε. Τα μεγαλεία...
Και πόλλες φορές, τα ίδια άτομα είναι αυτά που έχουν ανάγκη από τα υλικά αγαθά και όχι από τη σκέψη και τη καλλιέργηση του πνεύματος.

Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, που αλλού υπήρξε αυτό που υπάρχει στην Ελλάδα (αναφέρομαι στην οικογενειοκρατία); Προφανώς σε χώρες που υπάρχει η αντίληψη της κάστας και του παρία (Ινδία, Πακιστάν, Μπανγκλαντές, Σρι Λάνκα, κλπ.).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
Δεν είναι υποχρέωση του ανθρώπου να σκίζεται όλη μέσα στη δουλειά για να έχει τα απολύτως απαραίτητα. Αυτό δεν είναι ζωή, είναι επιβίωση.
Αν είναι να δουλεύουμε μια ζωή για να έχουμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα, γιατί εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι το «ζην» χωρίς το «ευ», χίλιες φορές καλύτερα να οργανώσουμε μία ομαδική αυτοκτονία. Όμως, επειδή δεν είμαστε μαλάκες, θα προτιμήσουμε αντί θα βάλουμε τέλος στους εαυτούς μας, να βάλουμε «τέλος» σε αυτούς που μας θέλουν έτσι, ό,τι και αν σημαίνει αυτό το δεύτερο «τέλος» ώστε για να αποφύγουμε το πρώτο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Bemanos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Μοριακός Αρχιτέκτονας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 30 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,879 μηνύματα.
Δεν είναι υποχρέωση του ανθρώπου να σκίζεται όλη μέσα στη δουλειά για να έχει τα απολύτως απαραίτητα. Αυτό δεν είναι ζωή, είναι επιβίωση.
Αν είναι να δουλεύουμε μια ζωή για να έχουμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα, γιατί εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι το «ζην» χωρίς το «ευ», χίλιες φορές καλύτερα να οργανώσουμε μία ομαδική αυτοκτονία. Όμως, επειδή δεν είμαστε μαλάκες, θα προτιμήσουμε αντί θα βάλουμε τέλος στους εαυτούς μας, να βάλουμε «τέλος» σε αυτούς που μας θέλουν έτσι, ό,τι και αν σημαίνει αυτό το δεύτερο «τέλος» ώστε για να αποφύγουμε το πρώτο.

Λυπαμαι που στο λεω, αλλα ο(μεσος) (νεο)Ελληνας ειναι μαλακας .:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

schooliki

Δραστήριο μέλος

Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
....................... έχω ακούσει ότι καθηγητής έβαζε τα γραπτά τις εξεταστικής στο παράθυρο και όσα έπαιρνε ο αέρας κόβονταν , όσα έμεναν περνούσαν.
έχω ακούσει επίσης για μαθήτρια που έγραψε το join me in death και πέρασε............................
Παιδιά μη φθάνουμε στα άκρα. Εγώ, που δε θέλω να περάσει η ισοπεδωτική άποψη, ότι οι σπουδές σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού, μπορούν να γίνουν μόνο αν έχεις πλούσιους γονείς, που πιστεύω ότι μπορείς να τα καταφέρεις με πολύ δουλειά στο σχολείο και οικονομικές θυσίες της οικογένειας, άλλο τόσο δε δέχομαι την πλήρη απαξίωση του Ελληνικού πανεπιστημίου, με τέτοια δήθεν γεγονότα. Αν σημαίνουν κάτι οι διεθνείς κατατάξεις, οι Πολιτικοί μηχανικοί του ΕΜΠ είναι στους 100 πρώτους του κόσμου στην κατάταξη QS. Βέβαια υπάρχουν και πολύ κακές σχολές, όπως όμως σε όλο τον κόσμο. Η Αμερική έχει 3.000 πανεπιστήμια. Όλα ίδια είναι;
Κι εγώ αναρωτιέμαι λοιπόν , μήπως θα ήταν καλύτερο αντί να δίνουμε του κόσμου τα λεφτά στα φροντιστήρια , να μαθαίναμε 1-2 ξένες γλώσσες καλά και με το τέλος του λυκείου να φοιτούσαμε σε πανεπιστήμιο στο εξωτερικό?
Ακόμα κι αν το κόστος είναι μεγαλύτερο , δε θα έχεις να αντιμετωπίσεις όλα αυτά (νομίζω)
Για τα φροντιστήρια είναι γνωστή η θέση μου. Όμως από τα παραπάνω (και ζητώ συγνώμη αν σε αδικώ Σεβαστή-Μαρία, θεώρησέ το ως υπόθεση εργασίας), μάλλον υπονοείται το εξής: Γιατί να παιδευόμαστε για τις εισαγωγικές εξετάσεις εδώ και να μην πάμε να σπουδάσουμε έξω; Εντελώς λάθος σκέψη. Δεν μπορείς να σπουδάσεις σε ένα καλό πανεπιστήμιο έξω, αν δεν πάρεις άριστους βαθμούς εδώ, στο σχολείο και στις πανελλήνιες. Το πάνω από 19 στο απολυτήριο και στα μαθήματα κατεύθυνσης είναι απόλυτος όρος για τα πολύ καλά πανεπιστήμια. Τα ίδια ισχύουν και στο IB. Θέλουν τουλάχιστον 40.
Τέλος, θα ήθελα να ρωτήσω, τα ελληνικά πτυχία αναγνωρίζονται στο εξωτερικό, σε περίπτωση που θέλει κάποιος να κάνει μεταπτυχιακό ; Πόσο επηρεάζει η οικονομική κατάσταση της χώρας αυτό?
Μόνο στο τμήμα μου, στα απολύτως κορυφαία της Αγγλίας και στα 40 του κόσμου σε όλες τις διεθνείς κατατάξεις, έχουμε 4 μεταπτυχιακούς Έλληνες. Δεν είναι καθόλου άσχημα νομίζω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
@schooliki:
Αυτά με τις κατατάξεις είναι @@ιες και εξήγησα προηγουμένως γιατί.
Όμως, αλήθεια, ποια θεωρείς ότι είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια που κάνουν ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού καλύτερο από ένα ελληνικό στο πεδίο της εκπαίδευσης των φοιτητών όλων των βαθμίδων;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

schooliki

Δραστήριο μέλος

Ο schooliki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 594 μηνύματα.
@schooliki:
Αυτά με τις κατατάξεις είναι @@ιες και εξήγησα προηγουμένως γιατί.
Όμως, αλήθεια, ποια θεωρείς ότι είναι τα ακαδημαϊκά κριτήρια που κάνουν ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού καλύτερο από ένα ελληνικό στο πεδίο της εκπαίδευσης των φοιτητών όλων των βαθμίδων;
Συνάδελφε,
Έγραψα:

"Λέω ναι στα προπτυχιακά σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού (άλλωστε, το έκανα και ο ίδιος), με τις εξής προϋποθέσεις:
1. Να μπορεί η οικογένεια να πληρώσει (τα έξοδα δεν είναι συνήθως περισσότερα από αυτά που χρειάζονται για να σπουδάσεις σε μιά άλλη πόλη στην Ελλάδα, αλλά βεβαίως μπορεί να μην υπάρχουν).
2. Να έχεις γίνει δεκτός από ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού, που θα σου δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσεις με περαιτέρω σπουδές (με υποτροφία ή χωρίς, ανάλογα με τις δυνατότητες τις δικές σου και τα οικονομικά των γονιών) και μετά, με καλή δουλειά.
Για να γίνεις όμως δεκτός σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο πρέπει να έχεις δουλέψει γερά από το σχολείο στην Ελλάδα. Πιθανόν να έχεις βαθμούς στις πανελλαδικές, που σε βάζουν σε όλες τις σχολές. Το εξωτερικό να είναι επιλογή, όχι ανάγκη. Το να σπουδάσεις σε ένα ασήμαντο πανεπιστήμιο, διότι δεν δούλεψες στο σχολείο και δεν πέρασες εκεί που ήθελες στις πανελλαδικές, νομίζω ότι δεν είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις.
Η μόνη περίπτωση που το συνιστώ ανεπιφύλακτα, είναι να έχει ο μπαμπάς ή η μαμά μια καλή δουλειά που αρέσει και σε σένα (ελπίζοντας ότι θα συνεχίσει να είναι καλή και αύριο) και εσύ θα την αναλάβεις, ενδιαφέρεσαι με λίγα λόγια μόνο για τα τυπικά προσόντα και την άδεια εργασίας.
3. Να είσαι αποφασισμένος να δουλέψεις σκληρά και να μείνεις στο εξωτερικό για πολλά χρόνια (Αν θέλεις να γυρίσεις αμέσως μετά τις σπουδές στην Ελλάδα, καλύτερα να κρύψεις τα πτυχία σου, γιατί στην Ελλάδα του σήμερα, πόσο μάλλον του αύριο, τα πολλά και καλά πτυχία δυσκολεύουν την εύρεση εργασίας)."
Έγραψα:
"Παιδιά μη φθάνουμε στα άκρα. Εγώ, που δε θέλω να περάσει η ισοπεδωτική άποψη, ότι οι σπουδές σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού, μπορούν να γίνουν μόνο αν έχεις πλούσιους γονείς, που πιστεύω ότι μπορείς να τα καταφέρεις με πολύ δουλειά στο σχολείο και οικονομικές θυσίες της οικογένειας, άλλο τόσο δε δέχομαι την πλήρη απαξίωση του Ελληνικού πανεπιστημίου, με τέτοια δήθεν γεγονότα. Αν σημαίνουν κάτι οι διεθνείς κατατάξεις, οι Πολιτικοί μηχανικοί του ΕΜΠ είναι στους 100 πρώτους του κόσμου στην κατάταξη QS. Βέβαια υπάρχουν και πολύ κακές σχολές, όπως όμως σε όλο τον κόσμο. Η Αμερική έχει 3.000 πανεπιστήμια. Όλα ίδια είναι;"
Σε πιο σημείο φαίνεται ότι μιλώ για καλά ξένα πανεπιστήμια και άθλια Ελληνικά;
Μίλησα για καλά και κακά πανεπιστήμια. Συνεχώς γι' αυτό μιλώ. Εγώ προσωπικά είδα κατατάξεις (όπως θα κατάλαβες έχω και γω τις αμφιβολίες μου, αλλά αν όλες, παρ' όλο που χρησιμοποιούν διαφορετικά κριτήρια, λένε περίπου τα ίδια για κάποιο πανεπιστήμιο ίσως κάτι να σημαίνει αυτό), μίλησα με πανεπιστημιακούς εδώ στην Ελλάδα, με συμβούλεψαν και πήρα τις αποφάσεις μου. Για πανεπιστήμια μιλώ όχι για Ελλάδα ή εξωτερικό. Αν εσύ πιστεύεις ότι το MIT είναι αδύνατο να αξιολογηθεί πάνω από το Manor College ή το τάδε ΤΕΙ (μην γίνει και καμιά παρεξήγηση), έχεις κάθε δικαίωμα να το πιστεύεις. Ή μήπως τελικά, μετά τις διευκρινήσεις, συμφωνούμε;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top