Είναι πολλά τα θέματα συζήτησης που προκύπτουν από το θέμα που άνοιξες Revekka... Προσωπικά, έχω φροντιστήριο ξένων γλωσσών στο Αιγάλεω, μια περιοχή στα δυτικά προάστεια της Αθήνας (για τους μη Αθηναίους η διευκρίνιση), όπου τα παιδιά "φημίζονται" για τη ζωηράδα τους... Δεν ξέρω αν έχω εγώ καλά παιδιά (αν μπορώ να κάνω διαχωρισμό σε "καλά" και "κακά"), αλλά κάτι παρόμοιο δεν μου έχει συμβεί ποτέ...
Κατά τη γνώμη μου, ένας μαθητής που είτε πάει απλά σχολείο, είτε φροντιστήριο, είτε κάνει μάθημα σε ιδιαίτερο πρέπει να ξέρει τί επιτρέπεται και τί δεν επιτρέπεται να κάνει, πρέπει να ξέρει ότι έρχεται για μάθημα! Εννοείται ότι θα γίνει κι ο χαβαλές και το αστείο και η πλάκα, αλλά θα γίνει από όλους και για όλους! Κι όλα έχουν ένα όριο βέβαια! Ποιός θέτει τα όρια; Αρχικά οι γονείς από το σπίτι και από μικρή ηλικία! Διάβασα πολλές φορές πιο πάνω "στα φροντιστήρια οι μαθητές πληρώνουν". Και κατά συνέπεια απαιτούν τί ακριβώς εκτός από αυτό που προσφέρουν τα φροντιστήρια;;; Κάποιοι γονείς χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη φράση σα καραμέλα: "σε πληρώνω" ! Και δηλαδή τί ρε μεγάλε; Τί θα πρέπει να ανεχτώ εγώ από σένα σα φροντιστήριο ή σαν καθηγητής;!;
Και περνάω στο ρόλο του φροντιστηρίου, το οποίο θα πρέπει να έχει προκαθορίσει γραπτούς ή άγραφους κανονισμούς που διέπουν τη λειτουργεία του. Και θα πρέπει να έχει ενημερώσει εξαρχής γονείς και καθηγητές ότι "εμείς εδώ λειτουργούμε έτσι!". Με τους καθηγητές σου βασικά πρέπει να είσαι ομάδα! Δεν μπορείς να τον αφήσεις ξεκρέμαστο αν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα συμπεριφοράς. Θεωρώ απαράδεκτο να τον αφήνεις να βγάλει μόνος του το φίδι από την τρύπα. Στο κάτω κάτω, το δικό σου όνομα και τη δική σου φήμη διακινδυνεύεις! Το φροντιστήριο ακούγεται πάντα (καλώς ή κακώς), όχι το όνομα του μεμονωμένου καθηγητή.
Τέλος, ο καθηγητής καλό θα είναι να έχει καθορίσει από το πρώτο κιόλας μάθημα τα όρια στην τάξη του. Και τα όρια αυτά θα πρέπει να συμφωνούν με τα όρια (αν υπάρχουν) του φροντιστηρίου.
Δεν ξέρω αν ακούγομαι πολύ δικτατορική, σίγουρα δεν είμαι! ΄Με τους μαθητές μου είμαστε και φίλοι, συζητάμε για ό,τι τους απασχολεί, αλλά όταν είναι να κάνουμε μάθημα, ξέρουν πως θα κάνουμε μάθημα! Και το σέβονται. Ο τομέας μου σαφώς είναι διαφορετικός από το φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης, αλλά πιστεύω πως χρειάζεται μια κοινή πορεία πλεύσης και φυσικά η συνεργασία όλων. Φέτος βρέθηκα στη θέση να κάνω έντονη παρατήρηση σε μια πιτσιρίκα, η οποία όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο ατίθαση γίνεται (η εφηβεία, βλέπετε. Όλοι την περάσαμε...). Όχι προσβλητική βέβαια, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να διαλύει το μάθημα μιας τάξης επειδή εκείνη δεν έχει όρεξη. Αφού μιλήσαμε και με τη μαμά της για το περιστατικό, τα πράγματα καλυτέρεψαν. Αλλά είχα τη συνεργασία τής μαμάς! ΄
Αναφέρεις όμως πως τα παιδιά απειλούν τη φίλη σου ότι θα πάνε να τη κατηγορήσουν στη διεύθυνση αν, ουσιαστικά, δεν τους κάνει τα χατίρια. Τί θα έχουν όμως να της προσάψουν; Κι αφού είναι κοινό θέμα συζήτησης μεταξύ καθηγητών η συμπεριφορά των συγκεκριμένων παιδιών, δεν έχει ενημερωθεί η διεύθυνση;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.