Επαγγέλματα Κοινωνικού Κύρους

[tzanakos2010]

Ποιά θεωρείτε εσείς ως επαγγέλματα που έχουν κύρος; (π.χ. Πανεπιστημιακός, Εισαγγελέας, Γιατρός κ.ά)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Morticia_]

Το κύρος όλων των παραδειγμάτων που αναφέρεις έχει χαθεί ειδικά τα τελευταία χρόνια λόγω της διαφθοράς τους. Με τα τόσα και τόσα που ακούγονται κατά καιρούς νομίζω (και θα έπρεπε να) έχουν καταρριφθεί τέτοιες αντιλήψεις.
Κύρος πλέον έχουν τα άτομα.Όχι τα επαγγέλματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzanakos2010]

Συμφωνώ... εν μέρει!! Νομίζω όμως πως η ελληνική κοινωνία δείχνει υπερβάλλοντα ζήλο σε κάποια επαγγέλματα έναντι άλλων . Σίγουρα το ιδανικό θα ήταν να υπήρχε Παιδεία σε όλους ανεξαρτήτως τους ανθρώπους, πράγμα ουτοπικό. Όμως θεωρώ ότι ο Άνθρωπος που κατέχει κάποιον τίτλο και τον αξίζει, μετράει ο λόγος του κατιτί περισσότερο!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Catalyst]

Μου θυμίζει πολύ το θέμα ''Μουράτες σχολές'', όμως δεν καταλαβαίνω ποια κριτήρια κάνουν ένα επάγγελμα να έχει περισσότερο κύρος από κάποιο άλλο, αφού όλα έχουν κάτι να προσφέρουν στην κοινωνία.
Σε ποιο κριτήριο θα βασιστούμε για να κάνουμε μια ''κατάταξη''? Στα λεφτά και τη δόξα ή στην κοινωνική προσφορά?
Φιλικά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Morticia_]

Η ελληνική κοινωνία έχει γαλουχηθεί στο να πιστεύει ότι ο τίτλος φτιάχνει τον άνθρωπο. Το να είναι κανείς γιατρός,καθηγητής ή δικηγόρος (το μεγαλύτερο ποσοστό της χώρας μας) δε λέει κάτι από μόνο του. Με τη νοοτροπία αυτή αποφασίζουμε πολλές φορές τι θα σπουδάσουμε . Με τη νοοτροπία αυτή συμβουλεύουν πολλές φορές οι γονείς. Με τη νοοτροπία αυτή κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους.
Σε τι χρησιμεύει το κύρος ακριβώς?
Σε αυτόν που το κατέχει ίσως προσφέρει κάποιες δυνατότητες αλλά πιστεύω ότι κυρίως τρέφει το εγώ μας.
Οπότε, θεωρώ ότι το ερώτημα που θέτεις δεν μπορεί να απαντηθεί απόλυτα. Τουλάχιστον το ελπίζω γιατι αυτό θα αποδείξει ότι έχουμε καταρρίψει κάποιους μύθους σαν κοινωνία και είμαστε έτοιμοι να κρίνουμε τους γύρω μας για αυτό που είναι και όχι για την ταμπέλα που τους φοράμε.

Ο λόγος κάποιου μετράει αν έχει βάση και στηρίζεται σε γνώσεις. Αυτό προϋποθέτει φυσικά παιδεία. Αλλά η παιδεία δεν είναι αυταπόδεικτα συνυφασμένη με το κύρος που μπορεί να έχει κάποιος λόγω του επαγγέλματος που ασκεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzanakos2010]

Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν κριτήρια ποιοτικά που κάνουν τα επαγγέλματα να ξεχωρίζουν. 3 από αυτά τα κριτήρια είναι η οικονομική επιφάνεια (πλούτος, εισόδημα), κύρος (κοινωνικός σεβασμός, αναγνώριση), ισχύς (εξουσία). Πιστεύω ότι ορισμένα επαγγέλματα είναι "λειτουργήματα'' με την έννοια πως έχουν κάτι που σε κάνει να ξεχωρίζεις πνευματικά......Για μένα,δημόσιοι λειτουργοί είναι οι: Πανεπιστημιακοί, Δικαστές και οι Γιατροί!!!

Δεν θεωρώ οτι είναι λάθος της ελληνικής κοινωνίας. Συνήθως, κάποιος που κατέχει μια περίοπτη θέση είναι, προσωπικά μιλώντας, καλύτερος από κάποιον άλλο που κάθεται με τη γόπα και τον φραπέ κουτσομπολεύοντας στο καφενείο!! Στο χέρι της κοινωνίας (δηλαδή εμάς όλων) είναι να κρίνει τα μέσα,τα οποία μετήλθε κάποιος, και με τα οποία επιτεύχθηκαν οι σκοποί του...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Morticia_]

Πειράζει να ρωτήσω που αποσκοπεί η ερώτηση του θέματος?
Πράγματι τυπικά αυτά είναι λειτουργήματα και ευτυχώς υπάρχουν επαγγελματίες που υπερασπίζονται τον χαρακτηρισμό αυτό. Αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι οι ικανότητές τους, η κατάρτιση τους και η ανθρωπιά. Το κύρος με την έννοια του σεβασμού κατ' εμέ προκύπτει μόνο αν τηρούνται τα προηγούμενα. Διαφορετικά ο κομπογιαννίτης γιατρός μπορεί να είναι κατώτερος στην κλίμακα που συζητάμε από κάποιον που δουλεύει στην αποκομιδή των σκουπιδιών γιατι αν δεν είναι ικανός είναι περισσότερο επικίνδυνος.
Σε κάθε περίπτωση το κύρος είναι κάτι που πρέπει να το λαμβάνουν όσοι το αξίζουν αλλά και πάλι με μέτρο γιατι έχει και διαβρωτική λειτουργία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzanakos2010]

Εκεί βρίσκεται κατ' εμέ και το ''λάθος'' μας ως λαού. Οτι δεν αναγνωρίζουμε κανέναν απολύτως ως καλύτερό μας..... Πράγμα που οδηγεί στην έλλειψη προτύπων και κατ' επέκταση στην αδυναμία αυτο-βελτίωσης μας!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[garch]

Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν κριτήρια ποιοτικά που κάνουν τα επαγγέλματα να ξεχωρίζουν. 3 από αυτά τα κριτήρια είναι η οικονομική επιφάνεια (πλούτος, εισόδημα), κύρος (κοινωνικός σεβασμός, αναγνώριση), ισχύς (εξουσία). Πιστεύω ότι ορισμένα επαγγέλματα είναι "λειτουργήματα'' με την έννοια πως έχουν κάτι που σε κάνει να ξεχωρίζεις πνευματικά......Για μένα,δημόσιοι λειτουργοί είναι οι: Πανεπιστημιακοί, Δικαστές και οι Γιατροί!!!

Κοινωνικό κύρος = πλούτος; Αν και η κοινωνία δεν έχει αλλάξει πολύ, δεν ισχύει πια και τόσο αυτό. (και δεν θα έπρεπε να ισχύει καθόλου)
Ισχύς; Δεν θα το 'λεγα. Οι θέσεις ισχύος δεν χαίρουν πλέον καμμίας εκτίμησης. (καλώς για μένα, αν μιλάμε για εξουσία, και όχι απλά για διαχείριση/διοίκηση)
Κοινωνικός σεβασμός; Μα αυτό είναι πρακτικά το κοινωνικό κύρος, δεν υφίσταται ορισμός που περιλαμβάνει τον οριζόμενο.


Το μόνο που θα συμφωνούσα είναι ο χαρακτηρισμός "λειτούργημα". Κι όμως, αυτό πια έχει να κάνει με την εξιδανίκευση του κάθε επαγγέλματος. Ο πανεπιστημιακός που προσφέρει πραγματικά στην ακαδημαϊκή κοινότητα είναι μειοψηφία. Ο γιατρός κι ο δικαστής και άλλα, πλέον έχουν χαρακτηριστεί ως "διεφθαρμένα" επαγγέλματα, ακόμη κι αν δεν ισχύει για την πλειοψηφία.
Λειτούργημα όμως δεν είναι μόνο το επάγγελμα που απαιτεί πανεπιστημιακό πτυχίο ή δίπλωμα. Λειτούργημα κάνει κι ο σκουπιδιάρης, ή ο δάσκαλος, ή ο εναερίτης, κι όμως δεν του αναγνωρίζεται...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Morticia_]

@garch: Ακριβώς.Αν και πιστεύω ότι ξεκινώντας σωστά από την απομυθοποίηση έχουμε φτάσει στην απόλυτη και εκ προοιμίου απόρριψη του οποιουδήποτε πάλι με βάση το επάγγελμα. Γενικότερα παίζει θεμελιώδη ρόλο στην εικόνα που πλάθουμε για τους άλλους.
Νομίζω ότι το μέτρο βρίσκεται στην εξατομίκευση..Ο δικαστής να κρίνεται ως ο δικαστής τάδε και όχι γενικά ως δικαστής (είτε αυτό ισούται με τη θεοποίησή του είτε με την αντιμετώπισή του ως διεφθαρμένου).
@tzanakos2010: Φοβάμαι πως δε μου απάντησες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzanakos2010]

Δεν συμφωνώ!! Το κοινωνικό κύρος περιλαμβάνει όλα τα κριτήρια που ανέφερα και κάποια ακόμη. Δεν συμφωνώ επίσης για την ''ακαδημαϊκή μειοψηφία'' που χαρακτηρίζει τους ''καλούς'' πανεπιστημιακούς, ούτε και για την ''καλή πκλειοψηφία'' των άλλων δυο λειτουργημάτων!!

Πάντως κακά τα ψέματα και οι κοινωνιολόγοι και οι ψυχολόγοι συνηγορούν στην άποψη περί ύπαρξης κύρους ....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[garch]

@garch: Ακριβώς.Αν και πιστεύω ότι ξεκινώντας σωστά από την απομυθοποίηση έχουμε φτάσει στην απόλυτη και εκ προοιμίου απόρριψη του οποιουδήποτε πάλι με βάση το επάγγελμα. Γενικότερα παίζει θεμελιώδη ρόλο στην εικόνα που πλάθουμε για τους άλλους.
Νομίζω ότι το μέτρο βρίσκεται στην εξατομίκευση..Ο δικαστής να κρίνεται ως ο δικαστής τάδε και όχι γενικά ως δικαστής (είτε αυτό ισούται με τη θεοποίησή του είτε με την αντιμετώπισή του ως διεφθαρμένου)

Λοιπόν ναι, αυτή η μανία να κρίνουμε με κατηγορίες και ταμπέλες είναι που κάνει το κακό. Ας πούμε ειδικά ο δικαστής από τα παραδείγματα που δόθηκαν, θεωρείται κατά βάση λαμόγιο. Ή ας πούμε ο πολιτικός άνθρωπος (που κακώς θεωρείται επάγγελμα, αλλά τέλος πάντων). Αυτός ακριβώς είναι το πρόβλημα της κοινωνίας, ειδικά σε καταστάσεις δύσκολες όπως η τωρινή. Χωρίζεται σε ομάδες, και ψάχνει ποια θα είναι η επόμενη που θα χαρακτηριστεί ως διεφθαρμένη και θα αποτελέσει αποδιοπομπαίο τράγο. Ο δημόσιος υπάλληλος, ο εφοριακός, ο δικαστής, ο γιατρός, ο οδηγός λεωφορείων κλπ κλπ
Και αντίστοιχα όταν υπάρχει (τεχνητή) οικονομική ευμάρεια, πάσχουμε από σύνδρομο "κουλτούρας" και εκθειάζουμε τα "περισπούδαστα" επαγγέλματα.

Δεν συμφωνώ!! Το κοινωνικό κύρος περιλαμβάνει όλα τα κριτήρια που ανέφερα και κάποια ακόμη. Δεν συμφωνώ επίσης για την ''ακαδημαϊκή μειοψηφία'' που χαρακτηρίζει τους ''καλούς'' πανεπιστημιακούς, ότε και για την ''καλή πκλειοψηφία'' των άλλων δυο λειτουργημάτων!!

Ποια κριτήρια; Το ένα κριτήριο είναι αυτοαναφορικό, και τα άλλα δύο είναι κατά βάση καπιταλιστικά πρότυπα που κλονίζονται αυτή την εποχή!

Τη μειοψηφία, μπορεί να τη διαπιστώσει καθένας στη σχολή του αν κάνει δύο έρευνες: μία για την πραγματική ουσία που διδάσκεται, και μία για τις ίντριγκες και τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται.

Την "πλειοψηφία" δεν την ανέφερα ως γεγονός. Ήθελα να πω πως είναι κυρίως προκατάληψη, αφού δεν ξέρουμε καν από "μέσα" τι γίνεται...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Revekka]

Πάντως πρέπει να έχεις τρελό βίτσιο για να ξοδέψεις όλη σου τη ζωή διαβάζοντας για να αποκτήσεις κύρος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzanakos2010]

Δεν θεωρώ πως είναι θέμα βίτσιου αλλά αυτοπραγμάτωσης.
Εξασφαλίζοντας κάποιος την ανάγκη για εκτίμηση (κατά Maslow), μπορεί να προχωρήσει στην ολοκλήρωσή του ως προσωπικότητα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[garch]

Δεν θεωρώ πως είναι θέμα βίτσιου αλλά αυτοπραγμάτωσης.
Εξασφαλίζοντας κάποιος την ανάγκη για εκτίμηση (κατά Maslow) μπορεί να προχωρήσει στην ολοκλήρωσή του ως προσωπικότητας....

Αυτό δε λέγεται ανασφάλεια;

Συγγνώμη, αλλά αν μιλάμε για άτομα με τέτοιο επίπεδο ανασφάλειας, θα ήταν τα τελευταία που θα έλεγα ότι έχουν κύρος. Κύρος θα έχει αυτός που κάνει ένα λειτούργημα και νιώθει ότι τον γεμίζει αυτό από μόνο του, όχι αυτός που το κάνει και ζητάει να του το αναγνωρίζουν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Revekka]

Αυτά τα ψυχολογικά δεν μου λένε μία. Εγώ ξέρω τι ζω αυτή τη στιγμή, που το περνάνε όλοι οι πανεπιστημιακοί. ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ αν κάποιου δεν του αρέσει να τα βγάλει πέρα. Δεν παίζει να το κάνει για να κερδίσει εκτίμηση. Είναι πολύ βαρύ το τίμημα και η δυσκολία για έναν τόσο μηδαμινό λόγο που είναι το κύρος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzanakos2010]

Τι περνας ρε ρεβεκα?? Είσαι υπ.διδακτ??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Revekka]

Ακριβώς, είμαι στον 2ο χρόνο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzanakos2010]

Και η Παιδεία είναι κτ βαθύτερο.... ας πούμε, να ζει φιλοσοφημένο βίο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[garch]

Η ουτοπία του σήμερα είναι ο κόσμος του αύριο.....!!! Εγώ πάντως φυσικά και ονειρεύομαι.
Ζεί κανείς μόνο μ' ένα ξερό μισθό;
Ωστόσο ποτέ μη δίνεις μια συμβουλή. Ο ακαλλιέργητος δεν θα την προσέξει, ενώ ο σοφός δεν την έχει ανάγκη....

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι στον "μετά-την-κρίση" κόσμο το να έχεις 2-3 διδακτορικά θα σου αυξήσει το μισθό;
Δουλειά να βγάζεις, αυτό έχει σημασία, και από κει και πέρα, ααααν είσαι τυχερός (αν δεν έχεις "γνωριμίες") κάποιο διδακτορικό θα σε οδηγήσει να γίνεις καθηγητής, και να παίρνεις 1000-1500 ευρώ μισθό. (+τίποτα επιδόματα)

Αυτή τη στιγμή υπάρχει πολύς κόσμος με διδακτορικά που δεν κάνει τίποτα σε πανεπιστήμια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.