Bοήθεια/Απορίες στη Φυσική Προσανατολισμού

[kopsa]

Στο σχήμα εννοώ... Πώς πάει το ρεύμα και που βάζουμε το + και που το - ;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[antonisd95]

Γενικά αν ξεκινάς ταλάντωση με φο=0 να έχεις στο μυαλό σου:
ΓΙΑ 0<=t<T/4 ---> ο πυκνωτής εκφορτίζεται, η ενέργεια που είχε ο πυκνωτής μετατρέπεται σιγά - σιγά σε ενέργεια μαγνητικού πεδίου στο πηνίο, η οποία εξαρτάται από την ένταση του ρεύματος που το διαρρέει, συνεπώς σ'αυτό το χρονικό διάστημα ο πυκνωτής εκφορτίζεται και η ένταση του ρεύματος που διαρρέει το πηνίο αυξάνεται. Προσοχή: όταν ο πυκνωτής εκφορτίζεται το φορτίο δεν χάνεται, απλά πηγαίνει από τον ένα οπλισμό στον άλλο.
Για t=T/4 ----> Το φορτίο του πυκνωτή έχει μηδενιστεί ( η συσσώρευση θετικών φορτίων είναι ίση με την συσσώρευση αρνητικών φορτίων) , και η ένταση του ρεύματος που διαρρέει το πηνίο είναι μέγιστη.
ΛΟΓΩ ΑΥΤΕΠΑΓΩΓΗΣ ο πυκνωτής φορτίζεται ανάποδα, συνεπώς ακολουθείς την ίδια διαδικασία στην υπόλοιπη διάρκεια της περιόδου.Αν έχεις κατανοήσει πως δουλεύει ένα κύκλωμα LC εύκολα μπορείς να καταλάβεις την πολικότητα του πυκνωτή, ανάλογα λοιπόν σε ποιον οπλισμό του πυκνωτή έχεις συσσώρευση θετικών φορτίων, εκεί έχεις και θετικό πρόσημο, άρα στον άλλο οπλισμό θα έχεις αρνητικό.Αν έχεις καταλάβει αυτό, τότε χρησιμοποίησε τους τύπους του φορτίου για να βλέπεις το πρόσημο του αρχικά θετικά φορτισμένου πυκνωτή.(σε μερικές περιπτώσεις που με τους χρόνους που θα σου δίνονται θα είναι εύκολο να καταλάβεις το φορτίο των οπλισμών του πυκνωτή, αν θες μπορείς να το βρίσκεις με τον τύπο του q και να το επιβεβαιώνεις στο μυαλό σου)
(παρακαλώ αν έχω κάνει κάπου λάθος, όποιος το δει να με διορθώσει)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[yellowbutterfly]

πφφφ.....αυτή η φυσική είναι τέλεια αλλά δεν χωράνε στο 3ωρο όλα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μύγα]

Όχι.
Αυτό σημαίνει ότι όταν το φορτίο του οπλισμού 1 είναι q= 4*10^(-4) αρχίζει ταλάντωση το κύκλωμα με τον άλλο πυκνωτή.Προφανώς από το δεδομένο σου βρίσκεις το ρεύμα που διαρρέει το πηνείο το οποίο θα είναι το μέγιστο της ηλεκτρικής ταλάντωσης με πυκνωτή το 2.(θα το βρεις με ΔΕΤ)
Αν ίσχυε αυτό που λες τότε δεν θα έκανε ταλάντωση το LC2.(αν κατάλαβα καλά την άσκηση αυτό πρέπει να είναι)

οκ ευχαριστω πολυ το βρηκα!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[liofagos]

κατα μηκος του αξονα χ'χ εκτεινεται ελαστικη χορδη. στη χορδη διαδιδεται εγκαρσιο αρμονικο κυμα. η εγκαρσια απομακρυνση ενος σημειου Π1 της χορδης περιγραφεται απο την εξισωση y1=A ημ 30πt ενω η εγκαρσια απομακρυνση ενος σημειου Π2 που βρισκεται 6cm δεξια του Π1 περιγραφεται απο την εξισωση y2=A ημ (30πt+ π/6). η αποσταση μεταξυ των σημειων Π1 και Π2 ειναι μικροτερη απο ενα μηκος κυματος.
α)ποια ειν η φορα διαδοσης του κυματος?
β)ποια ειναι η ταχυτητα διαδοσης του κυματος?

για το α) ειπα οτι αφου φ2>φ1 το κυμα διαδιδεται απο το Π2 προς το Π1 δηλαδη προς τα αρνητικα, εχω κανει καπου λαθος ? και ας με βοηθησει καποιος για το β) γτ με τα δεδομενα που εχω δε μου ερχεται κατι στο μυαλο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[t00nS]

κατα μηκος του αξονα χ'χ εκτεινεται ελαστικη χορδη. στη χορδη διαδιδεται εγκαρσιο αρμονικο κυμα. η εγκαρσια απομακρυνση ενος σημειου Π1 της χορδης περιγραφεται απο την εξισωση y1=A ημ 30πt ενω η εγκαρσια απομακρυνση ενος σημειου Π2 που βρισκεται 6cm δεξια του Π1 περιγραφεται απο την εξισωση y2=A ημ (30πt+ π/6). η αποσταση μεταξυ των σημειων Π1 και Π2 ειναι μικροτερη απο ενα μηκος κυματος.
α)ποια ειν η φορα διαδοσης του κυματος?
β)ποια ειναι η ταχυτητα διαδοσης του κυματος?

για το α) ειπα οτι αφου φ2>φ1 το κυμα διαδιδεται απο το Π2 προς το Π1 δηλαδη προς τα αρνητικα, εχω κανει καπου λαθος ? και ας με βοηθησει καποιος για το β) γτ με τα δεδομενα που εχω δε μου ερχεται κατι στο μυαλο..

α) το κυμα καλά είπες θα διαδίδεται προς τα αρντικά
β)μπορείς να το βρεις από τη σχέση ΔΦ=2πΔΧ/λ όπου ΔΦ=π/6 rad kai ΔΧ=d και λ αντικατάσταση με u*T

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[liofagos]

ευχαριστω πολυ δεν τον σκεφτηκα αυτον τον τυπο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μύγα]

Ο κύριος στο φροντιστήριο περσι μας εχει δωσει δυο τύπους στο κεφάλαιο του διακροτήματος που περιέχουν το Ν

ο ένας τύπος f = Ν / Δτ οπου για f βάζει αυτο που ισουτε με( f1 + f2 )/ 2 και μας εχει γράψει οτι N ειναι ο αριθμος των ταλαντωσεων

και ο αλλος τυπος ειναι f= N τονος / τ τόνος οπου για f βαζει την συχνιοτητα του διακροτηματος και για Ν τα μεγιστα και τα ελαχιστα που ακουμε σε χρονο τ τονο.

η ερωτηση μου ειναι πως θα ξερουμε ποιον τυπο θα χρησιμοποιουμε οταν θα ζηταει Ν ?? εγω νομιζα οτι τον πρωτο τυπο τον χρησιμοποιουμε μονο οταν ζηταει αριθμο ταλαντωσεων , και συναντησα σε μια ασκηση που ζηταγε ποσες φορες μεγιστοποιεται η απομακρυνση του σωματος απο την θεση ισορροπιας του στην χρονικη διαρκεια μεταξυ δυο διαδοχικων μηδενισμων του πλατους του , και επαιρνε για f την πανω συχνοτητα για να βρει το Ν..γιατι αφου δεν ζηταει αριθμο ταλαντωσεων??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Αν κατάλαβα καλά,θέλεις να βρείς των αριθμό των ταλαντώσεων σε μία περίοδο του διακροτήματος.
Φαντάζομαι γνωρίζεις και την περίοδο του διακροτήματος,και την περίοδο της ταλάντωσης,είτε σε μορφή συχνότητας,γωνιακής συχνότητας κτλ.
Οπότε διαιρείς την χρονική διάρκεια του διακροτήματος με την χρονική διάρκεια της συνισταμένης τάλάντωσης, και έχεις τον αριθμό των ταλαντώσεων που ψάχνεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Polymnia]

Το φως διατρέχει μια περιοχή πάχους d οπου δεν υπάρχει ύλη,σε χρόνο t.Όταν ένα τμήμα αυτής της περιοχής καλυφθεί απο διαφανές υλικό,τότε το φως διατρέχει αυτή τη διαδρομή σε χρόνοt'= 5/4 t .Ποιο μέρος του πάχους d καλύφθηκε απο το διαφανές υλικό;
Ο δείκτης διάθλασης του διαφανούς υλικού είναι n= 1,5.

Το σχήμα:

Spoiler

Έμεινα στα μισα της άσκησης.Ανεξάρτητα απο το σχήμα,υποψιάζομαι,απο τις δοκιμές που έκανα στο χαρτί,οτι θα ειναι η μισή περιοχή,δλδ 50%.
Έχω δίκιο ;
χρησιμοποιήσα τον τύπο d=ct => t=d/c και για τις 2 περιπτώσεις,μετά διαιρώ κατά μέλη,εφαρμόζω και τον τύπο n= c/c0 , αλλά μετα τα εκανα μαλλιά κουβάρια . Any ideas?

υγ. το σχήμα είναι γελοίο αλλά συγχωρέστε με

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Το φως διατρέχει μια περιοχή πάχους d οπου δεν υπάρχει ύλη,σε χρόνο t.Όταν ένα τμήμα αυτής της περιοχής καλυφθεί απο διαφανές υλικό,τότε το φως διατρέχει αυτή τη διαδρομή σε χρόνοt'= 5/4 t .Ποιο μέρος του πάχους d καλύφθηκε απο το διαφανές υλικό; Ο δείκτης διάθλασης του διαφανούς υλικού είναι n= 1,5.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Polymnia]

Δία,είσαι υπέρτατος !
Σε ευχαριστώ πολύ!
Τελικά όντως βγήκε το 50%

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ξαροπ]

Δεν είναι legitimate απορία ακριβώς, αλλά το σκεφτόμουν όση ώρα τα λέγαμε...

Έχουμε ας πούμε μια δεδομένη εξίσωση ενός κύματος, και τη γενική εξίσωση, οπότε "εκ πολυωνυμικής ισότητας" αντιστοιχίζουμε ό,τι έχουμε σε πλάτος, περίοδο, μήκος κύματος κ.ο.κ.

1) Οι ημιτονοειδείς όροι δεν είναι πολυωνυμικοί, οπότε για τι ακριβώς μιλάμε;
2) Γιατί να είναι αυτή η αντιστοίχιση η σωστή; Εφόσον και κάθε άλλη με τον όρο +2kπ μέσα στο ημίτονο ικανοποιεί την ισότητα. Ποια είναι η φυσική σημασία αυτής της "πρόσθεσης" όρου; (μήπως διαφορετική αρχική φάση; )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Δεν είναι legitimate απορία ακριβώς, αλλά το σκεφτόμουν όση ώρα τα λέγαμε...

Έχουμε ας πούμε μια δεδομένη εξίσωση ενός κύματος, και τη γενική εξίσωση, οπότε "εκ πολυωνυμικής ισότητας" αντιστοιχίζουμε ό,τι έχουμε σε πλάτος, περίοδο, μήκος κύματος κ.ο.κ.

1) Οι ημιτονοειδείς όροι δεν είναι πολυωνυμικοί, οπότε για τι ακριβώς μιλάμε;
2) Γιατί να είναι αυτή η αντιστοίχιση η σωστή; Εφόσον και κάθε άλλη με τον όρο +2kπ μέσα στο ημίτονο ικανοποιεί την ισότητα. Ποια είναι η φυσική σημασία αυτής της "πρόσθεσης" όρου; (μήπως διαφορετική αρχική φάση; )

Δεν πολύ κατάλαβα τις απορίες σου,θα προσπαθήσω να εξηγήσω όσα μπορώ.
Απο τη αντιστοίχιση βρίσκεις τους σταθερούς όρους(περίοδος,μήκος κύματος).
Όταν λύνεις την τριγωνομετική εξίσωση του ημιτόνου,και καταλήγεις σε μιά σχέση του τύπου:
ή
για κ=0,1,2,3 κτλ...

Τότε,η πρώτη εξίσωση για 0 δίνει λύση για πότε θα συμβεί αυτό που ψάχνεις για πρώτη φορά.
Η δεύτερη εξίσωση για 0 λύση για δεύτερη φορά.
Η πρώτη για 1 για τρίτη φορά.Η δεύτερη για 1 για τέταρτη φορά.
Με κάθε επιφύλαξη το παραπάνω
Πρόσοχή! τα αποτελέσματα πρέπει να ανταποκρίνονται και στην πραγματικότητα,πχ,δεν μπορείς να έχεις αρνητικό χρόνο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[gregory nub]

Δεν είναι legitimate απορία ακριβώς, αλλά το σκεφτόμουν όση ώρα τα λέγαμε...

Έχουμε ας πούμε μια δεδομένη εξίσωση ενός κύματος, και τη γενική εξίσωση, οπότε "εκ πολυωνυμικής ισότητας" αντιστοιχίζουμε ό,τι έχουμε σε πλάτος, περίοδο, μήκος κύματος κ.ο.κ.

1) Οι ημιτονοειδείς όροι δεν είναι πολυωνυμικοί, οπότε για τι ακριβώς μιλάμε;
2) Γιατί να είναι αυτή η αντιστοίχιση η σωστή; Εφόσον και κάθε άλλη με τον όρο +2kπ μέσα στο ημίτονο ικανοποιεί την ισότητα. Ποια είναι η φυσική σημασία αυτής της "πρόσθεσης" όρου; (μήπως διαφορετική αρχική φάση; )

1) ξαρόπ Δεν συγκρίνουμε τις εξισώσεις μαζί με το ημίτονο, νομίζω δηλαδή πως όταν το λέμε αυτό, συγκρίνουμε αυτά που είναι μέσα στο ημίτονο.
2) Γιατί όταν συγκρίνεις τις εξισώσεις κύματος, βρίσκεις το Α, το Τ(ή φ) και το λ. Αυτά, σε όποιο σημείο διάδοσης κι αν τα συκγγκρίνεις ίδια θα είναι γιατί χαρακτηρίζουν την πηγή. Άρα και όσα +2π θες να προσθέσεις, δεν έχει σημασία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Έχουμε ας πούμε μια δεδομένη εξίσωση ενός κύματος, και τη γενική εξίσωση, οπότε "εκ πολυωνυμικής ισότητας" αντιστοιχίζουμε ό,τι έχουμε σε πλάτος, περίοδο, μήκος κύματος κ.ο.κ.
1) Οι ημιτονοειδείς όροι δεν είναι πολυωνυμικοί, οπότε για τι ακριβώς μιλάμε;
2) Γιατί να είναι αυτή η αντιστοίχιση η σωστή; Εφόσον και κάθε άλλη με τον όρο +2kπ μέσα στο ημίτονο ικανοποιεί την ισότητα. Ποια είναι η φυσική σημασία αυτής της "πρόσθεσης" όρου; (μήπως διαφορετική αρχική φάση; )

Η αντιστοίχηση δεν είναι πολυωνυμική, απλά παραπέμπει στη διαδικασία που αποδείχθηκε η εξίσωση.
Αν η πηγή είχε αρχική φάση φο, τότε μέσα στην παρένθεση θα υπήρχε και ο όρος φο/2π <1.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[φρι]

Ενας τροχος ακτινας R κυλιεται χωρις να ολισθαινει σε πλαγιο επιπεδο. Αν η επιταχυνση του κεντρου μαζας του τροχου εχει μετρο acm,τοτε το μετρο της επιταχυνσης των σημειων της περιφερειας του τροχου που απεχουν απο το πλαγιο επιπεδο αποσταση 2R ειναι??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ξαροπ]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, μόνο κάποια σχόλια-απορίες ακόμα:

Τότε,η πρώτη εξίσωση για 0 δίνει λύση για πότε θα συμβεί αυτό που ψάχνεις για πρώτη φορά.
Η δεύτερη εξίσωση για 0 λύση για δεύτερη φορά.
Η πρώτη για 1 για τρίτη φορά.Η δεύτερη για 1 για τέταρτη φορά.

Πρόσοχή! τα αποτελέσματα πρέπει να ανταποκρίνονται και στην πραγματικότητα,πχ,δεν μπορείς να έχεις αρνητικό χρόνο.

Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι "αυτό που ψάχνω", αρχικά γιατί αν στην εξίσωση του κύματος μιλάμε για μεταβαλλόμενα x, t τότε έχουμε συνάρτηση 2 μεταβλητών και πρέπει να δουλέψουμε σε τρισδιάστατο καρτεσιανό, αυτό ξεφεύγει της παρούσης.

Αλλά και πάλι κρατώντας μια από τις δυο μεταβλητές σταθερές (πχ. το χρόνο) δεν ξέρω τι ακριβώς θα "συμβεί" κάθε φορά που αλλάζει το k. Φαντάζομαι ότι θα με παραπέμπει σε ένα άλλο σημείο με τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες (βλ. ένα λ πιο πέρα, ή ένα Τ αργότερα αν θες). Νομίζω αυτό που λες παραπέμπει πιο πολύ στην κλασική εξίσωση των ταλαντώσεων...

Και αρνητικό χρόνο μπορώ να έχω νομίζω, ανάλογα με το point of reference, αρνητική φάση δεν μπορώ να έχω (για το σχολείο). πχ. Αν η πηγή έχει αρχική φάση π/2 (t=0), τότε άρχισε να ταλαντώνεται την t = - T/4 (ή T/4 πιο πριν).

Η αντιστοίχηση δεν είναι πολυωνυμική, απλά παραπέμπει στη διαδικασία που αποδείχθηκε η εξίσωση.
Αν η πηγή είχε αρχική φάση φο, τότε μέσα στην παρένθεση θα υπήρχε και ο όρος φο/2π <1.

Γιατί να είναι φ < 2π; Η αρχική φάση ενός σημείου στο κύμα μπορεί να είναι και μεγαλύτερη (; ), στις ταλαντώσεις απαιτείται το να ανήκει στο [0, 2π)

Edit: άκυρο το παραπάνω, τώρα είδα ότι αναφερόσουν σε ταλάντωση πηγής. Το είπα κιόλας, εκεί ισχύουν οι περιορισμοί, πάντως αφήνω το παραπάνω σχόλιο.

Επίσης νομίζω ότι στο πανεπιστήμιο το όλο θέμα είναι ανάποδο και οι φάσεις είναι αρνητικές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

νομίζω ότι στο πανεπιστήμιο το όλο θέμα είναι ανάποδο και οι φάσεις είναι αρνητικές.

Το ότι στην ΑΑΤ θεωρούμε 0 ≤ φο < 2π είναι επιλογή μας. Μπορούμε π.χ. να θεωρήσουμε ότι -π/2 ≤ φο < +π/2 .
Στα κύματα, η φιλοσοφία του σχολικού βιβλίου (και των βοηθημάτων) είναι ότι (συνήθως) η πηγή βρίσκεται στη θέση Ο (χ=0) και αρχίζει ΑΑΤ τη στιγμή t=0. Αυτό δεν είναι υποχρεωτικό. Η πηγή μπορεί να βρίσκεται στην Παταγωνία και να άρχισε ΑΑΤ τον περασμένο χρόνο. Έτσι, πρέπει εμείς να ορίσουμε (αυθαίρετα) τη θέση Ο (χ=0) και τη στιγμή t=0, με όσα αυτό συνεπάγεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μύγα]

Αν κατάλαβα καλά,θέλεις να βρείς των αριθμό των ταλαντώσεων σε μία περίοδο του διακροτήματος.
Φαντάζομαι γνωρίζεις και την περίοδο του διακροτήματος,και την περίοδο της ταλάντωσης,είτε σε μορφή συχνότητας,γωνιακής συχνότητας κτλ.
Οπότε διαιρείς την χρονική διάρκεια του διακροτήματος με την χρονική διάρκεια της συνισταμένης τάλάντωσης, και έχεις τον αριθμό των ταλαντώσεων που ψάχνεις.

Οκ καταλαβα.. Τον δευτερο τυπο με τα μεγιστα και τα ελαχιστα ομως ποτε θα τον χρησιμοποιω? ενοοω τι θα μου ζηταει σε μια ασκηση για να ξερω οτι θα παιρνω τον δευτερο τυπο?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.