Θεωρώ ότι ζούμε σε μια εποχή που σύντομα ο φυσικός και ο ψηφιακός κόσμος(υπολογιστής = λογική μηχανή = μαθηματική μηχανή ) θα αλληλεπιδρούν ισχυρά.
Μετά από κάποιο σημείο, θα είναι εντελώς αδύνατο να μιλήσει κανείς για την φυσική πλευρά ή την πιο αφηρημένη μαθηματική ξεχωριστά. Διότι θα είναι δύο σεζευγμενα μέρη του όλου.
Ένα σύστημα που ήδη σκέφτεται με μαθηματικό τρόπο αλλά αλληλεπιδρά ισχυρά και με το φυσικό περιβάλλον είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Η άνθιση πεδίων όπως η κυβερνητική φυσική αποδεικνύουν θεωρώ ότι τα μαθηματικά και η φυσική δεν έχουν τετριμμένη σχέση εργαλείου και εφαρμογής. Δεν σταματάει δηλαδή η σχέση τους στο να μάθουμε κάποια μαθηματικά εργαλεία και να τα χρησιμοποιήσουμε για να μελετησουμε φυσικές θεωρίες. Μάθε π.χ. άλγεβρα για να κάνεις βασική Νευτώνεια μηχανική.
Πλέον είμαστε σε ένα σημείο που μαθηματικές έννοιες όπως η πληροφορία, αρχίζουν να εισέρχονται στην φυσική. Μια έννοια που η αξία της είναι πιο αφηρημένη από τον υλικό κόσμο, και όμως η ύπαρξη της εξαρτάται άμεσα από αυτόν. Τα όρια λοιπόν έχουν αρχίσει πλέον να θολώνουν παρά πολύ.
Αυτός είναι και ο λόγος που προσωπικά δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να έχω βάθος μόνο στην φυσική ή μόνο στα μαθηματικά.Κερδίζουμε τα περισσότερα μόνο όταν πατάμε μεταξύ και των δύο κόσμων και συνδέουμε θεωρία με πράξη/πείραμα και εφαρμογή και αντίστροφα, πράξη/πείραμα και εφαρμογή με θεωρία. Κάποτε ήταν σχεδόν ίδια επιστήμη, μετά πράγματι διαχωρίστηκαν , αλλά εν τέλει πιστεύω ποτέ δεν σταμάτησαν(ευτυχώς) να μελετώνται παράλληλα.