Φοβάστε το θάνατο;

Φοβάστε το θάνατο;
Multiple votes are allowed.

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 238)
  • Φοβάμαι τον θάνατο γενικά.

    Ψήφοι: 52 21.8%
  • Φοβάμαι τον δικό μου θάνατο.

    Ψήφοι: 37 15.5%
  • Φοβάμαι τον θάνατο δικών μου προσώπων.

    Ψήφοι: 125 52.5%
  • Μου είναι αδιάφορο-Δεν μου καίγεται καρφί.:D

    Ψήφοι: 32 13.4%
  • Είμαι ο Chuck Norris, ο Θάνατος φοβάται εμένα

    Ψήφοι: 46 19.3%

souzana

Δραστήριο μέλος

Η souzana αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Μαρούσι (Αττική). Έχει γράψει 443 μηνύματα.
Πολυ..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Xaris SSSS

Διάσημο μέλος

Ο Xaris SSSS αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 2,139 μηνύματα.
Υπάρχουν άτομα,που έζησαν με μισό εγκέφαλο και είχαν πολλές ικανότητες περισσότερες από τους κοινούς ανθρώπους!Αυτό δεν οφείλεται στον εγκέφαλο,αλλά σε κάτι ανώτερο!!!!
Κι όμως, οφείλετε στον εγκέφαλο, ο εγκέφαλος χωρίζετε σε 2 ημισφαίρια, το δεξί και το αριστερό, το αριστερό είναι υπεύθυνο για τα συναισθήματα και τις ικανότητες "τεχνών" ενώ το δεξί ημισφαίριο είναι υπεύθυνο για την λογική και την "θετικη" αντίληψη.
Αν από κάποιον αφαιρέσεις το αριστερό ημισφαίριο, δεν θα μπορεί ούτε να μιλάει αλλά ούτε και να γράφει αλλά σε μαθηματικά/λογική κτλ.. θα είναι άπιαστος. Αν του αφαιρέσεις το δεξί ημισφαίριο όλη η λογική θα χαθεί και θα είναι ένα "πνευματικά καθυστερημένο" άτομο αλλά στην ζωγραφική θα είναι φοβερός.

Επίσης οι αστρικές προβολές και οι επιθανάτιες εμπειρίες μικρών παιδιών,που δεν έχουν γνωρίσει τον κόσμο,είναι υπέρ του ότι υπάρχει και συνέχεια!Είχα δει και ζωγραφιές μικρών παιδιών που επέστρεψαν από επιθανάτιες εμπειρίες.Ακόμα και εκ γενετής τυφλοί είχαν αστρικές προβολές κατά τη διάρκεια εγχειρήσεων,επίσης τυφλοί που είχαν μικροί το φως τους,μπόρεσαν με αστρική προβολή,να δουν και να περιγράψουν χειρουργικά εργαλεία τα οποία δεν υπήρχαν όταν ήταν μικροί!Και μην ξεχνάμε και τις μαρτυρίες σχετικά με μετενσαρκώσεις!Γενικά πιστεύω πως οι άνθρωποι που "φεύγουν" ζουν στην αρχή μια παράλληλη ζωή,όπως ζούσαν στη γη,και στη συνέχεια ανεβαίνουν επίπεδο!Επίσης κάποιες ψυχές κατεβαίνουν για να ξεκινήσουν πάλι το ταξίδι!Πιστεύω πως όλα γίνονται βάσει σχεδίου και τίποτα δεν χάνεται!

Πρέπει να δεις το επεισόδιο 2 της 4ης σεζόν της σειράς House MD, κάθε μια φράση σου την εξηγεί με λεπτομέρεια.


Και στο θέμα μας. Ναι φοβάμαι τον θάνατο, έχω μια ευκαιρία να ζήσω πριν γίνω σκόνη και υπάρχουν τόοοσα πολλά πράγματα που θέλω να κάνω... η ζωή είναι μικρή
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lowbaper92

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο lowbaper92 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,504 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 712911

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.


Πολύ καλό!!! =)

Προσωπικά δε φοβάμαι τον θάνατο...

Γενικά πιστεύω πως όλα συμβαίνουν για έναν λόγο... :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ελενη_

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η ελενη_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 129 μηνύματα.
Δεν τον φοβαμαι με την εννοια οτι με τρομαζει ξερω γω.. :Ρ Γενικα πιστευω δε γινεται να φοβασαι για κατι που ειναι δεδομενο και ξερεις οτι καποια στιγμη θα γινει.. Και το κυριοτερο, δεν μπορεις να κανεις τιποτα για να το αλλαξεις. Το μονο που "φοβαμαι" και παλι δεν ειναι σωστη η λεξη, ειναι η απωλεια αγαπημενων μου προσωπων εξαιτιας του θανατου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nefeli1

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η nefeli1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 216 μηνύματα.
Δεν έχω λόγο να φοβάμαι το θάνατο. Η γέννηση και ο θάνατος μιας ζωής είναι φυσιολογικές διαδικασίες. Η ζωή κάνει τον κύκλο της. Γενικά πιστεύω, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δε φοβόμαστε τόσο τη διαδικασία του θανάτου, όσο το άγνωστο που ακολουθεί. Μας τρομοκραστεί αυτό που δε ξέρουμε. Δε γνωρίζουμε τι ακριβώς μας περιμένει και σαν σωστά control freaks που είμαστε, δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε ο,τιδήποτε άγνωστο, ο,τιδήποτε δε μπορούμε να ελέγξουμε. Επίσης, θεωρώ αρκετά εγωϊστικό το πένθος (από ένα σημείο και έπειτα), καθώς ουσιαστικά πρόκειται για την αδυναμία μας να διαχειριστούμε τη ζωή μας χωρίς την ύπαρξη ενός ανθρώπου. Πώς ξέρουμε ότι αυτός που έφυγε από κοντά μας, δεν είναι καλύτερα εκεί που είναι? Αν είναι καλύτερα, δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριόμαστε, αλλά να χαιρόμαστε γι' αυτόν. Φόβος για το άγνωστο λοιπόν. Αυτό είναι ο θάνατος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BLUE SEA

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
Ανήκω στους ευτυχείς ανθρώπους που έχουν ξεπεράσει το φόβο του θανάτου. 8)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

metam

Νεοφερμένος

Ο metam αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Πρέπει να δεις το επεισόδιο 2 της 4ης σεζόν της σειράς House MD, κάθε μια φράση σου την εξηγεί με λεπτομέρεια.

Και στο θέμα μας. Ναι φοβάμαι τον θάνατο, έχω μια ευκαιρία να ζήσω πριν γίνω σκόνη και υπάρχουν τόοοσα πολλά πράγματα που θέλω να κάνω... η ζωή είναι μικρή

Φίλε μου, θα συμφωνήσω στο ότι η ζωή είναι μικρή. Φεύγει για πλάκα. Γι αυτό ζούμε και στα όνειρά μας ;)
Και όσο για τον House... ηθοποιός είναι και αυτοί που γράφουν τα σενάρια δεν έχουν ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα. Υπάρχουν τόσοι και τόσοι επιστήμονες που υποστηρίζουν, βάση ενδείξεων, πως υπάρχει η ψυχή.
Κάποιος δεν κάνει λοιπόν σωστά τη δουλειά του; Δεν ξέρω. Είμαι όμως διατεθειμένος να το εξερευνώ, ακριβώς επειδή η ζωή είναι μικρή. Δεν πρέπει να είσαι απόλυτος. Τι νομίζουμε πως μπορούμε να αφήσουμε πίσω μας, πέρα από μια ιδέα;
Γι αυτό, να ζούμε έντονα και να εξερευνούμε το κάθε τι. Εάν ακούμε τον κάθε ένα, δε θα αφήσουμε τίποτε πίσω μας.

Όσο για το θάνατο, κινητήριος δύναμη είναι... εάν ήξερες τι ακριβώς συμβαίνει μετά, δε θα είχες τίποτε. ;)
Να μην τον φοβάσαι τον θάνατο, έχει το σκοπό του.

Αν είναι καλύτερα, δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριόμαστε, αλλά να χαιρόμαστε γι' αυτόν. Φόβος για το άγνωστο λοιπόν. Αυτό είναι ο θάνατος.

Θα συμφωνήσω απόλυτα.
Και εάν το καλοσκεφτείς, σε μια πολύ βαθιά ανάλυση, δεν είναι ο "φόβος" για το άγνωστο. Ο φόβος είναι μονάχα το άγνωστο. Δεν υπάρχει κάτι γνωστό που φοβόμαστε. Δεν υπάρχει καμία άλλη πηγή του συναισθήματος 'φόβος΄. Πάντοτε οι άγνωστες συνέπειες είναι αυτές που τρομάζουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

marou93

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Μαιρη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Νίκαια (Αττική). Έχει γράψει 188 μηνύματα.
οχι τον δικο μου οσο των δικων μου ανθρωπων... δεν ειναι θεμα μοναξιας , συνηθειας η φοβου.. αλλα αντοχης ..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

metam

Νεοφερμένος

Ο metam αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Διαβάστε και αυτό , εγώ το βρήκα πολύ καλό: https://the-tree-of-aray.blogspot.gr/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mantalo

Νεοφερμένος

Ο τραπεζομάντηλο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 25 ετών και μας γράφει απο Νέοι Επιβάτες (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 100 μηνύματα.
Αλήθεια ...

Φοβάστε το θάνατο ???
Τρομάζεται στην σκέψη ότι ήρθαμε στη ζωή για να φύγουμε ?
Μήπως φοβάστε τη διαδικασία ???
:!:

Προσωπικά, δεν φοβάμαι το θάνατο με την εννοία " Κάποτε θα πεθάνω ... "
αλλά μόνο η σκέψη ότι άτομα που αγάπησα, ψυχολογησα, ένιωσα και πόνεσα ... κάποτε θα πεθάνουν και θα φύγουν από δίπλα μου ... :'(

+100000000000000 για την τελευταία παράγραφο :D

edit: Στην αρχή πίστευα ότι θα κερδίσω τον θάνατο.Μα δεν τον κέρδισε ποτέ κανείς.Το θέμα είναι να κερδίσεις την ζωή(ό,τι πιο καλό έχω ακούσει στην ελληνική τηλεόραση)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Genesis

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Genesis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 144 μηνύματα.
Βίωσα τον θάνατο του παππού όταν ήμουν 5 ετών..
Με είχε πιάσει μια μικρή φοβία στην ηλικία εκείνη, φοβόμουν μην πεθάνουν αγαπημένα μου πρόσωπα έτσι ξαφνικά...Ακόμη βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού και προσπαθώ να το αποβάλλω..Το είχα ξεπεράσει τελείως για ένα μεγάλο σχετικό διάστημα αλλά μετά από έναν επώδυνο (ψυχοφθόρο) χωρισμό, επανήλθε...:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και Φοιτητής. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι δε θα πεθάνω ποτέ.Ναι,όσο παράλογο φαίνεται τόσο πολύ το πιστεύω.
Καταρχήν πρέπει να ορίσω την έννοια του θανάτου όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ:
Θάναγος λοιπόν για μένα είναι η παύση του νου.Η ανυπαρξία συνείδησης.Το τέλος της σκέψης.Δεν είναι ο θάνατος του βιολογικού σώματος,είναι ο θάνατος της συνείδησης.
Πιστεύω λοιπόν πως στο μέλλον θα αναπτυχθούν (ήδη βρίσκονται υπό έρευνα) διάφορες τεχνικές διατήρησης της συνείδησης.Οι τρόποι πολοί και διαφορετικοί.

Ένας και ο πιο προσφιλής στον άνθρωπο είναι η διατήρηση του βιολογικού σώματος.Η ανατροπή δηλαδή της καταστροφής των ιστών η οποία είναι προγραμματισμένη από το γενετικό μας κώδικα.Έχει τρομερή ανάπτυξη αυτός ο τομέας της βιολογίας.Έβλεπα ομιλία στην οποία έλεγε ο επιστήμονας ότι κάνουν φοβερή πρόοδο σε πειραματικόσ τάδιο σε ποντίκια.

Ένας άλλος που σε κάποιους μοιάζει απάνθρωπο και λάθος είναι η ψηφιοποίηση της συνείδησης.Η μετατροπή δηλαδή του νου,από κάτι βιολογικό σε ένα ρομπότ.Θα είμαστε δηλαδή...υπολογιστές.Υπερανεπτυγμένων δυνατοτήτων ρομπότ που θα επιδέχονται αναβάθμηση και θα έχουν απεριόριστες δυνατότητες.Θα είμαστε δηλαδή kind of Androids.Όπως στο άβατάρ μου.

Όσον αφορά τα συναισθήματα (τα οποία είναι βιοχημικές αντιδράσεις στον οργανισμό μας) δε ξέρω αν θα θέλουμε να τα διατηρήσουμε στο νεο άνθρωπο.Δεν ξέρω αν έχουν νόημα δηλαδή.Πρώτα θα πρέπει να καθοριστεί το νόημα της ζωής ώστε να ληφθεί μια τέτοια απόφαση.
Αυτό που εννοώ είναι ότι μιας και τα συναισθήματα είναι ένας μηχανισμός της φήσης που εξασφαλίζει την επιβίωσή μας,δεν είμαι σίγουρος αν ο εξελιγμένος άνθρωπος θα θέλει να κρατήσει κάτι περιττό.Είναι όμορφος ο έρωτας και όλα αυτά,συμφωνώ.Άλλα δε μπορώ να προβλέψω το αν θα επιλέξουμε με κάποιο τρόπο να τα διατηρήσουμε.

Γενικότερα προκύπτουν ΠΑΡΑ πολλά περίεργα συμπεράσματα και απωρίες,που πιστεύω ότι θα λυθούν στο μέλλον.Ένα είναι σίγουρο για μένα: Ο θάνατος θα είναι παρελθόν,και ότι το μέλλον πρόκειται να είναι FUCKING AMAZING,αν καταφέρουμε να επιβιώσουμε της "εφηβείας" του ανθρώπινου γένους.
Ευελπιστώ λοιπόν να τα καταφέρουμε και να μην αυτοκαταστραφούμε,και να εξιψώσουμε τη συνείδησή μας στο άπειρο.Πραγματικά πιστεύω ότι ουτε καν να φανταστούμε δε μπορούμε το μέλλον.

Σημείωση: Πολλά παράδοξα θα προκύπτουν,όπως ο περιορισμός του χώρου,ηθικά ζητήματα κτλ,άλλα πιστεύω όλα μπορούν να διευθετηθούν με την επιστήμη.Για το χώρο,προφανώς θα επεκταθούμε στο διάστημα,αν δεν έχουμε καταφέρει κάτι τέτοιο τότε,απλώς θα διατηρούμαστε ψηφιοποιημένοι μέχρι νεωτέρας,πχ σε κάποιου είδος σκληρό δίσκο.Μοιάζουν υπεραπλουστευμένα,και απλά,άλλα δεν είναι έτσι.Απλώς δεν είμαι ικανός να αναπτύξω λεπτομέρειες (ακόμα :Ρ).

Σχετικές παραπομπές:
Ray Kurzweil: Singularity 2045
https://greek-documentaries.blogspot.gr/2012/12/through-wormhole-season-3_31.html (επεισόδιο 6)
και μια ομιλία στο TED που δε θυμάμαι,ίσως τη βάλω αργότερα.
Και η σειρά ντοκιμαντέρ: Vision for the future του Michio Kaku

Σημείωση 2: Ναι,έχω φαντασία,οχι δε βλέπω πολλά έργα ( αν και η οστορία έχει δείξει ότι τα science fiction πολλές φορές γίνονται το μέλλον) και η ψυχίατρός μου με έχει επιβεβαιώσει ότι δεν είμαι τρελός(ακόμα) :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

russia4ever

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο russia4ever αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Ξάνθη (Ξάνθη). Έχει γράψει 222 μηνύματα.
Δε φοβάμαι, γιατί (δεν ξέρω αν ακουστεί για τα δικά σας δεδομένα παράλογο) ο άνθρωπος δεν πεθαίνει ποτέ. Απλά μεταβαίνει στη μετά θάνατον ζωή (ψυχικά).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

GiorgosAsi

Δραστήριο μέλος

Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
Εχεις βρεθει στη μετα θανατον ζωη η εισαι απο αλλο πλανητη?
Πες οτι πιστευω στη διδασκαλια του χριστιανισμου,η στου δεινα και θα καταλαβουμε.Αλλιως ΤΙ και πως!Που και ποτε!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

russia4ever

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο russia4ever αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μαθητής Γ' λυκείου και μας γράφει απο Ξάνθη (Ξάνθη). Έχει γράψει 222 μηνύματα.
Έχω διαφορετικά, γιατί κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του αντιλήψεις.
Δεν έχω βρεθεί στη μετά θάνατον ζωή αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει(αν εννοείς αυτό).
Βασικά, η κάθε θρησκεία και διδασκαλία της έχει τα δικά της πιστεύω. Δεν σημαίνει ότι μόνο ο Χριστιανισμός έχει μετά θάνατον ζωή.
Αν έχεις απορίες με τέτοια θέματα γιατί δε ρωτάς κάποιον που βρίσκεται στην ιεροσύνη?(δεν το λέω με υφάκι)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

GiorgosAsi

Δραστήριο μέλος

Ο GiorgosAsi αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 781 μηνύματα.
Γιατι καποιος που βρισκεται ιερεας ξερει καλυτερα απο σενα και μενα για το θανατο?Τι ξερει δηλαδη παραπανω ,δεν καταλαβα?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

PAOAND

Νεοφερμένος

Ο PAOAND αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 82 μηνύματα.
θα πεθανουμε οοοολοι μας. μετα το θανατο δεν θα υπαρχει τιποτα αλλο. θα ειναι σαν να κοιμασαι χωρις να βλεπεις ονειρα. και αυτο θα γινει για παντα. αυτη ειναι η αληθεια, δυστυχως ή ευτυχως. τωρα οτι ψεματα και να πουμε (μεταθανατια ζωη κτλπ) δεν θα αλλαξει η πραγματικοτητα.

αν δεν υπηρχε ο θανατος θα ειμασταν πολυ χειροτερα.
αν δεν υπηρχε ο θανατος και αισθανομασταν τον πονο τοτε θα ηταν ενα αιωνιο βασανιστηριο. σκεφτητε να εχεις φτασει 500 χρονων να ποναει ολο σου το σωμα να εισαι ανημπορος να κανεις κατι και να μην πεθανεις με τιποτα.
αν δεν υπηρχε ο θανατος και δεν αισθανομασταν πονο δεν θα αισθανομασταν χαρα και ευτυχια. διοτι χωρις το αρνητικο δεν γινεται να υπαρξει το θετικο. εκτος αυτου χωρις τον θανατο οι ανθρωποι της γης θα ειχαν γινει απειροι. επομενως δεν θα υπυρχε τροφη νερο κτλπ. συνεπως θα ειχες ενα αιωνιο βασανιστηριο.

τωρα ξερουμε οτι η ζωη μας εχει νοημα γιατι ειναι πεπερασμενη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.
Αρκετές φορές αρρώστησα και όπως το σκέφτομαι θα μπορούσα να είχα πεθάνει. Δεν φοβάμαι το θάνατο. Φυσιολογικό είναι. Αν το έχεις σκεφτεί αρκετά και έχεις ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα στην ζωή σου, δεν φοβάσαι. Φοβάμαι μόνο μην δεν προλάβω να κάνω όσα πρέπει, πριν πεθάνω. Μου φαίνεται τόσο λίγος ο χρόνος για κάποια πράγματα.
Ούτε φοβάμαι για τον θάνατο των δικών μου, δεν μπορώ όμως να σκεφτώ το, αν θα τραυματιστούν και θα βασανίζονται στην ζωή τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

thomas l.

Τιμώμενο Μέλος

Ο ΘΩΜΑΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής. Έχει γράψει 3,526 μηνύματα.
γιατί να φοβόμαστε τον θάνατο;
έτσι κ αλλιώς θα συμβεί κάποια στιγμή
τι και αν γίνει τώρα τι και αν γίνει σε 40 χρόνια
ο προορισμός μας είναι να καταλήξουμε σε μια κασα
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top