Το βιβλίο που διαβάζω αυτό τον καιρό

[D.a.i.s.y]

Εγώ τελείωσα τις Λευκές Νύχτες και τώρα ξεκίνησα το Πόλεμος και Ειρήνη το Τολστόι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrReid]

Εγώ διαβάζω τώρα την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του Μίλαν Κούντερα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[NightOwl]

Εγώ διαβάζω τώρα την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του Μίλαν Κούντερα

Πως σου φαινεται? Γιατι το εχω ακουσει και θα ηθελα μια γνωμη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Alma Libre]

Εγώ διαβάζω τώρα την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του Μίλαν Κούντερα

Πως σου φαίνεται μέχρι στιγμής; Θα ήθελα κι εγώ μια άποψη!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 892943]

Το τρίτο στεφάνι, εξαιρετικό μέχρι στιγμής!

Έχει γίνει και σειρά, στον ant1, την περίοδο 1995-1996 νομίζω. Είναι απ' αυτές τις ιστορίες που δεν μ' αρέσει να βλέπω στην οθόνη, αλλά να διαβάζω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agnwsth]

Έχω το βιβλίο " Angela's ashes" του Frank McCourt. Το έχει διαβάσει κανείς; Θα ήθελα μια γνώμη πριν το ξεκινήσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anonyme]

Λογικά διαβάζεις την αγγλική έκδοση, στην οποία τα δύο πρώτα βιβλία ήταν μαζί, και το τρίτο χώρια, αν θυμάμαι καλά. Στα ελληνικά που το διαβάζω εγώ, είναι πιστά χωρισμένο στα τρία.

Η αλήθεια είναι ότι όντως, οι απαντήσεις του Αρχηγού στην Αομάμε κάθονται κάπως περίεργα στην Αρχή. Από κουλές εώς παράλογες. Μετά, μαθαίνουμε άλλα 2-3 πραγματάκια, και δένει λίγο περισσότερο, χωρίς να σημαίνει ότι, με το τέλος του δεύτερου βιβλίου, που τελείωσα πριν λίγες ώρες, ότι έχουμε ικανοποιητικές, ως τώρα, απαντήσεις.

Πολλές κριτικές λένε ότι το τρίτο βιβλίο πάσχει σε σχέση με τα προηγούμενα, θα κρίνω από μόνος μου.

Προσωπικά, θα αφήσω να περάσει λίγος καιρός μέχρι το τρίτο βιβλίο.

Συμφωνώ ότι μερικές φορές το υπερφυσικό στοιχείο του 1Q84 υπάρχει μόνο και μόνο για το υπερφυσικό της υπόθεσης. Ωστόσο, όσες φορές δένει με αυτό που λέμε πραγματικό κόσμο, το κάνει καλά θεωρώ.

Κι εγώ βρήκα ενδιαφέρον το κομμάτι με την πόλη των γατών. Ωστόσο, μάλλον όχι τόσο όσο εσύ. Τι σου έκανε περισσότερο εντύπωση;

Φοβάμαι ότι στο τρίτο βιβλίο δε θα μάθουμε τα απαραίτητα για τα ανθρωπάκια. Επίσης, φοβάμαι μη καταντήσει πολύ ρομάντζο. Μέχρι τώρα, ο Μουρακάμι καταφέρνει άψογα, για τα δικά μου γούστα, να συνδυάσει το μυστήριο με το ερωτικό στοιχείο.

Να μην ξεχάσω: δεν μου άρεσε ιδιαίτερα το τέλος του δεύτερου βιβλίου.

Spoiler

Επίσης, μου ήρθαν κάπως απότομες οι αυτοκτονικές τάσεις της Αομάμε.

Τέλος, θέλω να πω πόσο τέλειο είναι που, σε σημαντική έκταση του βιβλίου, οι πρωταγωνιστές είναι ουσιαστικά μόνοι τους. Μας περιγράφει κοινές καθημερινές συνήθειές τους, μακρυά από άλλους, και δεν βαριέσαι εύκολα. Ο Τένγκο είναι δάσκαλος, αλλά δεν το βλέπουμε ποτέ να διδάσκει. Η Αομάμε είναι γυμνάστρια, και δε μας την περιγράφει καθόλου στη δουλειά της. Και οι δύο πρωταγωνιστές έχουν οικογενειακά θέματα, και οι δύο ένιωσαν πραγματική αγάπη μόνο ο ένας τον άλλον. Και όλα αυτά μέσα σε μία γενικότερη μουντίλα και μαυρίλα. Ωραίος ο Μουρακάμι.

Τελείωσα και το δεύτερο, λογικά μέσα στην εβδομάδα θα παραλάβω το τρίτο. Πώς μπορείς να περιμένεις; Δεν έχεις περιέργεια; Εγώ ανυπομονώ και σιχτιρίζω που δεν ήρθε ήδη, γιατί θα ταξιδέψω αρκετά τις επόμενες μέρες και θα ήταν η ιδανική συντροφιά!

Δεν έχω διαβάσει κριτικές για το τρίτο βιβλίο, αλλά το ίδιο πράγμα μου είπαν και δύο φίλες μου, κι ανησυχώ λίγο. Έχει ανοίξει σε τόσο πολλά μέτωπα αυτή η ιστορία, που άντε να τη μαζέψει. Το τέλος του δεύτερου ούτε εμένα μ' ενθουσίασε, έχω την αίσθηση ότι έληξε με cliffhanger (και δη τόσο μεγάλο) μόνο και μόνο για τις πωλήσεις, επειδή υπήρχε απόσταση ενός έτους από την έκδοση του 2ου με το 3ο.

Η ιστορία με τις γάτες μου άρεσε τόσο πολύ επειδή μου φάνηκε πως κατάφερε να περάσει μέσα σε μια τόσο μικρή αφήγηση, περίπου ό,τι προσπαθεί να περάσει σε ολόκληρο το βιβλίο: αυτή την αίσθηση εγκλεισμού, όπου οι ήρωες βρέθηκαν κάπου εξαιτίας κάποιας πράξης τους, αλλά απ' όπου δεν μπορούν να φύγουν. Σαν ένα μικρό inception!

Α, να σε ρωτήσω, πώς έχουν μεταφραστεί οι όροι 'dohta' & 'maza' στα ελληνικά;

Σχετικά με τις περιγραφές, τι να πω, ο Murakami έχει τρομερή μαεστρία στο να αφηγείται την καθημερινότητα, δίνοντας βαρύτητα και προσοχή σε απλές συνήθειες, αλλά χωρίς να γίνεται βαρετή η αφήγηση. Υπάρχει στα περισσότερα βιβλία του σαν στοιχείο. Επίσης πολύ ωραίο που η εστίαση είναι τόσο της Aomame όσο και του Tengo. Αναρωτιέμαι πώς θα κλείσει η ιστορία, αν υποθέσουμε ότι στο τέλος θα ζουν και οι δύο, από ποια οπτική γωνία θα δούμε το τέλος...

Το τρίτο στεφάνι, εξαιρετικό μέχρι στιγμής!

Έχει γίνει και σειρά, στον ant1, την περίοδο 1995-1996 νομίζω. Είναι απ' αυτές τις ιστορίες που δεν μ' αρέσει να βλέπω στην οθόνη, αλλά να διαβάζω.

Α, έχουμε παρόμοια αναγνώσματα! Το είχα διαβάσει πριν μερικά χρόνια, απίστευτα δυνατό έργο.

[...]

Στο μεταξύ διάβασα το "Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί", το κύκνειο άσμα του Ibsen. Δεν γνώριζα ούτε καν την περιγραφή του, μιας κι ήταν δώρο, κι έχοντας ήδη διαβάσει δυο "προτομές" του (την Έντα Γκάμπλερ και τη Νόρα/Το Κουκλόσπιτο), πραγματικά δεν ήμουν αρκετά προετοιμασμένη. Περιστρέφεται γύρω από την τέχνη και τον θάνατο κι είναι από αυτά τα έργα που καταλαβαίνεις ότι ελάχιστα μπορείς να αδράξεις, όταν απέχεις τόσο πολύ από το δεύτερο.

Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί [...] θα δούμε ότι ποτέ δεν ζήσαμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 892943]

Τελείωσα και το δεύτερο, λογικά μέσα στην εβδομάδα θα παραλάβω το τρίτο. Πώς μπορείς να περιμένεις; Δεν έχεις περιέργεια; Εγώ ανυπομονώ και σιχτιρίζω που δεν ήρθε ήδη, γιατί θα ταξιδέψω αρκετά τις επόμενες μέρες και θα ήταν η ιδανική συντροφιά!

Δεν έχω διαβάσει κριτικές για το τρίτο βιβλίο, αλλά το ίδιο πράγμα μου είπαν και δύο φίλες μου, κι ανησυχώ λίγο. Έχει ανοίξει σε τόσο πολλά μέτωπα αυτή η ιστορία, που άντε να τη μαζέψει. Το τέλος του δεύτερου ούτε εμένα μ' ενθουσίασε, έχω την αίσθηση ότι έληξε με cliffhanger (και δη τόσο μεγάλο) μόνο και μόνο για τις πωλήσεις, επειδή υπήρχε απόσταση ενός έτους από την έκδοση του 2ου με το 3ο.

Η ιστορία με τις γάτες μου άρεσε τόσο πολύ επειδή μου φάνηκε πως κατάφερε να περάσει μέσα σε μια τόσο μικρή αφήγηση, περίπου ό,τι προσπαθεί να περάσει σε ολόκληρο το βιβλίο: αυτή την αίσθηση εγκλεισμού, όπου οι ήρωες βρέθηκαν κάπου εξαιτίας κάποιας πράξης τους, αλλά απ' όπου δεν μπορούν να φύγουν. Σαν ένα μικρό inception!

Α, να σε ρωτήσω, πώς έχουν μεταφραστεί οι όροι 'dohta' & 'maza' στα ελληνικά;

Σχετικά με τις περιγραφές, τι να πω, ο Murakami έχει τρομερή μαεστρία στο να αφηγείται την καθημερινότητα, δίνοντας βαρύτητα και προσοχή σε απλές συνήθειες, αλλά χωρίς να γίνεται βαρετή η αφήγηση. Υπάρχει στα περισσότερα βιβλία του σαν στοιχείο. Επίσης πολύ ωραίο που η εστίαση είναι τόσο της Aomame όσο και του Tengo. Αναρωτιέμαι πώς θα κλείσει η ιστορία, αν υποθέσουμε ότι στο τέλος θα ζουν και οι δύο, από ποια οπτική γωνία θα δούμε το τέλος...




Α, έχουμε παρόμοια αναγνώσματα! Το είχα διαβάσει πριν μερικά χρόνια, απίστευτα δυνατό έργο.

[...]

Στο μεταξύ διάβασα το "Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί", το κύκνειο άσμα του Ibsen. Δεν γνώριζα ούτε καν την περιγραφή του, μιας κι ήταν δώρο, κι έχοντας ήδη διαβάσει δυο "προτομές" του (την Έντα Γκάμπλερ και τη Νόρα/Το Κουκλόσπιτο), πραγματικά δεν ήμουν αρκετά προετοιμασμένη. Περιστρέφεται γύρω από την τέχνη και τον θάνατο κι είναι από αυτά τα έργα που καταλαβαίνεις ότι ελάχιστα μπορείς να αδράξεις, όταν απέχεις τόσο πολύ από το δεύτερο.

Χαχαχα! Σε καταλαβαίνω που έχεις αγωνία. Ειδικά με το ταξίδι, ο Μουρακάμι διαβάζεται άνετα. Προσωπικά, τον διάβασα κατά το 1/3 του στη θάλασσα. Μακάρι να έρθει σύντομα. Προσωπικά, από τη μία είμαι άνθρωπος που οι σειρές και τα βιβλία δεν του δημιουργούν ΤΗΝ αγωνία, από την άλλη, μερικές φορές θέλω επίτηδες να με κάνω να αγωνιώ για κάτι. Αναφορικά με το 1Q84, έτυχε να διαβάσω το πρώτο με το δεύτερο βιβλίο με διαφορά τριών ακριβώς μηνών λόγω σχολής, αλλά οι περίοδοι που τα διάβασα έτυχε να συμπέσουν αμφότερες με μία ευχάριστη σύμπτωση. Οπότε, αφήνω κάπως έτσι στην τύχη και το τρίτο βιβλίο, για το ενδεχόμενο μίας πάλι, ευχάριστης σύμπτωσης, αν και δεν το κόβω και πολύ πιθανό. Ίσως το μετανιώσω γιατί δύσκολα το πετυχαίνω στη βιβλιοθήκη διαθέσιμο.

Ακριβώς αυτό θα έγινε με το τέλος του δεύτερου βιβλίου.

Σιγά σιγά να σου πω την αλήθεια, βλέπω την ιστορία της πόλης των γατών με διαφορετικό μάτι. : )

Οι όροι μεταφράστηκαν ως ντότα και μάρα αν θυμάμαι καλά. Ελπίζω να μην έχω αλλάξει κανένα σύμφωνο!

Λες να μη ζούνε και οι δύο στο τέλος; Σίγουρα δεν ελπίζω σε ένα happilly ever after σενάριο, το οποίο θα με εκνεύριζε, αλλά τι να πω. 1000 σελίδες βιβλίο ως τώρα και έχουν συναντηθεί μόνο για 5 λεπτά, κάμποσα χρόνια πριν!

Λίγο "βαρύ" φαίνεται αυτό που διάβασες : p

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrReid]

Πως σου φαινεται? Γιατι το εχω ακουσει και θα ηθελα μια γνωμη

Πολύ ωραίο είναι!! Φιλοσοφικό θα έλεγα. Έχει ενδιαφέρον!! Μόλις το τελειώσω θα εχω ολοκληρωμένη αποψη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ultraviolence]

Eξαιρετικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Ως τρελή, είπα πως θα διαβάσω ένα
βιβλίο σε κάθε γλώσσα μέσα στο καλοκαίρι. Διάβασα πρώτα στα αγγλικά το: «A room of one's own» της Virginia Woolf και τώρα διαβάζω στα γερμανικά το «Alpdruck» του Hans Fallada ( δεν νομίζω να έχει μεταφραστεί στα ελληνικά για να δώσω αντίστοιχο τίτλο).
Το θέμα είναι, τι να διαβάσω στα ελληνικά... Τα πρώτα δυο τα είχα βάλει στη
Λίστα από πολύ νωρίς, στο ελληνικό έχω κολλήσει.
Καμία πρόταση;; Διαβάζω όλα τα είδη και δεν με απασχολεί το μέγεθος. Θα προτιμούσα όμως να μην είναι μεταφρασμένο ή αν είναι, να το έχετε διαβάσει και να ξέρετε πως η μετάφραση είναι πολύ καλή!
Ευχαριστώ!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Ως τρελή, είπα πως θα διαβάσω ένα βιβλίο σε κάθε γλώσσα μέσα στο καλοκαίρι. Διάβασα πρώτα στα αγγλικά το: «A room of one's own» της Virginia Woolf και τώρα διαβάζω στα γερμανικά το «Alpdruck» του Hans Fallada ( δεν νομίζω να έχει μεταφραστεί στα ελληνικά για να δώσω αντίστοιχο τίτλο).
Το θέμα είναι, τι να διαβάσω στα ελληνικά... Τα πρώτα δυο τα είχα βάλει στη
Λίστα από πολύ νωρίς, στο ελληνικό έχω κολλήσει.
Καμία πρόταση;; Διαβάζω όλα τα είδη και δεν με απασχολεί το μέγεθος. Θα προτιμούσα όμως να μην είναι μεταφρασμένο ή αν είναι, να το έχετε διαβάσει και να ξέρετε πως η μετάφραση είναι πολύ καλή!
Ευχαριστώ!!

Το κάνω συνέχεια! Βέβαια τα γερμανικά μου είναι σε επίπεδο παιδιού δημοτικού, οπότε τα βιβλία που μπορώ να διαβάσω είναι παραμυθάκια, αλλά είναι μία εξάσκηση και αυτό!

Το τελευταίο ελληνικό μυθιστόρημα που μου άρεσε πραγματικά πολύ ήταν οι Δενδρίτες της Κάλλιας Παπαδάκη, εκδόσεις Πόλις. Δεν είναι νέα κυκλοφορία, έχει κανένα χρόνο που εκδόθηκε. Μου άρεσε πολύ η γραφή της και το πόσο καλά φάνηκε να είχε ερευνήσει περιοχές και κουλτούρα - πριν ξεκινήσει να γράφει.
click

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Το κάνω συνέχεια! Βέβαια τα γερμανικά μου είναι σε επίπεδο παιδιού δημοτικού, οπότε τα βιβλία που μπορώ να διαβάσω είναι παραμυθάκια, αλλά είναι μία εξάσκηση και αυτό!

Το τελευταίο ελληνικό μυθιστόρημα που μου άρεσε πραγματικά πολύ ήταν οι Δενδρίτες της Κάλλιας Παπαδάκη, εκδόσεις Πόλις. Δεν είναι νέα κυκλοφορία, έχει κανένα χρόνο που εκδόθηκε. Μου άρεσε πολύ η γραφή της και το πόσο καλά φάνηκε να είχε ερευνήσει περιοχές και κουλτούρα - πριν ξεκινήσει να γράφει.
click

Και νόμιζα ότι μόνο εγώ είμαι η τρελή!
Μη το γελάς, έχει πολύ ωραία παραμύθια στα γερμανικά! Έχω έναν συλλεκτικό τόμο των Γκριμ και είναι η χαρά κ το καμαρι μου!

Ευχαριστώ για τη πρόταση! Διάβασα και τη περίληψη!!!! Φαίνεται spannend!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miss marple]

όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια - harper lee

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ultraviolence]

όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια - harper lee

Το'χω διαβάσει στα αγγλικά. Εξαιρετικό, σχεδόν κάθε σελίδα με έκανε να αφήνω το βιβλίο κάτω κι να σκέφτομαι λίγο παραπέρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

[...]
Το θέμα είναι, τι να διαβάσω στα ελληνικά... Τα πρώτα δυο τα είχα βάλει στη
Λίστα από πολύ νωρίς, στο ελληνικό έχω κολλήσει.
Καμία πρόταση;; Διαβάζω όλα τα είδη και δεν με απασχολεί το μέγεθος. Θα προτιμούσα όμως να μην είναι μεταφρασμένο ή αν είναι, να το έχετε διαβάσει και να ξέρετε πως η μετάφραση είναι πολύ καλή!
Ευχαριστώ!!

Confiteor, Η μοναδική ιστορία, Η ώρα του αστεριού, Γκιακ, Η καλή και η κακή.


Νομίζω πως δεν έχει νόημα να σου προτείνουμε κάτι κλασικό, είναι γνωστά αυτά. Πρώτο όνομα, που μου 'ρχεται στο μυαλό, είναι ο Άρης Αλεξάνδρου. Ό,τι σ' αρέσει και φέρει την (μεταφραστική) υπογραφή του, το παίρνεις με κλειστά μάτια. Τώρα είμαι σε Ντοστογιεφσκική φάση· Έγκλημα και τιμωρία. Απολαυστική μετάφραση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Confiteor, Η μοναδική ιστορία, Η ώρα του αστεριού, Γκιακ, Η καλή και η κακή.


Νομίζω πως δεν έχει νόημα να σου προτείνουμε κάτι κλασικό, είναι γνωστά αυτά. Πρώτο όνομα, που μου 'ρχεται στο μυαλό, είναι ο Άρης Αλεξάνδρου. Ό,τι σ' αρέσει και φέρει την υπογραφή του, το παίρνεις με κλειστά μάτια. Τώρα είμαι σε Ντοστογιεφσκική φάση· Έγκλημα και τιμωρία. Απολαυστική μετάφραση!

Τι βιβλίο! Όταν το διάβαζα κοιμόμουν μόνο 3-4 ώρες κάθε βράδυ από την λαχτάρα μου να συνεχίσω το διάβασμα!

Να προσθέσω ως προσωπικά αγαπημένο μεταφραστή τον Αχιλλέα Κυριακίδη!
Διάβασα το O ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν και την Εφεύρεση του Μορέλ και μου άρεσαν πάρα πολύ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 986132]

Τι βιβλίο! Όταν το διάβαζα κοιμόμουν μόνο 3-4 ώρες κάθε βράδυ από την λαχτάρα μου να συνεχίσω το διάβασμα!

Να προσθέσω ως προσωπικά αγαπημένο μεταφραστή τον Αχιλλέα Κυριακίδη!
Διάβασα το O ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν και την Εφεύρεση του Μορέλ και μου άρεσαν πάρα πολύ!

Το έγκλημα και τιμωρία, ε; Έχω διαβάσει κάμποσες σελίδες και το βρίσκω υπέροχο (όχι ότι περίμενα κάτι διαφορετικό, δηλαδή). Υπέροχο βιβλίο, υπέροχη μετάφραση απ' τον Άρη Αλεξάνδρου - κι αυτό που αγαπώ πιο πολύ, με ηδονίζει μπορώ να πω, είναι η ανάγλυφη περιγραφή που βαθαίνει.

-Και μιας που πιάσαμε τις ψυχολογικές προεκτάσεις, θα προτείνω και την Πιανίστρια, για όποιον δεν το ξέρει, που 'χει γίνει και ταινία απ' τον Χάνεκε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miss marple]

Το'χω διαβάσει στα αγγλικά. Εξαιρετικό, σχεδόν κάθε σελίδα με έκανε να αφήνω το βιβλίο κάτω κι να σκέφτομαι λίγο παραπέρα.

Ακριβώς όπως το είπες! Και πάντοτε τόσο επίκαιρο, ειδικά στις μέρες μας!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Ξεκίνησα εχθές την Αίθουσα του Θρόνου του Τάκη Αθανασιάδη.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που εντυπωσιάζουν σε αυτό το βιβλίο. Καλοδουλεμένοι χαρακτήρες που μέσα από την πλοκή δίνουν ζωή σε διαφορετικά ηθικές και πνευματικές ανησυχίες. Η σχέση του ανθρώπου με τον θάνατο (και κατ' επέκταση τη ζωή) υπό το πρίσμα διαφορετικών δογμάτων. Η σχέση με την ιστορία. Η πλούσια έκφραση λόγου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.