vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ο vassilis498 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 7,076 μηνύματα.

09-11-12

03:13
οφειλεις ομως να συμβιβαστει με τη γνωμη των πολλων. Στη δημοκρατια ισχυει η γνωμη και θεληση των πολλων. Οι γονεις οπως εχουν λογο για τη μορφωση και παιδεια των τεκνων τους εχουν λογο και για για τηνθρησκευτικη παιδεια που θα παρασχουν στα παιδια τους. Και το μαθημα των θρησκευτικων εχει αυτο ακριβως το χαρακτηρα το γνωσιολογικο. Και πολλα φιλοσοφικα συστηματα ξεκινουν απο καποιες αρχες και θεμελιωδεις ιδεες και προτεινουν ενα τροπο ζωής μετα συμφωνα με αυτες. η διαφορα ειναι οτι στη θρησκεια αυτες οι ιδεες θεωρουνται ανωθεν αποκεκαλυμμενες, ενω στη φιλοσοφια εκ του νου παραχθεισες. Αλλωστε και οι φιλοσοφοι μιλησαν περι Θεου, κοσμου κ.τ.λ. Δεν εχει σκοπο να σε κανει το μαθημα χριστιανο, μουσουκμανο κ. ά. ειδαλλως θα έλεγχε και την προσωπικη σου ζωη το σχολειο, δηλαδη, αν εκκλησιαζεαι, αν διαγεις χριστιανικο βιο κ.τ.λ. Κατι τετοιο ομως δεν γινεται. Μπορει ενας μαθητης να ειναι ο χειροτερος των χριστιανων, να βριζει τα Θεια και να εχει 20 στο μαθημα αυτο
Δεν οφείλω να συμβιβαστώ με τίποτα.Από τη στιγμή που δεν προσπαθώ να επιβάλλω την άποψή μου σε κανέναν είμαι ελεύθερος να θεωρώ πως οι απόψεις των υπολοίπων είναι λανθασμένες ενώ η δική μου όχι, και να το εκφράζω συνεχώς και με επιχειρήματα. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία.
Και δημοκρατία δεν εφαρμόζεις παντού. Εφαρμόζεις σε ζητήματα που σχετίζονται με το σύνολο και όπου η άποψη του καθενός ξεχωριστά είναι ισότιμη. Δεν μπορείς να αποφασίσεις δημοκρατικά πχ σε κάτι αρκετά εξειδικευμένο έτσι ώστε μόνο ένα 10% να έχει πραγματική γνώμη.
Για αυτό και η διαπαιδαγώγηση που καλείται να δώσει το σχολείο δεν θα έπρεπε να συνδέεται στενά με τον κάθε Ελληνα ξεχωριστά. ο γονιός είναι υπεύθυνος για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού του μέσα στο σπίτι. Ο υπεύθυνος για τη διαπαιδαγώγηση στο σχολείο είναι η πολιτεία. Και η πολιτεία κρίνει, και θα έπρεπε να κρίνει με άλλα κριτήρια ( έχω ξανά αναφερθεί μην επαναλαμβάνομαι ).
Για να ωθήσεις στο χριστιανισμό κάποιον δεν χρειάζεται να ελεξεις τον τρόπο ζωής του. Αρκεί να τον πείσεις ότι το Χ είναι αληθές. Και αυτό είναι πολύ εύκολο σε ηλικίες όπως αυτές του δημοτικού.
Συμφωνώ στο κομμάτι με τη φιλοσοφία, και μια θρησκεία θα μπορούσε να εξεταστεί υπό τη φιλοσοφική σκοπιά. Λόγω ακριβώς όμως αυτών των "άνωθεν αποκεκαλυμεων" ιδεών της επιτρέπει να μπει πιο βαθιά στη ζωή κάποιου, σε μονοπάτια πέραν της φιλοσοφίας με την αυστηρή έννοια. Κανέναν αμόρφωτο άνθρωπο δε θα δεις να έχει επηρεαστεί από κάποιο ρεύμα της φιλοσοφίας. Αυτό όμως δεν ισχυει για μια θρησκεία γιατί το γνωσιακό κομμάτι που διεκδικεί ένα μερίδιο στην ερμηνεία κάποιων γεγονότων ( το οποίο δεν υπάρχει στη φιλοσοφία ) είναι πολύ εύκολο να προπαγανδίσει.
Νομίζω πως δεν έχω προσωπικά κάτι άλλο να προσθέσω, έχουμε ήδη βγει άλλωστε εν μέρει εκτός θέματος και η συζήτηση έχει αρχίσει να ανακυκλώνεται. Αν δω κάτι που δεν έχω καλύψει θα ξανά γράψω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.