"ΟΧΙ στις Διαγραφές Φοιτητών" / Μαζεύουν υπογραφές πανελλαδικά

[Paragontas7000]

H ένσταση που έχω είναι γιατί δεν γίνεται αναθεώρηση του άρθρου που αναφέρει ρητά ότι δεν προβλέπεται απόλυση Πανεπιστημιακών μετά από ανεπάρκεια καθήκοντος. Η νομική ασυλία καθήκοντος των καθηγητών Πανεπιστημίου είναι τόσο ισχυρή που απαιτεί πολλές ... επιτροπές ή αλλιώς όπως τις ονομάζω: επιΝτροπές

Τμήματος (κλίκα 1),
Κοσμητεία (κλίκα 2),
Πρυτανεία (κλίκα 3)
και δικαστικό συμβούλιο (μεγαλοδικηγόροι, διαπλοκή δικαιοσύνης κτλ).

Δεν θα έπρεπε να απολύονται ρητά και Πανεπιστημιακοί που κάνουν κατάχρηση εξουσίας εντός Πανεπιστημιακής κοινότητας ή είναι ανεπαρκείς τόσο διδακτικά όσο και επιστημονικά;

Αυτο λεω τοσο καιρο.Γιατι πιστευεις εσυ εχουν ασυλια οι καθηγητες?

 

[nPb]

Αυτο λεω τοσο καιρο.Γιατι πιστευεις εσυ εχουν ασυλια οι καθηγητες?

Μεγάλη ασυλία και εξηγώ.

Τι σημαίνει ακαδημαϊκή ασυλία - απόλυση Καθηγητών Πανεπιστημίου:

Η ασυλία αυτή υπάρχει λόγω ασάφειας και νομικίστικης εμπλοκής για την υπηρεσιακή αξιολόγηση στους καθηγητές Πανεπιστημίου επειδή αυτοί που έφτιαξαν τους νόμους ήταν και οι ίδιοι καθηγητές Πανεπιστημίου (Νομικής) αλλά και κάποιοι εξ' αυτών πολιτικοί. Είναι απολύτως λογικό να χαίρουν ασυλίας υπηρεσίας καθώς σε όλες τις χώρες του κόσμου ακόμη και σε χώρες-κουκουρούκου, οι καθηγητές δημόσιου Πανεπιστημίου έχουν τεράστιο κοινωνικό κύρος.

Είναι η πρώτη βαθμίδα ενδεχόμενα πάνω και από Βασιλιά καθώς ο Βασιλιάς μπορεί να εκθρονιστεί. Στην Ελλάδα μια ενδεχόμενη παύση καθηκόντων καθηγητή Πανεπιστημίου έχουμε μόνο για καταγγελίες ή σκάνδαλα οικονομικού περιεχομένου ή άλλων αιτιών που συνδέονται με ποινικά αδικήματα. Δεν υπάρχει κανένα νομικό προηγούμενο να τεθεί υπηρεσιακή ανεπάρκεια διδακτικού προσωπικού σε ένα Τμήμα ή ορισμένα μέλη ΔΕΠ να κριθούν υπηρεσιακά ακατάλληλοι (και επιστημονικά άσχετοι)! Ποιος θα μπορούσε να ελέγξει την επιστημονική εγκυρότητα ενός μέλους ΔΕΠ στην πράξη;

Κοινωνικές Συνέπειες για το Κράτος:

Αυτό θα ήταν πρωτοφανές σκάνδαλο περί αναξιοπιστίας για την ανώτατη εκπαίδευση με ευθύνες σε πολιτικό επίπεδο. Μετά θα έβαζε την ίδια την κοινωνία σε έναν εμφύλιο πόλεμο καθώς πολλοί άνθρωποι θα διαπίστωναν ότι οι σπουδές τους ήταν μάταιες. Οπότε έρχεται το ίδιο το σύστημα και σου λέει, ότι φταίνε μόνο οι φοιτητές. Το ίδιο ισχύει και στην δημόσια μέση εκπαίδευση. Βάση Συνταγματικής νομοθεσίας και άλλων ... ατελείωτων νόμων το κράτος προστατεύει τους δημόσιους λειτουργούς όλων των βαθμίδων και αντικειμένων, με ειδική νομοθεσία και ιδιαίτερη ασυλία υπηρεσιακού καθήκοντος σε επιστημονικά θέματα για να μπορεί η δημόσια διοίκηση να έχει συνέχεια και να μην επηρεάζεται από την υποκειμενική κρίση του πολίτη.

Δημόσια Εξουσία και η Υποκειμενική Κρίση των Φοιτητών:

Οπότε αν κάποιος πολίτης θεωρεί ότι ο χ καθηγητής Πανεπιστημίου δεν είναι καλός στη δουλειά του και υπάρχουν επιστημονικές ή υπηρεσιακές αδικίες, τότε απλά σηκώνεται και φεύγει ο ίδιος ο πολίτης (και όχι ο καθηγητής από τη θέση του) γιατί έχουμε μια καθαρά υποκειμενική κρίση πολίτη και όχι γνωμοδοτική άποψη ειδικού συμβουλίου (από καθηγητές, δικαστικούς κτλ). Δεν υποχρεώνει κανένας κάποιον πολίτη να σπουδάσει στο δημόσιο Πανεπιστήμιο. Το δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι αυτό που είναι, αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει δωρεάν εκπαίδευση, βάση νόμων σύμφωνα με την κοινωνική αποστολή της παιδείας. Την ίδια στιγμή δεν σημαίνει ότι το κράτος (μέσω Πανεπιστημίων, σχολείων) θα πρέπει να καλύπτει όλες τις δυνατές απαιτήσεις των πολιτών. Το κράτος επειδή δεν είναι φυσικό πρόσωπο δεν μπαίνει σε "διάλογο" ατομικά με κάθε πολίτη για να δει τις σκέψεις, προτιμήσεις κτλ. Το κράτος απλά ικανοποιεί με μια νομική βάση κανόνων με εγγυήσεις, ρυθμίσεις, υποχρεώσεις και δικαιώματα για την εμπέδωση του δικαίου από την νομική ορολογία με αποδέκτη ΟΛΟΥΣ (σαν ένα απρόσωπο σύνολο πολιτών).

Τι είναι το κράτος και ποιος ο ρόλος των μη κρατικών Πανεπιστημίων:

Γι' αυτό σε όλες τις χώρες του κόσμου (ίσως) υπάρχουν και ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο καλύπτει αυτό που δεν μπορεί να καλύψει ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο, γιατί το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο δεν παρέχει την παιδεία ως δημόσιο αγαθό μέσω δημόσιας διοίκησης. Το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο δεν ασκεί δημόσια διοίκηση με παράξενο νομικό τρόπο οργάνωσης, οπότε η παιδεία αποτελεί προϊόν με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας, αγοράς, πελατών και ερευνητικών χορηγών. Έχει πιο εξατομικευμένη προσέγγιση της παιδείας γιατί υπάρχουν άμεσα και έμμεσα οφέλη από αυτό. Αντίθετα το κράτος δεν έχει κανένα (οικονομικό, επιστημονικό, κτλ) όφελος από τους 35.000 φοιτητές Πανεπιστημίου Πατρών γιατί οι σπουδές σε κόστος διδακτικής ώρας, υλικού, συντήρηση κτιρίων, εργαστηρίων κτλ, έχουν πληρωθεί από τη φορολογία των πολιτών. Οπότε ποιο είναι το όφελος του κράτους σε όρους οικονομικής αξίας; Μηδέν. Αυτό φυσικά έχει λογική γιατί το κράτος δεν είναι επιχείρηση αλλά μια αφηρημένη νομική έννοια με δίκτυο οργάνων εξουσίας.