Μεταρρυθμίσεις στην παιδεία - 2009

[miv]

Μα τα φροντιστήρια αυτομάτως καταργούν την ιδέα της κοινωνικής ισότητας. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι και να καταργηθούν τα φροντιστήρια, και να αντιμετωπιστεί η ανασφάλεια και η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών για το δημόσιο σχολείο.

Και τα φροντιστήρια είναι το πρόβλημα, και εμείς που τα στηρίζουμε. Αλλά αυττό γίνεται κατ' ανάγκην. Στα φροντιστήρια πάμε γιατί οι καθηγητές δεν προλαβαίνουν να τελειώσουν την ύλη, και είναι μάλιστα λογικό αυτό, αφού οι συγγραφείς του Π.Ι. δεν έχουν μπει ποτέ να κάνουν μάθημα σε δημόσιο σχολείο (τουλάχιστον οι περισσότεροι).

Δεν υπάρχει κοινωνική ισότητα. Όπως ο ένας θα πάρει Fiat (ή, εντέλει, δεν θα πάρει αμάξι), ο άλλος θα πάρει Porsche.
Στην ελεύθερη αγορα ο καθένας μπορεί να επιχειρεί σε όποιον τομέα θέλει. Τις επιχειρήσεις τις καταργεί ο καταναλωτής, όχι το κράτος. Κι αν έστω, σε κατάφορη παραβίαση των κανόνων της αγοράς, το κράτος πει "καταργώ τα φροντιστήρια", τι γίνεται; Αν δεν βρουν άλλες διεξόδους οι καθηγητές, θα τους προσλάβει το κράτος; Έχουμε 1,5 εκατομμύριο δημόσιους αραχτούς, να τους κάνουμε περισσότερους; Εγώ αν ήμουν Πρωθυπουργός θα έδιωχνα τους μισούς και θα έβαζα τους άλλους να δουλεύουν 8ωρο, όπως όλος ο κόσμος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Ε, με το ίδιο σκεπτικό, οι διωγμένοι πού θα δουλέψουν; Όπως έχεις πει, δεν είναι δυνατό να γίνουν όλοι καθηγητές. Οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορεί να είναι 1,5 εκατομμύριοι (750.000, αν πάρουμε τους μισούς). Οι εργαζόμενοι σε φροντιστήρια άντε να είναι 400.000... Και κάποιοι από αυτούς σίγουρα θα μπορέσουν να βρουν δουλειά στο δημόσιο, καλύπτοντας τα διάφορα κενά που υπάρχουν, σε κάποιο εργαστήριο, αν είναι της κατάλληλης ειδικότητας, και οι υπόλοιποι... Μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά να πάνε να βρουν κάποια άλλη δουλειά ή ας ξενιτευτούν... Αυτό, φυσικά, δε θα μπορούσε να το πει ανοιχτά ένας πολιτικός, αλλά είναι μια πράξη που σκοπεύει στο μεγαλύτερο όφελος για το μικρότερο κόστος...

Και ναι, η κοινωνική ισότητα δεν είναι κάτι το υπαρκτό, όμως σκοπός της κάθε κυβέρνησης που θέλει να λέει ότι ασκεί σωστή κοινωνική πολιτική και της κάθε κοινωνίας που αυτοπροσδιορίζεται ως σύγχρονη, ανεκτική, φιλελεύθερη και δημοκρατική, πρέπει να είναι η άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Και κάθε άλλο παρά συντελείται αυτό, όταν τα φροντιστήρια πλουτίζουν από τον κοσμάκη, εκμεταλλευόμενα την ανασφάλειά του, την ιδιοτέλεια των εκάστοτε αρμόδιων και γενικά το όλο καθεστώς.

Όπως δεν υπάρχει απόλυτη ισότητα στην κοινωνία, έτσι δεν υπάρχει και απόλυτα ελεύθερη αγορά. Εξάλλου, η υπερβολική ελευθερία είναι ασυδοσία. Πρέπει να τηρούμε κάποια μέτρα για να περιορίζουμε τόσο την ελευθερία των καπιταλιστικών μας αγορών, όσο και του συγκεντρωτισμού και της παρεμβατικότητας της Πολιτείας. Έλεος, στα δάχτυλα του ενός χεριού μετριούνται οι ανεπτυγμένες χώρες στις οποίες τα φροντιστήρια είναι μέρος της καθημερινής εκπαίδευσης, και η Ελλάδα είναι ανάμεσα σε αυτές.

Χωρίς να θέλω να σε επικρίνω/αποδοκιμάσω (ίσα-ίσα που συμφωνώ με τη σκέψη σου αυτή), τί θα έκανες με τις πάμπολλες διαμαρτυρίες των συνδικαλιστικών οργάνων, και με τους ανθρώπους που θα έμεναν άνεργοι;
-----------------------------------------
Υ.Γ.: Η απουσία σου δε νομίζω πως έγινε αντιληπτή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Δε μπορεί να πει ξαφνικά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, που πιθανότατα έχουν κάνει το σχεδιασμό τους, ότι κλείνουν τα φροντιστήρια. Τις λύσεις που λες και που κι εγώ έχω προτείνει παλιότερα (πχ. οι πτυχιούχοι να πάνε σε πιο βιομηχανικές χώρες που εκεί όχι μόνο τους χρειάζονται, αλλά τους παρακαλάνε κιόλας), μπορεί να καλλιεργήσει μια νοοτροπία έτσι ώστε όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα ομαλά μετά από 20-30 χρόνια, έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι το σχεδιασμό τους.
Όχι, πραγματικά δεν υπάρχει η δυνατότητα ούτε αλλού, ούτε εδώ να απαγορεύσεις σε έναν ολόκληρο κλάδο να επιχειρεί. Απλά αλλού δεν έτυχε να καλλιεργηθεί η νοοτροπία του φροντιστηρίου, δεδομένου ότι αλλού δεν κόπτονται τόσο πολύ για ένα πανεπιστήμιο, όσο κόπτονται εδώ. Ο κρατικός παρεμβατισμός μπορεί να υπάρξει σε θέματα διαμόρφωσης τιμών και ποιότητας. Δε μπορεί να υποδείξει ποιοι τομείς μπορούν να δέχονται επενδύσεις και ποιοι όχι.
Με ποιο δικαιολογητικό θα απαγορεύσει τη λειτουργία των φροντιστηρίων; Παρόμοια θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι το κράτος μπορεί να κλείσει τα ιδιωτικά νοσοκομεία και ιατρεία που δεν έχουν σύμβαση με τα ταμεία. H απαγόρευση των επιχειρήσεων είναι μέτρο που άπτεται του Σοσιαλισμού κι από τη στιγμή που δεν υπάρχει Σοσιαλισμός στην Ελλάδα, αυτό δεν γίνεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[thanosmylo]

Δεν καταλαβαίνω, πάντως, γιατί μεταρρύθμιση στην παιδεία=κατάργηση των φροντιστηρίων. Τα φροντιστήρια θα υπάρχουν είτε το θέλετε, είτε όχι. Όταν το '70 κάποιος σκέφτηκε να κάνει μια τέτοια επιχείρηση και μέσα σε 15 χρόνια έγινε must για την ελληνική κοινωνία, καθώς και τρόπος απασχόλησης χιλιάδων καθηγητών που δεν θα διορίζονταν ποτέ, τα φροντιστήρια θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Απλά και μόνο για την ασφάλεια της προετοιμασίας. Δεν έχει να κάνει με το εκπαιδευτικό σύστημα και πιστέψτε με ότι και η καλύτερη δουλειά να γίνεται στο σχολείο, ο άλλος πάντα θα θέλει το κάτι παραπάνω. Κι απ'τη στιγμή που πάει ένας, πρέπει να πάνε όλοι, για λόγους ανταγωνισμού. Δεν είναι τα φροντιστήρια το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι απλά ότι το φροντιστήριο τελικά έχει αντικαταστήσει το σχολείο. Και πως να μην το αντικαταστήσει όταν, εθιμικά πλέον, κάθε Πέμπτη και Παρασκευή έχουμε ένα Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο και κάθε Νοέμβρη απο δυο-τρεις εβδομάδες κατάληψη. Και γι'αυτά δεν φταίει η κυβερνητική πολιτική, αλλά οι λεχρίτες που παίζουν τα κομματικά τους παιχνίδια σε βάρος των παιδιών του λαού. Η Παπαρήγα έχει 12 ή παραπάνω χιλιάδες ευρώ, από τις επενδύσεις του ΚΚΕ, για να στείλει την κόρη της, Βασιλεία, στο Αμερικάνικο Κολλέγιο (HAEF) και στο Deree College. Όχι ομως κι ο πατέρας σας...
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό και να το πάρουμε απόφαση είναι ότι χωρίς καλή οικονομική κατάσταση, περιορίζεσαι σε κάτι άλλο, από το οποίο επίσης μπορείς να διαπρέψεις. Παιδεία δεν σημαίνει πτυχίο κι ούτε ένα πτυχίο σημαίνει μέλλον. Όποιος δε βαριέται, βρίσκει το δρόμο του, είτε από Νομική, είτε από Ιχθυοκαλλιέργεια, είτε από απολυτήριο Λυκείου. Άλλωστε σε καμία δυτική χώρα, δεδομένου του καπιταλιστικού συστήματος, οι μη έχοντες, μπορούν να σπουδάσουν. Στην Αγγλία τα πανεπιστήμια είναι μεν δημόσια, αλλά έχουν δίδακτρα που ξεκινούν από τις 4 χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Δεν πιάνω, σαφώς, την Αμερική, γιατί εκεί το κόστος ξεφεύγει από τα φυσιολογικά. Το γεγονός ότι δεν έχεις να πληρώσεις το φροντιστήριο για να βγάλεις 19 χιλιάδες μόρια, σε τελική αναλυση δεν σημαίνει και πολλά. Μετράς τις δυνάμεις σου, οικονομικές και άλλες και πας να βρεις το δρόμο σου αλλιώς. Δεν είναι αυτονόητο το πτυχίο πανεπιστημίου και η Ελλάδα, συγκεκριμένα, δεν έχει ανάγκη από άλλους πτυχιούχους.

Ναι όπως και να 'ναι Μιχάλη δεν παύει να υπάρχει το αίτημα να σταματήσουμε να ακριβοπληρώνουμε τα φροντιστήρια. Δυστυχώς δύσκολα θα καταργηθούν. Το θέμα είναι να καλλιεργηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών, εφόσον και το κράτος φτιάξει την παιδεία.
Αλλά το να δίνεις ε΄να μισθό στα φροντιστήρια παραπάει. Φανταστείτε τί θα μπορούσαμε να κάνυομε με αυτά τα λεφτά....
πςςςςςςςςςςς..
Είναι κοροΪδία. Δεν υπάρχουν πουθενά αλλού φροντιστήρια. Μόνο εμε΄ςι έχουμε αυτόν τον όρο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ξένων σχολείων όταν έρχονται στην Ελλάδα με ανταλλαγές και βλέπουν την κατάσταση

Και το πιο ωραίο από όλα: Δε μπορούμε αν συναντηθούμε με τα παιδιά όταν έρχονται για΄τι έχουμε φροντιστήριο. Αν έχεις το θεόσ ου δηλαδή.
Κουλό παράδειγμα αλλά θέλω να πω φανταστείτε πόσο ηλίθιο είανι αυτό.

Τί να πω. Λέτε ο Σπηλιωτόπουλος αν κάνει τπτ;;; Δεν ξέρω.

Πραγματικά δεν ξέρω. και βαρέθηκα τους πάντες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Ναι, εδω, αντίστοιχα, το πανεπιστήμιο είναι δωρεάν. Σε πολλές άλλες χώρες δεν είναι. Σε άλλες χώρες αυτά για τα οποία φωνάζουμε, είναι αυτονόητα πληρωμένα από τα άτομα και δεν καλύπτονται από το κράτος και κανένας δεν τολμάει να διαμαρτυρυθεί. Κάθε χώρα έχει τα συν και τα πλην της.
Και ξαναλέω ότι τα φροντιστήρια θα καταργήσει ο κόσμος, όταν σταματήσει να πηγαίνει. Αυτό θα γίνει μόνο όταν βελτιωθεί η Παιδεία, όταν αρχίζει να την εμπιστεύεται ο κόσμος κι όταν ο καθένας αναλάβει τις ευθύνες του. Όπως και να χει, δεν μπορείς να κάνεις ένα μήνα κατάληψη, μία για τον Αλέξανδρο, μία για την Παλαιστίνη, μία για το Ασφαλιστικό και μετά να ρωτάς γιατί δεν βγαίνει η ύλη. Ο κάθε αγώνας έχει τα όριά του κι επειδή τα κόμματα, εδώ και 30 χρόνια, έχουν μια στάνταρ μαλακία στον εγκέφαλο με το, εθιμικό πλέον, σχήμα Κατάληψη-Απεργία, δεν σημαίνει ότι έτσι γίνεται κι αγώνας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Δε μπορεί να πει ξαφνικά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, που πιθανότατα έχουν κάνει το σχεδιασμό τους, ότι κλείνουν τα φροντιστήρια. Τις λύσεις που λες και που κι εγώ έχω προτείνει παλιότερα (πχ. οι πτυχιούχοι να πάνε σε πιο βιομηχανικές χώρες που εκεί όχι μόνο τους χρειάζονται, αλλά τους παρακαλάνε κιόλας), μπορεί να καλλιεργήσει μια νοοτροπία έτσι ώστε όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα ομαλά μετά από 20-30 χρόνια, έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι το σχεδιασμό τους.
Όχι, πραγματικά δεν υπάρχει η δυνατότητα ούτε αλλού, ούτε εδώ να απαγορεύσεις σε έναν ολόκληρο κλάδο να επιχειρεί. Απλά αλλού δεν έτυχε να καλλιεργηθεί η νοοτροπία του φροντιστηρίου, δεδομένου ότι αλλού δεν κόπτονται τόσο πολύ για ένα πανεπιστήμιο, όσο κόπτονται εδώ. Ο κρατικός παρεμβατισμός μπορεί να υπάρξει σε θέματα διαμόρφωσης τιμών και ποιότητας. Δε μπορεί να υποδείξει ποιοι τομείς μπορούν να δέχονται επενδύσεις και ποιοι όχι.
Με ποιο δικαιολογητικό θα απαγορεύσει τη λειτουργία των φροντιστηρίων; Παρόμοια θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι το κράτος μπορεί να κλείσει τα ιδιωτικά νοσοκομεία και ιατρεία που δεν έχουν σύμβαση με τα ταμεία. H απαγόρευση των επιχειρήσεων είναι μέτρο που άπτεται του Σοσιαλισμού κι από τη στιγμή που δεν υπάρχει Σοσιαλισμός στην Ελλάδα, αυτό δεν γίνεται.

Κοίτα, σωστά είναι αυτά που λες. Αλλά αυτά θα ήταν εφαρμόσιμα σε έναν κόσμο όπου δε θα υπήρχε το μέσον και οι πολιτικές σκοπιμότητες. Δε θα αφήσουν οι "ισχυροί" να αλλάξει νοοτροπία ο κόσμος, γιατί δε τους συμφέρει. Επομένως θα πρέπει, με κάποιο τρόπο, να κινήσουν οι πολιτικές δυνάμεις τους κατάλληλους μοχλούς.

Σε πολλά ξένα πανεπιστήμια (είπαμε, όχι και σε Harvard, MIT, Yale), αν οι γονείς σου έχουν χαμηλό εισόδημα, παίρνεις υποτροφία. Καθώς επίσης (αν και αυτό θα το ξέρετε), όταν έχεις καλές επιδόσεις.

Η ύλη δε βγαίνει, είτε κάνεις κατάληψη είτε όχι. Εμείς δεν έχουμε κάνει, αλλά είμαστε πίσω σε αρκετά μαθήματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Σε μερικά (και είναι αρκετά) σχολεία, βγαίνει και βγαίνει μια χαρά. Η ύλη σε 30 εβδομάδες κανονικών μαθημάτων βγαίνει κανονικότατα, εφ'οσον δεν υπάρχουν ελλείψεις σε καθηγητές. Ελλείψεις σε μεγάλες πόλεις συνήθως δεν υπάρχουν, γιατί όλοι σκίζονται για ένα διορισμό στην Αθήνα. Σαφέστατα και το πρόβλημα έρχεται από την κοροιδία που τα κόμματα μπάζουν στα σχολεία. Αυτός που ωφελείται από όλο αυτό το παραμύθι των μηνιαίων καταλήψεων και των παρασκευιάτικων συλλαλητηρίων με τα οποία πλέον δεν ασχολείται κανένας, είναι τα ιδιωτικά σχολεία που έχουν βγάλει την ύλη ως τώρα. Δεν είπε κανένας να μη γίνονται αγώνες, αλλά τα γιδοπρόβατα που ακούνε τις πίπες του κάθε πεφωτισμένου καθοδηγητή με θέση σε κόμμα, δεν είναι αγώνας των μαθητών.

Οι θέσεις υποτροφίας είναι πάντα περιορισμένες. Και στα ελληνικά πανεπιστήμια κάτω από ένα πλαφόν εισοδήματος, υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς στον τόπο κατοικίας. Βασικά όταν σου ζητάνε 6 χιλιάδες ευρώ το χρόνο από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ (το έχω ψάξει) και παράλληλα για να σε δεχτούν θέλουν τουλάχιστον 18 στα Μαθηματικά, πόσο παραπάνω ακριβώς είναι το "καλές επιδόσεις";

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.