Μαθητικές παρελάσεις: είστε υπέρ ή κατά;

[Φιλιον_Τερας]

ο σκοπος της παρελασης ειναι στανταρ...
δηλαδη, πιστευεις σε κατι χωρις να σε νοιαζει η φυση του;
επειδη "ετσι εμαθες";

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[qwertyuiop]

Όχι, ο καθένας εκλαμβάνει κάθε τι διαφορετικά. Εγώ μπορεί να τη θεωρώ (όπως έχει γίνει πια) τρόπο για να δειξει η τάδε κοπελίτσα τα τάδε προσόντα της, κάποιος άλλος μπορεί να τη θεωρεί φασισμό, κάποιος άλλος ότι τιμά τους πεσόντες κοκ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Fousekis]

Ακριβώς. Ο καθένας με τα γούστα του, πάτε να αποδείξετε κιόλας αν είναι σωστές ή λάθος οι παρελάσεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Την σημαια πρεπει να την κραταει στην παρελαση ο καλυτερος ελληνας μαθητης τελεια και παυλα.Ο αλλοδαπος καλος μαθητης να ανταμιφθει με αλλο τροπο.Την παρελαση την κανουμε για να τιμησουμε αυτους που θυσιαστηκαν για την πατριδα και για μην ξεχασουμε τους αγωνες του εθνους,δεν κανουμε παρελαση για τους καλυτερους μαθητες.Πρεπει να αλλαξει και ο νομος για τον σημαιοφορο.Σκεψου 25 μαρτιου να εχει την σημαια ενας τουρκος.

Η έννοια του έθνους, είναι γενικά παραδεκτό πως αποτελεί μια στην καλύτερη περίπτωση συγκεχυμένη νοητική κατασκευή, αφού κανείς δεν έχει καταφέρει να δώσει έναν ορισμό της, ο οποίος να μην "μπάζει νερά" πανταχόθεν και οι εξαιρέσεις να μην είναι περισσότερες από τις περιπτώσεις που ανήκουν στον κανόνα.

Όπως πολύ σωστά παραδέχτηκε ο συνομιλητής σε επόμενο ποστ του, έχουμε παραδείγματα Ελλήνων ηρώων ή "ηρώων", οι οποίοι δεν ήταν ελληνικής καταγωγής, για παράδειγμα οι Μποτσαραίοι, ή ο Καχιασβίλι, όπως εύκολα ανακαλεί η ασθενής συλλογική μας μνήμη. Συνεπώς, η ένταξη σ' ένα έθνος, δεν στηρίζεται σε γενετικά πρότυπα, δεν είναι με λίγα λόγια γραμμένη σε κάποια σπείρα του DNA μας.

Θα θυμίσω αντίθετα, ότι στη μακρά ελληνική ιστορία, δίπλα στους ήρωες παρελαύνουν και πολλοί επιφανείς προδότες και συνεργάτες των κάθε λογής κατακτητών, οι οποίοι ωστόσο ήταν ξεκάθαρα ελληνικής καταγωγής και παιδείας. Επίσης, θα θυμίσω πως στην πρόσφατη ψηφοφορία για τους 100 σημαντικότερους Έλληνες, σε περίοπτη θέση φιγουράρουν και ο Μέγας Κωνσταντίνος, που ήταν Ρωμαίος και ο βασιλεύς Όθων (Όττο) που ήταν Βαβαρός. Δεν νομίζω να χρειάζονται το λοιπόν περισσότερα επιχειρήματα, για να στηρίξουν την άποψη ότι ο χαρακτηρισμός κάποιου ως Έλληνα δεν στηρίζεται στην κληρονομικότητα κάποιας προδιαγεγραμμένης ελληνικότητας, η οποία ακολουθεί τον καθένα από εμάς δίκην ενστίκτου και ορμεμφύτου.

Θα μπορούσε κάποιος να πει από την άλλη πλευρά, ότι Έλληνας είναι αυτός που μετέχει της ημετέρας παιδείας, ωστόσο και πάλι θα βρούμε παραδείγματα ηρώων, όπως ο Καπετάν Κώττας και άλλοι μακεδονομάχοι, οι οποίοι δεν ομιλούσαν καν την Ελληνική γλώσσα, δίνοντας έτσι βάση και τροφή στο συμπαθή χαρακτηρισμό ημών των βορειοελλαδιτών ως Βουλγάρων, όπως επίσης και παραδείγματα άλλων αγωνιστών, που δεν ήξεραν να γράψουν ούτε τ' όνομά τους.

Υπό αυτήν την έννοια, ο Αλβανός αριστούχος μαθητής θα ήταν πιο Έλληνας από αυτούς, εάν ως κύριο κριτήριο για τον χαρακτηρισμό του χρησιμοποιούσαμε αυτό της παιδείας. Σίγουρα πάντως ο συγκεκριμένος "εχθρός του έθνους" θα έκανε πολλούς από εμάς τους ακραιφνείς στα λόγια, αλλά οκνηρούς στο πνεύμα Έλληνες, να νιώθουμε άβολα για τη σύνταξη και την ορθογραφία μας. Ο νεαρός εκείνος, ουδέποτε κακοποίησε την Ελληνική γλώσσα και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να του το αναγνωρίσουμε.

Εάν πάλι ρωτούσαμε τον Ιωάννη Μεταξά (άλλος ένας από τους 100 μεγάλους Έλληνες, όπως λέμε "δώστα όλα μεγάλε") λίγες ημέρες πριν την 28η Οκτωβρίου του 1940, θα μας απαντούσε πως την ελληνική σημαία δεν δικαιούται να σηκώσει ένας κομμουνιστής και το ίδιο θα συνομολογούσε και άλλος ένας μεγάλος Έλληνας (σύμφωνα με τη δική "μας" ψήφο), ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, κάμποσα χρόνια αργότερα. Δηλαδή, ασχέτως καταγωγής και παιδείας, η ιδεολογία θα ήταν ικανή να στερήσει από έναν Έλληνα τον εμβαπτισμό του στα ιερά νάματα της ένδοξης πατρίδος μας. Φαντάζομαι δε, πως και ο Ελευθέριος Βενιζέλος ("μεγάλεεεε" κι αυτός), θα συνομολογούσε με τους παραπάνω ήρωες του έθνους, αφού εκείνος ήταν ο εμπνευστής του περιβόητου "ιδιώνυμου".

Ωστόσο, ο παππούς μου για παράδειγμα, όχι μόνο κράτησε την ελληνική σημαία στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, αλλά την κράτησε και ψηλά, παρότι κομουνιστής έως το μικρότερο κοκκαλάκι του Ιωσήφ Στάλιν. Το ίδιο έπραξε και ένα μεγάλο τμήμα της γενιάς του, αφού όταν οι περισσότεροι εθνικοπατριώτες έφτιαχναν περιουσίες συνεργαζόμενοι με τους φίλους μας τους Γερμανούς (αργότερα δε με τους φιλτάτους Άγγλους), το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αποτελούσε τον κυριότερο και πλέον αξιόπιστο κι οργανωμένο φορέα εθνικής αντίστασης. Οι ίδιοι βεβαίως αργότερα χαρακτηρίστηκαν ως "Εαμοβούλγαροι", για ν' απολέσουν και πάλι το ελληνικό εθνικό χρίσμα.

Όσο για την κοινή θρησκεία, η οποία παραδοσιακά αποτελεί τμήμα του ορισμού της έννοιας του έθνους, δεν νομίζω πως χρήζει βαθύτερης διερεύνησης ώστε ν' αποδειχτεί το άτοπον της χρήσης του κριτηρίου αυτού.

Αν λοιπόν κανένα από τα παραπάνω κριτήρια δεν είναι κατάλληλο ώστε να καθορίσει την ένταξη ενός ατόμου σ' ένα έθνος, θα πρέπει να σκεφτούμε την έννοια αυτή ως ένα μεγάλο λάστιχο που διαστέλλεται και συστέλλεται κατά το δοκούν και τα λεγόμενα "καλά και συμφέροντα" του εκάστοτε κρατούντος το κλειδί της εξουσίας.

Κανείς όμως δεν σκέφτηκε το ενδεχόμενο ότι αυτός που σήμερα παρελαύνει κρατώντας τη σημαία, ίσως μια μέρα νιώσει την ανάγκη να την υπερασπιστεί, ακόμη και να πεθάνει γι' αυτήν. Εάν του δίναμε την ευκαιρία να νιώσει ως ένας από εμάς, πράγμα που άλλωστε το κατέκτησε με την αξία του, θα ήταν φυσικό να υποθέσουμε ότι σε περίπτωση ανάγκης θα υπερασπιζόταν αυτούς που ο ίδιος θεωρεί ως ομοίους του. Εμείς αντίθετα, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να δημιουργήσουμε έναν εχθρό ανάμεσά μας, μάλιστα μορφωμένο κι άρα εν δυνάμει επικίνδυνο.

Μέρος του έθνους, μέλος της πατρίδας, είναι εκείνος που επιλέγει, ελεύθερα και μέσα απ' την ψυχή του, να προσφέρει σ' αυτήν την πατρίδα, ό,τι πολυτιμότερο έχει, από το μυαλό και το ταλέντο του, μέχρι τη ζωή του. Θυμάμαι ακόμη τον παππού μου να μου λέει: "Μην τρως παραμύθι παιδί μου, αυτοί που κραυγάζουν εθνικές κορώνες, είναι οι πρώτοι που κρύβονται σε περίπτωση κινδύνου"...

Όσο για τον Τούρκο που υποθετικά θα κρατούσε τη σημαία μας την 25η Μαρτίου, εμένα σημειολογικά μου θυμίζει ως σκηνή ρωμαϊκό θρίαμβο, όπου τα λάβαρα των νικητών τα κουβαλούσαν επιδεικτικά οι ηττημένοι. Ένα πράγμα μιλάμε δηλαδής, σαν να βάζαμε τον Luis Figo να παρελαύνει υποχρεωτικά στους δρόμους της Αθήνας, κρατώντας το τρόπαιο του Euro 2004...

Σημείωση editor: Το μήνυμα αυτό προήλθε από το θέμα "Η γνώμη σας για τους αλλοδαπούς σημαιοφόρους"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

...Την παρελαση την κανουμε για να τιμησουμε αυτους που θυσιαστηκαν για την πατριδα .....

Μήπως, φίλε μου, τα μπερδεύουμε λίγο; Μήπως αντίθετα, για να "τιμήσουμε" εκείνους που εν τέλει τη "θυσιάζουν¨, όπως δείχνει η ιστορία τις τελευταίες έξι περίπου δεκαετίες;

Σημείωση editor: Το μήνυμα αυτό προήλθε από το θέμα "Η γνώμη σας για τους αλλοδαπούς σημαιοφόρους"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[miv]

Αν και είμαστε στη Σαρακοστή και δεν κολλάνε τα αποκριάτικα...τεσπα...Το χιούμορ ωφελεί σοβαρά την υγεία κι εμείς το ξέρουμε απ'το Διόνυσο.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν είστε ξενέρωτος, προσβεβλημένος ψάλτης απ'το Μεσολόγγι ή γενικώς δεν πάτε τη Δόμνα Σαμίου, μην το δείτε.

[ame]https://www.youtube.com/watch?v=plyhn08_e_M[/ame]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PND]

1. σπανια βλεπω τηλεοραση γιατι λεει μονο παπαριες οποτε οτι ειπα δεν το ακουσα απο κανα καναλι
2.δεν ειμαι της αριστερας κ γενικοτερα πουθενα προτειμω αυτοοργανωση
οτι ειπα το πιστευω τωρα οποιος ειπε για παπαγαλια εχει σκεφτει πως αυτα μπορει ειναι τα κυρια αιτια για καποιον που δεν συμφωνει με τη παρελαση?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Spiros Antono]

οι παρελασεις και οι καταθεσεις στεφανων γινονται για να τιμησουμε αυτους που θυσιαστηκαν και οχι για να κανουμε την πλατεια γυρω-γυρω.Βεββαια οι παρελασεις εχουν αλλαξει ονομα απο πλευρα των κοριτσιων και λεγονται πασαρελες επειδηξης, φυσικα οι ηθικοι αυτουργοι ειναι αλλοι.Πολυ θα ηθελα την γνωμη μιας κοπελας που ζει σε ακριτικη περιοχη για το θεμα.

Σημείωση Editor: Το ποστ προήλθε από το θέμα αλλοδαποί σημαιοφόροι και ενδέχεται να μην ταιριάζει απολύτως στη ροή της συζήτησης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[borat]

οι παρελασεις και οι καταθεσεις στεφανων γινονται για να τιμησουμε αυτους που θυσιαστηκαν και οχι για να κανουμε την πλατεια γυρω-γυρω.Βεββαια οι παρελασεις εχουν αλλαξει ονομα απο πλευρα των κοριτσιων και λεγονται πασαρελες επειδηξης, φυσικα οι ηθικοι αυτουργοι ειναι αλλοι.Πολυ θα ηθελα την γνωμη μιας κοπελας που ζει σε ακριτικη περιοχη για το θεμα.

Ποιοί είναι οι αυτουργοί;

πς: με το να αναγκάζεις τα παιδιά να ντυθούν όλα με τα ίδια ρούχα (κοπάδι), να περπατούν ρυθμικά και ατσαλάκωτα μπροστά από τους πολιτικούς της εκάστοτε βουλής ακολουθούμενα συχνά-πυχνά από το στρατό νομίζεις πως τιμάμε τους προγόνους μας;

Σημείωση Editor: Το ποστ προήλθε από το θέμα αλλοδαποί σημαιοφόροι και ενδέχεται να μην ταιριάζει απολύτως στη ροή της συζήτησης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

Να καταργηθουν..Και για εμας τους μαθητες μια αγγαρεια ειναι.Αφου δεν το απολαμβανει κανεις,ας καταργηθει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

για τις παρελασεις,τη σημαια και τους αλοδαπους ,πρεπει να ειμαστε ρεαλιστες...οτι ισχυει σεολον τον κοσμο να ισχυει και εδω..Ο υπηκοος της χωρας ΜΟΝΟ μπορει να σηκωσει τη σημαια...τωρα για το πως θα γινει υπηκοοος ,να το συζητησουμε και να αλλαξουμε και τους νομους οπου πρεπει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Των ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ
«Οι μαθητικές παρελάσεις, που κληρονομήσαμε από τον Μεταξά, δεν έχουν νόημα. Πουθενά αλλού δεν γίνονται. Τη 14η Ιουλίου, οι Γάλλοι πολίτες βγαίνουν και χορεύουν στους δρόμους. Πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους γιορτής, πιο ζωντανούς. Ομως εμείς φανατιζόμαστε. Φοβόμαστε μη χάσουμε τη σημαία μας...».
Λόγια της Αλκης Ζέη, πριν από δύο χρόνια περίπου, αναφορικά και με τις μαθητικές παρελάσεις, μια επινόηση του Φρειδερίκου της Πρωσίας, όταν ήταν υπό διαμόρφωση τα εθνικά κράτη, που αποθεώθηκε στη χιτλερική Γερμανία και η οποία καθιερώθηκε στην Ελλάδα επί Μεταξά και ήταν εθνικό πρόταγμα της δικτατορίας του. Την παλιά τους «αίγλη» αναστήλωσε το 1967 η δικτατορία του Παπαδόπουλου.
Τα τελευταία χρόνια όλο και πυκνώνουν οι φωνές και από πολλούς εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων που διαφωνούν, καθώς «η παρέλαση επισκιάζει τον παιδευτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει για το σχολείο ο εορτασμός των εθνικών επετείων».
Απόλυτα αρνητικός ο Δ. Μπράτης (ΔΟΕ). Προβληματίζεται ο Δ. Πεππές (ΟΛΜΕ) «Εδώ και χρόνια γίνεται συζήτηση τόσο στον εκπαιδευτικό κόσμο όσο και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία για τον θεσμό των μαθητικών παρελάσεων. Είναι σίγουρο ότι οι παρελάσεις αποτελούν κατάλοιπο μιας άλλης εποχής και δεν προσφέρουν σχεδόν τίποτα το ουσιατικό στη σημερινή, σύγχρονη εκπαιδευτική και μαθησιακή διαδικασία», σημειώνει ο Δημήτρης Μπράτης, πρόεδρος ΔΟΕ (Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας).
«Μεγαλύτερο βάρος πρέπει να δοθεί μέσα στα σχολεία για την ανάλυση του περιεχομένου των εθνικών εορτών και για το πώς αυτό θα γίνει κτήμα των μαθητών. Είναι βέβαιο, πάντως, πως η ελληνική κοινωνία δεν είναι ακόμη έτοιμη να δεχτεί την κατάργηση του θεσμού, γι' αυτό χρειάζεται ένας σοβαρός και εποικοδομητικός διάλογος, στον οποίο θα συμμετέχουν όλες οι πλευρές».
«Το εκπαιδευτικό ζητούμενο είναι το πρότυπο το οποίο θα προκύπτει από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης, όπου ένας ολόκληρος λαός αντιστάθηκε στις ιδέες του φασισμού», υπογραμμίζει ο Δημήτρης Πεππές, πρόεδρος ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης). «Από κει κι ύστερα οι διάφορες εκδηλώσεις οι οποίες διαδραματίζονται στον χώρο της εκπαίδευσης θα πρέπει να συντείνουν προς την κατεύθυνση αυτή. Υπάρχει ένας προβληματισμός τα τελευταία χρόνια στο κατά πόσον οι μαθητικές παρελάσεις, ως τέτοιες εκδηλώσεις, συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Η Ομοσπονδία δεν έχει καταλήξει σε συγκεκριμένη θέση, αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να προκύπτει από αυτές τις εκδηλώσεις ο στόχος, δηλαδή η νέα γενιά να μπορεί με βάση τα συγκεκριμένα πρότυπα να κινηθεί ανάλογα στην κατοπινή του ζωή. Εξάλλου, θα πρέπει να τονιστεί πως η συμμετοχή στις παρελάσεις πρέπει να είναι εθελούσια και ίσως πρέπει να δούμε το ζήτημα υπό αυτό το πρίσμα, της εκούσιας συμμετοχής, και να μη σταθούμε θετικά ή αρνητικά».
Αρνητική στις παρελάσεις είναι η Ενωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (Χανίων), καθώς, όπως επισημαίνει με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, «Πρέπει να περάσουμε σε ένα νέο επίπεδο επικοινωνίας με τα παιδιά και σ' αυτή την κατεύθυνση δεν βοηθούν καθόλου διαχωρισμοί, όπως οι "κοντοί" και οι "ψηλοί", οι "σημαιοφόροι" και οι "άλλοι", που καλλιεργούνται με τη λογική των παρελάσεων. Το πώς τιμάς το εθνικό μας σύμβολο, τη σημαία, δεν έχει σχέση με την επίδοση αυτού ή εκείνου του μαθητή, αλλά με την κατανόηση της ουσίας κάθε εθνικής επετείου. Να μιλήσουμε απλά και κατανοητά στους μαθητές, αυτό προέχει». *

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ι. ΜΟΥΤΖΟΥΡΗΣ
«Γελοιοποίηση αντί για μέθεξη»

«Τείνω να διαμορφώσω την άποψη ότι οι μαθητικές παρελάσεις στις εθνικές και τοπικές εορτές, όπως βλέπουμε να έχουν εξελιχθεί και να γίνονται, ουδέν εξυπηρετούν, δεν βοηθούν στη διατήρηση μνημών και δεν δημιουργούν ανάταση.
Είναι κακώς προετοιμασμένες, οι αρχηγοί των παρελαυνόντων τμημάτων δεν ενδιαφέρονται να δώσουν παλμό, ο βηματισμός είναι άναρχος, πολλοί από τους συμμετέχοντες/ουσες ενδύονται κατά τρόπο έως και προκλητικό και γενικώς προκαλείται θυμηδία. Μάλλον συμβάλλουν σε υποβάθμιση και γελοιοποίηση ιστορικών μνημών και επιτυχιών του λαού μας, παρά σε μέθεξη. Χαρακτηριστική δε βολή τούς δόθηκε στο πρόσφατο παρελθόν από τις καταδικαστέες αντιδράσεις στην αξιέπαινη αρίστευση αλλογενών μαθητών, στους οποίους ακραίοι συμπατριώτες μας αρνήθηκαν να τους το αναγνωρίσουν με τη σημαιοφορία τους στην παρέλαση. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να χαιρόμαστε γι' αυτούς τους νέους συνέλληνες, παρά να αντιδρούμε.
Σε μια περίοδο απομυθοποιήσεως των πάντων, εξασθενήσεως μνημών και παγκοσμιοποιήσεως, μάλλον επέστη ο χρόνος να παύσουμε να γελοιοποιούμε τις εθνικές εορτές και με τις μαθητικές παρελάσεις» Πρύτανης ΕΜΠ

ΘΟΔΩΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑΣ
«Να γίνονται εκδηλώσεις μέσα στα σχολεία»

«Η ιστορική συνείδηση και μνήμη αποτελούν απαραίτητες συνθήκες για την επιβίωση και τη διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας ενός λαού ή / και έθνους.
Κατά συνέπεια, οι παράγοντες που συμβάλλουν στην ενδυνάμωση και διατήρηση αυτών των αξιών, δεν μπορεί παρά να είναι κοινά αποδεκτοί από το σύνολο στο οποίο αναφέρονται. Παρά την αδιαμφισβήτητη αποδοχή τους όμως, ζητούμενο παραμένει ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκεται η πραγματοποίηση του κοινού στόχου, ο οποίος εκλαμβάνεται διαφορετικά από τους αρμόδιους παράγοντες της εκπαίδευσης και της πολιτείας. Γιατί η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να βιώνει την αντιφατικότητα της φυσιογνωμίας της, τον ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό από τη μια και την ομφαλοσκοπική εντροπία από την άλλη. Οι μαθητικές παρελάσεις, με τον τρόπο που συνεχίζουν να εμφανίζονται, δεν αποτελούν παρά επιβιώσεις μιας προ πολλού ξεπερασμένης αντίληψης που ιδεολογικά, παιδαγωγικά και κοινωνιολογικά δεν αντιστοιχεί πια στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Περισσότερο, λοιπόν, από εκδηλώσεις ενός επιφανειακού εντυπωσιασμού και μιας τυπολατρικής εμμονής στην κακώς νοούμενη παράδοση, η απότιση φόρου τιμής στην ιστορική πραγματικότητα και η κοινή αποδοχή της πολιτισμικής μνήμης, πρέπει να εμφανιστούν με διαφορετική μορφή. Οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και κηδεμόνες και γενικότερα ολόκληρη η συγκεκριμένη κατά περίπτωση μαθητική κοινότητα μπορούν να πραγματοποιούν εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχομένου μέσα στον χώρο του σχολείου και με ποικίλες δράσεις (θεατρικό παιχνίδι και παράσταση, χάπενινγκ και πολυθέαμα) βιωματικού χαρακτήρα να έρθουν σε άμεση επαφή με το ιστορικό παρελθόν, ώστε να συνειδητοποιήσουν πραγματικά την εθνική τους ταυτότητα.
Αυτός είναι, ίσως, ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη του τελικού αποτελέσματος, περισσότερο από ανούσιες φιέστες, με συχνά κιτς εμφάνιση».
Καθηγητής Θεατρολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ
«Εχουν κάτι από πασαρέλα αλλά και συντροφικότητα»

«Βαριόμουνα, από μικρός, να συμμετέχω σε παρελάσεις, αλλά και με γοήτευαν -εξάλλου ήταν μια ευκαιρία να φλερτάρουμε με τα κορίτσια των Θηλέων, που ανέβαζαν τη φούστα πάνω απ' το γόνατο και μας τρέλαινε η μοβ κλείδωση, τα κοντά λευκά καλτσάκια, η απαρχή των μηρών.
Δεν ξέρω, πια, αν είναι χρήσιμες ή όχι, και με ποια έννοια άραγε; Πάντως, πέρα από τις πολιτικές εμμονές και ιδιοτέλειες, ένθεν και ένθεν (οι πιο φοβερές ήταν οι παρελάσεις στη Σοβιετία, με τους στρατηγούς να έχουνε καπλαντισμένα τα στήθη από γαλόνια), το να βλέπω τόσους νέους μαζί είναι κάτι που ακόμα με γοητεύει, μέσα στη γεροντοκρατία. Και, παρ' ότι δεν έχω παιδιά, κατανοώ τη συγκίνηση, ίσως και την περηφάνια των γονιών. Ανθρώπινο. Εξάλλου και η επαναστατική γυμναστική άλλων ομάδων, με λάβαρα και σημαίες, είναι μια μορφή παρέλασης, που επίσης μου αρέσει. Το πράγμα, σε κάθε περίπτωση, περιέχει κάτι από πασαρέλα, συντροφικότητα, συν ολίγον φρόνημα. Ιδίως αν η μέρα είναι φαντασμαγορική και η σημαιοφόρος γιορτάζει του Αγίου Διμετρίου». Συγγραφέας

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ
«Μιλιταρισμός και εθνικοφροσύνη»

«Η απάντηση (θετική ή αρνητική) στο ερώτημα αν πρέπει να καταργηθούν οι παρελάσεις εξαρτάται από τον στόχο που εξυπηρετούν σήμερα οι σχολικές παρελάσεις στο πλαίσιο της αγωγής του πολίτη.
Αν θεωρήσουμε ότι οι παρελάσεις εντάσσονται στο εκπαιδευτικό έργο (πάντως καταναλώνουν εκπαιδευτικό χρόνο), ποιος ακριβώς είναι ο παιδαγωγικός τους ρόλος;
Η μιλιταριστική οργάνωση, ο αποκλεισμός όλων εκείνων (μικρών παιδιών, πάντως) που δεν "δικαιούνται" να μοιράζονται τη γαλανόλευκη βάσει σοβινιστικών συνειρμών, τα "σκάνδαλα" που ξεσπούν κατά καιρούς με θύματα άριστους μεν αλλά αλλοδαπούς μαθητές δεν αφήνουν περιθώρια παρανόησης ως προς το συμβολισμό της παρέλασης. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι μεταπολεμικά η υπεράσπιση της σημαίας εναποτίθετο μόνο σε όσους πρόσφεραν τα εχέγγυα της εθνικής "αυθεντικότητας", η οποία ταυτιζόταν με την "εθνικοφροσύνη", και ότι οι παρελάσεις ως επιβεβαίωση "εθνικοφροσύνης" άνθησαν κατεξοχήν στην περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Στη σύγχρονη δημοκρατική Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να εξακολουθεί να υπάρχει ένας απαρχαιωμένος θεσμός που διδάσκει τη στρατιωτική πειθαρχία ολοκληρωτικών καθεστώτων. Εχουμε αναρωτηθεί ποιες αξίες και ποια πρότυπα συμπεριφοράς εμπνέει στις νέες γενιές μια στρατιωτικού ύφους τελετή με πειθαρχημένο βηματισμό και ομοιόμορφες στολές;».
Καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΡΟΣ
«Μόνο ανατριχίλα μου προκαλούν»

«Δεν μ αρέσουν καθόλου οι παρελάσεις. Για να κάνω σαφή τη θέση μου, τις βρίσκω φασιστικές.
Τα φασιστικά καθεστώτα στηρίζονται σ' αυτή την ανόητη επίδειξη βηματισμού υπηκόων τους, που επί το πλείστον συμμετέχουν υποχρεωτικά (και υποχρεώνεις με πολλούς τρόπους κάποιον) για να δείξουν τι άραγε;... πως τον ΛΟΚατζή άμα θες τον κάνεις μαζορέτα, που και στριφογυρνά το όπλο και βηματίζει στον ρυθμό... αστεία πράματα.
Ολα αυτά τα ΛΟΚ-ΟΥΚ-ΠΟΥΚ...-ΚΔΟΑ μού φαίνονται πολύ γελοία όταν βολτάρουν καμαρωτά στην Πανεπιστημίου. Ακόμα ηχεί στ' αυτιά μου η φωνή του εκφωνητή της ΥΕΝΕΔ να τσαμπουκαλεύεται με τον επίδοξο εισβολέα που θα δει τα μούσκουλα και όχι να τολμήσει... αλλά ούτε να του περάσει από το νου. Η έννοια της μαθητικής παρέλασης μου προκαλεί ανατριχίλα. Με υποχρέωσαν να παρελάσω επί χούντας, και ποτέ δεν το αποδέχτηκα, αλλά που υποχρέωσαν την κόρη μου να παρελάσει το 2000, ποτέ δεν το κατάλαβα. Τη στιγμή μάλιστα που "υπερπατριώτες" απαγορεύουν σε άριστους "μετέχοντες της ελληνικής παιδείας" να παρελάσουν. Φαίνεται πως η Ελλάδα σήμερα μπορεί να μην είναι περήφανη για τα μυαλά που τρέφει και γαλουχεί, αλλά είναι περήφανη για τα μπούτια που την περπατούν και την παρελαύνουν».
Ζωγράφος

Επιτέλους, να ανοίξει μια συζήτηση για ένα θέμα που έχει περάσει τόσα χρόνια στο ντούκου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rascal_gd]

Εγω λεω το αλλο. Να καταργηθουν ολες οι σχολικες παρελασεις εκτος απ'των ΤΕΕ..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Φαντασμένε, και μόνο από τα ονόματα αυτών που κάνουν αυτές τις προτάσεις, καταλαβαίνει κανείς τους σκοπούς που έχουν όταν μιλούν για κατάργηση των παρελάσεων. Να θυμίσω ότι η κυρία (Sic) Κουλούρη ήταν στη συγγραφική του περιβοήτου βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού... Από εκεί κι ύστερα, δεν έχεις άλλες απαιτήσεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

εμενα μαρεσουν οι παρελασεις!

ημουν και σημαιοφορος καποτε...
θυμαμαι η σημαια ηταν βαρια, και στην εκκλησια μου φυγε απο τα χερια και επεσε στο κεφαλι ενος παραστατη..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Φαντασμένε, και μόνο από τα ονόματα αυτών που κάνουν αυτές τις προτάσεις, καταλαβαίνει κανείς τους σκοπούς που έχουν όταν μιλούν για κατάργηση των παρελάσεων. Να θυμίσω ότι η κυρία (Sic) Κουλούρη ήταν στη συγγραφική του περιβοήτου βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού... Από εκεί κι ύστερα, δεν έχεις άλλες απαιτήσεις...

Ίσως ήταν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά που γράφει δεν είναι σωστά.

Το θέμα είναι αν διαφωνείς στο ότι οι μαθητικές παρελάσεις έχουν ένα ξεκάθαρο μιλιταριστικό χαρακτήρα, δεν βοηθούν στην γνώση των γεγονότων και είναι κατάλοιπο παλαιότερων θλιβερών εποχών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stargazer]

Τι πρόβλημα υπάρχει που γίνεται παρέλαση δύο, το πολύ τρεις, φορές το χρόνο;
"Μιλιταριστικός χαρακτήρας", "σοβινισμός", "φασισμός", "ολοκληρωτικά καθεστώτα"- κάποιοι μου φαίνεται ότι βλέπουν φαντάσματα. Οι περισσότεροι παρήλασαν κατά τα μαθητικά τους χρόνια, και ούτε οπαδοί φασιστικών καθεστώτων έγιναν, ούτε έλαβαν κάποιο μήνυμα περί ολοκληρωτισμού εν γένει. Και αν κάποιοι ασπάζονται τέτοιες πεποιθήσεις, δε νομίζω να αντλούν τα επιχειρήματά τους από έναν θεσμό που αφορά μονάχα σε δύο ημέρες το χρόνο. Το πρόβλημα ορισμένων δεν είναι η παρέλαση αυτή καθαυτή, αλλά ότι κάποτε (πρέπει να) ακούγεται η απεχθής, σε αυτούς, έννοια της πατρίδας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

Eγώ δεν έχω πρόβλημα με την επιδεικτική διέλευση των μαθητών, αλλά με εκείνο το υπερυψωμένο κατασκεύασμα (εξέδρα ή βάθρο νομίζω λέγεται) έτσι ώστε εκείνοι που βρίσκονται επάνω του να φαίνονται....καλύτερα (ψήλωσαν τα στάχυα - ψήλωσε ο γιός σου)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Να καταργηθούν ρε οι παρελάσεις. Είναι τρε μπανάλ να 'ουμ'.

Να αντικατασταθούν με παραρέλα να γουστάρουμε.

Όποιο σχολείο έχει τα καλύτερα κορμιά, του χρόνου θα πρωταγωνιστείσει σε ρε-αλήτη σόου. Ετοιμάζω τις κρυφές κάμερες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι συνταγές των ινστρουχτόρων - καθοδηγητών "κόβουν" στη....μπεσα-μελ..!
Οι μαθητές (πλέον) δεν είναι γουρούνια κλεισμένα στο σακί, που τα ελευθερώνουν και τα αμολάνε στη κεντρική λεωφόρο να ....συνεχίσουν την παράδοση! Έτσι, διακωμωδούν με τον τρόπο τους, τη γελοιότητα της υπόθεσης!
Έγώ θα πρότεινα, την στιγμή που διέρχονται εμπρός από την εξέδρα, να αφήνουν τις φούστες -
παντελόνια, να πέφτουν στην....τιμημένη άσφαλτο!!

Πως σας φαίνεται η ιδέα μου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.