Η γνώμη σας για τα φροντιστήρια!

[germ1984]

Νομιζω οτι δεν λαμβανετε υποψιν σας πολλες και σημαντικες παραμετρους ή εστω, τις υποβαθμιζετε, στην συζητηση που κανετε. Η ολη συζητηση εχει στραφει στην αναγκη ή οχι υπαρξης φροντιστηριων απ'ότι βλεπω, και αρκετοι απο εσας εχουν εκφρασει την αποψη πως ενας μαθητης μπορει να αρκεστει στην ΠΔΣ.

Spoiler

Ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη, και η αρχη του συλλογισμου μου ειναι το ελληνικο σχολειο. Στα ματια των μαθητων, "σχολειο" ειναι οι καθηγητες του. Ας δουμε λιγο το υποβαθρο τους, το προφιλ τους αν θελετε:

Ενας μεσος καθηγητης εχει μια ηλικια γυρω στα 45. Αυτο σημαινει οτι περιπου μια εικοσαετια βρισκεται στην θεση αυτη, του διδασκοντος. Αυτο αφενος του δινει μεγαλη εμπειρια, μιας και απο τα χερια του εχουν περασει εκατονταδες παιδια. Αφετερου, του δινει μια υπεροχη βαρεμαρα. Εκτος αυτων, ο ανθρωπος αυτος ξερει οτι δεν εχει να φοβαται τιποτα: Ο,ΤΙ και να γινει θα πληρωθει στις αρχες καθε μηνα, και θα παρει μια ωραιοτατη συνταξη. Τελος, οσον αφορα τους καθηγητες για τα περισσοτερα απο τα πανελληνια μαθηματα, οι καθηγητες αυτοι εβγαλαν μια σχολη, απο την οποια βρηκαν μια δουλεια σχεδον...καταναγκαστικη: Που αλλου μπορει να δουλεψει ενας μαθηματικος π.χ.; Αυτο αφηνει και ενα περιθωριο ανοιχτο, ο ανθρωπος αυτος να μην γουσταρει με την δουλεια του. Μπορει οταν μπηκε στο μαθηματικο να μπηκε επειδη γουσταρε την επιστημη, αλλα ειναι αλλο πραγμα η επιστημη και αλλο πραγμα η διδασκαλια της. Επισης, κανεις απο τους καθηγητες σας δεν περασε απο καποιου ειδους "κριση" απο καποια επιτροπη ξερω 'γω, ωστε να αποφανθει ενας αρμοδιος αν αυτος ο ανθρωπος μπορει να κανει σωστα την δουλεια ενος καθηγητη. Και τελος, τα τμηματα που καλουνται αυτοι οι καθηγητες να διδαξουν, αριθμουν συνηθως 15-25 παιδια. Αριθμος αρκετα μεγαλος.

Συνδυαστε τα:
Εμπειρια, ισως βαρεμαρα, μονιμοτητα, απουσια κινητρου, απουσια κριτηριων για το αν ειναι καταλληλος, και πιθανοτητες να μην του αρεσει η δουλεια του, μεγαλα τμηματα.

O καθηγητης λοιπον ο οποιος κανει καλα την δουλεια του [ω ναι, υπαρχουν και αυτοι], πρεπει να ειναι κυριως ενας ανθρωπος που γουσταρει ΚΑΙ ειναι ευσυνειδητος ΚΑΙ εχει αντοχες, χωρις να τον ενδιαφερει η μονιμοτητα ή χωρις να χρειαζεται κινητρο να κανει καλα την δουλεια του.

Θα ελεγα, και οι καθηγητες που πετυχα επιβεβαιωνουν την αποψη μου, οτι ειναι θεμα τυχης να πετυχεις καλο καθηγητη. Παρολο που πηγα σε πειραματικο γυμνασιο και λυκειο [οπου υποτιθεται το επιπεδο ειναι ανεβασμενο], οι καθηγητες μου δεν ηταν ολοι καλοι.

Απο την αλλη, εχεις τον Ελληνα γονιο: Με μια μεση ηλικια και αυτος γυρω στα 45, εζησε την εποχη που πριν 25-30 χρονια, δεν εμπαιναν ολοι απο την γενια του στο πανεπιστημιο. Οσοι μπηκαν τοτε, εχουν σημερα μια καλυτερη ζωη απο οσους δεν μπηκαν. Και θελει οπωσδηποτε το παιδι του να περασει καπου. Εγω αυτο το αποκαλω "το βιτσιο του Ελληνα γονιου". Λες και ειναι η λυση σε ολα τα προβληματα η εισαγωγη σε μια σχολη ή η αποκτηση του πτυχιου αυτης. Τελος παντων. Ο Ελληνας γονιος σημερα θεωρει ΔΕΔΟΜΕΝΟ οτι θα στειλει το παιδι του στο φροντιστηριο.

Παρτε απο την αλλη ενα φροντιστηριο:
Οι καθηγητες, που ειναι και αυτο που "βλεπει" ενα παιδι ως το "φροντιστηριο" του, ειναι ανθρωποι με μεσο ορο ηλικιας γυρω στα 25-30. Ανθρωποι απειροι απο την μια, με περισσοτερες αντοχες απο την αλλη. Βρισκονται εκει αφου εχουν περασει απο μια συνεντευξη , και ξερουν πως, αν δεν κανουν καλα την δουλεια τους η πορτα της εξοδου ειναι παντα ανοιχτη. Η οποια δουλεια τους ομως, δεν ειναι απλως να μαθουν στους μαθητες το μαθημα της ημερας, αλλα να τους προετοιμασουν για τις πανελληνιες εξετασεις. Ως εκ τουτου, ειναι υποχρεωμενοι να φτιαξουν δικα τους κορπους με ασκησεις ή να ξεσκιστουν να ψαχνουν βοηθηματα, γιατι η δουλεια τους ειναι ακριβως αυτη. Τελος, μπαινουν σε τμηματα με κατα κανονα λιγοτερα παιδια απο ο,τι μπαινει ο διορισμενος συναδελφος.

Μεσα σε ολα αυτα, ας μην ξεχναμε και την πλευρα του μαθητη: Αναρωτιεστε αν μπορει ενας μαθητης με δικο του διαβασμα αποκλειστικα να γραψει καλα: Ξεχνατε ομως οτι ο "ενας μαθητης" δεν ειναι ιδιος σε ολες τις περιπτωσεις. Δεχομαι οτι ενας μαθητης μπορει να το κανει αυτο, αλλα για αυτον τον εναν μαθητη αναγνωριζω αλλους 20 που δεν μπορουν να το κανουν αυτο. Ειτε γιατι δεν εχουν τις βασεις, ειτε γιατι θελουν σπρωξιμο, ειτε γιατι σε ενα πολυαριθμο τμημα "χανονται", ειτε γιατι δεν επεσαν σε καποιον σωστο καθηγητη να τους καθοδηγησει, και παει λεγοντας...

Αν "μπορουσαν" ολοι οι μαθητες να διαβασουν και να γραψουν καλα, δεν θα ειχαμε σχολειο, παρα μονο παροχη των βιβλιων.

Ας μην ξεχναμε και την σχεση γονιου-καθηγητη στις δυο περιπτωσεις. Στα χαρτια, και τους δυο τους πληρωνει ο γονεας. Ελαχιστοι ομως γονεις αντιμετωπιζουν τους καθηγητες του σχολειου ως ανθρωπους που τους πληρωνουν: Ο φορος ειναι κατι που το πληρωνουν εδω και χρονια και ετσι δεν τους φαινεται. Αντιθετως, στο φροντιστηριο, αυτη η αντιμετωπιση υπαρχει: Και οχι μονο απο την πλευρα του γονεα, αλλα και απο την πλευρα του καθηγητη. Οπως ειπα και πριν, ο καθηγητης σε ενα φροντιστηριο ξερει οτι το καθε λαθος του μπορει να του στοιχισει, και, αν εχει τα μυαλα του στο κεφαλι του, θα προσπαθησει να ελαχιστοποιησει αυτην την περιπτωση.


Μεσα σε ολα αυτα, πυροδοτειται ενας φαυλος κυκλος:

Οι γονεις στελνουν τα παιδια τους φροντιστηριο γιατι "ολοι το κανουν", τα παιδια υποτιμουν το σχολειο και τον καθηγητη τους, ο καθηγητης, ξεροντας οτι τα παιδια ριχνουν βαση στο φροντιστηριο δεν κανουν τελεια την δουλεια τους, τα παιδια παραπονιουνται γιατι γινεται αυτο, οι γονεις αγανακτουν με την δημοσια παιδεια, και ετσι θα στειλουν και το 2ο παιδι τους στο φροντιστηριο, και παλι απο την αρχη.


Κατα την γνωμη μου, για να εξαφανιστουν τα φροντιστηρια απο την ωραια μας χωρα, απαιτουνται να γινουν τα εξης:

-Γκρεμισμα ολων των κτιριων και κατασκευη νεων.
-Αρση της μονιμοτητας στους καθηγητες.
-Επανακριση ολων των καθηγητων για το αν ειναι καταλληλοι ή οχι.
-Προσληψη αλλων τοσων καθηγητων ωστε να υποδιπλασιαστει ο αριθμος των παιδων ανα τμημα.
-Αλλαγη της λιστας μαθηματων για καθε ταξη και διαφορετικος προσαναντολισμος στην διδασκαλια του καθε μαθηματος.
-Ως εκ τουτου, σεμιναρια σε ολους τους εκπαιδευτικους για το πως θα κανουν το μαθημα τους και ελεγχος μετα για το αν οντως το κανουν σωστα.

...Η λιστα ειναι ατελειωτη, σταματω εδω.

Ποιος εχει τα αρχιδια και κυριως τα λεφτα να το κανει; Κανεις

Ετσι, συντηρειται εσκεμμενα μια κατασταση που συμφερει πολλους, εκτος απο τις οικογενεις των μαθητων:

Οι δημοσιοι καθηγητες κανουν την ζωαρα τους,
οι ιδιωτικοι βρισκουν δουλεια [καμια κυβερνηση δεν θα ηθελε τοσους καθηγητες ανεργους, πιστεψτε με], και αρα, εχουν λεφτα να καταναλωνουν και να αυξανουν την ενεργο ζητηση στην αγορα, συν οτι φορολογουνται.

Χαιρετε

Πραγματικά, το συμπέρασμα της όλης υπόθεσης είναι ότι ενώ μπορούν να γίνουν βήματα, εσκεμμένα συντηρείται μια φαυλη κατάσταση. Εγώ θα προσθέσω και κάτι άλλο που θα μπορούσε να γίνει και να δώσει τέλος στην γελοιότητα των φροντιστηρίων. Ολοήμερο σχολείο. Με αθλητισμό, κολυμβητήριο, ώρες για παιχνίδι, εξωσχολικές δραστηριότητες, μουσική, τέχνες, μαγειρική,όπου ο μαθητής θα μπορεί να ανακαλύψει τις κλίσεις και τα ταλέντα του (κατι που δεν γίνεται στο σημερινό σχολείο) και να μάθει να συνεργάζεται με τους συμμαθητές του (Το ακριβώς αντίθετο καλλιεργείται στο σχολείο!). Εγώ ένα τέτοιο σχολείο ονειρεύομαι, όχι έναν προθάλαμο για τις εξετάσεις. Και να μπεί επιτέλους ένα τέρμα στην προκατάληψη οτι άξιος είναι όποιος περάσει πολυτεχνείο ή ιατρική. Αυτό το πρότυπο καλλιεργείται στη μέση ελληνική οικογένεια για χρόνια τώρα. Μα πόσο κομπλεξικοί είμαστε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.