Από μικρή πάντα το μεγαλύτερο όνειρό μου ήταν να σπουδάσω στο εξωτερικό. Για πάρα πολλούς λόγους πιστεύω ότι πλέον είναι η καλύτερη επιλογή που είναι διαθέσιμη στους νέους Έλληνες. Είμαι τώρα 17 χρονών, διανύοντας την δευτέρα Λυκείου. Έχω κατασταλάξει σε αυτό που θέλω να ακολουθήσω, το οποίο είναι η Ψυχολογία. Επίσης, έχω επιλέξει και το μέρος το οποίο με ενδιαφέρει, το οποίο είναι το Μιλάνο της Ιταλίας.
Πρόσφατα πήραμε τους βαθμούς του 1ου τετραμήνου. Σχεδόν σε όλα τα μαθήματα είχα 17 και 18 (κυρίως στα φιλολογικά, αφού και ακολουθώ την θεωρητική κατεύθυνση), 15 σε γεωμετρία, φιλολογία και φυσική, 13 άλγεβρα και 12 χημεία. Στα μαθήματα που έχω 17 και 18 δεν ανησυχώ διότι εύκολα μπορώ να τα ανεβάσω ακόμη παραπάνω. Αυτά στα οποία πήρα 15 ούτε και αυτά με ανησυχούν ιδιαίτερα γιατί πιστεύω δεν είναι τόσο δύσκολο να τα πάω καλύτερα στο επόμενο τετράμηνο. Αυτά που με ανησυχούν είναι φυσικά η άλγεβρα και χημεία. Ευτυχώς οι φετινοί βαθμοί δεν θα επηρεάσουν τον τελικό μου βαθμό του χρόνου, οπότε έχω την ευκαιρία να βελτιωθώ ακόμη περισσότερο ώστε να πετύχω έναν υψηλό βαθμό για το απολυτήριό μου. Παρόλα αυτά, ανησυχώ. Θέλω πάρα πολύ να περάσω στο Μιλάνο, είναι η πρώτη μου επιλογή. Έχω βρει αρκετές πληροφορίες έως τώρα, μόνο που χρειάζομαι να ξέρω τι ακριβώς χρειάζεται το κάθε πανεπιστήμιο για να σου προσφέρει μία θέση. Πρόσφατα πήρα και το Proficiency στα αγγλικά με πάρα πολύ καλό σκορ, 97,5%. Επίσης έχω και Αυστραλέζικο διαβατήριο αν και δεν ξέρω πώς ακριβώς και πού μπορεί να μου χρησιμεύσει. Και με τις πανελλήνιες τι γίνεται? Ακούω ότι εφόσον θέλω να σπουδάσω έξω δεν είναι απαραίτητο να δώσω, αλλά ισχύει όντως αυτό? Τι κοιτάνε περισσότερο τα πανεπιστήμια έξω, και με βάση τι ακριβώς σε δέχονται?
Ότι πληροφορία μπορείτε να μου δώσετε σχετικά με το θέμα και οτιδήποτε μπορείτε να μου πείτε για το εξωτερικό και τους βαθμούς κτλ. και ότι συμβουλή έχετε όλα είναι καλοδεχούμενα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.