Έχετε σκεφτεί να γράψετε βιβλίο;

Muxu Su · 31-03-12

Eγώ μέχρι στιγμής μόνο ποιήματα έχω γράψει :spasiklas:

...α και κάτι στίχους απο ένα τραγούδι (μελλοντικο :look:

)

nafs · 31-03-12

Όταν ήμουν 7-8 χρονών έγραφα ιστοριούλες. Είχα γράψει γύρω στις 10, μου άρεσε γενικότερα και ονειρευόμουν να τις εκδόσω :redface:

Είχα ξεκινήσει και κάτι σαν διήγημα αλλά πρέπει να το είχα αφήσει. Εδώ και 5- 6 χρόνια δεν έχω γράψει κάτι.

Nikos_T · 07-04-12

Βιβλίο όχι, αλλά κάτι θεατρικά σενάρια ναι. Και διάφορα κείμενα..

PanelliniesSuck · 07-04-12

Έχω γράψει αρκετές ιστορίες και σε όσους τα παρέδωσα (όχι γνωστούς μου) άρεσαν και ήθελαν να διαβάσουν τη συνέχεια.
Γενικά όμως δε θα ήθελα να γράψω σοβαρά ένα βιβλίο γιατί όταν γράφω μία ιστορία, βάζω ένα κομμάτι του εαυτού μου και αυτό το κομμάτι δε θα ήελα να το παρουσιάσω σε ξένους.

ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ · 19 Απριλίου 2012

Λοιπόν, μια καθηγήτριά μου πριν 1-2 χρόνια μου είπε πως πρέπει να γράψω βιβλίο.
Φέτος κάθησα και σκέφτηκα ( και ειδα οτι μ'αγαπας

) και αποφάσισα να αρχίσω ένα φανταστικό διήγημα (μαγεία). Διάβασα αρκετά magic - fantasy book cliches ώστε να τα αποφύγω. Προσπαθώ να δημιουργήσω μία αυθεντική ιστορία και όχι αντιγραφές από harry potter, eragon ή lord of the rings. Ξεκίνησα ένα προσχέδιο το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη και πιστεύω πως για να κάτσεις να γράψεις βιβλίο θέλει πολύ οργάνωση και ένα πρόχειρο τετράδιο για αρχή (όπου θα παραθέσετε αναλυτικά τους χαρακτήρες, την υπόθεση, τον χρόνο, τον αριθμό κεφαλαίων κλπ). Τουλάχιστον έτσι με βολεύει να δουλεύω. Έγραψα 2-3 κεφάλαια ως πρόχειρα, τα οποία δεν θα χρησιμοποιηθούν, παρόλα αυτά ήθελα να δω τον τρόπο γραφής μου και να κάνω διορθώσεις. Θα αρχίσω να το γράφω "επίσημα" μάλλον το καλοκαίρι, που θα έχω και ελεύθερο χρόνο.
Έχω γράψει ένα παραμύθι μαζί με μία συμμαθήτριά μου για την εφημερίδα του σχολείου και μερικά ποιήματα.
Μικρή είχα γεμίσει ένα ολόκληρο τετράδιο με διηγήματα και ποιήματα για τα γενέθλεια της μαμάς μου

So, this is the end.

~Lös~ · 19-04-12

εγώ γράφω αποσπάσματα,διηγήματα,ιδέες μου,σκέψεις και ένα μυθιστόρημα μαζί... =)

ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ · 01-05-12

Γειά σας

Γράφω μια ιστορία και θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας αλλά πολύ αυστηρά.
Παρακάτω παραθέτω ένα απόσπασμα.

Η φθινοπωρινή νύχτααπλωνόταν βαθιά και χάιδευε κάθε πλάσμα που παρέδινε πνεύμα και σώμα στηναγκαλιά του ύπνου. Το φεγγάρι είχε κρυφτεί πίσω από τα ογκώδη και πυκνά μαύρασύννεφα, ενώ το τσουχτερό κρύο και ο δυνατός μαινόμενος αγέρας έγδερνανοτιδήποτε τους αντιστέκονταν, νεκρό ή ζωντανό. Τα γηραιότερα δένδρα λύγιζαν σεαντίθεση με τα νεότερα, τα οποία ήταν έτοιμα να σπάσουν, αν δεν το είχα κάνειείδη. Τα νερά του ποταμού ούρλιαζαν δυνατά και κινιόντουσαν τόσο γρήγορα, αγχωτικά, όσο καμιά άλλη φορά.

Μέσα σε αυτό το τρομακτικό αλλά παράλληλαμυστήριο τοπίο μια ομάδα βασανισμένων πλασμάτων είχε συγκεντρωθεί σε μία σπηλιάαποζητώντας καταφύγιο. Ήταν ξύπνιοι, ορισμένοι προσπαθούσαν να κρατήσουν ταβλέφαρά τους ψηλά με δυσκολία, όλοι όμως φαίνονταν ανήσυχοι, φοβισμένοι καικυνηγημένοι από την αμφιβολία. Μερικοί πηγαινοέρχονταν πάνω κάτω, άλλοιπερπατούσαν κυκλικά όλο το σπήλαιο ενώ κάποιοι κάθονταν με σταυρωμένα χέριαακουμπώντας τη πλάτη τους στα πέτρινα τοιχώματα. Κοιτούσαν το πάτωμα ή το κενόκαι περίμεναν με τρεμάμενα χέρια και επιταχυμένη ανάσα την επιστροφή του απεσταλμένουκαι την άφιξη του μωρού, ή όπως τον αποκαλούσαν «εκλεκτό». Πίστευαν πως τομικρό νεογέννητο αγόρι θα ήταν η καταστροφή τους και επομένως θα έπρεπε να τοεξαφανίσουν, ώστε να εκπληρώσουν αυτά που οι πρόγονοί τους είχαν σχεδιάσει πρινχρόνια και να εκδικηθούν για το αίμα που χύθηκε σαν χίμαιρα και άνοιξε στουςανθρώπους νέους ορίζοντες, υποδεικνύοντας θάλασσες και αυξάνοντας την βλάστηση.Ήταν τα λεπτά της αναμονής αβάσταχτα και βασανιστικά, χωρίς ίχνος ελέουςαργοπορούσαν, διαστέλλονταν και έμοιαζαν με ώρες πολλές, περισσότερες από έναεικοσιτετράωρο. Σφυροκοπούσαν και παρατασσόντουσαν χωρίς πρόθεση ανακωχής στοαπέναντι στρατόπεδο. Η έλλειψη ρολογιού επίτεινε το μαρτύριο και ο μόνος τρόποςγια μέτρηση του χρόνου ήταν οι αισθήσεις και τα συναισθήματα. Ένα από τα πλάσματα σηκώθηκε αποφασιστικά και κατευθύνθηκε προς το κέντρο τουσπηλαίου. –«Θαπάω να δω τι έγινε. Θα γυρίσω όσο πιο σύντομα μπορώ, με θετικά νέα… ελπίζω»,είπε βάζοντας την κάπα του. Η ανυπαρξία υπομονής καθώς και οι ενοχές εξαιτίαςτου ότι άφησαν έναν του είδους τους μόνο να αναλάβει αυτήν την αποστολή τον ώθησαν σε αυτήντην κίνηση, παρά την υπόσχεση που είχαν δώσει όλοι, να μείνουν δηλαδή μέσα στοκαταφύγιό τους ότι και να γίνει. –«Αυτόείναι μια απερίσκεπτη κίνηση Κόρατ και το ξέρεις και εσύ ο ίδιος. Πρέπει ναμείνεις εδώ», τον συμβούλεψε μία γυναίκα, κρατώντας τον σφιχτά από τον ώμο και προσπαθώνταςνα τον αποτρέψει από αυτή του την πρόθεση. –«Δενείμαι σίγουρος για αυτό που κάναμε. Έπρεπε να είχαμε αποφασίσει με άξονα τηλογική και όχι το συναίσθημα», απάντησε αναστενάζοντας και έπειτα κούνησε τοκεφάλι δεξιά και αριστερά μερικές φορές. –«Κανείςδεν ξέρει τι είναι σωστό και τι λάθος, τι καλό και τι κακό. Η διαχωριστικήγραμμή είναι τόσο λεπτή, που μπορεί να λυγίζει εύκολα είτε προς τη μία, είτεπρος την άλλη πλευρά με αποτέλεσμα πολλές φορές να συγχέονται», είπε η γυναίκακοιτώντας τον με στοργή και αγάπη και χαμογελώντας ελαφρά. –«Μίλησεσοφά παρά τα λίγα της χρόνια. Αυτό πρέπει να πράξεις», φώναξε ένας ηλικιωμένοςαπό το βάθος της σπηλιάς.
Τότε ακούστηκαν βήματααπό την είσοδο της σπηλιάς, κάνοντας όλους να ρίξουν το βλέμμα τους προς εκείνοτο μέρος και με κομμένη την ανάσα να προσπαθούν να διακρίνουν τη φιγούρα μέσαστο σκοτάδι. Υπήρχαν δύο πιθανότητες, μία λυτρωτική και μία καταστροφική: είτενα οδηγηθεί το παιδί επιτυχώς στη σπηλιά και να δολοφονηθεί, είτε νακαταστραφεί η προσπάθεια και μαζί το είδος τους. Η μορφή στάθηκε λίγο πιο έξωαπό εκεί που έπεφτε φως, καθιστώντας τους υπόλοιπους ανίκανους να τοναναγνωρίσουν. Μία άλλη γυναίκα στροβίλισε τα χέρια της και δημιούργησε μιανοητή σφαίρα, ύστερα την προώθησε, λούζοντας έτσι με φως την περιοχή που πρινβρισκόταν στο σκοτάδι. Ένας άνδρας με χοντροκομμένα χαρακτηριστικά αποκαλύφθηκε.Κρατούσε ένα μικρό πλασματάκι σφιχτά στα δυο του χέρια και αυτό καθόταν ήσυχοκαι ακουμπούσε τα κοντά καστανά γένια του. Ένα κύμα από χαμόγελα καιαναστεναγμούς ανακούφισης εξαπλώθηκε στο χώρο. Όλοι σηκώθηκαν όρθιοι καιπλησίασαν τον μικρό, τον παρατήρησαν, τον άγγιξαν. Ο άνδρας προχώρησε προς τονπέτρινο βωμό και ακούμπησε το αγοράκι, αφαιρώντας του τα σκεπάσματα καιαφήνοντάς το γυμνό. –«Θατο κάνουμε ;», ρώτησε επιφυλακτικά ο Κόρατ. –«Άντελοιπόν, τι περιμένετε; Σκοτώστε το», είπε με νεύρο μία γυναίκα με μαλλιάκόκκινα σαν το αίμα που επρόκειτο να χυθεί.

..................................................................................................................
Κάποιες λέξεις είναι ενωμένες και στους διαλόγους δεν αλλάζει σειρά. Στο word δεν είναι έτσι, απλά με τη μεταφορά χάλασε και δεν μπορώ να το αλλάξω.Watch out: Το κάνω απλά γιατί το τράψιμο με χαλαρώνει

Y.Σ. Ξέρω για το "κλισε" του εκλεκτου, αλλά δεν έχει καμια σχέση με αυτο που αναφερεται σε αυτο που γραφω.

ΑΓΝΗΓΙΩΡΓΟΣ · 02-05-12

Κανεις;

Ρόζα Νέρα Flamingo · 02-05-12

για την ηλικια σου ωραιο ειναι

Ερις · 05-05-12

Έχετε σκεφτεί να γράψετε "βιβλίο"; Λίγο απροσδιόριστο και αρκετά γενικό δεν είναι αυτό;

Βιβλίο ναι, αλλά τι βιβλίο; Προφανώς αναφέρεσαι σε λογοτεχνικό βιβλίο και πιο συγκεκριμένα στην πεζογραφία, και ακόμη πιο συγκεκριμένα στο είδος του μυθιστορήματος.

Αν είναι όντως έτσι, ναι το έχω σκεφτεί, αρκετές φορές και από μικρή, αλλά ποτέ δεν έκατσε.
Πρέπει να είμαι σε φάση τέτοια ώστε να κάτσω να γράψω. Θέλει να αφιερώσεις αρκετό χρόνο.
Για διήγημα πχ θα ήταν πιο εύκολο και ακόμη πιο εύκολο για κανένα ποίημα κυρίως όταν είμαι σε περίεργη-μπερδεμένη- κάπως πεσμένη φάση.

thomas l. · 05-05-12

θέλω να γράψω την αυτοβιογραφία μου όταν μεγαλώσω πολύ (γύρω στα 50).

Ερις · 05-05-12

Αρχική Δημοσίευση από thomas l.:
θέλω να γράψω την αυτοβιογραφία μου όταν μεγαλώσω πολύ (γύρω στα 50).

ναι κάνε το. Θα ήταν βέβαια πολύ ωραίο αν εμπνευστείς-δημιουργήσεις μία persona, να χρησιμοποιήσεις ένα προσωπείο πίσω από το οποίο θα κρύβεσαι.
Έτσι θα έχεις γράψει μυθιστόρημα με αυτοβιογραφικά στοιχεία, που σε γενικές γραμμές ακούγεται "καλό"

Το να κάτσεις έτσι και να γράψεις ένα βιβλίο "η αυτοβιογραφία μου", έτσι από το πουθενά θα ήταν λίγο κάπως.
Εκτός φυσικά κι αν γίνεις μεγάλος και τρανός οπότε δικαιολογημένα!!

thomas l. · 05-05-12

Αρχική Δημοσίευση από Ἔρις:
ναι κάνε το. Θα ήταν βέβαια πολύ ωραίο αν εμπνευστείς-δημιουργήσεις μία persona, να χρησιμοποιήσεις ένα προσωπείο πίσω από το οποίο θα κρύβεσαι.
Έτσι θα έχεις γράψει μυθιστόρημα με αυτοβιογραφικά στοιχεία, που σε γενικές γραμμές ακούγεται "καλό"

Το να κάτσεις έτσι και να γράψεις ένα βιβλίο "η αυτοβιογραφία μου", έτσι από το πουθενά θα ήταν λίγο κάπως.
Εκτός φυσικά κι αν γίνεις μεγάλος και τρανός οπότε δικαιολογημένα!!

μα φυσικά θα γίνω μεγάλος και τρανός

ωραία ιδέα με έδωσες πάντως thanks.

Deutsch... Lover · 05-05-12

γραφω ενα... φυσικα δεν θα το εκδοσω... ειναι ενας τροπος να περνας την ωρα σου και να περνας στους αλλους καποια μηνυματα!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ Μ. · 05-05-12

Κάποτε ξεκίνησα να γράφω ένα βιβλίο αλλά όταν το ανακοίνωσα στην καλύτερή μου φίλη, το είπε σε όλους με αποτέλεσμα όλοι να με ειρωνεύονται ρωτόντας με καθημερινά πότε θα το εκδόσω....Ότααν όμως ένας φιλόλογος μου πρότεινε να ξεκινήσω να γράφω κάτι σαν εφημερίδα στο σχολείο μιλόντας για τα προβλήματα των νέων στο σχολείο(μικρά άρθρα εννοώ) όλοι το βούλωσαν...... :spasiklas:

sunday(atlie) · 13-05-12

Αρχική Δημοσίευση από ΔΕΣΠΟΙΝΑ Μ.:
Κάποτε ξεκίνησα να γράφω ένα βιβλίο αλλά όταν το ανακοίνωσα στην καλύτερή μου φίλη, το είπε σε όλους με αποτέλεσμα όλοι να με ειρωνεύονται ρωτόντας με καθημερινά πότε θα το εκδόσω....Ότααν όμως ένας φιλόλογος μου πρότεινε να ξεκινήσω να γράφω κάτι σαν εφημερίδα στο σχολείο μιλόντας για τα προβλήματα των νέων στο σχολείο(μικρά άρθρα εννοώ) όλοι το βούλωσαν......

Fuck yeah!!
Εγώ είχα γράψει ένα στο γυμνάσιο.. αλλά πολύ χαζό αποδείχθην τελικά. Τώρα γράφω άλλο ένα. Γενικά μου αρέσει να γράφω.. αλλά είναι σπαστικό κάθε και επόμενο χρόνο να βλέπεις πως αυτά που είχες γράψει είναι χαζά κάπως.. :ermm:

Spider:) · 18 Μαΐου 2012

Σε καταλαβαίνω..εγώ πάντα έγραφα... όταν ήμουν πιο μικρή ήταν όλα σαν παραμυθάκια, πράγμα λογικό. Μόλις άρχισα το γυμνάσιο, κάθε χρόνο ξεκινούσα ένα διαφορετικό βιβλίο αλλά δεν τελείωσα ποτέ κανένα, είτε γιατί μου ερχόταν μια καινούργια ιδέα, τελείως διαφορετική από την προηγούμενη, είτε γιατί απλά τελικά το προηγούμενο μου φαινόταν χαζό, είτε γιατί δε μου φαινόταν αρκετά καλό ώστε να το συνεχίσω...

Deutsch... Lover · 21-05-12

Αρχική Δημοσίευση από Spider:):
Σε καταλαβαίνω..εγώ πάντα έγραφα... όταν ήμουν πιο μικρή ήταν όλα σαν παραμυθάκια, πράγμα λογικό. Μόλις άρχισα το γυμνάσιο, κάθε χρόνο ξεκινούσα ένα διαφορετικό βιβλίο αλλά δεν τελείωσα ποτέ κανένα, είτε γιατί μου ερχόταν μια καινούργια ιδέα, τελείως διαφορετική από την προηγούμενη, είτε γιατί απλά τελικά το προηγούμενο μου φαινόταν χαζό, είτε γιατί δε μου φαινόταν αρκετά καλό ώστε να το συνεχίσω...

καταλαβαινω απολυτα τι θες να πεις! κι εγω το εχω παθει! αυτο που γραφω τωρα ομως δεν υπαρχει περιπτωση να το σταματησω αμεσα! εχω στασει στις 283 σελιδες και παμε για τα καλυτερα! οπως και να εχει σε περιπτωση που θα το σταματησω δεν θα το διαγραψω ποτε!

renia_1995 · 21-05-12

Αν έχω προσπαθήσει λέει; Άπειρες φορές. Όμως πάντα καταλήγω στο ότι η ιδέα μου ήταν μεγάλη βλακεία και απλώς πετάω τις σελίδες ή διαγράφω το έγγραφο από τον υπολογιστή

reokd · 22-05-12

το εχω προσπαθησει αλλα...τιποτα.

Έχετε σκεφτεί να γράψετε βιβλίο;

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Νεοφερμένος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος