Φόβος και αβεβαιότητα για το μέλλον

[Grand Duchess]

Βέβαια εάν τελικά αποφασίσεις να σπουδάσεις στο εξωτερικό θα πρέπει να επιλέξεις τι πραγματικά θέλεις να σπουδάσεις . ( Κτηνιατρική ή κάποια θεωρητική σχολή στην Κύπρο ; )

Τι να σπουδάσει θεωρητική σχολή; Αφού δεν την γεμίζει τίποτα.
Αν είναι να κάνει κάτι ας πάει κτηνιατρική έξω, που θα της αρέσει και το αντικείμενο.
Αντικειμενικά κάνεις δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι θα πετύχεις του χρόνου. Οπότε, αν μπορείς πάρε το ρίσκο για εξωτερικό, και από εκεί και στο εξής θα είναι δικος σου αγώνας να φτάσεις στο επίπεδο των συναδέλφων σου του ΑΠΘ και Καρδίτσας

Για τώρα όμως ξεκουράσου!

 

[Kostas_Athens]

Συμφωνώ αρκεί τα. Θέματα να είναι από την ύλη των πανελλαδικών και την φιλοσοφία αυτών
Προτείνω και του διαγωνισμού βιολογίας / της Ένωσης. Έχουν αξιόλογα θέματα.

Και πέρα από την ύλη των πανελληνίων να είναι δεν είναι πρόβλημα καλό θα κάνει. Το θέμα είναι την μέρα των πανελληνίων, άμα πέσουν "δύσκολα" και "διαφορετικά" θέματα, να έχει το background για να τα αντιμετωπίσει ψύχραιμα.

 

[Ryuzaki]

Κοριτσι.

Τα εβλεπα τα μηνυματα σου και θυμαμαι το αγχος που τραβηξες και τη θαρραλεα αποφαση που πηρες...

2 δρομοι υπαρχουν:

Α. Ξανα πανελληνιες, εχεις την εμπειρια και το υποβαθρο πλεον αυτης της κατευθυνσης, μπορεις να δεις τι πηγε στραβα.

Β. Καποια αλλη σχολη (ευκολη ακαδημαικα) και με αποκατασταση π.χ. νοσηλευτικη ωστε σε ενα βαθμο να μην εισαι ξεκρεμαστη. Επειτα κατατακτηριες για Καρδιτσα.

Καθε δρομος εχει αλλες δυσκολιες και αλλα ρισκα.

Ο πρωτος δρομος μπορει να σε οδηγησει σε αδιεξοδο, μπορει και μεσα σε εναν χρονο να τα καταφερεις.

Ο αλλος μπορει να κουραστεις στην πορεια, καποια χρονια να συμβιβαστεις με κατι που δεν πολυγουαταρεις και μετα να πρεπει να ξαναπροσπαθησεις.

Το τι θα διαλεξεις, πρεπει να λαβει υποψην και τις οικονομικες δυνατοτητες που υπαρχουν...

Κανε ενα μικρο διαλειμμα δεν ειναι σωστο να παιρνουμε αποφασεις εν θερμω, και με πιο ηρεμο μυαλο ξαναριξου στη μαχη.

 

[Μαριαννα20]

Αν και πιασάρικος τίτλος, δυστυχώς είναι η αλήθεια.

Let’s just get to the point γιατί έχω μια συνήθεια να μακρηγορώ… Βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη ψυχολογική κατάσταση.

Για όσους δεν ξέρουν, είμαι απόφοιτη, 20 ετών για να είμαι συγκεκριμένη (θα το βλέπετε και στην ταυτότητα). Όταν έδωσα πρώτη φορά στα 18 μου, ήμουν στην θεωρητική κατεύθυνση. Όχι γιατί είχα κάποιον συγκεκριμένο στόχο, απλώς γιατί συγκριτικά με τα άλλα πεδία μου φαινόταν πιο εύκολο (να σημειώσω ότι δεν το υποστηρίζω αυτό πλέον) και φοβόμουν τα θετικά μαθήματα, δεν είχα τα κότσια να τα δώσω. Χωρίς διάβασμα, συγκέντρωσα 8.000 μόρια και λόγω της ΕΒΕ δεν μπήκα σε πανεπιστήμιο (για το οποίο δεν παραπονέθηκα ποτέ, δεν είχα την απαίτηση να μπω χωρίς να έχω διαβάσει).

Τον Δεκέμβρη του 2021 άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά τι θα ήθελα να κάνω στην ζωή μου, διότι όπως και να το κάνουμε, τώρα ξεκινούσε ο αγώνας. Ήθελα να σπουδάσω και να βρω δουλειά, μελλοντικά, σε ένα αντικείμενο που θα με ενδιέφερε. Τα έβαλα κάτω, είπα «Τι μου αρέσει περισσότερο στον κόσμο;». Όλα τα χρόνια που με θυμάμαι αγαπούσα τα ζώα. Πολύ. Όποιος με έχει ζήσει, έστω και λίγο, το γνωρίζει καλά. Θα μου πείτε τώρα, «Που το πας; Στην κτηνιατρική το πας.». Ναι, εκεί το πάω. Θα το αναλύσω όμως.

Γνωρίζω πολύ καλά το επάγγελμα του κτηνιάτρου. Ότι δεν φτάνει μόνο να αγαπάς τα ζώα και να σε ενδιαφέρουν γενικότερα. Έχει πολλές υποχρεώσεις, ζωές στηρίζονται πάνω σου, θα αναγκαστείς να κάνεις ευθανασίες, να έρθεις αντιμέτωπος με ακραία περιστατικά… Και το ξεκαθαρίζω αυτό για να μην ακούω πάλι «Η κτηνιατρική δεν είναι γούτσου γούτσου ζωάκια και αγκαλίτσες», λες και δεν έχω αντίληψη της σοβαρότητας του επαγγέλματος.

Κάνω, λοιπόν, έναν σάλτο από θεωρητική σε υγείας, σε διάστημα μόλις 2 μηνών. Φεβρουάριο του 2022 άρχισα τα μαθήματα. Θυμάμαι όταν μπήκα στην αίθουσα που έκαναν χημεία για πρώτη φορά και έλεγα μέσα μου «Χριστέ μου, Χριστέ μου, ΤΙ ΕΚΑΝΑ, πως θα τα βγάλω πέρα;». Και επειδή ήδη έχω αναλύσει το journey μου σε άλλο thread, απλώς θα κάνω ένα fast forward στον Ιούνιο. Έχοντας περάσει το 2022 και το μισό 2023 μέσα στα κλάματα, τον πόνο, την ηττοπάθεια, δίνω επιτέλους πανελλήνιες.

Γράφω έκθεση, όλα καλά. Φτάνει η βιολογία και τσαλακώνομαι ψυχικά. Το εννοώ. Ήταν το καλύτερο μου μάθημα. Έγραφα καλούς βαθμούς και να σημειώσω πως το φροντιστήριο στο οποίο πήγαινα ήταν το καλύτερο στην πόλη μου, οπότε και αξιόπιστους καθηγητές έχει, και καλά διαγωνίσματα.

Και στις πανελλήνιες έγραψα στην βιολογία χειρότερα από κάθε άλλο μάθημα. Πόνεσα τόσο πολύ. Κοιμήθηκα σχεδόν μια ολόκληρη μέρα όταν γύρισα σπίτι. Πήρα κατευθείαν την απόφαση να ξανά δώσω. Ότι και να έκανα στα υπόλοιπα, είχα ήδη χάσει. Δεν ήταν overexaggeration, ποτέ δεν έπεφτα έξω στις προβλέψεις μου για τους βαθμούς που έχω γράψει. Και αποδείχθηκε όταν πήρα τα αποτελέσματα στα χέρια μου. Σαφώς συγκέντρωσα περισσότερα μόρια από την πρώτη φορά που είχα δώσει χωρίς διάβασμα, αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετά για να μπω στην επιθυμητή σχολή. Η κτηνιατρική ήταν το βασικό κίνητρό μου. Αν και φοβόμουν πολύ το οικονομικό κόστος για την μετακίνησή μου σε άλλη πόλη, ήξερα ότι θα άξιζε γιατί θα έκανα αυτό που θα μου άρεσε.

Έφτασε λοιπόν η στιγμή του μηχανογραφικού. Πιάνω την ΕΒΕ αρκετών σχολών, ωστόσο καμία τους δεν με γεμίζει όσο η κτηνιατρική. Έχω ψάξει προγράμματα σπουδών, μάλιστα για εκείνη που ήθελα να βάλω πρώτη επιλογή, παραλίγο να βάλω τα κλάμματα όταν είδα το πρόγραμμα σπουδών. Θα μου πείτε, τότε γιατί σκέφτεσαι να την βάλεις πρώτη; Ε, γιατί για εμένα είναι η μια χειρότερη από την άλλη όσον αφορά στα ενδιαφέροντά μου. Το πάω αποκλειστικά με την αποκατάσταση και τις απολαβές αυτή τη στιγμή.

Ξέρω, δεν είναι wise επιλογή, αλλά αν ξανά δώσω τελικά και αποτύχω, θέλω τουλάχιστον να έχω μια σιγουριά ότι δεν θα σπαταλήσω άλλα 4 χρόνια της ζωής μου για το τίποτα.

Είμαι σε πραγματική απόγνωση. Έχω κουραστεί να κλαίω. Πληρώνω τα λάθη των προηγούμενων χρόνων τώρα. Που δεν διάβαζα. Που το είχα αφήσει. Γιατί δεν είχα μυαλό, δεν σκεφτόμουν. Όλοι στην ζωή μου προχωρούν μπροστά και εγώ είμαι στάσιμη. Δεν ξέρω αν μπορώ να ξανά περάσω αυτόν τον πόνο με τον φόβο ότι πάλι θα αποτύχω. Έχω σιχαθεί την βιολογία. Ίσως είναι ανώριμη η αντίδρασή μου, δεν φταίει ένα μάθημα. Εγώ φταίω. Απλώς δεν έχω ιδέα πως θα την ξανα πιάσω στα χέρια μου, ξέροντας πως ότι και να γράφω στο φροντιστήριο από εδώ και πέρα, καλό ή κακό, δεν μπορεί να μου εγγυηθεί τίποτα για την ημέρα των εξετάσεων.

Οικονομικά μπορούν να με στηρίξουν οι δικοί μου, ψυχολογικά όμως κανένας. Ότι και να κάνει ο περίγυρος, δεν θα νιώσω καλά αν περάσω σε οποιαδήποτε σχολή εκτός από αυτή για την οποία πήρα απόφαση να αλλάξω πεδίο και να ξανά δώσω.

Φοβάμαι. Ήθελα απλά να το πω να το βγάλω από μέσα μου, ολόκληρο αυτή τη φορά. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.

Καλησπέρα και συγχαρητήρια για την προσπάθεια και το θάρρος σου! Η απόφαση να ξανά δώσεις όντως είναι δύσκολη και τρομακτική θα έλεγα. Προσωπικά έχω δώσει δύο φορές και την δεύτερη έγραψα αρκετά καλύτερα από την πρώτη ( την πρώτη μάλιστα με είχε σώσει και η χημεία). Είχα ακριβώς τον ίδιο φόβο για τη βιολογία. Πέρυσι έγραψα 10,2 και φέτος κατάφερα το 15. Δεν ήταν ο βαθμός που έπρεπε για να περάσω στη σχολή που ήθελα αλλά ανέβηκε, κυρίως γιατί κάποια στιγμή (ίσως και αργά) σταμάτησα να φοβάμαι τόσο την βιολογία (και φυσικά διάβαζα). Ίσως άμα αποφασίσω να ξανά δώσω φέτος να το καλυτερευσω ακόμα περισσότερο.

Θα ήθελα να πω και λίγο για την εμπειρία ενός συμμαθητή μου. Έδωσε τρεις φορές πανελλήνιες. Ήθελε ιατρική και μόνο αυτό, ήταν το όνειρο του. Ο δικός του φόβος ήταν επίσης η βιολογία. Προσπάθησε, είχε κουραστεί περισσότερο από όλους μας,. Τελικά όμως τα κατάφερε γιατί πίστεψε στον εαυτό του, ξεπέρασε τους φόβους και πλέον νιώθει πως όλος αυτός ο κόπος του ανταμείφθηκε!! Δεν σταματήσει να παλεύει για το όνειρο του!!

 

[Joji]

Η απόκλιση είναι μεγαλύτερη των 5.000 μορίων;

Ναι. 5.300.

Αν έχεις την δυνατότητα, σκέψου τις σπουδές στο εξωτερικό.

Ήλπιζα να φανεί από το αρχικό μου μήνυμα, αλλά το να σπουδάσω κτηνιατρική στο εξωτερικό δεν υπάρχει ούτε καν στα last plans (εξαιτίας και της έλλειψης αναγνώρισης αλλά και των οικονομικών). Είτε σπουδάζω κτηνιατρική στην Ελλάδα, είτε κάνω κάτι άλλο που απλά επιφέρει καλές απολαβές και αποκατάσταση.

Νοσηλευτική

Αν και δελεαστική επιλογή, μετά από συζήτηση με κοντινά πρόσωπα και ανθρώπους που έχουν ψαχτεί για την συγκεκριμένη σχολή, στην Ελλάδα πλέον δεν μπαίνεις μόνιμος χωρίς μέσον. Αυτό σημαίνει: 3μηνα, 3μηνα, 3μηνα. Η μαμά μου είναι στο επάγγελμα και το τι βλέπει καθημερινά δεν περιγράφεται. Τα παιδιά κοντά στην ηλικία μου τα λιώνουν, και ύστερα τα πετάνε. Πιστεύω ότι θα άντεχα τις αντιξοότητες που συνοδεύουν το επάγγελμα αλλά αυτή η αβεβαιότητα για την θέση με τρομάζει. Θα την βάλω δεύτερη στο μηχανογραφικό. Θέλω να σπουδάσω στην πόλη μου, αν είναι για οτιδήποτε πέρα από την κτηνιατρική. Βέβαια σε όποια σχολή πιάνω στην πόλη μου, το επαγγελματικό μέλλον είναι μάλλον αμφίβολο. Απλώς για την νοσηλευτική βλέπω πολλά cons. Σίγουρα δεν ήταν έτσι η κατάσταση παλαιότερα, αλλά πλέον είναι τσίρκο.

Κατατακτήριες

Τις θεωρώ πιο risky από τις πανελλήνιες αλλά λιγότερο ψυχοφθόρες. Θα προϋπέθετε να μπω νοσηλευτική και να περάσω 4 χρόνια από την ζωή μου σε αυτή τη σχολή, με την πιθανότητα να καταλήξω απλά σε αυτά που αναφέρω παραπάνω και τίποτα περισσότερο. Χωρίς να μπορώ, εννοείται, να ξανά δώσω πανελλήνιες σε αυτή τη φάση.

Συνοψίζοντας

Τα οικονομικά μου επιτρέπουν να δώσω άλλη μια φορά με φροντιστήρια και τακτικά ιδιαίτερα. Η απαισιοδοξία μου δεν έγκειται τόσο στο γεγονός ότι δεν πέρασα φέτος, αλλά στην τιτάνια απόκλιση που σίγουρα δεν περίμενα. Το να ξανά δώσω θα μου ανοίξει περισσότερες πόρτες και επιλογές, κατά πάσα πιθανότητα, ακόμη και να μην περάσω εκεί που θέλω. Γι’αυτό τείνω προς τα εκεί. Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας και για την κατανόηση! Πιο πολύ ήθελα να το πω και δημόσια για να ελαττωθεί αυτό το βάρος που κουβαλάω σε καθημερινή βάση.

Το ξέρω ότι οι περισσότεροι τώρα χαλαρώνουν και πηγαίνουν διακοπές, αλλά εγώ με το ζόρι βγαίνω έξω με αυτή την διάθεση. Συνεπώς μου είναι αρκετά δύσκολο να κάνω πλάνα με φίλους.

 

[Shine]

Καταρχάς συγχαρητήρια για την προσπάθεια σου και την επιτυχία σου !
Διαβάζοντας την εμπειρία σου, έχω να πω ότι είσαι αξία θαυμασμού, τόσο για το πείσμα σου όσο και για την δυναμική σου!
Είναι πραγματικά μεγάλη επιτυχία που κατάφερες να εισαχθείς σε μια σχολή δίνοντας από διαφορετικό πεδίο με την πρώτη και το εννοώ!
Μην αναιρείς την προσπάθεια σου και γι ´αυτό θα πρέπει να επιβραβεύσεις τον εαυτό σου!

Γνωριζω ότι η περίοδος του μηχανογραφικού είναι αρκετά ψυχοφθόρα ειδικά εάν δεν έχεις πετύχει τον στοχο σου. Μην νιώθεις χαμένη, γιατί βρίσκεσαι πλέον στο σωστό δρόμο, καθώς ξέρεις τι θέλεις και το κυνηγάς! Μόνο αυτό είναι επιτυχία! Πολλοί δεν ξέρουν τι θέλουν να κάνουν και είναι πολύ μεγαλύτεροι από εσένα!

Στη ζωή δεν είναι όλα άσπρα ή μαύρα. Στο λέω εγώ που πάντα εβλεπα το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Πρέπει να αξιολογείς τον εαυτό σου σύμφωνα με τις συνθήκες.
Ειναι δύσκολο να πάρεις μια απόφαση και δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις αλλά θα σου πω πως πάντα υπάρχουν διέξοδοι και ευκαιρίες που μπορεί τώρα να μην τις βλέπεις!

Υ.Γ εάν αποφασίσεις τελικά να ξανά δώσεις φρόντισε να έχεις εναλλακτικές που σου αρέσουν και σε κάνουν χαρούμενη.

 

[GeorgePap2003]

Συγχαρητήρια αρχικά για όλη σου τη προσπάθεια και πραγματικά αυτό που πέτυχες είναι πάρα πολύ σπουδαίο + οτι σε τιμάει το γεγονός ότι θες να στηρίξεις τα ελληνικά πανεπιστήμια μια εποχή που κάποιοι τα πολεμάνε όσο τίποτα...
Δεύτερον δες τα και με άλλο μάτι...πάντα υπάρχει δίεξοδος και ας μη την βλέπεις τώρα...είναι πολύ θετικό το γεγονός πως το πας μέχρι τέλους...

 

[Grand Duchess]

Ναι. 5.300.

Σκεψου όμως ότι από 8.000 πηγές στα 12.000 και σε διαφορετικες κατευθύνσεις με 0 υπόβαθρο σε 1 χρόνο.
Έχεις πολλές ευκαιρίες εξέλιξης!
Χαλάρωσε τώρα και από Σεπτέμβρη διάβασμα.
Έχω και εγώ να προτείνω το τμήμα της ζωικής παραγωγής, μια φίλη μου μόλις αποφοίτησε. Έχει καλή αποκατάσταση, αλλά ασχολούνται με αγροτικά ζώα και όχι συντροφιάς. Αξιζει να ρήξεις μια ματιά στο πρόγραμμα του, ως πλανο Β.

 

[Joji]

Σας ευχαριστώ όλους για τα υπέροχα λόγια. Με συγκινήσατε πάρα πολύ. Κατά 99% θα ξανά προσπαθήσω. Προτιμώ να χάσω άλλον έναν χρόνο από την ζωή μου κυνηγώντας αυτό που μου αρέσει, παρά να μετανιώνω για την υπόλοιπη ζωή μου που δεν το έκανα.

Μιας και είμαστε εδώ, θα ήθελα να κάνω μια αφιέρωση σε κάθε μέλος που μου στάθηκε καθ’όλη την διάρκεια αυτής της δύσκολης χρονιάς και είχα την τύχη να μιλάω μαζί του σε προσωπικό επίπεδο.

@Pak

Pak, ξεκινήσαμε να μιλάμε με αφορμή κάτι παντελώς άσχετο από τις πανελλήνιες. ΣΥΝΕΧΙΣΑΜΕ να μιλάμε επειδή είχαμε αρκετά κοινά. Ένα από αυτά ήταν η σχολή που θέλαμε. Θυμάμαι όταν τέλη του 2021 μου έλεγες ότι μάλλον θα ξανά δώσεις, χωρίς να ξέρω για που ακόμα. Διάβασα την ιστορία σου, συγκινήθηκα και συνάμα πήρα δύναμη και για την δίκη μου απόφαση. Θέλει πολλά κότσια το να ξανά δίνεις. Και αυτό στο αναγνωρίζω. Είσαι άξια θαυμασμού. And I’m so proud of you. Θα στο λέω συνέχεια. Αν δεν ήσουν εσύ, δεν ξέρω αν θα άντεχα να φτάσω στο σημείο να μπω στην αίθουσα να γράψω. Τον Απρίλιο σου είχα στείλει πως δεν πρόκειται να δώσω πανελλήνιες και πως τα παρατάω. Μου είπες «ΟΧΙ. Μην τολμήσεις να αφήσεις όλο αυτό να πάει χαμένο.». Δεν το γνωρίζεις, αλλά είσαι ο λόγος που συνέχισα. Με βοηθούσες και στις ασκήσεις ακόμα. Μπορεί να σου έστελνα 1 το βράδυ κλαμένη επειδή δεν μπορούσα να λύσω κάτι, και καθόσουν να μου το εξηγήσεις. Χώρια τα όσα άσχετα που λέγαμε και ξεχνιόμουν και γελούσα όταν το χρειαζόμουν. Είσαι η δεύτερη που έμαθε τα αποτελέσματα μου, με πρώτη την αδερφή μου. Σε λατρεύω και σε ευχαριστώ.

@Chem2000

Γιώτα, μιλήσαμε πρώτη φορά σε ιδιωτικό στα μέσα του 2022. Θυμάμαι που συζητάγαμε για τα σκυλιά και τα puppy mills για τα οποία ήθελες να μάθεις, με αφορμή ένα θέμα που είχε ανοίξει στο steki εκείνο τον καιρό. Φτάσαμε να μιλάμε σε καθημερινή βάση. Σου έλεγα συχνά τον πόνο μου σχετικά με τις πανελλήνιες και με άκουγες, ότι ώρα και αν ήταν. Ήσουν πάντοτε εκεί. Την ημέρα που έγραφα έκθεση, θυμάμαι γύρισα σπίτι και βλέπω μηνύματα να πετάγονται στις ειδοποιήσεις του κινητού: «ΠΑΜΕ ΙΩΑΝΝΑ, ΜΙΛΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ!!!» και ήμουν με ένα χαμόγελο όλη μέρα. Σε ευχαριστώ για όλα.

@monaxiko brizolaki

Μπριζολάκι, στις αρχές δεν είχαμε καλές σχέσεις. Σε είχα πάρει με κακό μάτι. Μετά άρχισες να γράφεις περισσότερο στο φόρουμ και σε συμπάθησα τρομερά. Έχουμε ίδιο sense of humor και ξέρω σίγουρα σε ποιον θα μιλήσω αν θέλω να γελάσω σε 5 δευτερόλεπτα. Μου έχεις σταθεί πάρα πολύ, όπως και οι άλλοι, με τον τρόπο σου. Χαιρόσουν κάθε φορά που έπαιρνα τα αποτελέσματα ενός διαγωνίσματος, όπως και να έγραφα. Μου έλεγες «Μπράβο γυναίκα μου». Όλοι χρειαζόμαστε ένα Μπριζολάκι στην ζωή μας. Σε έχω σε μεγάλη εκτίμηση, μεγαλύτερη από όσο μπορείς να φανταστείς. Σε ευχαριστώ πολύ.

@Samael

Σαμ… Ήσουν ο πρώτος που με είχε στηρίξει στο να ξανά δώσω πανελλήνιες. Μου είχες γράψει ένα μακροσκελές κείμενο, όπου με παρότρυνες, ουσιαστικά, να ξεχάσω την ηλικία και τα εμπόδια και να επικεντρωθώ στον στόχο. Δεν έχεις ιδέα πόσο ευγνώμων σου είμαι για αυτό. Με στήριξες και καθ’όλη την διάρκεια της χρονιάς. Δεν με άφησες στιγμή ξεκρέμαστη. Στην φυσική πάντα έτρεχες. Σε θαυμάζω άπειρα για την προσήλωσή σου στο αντικείμενό σου και για τις γνώσεις που έχεις (και τις μοιράζεσαι μαζί μου). Για εμένα δεν υπάρχει καλύτερο από κάποιον που κάνει εκείνο που του αρέσει και τον γεμίζει, και σε εσένα είδα ακριβώς αυτό. Σε ευχαριστώ για όλα.

@Aspiring Lawyer

Ασπιρίνη μου, δεν ξέρω τι να πρώτο πω. Το ότι λίγες μέρες πριν τις πανελλαδικές σου ήρθα κλαμένη με κρίση και έκατσες και με άκουσες, παρά τις υποχρεώσεις που είχες; Το ότι ήσουν μονίμως δίπλα μου; Δεν ξέρω πως να στο περιγράψω αλλά πάντα μου έδινες ένα αίσθημα ασφαλείας και σιγουριάς. Πάντα με ηρεμούσε όταν μιλάγαμε. Έχεις καρδιά από χρυσό και χαρακτήρα διαμάντι. Είσαι πολύτιμος. Σε ευχαριστώ που μπήκες στην ζωή μου.

@ultraviolence

Ultra, με βοήθησες ΠΑΡΑ πολύ όταν ανακοίνωσα την σχολή που ήθελα και το backstory μου. Μου ανύψωσες το ηθικό και δεν σταμάτησες στιγμή να πιστεύεις σε εμένα. Μου έστελνες και βοηθητικές ασκήσεις κατά καιρούς. Σε θαυμάζω πολύ που πήρες και εσύ την απόφαση να ξανά δώσεις και σου εύχομαι να κάνεις αυτό που αγαπάς στην ζωή σου.

@BaSO4

Βάσω, με το username-λογοπαίγνιο… Μπορεί να μην σε ξέρω σε προσωπικό επίπεδο όσο ξέρω τους υπόλοιπους, ωστόσο κατάφερες και με «κέρδισες» με τον χαρακτήρα σου. Με στήριξες, μου έστελνες συνεχώς για καλή επιτυχία και με άκουγες, ότι και αν είχα να πω. Ευχαριστώ…

Τώρα, από τους ανθρώπους που υπήρξαν κοντά μου στον αγώνα και με βοήθησαν, ακόμη και αν δεν φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε καθημερινά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους:

@Micro
@spring day
@Dias
@Panzerkampfwagen
@Cade
@Magigi
@BeatrixKiddo
@Grand Duchess
@meetmeinmontauk
@arko
@atlantida
@ilias90
@oxipalitaidia
@sophialaf
@Sherlockina
@Volkswagen Fan
@littlefungi
@Ryuzaki

Τα μέλη της υπέροχης ΟΔ @Scandal και @Himela με τους οποίους είχα την τύχη να μιλήσω μερικές φορές και τους εκτιμώ απίστευτα. Και για την βοήθεια και στήριξη που μου έχουν προσφέρει ανά καιρούς αλλά και για την ύπαρξη αυτού του φόρουμ και την ορθή λειτουργία του. Το εννοώ όταν λέω ότι δεν ξέρω που θα ήμουν τώρα αν δεν είχα γράψει εδώ για την απόφαση που σκεφτόμουν να πάρω.

Και εννοείται ευχαριστώ και όλους εσάς που μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε το σεντόνι μου (αν και τώρα απλώνω μπουγάδα, όπως μου είπε η φίλτατη @Pak ) και μερικοί να μου απαντήσετε μάλιστα.

 

[Grand Duchess]

Προτιμώ να χάσω άλλον έναν χρόνο από την ζωή μου κυνηγώντας αυτό που μου αρέσει, παρά να μετανιώνω για την υπόλοιπη ζωή μου που δεν το έκανα.

Μεγάλη κουβέντα αυτή joji
Και μπράβο που σκέφτεσαι έτσι. Σου εύχομαι τα καλύτερα στο μέλλον.

 

[VouDou]

Δες για Ζωική Παραγωγή (ΓΠΑ, ΑΠΘ, ΠΘ-Λάρισα, ΔιΠαΕ-Σινδος, ΠΙ-Άρτα, ΠΔΜ-Φλώρινα, κ.λπ.) ως την πιθανότερη εναλλακτική.

Αλλού είναι Τμήμα και το δηλώνεις από το μηχανογραφικο (π.χ. ΓΠΑ), αλλού είναι κατεύθυνση προχωρημένου εξαμήνου σπουδών (π.χ. ΑΠΘ) ως προς την ακαδημαϊκή δομή οργανωτικά.

Είναι το πιο συναφές στην Κτηνιατρική, πολλοί δίνουν κατατακτηριες μετά στην Κτηνιατρική. Στη ζωική παραγωγή καλύπτεις μέρος των αγροτικών ζώων και τροφίμων ζωικής προέλευσης, όχι όμως στα ζώα συντροφιάς (ίσως 1-2 μαθήματα max).

Και όντως η Κτηνιατρική δεν είναι "γουτσου-γουτσου σκυλάκια και γατακια" που νομίζουν οι περισσότεροι, αυτό είναι ένα μικρό της μέρος.

Γεωπονοι-(Επιστήμης) Ζωικής Παραγωγής και Κτηνιατροι, αμφότεροι είναι στο ΓεωτΕΕ (Γεωτεχνικο Επιμελητήριο Ελλάδος) ως διακριτοι επαγγελματικοι κλάδοι.

 

[Unboxholics]

Ξαναδώσε, μην το αφησεις ετσι. Εκανες αλλαγη κατευθυνσης, ξεκινησες ουσιαστικα απο το 0 και τα πηγες παρα πολυ καλα για 1 χρονο προετοιμασιας. Θα ειναι κριμα να εδωσες τοση προσπαθεια και να μην δωσεις στον εαυτο σου αλλη μια ευκαιρια, 1 χρονια ειναι πιστεψε στον εαυτο σου λυσε αρκετες ασκησεις και θα το καταφερεις(και να μην το καταφερεις θα ξερεις τουλάχιστον οτι δεν τα παρατησες).Τα 5000 μορια αποκλιση μπορει να φαντάζουν αρκετα ωστοσο με σωστη προετοιμασια και δυναμη(κυριως ψυχικη) μπορεις να καλυψεις την διαφορα.[ξαναεδωσα στο 2ο πεδιο και καλυψα μια διαφορα περιπου 3000 μοριων] γιαυτο πιστευω οτι μπορεις να κανεις την υπερβαση. It's not over until you win

 

[Himela]

Λυπάμαι αλλά την ειδοποίηση αυτή που μου είχες κάνει ταγκ δεν την είχα δει μωρό μου, συγγνώμη. Συγγνώμη και που δεν είχα διαβάσει αυτό το θρεντ. Διαβάζοντας το όμως συγκινουμαι η σκατογρια που είστε τόσα μωρελια που υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον κι έχετε κάνει όμορφες φιλίες και αγαπιεστε και σκέφτομαι πόσο πολύτιμο είναι καμιά φορά το ίντερνετ και ειδικότερα το φόρουμ αυτό, πόσους ανθρώπους έχει φέρει κοντά, πόσες φιλίες, αγάπες, σχέσεις έχει δημιουργήσει (ειδικά για μένα που γνώρισα εδώ τον άντρα μου το μακρινό 2009).

Συγκινουμαι ακόμα για το πόσο γλυκό κορίτσι είσαι, τί καλό παιδί, πόσο εκτιμάς τη βοήθεια των φίλων σου και την υποστήριξη των γονιών σου.

Συγγνώμη που δεν έλαβα αυτή την ειδοποίηση να δω το θρεντ σου νωρίτερα (η αλήθεια είναι ότι δεν ασχολούμαι με το σκουλ σχεδόν καθόλου).

Δε λέω ότι όλα θα πάνε ή δε θα πάνε καλά, άλλωστε το καλό και το κακό είναι πολύ σχετικές έννοιες που με τα χρόνια μπορούν και να αντιστραφούν, κάτι που σήμερα σού φαίνεται τραγικό, σε λίγα χρόνια να λες, πάλι καλά που έγινε αυτό και με ώθησε να κάνω το άλλο που μου έφερε επιτυχία ή χαρά κλπ. Θέλω να πω ότι σήμερα η αποτυχία στη βιολογία μπορεί να σου φαίνεται τρομερή, αν όμως κάνεις άλλα πράγματα και πετύχεις ή πας σε άλλη σχολή πχ κι εκεί γνωρίσεις τον άνθρωπο της ζωής σου ή έναν πολύ καλό καθηγητή που θα σε κάνει να δεις τη ζωή αλλιώς κλπ, τότε σε είκοσι χρόνια θα λες, πάλι καλά που δεν έγραψα καλά τότε στη βιολογία και μετά έγινε *αυτό* και η ζωή μου έγινε καλύτερη - πήρε άλλη τροπή. Μου έχει τύχει και το ξέρω.

Όπως και να έχει έχεις μία καρδούλα χρυσάφι οπότε δε σε φοβάμαι. Και με την αδελφούλα σου, τους γονείς σου, την Αριούλα, τους φίλους σου, όλα καλά θα σου πάνε μωρό μου.

Σε φιλώ, καλή τύχη.

 

[Joji]

Ήθελα να κάνω ένα update εδώ Οι περισσότεροι έχετε ήδη δει τα αποτελέσματά μου αλλά όπως και να ‘χει:

Τα φετινά δεδομένα (για την Καρδίτσα έχω λιγότερα λόγω φυσικής που έγραψα άθλια)

που δεν με θέλουν σε καμία περίπτωση στη σχολή, ΑΛΛΑ.

Είμαι 200 μόρια πάνω από τη δεύτερη επιλογή μου οπότε κάν’τε ένα καλό manifest να μπω Πέρυσι δεν μπορούσα καν να την δηλώσω λόγω της ΕΒΕ. Θεωρώ θα μου αρέσει, έχοντας κοιτάξει το πρόγραμμα σπουδών και όλα. Ελπίζω να μην απογοητευτώ. ΑΥΤΑ!

 

[smarw]

Είμαι 200 μόρια πάνω από τη δεύτερη επιλογή μου οπότε κάν’τε ένα καλό manifest να μπω Πέρυσι δεν μπορούσα καν να την δηλώσω λόγω της ΕΒΕ. Θεωρώ θα μου αρέσει, έχοντας κοιτάξει το πρόγραμμα σπουδών και όλα. Ελπίζω να μην απογοητευτώ. ΑΥΤΑ!

Συγχαρητήρια , είσαι αξιέπαινη για τον κόπο που έχεις καταβάλλει! Σου εύχομαι να περάσεις στη σχολή και να ξεκινήσει η φοιτητική σου ζωή!

 

[nearos]

Τζοτζαρααα καλη επιτυχια σου ευχομαι
Η ζωη ξεκιναει τωρα που ακοκουθεις το ονειρο σου. Βαστα γερα

 

[Joji]

Η ζωη ξεκιναει τωρα που ακοκουθεις το ονειρο σου.

Καλά το όνειρο μου δεν το ακολουθώ Αλλά it’s okay there’s still more in life. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές.