Φοιτητική ζωή: Τι αλλάζει;

[Θανάσης Χανιά]

Στην ηλικία σου, όπως εσύ, ήμουν...

Όλα θέμα συνήθειας είναι τελικά..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Όλα θέμα συνήθειας είναι τελικά..

Ναι. Μην αγχώνεστε.
Τώρα απλά μου θύμισες την ομορφότερη μέρα της ζωής μου. Την πρώτη μέρα μαθήματος, που μπέρδεψα τις αίθουσες...και ήμουν σαν ηλίθιο. Όταν βρήκα που είχαμε μάθημα μετά από ώρα, απλά αγχώθηκα αν θα με δεχόταν η καθηγήτρια. Χτύπησα, άνοιξα την πόρτα της αίθουσας και μπήκα. Όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω μου και μου κόπηκε η ανάσα. Η καθηγήτρια ευγενική. Μας έκοψε ότι ήμασταν παγωμένοι πρωτοετείς και μας καλωσόρισε παρ' όλο που την διακόπταμε με την είσοδό μας στην αίθουσα. Μετά κάθησα και είδα ότι ήταν ένα απλό μάθημα εισαγωγής στα διανύσματα. Ήταν τόσο ενδιαφέρον που για πότε γράψαμε 5 σελίδες δεν το πήρα είδηση. Από τον δεύτερο μήνα μέχρι τώρα, πάω για μάθημα με άνεση κινήσεων, με φραπέ,...κτλ. Γενικά πάω όποτε θέλω. Αν κάποιο πρωί βαριέμαι να ξυπνήσω πρωί απλά δεν πάω....και γυρίζω από την άλλη πλευρά. Πλέον επιλέγω σε ποιο μάθημα θα πάω. Πάω σε εκείνο το μάθημα, όπου θα πάρω και 5 πράγματα. Βαριέμαι τους βαρετούς καθηγητές που απλά αντιγράφουν το βιβλίο στον πίνακα με ωραία γραμματάκια και υπογράμμιση. Θέλω και λίγο σασπένς να έχει το μάθημα, αλλιώς θα με πάρει ο ύπνος. Καμία κουλή ξεκάρφωτη άσκηση ή καμία ερώτηση κρίσεως για γερά νεύρα. Μου αρέσουν οι καθηγητές εκείνοι, που δεν γράφουν πολλές κατεβατές σημειώσεις και απλά επικοινωνούν με το ακροατήριο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Θανάσης Χανιά]

Eγώ το έπαθα αυτό στην Α' Δημοτικού.. (δραματική εμπειρία ) Κάλιο αργά παρά ποτέ όμως.. Τώρα μπαίνεις στην αίθουσα και λες του καθηγητή "τι χαμπαρια μαγκα" ε? χαχααχα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[JosefK]

Αν ήταν όλοι τόσο καλοί φοιτητές, δεν θα ήταν τόσο χάλια επαγγελματίες μετά. Ότι σπέρνεις θερίζεις...

4+ χρόνια αφότου αποφοίτησα, βλέπω ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς.
Η επαγγελματική επιτυχία κρίνεται περισσότερο από την προσπάθεια που θα καταβάλεις και τη σοβαρότητα που θα δείξεις όταν βγεις στην αγορά εργασίας και όχι από το τι έκανες τα φοιτητικά σου χρόνια.

Γνωρίζω αρκετές περιπτώσεις ατόμων που ήταν πολύ καλοί φοιτητές, αλλά 3-4 χρόνια μετά το πτυχίο δεν έχουν καταφέρει τίποτα. Χάνουν το χρόνο τους με ανούσια διδακτορικά που δε θα τους οδηγήσουν πουθενά ή περνάνε σε ένα μεταπτυχιακό και δυσκολεύονται να το τελειώσουν. Λένε ότι για 1 χρόνο θα χαλαρώσουν λίγο και τελικά περνάνε 4 χρόνια χωρίς να το καταλάβουν, αποτέλεσμα του γεγονότος ότι δε χαλάρωσαν καθόλου ως φοιτητές. Βαριούνται ή και φοβούνται ακόμα να βρουν δουλειά και ζουν με τα λεφτά των γονιών τους. Έχω ακούσει πληροφορικάριο να λέει ότι τον φοβίζει η ιδέα να δουλέψει σε ιδιωτική εταιρία διότι θα είναι αγχωτικά τα deadlines, και φιλόλογο να λέει ότι φοβάται να κάνει μαθήματα επειδή μπορεί να τύχει οι μαθητές να του κάνουν ερωτήσεις που δε θα ξέρει να απαντήσει! Αμφότεροι ήταν πολύ καλοί φοιτητές με πραγματική αγάπη προς την επιστήμη τους.

Αντιθέτως, βλέπω και τους ψιλο-τουρίστες φοιτητές που δεν πατούσαν και τόσο συχνά στη σχολή, αργησαν γύρω στα 2 χρόνια να πάρουν πτυχίο και έβγαλαν ένα όχι και τόσο καλό βαθμό, αλλά αμέσως μετά σοβαρεύτηκαν και βγήκαν στην αγορά εργασίας με όρεξη, αυτοπεποίθηση και τσαγανό. Δεν κάνει κανένας τους super καριέρα αλλά όλοι καταφέρνουν να βρουν κάποια καλή δουλειά που τους επιτρέπει να είναι οικονομικά ανεξάρτητοι και να ζουν μία φυσιολογική και ισορροπιμένη ζωή. Σε αντίθεση με το παράδειγμα του φιλολόγου που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο, γνωρίζω και μια άλλη φιλόλογο που στα φοιτητικά της χρόνια έλεγε ότι δε γνωρίζει ούτε ορθογραφία, και τώρα δε της περισσεύει ελεύθερος χρόνος από τα ιδιαίτερα που κάνει.

Σε μία σχολή γενικά, οι πραγματικά άριστοι φοιτητές με παραπάνω προοπτικές αποτελούν ένα μικρό ποσοστό, 3 - 4 %. Ξεχωρίζουν εξαρχής ποιοι είναι, και εντέλει αυτοί θα καταφέρουν και στη συνέχεια να ξεχωρίσουν και στον επαγγελματικό τομέα. Για όλους τους υπολοίπους ίσως τελικά δεν παίζει και τόσο σημαντικό ρόλο για την επαγγελματική αποκατάσταση το πόσο καλοί είναι στα μαθήματα, διότι κατά πάσα πιθανότητα θα απασχοληθούν σε δουλειές όπου το 90% των γνώσεων που πήραν από τη σχολή θα τους είναι άχρηστο. Είτε πάρεις 10 σε ένα δύσκολο μάθημα επειδή αντέγραψες, είτε επειδή ξεσκήστηκες στο διάβασμα, δεν αλάζουν και πολλά πράμματα για τη συνέχεια. Αν μετά από 5 χρόνια σου χρειαστούν στη δουλειά οι γνώσεις από το μάθημα αυτό, πάλι θα χρειαστεί να τα ξαναδιαβάσεις διότι θα έχεις ξεχάσει τα πάντα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tzwrtzia]

Ναι. Μην αγχώνεστε.
Τώρα απλά μου θύμισες την ομορφότερη μέρα της ζωής μου. Την πρώτη μέρα μαθήματος, που μπέρδεψα τις αίθουσες...και ήμουν σαν ηλίθιο. Όταν βρήκα που είχαμε μάθημα μετά από ώρα, απλά αγχώθηκα αν θα με δεχόταν η καθηγήτρια.

χαχαχα!! κάπως έτσι την είχα πάθει και εγω στην α΄λυκείου. επειδή το λύκειο μου έχει υπάρξει ως πολυκλαδικό είναι ένας τεράστιος χώρος. 6 στρέμματα! και δεν έχει τη δομή ενός συνηθισμένου σχολείου, αλλά οι τάξεις είναι χωρισμένες σε πτέρυγες. μέχρι να το μάθω και να εντοπίζω την τάξη μου, μου πήρε κάτι βδομάδες. θυμάμαι μάλιστα, την επόμενη μέρα από τον αγιασμό πήγα σχολείο με τους φίλους μου, αλλά έφυγα μόνη μου και έψαχνα πόση ώρα σα το χαζό την πύλη για να βγω! επίσης, αισθανόμουν ότι με κοιτούσαν και γελούσαν, αλλά έκανα πως δεν έδινα σημασία, και φυσικά δε ρώτησα κανένα να με κατατοπίσει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Θανάσης Χανιά]

Ναι. Μην αγχώνεστε.
Από τον δεύτερο μήνα μέχρι τώρα, πάω για μάθημα με άνεση κινήσεων, με φραπέ,...κτλ.

Άρα να υποθέσω δεν υπάρχουν κολλήματα με τι κρατάς μέσα στο αμφιθέατρο δηλαδη? Τώρα αυτό που λες με την επικοινωνία των καθηγητών έχω ακούσει (και μου φαίνεται απολύτως λογικό) ότι υπάρχει με όσους κάθονται μόνο στα μπροστινά καθίσματα, χωρίς βέβαια να σε εμποδίζει κανείς άμα κάθεσαι τέρμα πάνω να μιλήσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Eγώ το έπαθα αυτό στην Α' Δημοτικού.. (δραματική εμπειρία ) Κάλιο αργά παρά ποτέ όμως.. Τώρα μπαίνεις στην αίθουσα και λες του καθηγητή "τι χαμπαρια μαγκα" ε? χαχααχα

Όχι και έτσι. Αλλά με κάποιους καθηγητές διατηρώ μια τυπική σχέση επικοινωνίας. Με ξέρουν μέσα από την εμφανή παρουσία μου στο μάθημά τους (ιδίως σε μαθήματα επιλογής όπου είμαστε 3 και ο κούκος)...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[johnnynoisemaker]

βασικα αν επιτρεπεται npb σε ποια σχολη σπουδαζεις??και γιατι στα μαθηματα επιλογης ειναι 3 και ο κουκος?αφου οι ιδιοι το επιλεγουν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Yπάρχουν στο προφίλ μου πληροφορίες.
Είναι 3 και ο κούκος γιατί απλά, δεν πατάνε. Οι πολλοί φοιτητές έρχονται μόνο σε μαθήματα κορμού (υποχρεωτικά). Σε γενικές γραμμές, όπως προείπα, έχουμε μεγάλο δείκτη αποχής από τα μαθήματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[johnnynoisemaker]

καλα το ειχα φανταστει απο τον τροπο που μιλαγες για το πια μαθηματα σου αρεσουν να πηγαινεις (που ο καθηγητης εχει να σου προσφερει κατι και ανεφερες κατι για ασκησεις)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[johnnynoisemaker]

οσο για τα μαθηματα επιλογης...αυτα δεν εξεταζονται?στις εξεταστικες εννοω του καθε εξαμηνου..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pennyy]

κ εγω θελω να ρωτησω κατι.πως καταλαβαινουμε οτι καποιος ειναι απο τα κομματα ?δηλαδη πες οτι παμε να κανουμε την εγγραφη,πωσ καταλαβαινουμε ποιος μας μιλαει για να μασ γνωρισει κ ποιος οχι ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[exc]

κ εγω θελω να ρωτησω κατι.πως καταλαβαινουμε οτι καποιος ειναι απο τα κομματα ?δηλαδη πες οτι παμε να κανουμε την εγγραφη,πωσ καταλαβαινουμε ποιος μας μιλαει για να μασ γνωρισει κ ποιος οχι ?

Όλοι οι πρωτοετείς τις μέρες της εγγραφής είναι ψαρωμένοι. Κανένας τους δεν πρόκειται να έρθει να σου μιλήσει εκείνη τη μέρα. Όσοι έρθουν, θα έρθουν για να σε "βοηθήσουν" και είναι (θα είναι) όλοι κομματόσκυλα μεγαλύτερου (έως πολύ μεγαλύτερου - έως πανάρχαιου) έτους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nPb]

Spoiler

4+ χρόνια αφότου αποφοίτησα, βλέπω ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Η επαγγελματική επιτυχία κρίνεται περισσότερο από την προσπάθεια που θα καταβάλεις και τη σοβαρότητα που θα δείξεις όταν βγεις στην αγορά εργασίας και όχι από το τι έκανες τα φοιτητικά σου χρόνια.

Γνωρίζω αρκετές περιπτώσεις ατόμων που ήταν πολύ καλοί φοιτητές, αλλά 3-4 χρόνια μετά το πτυχίο δεν έχουν καταφέρει τίποτα. Χάνουν το χρόνο τους με ανούσια διδακτορικά που δε θα τους οδηγήσουν πουθενά ή περνάνε σε ένα μεταπτυχιακό και δυσκολεύονται να το τελειώσουν. Λένε ότι για 1 χρόνο θα χαλαρώσουν λίγο και τελικά περνάνε 4 χρόνια χωρίς να το καταλάβουν, αποτέλεσμα του γεγονότος ότι δε χαλάρωσαν καθόλου ως φοιτητές. Βαριούνται ή και φοβούνται ακόμα να βρουν δουλειά και ζουν με τα λεφτά των γονιών τους. Έχω ακούσει πληροφορικάριο να λέει ότι τον φοβίζει η ιδέα να δουλέψει σε ιδιωτική εταιρία διότι θα είναι αγχωτικά τα deadlines, και φιλόλογο να λέει ότι φοβάται να κάνει μαθήματα επειδή μπορεί να τύχει οι μαθητές να του κάνουν ερωτήσεις που δε θα ξέρει να απαντήσει! Αμφότεροι ήταν πολύ καλοί φοιτητές με πραγματική αγάπη προς την επιστήμη τους.

Αντιθέτως, βλέπω και τους ψιλο-τουρίστες φοιτητές που δεν πατούσαν και τόσο συχνά στη σχολή, αργησαν γύρω στα 2 χρόνια να πάρουν πτυχίο και έβγαλαν ένα όχι και τόσο καλό βαθμό, αλλά αμέσως μετά σοβαρεύτηκαν και βγήκαν στην αγορά εργασίας με όρεξη, αυτοπεποίθηση και τσαγανό. Δεν κάνει κανένας τους super καριέρα αλλά όλοι καταφέρνουν να βρουν κάποια καλή δουλειά που τους επιτρέπει να είναι οικονομικά ανεξάρτητοι και να ζουν μία φυσιολογική και ισορροπιμένη ζωή. Σε αντίθεση με το παράδειγμα του φιλολόγου που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο, γνωρίζω και μια άλλη φιλόλογο που στα φοιτητικά της χρόνια έλεγε ότι δε γνωρίζει ούτε ορθογραφία, και τώρα δε της περισσεύει ελεύθερος χρόνος από τα ιδιαίτερα που κάνει.

Σε μία σχολή γενικά, οι πραγματικά άριστοι φοιτητές με παραπάνω προοπτικές αποτελούν ένα μικρό ποσοστό, 3 - 4 %. Ξεχωρίζουν εξαρχής ποιοι είναι, και εντέλει αυτοί θα καταφέρουν και στη συνέχεια να ξεχωρίσουν και στον επαγγελματικό τομέα. Για όλους τους υπολοίπους ίσως τελικά δεν παίζει και τόσο σημαντικό ρόλο για την επαγγελματική αποκατάσταση το πόσο καλοί είναι στα μαθήματα, διότι κατά πάσα πιθανότητα θα απασχοληθούν σε δουλειές όπου το 90% των γνώσεων που πήραν από τη σχολή θα τους είναι άχρηστο. Είτε πάρεις 10 σε ένα δύσκολο μάθημα επειδή αντέγραψες, είτε επειδή ξεσκήστηκες στο διάβασμα, δεν αλάζουν και πολλά πράμματα για τη συνέχεια. Αν μετά από 5 χρόνια σου χρειαστούν στη δουλειά οι γνώσεις από το μάθημα αυτό, πάλι θα χρειαστεί να τα ξαναδιαβάσεις διότι θα έχεις ξεχάσει τα πάντα.

Συμφωνώ με την άποψη που παραθέτεις, αλλά σε προσωπικό επίπεδο, δυο θείοι μου που έκαναν κάποιες μεταπτυχιακές πάνω στο αντικείμενο της δουλειάς τους, πήραν προαγωγή και τώρα είναι ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι σε υπουργείο και ιδιωτική τράπεζα. Το θέμα είναι να ξέρεις (α). γιατί θες τις μεταπτυχιακές σπουδές, (β). σε τι αντικείμενο μεταπτυχιακές σπουδές (γ). μεταπτυχιακές σπουδές για έρευνα ή για εργασία. Οι θείοι βέβαια είναι πτυχιούχοι εδώ και 25 χρόνια. Τις μεταπτυχιακές σπουδές τις έκαναν αφού εργάζονταν παράλληλα, με άδεια άνευ αποδοχών για ένα χρόνο. Ο παππούς μου δεν είχε λεφτά για τις μεταπτυχιακές σπουδές. Ότι έκαναν, το έκαναν με δική τους τσέπη. Βέβαια και μένα συνέχεια μου λένε να φροντίσω να έχω καλούς βαθμούς, για να έχω πόρτες ανοιχτές. Τα προσόντα και οι γνώσεις δεν χάνονται. Δεν συμφωνώ ότι ένας τουρίστας φοιτητής είναι ικανός να εργαστεί ως επαγγελματίας επιστήμονας, όταν στην ζωή του δεν έκατσε ποτέ με χαρτί και μολύβι να μελετήσει σοβαρά. Δεν έχει διαφορά αν είναι επάγγελμα ή αν είναι σπουδές. Αν υπάρχει θέληση, όραμα και εργατικότητα και στα δυο θα αποδώσεις. Αν ήταν όλα τόσο απλά, τότε ποιος ο λόγος να πάμε Πανεπιστήμιο ή να υπάρχει και βαθμολογική κλίμακα; Όσο για το παράδειγμα που λες, πολλοί φιλόλογοι σκοτώνονται στα ιδιαίτερα. Δεν είναι όλοι εξίσου καλοί. Με άλλους μπαίνεις σε Πανεπιστήμιο, με άλλους σε ΤΕΙ και με άλλους πουθενά. Εξάλλου το να διδάξει και κάποιος σε ένα λύκειο, δεν θέλει και χαρτί Πανεπιστημίου. Όλοι όσοι έχουν κάποια δουλειά μου λένε ότι σπέρνεις θερίζεις. Άδικο έχουν; Επίσης δεν θεωρώ ότι η δημόσια εκπαίδευση μπορεί να κάνει απόσβεση των γνώσεων ενός πτυχιούχου φιλόλογου, μαθηματικού,...κτλ γι' αυτό δεν βλέπουμε με κραυγαλέο τρόπο την ασχετοσύνη των περισσοτέρων πτυχιούχων επί της επιστήμης τους. Αν έκαναν κάποιο άλλο επάγγελμα που να είναι άμεση συνάρτηση των Πανεπιστημιακών γνώσεων εκεί θα τρέχαμε να κρυφτούμε. Σε επαγγέλματα ετεροαπασχόλησης όντως δεν χρειάζεται το πτυχίο και οι γνώσεις του. Όμως, πώς γίνεται ένας πτυχιούχος να αποδώσει σοβαρά σε ένα επάγγελμα (ετεροαπασχόληση) όταν σπούδαζε με το σπρώξιμο; Όταν στην μέχρι ώρας ζωή του ήταν κοπρίτης; Όχι τίποτα άλλο, αλλά αδικούμε με τέτοιες γενικεύσεις του στυλ των παραδειγμάτων σου, τους μελετηρούς φοιτητές, εκείνους που θυσίασαν πολλά από την "διασκέδαση" για κάτι καλύτερο. Έμαθαν να εργάζονται. Να είναι υπεύθυνοι και μεθοδικοί. Αυτοί να μην δικαιωθούν κάπως καλύτερα από εκείνον που το έξυνε όσο «σπούδαζε (τρόπος του λέγειν)»; Επίσης μην πιστεύεις πολλά από όσα λένε πολλοί για τον εαυτό τους. Πολλοί πουλάνε εφφέ του στυλ είμαι καλός επαγγελματίας φροντιστής (π.χ. φιλολογικών μαθημάτων) αλλά όσο σπούδαζα ήμουν χαλαρά. Αυτό πουλάει ωραία στον "αφελή" πελάτη. Να ξέρεις ότι εκείνος που είναι καλός επαγγελματίας είναι όποιος εργάζεται πάνω στις ανασφάλειες των πολλών. Αύριο και εγώ θα πουλάω με το πτυχίο μου φύκια πολλά για πολύχρωμες μεταξωτές κορδέλες. Θα βάζω και μπόλικη σάλτσα (πολιτική καταστήματος) για καλύτερη πελατεία στα ιδιαίτερα. Αλήθεια σήμερα λένε μόνο οι ρομαντικοί...Δυστυχώς δεν ζούμε σε κοινωνία ρομαντικών.

Συμφωνώ, ότι πολλοί κάνουν σήμερα μεταπτυχιακές σπουδές επειδή είναι και λίγο της μόδας ή για να φάνε τα λεφτά του μπαμπά ενώ πολλοί τρώνε πόδι εφόσον απέτυχαν και 3η φορά στις εξεταστικές του μεταπτυχιακού προγράμματος. Προσωπικά, βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό αφού έχω κάποια χρόνια στην αγορά εργασίας. Πιστεύω ότι είναι καλύτερο επειδή θα έχω μια πιο προσγειωμένη άποψη για την επαγγελματική κατάσταση συν ότι θα μου δώσει κάποια προαγωγή στο επάγγελμά μου. Η λογική τελειώνω σπουδές και καπάκι μεταπτυχιακό μετά, δεν βλέπω να προσφέρει κάτι...πέραν από χαμένα 3-4 χρόνια ως μαστερούχος άνεργος.

οσο για τα μαθηματα επιλογης...αυτα δεν εξεταζονται?στις εξεταστικες εννοω του καθε εξαμηνου..

Κανονικά και με τον νόμο εξετάζονται (γραπτώς ή προφορικώς ή με απαλλακτική εργασία ή με εργασίες που μετράνε 20% επί του γραπτού ή με 2 προόδους ή με 4 προόδους).

και γιατι στα μαθηματα επιλογης ειναι 3 και ο κουκος?αφου οι ιδιοι το επιλεγουν...

Koίταξε. Σε μαθήματα υποχρεωτικά τα οποία υποχρεούνται να τα επιλέξουν όλοι όσοι φοιτούν στο Τμήμα, μιας ως μαθήματα αφορούν την γενική παιδεία υποβάθρου ή μαθήματα επιλογής που χαίρουν μεγάλης προτίμησης από τους φοιτητές λόγω «ευκολίας»* με αποτέλεσμα να υπάρχει λαός στο αμφιθέατρο είναι δύσκολο να σε μάθει ο καθηγητής ακόμη και να του γράψεις 10. Ο καθηγητής απλά διορθώνει ένα απρόσωπο γραπτό. Σε μαθήματα επιλογής (κυρίως της προπτυχιακής ειδίκευσής μου ή και άλλων δύσκολων κατευθύνσεων) που δεν χαίρουν της μαζικής επιλογής από τους φοιτητές λόγω απροσδιόριστης δυσκολίας, περίεργων καθηγητών,...κτλ υπάρχει ένα πλεονέκτημα. Το μάθημα είναι φροντιστηριακού τύπου (όπως στο λύκειο), εφόσον πατάμε 7 περίπου μόνιμα άτομα σε όλο το εξάμηνο. Το αποτέλεσμα είναι ο καθηγητής να θέλει να κάνει μάθημα λόγω ησυχίας οπότε και μας μαθαίνει και...ονομαστικώς, γιατί απλά συμμετέχουμε εν ώρα μαθήματος (μέχρι και στον πίνακα μας σηκώνει να λύσουμε κάποια άσκηση). Εφόσον μας μαθαίνει και το εκτιμά αφάνταστα που ερχόμαστε στο μάθημά του και του δίνουμε κίνητρο για να διδάξει, μας «βοηθάει» και αυτός από την πλευρά του στην εξεταστική. Δεν εννοώ ότι βάζει βαθμούς αβέρτα. Απλά έχει επίγνωση της δυσκολίας του μαθήματος που διδάσκει και κινείται σε ανάλογα πλαίσια (π.χ. δίνει εργασίες-bonus για να βοηθήσει βαθμολογικά, κάνει καμία πρόοδο,...κτλ). Μεγάλο πράγμα, να έχεις προσωπική επικοινωνία με το μικρό όνομα και το επώνυμο, με τον καθηγητή Πανεπιστημίου..αν σκεφτούμε την «απροσωπία» των Ελληνικών Πανεπιστημίων.

* βασικά οι κομματικές παρατάξεις «κυκλοφορούν» φήμες περί «εύκολων» μαθημάτων επιλογής...και καίνε κόσμο που από σπόντα σπουδάζει. Πλέον δεν υπάρχει τίποτα εύκολο. Όλοι οι καθηγητές πλέον σφάζουν σε θέματα, βαθμούς,...κτλ. Από εκείνους που διδάσκουν Θεωρία Σωμάτων και Δακτυλίων (βασικό μαθηματικό μάθημα) μέχρι και εκείνους που διδάσκουν Παιδαγωγική Επιστήμη ή Φιλοσοφία Μαθηματικών (μαθήματα «βιτρίνας» για να μην πω την κακιά λέξη). Και το λεγόμενο εύκολο μάθημα (κατά τους πολλούς) θέλει πωπό κάτω για να περαστεί...Πέρασαν οι καλές εποχές όπου περνούσες μάθημα με διάβασμα τουαλέτας (διάβασμα 1-2 μερών).

Υ.Σ.: Λέτε να έβαλε χέρι ο Γιώργος ο πρωθυπουργός στην ανώτατη παιδεία, να μας κάνουν την ζωή πατίνι; Λέτε το ΔΝΤ να θέλει να μειώσει τους πτυχιούχους Πανεπιστημίων για να μειώσει την ανεργία, με το να μας καθυστερεί στην λήψη του πτυχίου;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[JosefK]

Δεν συμφωνώ ότι ένας τουρίστας φοιτητής είναι ικανός να εργαστεί ως επαγγελματίας επιστήμονας, όταν στην ζωή του δεν έκατσε ποτέ με χαρτί και μολύβι να μελετήσει σοβαρά.

Δεν αναφέρθηκα σε εντελώς ακραίες περιπτώσεις τουριστών που περνάνε 9 στα 10 μαθήματα με αντιγραφή. Αν εξαιρέσουμε αυτούς, καθώς και την άλλη ακραία περίπτωση, τους φοιτητές που είναι ιδιοφυίες, όλοι οι υπόλοιποι επαγγελματικά έχουν πάνω κάτω τις ίδιες προοπτικές. Εξήγησα γιατί.

Αν έκαναν κάποιο άλλο επάγγελμα που να είναι άμεση συνάρτηση των Πανεπιστημιακών γνώσεων εκεί θα τρέχαμε να κρυφτούμε. Σε επαγγέλματα ετεροαπασχόλησης όντως δεν χρειάζεται το πτυχίο και οι γνώσεις του.

Δε μίλησα για ετεροαπασχόληση. Δεν υπάρχουν όμως επαγγέλματα τα οποία να απαιτούν μεγάλο ποσοστό γνώσεων από τα μαθήματα του Πανεπιστημίου. Γι αυτό όλοι τα καταφέρνουν.

Όμως, πώς γίνεται ένας πτυχιούχος να αποδώσει σοβαρά σε ένα επάγγελμα (ετεροαπασχόληση) όταν σπούδαζε με το σπρώξιμο; Όταν στην μέχρι ώρας ζωή του ήταν κοπρίτης; Όχι τίποτα άλλο, αλλά αδικούμε με τέτοιες γενικεύσεις του στυλ των παραδειγμάτων σου, τους μελετηρούς φοιτητές, εκείνους που θυσίασαν πολλά από την "διασκέδαση" για κάτι καλύτερο. Έμαθαν να εργάζονται. Να είναι υπεύθυνοι και μεθοδικοί. Αυτοί να μην δικαιωθούν κάπως καλύτερα από εκείνον που το έξυνε όσο «σπούδαζε (τρόπος του λέγειν)»;

Δικαιώνονται αποκτώντας ένα πτυχίο με καλύτερο βαθμό. Δεν είναι όμως σίγουρο ότι θα καταφέρουν να αξιοποιήσουν αυτόν τον παραπάνω βαθμό.

Τον "κοπρίτη" φοιτητή πως ακριβώς τον ορίζεις;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Empristis]

Spoiler

Πάντως η ουσία είναι μια και ίδια: διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα,..., διάβασμα (ν-φορές) για να δείτε προκοπή και να περνάτε άνω των 2 μαθημάτων ανά εξάμηνο. Ναι καλά ακούσατε. Πολλοί φοιτητές που θεωρούν τις φοιτητικές υποχρεώσεις κάτι χαλαρό και τις θέτουν σε δεύτερη, τρίτη,...,ν-οστή μοίρα περνούν το πολύ ένα ή δυο μαθήματα ανά εξάμηνο. Βέβαια, αυτό συμβαίνει και σε δύσκολες επιστήμες (λόγω δυσκολίας της ίδιας της επιστήμης) όπως φυσική, μαθηματικά,...Οπότε καταλαβαίνετε. Αν η επιστήμη είναι εκ φύσεως δύσκολη, μην την δυσκολεύεται 10x φορές με την ίδια σας την στάση απέναντι σε αυτήν (δηλ., διακοπές όλο το εξάμηνο, μπουζουκοκατάσταση κάθε σάββατο,...κτλ). Μάλιστα όσο θα περνάνε τα έτη σπουδών, οι απαιτήσεις των σπουδών θα ανεβαίνουν για δυο λόγους: (α). είτε γιατί θα χρωστάτε το πολύ διψήφιο αριθμό παλιά μαθήματα "παγίδες" που θα σας βασανίζουν (και μόνο στην έννοια ότι τα χρωστάτε) (β). είτε γιατί μια οι πρόοδοι σε κάποια μαθήματα, μια οι απαλακτικές εργασίες με 20% επί του γραπτού βαθμού, μια τα υποχρεωτικά εργαστήρια, μια οι υποχρεωτικές * παρακολουθήσεις σε κάποια μαθήματα δεν θα σας μένει και πολύς χρόνο για μπαράκια και συναφή. Προσωπικά, δεν κατάλαβα για πότε περνάει ο καιρός. Πότε είναι η πρώτη μέρα του εξαμήνου και πότε η πρώτη μέρα της εξεταστικής. Νομίζεις ότι είναι ένα δευτερόλεπτο η χρονική καθυστέρηση. Όμως, παρ' όλα αυτά, με δική σας επιλογή, δική σας ευθύνη και δικό σας προσωπικό ωρολόγιο πρόγραμμα μπορείτε να χαρείτε και την ζωή, να κάνετε κάποιες εξόδους, να γνωρίσετε νέα άτομα,...κτλ. Το αν κοπείτε μετά σε κάποιο μάθημα, επειδή δεν έμεινε χρόνος για διάβασμα λόγω ατελείωτου "καψίματος" με παρέες, θα είναι δική σας ευθύνη. Βέβαια, θα υπάρξουν και οι περιπτώσεις διαβάζω σοβαρά ένα μάθημα και κάνω αρκετές επισκέψεις σε επόμενες εξεταστικές μέχρι να περάσω το μάθημα...με ένα απλό και ωραίο 5αράκι. Ξεχάστε το διαβάζω και σκίζω. Οι καθηγητές Πανεπιστημίου είναι τελείως απρόβλεπτοι. Τώρα όσοι λένε ότι αν βρεις παλιά θέματα, παλιές σημειώσεις,...κτλ από κόμματα ή φίλους για να γράψεις καλά, είναι μύθος. Όσοι βρίσκουν τουλάχιστον στο δικό μου Τμήμα, το πολύ ένα 5 να πάρουν. Για κάτι παραπάνω, χρειάζεται λιώσιμο κυριολεκτικό. Μάλιστα οι περισσότεροι καθηγητές Πανεπιστημίων (νέοι και μεσήλικες) έχουν την διορθωτική λογική της μέγιστης απόδοσης μιας μηχανής (δηλ., σαν φοιτητής διαβάζεις για το μέγιστο 100% και αποδίδεις 50% ή 60%)...με ότι αυτό συνεπάγεται. Βέβαια δεν λείπουν και οι εξαιρέσεις (πόσες και πόσες φοιτήτριες δεν την έχουν πέσει σε έναν καθηγητή με στόχο τον βαθμό, αντίστοιχα οι φοιτητές σε ωραίες γυναικάρες καθηγήτριες...στο Ελλάδα ζούμε). Σε γενικές γραμμές, το πτυχίο θέλει να φτύσεις αίμα...και αν θέλεις και βαθμό και είσαι σε απαιτητική επιστήμη (δεν είναι όλες οι επιστήμες ίδιας δυσκολίας) θέλει πολύ αίμα ή κοινώς εν μέρει μοναστική ζωή. Ότι θες επιλέγεις. Η μάζα των φοιτητών πάει για ένα καλώς. Αν θυσιαστείς και λίγο πάς για ένα λίαν καλώς (6,51 και άνω). Αν είσαι ταλέντο ή ιδιοφυϊα πας για άριστα (7,51 και άνω). Βέβαια υπάρχουν και Πανεπιστημιακά Τμήματα όπου οι βαθμοί μπαίνουν για την πλάκα (π.χ. Παιδαγωγικά)...οπότε αν δείτε πτυχιούχο δάσκαλο με βαθμό πτυχίου κάτω του 7,50 είναι στόκος (αδικαιολόγητος ή μάλλον δεν του έκοβε). Για παράδειγμα στις φυσικομαθηματικές ή στις πολυτεχνικές σχολές, για να βγάλεις ένα 6,50 πρέπει να λιώσεις...το οποίο είναι ένα ξερό "καλώς".

Για τα υπόλοιπα συμφωνώ με τον eco. Να έχετε υπόψιν ότι θα πρέπει να ενημερώνεστε μόνοι σας για θέματα που αφορούν τις σπουδές, τις ανακοινώσεις γραμματείας,...κτλ από τους πίνακες ανακοινώσεων ή και το site του Τμήματός σας (γενική σελίδα ανακοινώσεων ή σελίδα γραμματείας ή προσωπικές σελίδες καθηγητών). Βέβαια πολλοί καθηγητές δεν έχουν προσωπική σελίδα. Βαρέθηκα αυτό το under construction, αλλά στο Ελλάδα είμαστε. Συνήθως τέτοιοι καθηγητές βγάζουν καμία ανακοίνωση έξω από το γραφείο τους (αφού δεν το under construction σημαίνει ότι δεν τα πάνε καλά με το διαδίκτυο) και την μαθαίνεις...μετά από μια εβδομάδα. Στα μαθήματα δεν χρειάζεται συνέπεια και συμπεριφορά λυκείου. Εξέταση δεν υπάρχει. Με το που εισέρχεται ο καθηγητής για μάθημα, συνήθως και τέταρτο αρχίζουν, η διάλεξη στον πίνακα πάει σφαίρα (γεμίζουν μέχρι και 10 σελίδες τετραδίου μεγάλου μεγέθους με σπειράλ) μέχρι ακριβώς ώστε να γίνει ένα 10λεπτό διάλειμμα (σε συνεννόηση με τον καθηγητή) για να εισέρθεται στο δεύτερο δίωρο του μαθήματος (αν το μάθημα είναι δίωρο συνεχόμενο). Απορίες σχετικά με το μάθημα επιτρέπονται. Φασαρία και αρλούμπες δεν επιτρέπονται. Ο καθηγητής αν παρατηρήσει κάποιον φοιτητή ή φοιτήτρια για λογοδιάρροια πολλές φορές, μπορεί και να του/της απαγορέψει να ξαναπατήσει ή και να εξεταστεί στο μάθημα. Δεν λέει να συγκρουστείς με καθηγητή ούτε για προσβολή-παρατήρηση ούτε για βαθμούς. Ο καθηγητής μπορεί να σε "λιώσει" (μεταφορικά). Συνήθως δίωρες είναι οι διαλέξεις κάθε μέρα. Σπάνια να πέσετε σε μονοώρη διάλεξη. Συνήθως εντός αυτού του δίωρου, γίνεται και η πρόοδος του μαθήματος (αν κανονιστεί από τον καθηγητή). Η πρόοδος είναι ένα άτυπο διαγώνισμα στην μισή ύλη ή σε μέρος ύλης του μαθήματος. Γίνονται πρόοδοι με σκοπό σαν μια ευκαιρία να περάσεις κάποιο μάθημα πριν την εξεταστική και οι βαθμοί τους θα πρέπει να ικανοποιούν την σχέση: , όπου α, β οι βαθμοί των 2 προόδων και 5 ο προβιβάσιμος βαθμός. Άλλη περίπτωση είναι να δωθεί ένα μάθημα επιλογής (ακόμη και μαθηματικά ή φυσική) προφορικά στον πίνακα (εξέταση ανά 5 άτομα στην αίθουσα) συνήθως όταν είναι λίγοι οι εξεταζόμενοι. Άλλη περίπτωση είναι η γραπτή εξέταση με ανοιχτά βιβλία και ανοιχτές σημειώσεις, οπότε όπως καταλαβαίνετε αυτό είναι "παραπλάνηση" αφού γίνεται πάρτυ δυσκολίας στα θέματα (τίποτα δεν πέφτει τότε από βιβλία και σημειώσεις). Θα δείτε πολλά. Θα δείτε μετά από κάποιο καιρό, ότι δεν έχει σημασία τόσο το Τμήμα που σκάσατε να επιλέξετε στο μηχανογραφικό όσο το αν έχετε τα κότσια, τις δυνάμεις,...κτλ να φέρεται εις πέρας το πρόγραμμα σπουδών και να πάρετε το πτυχίο. Θα με θυμηθείτε κάπου στο 4ο εξάμηνο (2ο έτος καλοκαίρι). Θα δείτε και κάποιες σκηνές από θέατρο σκιών ο καραγκιόζης, δηλ., να μπουκάρουν κομματικοί φοιτητές στο αμφιθέατρο ή και εργαστήριο, χωρίς να ζητούν άδεια από τον καθηγητή που κάνει διάλεξη στον πίνακα (π.χ. λύνει κάποια άσκηση) και να λένε τα γνωστά ή να βρίζουν τον καθηγητή ότι υποθάλπτει τον φοιτητικό συνδικαλισμό και άλλες αρλούμπες. Ένα άλλο αρνητικό θέμα είναι τα βιβλία. Μπορεί να τα πάρετε και μετά την εξέταση του μαθήματος ή και ποτέ. Στην Ελλάδα της γραφειοκρατίας ζούμε. Κομπίνες της γραμματείας, του "κακοπληρωτή" Πανεπιστημίου και του "φεσομένου" Εκδοτικού Οίκου ή του "κομματικού-δημόσιου-κρατικού" Εκτυπωτικού Κέντρου. Ποιος νοιάζεται για τον συνεπή φοιτητή; Κανένας. Στην Ελλάδα, θέλουμε όλοι να τραβάμε και τους αρίστους προς τα κάτω με διάφορες αλχημείες με τον όρο (προβλήματα των Ελληνικών Πανεπιστημίων). Μόνο που οι αλχημείες αυτές σε κάποιες περιπτώσεις είναι "σκηνοθετημένες". Βολεύουν κάποιους. Ποιους; Τις παρατάξεις,...κτλ. Μέχρι και καθηγητές να αδιαφορούν να έρχονται για μάθημα θα δείτε, να μην ξέρουν να λύσουν μια άσκηση-παράδειγμα σωστά, να είναι κομματικοί πολυθεσίτες-πάτρονες κομματικών φοιτητών, διαχειριστές εξωπανεπιστημιακών προγραμμάτων,...κ.α. κομπινών. Αλλά θα δείτε και αριστούχους καθηγητές που θα σας διδάσκουν π.χ. φυσική, χωρίς να έχουν κάποια σημείωση μαζί τους. Αυτοί που τα θυμούνται όλα απέξω και με το και. Βέβαια είναι εκείνοι που "σφάζουν" μετά στα γραπτά αν ο φοιτητής δεν τα γράψει και αυτός με το και. Εδώ εμείς έχουμε καθηγητές που αν κάνεις ένα λαθάκι απροσεξίας (όχι σχετικό με το εξεταζόμενο μάθημα π.χ. μια λάθος πράξη από βιασύνη) ή αν προσθέσεις μια λέξη σε κάποιον ορισμό, όλο το θέμα παίρνει μηδέν. Αυτό είναι το Ελληνικό Ανταγωνιστικό Πανεπιστήμιο σε μερικές γραμμές. Αν υπάρχει κάτι άλλο, θα ήθελα και άλλους συναδέλφους να παραθέσουν την άποψή τους και ειδικά όσοι έχουν και υποχρεωτικά εργαστήρια να μας πουν τις ισχύουσες συνθήκες και εκεί...

* πολλοί καθηγητές έχουν κώλυμμα με τις υποχρεωτικές παρακολουθήσεις. Αν δεν σε έχει δει στο μάθημα, μπορεί και να σε κόψει...

Υ.Σ.: Αν έχετε τσαμπουκά και μαγκειά λυκείου, εξαφανίστε τον ή θα σας τον εξαφανίσουν. Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο μέχρι να πάρεις το πτυχίο στα χέρια σου, θα στον "σπάσει" με μεθοδικό τρόπο. Αν θέλεις, κάνε και αλλιώς...με οδυνηρές συνέπειες στην πορεία σου, αγαπητέ υποψήφιε φοιτητή. Η μαγκιά και η κλ@νιά έξω από το Πανεπιστημιακό Αμφιθέατρο. Στον καθηγητή, θα είσαι ευγενικός ή και μ@λ@κας αν χρειαστεί...


Καλή φοιτητική αρχή...στην νέα Ιθάκη σας

το αριστα ειναι 8,51 και ανω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Danai!]

Nαι και σε αυτή την περίπτωση πληρώνεις τόσα όσα και να το αγοράσεις !!!??????????????!!!!!!!

Ναι, άμα κάνεις αυτή τη δουλειά μόνος/μόνη, το χρόνο που έχεις για δανεισμό θα τον φας εκεί, χωρίς καν να το διαβάσεις. Τα βιβλιοπωλεία όμως τώρα που το σκέφτομαι ίσως να το κάνουν αυτό το πολύ σε 3-4μέρες (πολλά φωτοτυπικά αλλάζουν σελίδα μόνα τους..!) και να έχεις τις σελίδες και "δεμένες".

Ναι και σε αυτή την περίπτωση πληρώνεις τόσα όσα και να το αγοράσεις ???!!!!???

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[summer life]

ρε παιδια να σας ρωτησω επειδη εγω σκοπευω να γυρισω απο τις διακοπες μου τελη αυγουστου αν (λεμε τωρα) τα αποτελεσματα για το που περασαμε βγουν πιο νωρις τι πρεπει να κανω. πρεπει να γυρισω οποσδηποτε. δηλαδη αν ερθω 5 μερες πιο μετα τι θα γινει? μηπως πρεπει να παω να κανω εγγραφη στη σχολη αμεσως? παρακαλω ας απαντησει καποιος για να μην το εχω αγχος στις διακοπες. και οι εγγραφες για τις σχολες ποτε ξεκινανε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[exc]

Δε θα έχεις κανένα πρόβλημα. Οι εγγραφές πάντα γίνονται σε ημέρα/ες και ώρες που θα καθορίσει η γραμματεία του εκάστοτε τμήματος εντός του διαστήματος 15-30 Σεπτεμβρίου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[pepper ann]

Να ρωτήσω τώρα εγώ κάτι.
Είναι αλήθεια ότι κάνεις ευκολότερα σχέση ως φοιτητής?
Γιατί όλοι οι συμμαθητές μου αυτό λενε,ανυπομονούν να πάνε φοιτητές μπας και πιάσουν γκόμενο/α.
Αλλά πολλοί φίλοι μου που ήδη πηγαν απογοητεύτηκαν...
Εσείς τι λέτε?

*Σίγουρα όταν προέρχεσαι από μια μικρή πόλη,που έχει ξέρω γω ένα λύκειο όλο κ όλο,δεν έχεις κ πολλές εναλλακτικές λύσεις όσον αφορά αυτό το θέμα.Λέτε μόνο κ μόνο επειδή αλλάζεις περιβάλλον να έχεις περισσότερες πιθανότητες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.